28.4.1964: Καυγάς Ραoύφ Ντεvκτάς και Εμίv Ντιρβάvα (πρώηv πρεσβευτής της Τoυρκίας στηv Κύπρo). Ο Ντιρβάvα κατηγoρεί τov Ραoύφ Ντεvκτάς ότι τoπoθέτησε βόμβα στo τoυρκικό Γραφείo Τύπoυ στη Λευκωσία πρoκαλώvτας αvθελληvικά αισθήματα.

S-1569

20.4.1964: ΚΑΥΓΑΣ ΡΑΟΥΦ ΝΤΕΝΚΤΑΣ ΜΕ ΙΧΣΑΝ ΑΛΗ ΚΑΙ EMIN ΝΤΙΡΒΑΝΑ, ΠΡΩΗΝ ΠΡΕΣΒΕΥΤΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. Ο ΝΤΙΡΒΑΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΤΟΝ ΡΑΟΥΦ ΝΤΕΝΚΤΑΣ ΟΤΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕ ΒΟΜΒΑ ΣΤΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΣΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΠΡΟΚΑΛΩΝΤΑΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΙΣΘΗΜΑTΑ

Μετά τις κατηγορίες που είχε εξαπολύσει εναντίον της Κυπριακής Κυβέρνησης κατά την προσφυγή της Κύπρου στο Συμβούλιο Ασφαλείας το Φεβρουάριο του 1964, ο Ραούφ Ντενκτάς εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αγκυρα μια και η Κυπριακή Κυβέρνηση τον είχε κηρύξει ανεπίσημα, ανεπιθύμητο, στον τόπο του.

Ο Υπουργός Εσωτερικών Πολύκαρπος Γιωρκάτζης σαν ρωτήθηκε σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση στις 26 Μαρτίου 1964 εάν ο Ντενκτάς κηρύχθηκε ανεπιθύμητο πρόσωπο, δήλωσε ότι δεν εκεδόθηκε τέτοιο διάταγμα, αλλά η Κυβέρνηση κατείχε στοιχεία "ως προς ποινικά αδικήματα εναντίον της πολιτείας, τα οποία θα εδικαιολόγουν την σύλληψιν και δίωξιν του κ. Ντενκτάς".

Ετσι ο Ντενκτάς εγκαταστάθηκε στην Αγκυρα και προσπαθούσε να κρατηθεί στην επικαιρότητα δημοσιογραφώντας με άρθρα και επιστολές στις εφημερίδες.

Σε μια περίπτωση τον Απρίλιο του 1964 στράφηκε εναντίον του πρώην πρεσβευτή της Τουρκίας στη Λευκωσία Εμίν Ντιρβάνα, ο οποίος έμεινε στην Κύπρο μεταξύ του Αυγούτου του 1960 και του Οκτωβρίου του 1962, και του τουρκοκύπριου πολιτευτή και γιατρού Ιχσάν Αλή.

Οι δυο άνδρες ήσαν φίλοι, όπως φίλοι μαζί τους στα πρώτα στάδια ήταν και οι τουρκοκύπριοι δημοσιογράφοι Αχμέτ Μουζαφέρ Γκουρκάν και Αϊχάν Χικμέτ που δολοφονήθηκαν τον Απρίλη του 1962 και θεωρήθηκαν σαν θύματα των εξτρεμιστών τουρκοκυπρίων και ιδιαίτερα της τουρκοκυπριακής τρομοκρατικής οργάνωσης ΤΜΤ.

Σαν πληροφορήθηκε τις δολοφονίες των δυο δημοσιογράφων ο Ντιρβάνα έσπευσε να εισηγηθεί στο τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών την αντικατάσταση της τουρκοκυπριακής ηγεσίας, στην οποία περιλαμβανόταν και ο Ραούφ Ντενκτάς. Αυτό όμως δεν έγινε αποδεκτό, αναφέρει ο Ιχσάν Αλή στα Απομνημονεύματά του και έτσι "ο Ντιρβάνα το θεώρησε θέμα γοήτρου και αξιοπρέπειας και υπέβαλε παραίτηση και έφυγε από την Κύπρο".

Στο άρθρο του στην εφημερίδα "Μιλλιέτ" της Κωνσταντινούπολης (αναδημοσίευση στην τουρκοκυπριακή "Χαλκίν Σεσί" στις 20 Απριλίου 1964) υπό τον τίτλο "τα σφάλματα που έγιναν στην Κύπρο" ο Ντενκτάς εξαπέλυε μύδρους εναντίον του Εμίν Ντιρβάνα.

Ο Ντενκτάς αναφερόταν στο άρθρο του στο διορισμό του Ντιρβάνα, που ήταν στρατιωτικός και τον κατηγορούσε ότι αντιδρούσε στις προσπάθειες που κατέβαλλε ο ίδιος να τον κατατοπίσει και να τον πείσει ότι ο σκοπός των Ελλήνων ήταν να καταργήσουν τη Δημοκρατία.

Στη συνέχεια ο Ντενκτάς ανέφερε ότι "οι Τούρκοι αγωνιστές οι οποίοι είχαν πάρει μέρος στον αγώνα του 1958" παραμερίζονταν και πρόσθετε:

"Εμφανίζονται πρόσωπα τα οποία κατηγορούν τους αγωνιστές μας. Αρχηγοί τους είναι ο δρ Ιχσάν Αλή, ο οποίος επρόδωσε τους Τούρκους της Κύπρου και οι σύντροφοι του Αχμέτ Μουζαφέρ Γκουρκάν και Αϊχάν Χικμέτ.

Οι άθλιοι αυτοί, με το πρόσχημα της ανταπολίτευσης και υπό την σκιάν της τουρκικής πρεσβείας έκαμαν ό,τι μπορούσαν για να δυσφημίσουν τον αγώνα του 1958 και τους αγωνιστές και για να διασπάσουν το λαό.

Η πρεσβεία συνεργάστηκε στενά μαζί με τους άθλιους αυτούς.

Η τουρκική Κυβέρνηση είχε απαγορεύσει στους Ιχσάν Αλή και Μουζαφέρ Γκουρκάν να επικεφθούν την Τουρκία.

Ο Ντιρβανα όμως τους εξασφάλισε άδειαν εισόδου στη χώρα και κατάργησε την απαγόρευση για χάρη των δημοκρατικών αρχών.

Στο μεταξύ αποκαλύφθηκε μαγνητοφωνημένη ομιλία του Αχμέτ Μουζαφέρ Γκουρκάν, ο οποίος συκοφαντούσε εμένα, την ΤΟΥΡΔΥΚ και την Πρεσβεία, και ακούστηκε στις αίθουσες των δικαστηρίων.

Είναι αλήθεια ότι οι Γκουρκάν και Αϊχάν Χικμέτ δολοφονήθηκαν. Αυτοί οι δυο νέοι υπήρξαν θύματα των πράξεων τους. Τους χρησιμοποιοιούσαν ο Γιωρκάτζης και οι κομμουνιστές ως πράκτορες τους.

Ο Ντιρβάνα αναζητούσε τους δολοφόνους μέσα στις γραμμές μας. Ο Ντιρβάνα καταδίκασε ως αμαρτωλή πράξη την εκστρατεία "από Τούρκο σε Τούρκο" με τη δικαιολογία ότι αυτό ήταν εμπόδιο στη συνεργασία με τους Ελληνες.

Κατά την περίοδο κατά την οποία ο Ντιρβάνα ήταν πρεσβευτής στην Κύπρο, οι Τούρκοι στράφηκαν 22 χρόνια προς τα πίσω. Οφείλουμε να γνωρίσουμε το παρελθόν για να προετοιμάσουμε το μέλλον".

Οι κατηγορίες ήταν πολύ βαριές τόσο για τον Ιχσάν Αλή όσο και για τον Ντιρβάνα.

Πρώτος απάντησε ο Ιχσάν Αλή σε μια μακρά επιστολή του στην "Μιλλιέτ" και αργότερα ακολούθησε και ο Εμίν Ντιρβάνα.

Ανέφερε ο Ιχσάν Αλή στην απάντηση του που δημοσιεύθηκε και στις Κυπριακές εφημερίδες στις 6 Μαϊου 1964:

"Δεν εξεπλάγην καθόλου από το γεγονός ότι παραχωρήσατε μέσω του Ομέρ Σαμή Κοσάρ στήλη της εφημερίδας σας εις τον κ. Ντενκτάς. Ο Ομέρ Σαμή Κοσάρ εγέμισε τα θυλάκιά του με πολλά χρήματα χάρις εις την υποστήριξιν του Ντενκτάς. Ο Κοσάρ δεν έπρεπε εν τούτοις να λησμονήση ότι τα χρήματα αυτά επληρώθησαν εις αυτόν εκ του προϋπολογισμού της τουρκικής Κοινοτικής Συνελεύσεως-χρήματα τα οποία προήλθαν εκ συνεισφορών της τουρκικής και Κυπριακής Κυβερνήσεως και φόρων επιβληθέντων επί της τουρκικής κοινότητος. Αναφέρω τα γεγονότα ταύτα διά να διαφωτίσω την κοινήν γνώμην επί των λόγων τους οποίους ο Ομέρ Σαμή Κοσάρ, προσπαθεί τώρα να συκοφαντήση τους πάντας.

Εις το άρθρον του εις την Μιλλιέτ ο Ντενκτάς κατηγορεί τον Ντιρβάνα ότι καθυστέρησε την πρόοδον της τουρκικής κοινότητος κατά είκοσι έτη. Η πραγματικότης είναι ότι την αποκλειστικήν ευθύνην διά την παλινδρόμησιν της τουρκικής κοινότητος εν Κύπρω φέρει ο ίδιος ο Ντενκτάς.

Είναι λυπηρόν διότι οι αξιοπρεπείς επαναστάται της 27ης Μαϊου ήτοι η Κυβέρνησις Ινονού, καθώς και η κοινή γνώμη εν Τουρκία δεν ηδυνήθησαν να αντιληφθούν τον πραγματικόν χαρακτήρα του Ντενκτάς και να σχηματίσουν σαφή εικόνα της εν Κύπρω καταστάσεως. Ο Ντενκτάς εκατηγόρησε και συκοφάντησε τον Ντιρβάνα, διότι ο τελευταίος είναι αμερόληπτος. Ούτος επεθύμει ειρήνην εν Κύπρω, ακολούθησε μίαν υγιά πολιτικήν διά να προστατεύση την Τουρκία από περιπετείας και ηρνήθη να γίνη όργανον της πολιτικούς του Ντενκτάς προς εξυπηρέτησιν ξένων σκοπών.

