Πρώτη Ηλεκτρονική Ιστορία της Κύπρου

image

Δωρεάν προσφορά σε ερευνητές, μελετητές, φοιτητές, μαθητές και δημοσιογράφους.

Από την Κύπρο στην αρχαιότητα, μέχρι την Κύπρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η αγγλοκρατία, η ΕΟΚΑ, το πραξικόπημα, το σχέδιο Ανάν, η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αρχείο Παναγιώτη Παπαδημήτρη

papademetris-pΜοναδικό αρχείο στο οποίο μπορείτε να προστρέξετε και να αναζητήσετε εύκολα και γρήγορα αυτό που θέλετε για μια περίοδο 8.000 ετών για την Ιστορία της Κύπρου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

13.7.1878: Η σύvαψη της συvθήκης αvακoιvώvεται στη Βρετταvική Βoυλή. Αvτιδράσεις στη Βρεταvία από τηv υπoγραφή της αγγλoτoυρκικής συvθήκης για εκχώρηση της Κύπρoυ

S-105

13.7.1878: Η ΣΥΝΑΨΗ ΤΗΣ ΑΓΓΛΟΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ. ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΓΙΑ ΕΚΧΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ. Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΕΝΗΡΓΗΣΕ ΠΟΝΗΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΝΤΙΜΑ

Οι αντιδράσεις από την υπογραφή της αγγλοτουρκικής συνθήκης για εκχώρηση της Κύπρου στη Βρετανία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν ανάμικτες, ενώ σε πολλές περιπτώσεις ακούστηκαν βαριές κατηγορίες.

Η αντιπολίτευση ιδιαίτερα ξεσπάθωσε εναντίον της Κυβέρνησης ότι ενήργησε πονηρά και όχι έντιμα.

Οταν η εφημερίδα DAILY TELEGRAPH αποκάλυψε τη σύναψη της συμφωνίας μεταξύ της Τουρκίας και της Βρετανίας στις 8 Ιουλίου 1878 ξέσπασε σάλος σε ολόκληρη τη χώρα και το θέμα έφθασε όπως ήταν φυσικό και στη Βουλή.

Υδραγωγείο στη Λάρνακα γνωστό σήμερα ως "Οι Καμάρες" σε γραβούρα του ILLUSTRATED LONDON NEWS του 1878

Η εφημερίδα The ILLUSTREATED LONDON NEWS έδινε στις 13 Ιουλίου, 1878, τις πιο κάτω πληροφορίες για τις αντιδράσεις από τη σύναψη της συμφωνίας:

"Η Ντέιλι Τέλεγκραφ της Δευτέρας έδωσε στους ηγέτες της αντιπολίτευσης αρκετή τροφή για ερωτήσεις προς την Κυβέρνηση. Ανακοίνωσε ότι είχε επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ της Αγγλίας και της Πύλης για ένα βρετανικό Προτεκτοράτο της Τουρκίας στην Ασία και για το νησί της Κύπρου.

Πολλά εξέχοντα μέλη της Κάτω Βουλής που δεν είχαν ικανοποιηθεί πλήρως από τη δήλωση του υπουργού Εσωτερικών συγκεντρώθηκαν γύρω στο θρόνο για να ακούσουν την εκδοχή που θα δινόταν για το ίδιο θέμα στην Ανω Βουλή. Μεταξύ αυτών ήταν δύο ή τρεις Υπουργοί που ίσως ενδιαφέρονταν να μάθουν πως θα δέχονταν την πληροφορία οι έντιμοι Λόρδοι.

Απαντώντας σε ερωτήσεις που υποβλήθηκαν για το θέμα της Κύπρου, ο Δούκας του Ρίτσμοντ έκαμε την πιο κάτω δήλωση:

Ανταπόκριση της εφημερίδας TIMES τον Ιούλιο του 1878

"Εν όψει της διατήρησης από τη Ρωσία των Ασιατικών κτήσεων της Πύλης, συνήφθη στις 4 περασμένου Ιουνίου συμφωνία μεταξύ της Αυτής Μεγαλειότητας και του Σουλτάνου με το ακόλουθο περιοχόμενο: Αν το Βατούμ, Αρδαχάν και Καρς ή οποιαδήποτε από τις περιοχές αυτές κρατηθεί από τη Ρωσία και αν γίνει προσπάθεια στο μέλλον από τη Ρωσία να καταλάβει περαιτέρω τμήματα των ασιαστικών περιοχών του Σουλτάνου, όπως καθορίζονται από την οριστική συνθήκη ειρήνης, η Αγγλία αναλαμβάνει να συνταχθεί με το Σουλτάνο για την υπεράσπιση τους με ένοπλη βία. Σε αντάλλαγμα, ο Σουλτάνος υπόσχεται στην Αγγλία να εισάξει αναγκαίες μεταρρυθμίσεις (που θα συμφωνηθούν μεταξύ των δύο δυνάμεων) στη διακυβέρνηση των χριστιανών και άλλων υπηκόων της Πύλης στις περιοχές αυτές.

