22.2.1968: Ο Τάκης Ευδόκας καταγγέλλει αvτιδημoκρατικές μεθόδoυς εvαvτίov τoυ και πρoειδoπoιεί ότι τo απoτέλεσμα τωv εκλoγώv δεv θα είvαι γvήσιo.

S-1780

22.2.1968: Ο ΤΑΚΗΣ ΕΥΔΟΚΑΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΗΣΙΟ

Ενώ πλησίαζε η ημέρα των εκλογών ο Τάκης Ευδόκας συνέχιζε να κατηγορεί τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο ότι δεν ήθελε την Ενωση σε αντίθεση με τον ίδιο ο οποίος, όπως ανέφερε σε νέες δηλώσεις στους δημοσιογράφους στις 22 Φεβρουαρίου 1968 (εφημερίδα "Πατρίς" 23.2.) θα αγωνιζόταν για την ένωση υπό οποιαδήποτε ελληνική Κυβέρνηση.

Επανέλαβε επίσης τις καταγγελίες του για την τακτική του Μακαρίου και της Κυβέρνησης εναντίον του και προειδοποίησε ότι το αποτέλεσμα των εκλογών δεν θα ήταν γνήσιο.

Ακόμα είπε ότι εάν οι εκλογές διεξάγονταν από υπηρεσιακή κυβέρνηση σε ατμόσφαιρα ελευθερίας και δημοκρατίας ισχυρίστηκε με βεβαιότητα ότι θα κέρδιζε τις εκλογές.

Ανέφερε ο Τάκης Ευδόκας (Μεταγλώττιση):

Κυρίες και Κύριοι,

Αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας και να εκθέσω ορισμένα γεγονότα και απόψεις αναφορικά με τις προεδρικές εκλογές.

Αλλα φυλλάδια θα βρήτε σε λεπτομέρεια τους λόγους για τους οποίους κατέρχομαι στις παρούσες εκλογές και επίσης τις βασικές κατευθύνσεις της πολιτικής μου που αφορούν σε βασικά θέματα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής αυτού του τόπου.

Σε περίληψη οι βασικοί λόγοι είναι οι ακόλουθοι:

Τόσο εγώ, όσο και εκείνο οι οποίοι μου συμπαρίστανται βασικά πιστεύουμε ότι ο Μακάριος, ο οποίος είναι ο ηγέτης αυτού του λαού από του 1951, έχει εντελώς αποτύχει στην προσπάθεια επίλυσης του κυπριακού προβλήματος για μια μόνιμη βάση. Κατά την παρούσα στιγμή προκήρυξε εκλογές με τη δικαιολογία ότι η κατάσταση σε σχέση με το πολιτικό μέλλον της Κύπρου είναι κρίσιμη και για το λόγο αυτό επιθυμεί τη λαϊκή ψήφο για να ενισχύσει τη θέση του. Ο χρόνος της θητείας του, ως προέδρου έληξε πριν από δυο χρόνια και από τότε έχει αυτόματα ανανεωθεί δυο φορές. Η παρούσα θητεία του εξαντλείται μέχρι τις 16 Αυγούστου 1968. Εάν η κατάσταση ήταν πραγματικά κρίσιμη, σύμφωνα προς τους νομικούς εμπειρογνώμονες, θα έπρεπε να παραιτηθεί και να οδηγήσει σε συπληρωματικές εκλογές ώστε ο χρόνος του εκλεγμένου προέδρου να λήξει στις 16 Αυγούστου 1968. Αντίθετα προς αυτό και χωρίς να παραιτηθεί ζήτησε την ψήφο του λαού για χρονική περίοδο άλλων πέντε χρόνων.

