23.5.1980: Το Κακουργιοδικείο αθωώνει τους Γεώργιο Ρωσσίδη και Σωτήρη Δημητριάδη για τον φόνο εκ προμελέτης του Κώστα Μισιαούλη από το Τσέρι, αλλά τελικά καταδικάζει τον Γεώργιο Ρωσσίδη σε φυλάκιση 15 χρόνων για ανθρωποκτονία του Μισιαούλη.

S-2125

23.5.1980: ΤΟ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΩΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟ ΡΩΣΣΙΔΗ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΝΟ ΕΚ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΙΣΙΑΟΥΛΗ ΑΠΟ ΤΟ ΤΣΕΡΙ ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟ ΡΩΣΣΙΔΗ ΣΕ ΦΥΛΑΚΙΣΗ 15 ΧΡΟΝΩΝ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΜΙΣΙΑΟΥΛΗ

Κάτω από την πίεση της Βουλής των Αντιπροσώπων και ιδιαίτερα του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ που ουσιαστικά είχε ανοίξει στη Βουλή τον φάκελο της δολοφονίας του Κώστα Μισιαούλη από το Τσέρι, τον Ιούλιο του 1974 κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος στο χωριό του, η Κυβέρνηση δεν μπορούσε να μη αρχίσει τις συλλήψεις.

Ο Κώστας Μισιαούλης είχε συλληφθεί από πραξικοπηματίες και πυροβολήθηκε στην τοποθεσία "Κόκκινες" του χωριού του και υπέκυψε στο μοιραίο στις 22 του μήνα στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.

Η Κυβέρνηση πήρε τις αποφάσεις της και στις 20 Σεπτεμβρίου 1979 η αστυνομία στην Ελλάδα συνελάμβανε, με εισήγηση της Κυπριακής Κυβέρνησης, στην Αθήνα ένα πρόσωπο που θεωρείτο ύποπτο για τη δολοφονία του Κώστα Μισιαούλη.

Ταυτόχρονα σε δυο μέρες, στις 22 Σεπτεμβρίου, συνέλαβε δεύτερο ύποπτο στη Λευκωσία, τον Γεώργιο Ιωάννη Ρωσσίδη, 36 χρόνων, από τον Αγιο Δομέτιο, καταστηματάρχη.

Υστερα από επανειλημμμένα διατάγματα κράτησης και μελέτη του φακέλου τελικά η Αστυνομία απάγγειλε στις 26 Οκτωβρίου 1979 κατηγορίες εναντίον του Ρωσσίδη όσο και του Σωτήρη Δημητριάδη, 34 χρόνων, από την Ψημολόφου που κρατείτο στις φυλακές, για φόνο εκ προμελέτης του Κώστα Μισιαούλη.

Για τον τρίτο ύποπτο που είχε συλληφθεί στην Αθήνα υπήρξε εμπλοκή.

Με την αίτηση της Κυπριακής Κυβέρνησης για έκδοση του τρίτου υπόπτου ο Εισαγγελέας Αθηνών κ. Σπυρόπουλος ζήτησε λίγες μέρες νωρίτερα από το Πενταμελές Συμβούλιο Εφετών να μη τον εκδώσει γιατί όπως είπε, το έγκλημά του είναι συναφές προς τα πολιτικά εγκλήματα για τα οποία ο Νόμος δεν επιτρέπει την έκδοση του.

Το Εφετείο δέχθηκε τη εισήγηση του Εισαγγελέα και αποφάσισε να μη εκδόσει τον ύποπτο και στις 18 Οκτωβρίου ειδοποίησε σχετικά το Νομικό Τμήμα της Κύπρου για την απόφαση του.

Στην Κύπρο ο Γενικός Εισαγγελέας Κρίτων Τορναρίτης άφησε να εννοηθεί ότι ορθά η Ελλάδα δεν εξέδωσε τον κύπριο που αναζητείτο για να δικασθεί σχετικά με τη δολοφονία του Κώστα Μισιαούλη.

Μιλώντας στις 13 Δεκεμβρίου 1979 σε συνεστίαση του Ροταριανού Ομιλου Λευκωσίας είπε ότι το ελληνικό Συμβούλιο των Εφετών στην Ολομέλεια του αποφάσισε ότι δεν μπορεί να γίνει έκδοση του ατόμου το οποίο ζητούσε η Κύπρος.

