16.8.74(Οι μάχες τουΑεροδρομίου και τηςΕΛΔΥΚ-Μέρος10).Ανδρες τηςΕΛΔΥΚ και εθνοφρουροί από τα διάφορα τάγματα στις περιοχέςΕΛΔΥΚ-Φυλακών καιΑγίου Παύλου αναγκάζονται να συμπτυχθούν ύστερα από τριήμερες σκληρές μάχες προς τις νότιες εισόδους της Λευκωσίας

S-2283

16.8.1974: (ΟΙ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ- Μέρος 10).ΑΝΔΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΔΥΚ ΚΑΙ ΕΘΝΟΦΡΟΥΡΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΛΔΥΚ-ΦΥΛΑΚΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΠΤΥΧΘΟΥΝ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΡΙΗΜΕΡΕΣ ΣΚΛΗΡΕΣ ΜΑΧΕΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΝΟΤΙΕΣ ΕΙΣΟΔΟΥΣ ΤΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ. ΜΑΧΕΣ ΣΤΗΘΟΣ ΠΜΕ ΣΤΗΘΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΔΥΚ ΜΕ ΗΡΩΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ

Η 14η Αυγούστου 1974 βρίσκει τους άνδρες της Εθνικής Φρουράς από την περιοχή του αεροδρομίου, την ΕΛΔΥΚ, τον Αγιο Παύλο, το Λήδρα Πάλας και γενικά στην "Πράσινη Γραμμή" στη Λευκωσία σε συναγερμό.

Αυτό αποδεικνύεται σωτήριο γιατί τα αεροπλάνα κάμνουν την εμφάνιση τους πολύ πρωί και αρχίζουν τους βομβαρδισμούς. Πρώτος στόχος η περιοχή της ΕΛΔΥΚ. Ο Κύπριος λοχαγός Ανδρέας Πασιαρδής, που βρίσκεται στο στρατόπεδο του 11ου Τακτικού Συγκροτήματος κοντά στο αεροδρόμιο με ένα λόχο του 212 Τ.Π. βάλλεται συνεχώς. Παράλληλα αρχίζουν να κινούται εναντίον των στρατιωτών άρματα.

Οι άνδρες βρίσκονται σε ορύγματα. Αλλά πως θα ανακόψουν τα άρματα. Ολόκληρος ο Λόχος διαθέτει μια μόνο μπαζούκα και αυτή όποτε θέλει λειτουργεί...

Τη μπαζούκα την είχε βρει σε μια αποθήκη ο Λοχαγός Πασιαρδής και την πήρε μαζί του. Δεν λειτουργούσε. Ομως ήξερε από μπαζούκες γιατί είναι ο άριστος σκοπευτής. Ετσι τη διόρθωσε και τώρα την έχει μαζί του.

Με την εμφάνιση των αρμάτων ο Λοχαγός Πασιαρδής στήνει τη μπαζούκα στον ώμο του, κρύβεται στο φυλάκιο του και περιμένει τα άρματα να πλησιάσουν, ενώ από μέσα του παρακαλεί να λειτουργήσει αυτή τη φορά. Γι' αυτόν είναι παιχνίδι να εξουδετερώσει τα τρία άρματα που φαίνονται να κατευθύνονται με "άλματα" προς το στρατόπεδο. Και περιμένει να φθάσουν σε θέση βολής.

Αυτή τη στιγμή ένας στρατιώτης φωνάζει στο Λοχαγό Πασιαρδή ότι τον ζητά ο διοικητής. Ο Λοχαγός αφήνει τη μπαζούκα σε έναν στρατιώτη λέγοντας του:

- Μπορείς να κτυπήσεις το άρμα;

- Μάλιστα κύριε λοχαγέ.

- Ακούμπησε τον σωλήνα καλά στο περιτείχισμα και αν το δεις να κάνει πως πλησιάζει μέχρι να ρθω, πάτησε τη σκανδάλη. Ενα λεπτό μόνο θα λείψω.

Στο τηλέφωνο είναι ο Ταγματάρχης Αχειλλίδης. Του ζητά λεπτομέρειες για τις κινήσεις των τούρκων για να μπορέσει αν βάλει εναντίον τους το Πυροβολικό.

Ενώ επιστρέφει ο Λοχαγός Πασιαρδής ακούει μια έκρηξη. Τρέχει προς το φυλάκιο και διαπιστώνει ότι ο στρατιώτης που έχει χάσει την ψυχραιμία του, έχει πατήσει τη σκανδάλη. Το βλήμα έχει καρφωθεί στα 25 μέτρα. Η σκόπευση είναι ατυχής.

Τα άρματα όμως προχωρούν και σε λίγο βρίσκονται σε ικανοποιητική απόσταση. Αφού σκοπεύει, πιέζει τη σκανδάλη. Ακούγεται ένα "κλικ". Η καρδιά του πάει να σπάσει. Το άρμα προχωρά και αυτού η μπαζούκα δεν λειτουργεί. Βγάζει το βλήμα. Το πετά έξω και ο στρατιώτης του δίνει ένα δεύτερο. Ο "σωλήνας" και πάλι δεν λειτουργεί.

Το άρμα που έχει πλησιάσει πολύ κοντά τους, στρέφει το πυροβόλο του εναντίον τους και αρχίζει να βάλλει. Η κεντρική Πύλη του στρατοπέδου σωριάζεται σαν χάρτινος πύργος.

Χωρίς αντίσταση το άρμα εισέρχεται στο στρατόπεδο. Ετσι ο Λοχαγός Πασιαρδής διατάσσει τους άνδρες του να συμπτυχθούν στα υψώματα που είναι η φάρμα "Κομήτη" λίγο πιο κάτω για να μεταφερθούν το απόγευμα στην περιοχή της Σχολής Γρηγορίου απέναντι από το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ.

Παράλληλα οι τούρκοι εξαπολύουν και επίθεση εναντίον του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ στο οποίο βρίσκονται μια διλοχία τυφεκιοφόρων, άνδρες του Λόχου διοίκησης και μερικά στοιχεία ΛΒΟ, υπό τις διαταγές ενός αντισυνταγματάρχη.

Τα αεροπλάνα πολυβολούν το στρατόπεδο, αλλά οι άνδρες της ΕΛΔΥΚ με σύνθημα "τα αεροπλάνα δεν σκοτώνουν" κρύβονται στα φυλάκια τους.

