Οι Ελληνες και Τούρκοι βουλευτές εγκρίνουν ψηφίσματα των Μ.Η. Μιχαηλίδη και Νικόδημου Μυλωνά για κατάργηση του ¨Φόρου Υποτελείας

S-408

24.3.1926: ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΕΓΚΡΙΝΟΥΝ ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΤΩΝ Μ.Η. ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΚΑΙ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΜΥΛΩΝΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ

Οι βουλευτές είχαν πάρει πια φόρα και σαν ο αγώνας τους για κατάργηση της Δεκάτης, ανεξάρτητα από την επιβολή άλλης φορολογίας, πέτυχε, προχώρησαν και ζήτησαν την κατάργηση ενός άλλου πιο επαχθούς φόρου, του φόρου της υποτελείας που επιβαλλόταν από την εποχή της άφιξης των άγγλων στη νήσο το 1878 μαζί με τη φορολογία της Δεκάτης.

Σχετικό ψήφισμα κατέθεσε στη Βουλή ο Μ. Η. Μιχαηλίδης και με αυτό ζητούσε να απαλειφθεί το κονδύλι των 92,800 λιρών από τον προϋπολογισμό των δαπανών της νήσου και όπως επιστραφούν στη νήσο όλα τα ποσά που είχαν εισπραχθεί από τις 5 Νοεμβρίου, 1914 όταν έγινε η προσάρτηση της Κύπρου στο βρεττανικό στέμμα.

Το ψήφισμα του Μ. Η. Μιχαηλίδη έχει ως εξής (Ελευθερία 24 Μαρτίου 1926):

" Το Νομοθετικόν Συμβούλιον της Κύπρου βλέπον μετ' εκπλήξεως ότι ο προϋπολογισμός της Νήσου διά το 1926 εξακολουθεί να βαρύνηται διά του ποσού των 92,800 απαλειφθή εκ του Προϋπολογισμού των δαπανών της νήσου.

2. Οπως απαλειφθή παν ποσόν διδόμενον εκ του αγγλικού Θησαυροφυλακίου ως βοήθημα εις την άνω πληρωμήν.

3. Οπως επιστραφώσιν εις την Νήσον όλα τα ποσά τα οποία εισεπράχθησαν από την Κύπρον από τις 5 Νοεμβρίου 1914 μέχρι σήμερον ως συμμετοχή της Νήσου εις το Τουρκικόν δάνειον.

(Μεταγλώττιση)

" Το Νομοθετικό Συμβούλιο της Κύπρου βλέποντας με έκληξη ότι ο προϋπολογισμός της Νήσου για το 1926 εξακολουθεί να βαρύνεται με το ποσό των 92,800 απαλειφθεί από τον Προϋπολογισμό των δαπανών της νήσου.

2. Οπως απαλειφθεί κάθε ποσό που δίδεται από το αγγλικό Θησαυροφυλάκιο ως βοήθημα στην άνω πληρωμή.

3. Οπως επιστραφούν στη Νήσο όλα τα ποσά τα οποία εισπράχθηκαν από τη Κύπρο από τις 5 Νοεμβρίου 1914 μέχρι σήμερα ως συμμετοχή της Νήσου στο Τουρκικό δάνειο.

Ψήφισμα με το ίδιο πνεύμα κατέθεσε και ο Μητροπολίτης Νικόδημος Μυλωνάς, ο οποίος ζήτησε όπως επιστραφούν στην Κύπρο ένα περίπου εκατομμύριο λίρες που όπως υπολόγιζε οφείλονταν στον Κυπριακό λαό από τον φόρο υποτελείας που εισέπραξαν οι Αγγλοι από το 1878 και όπως τα ποσά αυτά διατεθούν για την ίδρυση Γεωργικής Τράπεζας για ενίσχυση των γεωργών.

Το ψήφισμα έχει ως εξής:

Το Νομοθετικόν Συμβούλιον έχον υπ' όψει αυτού,

α). Οτι το ποσόν των λιρών 92,799. 11 σελινίων και 3 πενών, (92,799.11.3d) όπερ ετησίως από του 1878-1914 επιβαρύνει τον Προϋπολογισμόν της Νήσου ως Φόρος Υποτελείας πληρωτέος υπό της Αγγλίας προς την υψηλήν Πύλην, ουδέποτε εισεπράχθη υπό της τελευταίας αλλ' ότι διετίθεντο υπό της Αγγλίας εκ του ποσού τούτου λ. 81,752 διά τους τόκους του Οθωμανικού δανείου του 1855, του ηγγυημένου υπό των τότε συμμάχων της Τουρκίας, Αγγλίας και Γαλλίας.

