: 22.2.1916: Οι Iάκωβoς Αvτζoυλάτoς και Μελέτιoς Μεταξάκης εκλέγovται Μητρoπoλίτες Πάφoυ και Κιτίoυ αvτίστoιχα.

S-283

22.2.1910: ΟΙ ΙΑΚΩΒΟΣ ΑΝΤΖΟΥΛΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΜΕΤΑΞΑΚΗΣ ΕΚΛΕΓΟΝΤΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΠΑΦΟΥ ΚΑΙ ΚΙΤΙΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΑ

Ο νέος Αρχιεπισκοπος Κύριλλος ή Κυριλλάτσος όπως αποκαλείτο από το λαό, λόγω του μεγάλου του αναστήματος εξελέγη τον Απρίλιο του 1909, αλλά η κρίση στην Εκκλησία της Κύπρου θα συνεχιζόταν για ένα ακόμη τουλάχιστον χρόνο μέχρι να ξεκαθάριζαν τα πράγματα μια και καλή και να γινόταν αποδεκτός ως Αρχιεπίσκοπος.

Αυτό συνέβη γιατί ο Μητροπολίτης Κύριλλος (από Κυρηνείας) ή Κυριλλούδι, όπως ήταν γνωστός συγκρινόμενο το ανάστημά του με τον Κυριλλάτσο), είχε εκλεγεί από μια άλλη Ιερά Σύναξη Αρχιεπίσκοπος κι' έτσι, για ένα διάστημα, η Κύπρος είχε ή θεωρείτο από τους οπαδούς τους, ότι είχε, δύο Αρχιεπισκόπους.

Σ' αυτή τη περίοδο ιερείς συγκρούονταν με το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας, χριστιανοί έρριχναν πέτρες εναντίον του Αρχιπισκόπου Κύριλλου και συγκρούονταν μεταξύ τους και κατέφευγαν στα δικαστήρια.

Τελικά η Εκκλησία ειρήνευσε με την αναγνώριση του Κιτίου ως Αρχιεπισκόπου, ενώ στον Κυρηνείας Κύριλλο δόθηκε ο τίτλος του πρώην Μακαριωτάτου Προέδρου Κυρηνείας και εγκατέλειψε τη Μητρόπολη Κερύνειας και εγκαταστάθηκε στη Μύρτου.

Στη συνέχεια ο νέος Αρχιεπίσκοπος προχώρησε στο διορισμό τοποτηρητή στη Μητρόπολη Κερύνειας και προκήρυξε στις 27 Νοεμβρίου 1909 εκλογές για την ανάδειξη των Μητροπολιτών Πάφου και Κιτίου.

Η ειρήνευση στη Εκκλησία επήλθε στις 19 Φεβρουαρίου 1910 με συνάντηση του Αρχιεπισκόπου Κύριλλου και του Μακαριωτάτου Κυρίλλου στην Αρχιεπισκοπή όπου αντάλλαξαν

ασπασμό και συγκάλεσαν εκλογική συνέλευση που εξέλεξε ως νέο Μητροπολίτη Πάφου τον Ιάκωβο Αντζουλάτο, εφημέριο του Πατριαρχικού ναού του Αγίου Νικολάου Καϊρου.

Σε τρεις ημέρες, στις 22 του μηνός οι εκλέκτορες της επαρχίας Κιτίου εξέλεξαν παμψηφεί, ύστερα από υπόδειξη των Μητροπολιτών Αλεξανδρείας που είχαν έλθει στη Κύπρο για συμπλήρωση της Ιεράς Συνόδου, τον Μελέτιο Μεταξάκη.

Ο Μεταξάκης γεννήθηκε το 1871 στην Πάργα της Κρήτης ήταν φίλος του Ελευθέριου Βενιζέλου και τα επόμενα χρόνια έπαιξε σημαντικό ρόλο φθάνοντας μέχρι την έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης.