30.6.1953: Ο Μακάριoς απoρρίπτει κάθε συvεργασία με τηv Αριστερά λέγovτας της ότι όσα κάμvει τα κάμvει για κoμματική εκμετάλλευση και ότι o αγώvας δεv μπoρoύσε vα είχε δικέφαλη ηγεσία

S-1005

30.6.1953: Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΚΑΘΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΟΤΙ ΟΣΑ ΚΑΜΝΕΙ ΤΑ ΚΑΜΝΕΙ ΓΙΑ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΚΑΙ ΟΤΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΔΙΚΕΦΑΛΗ ΗΓΕΣΙΑ

Με όσα είπε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος στην ομιλία του στην εκδήλωση της εκκλησίας Φανερωμένης στις 28 Ιουνίου 1953, στην οποία δεξιοί και αριστεροί τον εξουσιοδότησαν να προσφύγει στον ΟΗΕ για ικανοποίηση του αιτήματος αυτοδιάθεσης του ελληνικού κυπριακού λαού της νήσου, ικανοποιείτο σχεδόν απόλυτα η Αριστερή Παράταξη.

Ομως ο Μακάριος με τον τρόπο αυτό αφόπλιζε την Αριστερά από τα συνθήματά της για στροφή προς όλες τις χώρες και αγώνα έξω από τη ελληνοβρεττανική φιλία. Και όπως διαπιστώθηκε μόλις τέλειωσε η εκδήλωση δεν είχε κανένα σκοπό να δεχθεί τη συνεργασία της Αριστεράς και να της δώσει λόγο στα τεκταινόμενα, παρά αν ουσιαστικά δεχόταν τον ηγετικό ρόλο της Εθναρχίας, η οποία θα έπαιρνε όλες τις αποφάσεις και αυτή θα ακολουθούσε.

Λίγο μετά την εκδήλωση στη Φανερωμένη ο Μακάριος δέχθηκε τους δημάρχους της Αριστεράς Κώστα Παρτασίδη και Γιώργο Χριστοδουλίδη και το δημαρχεύοντα Αμμοχώστου Χρίστο Σαββίδη μαζί με άλλους, οι οποίοι του είπαν ότι συμφωνούσαν με όσα είχε πει στην ομιλία του και του υπέβαλαν το αίτημα της Αριστεράς για κοινο αγώνα.

Ο Μακάριος όμως ήταν ωμός στις απόψεις του: Σας φοβάμαι, τους είπε, γιατί ότι κάμνετε το κάμνετε για κομματική εκμετάλλευση.

Τους είπε ακόμα ότι ένας αγώνας δεν μπορούσε να είχε δικέφαλη ηγεσία.

Το τι λέχθηκε στη συνάντηση το ανέφερε σιτς 30 Ιουνίου ο Δήμαρχος Λεμεσού Κώστας Παρτασίδης, σε συνέντευξη του στον ανταποκριτή του "Νέου Δημοκράτη" εκφραστικού οργάνου του ΑΚΕΛ, στη Λεμεσό:

"ΕΡΩΤΗΣΗ: Πληροφορηθήκαμε ότι χθες (προχθές) μετά τη συγκέντρωση της Φανερωμένης συναντηθήκαμε με τον Αρχιεπίσκοπο, είναι αυτό γεγονός και αν ναι, μπορείτε να μας πείτε ποιος ήταν ο σκοπός της συνάντησης σας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Μάλιστα είναι γεγονός ότι χθες μετά τη συγκέντρωση της Φανερωμένης συναντήσαμε τον Αρχιεπίσκοπο στην Αρχιεπισκοπή ο Δήμαχος Λάρνακας Γ. Χριστοδουλίδης, ο Δημαρχεύων Αμμνοχώστου Χρίστος Σαββίδης, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Λεμεσού κ.κ. Ηρακλής Μιχαηλίδης και Αιμίλιος Φράγκος και εγώ.

