10.3.1924: Εφαρμόζεται τo vέo Ημερoλόγιo με απόφαση της Εκκλησίας της Κύπρoυ με ταυτόχρovη εφαρμoγή από τo Οικoυμεvικό Πατριαρχείo και τηv Εκκλησία της Ελλάδας

S-390

10.3.1924: ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΜΕ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ενώ συνεχίζονταν οι προσπάθειες για εφαρμογή του Γρηγοριανού Ημερολογίου σε αντικατάσταση του Ιουλιανού που βρισκόταν σε εφαρμογή από εδώ και 1600 χρόνια η Εκκλησία της Κύπρου άρχισε να δέχεται πιέσεις στην Κύπρο για εφαρμογή του Γρηγοριανού με το οποίο καταργούνταν οι δυο ημερομηνίες, για να καταδειχθεί μια ημερομηνία (για παράδειγμα 11/24.2.1923) η Κυπριακή Εκκλησία που βρισκόταν στο επίκεντρο των διεργασιών καθώς το Πανορθόδοξο Συνέδριο είχε πάρει σχετική απόφαση το 1923, στην Κύπρο η Εκκλησία άρχισε να δέχεται πιέσεις ώστε να προχωρήσει σε εφαρμογή του.

Ηδη μερικές εφημερίδες, όπως η "Ελευθερία" είχαν καθιερώσει το νέο ημερολόγιο από την έκδοση της στις 21 Μαρτίου 1923, ένας σημαντικός παράγοντας της εποχής, ο Ιωάννης Κληρίδης, υπογράφοντας σχετικό άρθρο του στις 15 Μαρτίου 1924 (νέο Ημερολόγιο) έγραφε:

"Καθ' ας ημέρας θα συνεδριάζη η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου, το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και αι Εκκλησίαι Ελλάδος, Σερβία και Ρωμουνίας θα έχουν εν εφαρμογή το νέον Ημερολόγιον. Ως γνωστόν ημέρα εφαρμογής του νέου Ημερολογίου ωρίσθη η 10/23 Μαρτίου (1924) η δε Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας μας θα αρχίση τας εργασίας της εξ ημέρας ενωρίτερον.

Η Ιερά Σύνοδος δεν υιοθέτησε το νέον ημερολόγιον προβαλούσα ως λόγον την επιθυμίαν της το να αποφευχθή ο διχασμός των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Η πρόφασις αύτη είναι άστοχος αφ' ενός, αφ' ετέρου δε δεικνύει ασυνέπειαν της Εκκλησίας της Κύπρου.

Το ότι η Εκκλησία της Κύπρου δεν υιοθέτησε την εφαρμογήν του νέου ημερολογίου, δεν είναι αρκετόν να αποφευχθή ο διχασμός των Εκκλησιών. Διότι αι μετασχούσαι του Διορθοδόξου Συνεδρίου Εκκλησίαι θα το εφαρμόσουν. Αι εκκλησίαι Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων και Αντιοχείας δεν θα το εφαρμόσουν και επομένως θα επέλθη ο διχασμός.

Αλλ' η Εκκλησία της Κύπρου, ήτις μετέσχε δι' αντιπροσώπου της του Διορθοδόξου Συνεδρίου δεν επετρέπετο να αρνηθή να σεβασθή τας αποφάσεις του. Αρνουμένη να υιοθετήση το ημερολόγιον δεικνύεται αδικαιολογήτως ασυνεπής προς εαυτόν και παρέχει κακόν παράδειγμα ελλείψεως σεβασμού προς τα αποφασισθέντα.

Υπάρχει καιρός διά την Εκκλησίαν της Κύπρου θα αναθεωρήση την επί του ζητήματος τούτου στάσιν της. Από της προσεχούς Δευτέρας θε επαναρχίση τας εργασίας της και παρέχεται εις αυτήν καιρός να διασκεφθή επί του ζητήματος.