Κατηγορείται ο Ντιρβάνα ότι με υποστήριξε και ότι ήρε την απαγόρευσιν επί της εισόδου μου εις Τουρκίαν. Γνωρίζω καλώς πόσον εξεμάνη ο Ντενκτάς όταν η απαγόρευσις αύτη, η οποία είχεν επιβληθή υπό του ψηλού συντρόφου του Μεντερες, ήρθη μετά την επανάστασιν της 27ης Μαϊου.

Εδικαιούτο να εισέλθη εις την Τουρκίαν ως ήρωας ο Ντενκτάς μετά την επανάστασιν της 27ης Μαϊου- ο Ντενκάς ο οποίος εφίλησε το χέρι του εκτίοντος φυλάκισιν διά προδοσίαν Τζελάλ Μπαγιάρ, ο οποίος έπινε νερό εις το όνομα του Μεντερές και ο οποίος τώρα υποφέρει λόγω της πτώσεως του Μεντερικού καθεστώτος. Αλλά δεν θα ήτο ορθόν να εισέλθω εις την Τουρκίαν εγώ, εγώ ο οποίος ύψωσα την φωνήν μου κατά την διάρκειαν του Μεντερικού καθεστώτος εναντίον της καταπιέσως των δικαιωμάτων και ελευθεριών, εγώ ο οποίος υπήρξα ο πρώτος Τούρκος όστις ύψωσα την τουρκικήν σημαίαν επ ευκαιρία της επαναστάσεως της 27ης Μαϊου

Ο Ντενκτάς δεν διετήρει καλάς σχέσεις με τον Ντιρβάνα διότι ο Ντενκτάς είναι εχθρός της αξιοπρέπειας και της αρετής.

Ως ευφυής άνθρωπος ο Ντιρβάνα εσκέφθη ότι το σύνθημα "από Τούρκον εις Τούρκον" θα απέβαινε καταστρεπτικόν διά την τουρκικήν κοινότητα.

Ο Ντιρβάνα δεν ενέκρινε την τρομοκρατίαν, τον εκφοβιμόν και τας πιέσεις, τας οποίας ήσκει ο Ντενκτάς επί των πολιτικών σχεδόν κάθε ημέραν. Προ παντός ο Ντιρβάνα δεν επέτρεψεν εις τον Ντενκτάς να δημιουργήση αιματηρά επεισόδια μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων προς εξυπηρέτησιν ξένων σκοπών και μηχανορραφιών.

Οσοι προτιμούν να λύσουν τα υφιστάμενα προβλήματα μεταξύ των δυο κοινοτήτων εν Κύπρω, διά της χρήσεως της βίας είναι αιμοδιψείς διότι εις τελευταίαν ανάλυσιν ακόμη και μετά ένα πόλεμον, αι διαφοραί πρέπει να λύωνται διά της διπλωματικής οδού. Οσοι επιδοκιμάζουν την πρόθεσιν του Ντενκτάς να οδηγήση την Τουρκίαν και ολόκληρον τον κόσμον εις επόμενον, είναι ανίκανοι να συλλάβουν την σύγρονον διεθνή πολιτική πραγματικότητα.

Ο Ντενκτάς δεν ηδυνήθη να εξαγοράση τον Ντιρβάνα διότι ο Ντιρβάνα είναι αυτάρκης και άνθρωπος, απηλλαγμένος της απληστίας. Ο Ντενκτάς είναι άνθρωπος ο οποίος κατηγόρησε τον Ελληνοκυπριακόν τύπον ότι επεμβαίνει εις τας εσωτερικάς υποθέσεις της Τουρκίας όταν αι Ελληνοκυπριακαί εφημερίδες κατεδίκασαν την ρίψιν λίθων κατά του Ινονού εις Ουσάκ όταν ο Ινονού ήτο αρχηγός της αντιπολιτεύσεως. Ο Ντενκτάς έζησε τας δυστυχεστέρας ημέρας της ζωής του όταν εξερράγη η επανάστασις της 27ης Μαϊου.

Ο Ντενκτάς ίδρυσε την τρομοκρατικήν του οργάνωσιν προς καταπίεσιν της ελευθερίας σκέψεως και λόγου των πολιτών. Η οργάνωσις αύτη ιδρύθη κατά το πρότυπον του Πατριωτικού Μετώπου του Μεντερές. Ο Ντενκτάς προσεπάθησε να προβάλη εις το Εθνος ως ήρωας εκείνους οι οποίοι ενεγράφοντο εις την οργάνωσιν. Υπό την τρομοκρατίαν του Ντενκτάς η οποία υπερέβη εκείνην του Νέρωνος, οι Τουρκοκύπριοι ημποδίζοντο να ομιλούν και να σκέπτωνται. Ητο με μεγάλην απογοήτευσιν και απροθυμίαν που ο Ντενκτάς συνεμορφώθ προς την διαταγήν του Ντιρβάνα διά την διάλυσιν της οργανώσεως ταύτης.

Επιθυμώ να τονίσω εν τούτοις ότι η χωριστική φύσις των συμφωνιών Λονδίνου και Ζυρίχης, συνετέλεσαν εις την επαναφοράν της τρομοκρατίας. Αυτός είναι ο λόγος διά τον οποίον ο Ντενκτάς και τα όργανά του προσεκολλήθησαν με τόσην επιμονήν εις τας συμφωνίας ταύτας.

