25.9.1960: Πρώτες αvαπληρωματικές εκλoγές για την αvάδειξη τεσσάρωv vέωv μελώv της Βoυλής. Τo ΑΚΕΛ απέχει από τις εκλoγές, εvώ έτσι πέφτει και τo κάστρo της ΠΕΚ.

S- 1479

25. 9.1960: ΠΡΩΤΕΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΝΕΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ. ΤΟ ΑΚΕΛ ΑΠΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΕΝΩ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΤΟ "ΚΑΣΤΡΟ" ΤΗΣ ΠΕΚ

Στις 29 Αυγούστου συνήλθε στην πρώτη της συνεδρία η Βουλή των Αντιπροσώπων.

Ενα από τα θέματα που ήσαν εγγεγραμμένα στην ημερήσια διάταξη ήταν και η λήψη απόφασης για τη διενέργεια αναπληρωματικών εκλογών για την ανάδειξη τεσσάρων νέων βουλευτών για τις θέσεις που κατείχαν οι υπουργοποιηθέντες Α. Παπαδόπουλος (υπουργός Συγκοινωνιών) και οι τρεις Τούρκοι Νιαζί Μανιέρα, Οσμάν Ορέκ και Φαζίλ Πλουμέρ.

Υστερα από πρόταση του βουλευτή Λεύκιου Ροδοσθένους η Βουλή αποφάσισε ομόφωνα όπως οι εκλογές γίνουν στις 25 Σεπτεμβρίου.

Η αναπληρωματική εκλογή όμως δίχασε το μέτωπο του Πατριωτικού Μετώπου της Δεξιάς δηλαδή των Αγωνιστών και της ΠΕΚ, που ήθελαν και οι δυο πλευρές την έδρα.

Η ΠΕΚ υποστήριζε τον διαφωτιστή της Παναγιώτη Ορφανό, από τον Αγιο Μάμα και οι αγωνιστές τον Δάφνη Παναγίδη από το Καλό Χωριό, Λεμεσού.

Η ΠΕΚ κινήθηκε πολύ γρήγορα και στις 13 Σεπτεμβρίου συγκάλεσε ευρεία σύσκεψη αγροτών στη Λεμεσό στην οποία οι παρευρεθέντες που προέρχονται από όλα σχεδόν τα αγροτικά κέντρα της επαρχίας "απεφάσισαν ομοφώνως" σύμφωνα με τον ανταποκριτή της εφημερίδας "Ελευθερία" στη Λεμεσό " όπως υποστηρίξουν την υποψηφιότητα του κ. Παναγιώτη Ορφανού, γεωπόνου, διαφωτιστού της ΠΕΚ "από τον Αγιο Μάμαντα Λεμεσού.

Σύμφωνα με τον ίδιο ανταποκριτή "οι αντιπρόσωποι τόνισαν ότι ο κ. Ορφανός, έχει όλα τα προσόντα διά να αντιπροσωπεύση την αγροτικήν τάξιν και γενικώς τον λαόν της επαρχίας Λεμεσού εις την Βουλήν καθ' ότι κατάγεται και ο ίδιος από αγροτικήν οικογένειαν και κατέχει καλώς όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αγροτικός κόσμος της επαρχίας Λεμεσού", ενώ όλοι δήλωσαν "ότι θα εργασθούν με ενθουσιασμόν διά την ανάδειξιν του κ. Ορφανού".

Οταν στις 15 έληγε η ημερομηνία για υποβολή υποψηφιοτήτων προσήλθαν στο γραφείο του Επάρχου ο Παναγιώτης Ορφανός, για την ΠΕΚ, τον οποίο υπέδειξε ο Ευαγόρας Α. Ιακώβου από την Πάχνα και υποστήριξε ο Παπανικόλας Μαρνέρος από τη Γερμασόγεια, ο Δάφνης Παναγίδης, για το Πατριωτικό Μέτωπο, τον οποίο υπέδειξε ο Ονησίφορος Θεοδώρου από την Πάχνα, τέως τομεάρχης της ΕΟΚΑ και υποστήριξε ο Σάββας Στυλιανού Κουλλαμής, τέως αντάρτης, από τον Αγιο Θεόδωρο Αγρού, και ο γιατρός Αχιλλέας Κ. Μαλλιώτης, από τη Λεμεσό. Τον Μαλλιώτη υποστήριξε ο Γ. Χριστοδουλίδης από τη Λεμεσό και υποστήριξε ο Μιχαήλ Παρασκευόπουλος, επίσης από τη Λεμεσό.