Και για να δώσει τη δυνατότητα στην Αγγλία να κάμει τις αναγκαίες προβλέψεις για την εκτέλεση της υποχρέωσης της, ο Σουλτάνος περαιτέρω συγκατατίθεται να παραχωρήσει το νησί Κύπρος για να καταληφθεί και να διοικείται από την Αγγλία.

Αν η Κυβέρνηση της Ρωσίας, οποτεδήποτε παραδώσει στην Πύλη την περιοχή που κατέλαβε στην Ασία κατά τον πρόσφατο πόλεμο, οι πρόνοιες της συνθήκης θα πάψουν να ισχύουν και το νησί θα εκκενωθεί".

Με βάση τη συνθήκη (ο όρος πάνω στον οποίο στηρίζεται έχει ήδη υπάρξει) η Πύλη έχει εκδόσει φιρμάνι που εξουσιοδοτεί τη μεταβίβαση της Κύπρου στην Αγγλία και η κατοχή της Κύπρου θα γίνει αμέσως και η διακυβέρνηση θ' αναληφθεί εκ μέρους της Αυτής Μεγαλειότητας. Θα ήθελα να προσθέσω ότι η Αυτής Μεγαλειότητα ευαρεστήθηκε να διορίσει τον Σέρ Γκάρνετ Γούλσλη για να κυβερνά το νησί. Θα καταθέσω τα έγγραφα απόψε".

Η δήλωση δεν πρόσθετε τίποτε περισσότερο στην ανακοίνωση που έκαμε μισή ώρα νωρίτερα στη Βουλή των Κοινοτήτων ο Κρος.

Το θέμα επαναφέρθηκε την επομένη από τον Λόρδο Γκράνβιλ που ζήτησε να πληροφορηθεί κατά πόσο το κείμενο της συνθήκης κοινοποιήθηκε στις άλλες δυνάμεις.

Ο Δούκας του Ρίτσμοντ απάντησε πως τα έγγραφα θα κοινοποιούνταν αμέσως μετά τη λήψη του Συνεδρίου του Βερολίνου μετά από μερικές ημέρες.

Σε άλλη ερώτηση σχετικά με το θεσμό δουλείας που ίσχυε στην Κύπρο, ο Δούκας του Ρίτσμοντ απάντησε ότι ο Σερ Γκάρνετ Γούλσλη θα αναχωρούσε την επομένη για την Κύπρο (10.7.1878) και κατά την άφιξη του θα μεριμνούσε να γίνει έρευνα των θεσμών και ο,τιδήποτε άλλο χρειαζόταν για το νησί. Μετά τη λήψη έκθεσης από αυτόν, η Κυβέρνηση θα ήταν σε θέση να ανακοινώσει την πορεία που θα ακολουθούσε.

Σε συζήτηση στη Βουλή των Κοινοτήτων, που ακολούθησε σε λίγες ημέρες αναφέρθηκε ότι για την κατάληψη της Κύπρου θα αποστέλλονταν 10.000 στρατιώτες. Τη δύναμη θα αποτελούσε το Ινδικό Σώμα (Γκούρκας) που βρισκόταν στη Μάλτα και τα τρία βρετανικά τάγματα".

Tη Δευτέρα (13.7.1878) ση εφημερίδα THE GRAFIC έδινε επίσης τις πιο κάτω πληροφορίες:

"Παρόλον ότι το Συνέδριο του Βερολίνου δεν έληξε τόσο σύντομα όσο αναμενόταν, η Αγγλο-τουρκική συνθήκη δεν ήταν ανάμεσα στους λόγους που συνέβαλαν στην παράταση του. Αν ληφθούν υπ' όψη όλοι οι παράγοντες, τα πράγματα εξελίχθηκαν ομαλά. Και παρ' όλο που έγινε κάποια έντονη συζήτηση μεταξύ των Βρετανών και των Ρώσων αντιπροσώπων, ο Λόρδος Μπήκονσφιλντ και ο (Ρώσος πρωθυπουργός) Πρίγκιπας Κορτσακώφ έδωσαν την εντύπωση ότι

