10.1.1974:0 Γλαύκος Κληρίδης σε ομιλία του στη Βουλή για το θέμα της "εν ψυχρώ δολοφονίας πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας από την ΕΟΚΑ Β του Στρατηγού Γρίβα εισηγείται τον σχηματισμό εθελοντικής πολιτοφυλακής στην Κύπρο

S-1984

10.1.1974: Ο ΓΛΑΥΚΟΣ ΚΗΡΙΔΗΣ ΣΕ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ "ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ" ΑΠΟ ΤΗN ΕΟΚΑ Β ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΓΡΙΒΑ ΕΙΣΗΓΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΟΦΥΛΑΚΗΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Στις 10 Ιανουαρίου η Βουλή άρχισε την εξέταση του θέματος "η καταπάτησις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό οπαδών του Γρίβα και η εν ψυχρώ δολοφονία πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας", το οποίο είχε εγγράψει ο Πρόεδρος του Σώματος Γλαύκος Κληρίδης.

Τη συζήτηση άρχισε ο Γλαύκος Κληρίδης o οποίος τα έβαλε τόσο με τους γριβικούς όσο και με τους παράνομους υποστηρικτές της Κυβέρνησης

Περίληψη για τα όσα ανέφερε ο Κληρίδης στο τέλος της ομιλίας του είναι τα ακολουθα:

"Επέκρινα την παράνομον οργάνωσιν του Στρατηγού Γρίβα διά τας μεθόδους τας οποίας μετέρχεται, επέκρινα τον Στρατηγόν Γρίβαν διά την μη καταδίκην υπ' αυτού της βίας, επέκρινα την Κυβέρνησιν διά την ανοχήν της εις την υπό ωργανωμένων παρανόμων υποστηρικτών της εξασκουμένην βίαν, επέκρινα τας παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό την ευρείαν αυτών έννοιαν τόσον υπό οπαδών του Στρατηγού Γρίβα, όσον και υπό παρανόμων οπαδών της κυβερνήσεως, επέκρινα τας παραβιάσεις των ανθρωπίνων των δικαιωμάτων υπό οργάνων του κράτους".

Είπε ο Γλαύκος Κληρίδης στην ομιλία του (πρακτικά συνεδρίας Βουλής 10.1.1973), Β βουλευτική περίοδος, σύνοδος δ)::

Εντιμε Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι.

Κατά την συνεδρίασιν της 13ης Δεκεμβρίου 1973, διά πρώτην φοράν κατά την δεκατριετή περίοδον που είχα την τιμήν να προεδρεύω του Σώματος της Βουλής των Αντιπροσώπων, ενέγραψα θέμα επί της ημερησίας διατάξεως προς συζήτησιν και ασφαλώς διά να πράξω τούτο σημαίνει ότι συνέτρεχον σοβαροί λόγοι.

Το θέμα το οποίον ενέγραψα ήτο "Η καταπάτησις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό των οπαδών του Στρατηγού Γρίβα και η εν ψυχρώ δολοφονία πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας".

"Προτού εισέλθω εις το υπό συζήτησιν θέμα προτίθεμαι να εξετάσω ποίος δικαιούται να κατηγορήση ποίον διά την παραβίασιν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εν Κύπρω και ακολουθών τους λόγους του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, λέγω "ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω".

Και αναμάρτητος δεν δύναται να είναι ο Στρατηγός Γρίβας και οι παρανομούντες οπαδοί του, διότι οι ίδιοι έθεσαν εαυτούς εκτός νόμου, ουχί λόγω των πολιτικών των απόψεων, αλλά λόγω των μεθόδων τας οποίας χρησιμοποιούν εν ονόματι του Στρατηγού και άνευ οιασδήποτε εκ μέρους του καταδίκης των πράξεων των, ήτοι της εν ψυχρώ διλοφονίας πολιτών, της επιθέσεως ανατινάξεως αστυνομικών σταθμών και ιδιωτικών περιουσιών, των επιδρομών παρανόμων οπλοφόρων κατά φιλησύχων κατοίκων, χωρίων και εν γένει προσπαθείας να επιβάλουν τας απόψεις των διά της βίας αντί διά του δημοκρατικού θεσμού των εκλογών.