Εκείνο που προκαλεί μεγάλες ζημιές είναι το πυροβολικό και ιδιαίτερα τα εγκαιροφλεγή βλήματα (βλήματα που ανάλογα με τη ρύθμιση τους εκρήγνυνται σε ορισμένο ύψος πριν κτυπήσουν στο έδαφος).

Η πρώτη επίθεση των τούρκων εξαπολύεται γύρω στις 9 το πρωί της 14ης. Ακολουθούν λυσσώδεις μάχες, αλλά οι τούρκοι αποκρούονται. Την ίδια τύχη έχουν ακόμα δυο επιθέσεις στις 11.30 και στις 5 το απόγευμα. Ο αντισυνταγματάρχης-διοικητής του στρατοπέδου σημειώνει αργότερα στο σημεωματάριο του:

" Απασαι οι επιθέσεις των τούρκων απεκρούσθησαν επιτυχώς με βαρείας διά τον εχθρόν απωλείας".

Επιθέσεις εξαπολύουν οι τούρκοι και κατά μήκος του άλλου μετώπου (Αγιος Παύλος- Φυλακές-Λήδρα Πάλας).

Σε ένα φυλάκιο βρίσκονται οι Ανθυπολοχαγοί Παπαχαζόπουλος και Λοϊζου και ο Ιάκωβος Θωμάς. Ο Παπαχαζόπουλος ζητά βολές πυροβολικού. Μέχρι να ρθουν όμως αρχίζουν πρώτα οι τούρκοι και το φυλάκιο τους διαλύεται.

Στην πρώτη μέρα η Εθνική Φρουρά χάνει μερικούς άνδρες όπως είναι οι στρατιώτες Αρης Πανταζής και Χριστοφίδης από τον Στρόβολο, Νίκος Χατζηπαύλου και Ιωάννης Μαππουλής. Τραυματίζονται επίσης σε άλλο σημείο την πρώτη μέρα στην περιοχή του φυλακίου του Ιακώβου Θωμά οι στρατιώτες Δεσπότης Ιωάννης Μεταξάς και Κωνταντίνος Καψοκάρτης.

Η 15η Αυγούστου περνά κάπως ήσυχα από πλευράς επιθέσεων των τούρκων, αλλά τα αεροπλάνα συνεχίζουν το σφυροκόπημά τους.

Δυο Διμοιρίες τούρκων εξαπολύουν επίθεση εναντίον του φυλακίου "Ελισσαίος" στην περιοχή Ιπποδρόμου. Οι τούρκοι μοιάζουν με αρχαρίους.

Στον στρατό οι Εθνοφρουροί έχουν διδαχθεί ότι οι επιθέσεις γίνονται με "πυρ" και "κίνηση" δηλαδή η μια ομάδα βάλλει εναντίον των εχθρικών θέσεων και η άλλη τρέχει μερικά μέτρα. Αυτή κρύβεται και καλύπτει την άλλη που επιτίθεται. Αυτό επαναλαμβάνεται συνεχώς. Ομως οι τούρκοι τρέχουν τροχάδην τώρα προς το φυλάκιο σαν μεθυσμένοι.

Οι άνδρες του ανθυπολοχαγού Παμπόρη ανταποδίδουν τα πυρά, αλλά αναγκάζονται, μπροστά στην πίεση που δέχονται, να υποχωρήσουν. Στο φυλάκιο κατορθώνει να φθάσει μόνο ο σημαιοφόρος των δυο διμοιριών, ο οποίος μόλις κατορθώνει να ρίψει τη σημαία μέσα το φυλάκιο και φαίνεται να τρεκλίζει και να πέφτει στο έδαφος.

Ο διοικητής του Τάγματος Δημήτριος Αλευρομάγειρος δεν είναι ικανοποιημένος από την εγκατάλειψη του φυλακίου και διατάζει αντεπίθεση. Θέλει πάση θυσία να επανακαταληφθεί το φυλάκιο. Ετοιμάζεται μια ομάδα με επικεφαλής τον Ανθυπολοαγό Καλλή Σιαμηλή. Οι τούρκοι βάλλουν με θεριστικά πυρά εναντίον τους και ο ανθυπολοχαγός τραυματίζεται από τα πυρά. Η προώθηση στο φυλάκιο είναι αδύνατη. Και σαν βραδιάζει είναι οι τούρκοι που κατορθώνουν τελικά να προωθήσουν δυνάμεις στο φυλάκιο.

Στην περιοχή της Σχολής Γρηγορίου που βρίσκεται ο λοχαγός Πασιαρδης με αρκετούς άνδρες μεταξύ των οποίων οι Στέλιος Χριστοφή από το Μάμμαρι, Χαράλαμπος Ασπρομάλλης, ο ανθυπολοχαγός Σίμος Λοϊζου και άλλοι δέχεται βροχή τις οβίδες. Το ίδιο συμβαίνει και στο ύψωμα παρά το αρμενικό νεκροταφείο, όπου βρίσκονται οι άνδρες του Λοχαγού Χατζηδαμιανού.

Την επομένη μέρα φθάνουν οι πρώτες ενισχύσεις στο 212 και τους άνδρες μεταφέρει στις διάφορες θέσεις ο Ανθυπολχοαγός Γιώργος Σιεκκερής από τον Γερόλακκο.

Η μέρα κυλά ανήσυχα και μέσα σε ένταση όταν ξαφνικά γύρω στο απόγευμα οι τούρκοι αποφασίζουν να δράσουν για καλά. Και ρίχνουν στη μάχη μεγάλον αριθμό αρμάτων.

Μπροστά στον κίνδυνο αυτό ο Ταγματάρχης Αχιλλείδης ζητά και άλλες ενισχύσεις. Τρία άρματα Τ-34 που είναι διαθέσιμα φθάνουν στην περιοχή της Μακεδονίτισσας και βάλλουν εναντίον των τουρκικών που αναγκάζονται τελικά να αποχωρήσουν γύρω στις 9 το βράδυ. Το ίδιο κάμνουν και τα άρματα της Εθνικής Φρουράς που είναι τόσο λίγα και τα χρειάζονται σε άλλες περιοχές.