Σύμφωνα με τον νόμο για έκδοση φυγοδίκων όσο και με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση του 1957 την οποία επικύρωσε και η Κύπρος, είπε ο Κρίτων Τορναρίτης "δεν μπορεί να γίνει έκδοση για πολιτικά αδικήματα".

Πρόσθεσε:

"Η Συμβαση προβλέπει επίσης όχι μόνο για αμιγή πολιτικα αδικήματα, αλλά και για τα σύνθετα και τα σχετικά. Εν τούτοις μπορεί να γίνει έκδοση για αδικήματα κατά της ζωής του Αρχηγού του Κράτους ή του Αρχηγού της Κοινοπολιτείας. Από το Πρωτόκολλο της Σύμβασης εξαιρούνται από τα πολιτικά αδικήματα, τα κοινωνικά".

Πολλά από όσα ανέφερε ο Εζεκίας Παπαϊωάννου στη Βουλή γύρω από τη δολοφονία του Κώστα Μισιαούλη τα κατέθεσαν διάφοροι μάρτυρες τόσο στην προανάκριση της υπόθεσης όσο και κατά τη δίκη των δυο κατηγορουμένων.

Η τότε σύζυγος του Μισιαούλη Χρυστάλλα, κατέθεσε:

"Τη νύκτα της 17ης Ιουλίου 1974 είμαστε εγώ και ο μακαρίτης ο άνδρας μου στο σπίτι μας και κοιμούμαστε. Γύρω στις 11 μ.μ. ακούσαμε κτυπήματα στην πόρτα και ανοίγοντας την βρεθήκαμε μπροστα από τρεις- τέσσερις ενόπλους, οι οποίοι ήταν ντυμένοι με στρατιωτικά ρούχα. Οταν πλησίασε ο άντρας μου, ο ένας από αυτούς είπε: "Ερκεται ρε προσέχετε".

Πρόσεξα ότι άλλοι τέσσερις ένοπλοι βρίσκονταν στο απέναντι σπίτι.

Ολοι οι ένοπλοι πλησίασαν τον άντρα μου για να τον συλλάβουν γιατί όπως είπαν υπήρχε υπόνοια ότι είχαμε όπλα. Πήραν τον άντρα μου μαζί με άλλους χωριανούς μας που συνέλαβαν προηγουμένως και υποχρεώνοντας τους να φωνάζουν "ζήτω ο Νικόλαος Σαμψών", "Ζήτω η Ενωση" τους οδήγησαν στην πλατεία του χωριού.

Ακουγα συνεχώς πυροβολισμούς και θορύβους μηχανών αυτοκινήτων που πήγαιναν προς την περιοχή "Κόκκινες" (τοποθεσία στο δρόμο Τσερίου- Δευτεράς).

Υστερα από λίγο άκουσα και πάλι πυροβολισμούς. Τον μακαρίτη τον άντρα μου τον είδα στις 21 Ιουλίου 1974 τραυματισμένο στο νοσοκομείο Λευκωσιας. Μόλις τον πλησίασα μου είπε: "Ακουσες ήταν που είπασιν; Οτι επήα να φύω τζι' επαίξαν με". Εγώ τότε του είπα: "Εμάς μας είπαν ότι κατά λάθος σ' επαιξαν" και αυτός μου απάντησε: "Οι επαίξαν με σκοπίμως".

Στις 23 Ιουλίου 1974 μας ειδοποίησαν ότι ο άντρας μου πέθανε. Τον φέραμε στο Τσέρι όπου το απόγευμα κάναμε την κηδεία του".

Δεύτερος μάρτυρας, ο Γεώργιος Σπανός, από το Τσέρι αναφέρθηκε στις συνθήκες της σύλληψης του και πρόσθεσε:

"Ο ένας από τους ενόπλους που ήταν ψηλός με γένι, όταν τους είπα ότι δεν έχω εγώ όπλο, μου είπε "πρόσεξε διότι ήρθαμε στο σπίτι σου χωρίς να μας δει κανένας και μπορούμε να σε βγάλουμε έξω και να σε σκοτώσουμε χωρίς να μας δει κανένας".

Οι ένοπλοι επίσης εξεβίασαν τη γυναίκα μου λέγοντας της: "Αν δεν μας πεις που έχετε τα όπλα, δες τον άνδρα σου για τελευταία φορά γιατί μπορεί να μην τον ξαναδείς".