Εάν υποθέσουμε ότι η κατάσταση ήταν κρίσιμη, θα έπρεπε να μη προκήρυσσε τις εκλογές για να αποφύγει τον διχασμό του λαού. Αντίθετα, εάν κάποια μορφή συμφωνίας στο κυπριακό έχει προσεγγισθεί, το ορθό και δημοκρατικό θα ήταν να καλούσε ο Μακάριος το λαό σε δημοψήφισμα, με το ερώτημα εάν αποδέχονται ή όχι τη συμφωνία, ενώ τώρα ζητεί την ψήφο του λαού πάνω σε προσωπική βάση, αφού ο λαός καλείται να ψηφίσει για πρόσωπο και όχι στη βάση αρχών για το μέλλον του. Στην ανακοίνωση του της 12 Ιανουαρίου 1968 οπόταν ο Μακάριος δήλωσε ότι θα ζητήσει την ψήφο του λαού, μίλησε για την εφικτή λύση του κυπριακού ζητήματος, αλλά ουδέποτε εξήγησε τι εννοείτα με αυτό. Γι' αυτό φαίνεται ότι έχει προκηρύξει αυτές τις εκλογές προφανώς για προσωπικούς λόγους.

Αντιτιθέμεθα στο να δώσουμε στον Μακάριο το δικαίωμα να υπογράψει οποιανδήποτε συμφωνία από μερους του λαού, χωρίς αυτός να γνωρίζει τι είναι η συμφωνία. Δηλούμε ότι η πολιτική μας στο κυπριακό ζήτημα είναι ότι οποιαδήποτε λύση πρέπει να βασίζεται στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του πληθυσμού ως συνόλου, περιλαμβανομένων και των μειονοτήτων, με τα διεθνώς παραδεδεγμένα δικαιώματα και εγγυήσεις προς αυτές.

Τον Σεπτέμβριο του 1958 ο Μακάριος σε συνέντευξη του προς την κ. Βαρβάρα Κάσλ, βουλευτή του Εργατικού Κόμματος της Βρεττανίας αποδέχθηκε για πάντα αποκλεισμό του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης για το λαό της Κύπρου και στις 19 Φεβρουαρίου 1959 υπόγραψε τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου. Θα θέλαμε σήμερα να εκφράσουμε την αντίθεση μας στην πρόθεση του να επαναλάβει το ίδιο πράγμα.

Ενας δεύτερος λόγος για την κάθοδο μας στις εκλογές είναι να καταργήσουμε το μονοκομματικό κράτος και να εισαγάγουμε την εποικοδομητική αντιπολίτευση στην πολιτική ζωή της Κύπρου. Υπό τις παρούσες περιστάσεις ζούμε το φαινόμενο της λατρείας ενός προσώπου ως μόνου αντιπροσώπου των κυπρίων καθισταμένου του Μακαρίου αναντικατάστατου. Δεν πιστεύουμε οτι ο Μακάριος είναι αναντικατάστατος και ότι υπάρχουν πολλά εκπαιδευμένα πρόσωπα, διακεκριμένα και πεπειραμένα τα οποία είναι ικανά να γίνουν ηγέτες του λαού.

Στην ιστορία της ελληνικής εκκλησίας, όταν ένα μέρος δεν ήταν ελεύθερο η κεφαλή της εκκλησίας θεωρείτο ο Εθνάρχης, δηλαδή εθνικός ηγέτης του λαού, μέχρις ότου οι επιδιώξεις του εξεπληρούντο. Το 1960 όταν η Κύπρος ανακηρύχθηκε σε δημοκρατία, ο Μακάριος ώφειλε να παραμείνει μακριά από την πολιτική και να διατηρήσει άθικτη την Εκκλησία. Τώρα με την ανάμιξη του στα πολιτικά πράγματα, για τόσα χρόνια, η εκκλησία έχει φθαρεί. Εκμεταλλευόμενος τον αγώνα του λαού για την εκπλήρωση των εθνικών του επιδιώξεων, ο Μακάριος εγκαθίδρυσε ένα λαϊκό μέτωπο σε συνεργασία με το κομμουνιστικό κόμμα. Κατά το 1960 η ισχύς του Κομμουνιστικού Κόμματος στην Κύπρο βρισκόταν μεταξύ του 10% και του 154% και τώρα είναι 40%. Οι κύριοι υποστηρικτές του Μακαρίου είναι το κομμουνιστικό Κόμμα, οι δε κομμουνιστές μέσω του Μακαρίου έχουν διεισδύσει σε πολλές περιπτώσεις ουσιαστικά ελέγχουν όλες τις εκδηλώσεις της ζωής.