Στην περιοχή του φυλακίου ΛΥΤ, παρά τις Κεντρικές φυλακές οι άνδρες της διμοιρίας του Ανθυπολοχαγού Γιαννάκη Ιωάννου, από το Βαρώσι αποκρούουν αλλεπάλληλες επιθέσεις των τούρκων.

Εκείνο όμως που δεν κατορθώνουν οι τούρκοι την πρώτη μέρα προσπαθούν να το επιτύχουν την επομένη, 16 Αυγούστου. Από το βράδυ συγκεντρώνουν μεγάλες δυνάμεις και σαν ξημερώνει οι εθνοφρουροί βλέπουν μπροστά τους σε απόσταση 200-250 μέτρων οκτώ άρματα Μ-47 να έχουν τις κάννες τους στραμμένες προς αυτούς.

Πρωί, πρωί, τα άρματα κάμνουν μερικά "άλματα" και προσεγγίζουν συνεχώς τις θέσεις της Εθνικής Φρουράς, αλλά σταματούν. Δεν φαίνονται να γνοιάζονται για να προχωρήσουν. γιατί εδώ η περιοχή είναι κατηκοιμένη και κρύβει πολλές παγίδες για τα άρματα.

Σε ένα φυλάκιο, γνωστό ως "τα παλλούτσια" βρίσκεται ο Ανθυπολοχαγός Στέλιος Δρυμιώτης που ζητά βολές όλμων από τον υπεύθυνο ανθυπολοχαγό Λεωνίδου, καθ' ον χρόνο οι τούρκοι βάλλουν θεριστικά εναντίον του φυλακίου του και δείχνουν καθαρά ότι σκοπεύουν να εξαπολύσουν επίθεση εναντίον του. Ομως οι όλμοι όπως θα διαπιστωθεί αργότερα, είναι διαφερετικής γομώσεως και δεν μπορούν να βρουν στόχο.

Το φυλάκιο αντέχει μέχρι τις 5 το απόγευμα, γιατί οι τούρκοι κατορθώνουν να προελάσουν και φθάνουν στην αριστερή του πλευρά. Το φυλάκιο έχει δυο τραυματίες: Τους Νίκο Κουτσού (ανθυπολοχαγός) και Μαυρή.

Οι υπόλοιποι άνδρες αναδιπλώνονται στα πρώτα σπίτια του Αγίου Παύλου, στην οδό Μιχαλάκη Καραολή.

Το φυλάκιο "Παλλούτσια" έχει όμως πολλές θέσεις. Σε μια από αυτές βρίσκονται αρκετοί εθνοφρουροί που αναγκάζονται αργότερα αν παραδοθούν. Πρόκειται για τους Παναγιώτη Αθανασίου, από τη Γαλάτα, Γιανή Γιαννή από το Βαρώσι, Δημήτρη Ευαγγέλου από την Πηγή, Ανδρέα Πάλμα από τη Λεύκα, Χαράλαμπο Πάλμα από τα Λειβάδια Λάρνακας και Ανδρέα Ζορμπή από το Βαρώσι. Αυτή είναι η τελευταία στιγμή που βλέπουν τους στρατιώτες γιατί από τότε δεν εμφανίζονται πλέον...

Ομως στους τούρκους δεν αναγκάζονται να παραδοθούν όλοι. Δυο άλλοι στρατιώτες από τους οποίους ο ένας είναι ο Κυριάκος Αττάς από τη Λύση, που έχει δεχθεί τέσσερις σφαίρες, κρύβονται στα χαρακώματα χωρίς να γνωρίζουν τι να κάμουν. Ο σύντροφος του Αττά νομίζοντας τον για νεκρό φεύγει. Ο Αττάς όμως ξαναβρίσκει τις αισθήσεις του και έρποντας φθάνει στις θέσεις της Εθνικής Φρουράς, μακρυά από το βεληνεκές των τούρκων, στον Αγιο Παύλο που τον μεταφέρουν στο Νοσοκομείο για περίθαλψη.

Στο δυτικό μέρος της γραμμής (περιοχή ΕΛΔΥΚ) οι τούρκοι συνεχίζουν τις επιθέσεις τους σε συνδυασμό πεζικού και αρμάτων. Οι όλμοι και οι οβίδες πέφτουν εναντίον της ΕΛΔΥΚ και των θέσεων της Εθνικής Φρουράς τρεις, τρεις ή έξη έξη, ομαδικά και αυτό προκαλεί μέχρι πανικό. Πολλοί άντρες της Εθνφρουράς εγκαταλείπουν ήδη τις θέσεις τους και οι λίγοι που μένουν προσπαθούν να τις κρατήσουν με τα δόντια.

Κάποτε οι τούρκοι όμως κατορθώνουν να προελάσουν και προσεγγίζουν το στρατόπεδο. Αργότερα άνδρες της δύναμης να αφηγηθούν:

"Πολλοί διεξήγαγαν μάχες με τους τούρκους στήθος με στήθος. Αλλοι που τραυματίζονταν φώναζαν στους συναδέλφους τους να προσπαθήσουν να απομακρυνθούν εκείνοι για να σωθούν και να τους αφήσουν αυτούς εκεί να τους καλύπτουν. "Εμείς είμαστε χαμένοι" φώναζαν. "Θα μείνουμε εδώ να σας καλύπτουμε μέχρι να φύγετε". Αλλοι τραυματίες της ΕΛΔΥΚ χρησιμοποιούσαν όλες τις σφαίρες και τις χειροβομβίδες εναντίον των τούρκων και άφηναν την τελευταία γι' αυτούς προκειμένου να μη συλληφθούν αιχμάλωτοι από τους τούρκους."

Ανδρες της ΕΛΔΥΚ αφηγούνται ακόμα την πιο κάτω απίστευτη περίπτωση:

Ενας επιλοχίας από την Ελλάδα, ο οποίος είχε τραυματισθεί πολύ βαρειά και κάθισε πάνω σε μερικές χειροβομβίδες μια και δεν μπορούσε να κινηθεί. Και συνέχιζε να βάλλει εναντίον των τούρκων μέχρι που τον πλησίασαν και κατόρθωσε να μετακινηθεί παίρνοντας τους μαζί τους στο θάνατο...

Ο ηρωϊσμός είναι κάτι το πρωτοφανές. Η θυσία τους αποτελεί φωτεινό παράδειγμα για τις επερχόμενες γενιές.