Οι ένοπλοι μαζί με άλλους χωριανούς μας, μας πήραν στην πλατεία του χωριού κι' από εκεί με συνοδεία ενός λάντροβερ μας μετέφεραν στην τοποθεσία "Κόκκινες".

Καθ' οδόν έρριχναν πυροβολισμούς. Ανάμεσα στους χωριανούς μου που συνέλαβαν ήταν και ο Κώστας Μισιαούλης.

Στο δρόμο προς τις "Κόκκινες"μας έλεγαν την φράση: "Οι χοίροι (εκσκαφείς) έχουν βγάλει τους λάκκους θα σας σφάξουμε όλους και θα σας θάψουμε όλους".

Οταν φθάσαμε στις "Κοκκινες" κατέβασαν από το αυτοκίνητο τον Κώστα Μισιαούλη και τον Γεώργιο Πίσση. Λίγα δευτερόλεπτα μετά άκουσα μιαν ριπή και μια φωνή "φέρτε και τους άλλους να τελειώνουμε".

Ακουσα πάλι ριπές και μια φωνή να λέει "σκύψε να πιεις το αίμα". Μετά από δέκα λεπτά έφεραν πίσω τον Γεώργιο Πισσή μόνο. Σχημάτισα την εντύπωση ότι θα είχαν σκοτώσει τον Κώστα Μισιαούλη.

Από εκεί οδηγηθήκαμε στον αστυνομικό σταθμό Δευτεράς όπου και παλι μας φοβέριζαν και μας ζήτησαν να πούμε ότι ο Μισιαούλης πληγώθηκε κατά λάθος.

Τρίτος μαρτυρας ο Γεώργιος Κυριάκου Πίσσης από το Τσέρι, ο οποίος ήταν ο άνθρωπος που βρισκόταν κοντά στον Μισιαούλη όταν εκτελέσθηκε, αφού αναφέρθηκε στο πως συνελήφθη και πως οδηγήθηκε στην τοποθεσία "Κόκκινες" μαζί με τους άλλους συλληφθέντες πρόσθεσε:

"Οταν φθάσαμε στις "Κόκκινες" οι οπλοφόροι διέταξαν εμένα και τον Μισιαούλη να κατεβούμε από το αυτοκίνητο και να σταθούμε μπροστά που το λάντροβερ το οποίο μας συνόδεψε στην τοποθεσία εκείνη. Τα φώτα του λάντροβερ ήταν αναμμένα. Ο Μισιαούλης στάθηκε 2-3 μέτρα μπροστά από το λάντροβερ και εγώ 2-3 μέτρα πίσω από τον Μισιαούλη. Στο καπώ του λάντροβερ καθόταν ένας ένοπλος και δυο άλλοι βρίσκονταν ο ένας δεξιά και ο άλλος αριστερά. Εκείνος που καθόταν στο καπώ διέταξε τον Μισιαούλην να του παραδώσει τα όπλα που είχε. Ο Μισιαούλης δεν απάντησε και τότε οι οπλοφόροι άνοιξαν πυρ.

Αυτός που ήταν πάνω στο καπώ έρριξε μια ριπή πάνω από τις κεφαλές μας. Επρόσεξα επίσης ότι από τα δεξιά του αυτοκινήτου ήλθε μια λάμψη πάνω στον Κώστα Μισιαούλη. (Ο μάρτυρας δείχνει την κοιλιακή χώρα σαν το μέρος που κτυπήθηκε από τη ριπή). Αυτός που βρισκόταν στα αριστερά του λάντροβερ με πυροβόλησε και η ριπή πέρασε από δίπλα μου.

Τότε είδα τον Κώστα Μισιαούλη να πέφτει χαμαί μπρούμυτα. Ο Μισιαούλης εξακολουθούσε να βρίσκεται στο έδαφος όταν ήρθε αυτός που ήταν δεξιά του και του φώναξε να σηκωθεί. Δεν απάντησε και τότε ο οπλοφόρος έβαλε το πόδι του πάνω στον ώμο του Μισαούλη και τον γύρισε ανάσκελα. πρόσεξα ότι χαμαί υπήρχε μια "λάντα" αίμα και η κοιλιακή χώρα του Μισιαούλη ήταν γεμάτη αίμα. Τότε αυτός που ήταν πάνω στο καπώ ρώτησε ποιος τον έπαιξε. Αυτός που ήταν δεξιά του λάντροβερ του είπε: "Εγω τον έπαιξα". Αμέσως αυτός που καθόταν στο καπώ έδωσε οδηγίες και το μετέφεραν στο νσοκομείο. Εμεινα μου είπαν να μπω στο Φολκλβάκεν. Εκείνη τη στιγμή κάποιος είπε: "Απόψε θα σας σκοτώσουμε όλους".