β). Οτι το ετήσιον περίσσευμα εκ λιρών 11,047.11.3d δεν απεσύρετο ουδέ απεσύρθη ποτέ υπό της Τουρκίας της κατά την Συνθήκη δικαιούχου, αλλ' ότι εκρατείτο εις ιδιαίτερον ταμείον και εις διαταγήν της αγγλικής Κυβερνήσεως κατά την έκθεσιν την τεθείσαν υπό του Βρεττανικού Κοινοβουλίου κατά την 13ην Αυγούστου 1912.

γ). Οτι το ταμείον τούτο κατά την ειρημένην έκθεσιν ανήρχετο εις λ. 430,178.11.3d την 31ην Μαρτίου 1912, και ότι προστιθεμένου εις αυτό και του περισσεύματος του 1912-13 και 452,273,14.1d εκτός του τόκου αυτού μέχρι σήμερον και ποσού 24,803.4.4d όπερ κατά το 1882 και 1886 επληρώθη ως λύτρα γιά τον Captain Synge και τον Mr Suter.

δ). Οτι όλως αδίκως επεβαρύνθη η Κύπρος από της 5.11.1914 μέχρι σήμερον διά του αυτού ποσού των 92.799.11.3d ως ετησίου αυτής μεριδίου διά το δημόσιον Οθωμανικόν χρέος καθ' όσον η Συνθήκη του 1878 έπαυσεν υφισταμένη από της 5.11.1914 ουδεμία δι' ετέρου συνθήκη διεθνής επέβαλλε τούτο επί της Κύπρου.

ε). Οτι από του 1914 μέχρι σήμερον το ουσιαστικώς βαρύνον την νήσον ως εκ τούτου ποσόν είναι ετησίως λ.42,799.11.3d ήτοι μέχρι σήμερον πληρωθέν ουτωσί ποσόν λ. 470,795.3.9d πλην των τόκων οίτινες ενταύθα δεν υπολογίζονται.

ζ). Οτι ο τραγικός ούτος φόρος- φόρος αίματος- καλούμενος φόρος Υποτελείας, ο μεταμορφωθείς βραδύτερον εις μερίδιον της Κύπρου εις το Δημόσιον Οθωμανικόν χρέος απετέλεσε την κυριωδεστέραν αιτίαν της κακοδαιμονίας του τόπου τούτου, διότι εστέρησε τον τόπον και την Κυβέρνησιν αυτού των αναγκαίων χρηματικών πόρων διά την εκτέλεσιν έργων κοινωφελών και παραγωγικών της ευημερίας της Νήσου,

Ψηφίζει

1. Οπως το μέχρι του 1914 σχηματισθέν ταμείον ως η παράγραφος γ) εκ 452,273.14.1d και το αδίκως πληρωθέν από τον τόπον ποσόν ως η παράγραφος δ) των λιρών 470,795.3.9d

εν όλω 923,068.17.10d επί πλέον οι τόκοι των ποσών τούτων επιστραφώσιν εις τον μόνον δικαιούχον όστις είναι ο αφαιμαχθείς κυπριακός λάος.

2. Οπως διά του ποσοστού τούτου ιδρυθή γεωργική τράπεζα με πρόγραμμα υποβοηθήσεως της μόνης σχεδόν πλουτολογικής πηγής εν τη νήσω της γεωργίας, δι' απαλλαγής του γεωργού από την εκμετάλλευσιν της τοκογλυφίας και της παροχής εις αυτόν ευνοϊκωτέρων συνθηκών εν τη ενασκήσει του επαγγέλματος του.

3. Οπως παύση βαρύνουσα από τούδε και εις το εξής τον Κύπριον φορολογούμενον η υποχρέωσις της ετησίας υπ' αυτού πληρωμής λ.92,799.11.3d ως μεριδίου της Κύπρου εις το Δημόσιον Οθωμανικόν χρέος παύση δε ταυτοχρόνως και η προς την Κύπρον παροχή από μέρους του αγγλικού θησαυροφυλακίου του ετησίου βοηθήματος των 50,000 λιρών.

(Μεταγλώττιση)

Το Νομοθετικό Συμβούλιο έχοντας υπόψη του,

α). Οτι το ποσό των λιρών 92,799. 11 σελινίων και 3 πενών, (92,799.11.3d) το οποίο επιβαρύνει ετησίως από το 1878-1914 τον Προϋπολογισμό της Νήσου ως Φόρος Υποτελείας πληρωτέος από την Αγγλία προς την Υψηλή Πύλη, ουδέποτε εισπράχθηκε από την τελευταία αλλ' ότι διετίθεντο από την Αγγλία από το ποσό τούτο λ. 81.752 για τους τόκους του Οθωμανικού δανείου του 1855, εγγυημένου από τους τότε συμμάχους της Τουρκία, Αγγλία και Γαλλία.