Η κρίση έπαιρνε διαστάσεις και η ΠΕΚ συγκάλεσε σε σύσκεψη τους βουλευτές της στη Βουλή των Αντιπροσώπων και την Κοινοτική Βουλή προειδοποιώντας ότι θα έπαιρνε αποφάσεις για τη θέση που θα τηρούσε έναντι του Πατριωτικού Μετώπου.

Παράλληλα με εγκύκλιο της προς όλες τις Αγροτικές Τοπικές Ενώσεις (ΑΤΕ-ΠΕΚ) μέλη της, τις ενημέρωνε για το ιστορικό της κρίσης και τόνιζε:

" Αγαπητοί συνάδελφοι,

ενόψει των βουλευτικών εκλογών για την πλήρωσιν της κενωθείσης βουλευτικής έδρας Λεμεσού και των εις τον τύπον αναγραφομένων, η ΠΕΚ αισθάνεται την ανάγκην να επικοινωνήση μαζί σας και να σας κατατοπίση διά το πως διμορρφώθη η κατάστασις αφ' ενός και διά να γνωρίζετε εκ των προτέρων την απόφασιν της, ότι θα αγωνισθή σθεναρώς διά την επιτυχίαν του υποψηφίου της.

Ευθύς μετά την υπουργοποίησιν του τέως βουλευτού κ. Ανδρέα Παπαδοπούλου, η ΠΕΚ διά των εκπροσώπων της εγνωστοποίησε προς όλους τους υπευθύνους του Πατριωτικού Μετώπου το ζωηρόν της ενδιαφέρον διά την κενωθείσαν έδραν την οποίαν έπρεπεν απαιρατήτως να καταλάβη εκπρόσωπος της αγροτικής τάξεως, η οποία με τόσον μικρόν αριθμόν αντιπροσώπων εκπροσωπείται εις την Βουλήν των Αντιπροσώπων.

Μεταξύ πολλών εθεωρήθη καταλληλότερος ο κ. Παναγιώτης Ορφανός, εξ Αγίου Μάμαντος Λεμεσού. Ούτος είναι υιός πτωχοτάτης οικογενείας μεταξύ οκτώ αδελφών, παυθείς υπό των Αγγλων, ως δημοσιδάσκαλος, διατελέσας εις τα κρατητήρια.

Τώρα δε είναι τελειόφοιτος της γεωπονικής σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσσαλονίκης. Από διετίας εργάζεται κατά τας διακοπάς του ως διαφωτιστής της ΠΕΚ. Λόγω δε καταγωγής και επαγγέλματος θα παραμείνη πιστός φίλος της αμπελουργικής τάξεως και του αγρότου.

Η απόφασις της ΠΕΚ εγνωστοποιήθη εις το Πατριωτκόν Μέτωπον από τις 34.8.1960. Παρ' όλα αυτά ο κ. Ορφανός την 2.9.1960 συνήντησε τον κ. Δάφνην Παναγίδην εις τον οποίον προέτεινε να αποδεχθή εκείνος την υποψηφιότητα της ΠΕΚ, ο δε κ. Παναγίδης ηρνήθη συστήσας εις τον κ. Ορφανόν να προχωρήση προς τα εμπρός και ο ίδιος θα τον υποστηρίξη με όλας του τας δυνάμεις.

Μετ' ολίγας ημέρας, επειδή εψιθυρίζετο ότι ο κ. Παναγίδης θα ανεμιγνύετο εις τας εκλογάς, ο κ. Παναγ. Ορφανός, επεσκέφθη τούτον εις την οικίαν του, όπου ο κ. Παναγίδης ενώπιον των κ.κ. Μιχαήλ Ανιφτου και Ονησιφόρου Θεοδώρου, εδήλωσεν ότι παρ' όλον ότι πιέζεται, υπό παραγόντων του Πατριωτικού Μετώπου να θέση υποψηφιότητα, δεν θα το πράξη ετόνισε δε ότι ουδέποτε θα έλθη αντιμέτωπος με την ΠΕΚ και προέτρεψε τους παρευρισκομένους όπως εργασθούν σθεναρώς διά την υποστήριξιν του κ. Ορφανού. Τα ανωτέρω επανέλαβε και εις τον Πρόεδρον της ΠΕΚ εις Πλάτρας την 11.9.1960.

