17.7.1955: Οι Νόμoι έκτακτης αvάγκης. Αρχίζoυv μαζικές συλλήψεις πoλιτώv, εvώ συστήvεται επικoυρική αστυvoμία.

S-1105

15.7.1955: ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ. ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΜΑΖΙΚΕΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΕΝΩ ΣΥΣΤΗΝΕΤΑΙ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

Στις 15 Ιουλίου 1955 ο Κυβερνήτης Αρμιτεϊτζ εισήγαγε για πρώτη φορά Νόμο με τον οποίο επιτρέπονταν οι συλλήψεις χωρίς προσαγωγή των συλλαμβανομένων στο Δικαστήριο για έκδοση διατάγματος κράτησης.

Ο Νόμος χαρακτηρίστηκε σαν προσπάθεια επιβολής της "Ζαπτιοκρατείας" και προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις με αποκορύφωμα παναπεργίες στις 2 Αυγούστου του ιδίου χρόνου.

Με βάση το Νόμο οι αγγλικές αρχές άρχισαν τις μαζικές συλλήψεις και μέχρι τις 24 Αυγούστου ο αριθμός των συλληφθέντων έφθασε στους 70.

Παράλληλα με άλλο Νόμο ο Κυβερνήτης συνέστησε βοηθητική ή επικουρική αστυνομία στην οποία εντάχθηκαν κυρίως Τούρκοι και την επομένη καθώρισε την επταετή ποινή για όσους μετέφεραν όπλα.

Τα μέτρα αυτά εντάθηκαν μετά την ανάληψη της εξουσίας στην Κύπρο από το νέο Κυβερνήτη Σερ Τζων Χάρτιγκ, Αρχηγό του Αυτοκρατορικού Γενικού Επιτελείου.

Ο Χάρτιγκ έφθασε στην Κύπρο στις 3 Οκτωβρίου και κυβέρνησε με πυγμή την Κύπρο.

Στις 26 Νοεμβρίου κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για να περιφρουρήσει, όπως ανέφερε σε επίσημη ανακοίνωση, την ομαλότητα στη νήσο.

Με το νέο Νόμο ο Κυβερνήτης περιβαλλόταν με υπερεξουσίες δικτάτορα μια και μπορούσε ουσιαστικά να κάμνει ό,τι ήθελε.

Με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης καθιέρωσε την ποινή του θανάτου για χρήση και μεταφορά όπλων ή βομβών και άφηνε στο συλλαμβανόμενο την υποχρέωση να αποδείξει την αθωότητα του, σε αντίθεση με την καθιερωμένη τακτική που πρόβλεπε οτι η Αστυνομία είχε την ευθύνη να αποδείξει την ενοχή του συλλαμβανόμενου.

Παράλληλα επέβαλε την ποινή των ισοβίων δεσμών για δολιοφθορές και για πράξεις που επηρέαζαν μεταξύ άλλων την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος και νερού, απαγόρευσε τις δημόσιες συγκεντρώσεις πέραν των πέντε ατόμων, εκτός από συγκεντρώσεις σε τεμένη και ναούς ή συγγενών και επέβαλε λογοκρισία στον τύπο.

Επίσης εξασφάλιζε το δικαίωμα να προβαίνει σε απελάσεις οποιουδήποτε όταν διαπίστωνε ότι ήταν, κατά την κρίση του, επικίνδυνος.

Τέλος μπορούσε να διατάξει το λαό να βγάλει ταυτότητες και ο καθένας να εγγράφεται σε μητρώα της αποικιακής κυβέρνησης, ενώ επέτρεπε στο στρατό να εισέρχεται στα σπίτια ή να σταματά αυτοκίνητα και να προβαίνει σε έρευνες χωρίς εντάλματα.

Αυτά ήταν και τα μέτρα που έδωσαν τον Κυβερνήτη Σερ Τζων Χάρτιγκ τον τίτλο του "σιδερένιου".

-------------------------------------

Ενας νεαρός συλλαμβάνεται και οδηγείται στο

κρατητήριο