Νομίζομεν ότι οφείλει να λάβη υπ' όψιν της ότι μη συμμορφουμένη προς τας αποφάσεις του Διορθοδόξου Συνεδρίου, του οποίου μετέσχε εκθέτει ασκόπως την Εκκλησίαν της Κύπρου και υποβληθή απλώς τας προσωπικάς φιλοδοξίας των τριών Πατριαρχών, οι οποίοι δεν ηθέλησαν να μετάσχουν του Διορθοδόξου Συνεδρίου, διά μόνο τον λόγον ότι τούτο συνεκλήθη και θα προεδρεύση υπό του τότε Πατριάρχου Μελετίου Μεταξάκη, τον οποίον είτε διά κομματικούς, πολιτικούς λόγους είτε διά προσωπικά πάθη δεν ηθέλησαν να αναγνωρίσουν και να έλθουν εις επικοινωνίαν μετ' αυτού. Η Εκκλησία της Κύπρου όμως ανεγνώρισε την εκλογήν του και δεν ηρνήθη να μετάσχη του υπ' αυτού συγκληθέντος Διορθοδόξου Συνεδρίου.

Επειτα η Ιερά Σύνοδος πρέπει να λάβη υπ' όψιν την επιθυμίαν του χριστιανικού πληρώματος της Νήσου. Ο Κυπριακός τύπος, ανεξαρτήτως πολιτικών φρονημάτων, ετάχθη υπέρ του νέου ημερολογίου και η κοινή γνώμη είναι υπέρ αυτού, θα ήτο δε πολύ άστοχον μέτρον διά την εσωτερικήν τάξιν της Εκκλησίας της Κύπρου να εμμείνη η Ιερά Σύνοδος εις την μη υιοθέτησιν του νέου ημερολογίου καθ' ην στιγμήν η Εκκλησία της Ελλάδος, ιδίως και η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως θα το θέσουν εν εφαρμογή.

Αφ' ου άπαξ η κρατούσα έγκυρος γνώμη είναι ότι το ζήτημα του ημερολογίου δεν είναι δογματικόν και εκάστη αυτοκέφαλος Εκκλησία δύναται να κανονίση τα κατ' αυτό χωρίς κίνδυνον να κηρυχθή σχηματική, δεν βλέπομεν διατί η Κυπριακή Εκκλησία να μη ακολουθήση το νέον ημερολόγιον το οποίον θα υιοθετηθή υπό του μεγαλητέρου μέρους του Ορθοδόξου Χριστιανισμού.

Εάν ζητήματα τόσον απλά ταυτοχρόνως αναγκαία κανονίζωνται ουχί συμφώνως προς το ορθόν, αλλά αι επ' αυτών αποφάσεις επηρεάζονται υπό προσωπικών λόγων και επιρροών αμφιβόλου ειλικρινείας και διαθέσεως, το γόητρον της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Κύπρου καταρρίπτεται εν τη κοινή συνειδήσει της χριστιανικής Εκκλησίας και η Ιερά Σύνοδος αυτής πίπτει εις τα όμματα των υπό την δικαιοδοσίαν της χριστιανών.

Επιμένομεν ότι η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου δέον εις το ζήτημα του ημερολογίου να λάβη υπ' όψιν τας διαθέσεις και την επιθυμίαν του χρισιανικού πληρώματος της Νήσου την ανάγκην της συμμορφώσεως της Εκκλησίας μας προς το μεγαλύτερον μέρος της Ορθοδόξου Εκκλησίας και την ορθότητα του ότι είναι υποχρεωμένη να σεβασθή και εκτελέση κοινάς αποφάσεις ληφθείσας κατόπιν της συμμετοχής της εις ταύτας".

Μετά την αποτυχία της Κυπριακής Εκκλησίας να επιτύχει τη σύγκληση νέου Διορθοδόξου Συνεδρίου και ενώ οι Εκκλησίες Κωνσταντινούπολης και Ελλάδας προχωρούσαν σε εφαρμογή του νέου Ημερολογίου από τις 10 Μαρτίου 1924, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου ανέθεσε στο Μητροπολίτη Κιτίου Νικόδημο Μυλωνά να υποβάλει μελέτη στην Ιερά Σύνοδο, ώστε να μπορέσει να τοποθετηθεί (Ελευθερία 18 Μαρτίου 1924 ν.η σε μεταγλώττιση):

"Από την περασμένη Δευτέρα έφθασαν στη Λευκωσία οι Πανιερώτατοι Μητροπολίτες Πάφου, Κιτίου και Κυρηνειας χάρη των τακτικών εργασιών της Συνόδου.

