22.7.1974: Δυο Ελληνοκύπριοι στρατευμένοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τα τουρκικά άρματα έξω από την Κερύνεια και αποφασίζουν να μη παραδοθούν. Ακολουθεί απεινής καταδίωξη τους από τους Τούρκους στο Γ.Σ. Πράξανδρος της Κερύνειας.

S-2179

22.7.1974: ΔΥΟ ΕΛΛΗΝΟΚΥΠΡΙΟΙ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΑΡΜΑΤΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΡΥΝΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΝΑ ΜΗ ΠΑΡΑΔΟΘΟΥΝ. ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΠΕΙΝΗΣ ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΣΤΟ Γ.Σ.ΠΡΑΞΑΝΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΙΩΡΤΖΗΣ, από την Ασσια: Ενας από τους έφεδρους αξιωματικούς των ΛΟΚ που βρισκόταν στην περιοχή της Κερύνειας ήταν ο Γεώργιος Τζιωρτζής, από την Ασσια.

Με την υποχώρηση των μονάδων της Εθνικής Φρουράς στις 22 Ιουλίου 1974 ο Τζιωτζής βρίσκεται αντιμέτωπος με τα άρματα. Μαζί του είναι πέντε εθνοφρουροί. Ενα άρμα τους πλησιάζει και βάλλει εναντίον τους με το πολυβόλο του και μια σφαίρα περνά ξυστά από το κεφάλι του.

Το καυτό μολύβι του καίει τα μαλλιά, αλλά αυτός διασώζεται. Ενας συνάδελφος του του, του φωνάζει:

- Πέταξε το όπλο σου ανθυπολοχαγέ και πάμε να παραδοθούμε κι' εμείς όπου πήγαν και οι άλλοι. Οπου νάσαι φτάνει το πεζικό και είμαστε χαμένοι.

- Θα προσπαθήσω να απομακρυνθώ του απαντά. Δεν σας αναγκάζω να με ακολουθήσετε. Κάνετε ό,τι θέλετε. Οποιος νομίζει ότι πρέπει να έλθει μαζί μου, ας έλθει.

Ο ανθυπολοχαγός σύρεται στο χώμα και μέσα από τους θάμνους τα καταφέρνει να απομακρυνθεί. Ενώ φεύγει ακούει κάποιον να του φωνάζει:

- Ανθυπολοχαγέ περίμενε. Θα έλθω κι' εγώ μαζί σου.

Είναι κάποιος στρατιώτης από την Αγία Βαρβάρα.

Ο ανθυπολοχαγός τον περιμένει. Ο στρατιώτης τον κοιτάζει με περιέργεια λες και διερωτάται από που θα τραβήξουν. Ο ανθυπολοχαγός αντιλαμβάνεται τις σκέψεις του και του λέγει:

- Θα τραβήξουμε προς τον Πενταδάκτυλο, εκεί είναι οι καπνοί, ίσως σωθούμε. Εδώ θα φάμε καμιά αδέσποτη.

Προχωρούν αλλά η κάθε τους κίνηση είναι πολύ δύσκολη. Προς τον Πενταδάκτυλο, εξ άλλου, βρίσκονται οι τούρκοι. Ετσι αναγκάζονται να αλλάξουν πορεία και να κατευθυνθούν προς την Κερύνεια.

Κάποτε φθάνουν κοντά στο στάδιο ΓΣ Πράξανδρος. Βρίσκονται στη νοτιοδυτική πλευρά του σταδίου. Στη βόρεια πλευρά βλέπουν ένα τζιπ με ένα πολυβόλο.

Οι τούρκοι τους φωνάζουν ελληνικά:

- Πλησιάστε και μη φοβάσθε.