Ο οπλοφόρος που ήταν πάνω στο καπώ ήταν ξανθός με γένεια και ο άλλος στα αριστερά του λάτνροβερ ήταν μαύρος με γένεια.

Ο μάρτυρας Χριστάκης Παντελή Καμπούρης ανέφερε στο Δικαστήριο ότι "οι ένοπλοι που διενήργησαν τις συλλήψεις στο Τσέρι την νύκτα της 17ης Ιουλίου 1974- νύκτας του φόνου του Κώστα Μισιαούλη- με υποχρέωσαν να σκύψω και να γλείψω το αίμα του Μισιαούλη στην τοποθεσία "Κόκκινες" αμέσως μετά την δολοφονία του.

Ο Δικαστής παρέπεμψε στις 17 Οκτωβρίου τους δυο κατηγορούμενους, Γεώργιο Ρωσσίδη και Σωτήρη Δημητριάδη, στο Κακουργιοδικείο.

Στη δίκη που ακολούθησε το Κακουργιοδικείο απάλλαξε και τους δυο κατηγορούμενους.

Ωστόσο εναντίον του Γεωργίου Κώστα Ρωσσίδη, 26 χρόνων, από τον Αγιο Δομέτιο, καταστηματάρχη, απάγγειλε νέες κατηγορίες για ανθρωποκτονία του Κώστα Μισιαούλη.

Το Κακουργιοδικείο ανέφερε ότι τόσο τα γεγονότα τα οποία ελάβαν χώραν στη διάπραξη του εγκλήματος όσο και η μετέπειτα συμπεριφορά των κατηγορουμένων δεν στοιχειθετούν την εκ προμελέτης υπόθεση.

Ομως το Δικαστήριο βρήκε ότι από τη μαρτυρία που παρουσιάστηκε για τον Γεώργιο Ρωσσίδη υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για ανθρωκτονία του Κώστα Μισιαούλη καθότι υπάρχουν ματυρίες που αναφέρουν ότι ο Ρωσσίδης βρισκόταν στη σκηνή του εγκλήματος ως επίσης και όταν μεταφέρθηκε το θύμα σε σπίτι του γιατρού, ο Ρωσσίδης θεάθηκε να βγαίνει από το λαντ-ρόβερ (που μετέφερε τον τραυματία).

Το Δικαστήριο πρόσθεσε ο Πρόεδρος του δικαστηρίου, επειδή δεν είχε ενώπιον του από την αρχή την κατηγορία της ανθρωποκτονίας άσκησε τη διακριτική του ευχέρεια την οποία του παρέχει ο νόμος και ευθύς μόλις απάλλαξε και αθώωσε τον πρώτο κατηγορούμενο Γεώργιο Ρωσσίδη από την κατηγορία του φόνου εκ προμελέτης προσέθεσε σ' αυτήν την κατηγορία της ανθρωποκτονίας και τον κάλεσε να απαντήσει στη νέα κατηγορία.

Ο Ρωσσίδης απάντησε ότι δεν παραδεχόταν ενοχή και η περαιτέρω εκδίκαση της υπόθεσης του ορίστηκε για αργότερα.

Στην περίπτωση του Σωτήρη Δημητριάδη ο οποίος αθωώθηκε και απαλλάχτηκε εντελώς το Δικαστήριο εξέφρασε την άποψη όπως προστεθούν άλλες κατηγορίες εναντίον του για κατοχή όπλων.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Η ΜΑΧΗ (3 Απριλίου 1980) ύστερα παό ένσταση που ήγειρε η υπεράσπισηη (Ανδρέας Ευτυχίου) "το δικαστήριο ζήτησε την άποψη της Εισαγγελίας, η οποία αφού επεκοινώνησε με το Γενικό Εισαγγελέα, ο τελευταίος έδωσε οδηγίες ότι κανένας ωφέλιμος σκοπός δεν θα προέκυπτε εάν προσετίθεντο νέες κατηγορίες στην περίπτωση του Σωτήρη Δημητριάδη ο οποίος εκτίει ήδη ποινή φυλάκισης στις Κεντρικές Φυλακές και ως εκ τούτου το Δικαστήριο τον απάλλαξε εντελώς".