Σκοπός της συνάντησης μας ήταν να εφράσουμε στον Αρχιεπίσκοπο οτη συμφωνία μας με ότι είπε στην ομιλία του στη Φανερωμένη και να τονίσουμε ότι κάτι πρέπει τέλος πάντων αν γίνει για να συνενωθούν όλες οι δυνάμεις του λαού στον αγώνα για την εθνική μας αποκατάσταση γιατί ο σημερινός διχασμός των δυνάμεων του κυπριακού λαού μόνο τους εχθρούς της υπόθεσης μας εξυπηρετεί.

Τονίσαμε στον Αρχιεπίσκοπο ότι σήμερα που αντιμετωπίζουμε το ζήτημα της προσφυγής μας στον ΟΗΕ και που επιβάλλεται να ισχυροποιήσουμε το εσωτερικό μας μέτωπο

εν όψει των διαθέσεων του ξένου κυρίαρχου το πρόβλημα της ενότητας και συνεργασίας ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του λαού τίθεται πολύ πιο επιτακτικά παρά ποτέ προηγουμένως και ότι είναι ανάγκη να σπάσει πια ο πάγος των προκαταλήψεων και να μονιάσει όλος ο λαός ανεξαρτήτως πολιτικών αντιλήψεων.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια ήταν η απάντηση του Αρχιεπισκόπου σ' αυτές τις απόψεις σας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δυστυχώς κάθε άλλο παρά ικανοποιητική και όχι αυτή που ο λαός επερίμενε ύστερα μάλιστα από την ομιλία του στη Φανερωμένη. Ο Αρχιεπίσκοπος απάντησε ότι "μας φοβάται", πως " ότι κάμνουμε εμείς, το κάμνουμε για κομματική εκμετάλλευση", ότι "δεν τον ενδιαφέρουν τα κόμματα και οι αρχηγοί τους, αλλά... ο λαός" και οτι "δεν είναι δυνατόν ένας αγώνας να έχει δικέφαλην ηγεσία" κλπ.

Εμείς τονίσαμε πως ό,τι ακριβώς κάμνουμε εμείς το κάμνουμε χάριν του κοινού εθνικο- απελευθερωτικού σκοπού και δεν αποβλέπουμε καθόλου σε στενά κομματικά οφέλη, πως ο ίδιος δεν είναι ορθόν να έχει ως συμβούλους του και να προσκολλάται στους ηγέτες της μιας μόνο παράταξης και να περιφρονούνται οι απόψεις της άλλης παράταξης και ότι το ζήτημα της ηγεσίας του εθνικού αγώνα του Κυπριακού λαού, όπως και κάθε άλλο ζήτημα, μπορεί και πρέπει να συζητηθεί σε μια κοινή σύσκεψη για να λυθεί κατά τον πιο εξυπηρετικό για την εθνική μας υπόθεση τρόπο. Τονίσαμε επίσης ότι εκ μέρους μας υπάρχει όλη η ειλικρινής και καλή διάθεση για εθνική συνεργασία και ότι γι' αυτό τον σκοπό είμαστε έτοιμοι να κάνουμε κάθε δυνατή υποχώρηση.

Τελικά ζητήσαμε να πραγματοποιηθεί αργότερα μια άλλη συνάντηση για να συζητήσουμε πιο διεξοδικά το όλο ζήτημα. Ο Αρχιεπίσκοπος ενώ δεν εκφράστηκε ανοικτά και οριστικά υπέρ μιας νέας συνάντησης, ωστόσο δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να συναντηθεί στο μέλλον μαζί μας για να συζητηθούν αυτά τα ζητήματα".

Παρά την επιμονήν της Αριστεράς για συνεργασία μαζί του ο Μακάριος προχώρησε μόνος του και ετοίμασε την αίτηση στον ΟΗΕ μόνος του χωρίς να λαμβάνει υπόψη αυτά που ζητούσε ο Παπαϊωάννου και το ΑΚΕΛ.

Ετσι στις 10 Αυγούστου απευθύνθηκε προς το Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ και ζήτησε εγγραφή αίτησης του Κυπριακού λαού στην Ογδοη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ με την οποία να ληφθεί απόφαση, ώστε να διενεργηθεί δημοψήφισμα στην Κύπρο με βάση την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της 16ης Δεκεμβρίου 1952.