Πρώτη Ηλεκτρονική Ιστορία της Κύπρου

image

Δωρεάν προσφορά σε ερευνητές, μελετητές, φοιτητές, μαθητές και δημοσιογράφους.

Από την Κύπρο στην αρχαιότητα, μέχρι την Κύπρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η αγγλοκρατία, η ΕΟΚΑ, το πραξικόπημα, το σχέδιο Ανάν, η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αρχείο Παναγιώτη Παπαδημήτρη

papademetris-pΜοναδικό αρχείο στο οποίο μπορείτε να προστρέξετε και να αναζητήσετε εύκολα και γρήγορα αυτό που θέλετε για μια περίοδο 8.000 ετών για την Ιστορία της Κύπρου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

23.6.1879: Ο Συvταγματάρχης Ρόμπερτ Βίδδωλφ αvαλαμβάvει δεύτερoς Υπατoς Αρμoστής της Κύπρoυ, διαδεχόμεvoς τov Σερ Γκάρvερτ Γoύλσλη.

S-154Β

23.6.1879: Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΒΙΔΔΩΛΦ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΥΠΑΤΟΣ ΑΡΜΟΣΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΔΙΑΔΕΧΟΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΣΕΡ ΓΚΑΡΝΕΤ ΓΟΥΛΣΛΗ

Σερ Γκάρνετ Γούλσλη, έφυγε από την Κύπρο το 1879 και τον διαδέχθηκε ο Ρόμπερτ Βίδδωλφ

Τον Ιούνιο του 1879, ανακοινώθηκε στο Λονδίνο, ότι ο Υπατος Αρμοστής Σερ Γκάρνετ Γούλσλη ο οποίος βρισκόταν στη βρεττανική πρωτεύουσα, αποχωρούσε οριστικά από την Κύπρο για να αναλάβει τη διακυβέρνηση του Νατάλ, και στη θέση του διοριζόταν ο μέχρι τότε διοικητής Λευκωσίας Συνταγματάρχης Ρόμπερτ Βίδδωλφ.

Με την αποχώρηση του Σερ Γκάρνετ που έμεινε στη νήσο για ένα σχεδόν χρόνο (ήλθε στις 23 Ιουλίου 1879) αποχαιρέτισε τους Κυπρίους και τους συνεργάτες του στη διακυβέρνηση της νήσου με την πιο κάτω ακακοίνωση του που δημοσιεύθηκε και την επίσημη εφημερίδα της Κυβέρνησης της Κύπρου στις 8 Ιουνίου:

"Ο τα της Κυβερνήσεως διαχειριζόμενος Λειτουργός παρεκλήθη υπό της αυτού Εξοχότητος του Σερ Γκάρνετ Γούλσλεη να αποχαιρετήση τον Λαόν της Κύπρου, εκ μέρους αυτού.

Η Αυτού Εξοχότης έλαβε την υψηλήν τιμήν ν' αποσταλή εις Νατάλ, όπως αναλάβη την Κυβέρνησιν και την αρχηγίαν των στρατών και κολακεύεται αναμινήσκων ότι η πείρα την οποίαν έλαβεν εν Κύπρω προέβη επί τοιούτον ώστε να τω επιφέρη διορισμόν τοσούτον σπουδαίον εν τη παρούση στιγμή.

Ο Σερ Γκάρνετ Γούλσεη αξιούται να ευχαριστήση τους λειτουργούς της Κυβερνήσεως και τους υπαλλήλους απάντων των βαθμών λίαν ειλικρινώς διά την βοήθειαν ην τόσον επαξίως τω παρήξαν και αποχαιρετών αυτούς και τον Λαόν διαβεβαιοί τους ιδίους ότι αείποτε θέλει τηρεί ευγνώμονα και ερασμίαν ανάμνησιν αυτών και θέλει υπερηφάνως ενθυμείται ότι έτυχε της τιμής και του δωρήματος του Κυβερνάν την νήσον Κύπρον".

Ο Βίδδωλφ ανέλαβε την διακυβέρνησιν της νήσου ως ο δεύτεος Υπατος Αρμοστής στις 23 Ιουνίου 1879 ότε έδωσε και τον νενομισμένο όρκο.