Ετσι με την πίεση των τούρκων οι άνδρες της ΕΛΔΥΚ αναγκάζονται να συμπτυχθούν γύρω στο απόγευμα της 16ης Αυγούστου ύστερα από τριήμερη μάχη. Η δύναμη συγκεντρώνεται στο αγρόκτημα Μαγγλή τρία χιλιόμετρα νοτιότερα.

Με την υποχώρηση των ανδρών της ΕΛΔΥΚ τα πρώτα άρματα των τούρκων ανεβαίνουν στο ύψωμα της Σχολής Γρηγορίου που εγκαταλείπεται και αυτό για να μη βρεθούν οι άνδρες μέσα στην κυκλωτική επίθεση των αρμάτων. Ετσι οι άνδρες μετακινούνται στα υψώματα της ΣΥΤΑ και το "ράουντ αμπάουτ" Κολοκασίδη, λίγο πιο πίσω.

Με τη σύμπτυξη της ΕΛΔΥΚ και της δύναμης του Λοχαγού Πασιαρδή, όλο το βάρος της τουρκικής επίθεσης στρέφεται εναντίον του υψώματος του αρμενικού νεκροταφείου που βρίσκεται ο Λοχαγός Χατζηδαμιανού με τους άνδρες του, οι οποίοι αναγκάζονται και αυτοί να υποχωρήσουν σε άλλες θέσεις πιο πίσω.

Ο διοικητής του 212 που έχει μεταφέρει και αυτός την έδρα του λίγο πιο πίσω στο ύψωμα που είναι το κέντρο "Μποντπαρνάς".

Ζητεί ενισχύσεις για να μπορέσει να αποκρούσει τα τουρκικά άρματα πού κινούνται, σιγά, σιγά, αλλά σταθερά.

Η Λευκωσία αντιμετωπίζει άμεσο κίνδυνο να κυκλωθεί. Γιατί αν μπορέσουν να προελάσουν ακόμα 200 μέτρα θα μπουν στις λεωφόρους που οδηγούν στο Μετόχιο Κύκκου και τον Αγιο Δομέτιο, κανένας δεν γνωρίζει που θα σταματήσουν.

Ενας άλλος κίνδυνος είναι ο αποκλεισμός των δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς που βρίσκονται στην περιοχή Αγίου Παύλου- Ιπποδρόμου- Κεντρικών Φυλακών. Τον κίνδυνο διαβλέπουν όλοι και σε λίγο μια διλοχία του 386 ΤΠ φθάνει για ενίσχυση των αναδιπλούμενων ουσιαστικά δυνάμεων. Οι άνδρες της εγκαθίστανται ως εφεδρία στην περιοχή των τυπογραφείων της εφημερίδας Η ΜΑΧΗ, απέναντι από το σημερινό ξενοδοχείο ΧΙΛΤΟΝ ΠΑΡΚ.

Το άλλο Τάγμα, το 336 ΤΕ που κατέχει θέσεις στην περιοχή Αγίου Παύλου μέχρι την Πύλη Πάφου, με διοικητή τον Δημήτριο Αλευρομάγειρο, δεν διαθέτει ούτε και αυτό αντιαρματικά. Κάποιοι όμως θα πρέπει να βρεθούν στο δρόμο των τούρκων σε περίπτωση που θα προσπαθήσουν να προελάσουν.

Ετσι αποστέλλεται ο ανθυπολχαγός Αντώνης Καράς με μια διμοιρία στη οδό Γρηγόρη Αυξεντίου για να τα ανακόψουν σε περίτπωση που θα προσπαθήσουν να προελάσουν προς τις δυνάμεις του 336.

Ο Ανθυπολοχαγός Καράς φθάνει στο προκαθορισμένο σημείο γύρω στις 5 το απόγευμα. Μόλις φθάνει, επικοινωνεί με τον Ταγματάρχη Αλευρομάγειρο και του αναφέρει ότι τα άρματα συνεχίζουν την προέλαση τους.

- Πρέπει να συμπτυχθούμε κύριε Ταγματάρχα.

- Οχι, μείνετε εκεί πάση θυσία.

- Και πως σταματούν τα άρματα κύριε Ταγματάρχα;

- Με ο,τιδήποτε. Με τα σώματα σας. Φθάνει να σταματήσουν.

Ο Ανθυπολοχαγός κάθεται σε αναμμένα κάρβουνα γιατί τα άρματα συνεχίζουν τα "άλματά" προς τις θέσεις των ανδρών του.

Ζητά βολές Πυροβολικού, τουλάχιτον. Υστερα από εναγώνιες εκκλήσεις του και αφού δίδει συντεταγμένες στο Πυροβολικό αρχίζουν να πέφτουν τα πρώτα βλήματα. Ενα από αυτά πέφτει ακριβώς πάνω σε ένα άρμα και το αχρηστεύει.

Με την πτώση των βλημάτων του πυροβολικού τα τουρκικά άρματα αλλάζουν πορεία. Κάνουν στροφή και εξαπολύουν επίθεση από την πλευρά της Σχολής Γρηγορίου- ΕΛΔΥΚ.

Τα άρματα πλήττουν τώρα καίρια τις θέσεις του ανθυπολοχαγού Μιχόπουλου από το εργοστάσιο "Καϊσή". Στην περιοχή βρίκονται αρκετοί άνδρες, μεταξύ των οποίων οι ανθυπολοχαγοί Λεύκος Παπαπέτρου και Δημήτρης Σάουρος. Σε βοήθεια τους ο Ταγματάρχης Αχιλλείδης μεταφέρει ενισχύσεις μαζί με τον ανθυπολοχαγό Δ. Ζαχαριαδη, αξιωματικό πληροφοριών του τάγματος. Ο κινδυνος είναι μεγάλος.