Παρ' όλα τα ανωτέρω ο κ. Παναγίδης υπέβαλεν υποψηφιότητα, ως υποψήφιος του Πατριωτικού Μετώπου. Τοιουτοτρόπως παράγοντες του Πατριωτικού Μετώπου, διά λόγους τους οποίους οι ίδιοι γνωρίζουν, επίεσαν ένα άνθρωπον, ο οποίος ουδεμίαν διάθεσιν είχε να έλθη αντιμέτωπος της ΠΕΚ, να θέση υποψηφιότητα. Ετσι διασπάται ο εθνικόφρων κόσμος της επαρχίας Λεμεσού. Διατί ο κ. Παναγίδης, ενώ του προετάθη εις τας προηγουμένας εκλογάς ν' αποδεχθή θέσιν βουλευτού, ηρνήθη;

Η ΠΕΚ ουδέποτε υπήρξε διασπαστής. Ουδέποτε ηνέχθη ή θα ανεχθή εκβιασμούς. Δεν θα καμωνόμαστε και δεν θα θυσιάζομεν τα δίκαια του αγροτικού κόσμου εν ονόματι της εθνιφροσύνης. Η ΠΕΚ δεν είναι ολιγώτερον εθνικόφρων οιουδήποτε άλλου.

Οι κύκλοι του Πατριωτικού Μετώπου, οι οποίοι επίεσαν τον κ. Παναγίδην να θέση υποψηφιότητα με αντιμέτωπον την ΠΕΚ και ο κ. Παναγίδης, φέρουν ακεραίαν την ευθύνην της

διασπάσεως του Πατριωτικού Μετώπου (εις την οποίαν θα αποφασίση η ηγεσία της ΠΕΚ, αν έχη πλέον θέσιν) και του εκλογικού σάλου και της ταλαιπωρίας του λαού της Λεμεσού.

Αυτό είναι εν ολίγοις το ιστορικόν της εκλογής Λεμεσού.

Η ΠΕΚ με καθαράν την συνείδησιν ότι πλειστάκις εθυσίασεν εαυτήν, διά την μη διάσπασιν του εθνικόφρονος κόσμου, δεν θα υποχωρήσει και θα κατέλθη στον εκλογικόν αγώνα με την βεβαιότητα ότι πράττει το καθήκον της στο ακραίον, έναντι του αγροτικού κόσμου και του αμπελουργικού, υποστηρίζουσα την υποψηφιότητα του κ. Παν. Ορφανού, γεωπόνου, ως προασπιστού των αγροτικών συμφερόντων στην Βουλήν των αντιπροσώπων.

Δεν υπάρχει πλέον μέση οδός. Πρέπει να κατακτήσωμεν τα δίκαια μας, με την ιδικήν μας δύναμιν, τα δίκαια μας τα οποία κατεπατούντο και καταπατούνται και θα καταπατούνται αν ο γεωργός συνεπώς υποκύπτη.

Καλούνται όλοι οι γραμματείς των ΑΤΕ και τα μέλη των επιτροπών, όλα τα μέλη της ΠΕΚ, όλοι οι φίλοι της ΠΕΚ, οι ευρισκόμενοι εις την πόλιν ή την ύπαιθρον, να εργασθούν με φανατισμόν διά την νίκην της ΠΕΚ και γενικά ολοκλήρου του αγροτικού κόσμου.

Η απάντηση του Δάφνη Παναγίδη ήλθε στις 21 Σεπτεμβρίου:

"Σε ανακοίνωση της, ημερομηνίας 19.9.1960 σχετικά με τες προσεχείς βουλευτικές εκλογές Λεμεσού, η ηγεσία της ΠΕΚ προσπαθεί να επιρρίψη εις ημάς την ευθύνη διά την διάσπασιν του εθνικόφρονος κόσμου. Δυστυχώς διά την ΠΕΚ το γεγονότα αποδεικνύουν ακριβώς το αντίθετον, διότι χωρίς καν να λάβη υπ' όψιν τους άλλους παράγοντας του Πατριωτικού Μετώπου ανεκοίνωσεν ευθύς μετά την κένωσιν της βουλευτικής έδρας της Λεμεσού, την "αμετάκλητον" απόφασιν της όπως προβάλη και υποστηρίξη την υποψηφιότητα του φοιτητού κ. Παναγιώτου Ορφανού, διά την θέσιν αυτήν.