Οι παράνομοι οπαδοί του Στρατηγού Γρίβα καταπατούν ούτω πως τα ανθρώπινα δικαιώματα εν τη ευρυτέρα εννοία αυτών, διότι αι διεθνείς συμβάσεις περί Ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεσμεύουν μεν νομικώς τας κυβερνήσεις, αι οποίαι τας υπέγραψαν, αλλ' εν τη ευρυτέρα αυτών εννοία αποτελούν κώδικα συμπεριφοράς ενός εκάστου εξ ημών προς τους συνανθρώπους μας.

Δυστυχώς ούτε η Κυβέρνησις δύναται να κατηγορήση τον Στρατηγόν Γρίβαν και τους οπαδούς τους διά την παραβάσιν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διότι παρά το γεγονός ότι επανειλημμένως κατεδίκασε ή την βίαν οποθενδήποτε προερχομένην, παρά ταύτα δεν διεδραμάτισε τον ρόλον του αδεκάστου τιμωρού των παραβατών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τουναντίον, υπάρχουν θετικά στοιχεία ότι όργανα του κράτους προέβησαν εις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χωρίς να ληφθούν οιαδήποτε μέτρα εναντίον των.

Περαιτέρω ένοπλοι παρακρατικοί υποστηρικταί της Κυβερνήσεως, προέβησαν εις ξυλοδαρμούς αντιφρονούντων, ανετίναξαν οικίας, καταστήματα, αυτοκίνητα στελεχών η οπαδών του παρανομούντος Στρατηγού Γρίβα διετάραξαν την δημοσίαν τάξιν και ασφάλειαν χρησιμοποιούντες και αστυνομικούς εις ωρισμένας περιπτώσεις, οι οποίοι καθοδηγούνται υπό παρανόμων παρακρατικών οργανώσεων, χωρίς να ληφθούν οιαδήποτε αποτελεσμαστικά μέτρα εναντίον των.

Η Βουλή επομένως είναι το αρμόδιονν Σώμα να βάλη τον πρώτον λίθον κατά της παρανομίας οποθενδήποτε προερχομένης, διότι εξ υπαρχής ετάχθη κατά της βίας και αντιβίας και διότι ως Σώμα ουδέν εξώπλισε και εις ουδέν όργανον της επέτρεψε την χρήσιν βίας. Εντός του σώματος της Βουλής θεωρώ τον εαυτόν μου ως δικαιούμενον να θέσω την πραγματικήν εικόνα ενώπιον του κυπριακού λαού, όχι μόνον διότι προεδρεύω της Βουλής, αλλά και διότι ως αρχηγός κόμματος ετάχθην εξ υπαρχής εναντίον της υπό του Στρατηγού Γρίβα και των οπαδών του, παρανομίας, εναντίον της παραβιάσεως των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό παρανόμων ενόπλων υποστηρικτών της Κυβερνήσεεως και εναντίον της επιδεικνυομένης ανοχής της παρανομίας οποθενδήποτε προερχομένης.

Δι'εμέ εις το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν υπάρχουν οπαδοί του Στρατηγού Γρίβα ή οπαδοί του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ή της Κυβερνήσεως, αλλά υπάρχουν κοινοί εγκληματίαι οι οποίοι παραβαίνουν τους νόμους του κράτους, δημιουργούν κατάστασιν ζούγκλας και οι οποίοι επιβάλλεται να υποστούν τας κυρώσεις του νόμου, ν' αφοπλισθούν και να τεθούν υπό έλεγχον. Ουδένα εξώπλισα, ουδένα παρώτρυνα εις πράξεις βίας, ουδένα ανεκάλυψα και ουδένα προτιθεμαι να συγκαλύψω.