Μεγάλη πίεση δέχονται αυτή τη στιγμή και οι άνδρες που βρίσκονται στην περιοχή του Λήδρα Πάλλας, όπου οι άνδρες του λοχαγού Νικιλάου Λιγουδιστιανού και άλλες δυνάμεις του Λοχαγού Γιάννη Χριστοδουλίδη που έχουν διανεμηθεί στους διάφορους λόχους και έχουν ενταχθεί στο 336 Τάγματος

Ο Λόχος έχει σαν υποδιοικητή τον έφεδρο ανθυπολοχαγό Ανδρέα Μαγνήτη. Οι περισσότεροι άνδρες του Λόχου είναι έφεδροι ανθυπολοχαγοί και έχουν φθάσει εδώ με την έναρξη της πρώτης φάσης της τουρκικής εισβολής. Εχουν μάλιστα και ένα θύμα: Τον Νίκο Λούη Λοϊζου, γιο του Δικαστή του Ανωτάτου Λούη Λοϊζου που είχε σκοτωθεί κατά την πρώτη ημέρα, της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής ενώ προσπαθούσε να προωθηθεί σε φυλάκιο της περιοχής του Λήδρα Πάλλας.

Οι άνδρες έχουν κρατήσει ανέπαφη την περιοχή μέχρι την Κυριακή 21 Ιουλίου, ότε το ξενοδοχείο εκκενώνεται από την Εθνική Φρουρά. Στα διάφορα φυλάκια είναι μεταξύ άλλων οι ανθυπολοχαγοί Γεώργιος Σιδέρης από το Βαρώσι, Κ. Κωνσταντίνου, Κορνήλιος Κυπριανού, Πιερής Μιχαήλ, Ανδρέας Καϊλης, Ευάγγελος Ευαγγέλου, Α. Σπανός, Παύλος Μηχανικός και οι στρατιώτες Παύλος Κιττής, Ανδρέας Μπουζούκκης, Γεώργιος Γεωργίου και Σάββας Ματσικίδης.

Εχουν κρατήσει τις θέσεις τους και σαν έρχεται η πληροφορία ότι τα τουρκικά άρματα προελαύνουν προς τη Λευκωσία, ένας αξιωματικός των Οηέδων τους πληροφορεί γι'αυτό.

Ο Ανθυποοχαγός Μαγνήτης προσθέτει στο σημειωματάριο του για τη συνέχεια:

"Οταν οι Οηέδες διαπίστωσαν ότι πράγματι είμαστε αποφασισμένοι να παραμείνουμε στις θέσεις μας αντί πάσης θυσίας παρέμειναν έκθαμβοι και καθήλωσαν τα βλέμματα τους πάνω μας, απορώντες και διερωτώμενοι για την τοιαύτην απόφασιν μας. Τότε είχαμε κλείσει αμέσως τον δρόμον απ' όπου υπήρχε πιθανότης να διέλθουν τα τανκς και ετάξαμε ο,τιδήποτε όπλα είχαμε. Κατασκευάσαμε ακόμη και βόμβες Μολότωφ για να τις ρίψουμε εναντίον των αρμάτων σε περίπτωση που θα ήρχοντο. Οι τούρκοι αντιληφθέντες την προτοιμασίαν μας ελύσσαξαν κυριολεκτικά. Και άρχισαν να βάλλουν εναντίον των θέσεων μας αδιακρίτως με όλμους και πολυβόλα. Δεν ετόλμησαν όμως να κινηθούν προς τις θέσεις μας. Εκινήθησαν μόνον προς την περιοχή του Αγίου Παύλου, όπου διεξήχθησαν τρομερές συγκρούσεις. Η προσπάθεια τους ήτο, ως πιστεύω, να διασπάσουν τη γραμμή εκεί και ακολούθως να μας εγκλωβίσουν όλους. Ευτυχώς κάτι τέτοιο δεν το κατόρθωσαν χάρις στην ηρωϊκή αντίσταση που επέδειξαν οι Ανδρλεας μας εκει".

Ετσι οι στρατιώτες στην περιοχή του Λήδρα Πάλλας μένουν και διατηρούν τις θέσεις τους.

Πίσω στο μέτωπο της ΕΛΔΥΚ οι τούρκοι συνεχίζουν την προέλαση τους, σιγά, σιγά, αλλά σταθερά.

Και πραγματικά σε λίγο τα άρματα φαίνονται να στοχεύουν το "ράουντ αμπάουτ" Κολοκασίδη. Κυλούν τώρα πιο άνετα μέσα στο δρόμο.

Ο Ανθυπολοχαγός Ζαχαριάδης παραλαμβάνει νέες ενισχύσεις από το 394 Τ.Π και αντιαρματικά και τα μεταφέρει στο ύψωμα που βρίσκεται ο Λοχαγός Ανδρέας Πασιαρδής μαζί με μια διμοιρία. Για κακή του τύχη όμως ο λοχαγός χάνει τον σκοπευτή του Νίκο Κώστα Χατζηνικολάου που σκοτώνεται από μια σφαίρα των τούρκων.

Η απώλεια του Χατζηνικολάου, εκτός από τη θλίψη που του προξενεί του στερεί και από ένα άνδρα που μπορεί να χρησιμοποιήσει το ΠΑΟ. Και το χρειάζεται τόσο πολύ αυτή τη στιγμή, καθώς το πρώτο άρμα των τούρκων προχωρεί προς το "ράουντ αμπάουντ" Κολοκασίδη.

Το ΠΑΟ αναλαμβάνει ένας άλλος στρατιώτης αλλά δεν είναι ειδικευμένος. Ρίχνει τρία βλήματα, το ένα πίσω από το άλλο, αλλά το άρμα συνεχίζει να προχωρά.

Το τουρκικό άρμα ανεβαίνει στο διπλανό ύψωμα που βρίσκονται οι άνδρες του Λοχαγού Χατζηδαμιανού και αρχίζει να βάλλει αδιάκριτα.

Αυτή τη στιγμή ο Λοχαγός Πασιαρδής προβαίνει στο "απονενοημένο διάβημα". Διατάζει τους άνδρες του να τρέξουν προς το άρμα με την ελπίδα να το πλησιάσουν και ίσως βρουν τρόπο να το εξουδετερώσουν, ενώ παράλληλα διατάζει τον ΠΑΟτζή να συνεχίσει τις βολές ίσως το πετύχει.

Ενώ κατευθύνονται προς το άρμα ο πολυβολητής του, γυρίζει το πολυβόλο του εναντίον τους και αυτοί πέφτουν στη γη. Σχεδόν ταυτόχρονα ο ΠΑΟτζής κάμνει το θαύμα του. Ενα βλήμα του επιτυγχάνει διά το τουρκικό άρμα και το διαλύει κυριολεκτικά.