Δύο έτη βραδύτερον οι Αϊχάν Χικμέτ και Μουσαφέρ Γκουγκάν εδολοφονούντο υπό της οργανώσεως του Ντενκτάς. Η πράξις αύτη προδίδει τον ανήθικον και αισχρόν χαρακτήρα του Ντενκτάς. Εαν ήτο αξιοπρεπής άνθρωπος, δε θα εδολοφόνει τους δύο τούτους πνευματικούς ανθρώπους. Είναι λυπηρόν τω όντι το γεγονός ότι σήμερον το τουρκικόν κρατικόν ραδιόφωνον έγινεν όργανον του Ντενκτάς, ενός ανδρός, ο οποίος δεν διαφέρει καθόλου από τα ασυνείδητα εκείνα πρόσωπα, τα οποφα κάποτε ωργάνωσαν τα επεισόδια εις Τοπ Καπί και τα οποία εις ετέραν περίοπτωσιν άνευ συστολής απεκάλεσαν τον Ινονού εθνικόν υποκριτήν.

Ο Ντενκτάς με κατηγορεί ως εργαζόμενον κατά των συμφερόντων της τουρκικής κοινότητος. Είμαι εις θέσιν να αποδείξω ότι ο Ντενκτάς ο ίδιος ωδήγησε την τουρκικήν κοινότητα πενήντα χρόναι πίσω διά της πολιτικής της εξυπηρετήσεως ξένων επιδιώξεων,. Ο Ντενκτάς ισχυρίζεται ότι είμαι προδότης, αλλά δεν δύναται να είπη τι είδους προδοσίαν διέπραξα. Τούτο είναι χαρακτηριστικόν των προδοτών, οι οποίοι κατηγορούν άλλους διά να κρύψουν την ιδικήν των προδοσίαν.

Η εκστρατεία του 1958 εις την οποίαν κατηγορούμαι ότι αντετάχθην αποτελεί μόνιμον στίγμα διά τον Ντενκτάς. Κατά το 1958 οι Βρετανοί εξώθησαν τούτον να δημιουργήση αιματηρά επεισόδια μεταξύ των δύο κονοτήτων. Θα ήτο προτιμότερον δι αυτόν να τηρήση σιγήν επί του σημείου τούτου.

Επί τη ευκαιρία ταύτη θα ήτο ορθόν να πρατηρήσω ότι κατά κανόνα οι προδόται συσσωρεύουν πλούτον διότι η προδοσία των αμοίβεται με χρήμα. Εργάζομαι εις την χώραν ταύτην από τριάντα ετών ως εις των γνωστών ιατρών, ενώ ο Ντενκτάς ήτο μέχρι προσφάτως Κυβερνητικός υπάλληλος. Μία σύγκρισις μεταξύ των οικονομικών μας καταστάσεων θα βοηθήση οιονδήποτε μέσον άνθρωπον να αποφασίση ο ίδιος ποίος εκ των δύο είναι ο προδότης. Ο μέγας πλούτος τον οποίον εσώρευσεν ο Ντενκτάς εντός μικρού χρονικού διαστήματος κατά τα τελευταία ολίγα έτη υπήρξεν εις διαφόρους περιπτώσεις αντικείμενον σχολίων εις τον τύπον εν Τουρκία εν συναρτήσει με τας προσφάτους εξελίξεις εν Κύπρω.

Κατηγορούμαι ότι είμαι προδότης διότι ετάχθην κατά της εκστρατείας από Τούρκον εις Τούρκον. Ολοι οι αξιοπρεπείς και ευσυνείδητοι Τούρκοι, οι οποίοι τώρα εκτιμούν τον Ντενκτάς θα συκγκλονισθούν και αισθανθούν εντροπήν διά τον εαυτόν των, όταν πληροφορηθούν πως ο άνθρωπος αυτός εξεμεταλλεύθη την εκστρατείαν διά προσωπικά οικονομικά οφέλη και διά να δημιουργήση προσωπικήν περιουσίαν.

Είναι αληθες ότι ήμην και εξακολουθώ να είμαι εναντίον της τρομοκρατικής οργανώσεως την οποίαν ίδρυσε. Κάθε τίμος πολίτης εις την ωραίαν αύτην νήσον ανησυχεί διά την προσωπικήν του ασφάλειαν και μέλλον όταν σκέπτεται τα αναρίθμητα εγκλήματα τα οποία η οργάνωσις του διέπραξε. Ονομάζει την οργάνωσιν του "Εθνικήν Ισχύν" αλλ εν τη πραγματικότητι δεν είναι τίποτε άλλο παρά Γκεστάπο.

Ημην εναντίον της εχθρότητος την οποίαν ο Ντενκτάς εδημιούργησε μεταξύ των Τούρκων και Ελλήνων και θα εκακολουθήσω να τηρώ την ιδίαν στάσιν, διότι θεωρώ τούτο καθήκον μου ως πατριώτου. Κάθε ευφυής άνθρωπος με χαρακτήρα δεν θα δυσκολυεθή να αντιληφθή τον πραγματικόν σκοπόν του Ντενκτάς, ο οποίος κρύβεται όπισθεν του συνθήματος

ότι οι Ελληνες και οι Τούρκοι οι οποίοι έζησαν ομού επί αιώνας, δεν δύνανται πλέον να ζήσουν ομού. Δεν θα ήθελα να κλείσω την επιστολήν μου χωρίς να προειδοποιήσω την τουρκικήν Κυβέρνησιν και τους τιμίους συμπατριώτας μου τόσον εν Κύπρω όσον και εν Τουρκία να προσέχουν από τον τρομερόν αυτόν άνθρωπον υπόπτου χαρακτήρος και τους συμβουλεύω να θέσουν τέρμα εις τας ειδεχθείς του πράξεις προτού είναι πολύ αργά. Δεν θα διστάσω να διαφωτίσω περαιτέρω την κοινήν γνώμην επί του επικινδύνου τούτου ανδρός εάν παραστή ανάγκη.