Ο Τζιωρτζής σύρεται μέχρι την Πύλη του σταδίου. Δίπλα του βλέπει άλλους τούρκους στρατιώτες. Δεν ξέρουν τι να κάνουν. Κοινούνται μηχανικά και όπου κατά την κρίση τους δεν κινδυνεύουν. Μόνο δεν μένουν ακίνητοι. Τρέχουν συνεχώς. Ενας στρατιώτης ρίχνει εναντίον τους μια χειροβομβίδα.

Από μακρυά βλέπουν το στρατιωτιό τζιπ να κατευθύνεται προς αυτούς. Τους πλησιάζει και προσπαθεί να τους κλείσει το δρόμο. Παίζουν κρυφτό. Ευτυχώς γι' αυτούς κανένας τούρκος στρατιώτης δεν ανοίγει πυρ εναντίον τους. Ισως θέλουν να τους συλλάβουν ζωντανούς.

Κάποτε φθάνουν κοντά στο περιτείχισμα και πηδούν προς τη άλλη πλευρά.

Περιμένουν από στιγμή σε στιγμή κάποιον να βάλει εναντίον τους. Τα καταφέρνουν όμως. Προχωρούν σε ένα γκαράζ, όπου μέσα βρίσκεται ένα άσπρο αυτοκίνητο, Κρύβονται κάτω από αυτό. Είναι η 4,30 απογευματινή.

Λαχανιασμένοι όπως είναι βρίσκουν την ευκαιρία να ανταλλάξουν μερικές κουβέντες:

- Είσαι παντρεμένος κύριε ανθυπολοχαγέ;

- Οχι, εσύ;

- Ναι. Και έχω και τρία παιδιά. Τα δυο είναι κοριτσάκια και είναι διπλάρες. Είναι τριών μηνών. Με λένε Δώρο Βιλάνο και είμαι από την Αγία Βαρβάρα.

Η σκέψη στρέφεται αυτή τη στιγμή στα αγαπημένα τους πρόσωπα. Ο νους του Δώρου τρέχει τώρα προς το μικρό ήσυχο σπιτάκι του στην Αγία Βαρβάρα και στα τρία του παιδιά. Ετσι βυθισμένο στις σκέψεις τους εντοπίζουν οι τούρκοι που αρχίζουν να βάλλουν και πάλι εναντίον τους.

Τους επιτίθενται ενώ βρίσκονται μέσα στο γκαράζ. Το όπλο του ανθυπολοχαγού παθαίνει εμπλοκή. Το βάζει στα πόδια. Φωνάζει στο Δώρο να τον ακολουθήσει. Αυτός όμως για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν τον ακολουθεί.

Ο ανθυπολοχαγός προχωρεί μόνος προς τη θάλασσα. Βρίσκει ένα υπόνομο και μένει εκεί για αρκετές ώρες.

Το βράδυ κάποιος αντιλαμβάνεται την παρουσία του. Τον πλησιάζει και ρίχνει το φως του φανού του πάνω του.

- Ποιος είσαι, του φωνάζει ελληνικά.

Ο Τζιωρτζής αρχίζει να τρέχει. Το φως του φανού τον ακολουθεί και ακούει την ίδια φωνή να τον ρωτά:

- Ποιός είσαι;

- Ο Τζωρτζής σταματά. Η φωνή που ακούει δεν είναι εχθρική. Του φαίνεται μάλλον γνώριμη. Πλησιάζει στον άγνωστο του και διαπιστώνει ότι είναι ο Φανής Φάνος από την Κερύνεια, παλιός του φίλος. Τύχη βουνό, σκέφτεται.

Πηγαίνουν στο σπίτι του. Φοράνε πολιτικά ρούχα και από εκεί ύστερα από αρκετές ταλαιπωρίες πηγαίνουν στο ξενοδοχείο "Ντόουμ" της Κερύνειας, απ' όπου συλλαμβάνονται μαζί με άλλους για να μεταφερθούν στην αιχμαλωσία.

Ο Δώρος συνελήφθη αργότερα. Γλύτωσε κι' αυτός ύστερα από αρκετές ταλαιπωρίες.