1.2.1892: Οι καταδικασθέvτες Αχιλλέας Λιασίδης και Γεώργιoς Σιακαλλής επαvεκλέγovται στo Νoμoθετικό Συμβoύλιo.

S-194

1.2.1892 (Μέρος Δ): ΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΕΝΤΕΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΛΙΑΣΙΔΗΣ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΙΑΚΑΛΛΗΣ ΕΠΑΝΕΚΛΕΓΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Οι καταδικασθέντες από το δικαστήριο Τρικώμου Αχιλλέας Λιασίδης και Γ. Σιακαλλής δεν κατέβαλαν ούτε το πρόστιμο το οποίο τους επέβαλε το δικαστήριο το οποίο αποδέχθηκε την προσφυγή του διοικητή Αμμοχώστου Αρθουρ Γιαγκ για τις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 1891 ενώ επανήλθαν τελικά στο Νομοθετικο Συμβούλιο θριαμβευτικά σε ένα μήνα.

Αυτό συνέβη γιατί έγιναν παγκύπριοι έρανοι και συγκεντρώθηκε το ποσό που χρειαζόταν για πληρωμή του προστίμου.

Στις επόμενες εκλογές οι Σιακαλλής και Λιασίδης θεωρούνταν κάτι σαν ήρωες και συνεπώς και τα φαβορί των εκλογών.

Ως υποψήφιοι προτάθηκαν πέραν των Σιακαλλή και Λιασίδη από τη Λευκωσία και οι Ρ. Ματέης. Ι Βοντιτσιάνος από τη Λάρνακα και Γ. Παντελίδης από την Αμμόχωστο.

Η παρουσία τόσων υποψηφίων έφερε σε δύσκολη θέση τους εκλογείς.

Εγραφε η εφημερίδα "Σάλπιγξ" της Λεμεσού στις 25 Ιαννουρίου, 1892, στις παραμονές των εκλογών:

"Πάντες οι προταθέντες είναι άνδρες φιλοπάτριδες και γνωστοί διά τα πατριωτικά αισθήματά των, του τελευταίου διακριθέντος εσχάτως εν ταις κατά της εκλογής του κ. Γιαγκ ενεργείας, των δι' άλλων υπηρετησάντων και άλλοτε την πατρίδα.

Πλην ανώτεροι λόγοι και λίαν ισχυροί απαιτούσιν ήδη την εκλογήν και αύθις των δύο αποτυχόντων, ως δε πληροφορούμεθα εκ των μερών της εκλογής, είναι διατεθειμένοι οι ψηφοφόροι υπέρ των δύο τούτων κυρίων,

Τούτο είναι πληρεστάτη ικανοποίησις διά τον τόπον. Το τοιούτον έσεται ως ετυμηγορία του λαού, καταστρέφουσα πάσαν κακήν εντύπωσιν, ην η ετυμηγορία του δικαστού προξένησε διά της ακυρώσεως της εκλογής των, ην προσεπάθησε ν' αποδώση εις άλλας ενεργείας"

(Μεταγλώττιση)

Ολοι όσοι προτάθηκαν είναι άνδρες φιλοπάτριδες και γνωστοί για τα πατριωτικά τους αισθήματα ενώ ο τελευταίος διακρίθηκε τελευταία στις ενέργειες κατά της εκλογής του κ. Γιαγκ, οι δε άλλοι υπηρέτησαν και άλλοτε την πατρίδα.

Ωστόσο, ανώτεροι λόγοι και πολύ ισχυροί απαιτούν ήδη την εκλογή αμέσως των δύο αποτυχόντων, ως δε πληροφορούμεθα από τα μέρη της εκλογής, οι ψηφοφόροι είναι διατεθειμένοι υπέρ των δύο αυτών κυρίων.

Αυτό είναι πλήρης ικανοποίηση για τον τόπο. Αυτό θα είναι ως ετυμηγορία του λαού που καταστρέφει κάθε κακή εντύπωση την οποία προκάλεσε η ετυμηγορία του δικαστή με την ακύρωση της εκλογής τους την οποία προσπάθησε να αποδώσει σε άλλες ενέργειες".

Πραγματικά η ψηφοφορία έφερε στο Νομοθετικό και πάλι τους Σιακαλλή και Λιασίδη που κυριολεκτικά σάρωσαν.

Εγραφε η "Σάλπιγξ" της 1ης Φεβρουαρίου 1892:

"Τηλεγραφικώς ηγγέλθη το αποτέλεσμα της εκλογής. Οι κ.κ. Σιακαλλής και Λιασίδης έλαβον ψήφους ανά 810, ο κ. Βοντιτσιάνος 292, ο κ. Παντελίδης 226 και ο κ. Ματέη 20.

Το αποτέλεσμα Καρπασίου και Λευκάρων είναι άγνωστον έτι, αλλ' η πλειοψηφία των κ.κ. Λιασίδη και Σιακαλλή είναι τόσον μεγάλη ώστε η επιτυχία είναι πλήρης".