Εγγράφων το θέμα την 13ην Δεκεβρίου, 1973, είπον ότι θα κατονομάσω εκείνους, οι οποίοι ευθύνονται διά την συμερινήν κατάστασιν και ότι θα έπραττα τούτο άνευ φόβου ή προκαταλήψεως, την βίαν ουδέποτε εφοβήθην ουδέποτε ενέδωσα και ουδέποτε θα ενδώσω εις αυτήν. Οι ενασκούντες βίαν, εις οιανδήποτε παράταξιν και εάν ανήκουν δι' έμέ δεν είναι ήρωες, αλλά θρασύδειλοι κοινοί εγκληματίες, οι οποίοι εντός του σκότους της νυκτός, υπό την μάσκα ή την προσωπίδα, ενεδρεύουν, πυροβολούν εκ των όπισθεν και ανατινάσσουν τας οικίας και τα υπάρχοντα κοιμωμένων ανθρώπων, θέτοντας εν κινδύνω και αυτήν ακόμη τη ζωή ανυπερασπίστων γυναικών και ανηλίκων παιδιών.

Προτίθεμαι να εξετάσω τους λόγους οι οποίοι ωδήγησαν την Κύπρον εις την σημερινήν κατάστασιν αναρχίας, υπάρξεως παρανόμων οπλοφορουσών οργανώσεων και κυμάτων βίας και αντιβίας.

Ο Στρατηγός Γρίβας κατήλθεν εις Κύπρον κρυφίως το 1971 και κατόπιν μακράς σιωπής και χρόνου εντατικής οργανώσεως παρανόμων ομάδων και εξοπλισμού αυτών επληροφόρησε τον κυπριακόν λαόν ότι ευρίσκεται εν Κύπρω διά να αποτρέψη μειοδοτικήν ή προδοτικήν λύσιν του κυπριακού προβλήματος και διά να επαναφέρη το κυπριακόν πρόβλημα εις την ορθήν -κατά την γνώμην του- οδόν της αυτοδιαθέσεως- Ενώσεως.

Κατερχόμενος εις Κύπρον εγνώριζεν ότι η πολιτική του εφικτού ήτο πολιτική βασιζομένη επί των απόψεων της Κυβερνήσεως του εθνικού κέντρου και της κυπριακής κυβερνήσεως, κατόπιν ενδελεχούς σταθμίσεως όλων των δεδομένων τα οποία επηρεάζουν την επίλυσιν του κυπριακού προβλήματος.

Ο Στρατηγος είχε το δικαίωμα να διαφωνήση τόσον με τας απόψεις και την πολιτικήν της ελληνικής όσον και της Κυπριακής Κυβερνήσεως, είχε κάθε δικαίωμα διά λογικών επιχειρημάτων να αποδείξη εις αυτάς το εσφαλμένον της πολιτικής των, εάν δε αποτύγχανεν, είχε ακόμη το δικαίωμα να έλθη εις Κύπρον, ουχί κρυπτόμενος, αλλά δημοσίως εμφανιζόμενος διά να εξηγήση τας απόψεις του και την πολιτικήν του προς τον λαόν, να ζητήση την υποστήριξιν του και να διεκδικήση δι' εκλογών, είτε διά το άτομον του, είτε δι' οιονδήποτε πρόσωπον της εμπιστοσύνης του, την εντολήν από τον λαόν, όπως σχηματίση κυβέρνησιν. Ουδέν όμως δικαίωμα είχε να προβή εις μυστικήν και παράνομον οργάνωσιν και να εξοπλίση πολίτας διά να επιβάλη τας απόψεις του διά της βίας και της παρανομίας.

Ως προς τον ισχυρισμόν ότι ο Στρατηγός Γρίβας ωργάνωσεν ομάδας διά να αποτρέψη οιανδήποτε μειοδοτικήν ή προδοτικήν λύσιν του κυπριακού προβλήματος, προκύπτει σαφώς ότι ουδέν στοιχείον υπήρχεν ή είχε, το οποίον εδικαιολόγει παράνομον οργάνωσιν και παράνομον δράσιν, διότι δεν ηθέλησε να ενημερωθή υπευθύνως περί της εξελίξεως των ενδοκυπριακών συνομιλιών και παρά το γεγονός ότι προσεφέρθην να πράξω και να θέσω εις την διάθεσιν του όλους τους φακέλλους των πρακτικών και των ανταλλαγέντων εγγράφων κατά τας ενδοκυπριακάς συνομιλίας.

