Πρώτη Ηλεκτρονική Ιστορία της Κύπρου

image

Δωρεάν προσφορά σε ερευνητές, μελετητές, φοιτητές, μαθητές και δημοσιογράφους.

Από την Κύπρο στην αρχαιότητα, μέχρι την Κύπρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η αγγλοκρατία, η ΕΟΚΑ, το πραξικόπημα, το σχέδιο Ανάν, η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αρχείο Παναγιώτη Παπαδημήτρη

papademetris-pΜοναδικό αρχείο στο οποίο μπορείτε να προστρέξετε και να αναζητήσετε εύκολα και γρήγορα αυτό που θέλετε για μια περίοδο 8.000 ετών για την Ιστορία της Κύπρου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

30.5.1878: Η Αγγλία εvεργεί με πovηριά και εvώ εξασφαλίζει τηv Κύπρo, υπoγράφει ξεχωριστή συμφωvία με τη Ρωσία με την οποία εξασφαλίζει την παραμονή της στην Κύπρο για πάντα

S-103

30 5 1878: Η ΑΓΓΛΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙ ΜΕ ΠΟΝΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΝΩ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗ ΡΩΣΙΑ, ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Σπίτι στο Τρίκωμο σε γκραβούρα του 1878 (Αρχείο Α. Νicolas)

Η Αγγλία το 1878 είχε κινηθεί για κατάληψη της Κύπρου παίζοντας πάνω σε δυο ταμπλώ. Από τη μια εξασφάλισε παρασκηνιακά την Κύπρο σε συμφωνία με την Τουρκία και από την άλλη, και πάλι στο παρασκήνιο, υπέγραψε μια δεύτερη συμφωνία με τη Ρωσία την ίδια περίοδο.

Με την πρώτη καταλάμβανε την Κύπρο και με τη δεύτερη ουσιαστικά εξασφάλιζε την παραμονή της εσαεί στο νησί.

Στις 30 Μαϊου 1878, ημέρα που ο βρετανός Υπουργός Εξωτερικών Λόρδος Σώλσμπερι έγραφε, σύμφωνα με τα έγγραφα στον πρεσβευτή της Αγγλίας στην Κωνσταντινούπολη Ωστέν Χένρυ Λαγιαρτ, για να προχωρήσει στη σύναψη συνθήκης με την Πύλη αναφορικά με την Κύπρο, στην οποία έθετε ως όρο ότι θα εγκατέλειπε την Κύπρο μόνο αν η Ρωσία εγκαταλείψει το Βατούμ και το Καρς και άλλες κτήσεις στην Αρμενία που είχε εξασφαλίσει κατά το ρωσοτουρκικό πόλεμο, γνώριζε ήδη ότι η Ρωσία δεν επρόκειτο να εγκαταλείψει τα εδάφη αυτά και επομένως μπορεί να λεχθεί ότι γνώριζε πως μια και έπαιρνε την Κύπρο δεν επρόκειτο να την εγκαταλείψει στο σύντομο προβλεπτό, τουλάχιστον μέλλον ή θα προσπαθούσε να επεκτείνει τα σύνορά της και να καταλάμβανε νέα οθωμανικά εδάφη.

Αυτό συμπεραίνεται από τη σύμπτωση των ημερομηνιών.

Στις 30 Μαϊου 1878 η Αγγλία είχε υπογράψει συμφωνία με τη Ρωσία, η οποία τόνιζε ότι δεν επρόκειτο να επιστρέψει το Καρς και το Βατούμ στην Τουρκία.

Από την άλλη στις 31 Μαϊου, με ένα νέο υπόμνημα που υπέγραψε η Αγγλία με τη Ρωσία, γνώριζε ότι με το να υποσχεθεί στην Τουρκία ότι θα επενέβαινε στρατιωτικά για να την βοηθήσει, αν η Ρωσία διενεργούσε νέα επίθεση εναντίον της, αυτό ήταν μόνο φραστική υπόσχεση παρά ανάληψη σοβαρής υποχρέωσης, γιατί στο υπόμνημα ο Τσάρος υποσχόταν στην Αγγλία ότι δεν θα προσπαθούσε να επεκτείνει τα σύνορά του πέραν των ορίων που είχαν διευθετηθεί στη Μικρά Ασία με τη συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, που υπεγράφη στο μικρό αυτό προάστειο της Κωνσταντινούπολης.

Ετσι, η Βρετανία, ενώ γνώριζε τις προθέσεις της Ρωσίας, στις 4 Ιουνίου 1878, τέσσερις μέρες δηλαδή αργότερα μετά την υπογραφή της συμφωνίας με τη Ρωσία, η Αγγλία υπέγραφε την αμυντική συνθήκη με την Τουρκία και παράλληλα δεχόταν πρόσκληση για να μετάσχει στο Συνέδριο του Βερολίνου, που θα άρχιζε στις 13 του μηνός, έχοντας όμως τις πλάτες της γερά εξασφαλισμένες.

Στο συνέδριο μετείχαν οι κύριες ευρωπαϊκές χώρες. Η Αγγλία μετείχε διά του πρωθυπουργού Μπήκονσφιλντ και του υπουργού Εξωτερικών Λόρδου Σώλσμπερι.

Ωστόσο το συνέδριο κινδύνευσε να καταρρεύσει όταν η βρετανική εφημερίδα Globe (Σφαίρα) έδωσε την επομένη (14.6.1878) λεπτομέρειες της συμφωνίας της Βρετανίας με τη Ρωσία, τις οποίες, ωστόσο, διέψευσε, ως πλήρως μη αυθεντικές η βρετανική Κυβέρνηση.

Η διάσκεψη έπαιρνε μάκρος και οι βρετανοί κάθονταν σε αναμμένα κάρβουνα καθώς ο Σουλτάνος καθυστερούσε την έκδοση φιρμανίου (διατάγματος) για κατάληψη της Κύπρου που θα μετέφεραν στο νησί οι απεσταλμένοι της αγγλικής Κυβέρνησης.