Πρώτη Ηλεκτρονική Ιστορία της Κύπρου

image

Δωρεάν προσφορά σε ερευνητές, μελετητές, φοιτητές, μαθητές και δημοσιογράφους.

Από την Κύπρο στην αρχαιότητα, μέχρι την Κύπρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η αγγλοκρατία, η ΕΟΚΑ, το πραξικόπημα, το σχέδιο Ανάν, η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αρχείο Παναγιώτη Παπαδημήτρη

papademetris-pΜοναδικό αρχείο στο οποίο μπορείτε να προστρέξετε και να αναζητήσετε εύκολα και γρήγορα αυτό που θέλετε για μια περίοδο 8.000 ετών για την Ιστορία της Κύπρου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

15.7.1974: Τέσσερα άτομα, μεταξύ των οποίων και ένα παιδάκι οκτώ χρόνων, δολοφονούνται από πραξικοπημαίες στην περιοχή του Αγίου Ιωάννη στη Λεμεσό.

S-2089

15.7.1974: ΤΕΣΣΕΡΑ ΑΤΟΜΑ, ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΟΚΤΩ ΧΡΟΝΩΝ, ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΣΤΗ ΛΕΜΕΣΟ

Τέσσερα άτομα, μεταξύ των οποίων και ένα παιδάκι οκτώ μόλις χρόνων, δολοφονήθηκαν από τους πραξικοπηματίες, στην περιοχή του Αγίου Ιωάννη στη Λεμεσό στις 15 Ιουλίου 1974.

Η μάχη του Αγίου Ιωάννη, όπως ονομάστηκε, κράτησε 36 ολόκληρες ώρες και δυο από τους πρωταγωνιστές, οι Χριστάκης Βιολάρης και Γιώργος Χρυσάνθου, μέλη του Ουλαμού Πρόληψης Εγκλημάτων της Λεμεσού, αφηγήθηκαν στο Χριστόφορο Νέστορος (Πολίτης 15.7.2009) τις δύσκολες στιγμές που πέρασαν.

Αναφερόταν στο σχετικό ρεπορτάζ:

"Μετά από σύσκεψη με αξιωματικούς του Εφεδρικού την Παρασκευή (12.7.74) το βράδυ, αποφασίστηκε η διασπορά δυνάμεων και η ενίσχυση του αστυνομικού σταθμού Αγίου Ιωάννη, με μια διμοιρία 20 αστυνομικών του ΟΠΕ. Γύρω στις 7.30 το πρωί της 15ης Ιουλίου και αφού καμία ύποπτη κίνηση δεν είχε σημειωθεί, η επιφυλακή έληξε. Συνήθως τα πραξικοπήματα εκδηλώνονται πριν ακόμη χαράξει ο ήλιος, αναφέρει ο Χριστάκης Βιολάρης. Και προσθέτει:

"Οι δυνάμεις διαλύθηκαν. Μείναμε γύρω στα δεκαπέντε μέλη της αστυνομικής δύναμης. Γύρω στις 8.20 ειδοποιηθήκαμε από μια γυναίκα απέναντι από το σταθμό ότι στο ραδιόφωνο έπαιζαν εμβατήρια. Καταλάβαμε ότι στη Λευκωσία είχε εκδηλωθεί πραξικόπημα. Αμέσως οι δυνάμεις της αστυνομίας ξεκίνησαν να ανασυντάσσονται. Λίγη ώρα αργότερα άρχισαν συγκρούσεις στην Ανωτέρα και στη συνέχεια στον Κεντρικό Αστυνομικό σταθμο μεταξύ δημοκρατικών δυνάμεων και μελών της ΕΟΚΑ Β και χουντικών ανώτερων αξιωματικών.

Εκεί προσέτρεξαν για βοήθεια πολλά μέλη του αστυνομικού σταθμού Αγίου Ιωάννη, ανάμεσα τους και ο Γιώργος Χρυσάνθου. Σταδιακά οι συγκρούσεις γενικεύθηκαν".

Προστίθεται στο ρεπορτάζ:

"Στην περιοχή του Αγίου Ιωάννη οι μάχες μαίνονταν ανελέητες, σώμα με σώμα. Οι ριπές των πολυβόλων δεν κόπασαν ούτε το βράδυ. Η κατάσταση ήταν χαώδης και οι ανταλλαγές πυρών ασταμάτητες. Μέσα σε εκείνη τη χαοτική κατάσταση δολοφονείται ο 35χρονος Χριστόδουλος Συμεωνίδης. Συνελήφθη από πραξικοπηματίες και εκτελέστηκε εν ψυχρώ μέσα σε μια ανεγειρόμενη οικοδομή. Λίγο αργότερα δολοφονείται και ο 20χρονος αστυνομικός Στέλιος Σιέπης.

Χάραξε η 16η Ιουλίου και οι σφαίρες έπεφταν βροχή. Ο Γιώργος Χρυσάνθου επιστρέφει στον αστυνομικό σταθμό για να δει ποια ήταν η κατάσταση εκεί"

Τα πράγματα χειροτέρευαν και οι χουντικοί απειλούσαν να στείλουν τα τανκς εναντίον των μαχομένων αν δεν παραδίδονταν. Ηδη είχε πέσει ο Κεντρικός Αστυνομικός Σταθμός της πόλης...

Μέχρι το μεσημέρι της τρίτης όλα είχαν τελειώσει.

Απέναντι από την Εκκλησία του Αγίου Ιωάννη ζούσε η Αθηνούλα Πηδιά μαζί με την οικογένιεά της. Είχε δυο γιους, με μεγαλύτερο τον Σταύρο, 8 χρόνων. Μαζί της στις 15 Ιουλίου βρισκόταν και η μητέρα της Μαργαρίτα Θεοδώρου, 62 χρόνων.

Γύρω στις δύο το μεσημέρι η μητέρα της και τα δυο της παιδιά βρίσκονταν στην κουζίνα του σπιτιού. Ξαφνικά ακούστηκε μια ριπή αυτομάτου. Μπήκε μέσα και τότε αντίκρυσε το γιο της Σταύρο μέσα σε μια λίμνη από αίμα και πάνω του, το μικρότερο του αδελφό, ενώ η μητέρα της τραυματισμένη ακουμπούσε πάνω στο πληντήριο.

Στη συνέχεια άρχισε ένα δύσκολο αγώνα να τους ματαφέρει στο Νοσοκομείο αλλά σύμφωνα με την ίδια εφημερίδα, μέχρι να το επιτύχει ύστερα από δυο ώρες ξεψύχισαν από τα τραύματά τους

Οι πραξικοπηματίες "τους έθαψαν στις τρεις μετά τα μεσάνυχτα, χωρίς να μας επιτρέψουν να παρευρεθούμε στο νεκροταφείο του Αγίου Νικολάου. Μας έδειξαν μόνο ένα τάφο" είπε στην εφημερίδα με παράπονο η Αθηνούλα Πηδιά.