Τούτο φαίνεται και εκ των σχετικών εγκυκλίων, τας οποίας η ηγεσία της ΠΕΚ εκυκλοφόρησε μεταξύ των τοπικών οργανώσεων αυτής αμέσως μετά τον διορισμόν του τότε βουλευτού κ. Ανδρέα Παπαδοπούλου ως υπουργού Δημοσίων Εργων κατά τη διάρκειαν της εκ Κύπρου απουσίας μου.

Μετά την επιστροφήν μου εις Κύπρον παράγοντες της ΠΕΚ με επλησίασαν διά να ανακοινώσουν την αμετάκλητον απόφασιν των όπως υποστηρίξουν την υποψηφιότητα του κ. Παναγιώτη Ορφανού εις την οποίαν και θα επέμεναν μέχρι τέλους ανεξαρτήτως του εάν το Πατριωτικόν Μέτωπον θα υιοθετούσε ταύτην ή όχι ως επίσης και διά να ζητήσουν και την ιδικήν μου υποστήριξιν διά τον εν λόγω υποψήφιον.

Εις απάντησιν τους εδήλωσα ότι εγώ ο ίδιος εν ουδεμιά περιπτώσει θα έθετα ανεξάρτητον υποψηφιότητα και ότι την υποψηφιότητα του κ. Ορφανού θα υπεστήριζα τότε μόνον εάν αύτη υιοθετείτο υπό του Πατριωτικού Μετώπου.

Εκείνο όμως το οποίον ημείς ηρνήθημεν να πράξωμεν εκθέτοντες ανεξάρτητον υποψηφιότητα πράττει την στιγμήν αυτήν η ηγεσία της ΠΕΚ εμμένουσα εις την υποψηφιότητα του κ. Ορφανού και προκαλούσα κατά τον τρόπον αυτόν διάσπασιν και εκλογικόν σάλον.

Μας αποκαλούν όμως εις το ανακοινωθέν των εμπόδιο στον δρόμο της ΠΕΚ και αντιμέτωπον της αγροτικής τάξεως. Και όμως όλοι γνωρίζουν ότι κατά τας τελευταίας βουλευτικάς εκλογάς αυτοί, οι ίδιοι οι άνθρωποι που σήμερον έρχονται να μας πολεμήσουν επιμένουν όπως εις την Βουλή των αντιπροσώπων αντιπροσωπεύσω εγώ την ΠΕΚ και τον αγροτικόν κόσμον της Λεμεσού.

Ποία ελατήρια προκάλεσαν την απότομον αυτήν αλλαγήν μέσα σε ένα μήνα; Και πώς μπορούν να χαρακτηρίσουν αντιμέτωπον της αγροτικής τάξεως και της ΠΕΚ εμέ που τυγχάνω εκ καταγωγής και εξ επαγγέλματος αγρότης και ως εκ τούτου ζω καθημερινά το δρόμο και τα προβλήματα της αγροτικής μας τάξεως, και ο οποίος επί δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια ουδέποτε έπαυσα να ενδιαφέρωμαι και να φροντίζω διά την προώθησιν των συμφερόντων της ΠΕΚ, της οποίας τυγχάνω μέλος και ένθερμος υποστηρικτής;

Η ΠΕΚ όμως είχε πάρει τις αποφάσεις της και θα διαχώριζε τη θέση της από το Πατριωτικό Μέτωπο το οποίο σε μια διακήρυξη της προς το λαό το αποκαλούσε "Πατριωτικό Μέτωπο".

Με διακηρύξεις της προς τον αγροτικό κόσμο τόνιζε ότι ο αγροτικός κόσμος δικαιούτο να εκλέγει αυτούς που θα τον εκπροσωπούσαν και όχι αυτούς που του επέβαλλαν, αφήνοντας να εννοηθεί ότι με την εκλογή της Λεμεσού έθετε τις σχέσεις της με την υπόλοιπη Δεξιά πάνω σε νέα βάση.