Κοινή λογική θα έπρεπε να τον οδηγήση εις το συμπέρσμα ότι συνομιλίαι, αι οποίαι διήρκεσαν επί πενταετίαν χωρίς να παρουσιάσουν λύσιν δεν ήσαν συνομιλίαι εις τας οποίας παρεκαθήσαμεν διά να εξεύρωμεν οιανδήποτε λύσιν, δεν ήσαν συνομιλίαι διά να προβώμεν εις απαραδέκτους υποχωρήσεις, δεν ήσαν συνομιλίαι διά την αποδοχήν μειοδοτικής ή αντεθνικής λύσεως αλλά σκληραί διαπραγματεύσεις αποσκοπούσαι εις την διασφάλισιν του καλώς νοουμένου εθνικού συμφέροντος.

Αρνούμενος να κατατοπισθή υπευθύνως, ευρέθη εις την θλιβεράν κατάστασιν άλλοτε μεν να εξαγγέλλη διά του φιλικού προς αυτόν τύπου ότι ευρισκόμεθα εις τα πρόθυρα προδοτικής λύσεως και να καλή τους πάντας εις συναγερμόν, άλλοτε δε και να ανακοινοί προς τον λαόν ότι ευρισκόμεθα εις τα πρόθυρα ναυαγίου των ενδοκυπριακών συνομιλιών.

Αλλά και εάν επίστευεν ακατατόπιστος ων, ότι επεξεργαζόμεθα διά των ενδοκυπριακών συνομιλιων προδοτικήν ή αντεθνικήν λύσιν, ο Στρατηγός θα έπρεπε να ζητήση να ενημερωθή επισήμως επί των εξελίξεων, εάν δε κατά μίαν τοιαύτην ενημέρωσιν διεφώνει, να εκθέση δημοσίως τας απόψεις του και να αναζητήση από τον λαόν δι' εκλογών αλλαγήν Κυβερνήσεως και πολιτικής.

Παρεσχέθη εις αυτόν προ ενός περίπου έτους η ευκαιρία υποβολής υποψηφιότητος του εις τας υπό της Κυβερνήσεως εξαγγελθείσας εκλογάς διά το προεδρικόν αξίωμα, την οποίαν όχι μόνον δεν εχρησιμοποίησεν, αλλά απηγόρευσε και εις οπαδούς του όπως θέσουν υποψηφιότητα, προτιμήσας διά παρανόμων μεθόδων να παρεμποδίση την διεξαγωγή των.

Διερωτώμαι εάν αι παράνομοι επιδρομικαί ενέργειαι και ανατινάξεις αστυνομικών σταθμών, οι οποίοι αποτελούν περιουσίαν του Κυπριακού λαού, μπορούν υφ' οιουδήποτε προσώπου, οσονδήποτε αφελούς, να ερμηνευθούν ως ενέργειαι προωθήσεως του εθνικού μας προβλήματος και υλοποιήσεως της ενώσεως.

Διερωτώμαι εάν αι παράνομοι επιδρομικαί ενέργεια οπλοφόρων οπαδών του Στρατηγού εναντίον φιλησύχων κατοίκων χωρίων είναι δυνατόν να θεωρηθούν υφ' οιουδήποτε ως προωθούσαι την ένωσιν της Κύπρου μετά της μητρός πατρίδος ή ως παρεμποδίζουσαι απαραδέκτους λύσεις του κυπριακού προβλήματος.

Διερωτώμαι εάν οιαιδήποτε εν ψυχρώ δολοφονίαι απλών πολιτών ή η τοποθέτησις βομβών εις τας περιουσίας των και η εν γένει εκδηλωθείσα βία της οργανώσεως του, είναι δυνατόν να χαρακτηρισθούν υφ' οιουδήποτε νουνεχούς πολίτου ως ενέργειαι προωθούσαι την ενωτικήν πολιτικήν.