Ο μέσος κύπριος δεν μπορεί να δει τον κίνδυνο του Κομμουνισμού, διότι δεν πιστεύει ότι ο Αρχιεπίσκοπος του θα ενθάρρυνε την εξάπλωση του κομμουνισμού. Υπό αυτές τις συνθήκες υπάρχει ο κίνδυνος εάν η Κύπρος αποκτήσει αδέσμευτη ανεξαρτησία θα μετατραπεί σε κομμουνιστικό δορυφόρο, είτε μέσω εκλογών είτε βίαια. Και αυτός είναι ένας άλλος λόγος λόγω του οποίου θα θέλαμε να επιστρέψει ο Μακάριος στην εκκλησία και να μη αφήσει εαυτόν να χρησιμοποιείται ως κάλυψη για τους κομμουνιστές.

Θα θέλαμε επιπρόσθετα προς την εισαγωγή νέων ανθρώπων για να επιφέρουν αλλαγές στην πολιτική και οικονομική ζωή, να συμβάλουμε στην αποκατάσταση της ελευθερίας και δημοκρατίας στην Κύπρο.

Μιλώντας για ελευθερία και δημοκρατία θα ήθελα να επισύρω την προσοχή σας σε μερικά γεγονότα που σχετίζονται με τις προσεχείς εκλογές.

Πριν από δύο εβδομάδες ζητήσαμε να παραιτηθεί ο Μακάριος και να αναλάβει μια υπηρεσιακή κυβέρνηση. Αφού ο ίδιος τυγχάνει υποψήφιος, η Κυβέρνηση αυτή αποτελούμενη από πρόσωπα κοινής εμπιστοσύνης θα διεξήγαγε τις εκλογές με ατμόσφαιρα ελευθερίας λόγου και κίνησης. Αντίθετα αυτός απέρριψε τη δίκαιη αυτή εισήγηση και άσκησε εκφοβισμό και απειλές διά της αστυνομίας και άλλων οργάνων της κυβέρνησης. Για παράδειγμα, τα όργανά του μεταβαίνουν σε ένα χωριό και λέγουν στους κατοίκους: " Ο Μακάριος θα νικήσει έτσι κι αλλοιώς. Ετσι μη ψηφίσετε εναντίον διότι εάν το κάμετε δεν θα φέρουμε νερό ή ηλεκτρισμό στο χωριό σας". Χρησιμοποιούν επίσης απειλές για οικονομικές κυρώσεις καθως και άλλα μέσα εκφοβισμού. Πρέπει να γνωρίζετε ότι οι Επαρχοι, οι δήμαρχοι, οι Πρόεδροι των κοινοτήτων διορίζονται από την Κυβέρνηση, όλοι δε αυτοί οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι για τη διεξαγωγή

των εκλογών και επιτρέπεται σε αυτούς από την Κυβέρνηση να αναμιγνύονται στην πολιτική και να προβαίνουν σε δημόσιες δηλώσεις, ότι υποστηρίζουν την υποψηφιότητα του Μακαρίου. Φοβάται για μεγάλο ποσοστό αποχής και για να μειώσει αυτό, τοποθέτησε διάφορα πρόσωπα ως υπεύθυνα για μια ορισμένη περιοχή ή οδό κατά την ημέρα των εκλογών, για να επισημάνουν τους απρόθυμους να μεταβούν στις κάλπες και να ασκήσουν πίεση σ' αυτούς για να ψηφίσουν υπέρ του.

Σε επιστολή μου προς το Ραδιοφωνικό Ιδρυμα Κύπρου, ημερομηνίας 12 Φεβρουαρίου ζήτησα την άδεια να μιλήσω από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, αλλά οι υπεύθυνοι μου την αρνήθηκαν, ισχυριζόμενοι ότι το ραδιόφωνο δεν θα χρησιμοποιιηθεί για κανένα από τους υποψηφίους και ότι θα τηρήσει ουδέτερη και αμερόληπτη στάση έναντι των δυο κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Η προεκλογική εκστρατεία άρχισε στις 13 Ιανοαυρίου και τρεις ημέρες αργότερα σε μνημόσυνο χοροστατούντος του Μακαρίου, ο εκπρόσωπος του κόμματος του, εκφώνησε λόγο υπέρ της υποψηφότητας του Μακαρίου, αυτό δε μεταδόθηκε από το ραδιόφωνο σε ολόκληρη την Κύπρο. Από τότε εκφώνησαν από την τηλεόραση υποδοχές του Μακαρίου κατά τις επισκέψεις του σε διάφορα μέρη. Το παρελθόν Σάββατο και την Κυριακή ωμίλησα προς χιλιάδες λαού στη Λεμεσό και Αμμόχωστο και το μόνο πράγμα που ανέφερε το ραδιόφωνο ήταν ότι "ο υποψήφιος της αντιπολιτεύσεως δρ Τάκης Ευδόκας ωμίλησεν εις Λεμεσόν ή Αμμόχωστον" χωρίς να αναφέρει ούτε λέξη για τα όσα είπα στις ομιλίες μου.