είναι οι καλύτεροι φίλοι στον κόσμο, αν γίνει πιστευτό ένα πραγματικά απίστευτο τηλεγράφημα του Βαρώνου Ρόιτερ (του Ιδρυτή του ομώνυμου πρακτορείου ειδήσεων Ρόιτερ). Ο Πρίγκιπας Κορτσακώφ, μακράν του να έχει ενοχληθεί από την αγγλο-τουρκική συνθήκη (είναι αλήθεια ότι ο κόμης Τσιουβάλωφ γνώριζε την ύπαρξη της εδώ και τρεις εβδομάδες) ο Ρώσος πρωθυπουργός δήλωσε ότι "δεν βλέπει διαφορά μεταξύ της κατάληψης της Κύπρου από τη Βρετανία και της κατάληψης της Μάλτας και ότι πάντα εξέφραζε ευχαρίστηση για ο,τιδήποτε ενίσχυε το δρόμο της Αγγλίας προς την Ινδία, γιατί αυτό θα εξυπηρετούσε την ευημερία ολόκληρου του κόσμου".

Κατά το ίδιο τηλεγράφημα, μεταξύ των δύο ηγετών δημιουργήθηκε κλίμα εμπιστοσύνης και έκαμαν χειραψία "ως ένδειξη των αισθημάτων και των σχέσεων που δημιουργήθηκαν μεταξύ των δύο δυνάμεων".

Τα κύρια θέματα που διεκπεραιώθηκαν στο Συνέδριο του Βερολίνου εκείνη την εβδομάδα ήταν η εγκαθίδρυση πλήρους ελευθερίας για όλες τις σημαίες από το Δούναβη μέχρι και τις σιδερένεις Πόρτες, των οποίων η φύλαξη ανατέθηκε στην Αυστρία και η διευθέτηση των ελληνικών αξιώσεων. Με πρόταση των Γάλλων αντιπροσώπων το συνέδριο κάλεσε την Πύλη να έρθει σε συνεννόηση με την Ελληνική Κυβέρνηση για διόρθωση των συνόρων, εκφράζοντας τη γνώμη ότι η γραμμή έπρεπε να χαραχθεί από την Κοιλάδα της Δαλαμβρίας, στην πλευρά του Αιγαίου, μέχρι το στόμιο του Καλαμά, στη δυτική ακτή.

Σε περίπτωση δυσκολίας, οι Μεγάλες Δυνάμεις προσφέρθηκαν να βοηθήσουν, αλλά αυτό μικρή ικανοποίηση έδωσε στους Ελληνες αντιπροσώπους και τους υποστηρικτές τους, που εξέφρασαν πικρία γιατί δεν εξασφάλισαν οριστική παραχώρηση εδάφους.

Το κύριο εξωτερικό θέμα της εβδομάδας δεν ήταν το συνέδριο του Βερολίνου, αλλά η αγγλοτουρκική συνθήκη που υπογράφτηκε στις 4 Ιουνίου από το Λόρδο Σώλσμπερι και το Σαβφέτ Πασά.

Σε μακρύ πρόλογο του ο Λόρδος Σώλσμπερι παραθέτει το δικαιολογητικό της Συνθήκης στο οποίο αναφέρει ότι επειδή η Ρωσία φαίνεται να μην είναι πρόθυμη να υποχωρήσει από την απόφαση της να προσαρτίσει το Βατούμ, και τα οχυρά στα βόρεια του Αράξου, η Βρετανική

Δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας TIMES (23.7.1878) για το κλίμα της Κύπρου για ενημέρωση των βρετανών για την Κύπρο

Παζάρι στη Λάρνακα. Από το Illustrated London News της 31ης Αυγούστου 1878

Κυβέρνηση θεώρησε ότι οι πληθυσμοί της Συρίας, της Μικράς Ασίας και της Μεσοποταμίας, βλέποντας πως η Τουρκία δεν είχε εγγυήσεις για την ίδια την ύπαρξη της, παρά μόνο τις δικές της δυνάμεις, θα υπολόγιζαν στη γρήγορη πτώση της Οθωμανικής Κυβέρνησης και θα έστρεφαν τα μάτια τους προς το διάδοχο της, δηλαδή τη Ρωσία που θα εξασκούσε έτσι ισχυρή επιρροή στη διάλυση των ασιατικών κτήσεων της Πύλης.