Αι ενέργειαι του Στρατηγού Γρίβα προδίδουν τον πραγματικόν σκοπόν του, ο οποίος δεν είναι άλλος παρά η δημιουργία χαώδους καταστάσεως διά να σχηματισθή η εντύπωσις τόσον εν Κύπρω όσον και διεθνώς ότι δεν υφίσταται Κυβέρνησις ή κυπριακόν κράτος, και να υποχρεώση άνευ εκλογών των Πρόεδρον της Δημοκρατίας εις παραίτησιν. Πράττων ούτω πως ουδόλως εστάθμισεν ή έλαβεν υπ' όψιν τας επιπτώσεις της παρανομίας επί του εθνικού θέματος και επί των διεξαγομένων ενδοκυπριακών συνομιλιών προς εξεύρεσιν δικαίας λύσεως του κυπριακού προβλήματος οπλίσας ούτω το σύνοικον στοιχείον με ακαταμάχητα επιχειρήματα επί θεμάτων εσωτερικής ασφαλείας.

Αλλά και η Κυβέρνησις δεν είναι άμοιρος ευθυνών διά την δημιουργηθείσαν εν Κύπρω απαράδεκτον κατάστασιν, της οποίας κύριον χαρακτηριστικόν είναι η παρανομία και η παραβίασις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Θα ήτο αδιανόητον διά την Κυβέρνησιν ή δι' οιανδήποτε άλλην κυβέρνησιν, εφ' όσον μάλιστα προσέφερε και διέξοδον δι' εκλογών να παραδώση την εξουσίαν άνευ ετυμηγορίας του κυπριακού λαού. Η Κυβέρνησις έχει καθήκον και υποχρέωσιν εντός των πλαισίων του του νόμου, να υπερασπίση την θέσιν της να μη υποκύψη εις την βίαν, να ενισχύση τα όργανα του κράτους προς επιβολήν του νόμου και της τάξεως, αλλ' εν ουδεμιά περιπτώσει να επιτρέψη την δημιουργίαν και εξοπλισμόν παρανόμων παρακρατικών οργανώσεων έναντι του κυπριακού λαού να επιβλέπη αυστηρώς τας δυνάμεις ασφαλείας ούτως ώστε να μην μετέρχωνται παρανόμους μεθόδους ή να παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ηδύνατο η Κυβέρνησις να οργανώση εκ του εμφανούς πειθαρχημένην πολιτοφυλακήν και χωροφυλακήν αποτελουμένην εκ Κυπρίων πολιτών της δημοκρατίας, οι οποίοι εν στολή και κάτω από υπευθύνους αξιωματικούς να διενεργούν περιπολίας εις τας πόλεις και εις τα χωριά και ως άγρυπνοι φρουροί να προασπίζωνται την ασφάλειαν των πολιτών εξ οιασδήποτε παρανομίας. Είχε καθήκον και υποχρέωσιν να διαφυλάξη την ασφάλειαν ενός εκάστου πολίτου ανεξαρτήτως οιασδήποτε κομματικής ή πολιτικής τοποθετήσεως.

Ενίσχυσις επομένως των Δυνάμεων Ασφαλείας και αυστηρά επιτήρησις τούτων ως προς τον τρόπον ενασκήσεως των καθηκόντων των, θα έπρεπε να αποτελέσουν τον ακρογωναίον λίθον της πολιτικής της Κυβερνήσεως διά την πάταξιν της παρανομίας. Εν ουδεμιά όμως περιπτώσει, επετρέπετο η ανοχή δημιουργίας ενόπλων παρακρατικών ομάδων, η ανοχή διαπράξεως εγκλημάτων υπ' αυτών και άλλων πολιτών και η μη καταβολή πραγματικής προσπαθείας διά την σύλληψιν τιμωρίαν και αφοπλισμόν των.

Ευρισκόμεθα επομένως ενώπιον της ακολούθου οικτράς καταστάσεως: Παράνομος οργάνωσις υπό τον Στρατηγόν Γρίβαν διά παρανόμων ενεργειών προσπαθεί να ανατρέψη την Κυβέρνησιν και να αναλάβη την εξουσίαν.