β). Οτι το ετήσιο περίσσευμα από λιρών 11,047.11.3d δεν απεσύρετο ούτε απεσύρθη ποτέ από την Τουρκία κατά τη Συνθήκη δικαιούχου, αλλ' ότι κρατείτο σε ιδιαίτερο ταμείο και σε διαταγή της αγγλικής Κυβέρνησης κατά την έκθεση που τέθηκε από το Βρεττανικό Κοινοβούλιο κατά τις 13 Αυγούστου 1912.

γ). Οτι το ταμείο αυτό κατά την ειρημένη έκθεση ανερχόταν σε λ. 430,178.11.3d στις 31 Μαρτίου 1912, και ότι προστιθέμενου σε αυτό και του περισσεύματος του 1912-13 και 452,273,14.1d εκτός από τον τόκο του μέχρι σήμερα και ποσού 24,803.4.4d το οποίο κατά το 1882 και 1886 πληρώθηκε ως λύτρα γιά τον Captain Synge και τον Mr Suter.

δ). Οτι όλως άδικα επιβαρύνθηκε η Κύπρος από τις 5.11.1914 μέχρι σήμερα με το ίδιο ποσό των 92,799.11.3d ως ετήσιου μεριδίου της για το δημόσιο Οθωμανικό χρέος καθ' όσον η Συνθήκη του 1878 έπαυσε υφιστάμενη από τις 5.11.1914 καμμιά με άλλη διεθνής συνθήκη το επέβαλλε στην Κύπρο.

ε). Οτι από το 1914 μέχρι σήμερα το ποσό που βάρυνε τη νήσο ουσιασικά είναι ετησίως λ.42,799.11.3d δηλαδή μέχρι σήμερα το πληρωθέν ποσό λ. 470,795.3.9d εκτός των τόκων οι οποίοι εδώ δεν υπολογίζονται.

ζ). Οτι ο τραγικός ούτος φόρος- φόρος αίματος- φόρος Υποτελείας καλούμενος, που μεταμορφώθηκε αργότερα σε μερίδιο της Κύπρου στο Δημόσιο Οθωμανικό χρέος αποτέλεσε την κυριώτερη αιτία της κακοδαιμονίας του τόπου αυτού, διότι στέρησε τον τόπο και την Κυβέρνηση του των αναγκαίων χρηματικών πόρων για την εκτέλεση έργων κοινωφελών και παραγωγικών για την ευημερία της Νήσου,

Ψηφίζει

1. Οπως το μέχρι του 1914 ταμείο που σχηματίσθηκε ως η παράγραφος γ) από 452,273. 14.1d και το αδίκως πληρωθέν από τον τόπο ποσό όπως η παράγραφος δ) των λιρών 470,795.3.9d εν όλω 923,068.17.10d επί πλέον οι τόκοι των ποσών τούτων επιστραφούν στον μόνον δικαιούχον ο οποίος είναι ο κυπριακός λάος που έχει αφαιμαχθεί.

2. Οπως με το ποσοστό αυτό ιδρυθεί γεωργική τράπεζα με πρόγραμμα υποβοήθησης της μόνης σχεδόν πλουτολογικής πηγής στη νήσο, της γεωργίας, για απαλλαγή του γεωργού από την εκμετάλλευση της τοκογλυφίας και της παροχής σε αυτόν ευνοϊκότερορων συνθηκών στην ενάσκηση του επαγγέλματος του.

3. Οπως παύσει να επιβαρύνει από τούδε και στο εξής τον Κύπριο φορολογούμενο η υποχρέωση της ετήσιας πληρωμής από αυτόν λ.92,799.11.3d ως μεριδίου της Κύπρου στο Δημόσιο Οθωμανικό χρέος παύσει δε ταυτόχρονα και η παροχή προς την Κύπρο από μέρους του αγγλικού θησαυροφυλακίου του ετήσιου βοηθήματος των 50,000 λιρών.

Τόσο το ψήφισμα του Μυλωνά όσο και εκείνο του Μιχαηλίδη εγκρίθηκαν από το Νομοθετικό Συμβούλιο και με τις κοινές ψήφους των Ελλήνων και των Τούρκων, αλλά ο Κυβερνήτης Μάλκολμ Στήβενσον δεν ήθελε να ακούσει καθόλου για κάτι τέτοιο και δεν τα προώθησε.