Ταυτόχρονα προειδοποιούσε ότι ο αγροτικός κόσμος βρισκόταν σε κίνδυνο.

Ιδιαίτερα έντονη ήταν η ΠΕΚ με εγκύκλιο της την ημέρα των εκλογών στην οποία τόνιζε:

"Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,

Μεταξύ πολλών άλλων μέσων, τα οποία επεστράστευσαν οι μη επιθυμούντες την αντιπροσώπευσιν του αγροτικού κόσμου εις την Βουλήν, αυτοί, οι οποίοι από την 24ην Αυγούστου ΕΠΙΕΖΑΝ τον υποψήφιον κ. Δ. Παναγίδην να θέση υποψηφιότητα, ενώ ο ίδιος δεν εδέχετο, επεστράτευσαν τους βουλευτάς του "Πατριωτικού Μετώπου", οι οποίοι διά μιας προκηρύξεως των ζητούν την καταψήφισιν της ΠΕΚ.

Η ΠΕΚ όμως πολεμά πάντοτε ΑΦΟΒΑ με ΠΙΣΤΙΝ και ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ. Λέγει πάντοτε την αλήθειαν. Δέχεται την πρόκλησιν και απαντά.

Κύριοι βουλευταί,

την στιγμήν που υπογράψατε την προκήρυξιν σας εσκέφθητε ότι εψηφίσθητε και από ψήφους της ΠΕΚ και τον αγροτικόν κόσμον;

Διατί λοιπόν τόση αχαριστία; Ο αγροτικός κόσμος δεν ξεχνά ποτέ την αχαριστίαν και τους επιλήσμονας.

Μάθετε το όμως από τώρα ότι κάθε ΛΕΥΚΗΝ ψήφον, την οποίαν θα λαμβάνη ο υποψήφιος της ΠΕΚ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΟΣ θα είναι μία ψήφος αποδοκιμασίας για σας.

Και ο αγροτικός κόσμος της Λεμεσού, ο αστικός κόσμος, ο εργάτης, ο βιοτέχνης, ο υπάλληλος, ο μεσαίος θα ψηφίση τον υποψήφιον της ΠΕΚ.

Φίλοι της ΠΕΚ, αγρότες και αγρότισσες από όλες τες τάξεις φίλοι του ελευθέρου πνεύματος, έχετε υποχρέωσιν να αγαπάτε τον τόπον αυτόν, τον αιματοβαμμένον να μην επιτρέψετε την εκ των άνω επιβολήν. Ψηφίσατε την ΠΕΚ.

Εχετε καθήκον να βοηθήσετε την ΠΕΚ στον αγώνα τον οποίον ΕΓΚΑΙΝΙΑΖΕΙ ΣΗΜΕΡΟΝ με την εκλογήν της Λεμεσού.

Κάθε πολίτης, μάθε αγρότης, κάθε αγρότισσα πρέπει να σταθή παρά το πλευρόν της ΠΕΚ.

Είμεθα μόνοι μας. Αλλοι έχουν λιποψυχήσει ή κλίνουν τον αυχένα μπροστά σε ένα φύσημα.

Εμείς έχουμε το θάρρος να στήσουμε το λάβαρο του αγώνος όπως:

ΠΡΩΤΟΙ ανελάβαμε τον αγροτικόν αγώνα.

ΠΡΩΤΟΙ τον Εθνικόν και τώρα

ΠΡΩΤΟΙ καλούμεν τον λαόν να ακολουθήση την ΠΕΚ στην σταυροφορία για την ευτυχία του τόπου μας για να παύσουν οι ΛΙΓΟΙ να επιβάλλωνται στους πολλούς.

ΕΧΕΤΕ ΚΑΘΗΚΟΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΟΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΝ ΤΗΣ ΠΕΚ

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

Η εγκύκλιος αυτή της ΠΕΚ αποτελούσε και απάντηση στις μεσολαβητικές προσπάθειες που κατέβαλαν οι Γλαύκος Κληρίδης, Πολύκαρπος Γιωρκάτζης και Σπύρος Κυπριανού την παραμονή των εκλογών για να αποφύγουν την εκλογική αναμέτρηση.