Παράνομοι οργανώσεις υποστηρικτών της Κυβερνήσεως υπό την καθοδήγησιν προσώπων, γνωστών εις την Κυβέρνησιν και εν μέρει εις το ευρύ κοινόν εξοπλισθείσαι τη ανοχή του κράτους, προβαίνουν εις πράξεις βίας εναντίον πολιτών της Δημοκρατίας, τους οποίους θεωρούν ως οπαδούς ή υποστηρικτάς του Στρατηγού Γρίβα ή αντιθέτους προς την Κυβέρνησιν.

Ορθώς και δικαίως οι παρανομούντες οπαδοί του Στρατηγού Γρίβα συλλαμβάνονται και προσάγονται ενώπιον των δικαστηρίων, τα οποία πρέπει να επιβάλλουν τας αυστηροτέρας ποινάς.

Κακώς, παρανόμως και κατά παράβασιν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οπαδοί του Στρατηγού Γρίβα συλληφθέντες διά την παράνομον δράσιν των, κακοποιούνται κατά την κράτησιν ή ανάκρισιν των.

Κακώς και ανεπιτρέπτως εγκληματούντες υποστηρικταί της Κυβερνήσεως, συντεταγμένοι εις παρανόμους ομάδας, εις ωρισμένας μεν περιπτώσεις δεν συλλαμβάνονται, εις άλλας συλλαμβανόμενοι δεν ανακρίνονται, δεν κααβάλλονται φιλότιμοι προσπάθειαι διά την εξεύρεσιν ενοχοποιητικών στοιχείων εναντίον των ή επεμβαίνουν πρόσωπα διά την συγκάλυψιν των και επομένως δεν προσάγονται ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων, δι' εκδίκασιν των εγκλημάτων των και αυστηράν τιμωρίαν.

Ευρισκόμεθα εις την κατάστασιν αλλεπαλλήλων αλυσιδωτών κυμάτων βίας, τα οποία διαταράσουν μικράς περιόδους ανησύχου ηρεμίας, άλλοτε μεν εξ αφορμής πρωτοβουλιών παρανόμων ενεργειών οπαδών του Στρατηγού Γρίβα άλλοτε δε εκ παρανόμων προωτοβουλιών και ενεργειών παρανόμων προκυβερνητικών ομάδων"

Πρόσφατον παράδειγμα αποτελούν τα θλιβερά και καταδικαστέα επεισόδια εκρήξεων, αποπείρας δολοφονίας και ανταποδόσεως εκρήξεων εν Λάρνακι, ενώ δι' αρκετήν περίοδον επεκράτει ανήσυχος ηρεμία εις την πόλιν του Κίμωνος, παράνομοι οπαδοί της Κυβερνήσεως ετοποθέτησαν βόμβαν εις οικίαν εις ην διέμενεν η σύζυγος και τα ανήλικα τέκνα καταζητουμένου θέσαντες ούτω πως εν κινδύνω την ζωήν των. Επηκολούθησεν απόπειρα φόνου εκ μέρους της οργανώσεως του Στρατηγού Γρίβα γνωστού φιλοκυβερνητικού προσώπου εις τον Ηλεκτροπαραγωγόν σταθμόν Λάρνακος. Εν συνεχεία ετοποθετήθη βόμβα υπό παρανόμων υποστηρικτών της Κυβερνήσεως, η οποία και εξερράγη εις την οικίαν του τέως βουλευτού κ. Τζιρκώτη.

Επηκολούθησε σειρά βομβιστικών ενεργειών και πάλιν υπό παρανόμων οπαδών της Κυβερνήσεως, αι οποίαι προεκάλεσαν ζημίας εις αυτοκίνητα υποστατικά εργασίας και περιουσίας κατοίκων της πόλεως, τους οποίους αι παράνομοι προκυβερνητικαί ομάδες εθεώρουν ως υποστηρικτάς του Στρατηγού Γρίβα ή της προσπαθείας την οποίαν καταβάλλει διά παράνομον ανατροπήν της Κυβερνήσεως. Είναι άξιον να αναφερθή ότι εις εκ των θυμάτων των βομβιστικών ενεργειών υπό παρακρατικών εν Λάρνακι υπέστη την 15ην κατά σειράν βομβιστικήν επίθεσιν εις τα υποστατικά εργασίας του χωρίς να τύχη οιασδήποτε προστασίας εκ μέρους της αστυνομίας της πόλεως.