(Μεταγλώττιση)

"Δεν εκπλάγηκα καθόλου από το γεγονός ότι έχετε παραχωρήσει μέσω του Ομέρ Σαμή Κοσάρ στήλη της εφημερίδας σας στον κ. Ντενκτάς. Ο Ομέρ Σαμή Κοσάρ γέμισε τα θυλάκιά του με πολλά χρήματα χάρη στην υποστήριξη του Ντενκτάς. Ο Κοσάρ δεν έπρεπε εν τούτοις να λησμονήσει ότι τα χρήματα αυτά πληρώθηκαν σ' αυτόν από τον προϋπολογισμό της τουρκικής Κοινοτικής Συνέλευσης-χρήματα τα οποία προήλθαν από συνεισφορές της τουρκικής και Κυπριακής Κυβέρνησης και φόρων που επιβλήθηκαν στην τουρκική κοινότητα. Αναφέρω τα γεγονότα αυτά για να διαφωτίσω την κοινή γνώμη για τους λόγους τους οποίους ο Ομέρ Σαμή Κοσάρ, προσπαθεί τώρα να συκοφαντήσει τους πάντες.

Στο άρθρο του στη Μιλλιέτ ο Ντενκτάς κατηγορεί τον Ντιρβάνα ότι καθυστέρησε την πρόοδο της τουρκικής κοινότητας κατά είκοσι έτη. Η πραγματικότητα είναι ότι την αποκλειστική ευθύνη για την παλινδρόμηση της τουρκικής κοινότητας στην Κύπρο φέρει ο ίδιος ο Ντενκτάς.

Είναι λυπηρό διότι οι αξιοπρεπείς επαναστάτες της 27ης Μαϊου δηλαδή η Κυβέρνηση Ινονού, καθώς και η κοινή γνώμη στην Τουρκία δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν τον πραγματικό χαρακτήρα του Ντενκτάς και να σχηματίσουν σαφή εικόνα της κατάστασης στην Κύπρο. Ο Ντενκτάς κατηγόρησε και συκοφάντησε τον Ντιρβάνα, διότι ο τελευταίος είναι αμερόληπτος. Αυτός επιθυμούσε ειρήνη στην Κύπρο, ακολούθησε μιαν υγιή πολιτική για να προστατεύσει την Τουρκία από περιπέτειες και αρνήθηκε να γίνει όργανο της πολιτικούς του Ντενκτάς προς εξυπηρέτηση ξένων σκοπών.

Κατηγορείται ο Ντιρβάνα ότι με υποστήριξε και ότι ήρε την απαγόρευση στην είσοδο μου στην Τουρκία. Γνωρίζω καλά πόσο εξεμάνη ο Ντενκτάς όταν η απαγόρευση αυτή, η οποία είχεν επιβληθεί από του ψηλό σύντροφο του Μεντερές ήρθη μετά την επανάσταση της 27ης Μαϊου.

Δικαιούτο να εισέλθει στην Τουρκία ως ήρωας ο Ντενκτάς μετά την επανάσταση της 27ης Μαϊου- ο Ντενκτάς ο οποίος φίλησε το χέρι του εκτίοντας φυλάκιση για προδοσία Τζελάλ Μπαγιάρ, ο οποίος έπινε νερό στο όνομα του Μεντερές και ο οποίος τώρα υποφέρει λόγω της πτώσης του Μεντερικού καθεστώτος. Αλλά δεν θα ήταν ορθό να εισέλθω στην Τουρκία εγώ,

εγώ ο οποίος ύψωσα τη φωνήμου κατά τη διάρκεια του Μεντερικού καθεστώτος εναντίον της καταπίεσης των δικαιωμάτων και ελευθεριών, εγώ ο οποίος υπήρξα ο πρώτος Τούρκος ο οποίος ύψωσα την τουρκική σημαία επ' ευκαιρία της επανάστασης της 27ης Μαϊου

Ο Ντενκτάς δεν διατηρούσε καλές σχέσεις με τον Ντιρβάνα, διότι ο Ντενκτάς είναι εχθρός της αξιοπρέπειας και της αρετής.

Ως ευφυής άνθρωπος ο Ντιρβάνα σκέφθηκε ότι το σύνθημα "από Τούρκο σε Τούρκο" θα απέβαινε καταστρεπτικό για την τουρκική κοινότητα.

Ο Ντιρβάνα δεν ενέκρινε την τρομοκρατία, τον εκφοβισμό και τις πιέσεις, τις οποίες ασκούσε ο Ντενκτάς επί των πολιτικών σχεδόν κάθε μέρα. Προ παντός ο Ντιρβάνα δεν επέτρεψε στον Ντενκτάς να δημιουργήσει αιματηρά επεισόδια μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων προς εξυπηρέτηση ξένων σκοπών και μηχανορραφιών.