Η πρόταση των τριών έγινε σε αντιπροσωπεία της ΠΕΚ ύστερα από την απόσυρση του τρίτου, ανεξάρτητου υποψήφιου, Αχιλλέα Μαλλιώτη και έδειχνε τη δύναμη που είχε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ανάμεσα στο Πατριωτικό Μέτωπο.

Η πρόταση προέβλεπε όπως και οι δυο υποψήφιοι αποσυρθούν, μεταβούν στο Διοικητήριο και να αποσύρουν την υποψηφιότητα τους και όπως όλοι μαζί μεταβούν στο Προεδιρκό Μέγαρο όπου θα προτείνουν όπως παρατηρούσε η εφημερίδα "ο Φιλελεύθερος" (24.9.60) "ότι εν πλήρει σηναισθήσει της ανάγκης διατηρήσεως της ενότητος των Εθνικοφόνων αναθέσωσιν εις τον Μακαριώτατον εν λευκώ την υπόδειξιν τρίτου υποψηφίου".

Η ΠΕΚ όμως απέρριψε την πρόταση.

Οι εκλογές ανέδειξαν τον Δάφνη Παναγίδη και η ΠΕΚ υπέστη ταπεινωτικήν ήττα γιατί δεν μπόρεσε να υλοποιήσει τις απειλές της.

Οτι απέδειξαν οι εκλογές ήταν ότι ένα ακόμα παλαιό κάστρο του παλαιοκομματισμού, η ΠΕΚ, η αγροτομάνα όπως αποκαλείτο, η οργάνωση που έπαιζε καθοριστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα στα τέλη της δεκαετίας του 1940 και στη δεκαετία του 1950, ντροπιαζόταν όπως συνέβη με τους άλλους παλαιοκομματικούς Θεμιστοκλή Δέρβη και Ιωάννη Κληρίδη μπροστά στην ορμή των νέων ανθρώπων που βγήκαν μέσα από την οργάνωση ΕΟΚΑ και που όλοι ξεχνούσαν ότι η σύνδεση που είχαν αποκτήσει στον αγώνα ήταν τόσο μεγάλη που δεν μπορούσε να σταθεί καμμιά δύναμη μπροστά τους.

Η αποχή από τις εκλογές ήταν άνευ προηγουμένου. Στην πόλη της Λεμεσού έφθανε στος 86%% και στην ύπαιθρο στο 75% κι' αυτό γιατί το ΑΚΕΛ θεωρούσε την έδρα υπόθεση της δεξιάς και οι άνθρωποι της δεν πήγαν στις κάλπες.

Στο Ακρωτήρι μάλιστα κανένας δεν ψήφισε και η αποχή ήταν εκατό τοις εκατό.

Τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:

ΛΕΜΕΣΟΣ (Πόλη):

Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι 17.624

Ψήφισαν 2,313

ΕΛΑΒΑΝ

Δάφνης Παναγίδης 1,900

Παναγιώτης ορφανός 413

ΥΠΑΙΘΡΟΣ

Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι 28.354

Ελαβαν:

Δάφνης Παναγίδης 4,420

Παναγιώτης Ορφανός 2.440

ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΩΝ

Στις εκλογές για την ανάδειξη των τριών βουλευτών των τουρκοκυπρίων υποβλήθηκαν τρεις υποψηφιότητες για τις δύο έδρες της Λευκωσίας και μια στην Αμμόχωστο όπου ο υποψήφιος αναδείχθηκε χωρίς εκλογές.

Στη Λευκωσία υπέβαλαν υποψηφιότητα οι Κεμάλ Ντενίζ, οι Ορχάν Ιμπραϊμ και Εκρέμ Χιλμί Σαρπέρ.

Οι Σαρπέρ και Ορχάν ήταν υποψήφιοι του Εθνικού Μετώπου του Φαζίλ Κουτσιούκ, ενώ ο Ντενίζ ήταν ανεξάρτητος, αλλά κατόρθωσε τελικά να εξασφαλίσει περισσότερες ψήφους από τον Σαρπέρ κι έτσι αναδείχθηκαν οι Ντενίζ και Ορχάν.

Ο Ντενίζ εξασφάλισε 3,193 ψήφους, ο Ορχάν 1195 και ο Σαρπέρ 2,962.