Ο κύκλος αυτός της βίας δεν περιωρίσθη μόνον εις Λάρνακα, αλ' επεξετάθη εις μικρότερον βαθμόν ευτυχώς και εις την Λεμεσόν.

Το ερώτημα το οποίον τίθεται είναι πού βαίνομεν. Και το ερώτημα αυτό πρέπει να απασχολήση σοβαρώς την Κυβέρνησιν και ειδικώτερον τον υπουργόν Εσωτερικών, ο οποίος φέρει την ευθύνην διά την επιβολήν του νόμου και της τάξεως.

Είναι γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος επανειλημμένως κατεδίκασε την βίαν και αντιβίαν και ετόνισεν ότι αι παράνοιμοι ενέργειαι υποστηρικτών της Κυβερνήσεως ζημιούν την Κυβέρνησιν και μειούν το κύρος αυτής. Παρά τας επανειλημμένας καταταδίκας της βίας και αντιβίας εσυνεχίσθη η βδελυρά και εγκληματική παράνομος δράσις υπό αμφοτέρων των πλευρών και εν πολλοίς επεδεινώθη η εσωτερική κατάστασις.

Η βία και η αντιβία εξακολουθούν να αποτελούν χαρακτηριστικόν γνώρισμα της εν Κύπρο επικρατούσης καταστάσεως.

Επιβάλλεται επομένως πέραν της καταδίκης, η λήψις αυστηρών μέτρων εναντίον των ενασκούντων βίαν εις οιονδήποτε στρατόπεδον και εάν ευρίσκονται.

Δεν είναι αρκετόν να επιδιώξωμεν ή να επιτύχωμεν εκεχειρίαν. Διότι εκεχειρία σημαίνει την διατήρησιν παρανόμων οργανώσεων, την συνέχισιν παρανόμου εξοπλισμού και περικλείει τον κίνδυνον συγκρούσεως ανά πάσαν στιγμήν. Εκείνο το οποίον χρειάζεται είναι η αμείλικτος πάταξις της βίας οποθενδήποτε προερχομένης. Διά να επιτευχθή τούτο απαιτείται η ισχυροποίησις των νομίμων δυνάμεων ασφαλείας και αυστηρά επιτήρησις τούτων, επιβάλλεται ωσαύτως η δημιουργία επισήμου εθελοντικής πολιτοφυλακής, υπό την καθοδήγησιν υπευθύνων αξιωματικών και η επίβλεψις αυτής ως προς τον τρόπον ενασκήσεως των καθηκόντων της επιτακτικής είναι επίσης η διάλυσις και ο εξοπλισμός παρανόμων οργανώσεων υποστηριζουσών την Κυβέρνησιν.

Εάν τα μέτρα, τα οποία εισηγήθην, δεν ληφθούν εντός συντόμου χρονικού διαστήματος και εάν η Κυβέρνησις, η οποία φέρει την ευθύνην διά την επιβολήν του νόμου και της τάξεως και την προστασίαν του κοινού, δεν ενεργήση τότε θα φέρη ακεραίαν την ευθύνην διά το τι θα επακολουθήση εις Κύπρον. Επαναλαμβάνω ότι εν ουδεμιά περιπτώσει, η Κυβέρνησις επιτρέπεται να υποκύψη εις την βίαν, έχει υποχρέωσιν έναντι του λαού να υπεραμυνθή της εντολής την οποίαν έλαβεν υπ' αυτού, αλλά και ταυτοχρόνως να προστατεύση τον λαόν διά νομίμων μέσων από την παρανομίαν, οποθενδήποτε προερχομένην.

Προέβην εις την εγγραφήν του υπό συζήτησιν θέματος, άνευ οιασδήποτε συνεννοήσεως μετά του Κόμματος μου ή μεθ' οιουδήποτε άλλου Κόμματος. Αι απόψεις τας οποίας εξέφρασα δεν αποτελούν κομματικήν τοποθέτησιν, αλλά αποτελούν, ως πιστεύω, ιδικήν μου ορθήν διάγνωσιν της εν Κύπρω καταστάσεως και αντικειμενικήν ανάλυσιν της.