Ο Μακάριος υπό την ιδιότητα του ως Αρχιεπισκόπου επιτρέπει όπως οι εκκλησίες χρησιμοποιούνται από μέλη της Κυβέρνησης του προς εκφώνηση ομιλιών υπέρ του ιδίου, για παράδειγμα την περασμένη Κυριακή ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Κληρίδης μίλησε κατά τη διάρκεια μνημοσύνου υπέρ του Μακαρίου.

Αυτός επέβαλε επίσης σε όλες σχεδόν τις ελληνικές εφημερίδες στη Κύπρο, όπως δημοσιεύουν ο,τιδήποτε που προέρχεται από εμένα. Την περασμένη Πέμπτη, 15 τρέχοντος, έδωσα δημοσιογραφική διάσκεψη στην οποία παρέστησαν εκπρόσωποι όλων των κυπριακών εφημερίδων και την επομένη τίποτε δεν υπήρχε στις εφημερίδες αυτές. Την προηγουμένη νύκτα 14 Φεβρουαρίου σε συνεδρία των μελών του κόμματος του αποφασίστηκε όπως δοθεί η διαταγή αυτή στον τύπο δηλαδή να μη δημοσιεύει καμμιά από τις δηλώσεις μου ή τις ομιλίες μου σε περίπτωση δε που θα δημοσίευαν κάτι να διαστρεβλώνουν τούτο.

Οταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα μου, μια εβδομαδιαία εφημερίδα και μια ημερήσια ζήτησαν αποκλειστικές συννεντεύξεις από μένα. Μετά τη δημοσιογραφική μου διάσκεψη, αλλά με τη νέα γραμμή που δόθηκε σ' αυτές, οι συνεντεύξεις αυτές ακυρώθηκαν. Η Κυβέρνηση έχει ένα τρόπο να ελέγχει τις εφημερίδες.

Αστυνομικοί περιέχονται τις οδούς και συλλέγουν τα συνθήματα υπέρ μου και τα "φέϊγ βολάν". Σε μερικά χωριά αστυνομικ οί ξέσχισαν οργισμένοι τις τοιχοκολλημένες προκηρύξεις μου κάτω από τα μάτια των χωριών για να τους εκφοβίσουν.

Επιθυμώ να τελειώσω τις δηλώσεις μου με λίγες λέξεις σχετικά με τα ψηφοδέλτια. Προέβαλα ένσταση στην ύπαρξη των φωτογραφιών των υποψηφίων στα ψηφοδέλτια και εισηγήθηκα όπως ο κάθε υποψήφιος θέσει απλώς το όνομά του, ένα χρώμα, ένα έμβλημα με σκοπό να αποφευχθεί η επίδραση την οποία δυνατό να έχει στους θρησκεύοντες, ιδιαίτερα στα χωριά η φωτογραφία του Αρχιεπισκόπου. Λέχθηκε σε μένα ότι αυτή ήταν η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου σύμφωνα με μερικούς κανονισμούς τους οποίους αυτό έθεσε κατά τις προηγούμενες εκλογές.