Το πρωί χθες Τρίτη συνήλθε η Ιερά Σύνοδος στην πρώτη συνεδρία της υπό την προεδρία του Μ. Αρχιεπισκόπου, ο οποίος προσφώνησε τα Συνοδικά μέλη επί τη ενάρξει των εργασιών.

Ως πρώτο ζήτημα τέθηκε από τον Μακαριώτατο το θέμα του Ημερολογίου. Ο Αρχιεπίσκοπος σε σύντομη εισήγηση εξέθεσε στα συνοδικά μέλη την εξέλιξη και τη λύση του ημερολογιακού ζητήματος από την τελευταία συνεδρία της Ιεράς Συνόδου και κατέθεσε κάθε αλληλογραφία και τηλεγραφήματα που λήφθηκαν μετά από αυτήν.

Μετά ο Μακαριώτατος εισηγήθηκε στην Ιερά Σύνοδο, ότι αφού η προσπάθεια της Εκκλησίας της Κύπρου, προς αποφυγή διχασμού των Ορθοδόξων Εκκλησιών ναυάγησε, και αφού οι Εκκλησίες Κωνσταντινούπολης και Ελλάδας είναι αποφασισμένες να θέσουν σε εφαρμογή το Γρηγοριανό Ημερολόγιο από τις 10 Μαρτίου είναι καιρός η Ιερά Σύνοδος της κυπριακής Εκκλησίας να επιληφθεί της ουσίας του ζητήματος και να αποφανθεί οριστικώς σε αυτό.

Υστερα από την εισήγηση αυτή και μετά από ανταλλαγή γνωμών η Ιερά Σύνοδος ανέθεσε στον Παν. Μητροπολίτη Κιτίου όπως μελετήσει το ζήτημα και υποβάλει σύντομα η έκθεση γι' αυτό και μετά να αποφανθεί η Σύνοδος".

Στη μελέτη του ο Μητροπολίτης Κιτίου (Ελευθερία 22.3.1924 ν.η.) εισηγείτο αποδοχή του νέου Ημερολογίου:

"Ο Παν. Μητροπολίτης Κιτίου καθ' ην έλαβεν εντολή, κατέθεσε τη παρελθούση Τετάρτη ενώπιον της Ιεράς Συνόδου σύντομον εισήγησιν περί του ημερολογιακού ζητήματος. Η εισήγησις αύτη περιεστράφη κατ' αρχάς περί την ιστορικήν ανασκόπησιν του ημερολογιακού ζητήματος μέχρι σήμερον και την θέσιν αυτού εν μιά εκάστη των Ορθοδόξων Εκκλησιών, μάλιστα μετά την υπό του Διορθοδόξου Συνεδρίου ληφθείσαν απόφασιν κατά το παρελθόν έτος.

Είτα εξέθηκε την επιστημονικήν άποψιν του ζητήματος καθ' ην το προτεινόμενον ημερολόγιον μη ον δουλική αποδοχή του Γρηγοριανού ημερολογίου, αλλά μεταρρύθμισις του Ιουλιανού ακριβεστέρα του Γρηγοριανού, είναι δεκατρείς φοράς ακριβέστερον του Γρηγοριανού. Κατά το προτεινόμενον ημερολόγιον θα προκύψη διαφορά μιας ημέρας μεταξύ τούτου και του τροπικού έτους μετά πάροδον 40 χιλ. ετών, ενώ η διαφορά μεταξύ τροπικού και Γρηγοριανού ημερολογίου θα συμβή εντός 3.500 περίπου ετών.

Ακολούθως εξέθηκε την κανονικήν δογματικήν όψιν του ζητήματος και κατέληξε λέγων ότι ουδείς δογματικοκανονικός λόγος εμποδίζει την Σύνοδον να μεταρρυθμίση το υπάρχον εκκλησιαστικόν ημερολόγιον όσον αφορά τας ακινήτους εορτάς. Οσον αφορά τας κινητάς εορτάς η Σύνοδος, προσέθηκε, δεν κωλύεται να κανονίση και ταύτας κατά το νέον ημερολόγιον τηρούσα ως βάσιν το διά των αιώνων διαμορφωθέν καθεστώς επί τη βάσει του δυστυχώς απολεσθέντος σχετικού κανόνος της πρώτης Οικουμενικής Συνόδου περί της εορτής του Πάσχα. Η αναθεώρησις του κινητού εορτολογίου- είπεν- επιβάλλεται κατά τοσούτω μάλλον καθόσον σήμερον το Πάσχα συμβαίνει να εορτάζηται πολλάκις ουχί καθ' ην αστρονομικώς ακριβή ημέραν θέλει και ορίζει η Εκκλησία ημών διά του κανόνος της πρώτης Οικουμενικής Συνόδου, ούτινος της έννοιαν ανευρίσκομεν εν τη διαμορφωθείση συνηθεία, καθ' ην το Πάσχα εορτάζεται την πρώτην Κυριακήν μετά την Πανσέληνον της εαρινής ισημερίας.