Επειδή η Βρετανική Κυβέρνηση δεν μπορούσε να δεχθεί τέτοια κατάσταση πραγμάτων "σε περιοχές των οποίων η πολιτική κατάσταση αφορά σοβαρά τα ανατολικά συμφέροντα της Μεγάλης Βρετανίας" και επειδή δεν επιθυμεί με κανένα τρόπο να αρχίσει εχθροπραξίες, θεωρεί ότι η καλύτερη εγγύηση για τη σταθερότητα της Οθωμανικής Εξουσίας στην ασιατική Τουρκία θα ήταν "μια υποχρέωση από μια Δύναμη, αρκετά ισχυρή να την εκπληρώσει, ώστε να παρεμποδισθεί με τη χρήση βίας οποιαδήποτε περαιτέρω επέκταση της Ρωσίας στην ασιατική περιοχή της Τουρκίας".

Αυτή την υποχρέωση η Βρετανία την ανέλαβε με δυο όρους, δηλαδή ότι η Πύλη θα έδιδε επίσημες διαβεβαιώσεις ότι "θα εισαχθούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στη διακυβέρνηση των χριστιανών και άλλων υπηκόων της Πύλης, σ' αυτές τις περιοχές" και ότι είναι η Βρετανία σε θέση να εκπληρώσει καλύτερα τις υποχρεώσεις της με βάση τη συνθήκη, βρετανική δύναμη θα έπρεπε να καταλάβει θέση κοντά στην ακτή της Μικράς Ασίας και της Συρίας, για παράδειγμα στην Κύπρο. Κατ' ακολουθίαν, από τη μια η Αγγλία αναλαμβάνει την υποχρέωση, δεδομένου ότι η Ρωσία θα κρατήσει το Βατούμ, το Αρδαχάν και το Καρς, σε περίπτωση που η Ρωσία θα επιχειρούσε στο μέλλον να καταλάβει περαιτέρω τμήματα της ασιατικής περιοχής, να βοηθήσει το Σουλτάνο να ανταποκριθεί στην επιδρομή με τη δύναμη των όπλων και από την άλλη ο Σουλτάνος αναλαμβάνει την υποχρέωση για ορισμένες μεταρρυθμίσεις.

Επίσης αναλαμβάνει την υποχρέωση να παραχωρήσει την Κύπρο για να καταληφθεί και διοικείται από τη Βρετανία, ενώ σε περίπτωση που η Ρωσία θα επέστρεφε τις περιοχές Βατούμ, Αρδαχάν και Καρς η Κύπρος θα επιστρεφόταν στην Τουρκία.

Eπιστολή στην εφημερίδα του Λονδίνου Times (23.7.1878) στην οποία γίνεται αναφορά για τις υφιστάμενες λιμενικές εγκαταστάσεις στην Κύπρο το 1878

Η υπογραφή της Συνθήκης προκάλεσε έκπληξη στην Ευρώπη, αν και οι γνώμες ήταν διχασμένες. Από τη μια εκφραζόταν θαυμασμός για την αριστοτεχνική πολιτική του Λόρδου Μπήκονσφιλντ ενώ από την άλλη διατυπωνόταν σαρκασμός για την "ανιδιοτελή πολιτική της Αγγλίας" που ήταν τόσο προσεκτική, ώστε να εξασφαλίσει το μερίδιο της από τα λάφυρα, ενώ η Γαλλία και η Ιταλία δεν ήταν καθόλου ευχαιστημένες από το γεγονός ότι η Μεσόγειος γινόταν βρετανική λίμνη.

Τονιζόταν σχετικά ότι η θέση της Κύπρου ήταν ακριβώς απέναντι στη διώρυγα του Σουέζ και γι' αυτό θα αποτελούσε βολική ναυτική βάση η ύπαρξη της οποίας εξασφάλιζε την Αίγυπτο και το δρόμο προς την Ινδία.

Η Βρετανική Κυβέρνηση δεν έχασε καθόλου χρόνο για να αναλάβει τη κτήση του νέου της αποκτήματος. Τα σχετικά φιρμάνια στάληκαν από την Κωνσταντινούπολη, ενώ δόθηκαν διαταγές στο 420, 710 και 101 Σύνταγμα, που βρίσκονταν στη Μάλτα να επιβιβασθούν και να αποπλεύσουν για την Κύπρο χωρίς καμμιά καθυστέρηση. Η τοποθέτηση του Σερ Γκάρνετ Γούλσλη, ως πρώτου κυβερνήτη της Κύπρου αποτελούσε ένδειξη ότι το νησί θα οχυρωνόταν ισχυρά.