Σε προκήρυξή του μάλιστα προς τον Κυπριακό λαό (επίσημη εφημερίδα 23.6.1879) ανέφερε:

" Υπό της Αυτης Εξοχότητος του συνταγματάρχου Ροβέρτου Μπίδδουλφ, Κοινωνού του Εντιμοτάτου Τάγματος του Λουτρού, της Αυτής Μεγαλειότητος Μέγας Αρμοστής της Νήσου Κύπρου,

Η Αυτής Μεγαλειότης, η βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρεττανίας και της Ιρλανδίας, αυτοράτειρα των Ινδιών, ευαρεστηθείσα ευμενώς να διορίση εμέ τον Συνταγματάρχην Ροβέρτον Μπίδουλφ της Αυτής Μεγαλειότητος Μέγαν Αρμοστήν εν τη Νήσω Κύπρω, όπως διαχειρίζωμαι τα της Κυβερνήσεως της νήσου, εν ονόματι της Αυτής Μεαλειότητος, διά τούτο διά της παρούσης προκηρύττω και γνωστοποιώ εις άπαντας τους κατοίκους Κύπρου ότι σήμερον ανέλαβον την διαχείρησιν της Κυβερνήσως της νήσου ταύτης και δι' ο εντέλλομαι προς άπαντας τους Λειτουργούς της Κυβερνήσεως και άπαντας τους υπηκόου της Αυτής Μεγαλειότητος της βασιλίσσης και ετέρους κατοίκους της νήσου ταύτης ίνα λάβωσιν γνώσιν τούτου και εικότως κανονισθώσιν.

Αρθρ. 2. Εν τινι Εκτελεστικώ Συμβουλίω, συγκροτηθέντι την σήμερον εις το εν Λευκωσία διοικητήριον, η Αυτού Εξοχότης, ο Συνταγματάρχης Ροβέρτος Βίδδουλφ, Κοινωνός του Εντιμοτάτου Τάγματος του Λουτρού, της Αυτής

Γλάδστων: Εδωσε οδηγίες στον Αρμοστή Βίδδωλφ για να πάρει φιλελεύθερα μέτρα στην Κύπρο

Μεγαλειότητος Μέγας Αρμοστής αναλαμβάνων την διαχείρισιν της Κυβερνήσεως της νήσου ταύτης, ώμοσε τους νενομισσμένους όρκους περί ων προνοείται εις τοιαύτας περριστάσεις".

Ο Βίδδωλφ όπως καθιερώθηκε να γράφεται το όνομά του στον Τύπο και όχι Βίδουλφ, όπως ήταν η επίσημη μετάφραση του ονόματος του, γνώριζε πολύ καλά την κατάσταση που επικρατούσε στην Κύπρο, καθώς ήταν μέλος της ομάδας που είχε διαπραγματευθεί τη συνθήκη με την Οθωμανική Αυτοκρατορία για κατάληψη της Κύπρου από τη Βρετανία.

Ο ίδιος είχε μάλιστα ασχοληθεί λεπτομερώς με τα οικονομικά του νησιού και ήταν ο άνθρωπος που είχε ασχοληθεί λεπτομερέως τόσο με αυτά όσο και με τον φόρο Υποτελειας που κατέβαλλαν οι Κύπριοι ή η Βρετανία στην Τουρκία ως ενοίκιο για τη χρήση της νήσου Κύπρου και είχε μεταβεί για τον σκοπό αυτό για διαβουλεύσεις και στην Κωνσταντινούπολη.

Ως μέλος επίσης του Νομοθετικού γνώριζε καλύτερα από καθε άλλο βρεττανό στρατιωτικό τα πάντα στο νησί.

Με την ανάληψη της Αρμοστείας ο Βίδδωλφ διόρισε αμέσως ένα από τους στενούς συνεργάτες του, τον Φαλκ Ουάρρεν, διοικητή Λεμεσού, ως Αρχιγραμματέα και πήρε διοικητικά και νομισματικά μέτρα, με τα οποία θα σταθεροποιείτο περισσότερο η αγγλική διοίκηση

Ενα από τα πρώτα μέτρα που πήρε ο νέος Αρμοστής ήταν η αλλαγή του νομισματικού συτήματος.

Με διαταγή του στις 31 Ιουλίου 1879 καθιέρωσε επίσημα την αγγλική λίρα, η οποία διέθετε τότε 180 γρόσια ή 20 σελίνια των γροσίων και κατάργησε το τουρκικά και άλλα νομίσματα. Με διαταγή του καθόριζε ως εξής το επίσημο νόμισμα της κυπριακής Κυβέρνησης:

6 Από την 1η Σεπτεμβρίου 1879 τα εξής νομίσματα και όχι άλλα θα λαμβάνονται και θα πληρώνονται από τα Ταμεία της Κύπρου:

ΧΡΥΣΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ: Κάθε αγγλικό χρυσό νόμισμα, κάθε τουρκικό νόμισμα, κάθε γαλλικό χρυσό νόμισμα.

ΑΡΓΥΡΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ: Κάθε αγγλικό, αργυρό νόμισμα (εκτός από τεμάχια των 2,5 σελινίων και των τεσσάρων πενών). Τουρκικό Μειτζήτι και τα κλάσματα του το αργυρό γρόσι και τα κλάσματα του. (Σημ. Η Ρουπία και τα κλάσματα της δεν θα γίνονται δεκτά στα Ταμεία).

ΧΑΛΚΙΝΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ: Το νέο αγγλικό γρόσι και τα κλάσματα του. Το τίμημα κατά το οποίο τα νομίσματα αυτά θα λαμβάνονται και θα δίνονται από τα ταμεία θα κανονίζεται από τον ακόλουθο πίνακα:

ΧΡΥΣΟΣ: Αγγλική Λίρα 20 σελίνια, αγγλική μισή λίρα 10 σελίνια, Τουρκική Λίρα 187 σελίνια, Γαλλικό εικοσάφραγκο 15 και 10/12 σελίνια ή 15 σελίνια και 7,5 αγγλικά χάλκινα γρόσια.

ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΜΕΤΖΗΤΙ: 3,5 σελίνια ή 3 σελίνια και τρία αγγλικά χάλκινα γρόσια.

Φιορίνιο: Δύο σελίνια η 9 αγγλκικά χάλκινα γρόσια

Εξάπεννο 4,5 αγγλικά χάλινα γρόσια, τρίπεννο 2,1/4 αγγλικά χάλκινα γρόσια.

Ασημένιο γρόσι: 1,5 αγγλικό χάλκινο γρόσι.

ΧΑΛΚΟΣ:-ΑΓΓΛΙΚΟ ΓΡΟΣΙ: Μισό αγγλικό γρόσι 20 παράδες, αγγλικό τέταρτο του γροσιού 10 παράδες

Το αγγλικό χάλκινο γρόσι και όλα τα αγγλικά, αργυρά νομίσματα θα λαμβάνονται σε οποιοδήποτε ποσό από τα ταμεία σε πληρωμή των φόρων του τρέχοντος έτους.

Τα Αγγλικά χάλκινα νομίσματα (πένες και μισές πένες) και τα τουρκικά χάλκινα γρόσια θα λαμβάνονται από τους Τούρκους μέχρι τις 31 Αυγούστου σε πληρωμή των φόρων ή σε αντάλλαγμα για άλλα νομίσματα κατά την αξία διατήμισης τους μετά την ημερομηνία όμως αυτή δεν θα γίνονται δεκτά.

7. Η Αυτού Εξοχότης ο Μέγας Αρμοτής διατάσσει με την παρούσα όπως μετά τις 6 Αυγούστου 1879 απαγορευθεί η σε οποιοδήποτε λιμένα της Κύπρου εισαγωγή αργυρών η χάλκινων νομισμάτων

Παράλληλα ο Βίδδωλφ ενέτεινε τα μέτρα για καταπολέμηση της ακρίδας που μάστιζε τον τόπο και διεύρυνε, πάντοτε με τη συγκατάθεση της Κεντρικής Κυβέρνησης, το Νομοθτικό Συμβούλιο, του οποίου τα εκλεγόμενα μέλη θα ήταν περισσότερα τώρα και σύμφωνα με την αναλογία του πληθυσμού.

Η θητεία του σημαδεύτηκε με την άνοδο των Φιλελευθέρων στην Εξουσία μετά τις εκλογές του 1880 που απομάκριναν τον Ντισραέλι και το Σώλσμπερι και έφεραν τον Γλάδστωνα, που θεωρείτο πολύ φιλέλληνας και υποσχόταν ούτε λίγο ούτε πολύ την απόδοση της Κύπρου στην Ελλάδα και ο οποίος θεωρούσε τον τρόπο κατάληψης της Κύπρου από την Οθωμανική Αυτοκρατορία ως προδοσία.

Ομως και ο Γλάδστων όταν ανήλθε στην εξουσία απογοήτευσε τους κυπρίους- τουλάχιστον τους χριστιανούς- που πρόσβελπαν σ' αυτόν ότι θα τηρούσε τις υποσχέσεις του

Το μόνο μέτρο που πήρε όμως ο Γλάδστων ήταν να απομακρύνει το Κυπριακό από την ευθύνη του Υπουργείου Εξωτερικών και να το αναθέσει στο υπουργείο των Αποικιών.

Στο Εσωτερικό έδωσε οδηγίες στον Βίδδωλφ να πάρει πιο φιλελεύθερα μέτρα όπως τα θεωρούσε

Στις προσπάθειες τους οι Βίδδωλφ και Γλάδστων είχαν να αντιμετωπίσουν πολλές δυσκολίες από τον Κυπριακό λαό γιατί οι μεν χριστιανοί προσπαθούσαν να πάρουν όλο και περισσότερες εξουσίες ενώ οι μουσουλμάνοι να διατηρήσουν ότι είχαν εξασφαλίσει από την εποχή της Τουρκοκρατίας.

Σ' αυτή την περίοδο όμως το Κίνημα των χριστιανών για Ενωση με την Ελλάδα, υποτωπώδες στην αρχή, άρχισε να ανδρώνεται όλο και περισσότερο.