Στη νέα δίκη του Γιώργου Ρωσσίδη για την κατηγορία για ανθρωποκτονία ο συνήγορος του Μανώλης Χριστοφίδης, αγορεύοντας στο τέλος της ακρόασης υποστήριξε ότι ο θάνατος του Μισιαούλη οφειλόταν σε λάθος μετάγγιση αίματος που του έγινε στο Γενικό Νοσοκομείο γιατί δεν είχε γίνει τεστ ιστοσυμβατότητας του αίματος του.

Αντίθετα ο Εισαγγελέας Βάσος Αριστοδήμου ανέφερε στο Δικαστήριο (ότι οι πυροβολισμοί που τραυμάτισαν και στη συνέχεια σκότωσαν τον Κώστα Μισιαούλη ρίχτηκαν σκόπιμα εναντίον του και αποκλείεται η εκδοχή του τυχαίου πυροβολισμού.

Το Δικαστήριο (Δ. Στυλιανίδης, Α. Χατζηκωνσταντίνου και Φρ. Νικολαϊδης) απέρριψε τον ισχυρισμό του Μανώλη Χριστοφίδη ότι ο θάνατος του Μισιαούλη οφειλόταν σε αμέλεια των γιατρών ή από σηψαιμία ή από ασυμβατότητα του αίματος και συγχάρηκε μάλιστα τους γιατρούς που έδειξαν όπως ανέφερε, θάρρος και επιμονή μέχρι την τελευταία στιγμή για τη διάσωση του Μισιαούλη.

Δεν υπάρχει, πρόσθεσε, σύμφωνα με την εφημερίδα "ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ" (24.5.1974) ο Πρόεδρος του Κακουργιοδικείου Δ. Στυλιανίδης "ότι οι σφαίρες που έπληξαν τον Μισιαούλη ρίφθηκαν σκόπιμα και απορρίπτεται ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου ότι ο Α. (τρίτος ύποπτος που βρισκόταν στην Αθήνα) σκότωσε τον Μισιαούλη, ύστερα από εξωστρακισμό της σφαίρας του όπλου του".

Το Κακουργιοδικείο βρήκε τον Ρωσσίδη ένοχο ανθρωποκτονίας και τον κάλεσε να απολογηθεί. Ο Ρωσσίδης απάντησε:

"Είμαι αθώος".

Πρόσθετε η ίδια εφημερίδα:

" Στη συνέχεια το Δικαστήριο κάλεσε τον δικηγόρο υπερασπίσεως κ. Μανώλη Χριστοφίδη για να αγορεύσει σχετικά με μετριασμό της ποινής, αλλά ο κ. Χριστοφίδης απάντησεν ότι δεν ήθελε να προσθέσει ο,τιδήποτε...

Στη συνέχεια ο Πρόεδρος του Κακουργιοδικείου διάβασε την απόφαση του δισκατηρίου (80 δακτυλογραφημένες σελίδες) και που διάρκεσε από τις 10 π.μ.μέχρι τις 2.30 μ.μ.

Ο κατηγορούμενος, είπεν ο κ. Στυλιανίδης, βρέθηκε ένοχος για ανθρωποκτονία, που είναι από τα σοβαρότερα εγκλήματα που τιμωορύνται με ισόβια φυλάκιση. Στον κατηγορούμενο θα επιβληθεί ποινή όχι για τη συμμετοχή του στο πραξικόπημα, αλλά για ανθρωποκτονία.

Ο ρόλος του ακτηγορουμένου στην ομάδα των τριών ενόπλων που δολοφόνησαν τον Μισιαούλη, είπεν, υπήρξεν ηγετικός.

Λαμβάνομεν υπόψη ότι ο κατηγορούμενος έχει λευκό μητρώο. Η αρμόζουσα ποινή είναι φυλάκιση 15 χρόνων".

Το Δικαστήριο καταδίκασε τον Ρωσσίδη σε φυλάκιση 15 χρόνων.