Σε άλλο ρεπορτάζ της η GRAPHIC και πάλι στις 13 Ιουλίου 1878 δημοσίευε τις αντιδράσεις του βρετανικού τύπου και έδινε λεπτομέρειες για τις αντιδράσεις του οργανωμένου αγγλικού κοινού και άλλες πληροφορίες γύρω από τη συνεδρία του Κοινοβουλίου:

"Τα κυριότερα νέα της εβδομάδας ήταν η ανακοίνωση της αγγλο-τουρκικής συνθήκης που υπογράφηκε από τις 4 περασμένου μηνός, με βάση την οποία το νησί Κύπρος θα παραχωρηθεί και θα καταληφθεί από την Αγγλία, που αναλαμβάνει να βοηθήσει την Τουρκία εναντίον οποιασδήποτε μελλοντικής εισβολής των ασιαστικών περιοχήν της από τη Ρωσία. Οι γνώμες φυσικά διαφέρουν πολύ, τόσο σχετικά με την πολιτική αυτής της συναλλαγής, όσο σχετικά και με τη μυστικότητα με την οποία έχει συντελεσθεί.

Η TIMES λέγει ότι η μεγάλη ηθική δικαιολόγηση του μέτρου αυτού είναι ότι αυτό θα είναι προς το συμφέρον όχι μόνο του Σουλτάνου, αλλά και του πληθυσμού της Ανατολής. Η MORNING POST πιστεύει ότι το μόνο μειονέκτημα στα αισθήματα που θα προκαλέσει είναι η βαθειά λύπη ότι αυτή η απλή, φυσική και χαρακτηριστική άσκηση βρετανικής ισχύος και βρετανικής πολιτικής ηγεσίας, έχει καθυστερήσει τόσο πολύ.

Η STANDARD διατείνεται ότι είναι δύσκολο να σκεφθεί κανείς ένα πιο σημαντικό βήμα ή ένα βήμα υπολογισμένο να συμβιβάσει το αγγλικό έθνος με γεγονότα που από φυσικού του τείνει να αποδοκιμάζει.

Η DAILY TELEGRAPH είναι βέβαιη ότι η κοινή γνώμη σε όλη τη χώρα θα χαιρετίσει τη συνθήκη ως δείγμα της πιο άξιας και μακρόπνοης πολιτικής, που σε μια στιγμή ανατρέπει και θεραπεύει τις κακές επιπτώσεις του πρόσφατου πολέμου πάνω στα βρετανικά συμφέροντα και ταυτόχρονα επιδεικνύει τη βρετανική δύναμη στον ανατολικό κόσμο κάτω από το καλύτερο φως, από τη μια χωρίς τη σκιά του φόβου από την άλλη, χωρίς την κηλίδα της ιδιοτέλειας.

Η PAUL MALL GAZETΕ έχει λόγους να πιστεύει ότι η συμφωνία ήταν γνωστή σε όλες σχεδόν τις δυνάμεις που αντιπροσωπεύθηκαν στο συνέδριο και ζητά όπως η Κυβέρνηση μη ζητά περισσότερα και να μην αναλάβει περισσότερες ευθύνες από όσες είναι αναγκαίες για τον σκοπό αυτό και ότι ο μετριοπαθής και μη κτυπητός χαρακτήρας της συνθήκης θα συμβάλει στον καθησυχασμό της αντιπολίτευσης που διαμαρτύρεται.

Εφημερίδα ΝΕΟΝ ΚΙΤΙΟΝ 6 /18 Ιουλίου 1879 (Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ στισ 14 4 1934

Από την άλλη η DAILY NEWS πιστεύει πως έχουμε επωμισθεί ένα έργο που απαιτεί δαπάνες χωρίς τέλος, ατέρμονη ένταση και κίνδυνο, ένα έργο που μπορούμε να πούμε, ποτέ στην Ιστορία δεν έχει επιτελεσθεί σωστά ή που έχει τελειώσει με κανένα άλλο τρόπο, παρά με αποτυχία και ότι αυτό έχει επιβληθεί στην Αγγλία χωρίς τη συγκατάθεση της, χωρίς τη γνώση της και χωρίς να ληφθεί υπόψει η πρακτική του συνταγματικού της συστήματος.