Υπαρχουν περί τα 400 εκλογικά κέντρα, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ίσος αριθμός καλπών θα πρέπει να μεταφερθούν εκεί και να επιστρέψουν στο κέντρο διαλογής στη Λευκωσία. Η μεταφορά θα γίνει από την αστυνομία. Η Κυβέρνηση αρνήθηκε στους αντιπροσώπους μου όπως συνοδεύσουν τις κάλπες μέσα ίδιο το αστυνομικό αυτοκίνητο. Η απάντηση τους ήταν ότι εάν θέλω μπορώ να βάλω τους αντιπροσώπους μου να ακολουθήσουν το αστυνομικό αυτοκίνητο με άλλο αυτοκίνητο, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ενοικιάσω 400 ταξί για τον σκοπο αυτό χωρίς και τότε να είμαι βέβαιος για το τι θα συμβεί στις κάλπες μέσα στο αστυνομικό αυτοκίνητο.

Παρέθεσα σε σας ένα δείγμα των συνθηκών υπό τις οποίες διεξάγονται οι προεδρικές εκλογές. Ως αντιλαμβάνεσθε είναι άνισοι, άδικοι και αντιδημοκρατικές. Για τούτο εφ' όσον δεν έχω σημαντική επκοινωνία με το λαό, αισθάνθηκα την ανάγκη να αναφέρω τα γεγονότα αυτά σε σας. Ως εκ τούτου το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών δεν θα είναι γνήσιο. Εάν οι εκλογές διεξάγονταν από υπηρεσιαή κυβέρνηση σε ατμόσφαιρα ελευθερίας και δημοκρατίας με βεβαιότητα ισχυρίζομαι ότι θα κέρδιζα τις εκλογές παρά την υποστήριξη την οποία έχει από το Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου.

Στη συνέχεια ο Τάκης ευδόκας απάντησε σε σωρείαν ερωτήσεων.

Οπως σημείωνε η εφημερίδα "Πατρίς" οι περισσότερες ερωτήσεις αφορούσαν την αύξηση του κομμμουνισμού στην Κύπρο και τις επιπτώσεις αυτής της αύξησης.

Σε ερώτηση πως εξηγεί το γεγονός ότι κατά τις προηγούμενες προεδρικές εκλογές οι κομμουνιστές υποστήριξαν τον ανθυποψήφιο του Μακαρίου, ενώ τώρα τον υποστηρίζουν, ο Ευδόκας απάντησε:

Ο λόγος της συνεργασίας που συνδέει τους κομμουνιστές με τον Μακάριο είναι η κοινή επιδίωξη Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου και Μακαρίου για τη ματαίωση της ένωσης. Πιστεύω ότι όταν θα υπάρξει λύση που να αποκλείει την ένωση, οι κομμουνιστές θα αποσύρουν την υποστήριξη τους από το Μακάριο, διότι η υποστήριξη αυτή θεωρητικά αποτελεί αντινομία για ένα Κομμουνιστικό Κόμμα να υποστηρζει εκπρόσωπο της εκκλησίας και κυρίως πρωθιεράρχη.

Σε ότι αφορά τον κομμουνισμό στην Κύπρο ο Ευδόκας τόνισε ότι σε περίπτωση ανεξαρτησίας, δεδομένου ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου είναι το μόνο ωργανωμένο κόμμα και ελέγχει τα 40% του λαού, η Κύπρος θα μετατραπεί σε κομμουνστικό δορυφόρο, είτε με εκλογές είτε δυναμικά.

Ερωτηθεις για το σχέδιο Ατσεσον ο Τάκης Ευδόκας απάντησε ότι δεν έχει υπ' όψη του για το τι περιλαμβάνει αυτό, ό,τι δε γνωρίζει είναι από τις ειδήσεις των εφημερίδων όταν συζητείτο το αναφερόμενο σχέδιο. Είναι γνωστό, πρόσθεσε, ότι τον Αύγουστο του 1964 ο τότε πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Γεώργιος Παπανδρέου έγραψε στο Μακάριο "Μακαριώτατε άλλα συμφωνούμεν εις Αθήνας και άλλα πράττετε εις Λευκωσία", πράγμα το οποίον σήμαινε πιθανώς να είχεν σχέση η δήλωση αυτή με το τότε συζητούμενο σχέδιο Ατσεσον.

Η Κυπριακή ηγεσία, τόνισε, από του 1964 μέχρι τώρα χρησιμοποεί το σχέδιο Ατσεσον ως μέσο ανθελληνικής προπαγάνδας χωρίς να αποκαλύψει ποτέ το περιεχόμενο του. Ως είναι αυτονόητο, δεν μπορούμε να εκφέρουμε γνώμη σ' αυτό εάν δεν γνωρίζουμε τις πρόνοιες του.