Ενα άλλο άρμα διαλύεται από το πυροβολικό στο οποίο δίνει οδηγίες ο Ταξίαρχος Αζίνας που βρίσκεται στην ταράτσα ενός κτιρίου στην περιοχή του "ράουντ αμπάουτ" Κολοκασίδη.

Πλησιάζει η 6η απογευματινή. Οι τούρκοι με τις απώλειες των τριών αρμάτων αποφασίζουν να σταματήσουν μέχρις εδω. Τα άλλα άρματα σταματούν και οι τούρκοι περιορίζονται να κρατήσουν τις θέσεις τους μέχρι τη Σχολή Γρηγορίου.

Η δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής τελειώνει. Και οι τούρκοι φαίνονται διατεθειμένοι σ' αυτό το σημείο να εφαρμόσουν την εκεχειρία. Οχι όμως και στην περιοχή των φυλακίων του Αγίου Παύλου όπου οι συγκρούσεις συνεχίζονται με αμείωτη ένταση.

Στις φυλακές και τα άλλα φυλάκια οι άνδρες έχουν λιγοστεύσει. Πολλοί έχουν φύγει, ενώ οι τραυματισμοί είναι πάρα πολλοί. Μεταξύ των τραυματιών είναι και ο Ανθυπολοχαγός Ακης Μοντάνιος, ο Γιώργος Περαμερίτης από την Ελλάδα ο Ανθυπολοχαγός Ιακωβίδης, ο Δημήτρης Μενοίκου από τη Λύση.

Το βράδυ της 17ης Αυγούστου ο Ταγματάρχης Αλευρομάγειρος μαζί με μια ομάδα επικεφαλής της οποίας είναι ο υποδιοικητής του Τάγματος Ανδρέας Δημητρίου, μετακινούνται σε κενές θέσεις το Μπάϊ -Πας. Γνωρίζουν ότι η εκεχειρία έχει επιτευχθεί και την επομένη με την ανατολή του ηλίου οι θέσεις που κατέχουν οι αντιμαχόμενοι, θα αποτελέσουν τις οριστικές θέσεις-τουλάχιστον προς το παρόν. Και θέλει να βρίσκεται όσο πιο μπροστά μπορεί προς μέτωπο με τους τούρκους.

Η προέλαση αυτή δεν θ'αρέσει στον τούρκο διοικητή της περιοχής αργότερα που θα επέμβει προς τον Ταγματάρχη και θα του ζητήσει να απομακρύνει τους άνδρες του.

Πραγματοποιείται μάλιστα συνάντηση μεταξύ του Αλευρομάγειρου και του τούρκου διοικητή στην παρουσία ενός Καναδού αξιωματικού.

Κορδωτός, κορδωτός, ο τούρκος αξιωματικός λέγει περήφανα:

- Εχω καταλάβει το σχολείο (περιοχή Αγίου Παύλου) με μάχη και δεν θα διστάσω να διατάξω νέα επίθεση, εάν δεν διατάξεις τους άνδρες σου να αποσυρθούν από τις νέες θέσεις που κατέλαβαν.

- Είμαι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο, αλλά δεν εγκαταλείπω ούτε ένα μέτρο γης.

Και απευθυνόμενος στον ανθυπολοχαγό Καρά που κάνει τον διερμηνέα μεταξύ του και του Καναδού αξιωματικού του λέγει:

- Πες στον Καναδό να διαμηνύσει στους τούρκους ότι η ελληνική ιστορία είναι πολύ μεγάλη και δεν έχω χρόνο να του εξηγήσω το γιατί δεν πρέπει να δεχθώ τις απειλές του τούρκου αξιωματικού.

Και στρέφοντας τα νώτα προς τον τούρκο αξιωματικό ο Ταγματάρχης Αλευρομάγειρος φεύγει και θέτει τέρμα στη συζήτηση.

Το πρωί της 17ης Αυγούστου, η Λευκωσία αρχίζει σιγά, σιγά να ξαναβρίσκει τον ρυθμό της. Η επίτευξη και πάλι της εκεχειρίας ξαναδίνει θάρρος στους πολίτες να επιστρέφουν στα σπίτια τους, να επιθεωρήσουν τις ζημιές και να προβούν σε προμήθειες μια και μερικά καταστήματα αρχίζουν τη λειτουργία τους.

Μέσα στην περιοχή του Αγίου Παύλου-Κεντρικών Φυλακών η κατάσταση είναι ακόμα τεταμένη. Οι τούρκοι εξαπολύουν νέα επίθεση με στόχο να καταλάβουν μερικά φυλάκια της Εθνικής Φρουράς που λόγω της θέσεως τους είναι σαν σφήνες στα εδάφη που έχουν καταλάβει. Η μάχη που ακολουθεί είναι η πιο αιματηρή: Δώδεκα άνδρες πέφτουν στο πεδίο της τιμής.

Ομως οι τούρκοι δεν κατορθώνουν να προελάσουν μέχρι τις φυλακές που παραμένουν ανέπαφες.

Η μάχη διαρκεί μέχρι το μεσημέρι. Αργότερα με την κατάπαυση του πυρός αρχίζει η συγκέντρωση των νεκρών και η ταφή τους. Με τους πρόχειρους υπολογισμούς η ΕΛΔΥΚ έχει χάσει 106 αξιωματικούς και άνδρες. Από αυτούς αρκετοί είναι αγνοούμενοι. Οι απώλειες είναι μεγάλες και στα άλλα μέτωπα. Παρά την πίεση όμως των τούρκων που έχουν ρίψει στη μάχη τόσες δυνάμεις αυτοί που πέφτουν κατορθώνουν με το αίμα και τα στήθη που πρόβαλαν να τους συγκρατήσουν και να προελάσουν σε απόσταση που δεν κινδυνεύει η Λευκωσία.

Η μάχη της Λευκωσίας τελειώνει. Στο μέτωπο της περιοχής του αεροδρομίου ταγματάρχης Αχιλλείδης συγκεντρώνει τις δυνάμεις του από το μέτωπο, μια και φθάνουν νέες προς αντικατάσταση τους και εκδίδει την πιο κάτω ημερήσια διαταγή:

"Αξιωματικοί και άνδρες,

Επί τριήμερον δηλαδή στις 14,15 και 16 Αυγύτου (1974) και ιδιαιτέρως την 16ην εδέχθητε το βάρος της εχθρικής προσπαθείας αποσκοπούσης στην κατάληψη του κρατικού αερολιμένος και κυκλώσεως και καταλήψεως της Λευκωσίας. Η προσπάθεια του εχθρού απέτυχε και προσέκρουσεν εις την γρανιτώδη αντίσταση σας.