Μεθ' ο περιεστράφη εις την πρακτικήν του ζητήματος άποψιν, τονίσας την σκοπιμότητα και αναγκαιότητα της μεταρρυθμίσεως, του εκκλησιαστικού ημερολογίου, κατόπιν μάλιστα της υπό των πολιτειών, όπου διαβιούν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί εφαρμογής του Γρηγοριανού ημερολογίου προς πρόληψιν των εκ της ημερολογιακής διαφοράς ανωμαλιών και συγχύσεων.

Μετά την ουτωσί εκτεθείσαν γενικήν άποψιν του ζητήματος εισήλθεν εις την ειδικήν αυτού άποψιν και ηρεύνησε τούτο από της καθαρώς κυπριακής απόψεως. Εν τω μέρει τούτω υπέδειξεν ότι κατόπιν της αποτυχίας της προσπαθείας προς λήψιν ομοφώνου αποφάσεως εκ μέρους όλων των Ορθοδόξων Εκκλησίων επιβάλλεται εις την Εκκλησίαν της Κύπρου να λάβη απόφασιν επί του ζωτικού τούτου ζητήματος, υπεστήριξε δε ότι η Εκκλησία της Κύπρου διά να είναι συνεπής προς εαυτήν οφείλει να αποδεχθή το νέον ημερολόγιον, υφ' ην έννοιαν εγένετο αποδεκτόν υπό της Μεγάλης Εκκλησίας και της Εκκλησίας της Ελλάδος, καθότι μετέσχε του Πανορθοδόξου Συνεδρίου.

Ως συντρέχων προς τούτο λόγος είναι η ηθική υποχρέωσις ην έχει η Ελληνική Εκκλησία της Κύπρου να υπακούση τούτο μεν της Φωνής της Μεγάλης Εκκλησίας εχούσης ανάγκην ενισχύσεως εν ούτω κρισίμοις καιρούς τούτο δε της φωνής την εν τη ελευθέρα Πατρίδα Εκκλησίας μεθ' ης ελευθέρας Πατρίδος συνδέεται διά των δεσμών θρησκείας, αίματος, ιστορίας και παραδόσεων, το ελληνορθόδοξον πλήρωμα της νήσου ταύτης, ούτινος άλλως τε ομόφωνος είναι η γνώμη υπέρ της συμμορφώσεως ημών προς τα υπό της μεγάλης Εκκλησίας και της Εκκλησίας της Ελλάδος αποφασιθέντα.

Εν τέλει της εισηγητικής εκθέσεως αυτού ο Π. Μητροπολίτης Κιτίου έφερε πρότασιν σχετικήν προς επιψήφισιν υπό της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου, ήτις και εψηφίσθη με μικράς τροποποιήσεις"

(Μεταγλώττιση)

"Ο Παν. Μητροπολίτης Κιτίου σύμφωνα με την εντολή που έλαβε, κατέθεσε την παρελθούσα Τετάρτη ενώπιον της Ιεράς Συνόδου σύντομη εισήγηση για το ημερολογιακό ζήτημα. Η εισήγηση αυτή περιστράφηκε κατ' αρχάς για την ιστορική ανασκόπηση του ημερολογιακού ζητήματος μέχρι σήμερα και τη θέση του σε μια έκαστη των Ορθοδόξων Εκκλησιών, μάλιστα μετά την απόφαση που λήφθηκε από το Διορθόδοξο Συνέδριο κατά το παρελθόν έτος.