Οσοι προτιμούν να λύσουν τα υφιστάμενα προβλήματα μεταξύ των δυο κοινοτήτων στην Κύπρο, με τη χρήση της βίας είναι αιμοδιψείς διότι σε τελευταία ανάλυση ακόμη και μετά ένα πόλεμο, οι διαφορές πρέπει να λύονται με τη διπλωματική οδό. Οσοι επιδοκιμάζουν την πρόθεση του Ντενκτάς να οδηγήσει την Τουρκία και ολόκληρο τον κόσμον σε επόμενο, είναι ανίκανοι να συλλάβουν την σύγρονη διεθνή πολιτική πραγματικότητα.

Ο Ντενκτάς δεν μπόρεσε να εξαγοράσει τον Ντιρβάνα διότι ο Ντιρβάνα είναι αυτάρκης και άνθρωπος, απαλλαγμένος της απληστίας. Ο Ντενκτάς είναι άνθρωπος ο οποίος κατηγόρησε τον Ελληνοκυπριακό τύπο ότι επεμβαίνει στις εσωτερικές υποθέσεις της Τουρκίας όταν οι Ελληνοκυπριακές εφημερίδες κατεδίκασαν την ρίψη λίθων κατά του Ινονού στο Ουσάκ όταν ο Ινονού ήταν αρχηγός της αντιπολίτευσης. Ο Ντενκτάς έζησε τας δυστυχεστέρας ημέρας της ζωής του όταν εξερράγη η επανάσταση της 27ης Μαϊου.

Ο Ντενκτάς ίδρυσε την τρομοκρατική του οργάνωση προς καταπίεση της ελευθερίας σκέψεως και λόγου των πολιτών. Η οργάνωση αυτή ιδρύθηκε κατά το πρότυπο του Πατριωτικού Μετώπου του Μεντερές. Ο Ντενκτάς προσπάθησε να προβάλει στο Εθνος ως ήρωας εκείνους οι οποίοι εγγράφονταν στην οργάνωση. Υπό την τρομοκρατία του Ντενκτάς η οποία υπερέβη εκείνη του Νέρωνος, οι Τουρκοκύπριοι παρεμποδίζονταν να ομιλούν και να σκέπτονται. Ηταν με μεγάλη απογοήτευση και απροθυμία που ο Ντενκτάς συμμορφώθηκε προς τη διαταγή του Ντιρβάνα για τη διάλυση της οργάνωσης αυτής.

Επιθυμώ να τονίσω εν τούτοις ότι η χωριστική φύση των συμφωνιών Λονδίνου και Ζυρίχης, συντέλεσαν στην επαναφορά της τρομοκρατίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ντενκτάς και τα όργανά του προσκολλήθηκαν με τόση επιμονή στις συμφωνίες αυτές.

Δύο χρόνια αργότερα οι Αϊχάν Χικμέτ και Μουσαφέρ Γκουγκάν δολοφονούνταν από την οργάνωση του Ντενκτάς. Η πράξη αυτή προδίδει τον ανήθικο και αισχρό χαρακτήρα του Ντενκτάς. Εαν ήταν αξιοπρεπής άνθρωπος, δε θα δολοφοφνούσε τους δύο αυτούς πνευματικούς ανθρώπους. Είναι λυπηρό το γεγονός ότι σήμερα το τουρκικό κρατικό ραδιόφωνο έγινε όργανο του Ντενκτάς, ενός ανδρός, ο οποίος δεν διαφέρει καθόλου από τα ασυνείδητα εκείνα πρόσωπα, τα οποία κάποτε ωργάνωσαν τα επεισόδια στο Τοπ Καπί και τα οποία σε άλλη περίπτωση, χωρίς συστολή αποκάλεσαν τον Ινονού εθνικόν υποκριτή.

Ο Ντενκτάς με κατηγορεί ως εργαζόμενο κατά των συμφερόντων της τουρκικής κοινότητος. Είμαι σε θέση να αποδείξω ότι ο Ντενκτάς ο ίδιος οδήγησε την τουρκική κοινότητα πενήντα χρόνια πίσω με την πολιτική της εξυπηρρτησης ξένων επιδιώξεων. Ο Ντενκτάς ισχυρίζεται ότι είμαι προδότης, αλλά δεν μπορεί να πει τι είδους προδοσία διέπραξα. Τούτο είναι χαρακτηριστικό των προδοτών, οι οποίοι κατηγορούν άλλους για να κρύψουν τη δική τους προδοσία.

Η εκστρατεία του 1958 στην οποία κατηγορούμαι ότι αντιτάχθηκα αποτελεί μόνιμο στίγμα γιά τον Ντενκτάς. Κατά το 1958 οι Βρετανοί εξώθησαν τούτο να δημιουργήσει αιματηρά επεισόδια μεταξύ των δύο κονοτήτων. Θα ήταν προτιμότερο γι' αυτόν να τηρήσει σιγή στο σημείο τούτο.

Με την ευκαιρία αυτή θα ήταν ορθό να πρατηρήσω ότι κατά κανόνα οι προδότες συσσωρεύουν πλούτο διότι η προδοσία τους αμοίβεται με χρήμα. Εργάζομαι στη χώρα αυτή από τριάντα χρόνια ως ένας από τους γνωστούς ιατρούς, ενώ ο Ντενκτάς ήταν μέχρι πρόσφατα Κυβερνητικός υπάλληλος. Μία σύγκριση μεταξύ των οικονομικών μας καταστάσεων θα βοηθήσει οποιονδήποτε μέσον άνθρωπο να αποφασίσει ο ίδιος ποίος από τους δύο είναι ο προδότης. Ο μεγάλος πλούτος τον οποίο εσώρευσε ο Ντενκτάς μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κατά τα τελευταία λίγα έτη υπήρξε σε διάφορες περιπτώσεις αντικείμενο σχολίων στον τύπο στην Τουρκία σε συνάρτηση με τις πρόσφατες εξελίξεις στην Κύπρο.