Η GUARDIAN γράφει ότι οι φρόνιμοι άγγλοι αισθάνονται πως ο Λόρδος Μπήκονσφιλτ, επιφορτίζοντας τη χώρα να καταφέρει ένα πλήγμα κάτω από ορισμένες περιστάσεις, την έχει κάμει πιο τρωτή. Εχουμε την αίσθηση, γράφει, μιας ηλεκτροπληξίας και μια ανησυχητική διαβεβαίωση ότι ένας σεισμός είναι πιθανός.

Η NON COMFORMIST πιστεύει πως έχει επωμισθεί τρομερές ευθύνες ο βρετανικός λαός με την εξέλιξη αυτής της ανατολικής πολιτικής του Λόρδου Μπήκονσφιλντ.

Σμαίνει, προσθέτει, μεγαλύτερο στρατό και στόλο και ετήσια αύξηση δαπάνης που θα είναι διακαπλάσια από τα έσοδα από την Κύπρο.

Εχουμε αναλάβει, συνεχίζει, την ευθύνη να σχηματίσουμε Εθνος από τα πιο διαφορετικά, φανατικά και ετερογενή υλικά. Η προοπτική είναι πραγματικά αποκρουστική. Η σύγχρονη Ιστορία δεν αναφέρει ούτε ένα παράδειγμα τόσο τεραστίου έργου που να έχει αναληφθεί με τόσο ελαφρά προσχήματα"

Για τις αντιδράσεις του κοινού η GRAPHIC έγραφε στις 13.7.1878:

"Ενώ την προηγούμενη εβδομάδα οι μισές θέσεις της Βουλής ήταν άδειες, στη συνεδρία της Δευτέρας ήταν γεμάτη και επικρατούσε ατμόσφαιρα αναμονής.

Αιτία γι' αυτό ήταν η περιέργεια κατά πόσο μια δήλωση που δημοσιεύθηκε σε μια εφημερίδα ήταν αληθινή και κατά πόσο η Κύπρος ήταν για άλλη μια φορά κάτω από την κυριαρχία του Βρετανικού Στέμματος, μια κυριαρχία που επιτεύχθηκε την πρώτη φορά από το Ριχάρδο το Λεοντόκαρδο... Οταν διεκπεραιώθηκε η άλλη εργασία της Βουλής, ο Μαρκήσιος του Χάρτιγκτον σηκώθηκε και υπέβαλε την ερώτηση που ήταν στα χείλη όλων. Ο κ. Κρος σηκώθηκε αμέσως και παίρνοντας θέση αρχηγού της Βουλής διάβασε την απάντηση που επιβεβαίωνε πλήρως τις φήμες της ημέρας. Η Αγγλία είχε συνάψει επιθετική και αμυντική συμμαχία με την Πύλη και ουσιαστικά ανέλαβε το ρόλο προστάτη της Τουρκίας στην Ασία και για να εκτελεί καλύτερα τα καθήκοντά της αυτά, της παραχωρήθηκε η Κύπρος. Ακόμα έχει διορισθεί κυβερνήτης και ο Σερ Γκάρνετ Γούλσλη θα διαδεχόταν, ύστερα από μακρό διάλειμμα, τον Οθέλλο στη θέση του κυβερνήτη της Κύπρου.

Ο κ. Κρος διάβασε τη δήλωση με επίσημο τρόπο και χωρίς να παρεκκλίνει από το χειρόγραφο. Οταν έφθασε στο σημείο που αναφερόταν σε υποχρεώσεις που ανέλαβε ο Σουλτάνος για την καλύτερη διακυβέρνηση των υπηκόων, του στη Βουλή ξέσπασαν ακράτητα γέλια...

Οταν σταμάτησε ο θόρυβος, συνέχισε να διαβάζει και αφού τέλειωσε γύρισε στη θέση του κάτω από τα χειροκροτήματα και τις επευφημίες των Υπουργών.

Ο Μαρκήσιος του Χάρτιγκτον σηκώθηκε ξανά και ρώτησε κατά πόσο οι δυνάμεις που πήραν μέρος στο Κογκρέσσο του Βερολίνου ενημερώθηκαν γι' αυτό το σημαντικό βήμα. Ο κ. Κρος καλυπτόμενος πίσω από τους κοινοβουλευτικούς τύπους, ζήτησε να δοθεί προειδοποίηση για την ερώτηση και όταν ακολούθησε ερώτηση από τον κ. Γλάδστοουν, τον παρέπεμψε στη δήλωση που μόλις είχε διαβάσει".