Υστερα εξέθεσε την επιστημονική άποψη του ζητήματος κατά την οποία το προτεινόμενο ημερολόγιο μη όντας δουλική αποδοχή του Γρηγοριανού ημερολογίου, αλλά ακριβέστερη μεταρρύθμιση του Ιουλιανού που είναι ακριβέστερη του Γρηγοριανού, είναι δεκατρείς φορές ακριβέστερο του Γρηγοριανού. Κατά το προτεινόμενο ημερολόγιο θα προκύψει διαφορά μιας ημέρας μεταξύ τούτου και του τροπικού έτους μετά πάροδο 40 χιλ. ετών, ενώ η διαφορά μεταξύ τροπικού και Γρηγοριανού ημερολογίου θα συμβεί μέσα σε 3.500 περίπου χρόνια.

Ακολούθως εξέθεκε την κανονική δογματική όψη του ζητήματος και κατέληξε λέγοντας ότι κανένας δογματικοκανονικός λόγος δεν εμποδίζει τη Σύνοδο να μεταρρυθμίσει το υφιστάμενο εκκλησιαστικό ημερολόγιο όσον αφορά τις ακίνητες εορτές. Οσον αφορά τις κινητές εορτές η Σύνοδος, προσέθεσε, δεν κωλύεται να κανονίσει και αυτές κατά το νέο ημερολόγιο τηρώντας ως βάση το καθεστώς που διαμορφώθηκε για αιώνες στη βάση του δυστυχώς απολεσθέντος σχετικού κανόνα της πρώτης Οικουμενικής Συνόδου για την εορτή του Πάσχα. Η αναθεώρηση του κινητού εορτολογίου- είπε- επιβάλλεται καθώς σήμερα το Πάσχα συμβαίνει να εορτάζεται πολλές φορές όχι κατά την ακριβή αστρονομικώς ημέρα θέλει και ορίζει η Εκκλησία μας με τον κανόνα της πρώτης Οικουμενικής Συνόδου, του οποίου την έννοια ανευρίσκουμε στη διαμορφωθείσα συνήθεια, κατά την οποία το Πάσχα εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την Πανσέληνο της εαρινής ισημερίας.

Μετά περιστράφηκε στην πρακτική του ζητήματος άποψη, τονίζοντας τη σκοπιμότητα και αναγκαιότητα της μεταρρύθμισης, του εκκλησιαστικού ημερολογίου, κατόπιν μάλιστα της εφαρμογής από τις πολιτείες όπου διαβιούν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί του Γρηγοριανού ημερολογίου προς πρόληψη των ανωμαλιών και συγχύσεων από την ημερολογιακή διαφορά.

Μετά την εκτεθείσα γενική άποψη του ζητήματος εισήλθε στην ειδική του άποψη και ερεύνησε τούτο από την καθαρά κυπριακή άποψη. Στο μέρος τούτο υπέδειξε ότι κατόπιν της αποτυχίας της προσπάθειας προς λήψη ομόφωνης απόφασης από μέρους όλων των Ορθοδόξων Εκκλησίων επιβάλλεται στην Εκκλησία της Κύπρου να λάβει απόφαση επί του ζωτικού τούτου ζητήματος, υποστήριξε δε ότι η Εκκλησία της Κύπρου για να είναι συνεπής προς τον ευατό της οφείλει να αποδεχθεί το νέο ημερολόγιο, υπό την έννοια έγινε αποδεκτόν από τη Μεγάλη Εκκλησία και την Εκκλησία της Ελλάδας, καθότι μετέσχε στο Πανορθόδοξο Συνέδριο.

Ως λόγος που συντρέχει προς τούτο είναι η ηθική υποχρέωση την οποία έχει η Ελληνική Εκκλησία της Κύπρου να υπακούσει τούτο μεν τη Φωνή της Μεγάλης Εκκλησίας που έχει ανάγκη ενίσχυσης σε τέτοιους κρίσιμους καιρούς τούτο δε τη φωνή την Εκκλησίας στην ελεύθερη Πατρίδα με την οποία συνδέεται με τους δεσμούς θρησκείας, αίματος, ιστορίας και παραδόσεων, το ελληνορθόδοξο πλήρωμα της νήσου αυτής, του οποίου άλλωστε είναι ομόφωνη η γνώμη υπέρ της συμμόρφωσης μας προς τα αποφασισθέντα από τη μεγάλη Εκκλησία και την Εκκλησία της Ελλάδος.