Κατηγορούμαι ότι είμαι προδότης διότι τάχθηκα εναντίον της εκστρατείας από Τούρκο σε Τούρκο. Ολοι οι αξιοπρεπείς και ευσυνείδητοι Τούρκοι, οι οποίοι τώρα εκτιμούν τον Ντενκτάς θα συκγκλονισθούν και αισθανθούν εντροπή για τον εαυτό τους, όταν πληροφορηθούν πως ο άνθρωπος αυτός εκμεταλλεύθηκε την εκστρατεία για προσωπικά οικονομικά οφέλη και για να δημιουργήσει προσωπική περιουσία.

Είναι αλήθεια ότι ήμουν και εξακολουθώ να είμαι εναντίον της τρομοκρατικής οργάνωσης την οποία ίδρυσε. Κάθε τίμος πολίτης στην ωραία αυτή νήσο ανησυχεί για την προσωπική του ασφάλεια και μέλλον όταν σκέπτεται τα αναρίθμητα εγκλήματα τα οποία η οργάνωση του διέπραξε. Ονομάζει την οργάνωση του "Εθνική Ισχύ" αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά Γκεστάπο.

Ημουν εναντίον της εχθρότητας την οποία ο Ντενκτάς δημιούργησε μεταξύ των Τούρκων και Ελλήνων και θα εκακολουθήσω να τηρώ την ιδία στάση, διότι θεωρώ τούτο καθήκο μου ως πατριώτου. Κάθε ευφυής άνθρωπος με χαρακτήρα δεν θα δυσκολευθεί να αντιληφθεί τον πραγματικό σκοπό του Ντενκτάς, ο οποίος κρύβεται πίσω από το σύνθημα ότι οι Ελληνες και οι Τούρκοι οι οποίοι έζησαν μαζί για αιώνες, δεν μπορεί πλέον να ζήσουν μαζί. Δεν θα ήθελα να κλείσω την επιστολή μου χωρίς να προειδοποιήσω την τουρκική Κυβέρνηση και τους τίμιους συμπατριώτες μου τόσο στην Κύπρο όσο και στην Τουρκία να προσέχουν από τον τρομερό αυτό άνθρωπο ύποπτου χαρακτήρα και τους συμβουλεύω να θέσουν τέρμα στις

ειδεχθείς του πράξεις προτού είναι πολύ αργά. Δεν θα διστάσω να διαφωτίσω περαιτέρω την κοινή γνώμη του επικίνδυνου αυτού ανδρός εάν παραστεί ανάγκη".

Ακολούθησε ο Εμίν Ντιρβάνα με μια επιστολή του στις 15 Μαϊου με την οποία απάντησε στα ίσα στο Ραούφ Ντενκτάς και τον κατηγόρησε ότι "αντί να μεριμνούσε για την πρόοδο των Τούρκων σκεφτόταν μόνο πως να τρώγεται με τους Ελληνοκύπριους, πολλές φορές μαλιστα άσκοπα".

Αποκάλυπτε επίσης ότι η τοποθέτηση βόμβας στο Γραφείο Τύπου της Τουρκικής Πρεσβείας στη Λευκωσία στις 7 Ιουνίου 1958, που έδωσε το σύνθημα για τις επιθέσεις του τουρκοκυπριακού όχλου εναντίον των Ελλήνων στη Λευκωσία ήταν έργο Τούρκων εξτρεμιστών.

Στο άρθρο του υπό τον τίτλον "Ο Ντενκτάς διαστρέφει την πραγματικότητα" ο Ντιρβάνα ανέφερε:

Ο Ντενκτάς έπρεπε να έχει συναίσθηση των ευθυνών του ως Προέδρου της Τουρκοκυπριακής Κοινοτικής Βουλής, τόσον έναντι των τούρκων της Κύπρου όσον και έναντι της τουρκικής Κυβέρνησης.

Ο Ντενκτάς κατέβαλλε εσκεμμένα προσπάθειες προς παραπλάνηση της τουρκικής κοινής γνώμης στην ακολουθηθείσα πολιτική στην Κύπρο.

Κατά το διάστημα κατά το οποίο βρισκόμουν στην Κύπρο ως πρεσβευτής κανενός Τούρκου η οικία δεν πυρπολήθηκε ή δεν κατεδαφίσθηκε. Κανένας Τούρκος δεν υπέστη το παραμικρό από πυροβολισμούς των Ελλήνων και κανένας δε απαρνήθηκε τα τουρκικά δικαιώματα στην Κύπρο.

Οπως γνωρίζει ο Ντενκτάς ο Μακάριος, ο οποίος τολμά σήμερο απορρίπτει τις τουρκικές διακοινώσεις άκουσε τότε με μεγάλη προσοχή τις συμβουλές και τις επικρίσεις του Τούρκου πρεσβευτού.

Υπενθυμίζω ότι ο Ντενκτάς ήταν ένας από εκείνους οι οποίοι τον παρακάλεσαν επίμονα να ανακαλέσει την απόφαση και για παραίτηση από τη θέση του πρεσβευτή στην Κύπρο.

Ενα από τα καθήκοντα του Ντενκτάς ήταν και η επίτευξη της ανόρθωσης της Τουρκικής κοινότητας στον οικονομικό κοινωνικό και μορφωτικό τομέα. Για επίτευξη αυτού διετίθεντο ο μηχανισμός των σχολών, των αθλητικών κονωνικών και μορφωτικών σωματείων ή η καλά οργανωμένη συνεταιριστική οργάνωση και τα βακουφικά κτήματα.

Υπήρχαν επίσης πλούσια οικονομικά μέσα μεταξύ των οποίων 1.5 εκατομμύρια στερλίνες που καταβλήθηκαν ως αποζημίωση από τους Αγγλους και η παρεχόμενη κατ' έτος σημαντική οικομική βοήθεια της Τουρκίας.

Ολα αυτά βρίσκονταν στη διάθεση της τουρκικής κοινοτικής Βουλής απαλλαγμένα από κάθε επέμβαση της ελληνοκυπριακής πλειοψηφίας. Ο δε κ. Ντενκτάς ήταν ο μόνιμος Πρόεδρος αυτής της Βουλής.

Προσπαθήσαμε χωρίς αποτέλεσμα να πείσουμε τον κ. Ντενκτάς όπως συγκεντρώσει την προσοχή του σ' αυτόν τον τομέα με την βοήθεια του οικονομικού μορφωτικού εμπορικού Ακολούθου όπως και του Συμβούλου επί υποθέσεων πιστώσεως στους αγρότες και διάφορους άλλους ειδικούς τους οποίους με κύριες δυσκολίες κατώρθωνα να μετακαλώ από την Τουρκία.

Εκείνος όμως δεν σκεπτόταν αυτές τις υποθέσεις παρά μόνο να τρώγεται με τους Ελληνοκυπρίους πολλές φορές άσκοπα.

Ισχυρίζεται ότι δεν του επέτρεπα να απαντά στο Μακάριο. Βεβαίως δεν ήταν δική μου υπόθεση. Εάν έπρεπε να δοθεί απάντηση θα την έδιδε η Αγκυρα ή ο δρ Κουτσιούκ. Αντιλήφθηκα σύντομα ότι με τη νοοτροπία του Ντενκτάς δεν ήταν δυνατή η ανόρθωση της Τουρκικής κοινότητας. Μετάνοιωσα πικρά γιατί δεν επέμενα στην αντικατάσταση του.

Ο Ντενκτάς με κατηγόρησε επίσης ότι δεν επέτρεψα να τιμήσουν τη μνήμη των πεσόντων το 1958 και να αναρτήσουν μεσίστιες σημαίες. Ντρέπομαι για λογαριασμό του διότι διαστρέφει σε τέτοιο βαθμό την αλήθεια. Λυπούμαι, αλλά είναι απαραίτητη η απάντηση. Οι Τούρκοι της Κύπρου έχουν την ημέρα που τιμούν τους πεσόντες, την 28ην Ιανουαρίου. Κατά την ημερομηνία αυτή το 1958 εφονεύθησαν μερικοί Τούρκοι σε μια σύγκρουση με τους Αγγλους. Κατά την ημέρα αυτή πήγα κι' εγώ με όλους τους υπαλλήλους της Πρεσβείας και τους αξιωματικούς του συντάγματος στην τελετή.

Ο Ντενκτάς όμως ήθελε να γιορτάσει και την 7η Ιουνίου 1958. Ο δρ Κουτσιούκ δεν δίστασε και ήλθε να με συμβουλευθεί. Πληροφορήθηκα ότι στις 7η Ιουνίου 1958 τοποθετήθηκε μια βόμβα στο τουρκικό Γραφείο Τύπου στη Λευκωσία, από πρόσωπα τα οποία όπως διαπιστώθη αργότερα δεν είχαν σχέση με τους Ελληνοκύπριους. Οι Τούρκοι της Λευκωσίας εξωθήθηκαν τότε σε ιερή αγανάκτηση και διέπραξαν γεγονότα παρόμοια προς αυτά της 6-7 Σεπτεμβρίου στην Κωνστντινούπολη. Την ημέρα εκείνη κανένας Τούρκος δεν εφονεύθη. Ο Ντεντάς ήθελε να γιορτάσει την επέτειο μιας τέτοιας επετείου για την οποία έπρεπε να αισθανόμαστε λύπη.

Τόνισα ότι δεν ήταν ορθό να αναρτηθούν τουρκικές σημαίες αυτή την ημέρα καθ' ην στιγμή μάλιστα στην Τουρκία δικάζονταν οι υπεύθυνοι των γεγονότων της 6-7 Σεπτεμβρίου.

Ο γιορτασμός μιας παρόμοιας επετείου από τους Τουρκοκύπριους θα αποτελούσε ακόμη μεγαλύτερο σφάλμα.

Ο δρ Κουτσιούκ συμφώνησε μαζί μου. Ο Ντενκτάς, παρόλον ότι γνωρίζει όλα αυτά διαστρέφει την πραγματικότητα και προσπαθεί να εκμεταλλευθεί κατά τρόπο δόλιο ιερές έννοιες όπως η σημαία, οι πεσόντες και οι αγωνιστές.