Η μάχη του αεροδρομίου απέδειξεν ότι δεν αρκεί η δύναμις των όπως διά την νίκην, αλλά χρειάζεται και η δύναμις της ψυχής και η σιδερένια θέλησις.

Διά της ανδρείας σας, του θάρρους σας και της τελείας περιφρονήσεως προς τον θάνατον, εγράψατε ιστορίαν, εδημιουργήσατε έπος, κατέστητε ξεχωριστοί μεταξύ των ολιγαρίθμων της Εθνικης Φρουράς και ως οι άνθρωποι που αγωνίστηκαν με τη δύναμη της ψυχής σας.

Την ιστορίαν αυτήν που εδημιουργήσατε σας καλώ να διατηρήσετε με τρόπον που όλοι οι Εθνοφρουροί να το επιθυμούν και να θεωρούν τιμήν τους να υπηρετούν στο 212 Τάγμα Πεζικού.

Την στιγμήν αυτήν που απευθύνομαι προς υμάς η ψυχή μου και ο νούς μου τρέχει προς αυτούς που έδωσαν την ζωήν τους κατά τας μάχας και οι οποίοι μας παρακολουθούν και θα μας παρακολουθούν από το πάνθεον των ηρώων συνεχώς και θα απαιτούν από εμάς να συνεχίσωμεν τον αγώνα μας μέχρις ότου ουδείς εχθρός θα πατά τα άγια χώματα της μαρτυρικής μας νήσου.

Οπλισθείτε με θάρρος, υπομονή και επιμονή. Παλαίψατε με τας αντιξιότητας τας αδυναμίας και τας ελλείψεις σας επιδιώξατε συναδέλφωσιν και ομόνοιαν, πιστέψατε στο δίκαιον του αγώνος μας και τις δυνατότητες της νίκης. Και να είσθε βέβαιοι ότι η ανδρεία σας θα ξεσηκώση όλον τον πολιτισμένον κόσμον διά να σταθή παρά το πλευρόν μας.

Η νίκη θα είναι δική μας

Ζήτω το Εθνος.

Ζήτω η Ελληνική Κύπρος".

Εξάλλου στις 23 Αυγούστου 1974 ο Ταγματάρχης Αλευρομάγειρος εξέδωσε προς τους διάφορους Λόχους την ακόλουθη ημερήσια διαταγή:

"Με την βοήθειαν της Υπερμάχου Στρατηγού Παναγίας Παρθένου Μαρίας,με τας ευχάς της φιλτάτης μητρός πατρίδος, την συμπαράστασιν του Κυπριακού λαού, αλλά σύσσωμου του Παγκοσμίου φιλελεύθερου κόσμου, επιτετελέσατε ηρωϊκόν άθλον διατηρήσεως ανεπάφων των θέσεων μας.

Αι σκιαί των νέων αθανάτων νεκρών μας αγαλλιούν από εκεί που ευρίσκονται εις το πάνθεον των αθανάτων διότι η θυσία των δεν εγένετο επί ματαίω.

Κλίνομεν ευλαβώς το γόνυ ενώπιον των νεοσκαμμένων τάφων των και δίδομεν προς αυτούς την ιεράν υπόσχεσιν της συνεχίσεως του αγώνος μας μέχρι της τελικής νίκης.

Ελληνολεβέντες αθάνατοι νεκροί του Αγίου Παύλου Λευκωσίας. Εχομεν στήσει εις τας καρδίας μας μεγαλοπρεπή τον βωμόν της θυσίας σας εις τας επάλθεις του ιερού μας καθήκοντος.

Από εκεί που ευρίσκεσθε να ακούετε πάντοτε και μόνον στεντορίαν φωνήν.

Ζήτω η αιωνία Ελλάς

Ας είναι ελαφρόν το χώμα της μαρτυρικής αυτής ελληνικής κυπριακής γης που σκέπει το ιερόν σκήνωμά σας

Ο διοικητής

Δημήτριος Αλευρομάγειρος

Ταγματάρχης Πεζικού

ΟΙ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΤΑΓΜΑΤΟΣ 336

Συνολικά 15 αξιωματικοί και άνδρες του 336 Τάγματος Επιστράτευσης έπεσαν στην "Πράσινη Γραμμή".

Αλλοι είκοσι τέσσερις αξιωματικοί και άνδρες τραυματίστηκαν.

Ιδιαίτερα για τους νεκρούς ο Ταγματάρχης Αλευρομάγειρος εισηγήθηκε όπως τους απενεμηθούν μετάλλια εξαιρέτων πράξεων.

Αυτοί ήσαν οι ακόλουθοι:

1. Γιασουμή Αριστοκλής, από την Ασσια.

2. Θεοδώρου Ιωάννης Αναστασίου, από την Περιστερώνα Αμμοχώστου.

3. Ιωάννης Ιωάννη, από τη Λεμεσό.

4. Καραβαμάνης Νίκος Κωνταντίνου, από το Πελέντρι.

5. Κουσιάππας Ανδρέας Χαραλάμπους, από τη Λύση.

6. Κυπριανίδης Κύπρος Αλεξάνδρου, από το Βουνό.

7. Χατζηπαύλου Νίκος Κωνσταντίνου, από τον Αγρό.

8. Γερασίμου Αντώνιος Νικολάου, από την Ξυλοφάγου.

9. Κάτσιης Νίκος Ανδρέου, από την Ξυλοφάγου.

10. Λοϊζου Πέτρος Ανδρέα, από την Ξυλοφάγου.

11. Κάτσιης Ανρέας Δημητρίου, από την Ξυλοφάγου.

12. Ππάσιης Απόστολος Γιακουμή, από την Ασσια.

13. Πέτρου Νικόλαος Πέτρου, από την Βασίλεια.

14. Παναγή Χρυσόστομος Μιλτιάδου, από το Μιτσερό.

15. Νικολέττης Κυριάκος, από τη Λύση.

Οι τραυματισθέντες ανθυπολοχαγοί ήταν οι πιο κάτω:

1. Μαυρή Γεώργιος Ανδρέου, από το Μηλικούρι.