Στο τέλος της εισηγητικής έκθεσης του ο Π. Μητροπολίτης Κιτίου έφερε σχετική πρόταση προς επιψήφιση από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Κύπρου, η οποία και ψηφίστηκε με μικρές τροποποιήσεις"

Ακολούθησε συζήτηση κατά την οποία ο Μητροπολίτης Πάφου δήλωσε ότι τασσόταν υπέρ της εφαρμογής του νέου Ημερολογίου και δικαιολογώντας την ψήφο του είπε:

"Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου δεν νομίζω ότι έρχεται εις αντίφασιν προς εαυτόν εάν αποδεχθή το νέον ημερολόγιον και εφαρμόση τούτο από της προσεχούς 10 Μαρτίου, ενώ κατά την τελευταίαν αυτής επί τούτου συνεδρίασιν προύτεινε την συγκρότησιν Πανορθοδόξου Συνεδρίου προς λύσιν του ζητήματος. Συνταχθείς τότε με την υπό του Προέδρου ημών προταθείσαν γνώμην, ήλπισα ότι διά της αναβολής θα συνηντώντο αι διϊστάμεναι γνώμαι συγκροτουμένης μάλιστα Οικουμενικής Συνόδου. Δυστυχώς η προσπάαθεια εκείνη απέτυχεν, ως δεικνύουν σχετικά γράμματα εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδος. Ως εκ τούτου και διότι φρονώ ότι το προτεινόμενον ημερολόγιον είναι τελειότερον του ήδη εν χρήσει και διότι σχετίζεται εν τω τόπω το ζήτημα προς το εθνικόν τοιούτον, η δε Σύνοδος έχει υποχρέωσιν να μη παρορά τους πόθους του ποιμνίου της, τάσσομαι ανεπιφυλάκτως υπέρ της προτάσεως του Αγίου Κιτίου".

(Μεταγλώττιση)

"Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου δεν νομίζω ότι έρχεται σε αντίφαση προς τον εαυτό μου εάν αποδεχθεί το νέο ημερολόγιο και εφαρμόσει τούτο από την προσεχή 10 Μαρτίου, ενώ κατά την τελευταία τους συνεδρίαση προύτεινε τη συγκρότηση Πανορθόδοξου Συνεδρίου προς λύση του ζητήματος. Αφού συντάχθηκα τότε με τη γνώμη που πρότεινε ο Πρόεδρος μας, ήλπισα ότι με την αναβολή θα συνηντώνταν οι διϊστάμενες γνώμες και θα συγκροτείτο μάλιστα Οικουμενική Σύνοδος. Δυστυχώς η προσπάθεια εκείνη απέτυχε, όπως δείχνουν σχετικά γράμματα από μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδας. Ως εκ τούτου και διότι φρονώ ότι το προτεινόμενο ημερολόγιο είναι τελειότερο του ευρισκόμενου ήδη σε χρήση και διότι σχετίζεται στον τόπο το ζήτημα προς το εθνικό ζήτημα, η δε Σύνοδος έχει υποχρέωση να μη παραβλέπει τους πόθους του ποιμνίου της, τάσσομαι ανεπιφύλακτα υπέρ της πρότασης του Αγίου Κιτίου".

Εναντίον της αλλαγής του Ημερολογίου τάχθηκε ο Μητροπολίτης Κυρηνειας, αλλά επειδή υπέρ της αλλαγής είχε ταχθεί και ο Αρχιεπίσκοπος είχε ήδη εξασφαλισθεί η σχετική πλειοψηφία.

Ετσι την επομένη η Ιερά Σύνοδος αποφάσιζε εφαρμογή του νέου Ημερολογίου.

Πρόσθετε η ίδια εφημερίδα:

"Συνελθούσα δε την επαύριον Πέμπτην η Ιερά Σύνοδος μετ' ανταλλαγήν γνωμών απεφάσισεν όπως από της 10ης Μαρτίου θέση εν εφαρμογή το νέον ημερολόγιον, μειοψηφούντος του Π. Μητροπολίτου Κυρηνείας".

Μετά την απόφαση της Ιεράς Συνόδου ο Αρχιεπίσκοπος Κύριλλος σε εγκύκλιο του προς τον Κυπριακό λαό τον καλούσε να εφαρμόσει το νέο Ημερολόγιο από τις 10 Μαρτίου 1924.