Σε ερώτηση πως θα αντιμετωπισθεί η αντίδραση της Τουρκίας στο θέμα της ένωσης απάντησε:

Το αίτημα της Ενωσης το βασίζουμε στην Αρχή της Αυτοδιάθεσης του Κυπριακού λαού ως συνόλου περιλαμβανομένων και των μειονοτήτων, με διεθνείς εγγυήσεις και δικαιώματα προς αυτές, δεν πιστεύω ότι τα 18% θα πρέπει να καθορίζουν την τύχη της πλειοψηφίας των 80% του πληθυσμού. Ο μέσος Τούρκος της Κύπρου και ο μέσος Ελληνας δεν αντιμετωπίζουν δυσκολία συμβίωσης και συνεργασίας. Η σύγκρουση είναι τεχνητή και προέρχεται εκ των άνω, δηλαδή από τη ηγεσία.

Επίσης πιστεύω πρόσθεσε ότι οι τουρκοκύπριοι τρέφουν μεγαλύτερη εμπιστοσύνη προς την ελληνική Κυβέρνηση παρά προς την Κυπριακή Κυβέρνηση Μακαρίου. Παρά τις προστριβές από το κυπριακό, η τουρκική μειονότητα της Ελλάδας τίποτε δεν έπαθε από το 1955 και στη συνέχεια.

Σε ερώτηση εάν πιστεύει ότι η Κύπρος πρέπει να αποστρατικοποιηθεί ο Ευδόκας απάντησε:

Εξαρτάται υπό ποιές συνθήκες, εάν π.χ. η Κύπρος ενωθεί με την Ελλάδα, τότε το θέμα συζητείται. Μια όμως ανεξάρτητη Κύπρος, σε περίτπωση αποστρατικοποίησης θα διατρέχει διαρκώς τόσο εσωτερικούς όσο και εξωτερικούς κινδύνους.

Ερωτηθείς για τη στάση της ελληνικής Κυβέρνησης για την ένωση απάντησε:

Δεν έχω υπόψη μου τις συγκεκριμένες απόψεις της ελληνικής Κυβέρνησης, αλλά πιστεύω ότι καμμιά Ελληική Κυβέρνηση δεν θα τασσόταν εναντίον λύσης ένωσης.

ΕΡ: Θα θέλατε την ένωση με τη παρούσα ελληνική Κυβέρνηση;

ΑΠ: Η επιθυμία μας για τη ένωση είναι ανεξάρτητη με τη μορφή του ελληνκού καθεστώτος. Π. χ., την παρούσα ελληνική Κυβέρνηση όσοι την ευνοούν, δεν θα ενίσταντο στην ένωση. Εάν πάλι κάποια άλλη κυβέρνηση βρισκόταν στην εξουσία, δυνατόν άλλη μερίδα του κυπριακού λαού να μην την υποστήριζε. Στο θέμα αυτό δεν υπάρχουν όροι από μερους μας. Υπό οποιανδήποτε ελληνική Κυβέρνηση εμείς θα αγωνισθούμε για την ένωση. Μετά ως Ελληνες πολίτες θα εκφέρουμε τις απόψεις μας για το μελληνικό καθεστώς.

ΕΡ: Σε περίπτωση ήττας σας στις εκλογές θα εγκαταλείψετε τον αγώνα για την ένωση;

ΑΠ: Δεδομένου ότι η ένωση αποτελεί την φυσική και μόνιμη λύση του κυπριακού, ουδέποτε ο αγώνας θα εγκαταλειφθεί προς την κατεύθυνση αυτή, αντίθετα δε θα ενταθεί. Βασικά η πλειονότητα του κυπριακού λαού, επιθυμεί την Ενωση. Δεν έχω πεισθεί όμως για το γεγονός ότι ο Μακάριος δεν θέλει την ένωση. Εάν τελική λύση του κυπριακού δεν είναι η ένωση το κυπριακό θα αποτελεί συνεχώς ανοικτή πληγή και μελλοντική εστία ποστριβών.