2. Σιαμηλής Κυριάκος Σάββα, από τη Λύση.

3. Μοντάνιος Χρυσόστομος Μιχ. από την Αμμόχωστο.

4. Ιωάννης Ιωάννη Θεοδούλου, από την Αμμόχωστο

Επίσης οι τραυματισθέντες οπλίτες ήταν:

1. Φιλ. Ροβέρτος Νικολάου, από τη Λευκωσία.

2. Ραβανιάς Ιωάννης Κυριάκου, από την Πηγή.

3. Κουτσού Χριστόδουλος Σωτηρίου από την Πηγή.

4. Γιαννή Γεώργιος Νίκου, από την Εγκωμη Αμμοχώστου.

5. Περαμερίτης Γεώργιος Γεωργίου, από την Ελλάδα.

6. Στρούθου Χρίστος Τιμοθέου, από τη Βατυλή.

7. Ιωάννου Γεώργιος Χριστοδούλου, από την Αμμόχωστο.

8. Γιαννή Παναγιώτης Γεωργίου, από την Αγκαστίνα.

9. Κυριάκου Αντώνιος Παντελή, από την Αγκαστίνα.

10. Πέτρου Νίκος Πέτρου, από τη Βασίλεια.

11. Καψοκάρδης Κώστας Ανδρονίκου, από τα Λύμπια.

12. Διονυσίου Ανδρέας Χαραλάμπους, από τη Λευκωσία.

13. Δημητρίου Αναστάσιος Αντώνη από την Πηγή.

14. Παντελή Ιωάννης.

15. Πέτρου Γεώργιος Νικολάου από την Πύλα.

16. Δεσπότης Γεώργιος από τα Χανδριά.

17. Παναγή Δημήτριος από την Ξυλοτύμπου.

18. Αντωνίου Αντώνιος Σάββα από την Αγκαστίνα.

19. Σάββα Κύπρος Τιμοθέτου από την Βατυλή.

20. Παπαγεωργίου Αντώνης Ανδρέου από τον Σύσκληπο.

Στη μάχη είχαν επίσης τραυματιστεί οι ακόλουθοι:

1. Μεταξάς Κώστας από τη Λεμεσό.

2. Νεοφύτου Νασίλης Παναγιώτη από την Αμμόχωστο

3. Πατέρας Χρίστος Σάββα από την Αραδίππου,

4. Παντελή Γιάγκος Χρίστου από τη Λύση,

5. Αβραάμ Αβραάμ Χριστοφόρου από την Ξυλοφάγου,

6. Αδάμου Αδάμος Πέτρου από την Ξυλοφάγου

7. Ανδρέας Ευριπίδου από τα Λειβάδια,

8. Αριστείδου Παναγιώτης Κυριάκου

9. Ιακωβίδης Ιάσων Παναγιώτου

10. Μαουρής Γεώργιος Δημητρίου, από τη Λύση

11. Γεωργίου Γεώργιος Νικηφόρου, από την Ασσια,

12. Γιάγκου Λοϊζος Χριστοδούλου από τον Στρόβολο, 13. Γεωργίου Γεώργιος Νικολάου από τη Λακατάμια,

14. Γεωργιάδης Ανδρέας Ιωάννη από τη Λευκωσία,

15. Ελπιδοφόρος Γεώργιος Γεωργίου από τον Στρόβολο,

16. Ηλία Γεώργιος Πέτρου από το Καϊμακλί,

17. Θεωρή Μιχαήλ Παύλου, από την Πηγή Αμμοχώστου,

18. Ιωαννίδης Γεώργιος (δεσμοφύλακας κεντρικών φυλακών,

19. Κοσμάς Κοσμά Χαραλάμπους από την Σωτήρα,

20. Καϊλης Ανδρέας Παναγή από την Λύση,

21. Καμπούρης Αντώνιος Ιωάννου από την Ασσια,

22. Κρασιάς Παύλος Λοϊζου από το Παλιομέτοχο,

23. Κατσικίδης Σάββα Αντρέας από τη Λεμεσό,

24. Μιχαηλίδης Φαίδων Κωνσταντίνου, από τη Λευκωσία,

25. Μιχαηλίδης Αχιλλέα Χριστοδούλου, από τον Πεδουλά,

26. Μιχάηλ Στυλιανός Ευριπίδη, από την Αμμόχωστο,

27. Ματσεντίδης Ευάγγελος Μιχαήλ από την Κάτω Λακατάμια,

28. Παντελή Γεώργιος Πιερή από την Ασσια,

29. Παπαδημήτρης Δημήτριος Μενοίκου, από τη Λύση,

30. Πιερούλη Μιχαήλ Βασιλείου, από τα Λιμνιά,

32. Πασιαλή Ανδρέας Στυλιανού, από την Αυγόρου,

33. Πελεγκάρη Αντώνιος Παύλου από την Λευκωσία,

34. Πογιατζή Σταύρος Ττοφή από την Λύση,

35 Ροδής Απόστολος Κωνσταντίνου από τη Νατά Πάφου,

36. Συμεού Μανώλης Νικολάου, από την Αγία Νάπα Αμμοχώστου,

37. Στυλιανού Μιχαήλ Παναγή από την Ασσια,

38. Σεργίου Φοίβος Χρίτου από τη Βατυλή,

39. Τάνος Νικόλαος Γεωργίου από τη Λευκωσία,

40. Χαραλάμπους Κύπρος Κουμή, από τα Πέρα Ορεινής,

41. Χριστοφή Χριστόφης Παντελή από την Μακράσυκα,

42. Χάμπος Χαμπή Βασιλείου, από την Αγία Νάπα Αμμοχώστου,

43.Τσαντράς Κωνσταντίνος Νικολάου από τον Στρόβολο,

44. Χατζηκυριάκου Κυριάκος χριστοδούλου, από την Αγκαστίνα,

45. Χαραλάμπους Γεώργιος Ιωάννου από την Αγία Νάπα Αμμοχώστου,

46. Χατζηγεωργίου Χρίστος από το Κίτι Λάρνακας

47. Χαραλάμπους Χαράλαμπος Ττοφή από τη Λύση,

48. Τσαμετή Τάσος Χαραλάμπους, από τη Λεύκα, και

49. Μιχαηλίδης Μιχάηλ Αριστοδήμου από τον Αγιο Δομέτιο.