Επέκρινα την παράνομον οργάνωσιν του Στρατηγού Γρίβα διά τας μεθόδους τας οποίας μετέρχεται, επέκρινα τον Στρατηγόν Γρίβαν διά την μη καταδίκην υπ' αυτού της βίας, επέκρινα την Κυβέρνησιν διά την ανοχήν της εις την υπό ωργανωμένων παρανόμων υποστηρικτών της εξασκουμένην βίαν, επέκρινα τας παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό την ευρείαν αυτών έννοιαν τόσον υπό οπαδών του Στρατηγού Γρίβα, όσον και υπό παρανόμων οπαδών της κυβερνήσεως, επέκρινα τας παραβιάσεις των ανθρωπίνων των δικαιωμάτων υπό οργάνων του κράτους.

Κατά την διάρκειαν της ομιλίας μου ανέφερα ότι απλή εκεχειρία δεν θα ήτο ικανοποιητική και ανέλυσα τους λόγους επί των οποίων εστήριξα τας απόψεις μου. Μία εκεχειρία παρανόμου δράσεως ως πρώτον βήμα με επακόλουθον την σύγκλησιν διασκέψεως διά την εξέτασιν της γραμμής πλεύσεως του Κυπριακού προβλήματος εις ην θα μετέσχεν η Ελληνική Κυβέρνησις, η κυπριακή, εκπρόσωποι των κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου του στρατηγού Γρίβα ή οπαδών αυτού θα ήτο χρήσιμος και εποικοδμητική ενέργεια.

Την πραναφερθείσαν άποψιν εξέφρασα και εις το παρελθόν, η δε τότε ελληνική Κυβέρνησις προέτεινε τοιαύτην διάσκεψιν, την οποίαν ο μεν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος εδέχθη, ο δε στρατηγός Γρίβας απέρριψε. Απαραίτητος προϋπόθεσις διά μίαν τοιαύτην διάσκεψιν είναι η αποδοχή εκ των προτέρων υπό πάντων ότι τα πορίσματα της θα γίνουν σεβαστά υφ' όλων και ότι, μετά την δάσκεψιν θα προέβαινον ει τον αφοπλισμόν και διάλυσιν των παρανόμων οργανώσεων. Εν τοιαύτη περιπτώσει ο ελληνισμός της Κύπρου αντιμετώπιζε τα προβλήματα του ηνωμένος και ουχί διηρημένος εις αντιμαχόμενα στρατόπεδα παρανόμων οπλοφόρων.

Εχων υπ' όψιν μου ότι μία τοιαύτη διάσκεψις δεν φαίνεται, υπό τα σημερινά δεδομένα, έχουσα πιθανότητα να συγκροτηθή, εισηγήθην μέτρα διά την ορθήν αντιμετώπισιν της παρανομίας.

Διά της ομιλίας μου ουδεμίαν αμφιβολίαν είχον ότι θα δυσηρέστουν τους εν παρανομία ευρισκομένους τόσον των οπαδών του Στρατηγού Γρίβα όσον και των παρανόμων ωργανωμένων υποστηρικτών της Κυβερνήσεως. Σκοπός μου όμως δεν υπήρξε ποτέ και δεν είναι τώρα να τύχω της ευνοίας των. Μοναδική μου επιδίωξις είναι η έντιμος και ο ευθαρσής κατατόπισις του κυπριακού λαού επί της σημερινής τραγικής εσωτερικής καταστάσεως και να ζητήσω όπως η Βουλή, αναλογιζομένη τας ευθύνας της, διά ψηφίσματος διασφαλίση την θέσιν της έναντι της βίας οποθενδήποτε προρχομένης και εγκρίνη μέτρα προς αντιμετώπισιν της.

Προτίθεμαι επομένως προ της επομένης συνεδρίας της Βουλής, να καταθέσω εις την γραμματείαν ψήφισμα προς συζήτησιν".