Δωρεάν προσφορά σε ερευνητές, μελετητές, φοιτητές, μαθητές και δημοσιογράφους.
Από την Κύπρο στην αρχαιότητα, μέχρι την Κύπρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η αγγλοκρατία, η ΕΟΚΑ, το πραξικόπημα, το σχέδιο Ανάν, η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μοναδικό αρχείο στο οποίο μπορείτε να προστρέξετε και να αναζητήσετε εύκολα και γρήγορα αυτό που θέλετε για μια περίοδο 8.000 ετών για την Ιστορία της Κύπρου.
S-95
1865: ΤΟ ΒΕΡΑΤΙΟ (ΔΙΠΛΩΜΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ) ΣΤΟ ΣΩΦΡΟΝΙΟ. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΔΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΒEΡΑΤΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΝΑ ΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ
Αρχιεπίσκοπος Σωφρόνιος |
Τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Α διαδέχθηκε το 1865 στο θρόνο του Αποστόλου Βαρνάβα, ο Αρχιεπίσκοπος Σωφρόνιος Β (1865-1900).
Ο Σωφρόνιος καταγόταν από το Φοινί και ήταν πρώην σχολάρχης της σχολής της Λευκωσίας.
Με την άνοδο του ο Σουλτάνος Αμπτούλ Αζίζ εξέδωσε και γι' αυτόν το Βεράτιο, δηλαδή το Δίπλωμα Παράδοσης Εξουσίας, που εκδιδόταν για όλους τους αρχηγούς των
Εκκλησιών που βρίσκονταν κάτω από την εξουσία του και το οποίο πολλοί παρουσιάζουν ως πανομοιότυπο με εκείνο που εκδιδόταν για τους νέους Πατριάρχες κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας.
Με βάση το Βεράτιο δίνονταν μεγάλες εξουσίες στον Αρχιεπίσκοπο να χειρίζεται όλα τα θέματα της Εκκλησίας της Κύπρου από τον πρώτο πιστό μέχρι τον τελευταίο και τις σχέσεις μεταξύ τους.
Με το Βεράτιο καθοριζόταν επίσης ότι όλη η εκκλησιαστική περιουσία θα βρισκόταν υπό τον έλεγχο του Αρχιεπισκόπου και κανένας δεν θα μπορούσε να παρέμβει σ' αυτήν.
Ακόμα αναφερόταν ότι ο Αρχιεπίσκοπος μπορούσε να απευθύνεται προς την Πύλη και τα αναφερόμενα από αυτόν μπορούσαν να γίνονται ευμενώς δεκτά.
Το Βεράτιο έχει ως εξής σύμφωνα με τον Φίλιο Ζαννέτο:
"Επειδή και ως εκ της ειδήσεως του θανάτου του καλογήρου Μακαρίου, Αρχιεπισκόπου της νήσου Κύπρου και λοπών, ήτις ανηγγέλθη εσχάτως εδέησε να εκλεχθή εις την θέσιν του άλλος και κατά κοινήν ψήφον και επιδοκιμασίαν εξελέχθη Αρχιεπίσκοπος ο φέρων το παρόν βασιλικόν μας βεράτιον (ενδυναμούσθω ο προεστώς του χριστιανικού έθνους) καλόγηρος Σωφρόνιος (παραταθεί ο βαθμός αυτού) περί τούτου λαβόντες γνώσιν διά γενικού μαχζαρίου από μέρους των διορισθέντων πεί τούτων εφόρων εκ των ραγιάδων της αυτής νήσου, οίτινες ανήγγειλαν τούτο ικετικώς και παρομοίως διά μασβατά του κοινοβουλίου της αυτής νήσου ειδοποιηθέντες, αφ' ου παρετηρήσαμεν τα αρχίβια και ευρέθη πραγματικώς εγγεγραμμένον και καταχωρημένον το αξίωμα της Αρχιεπισκοπής της αυτής νήσου και λοιπών επί του αυτού αποβιώσαντος και λαβόντες τας αποχρώσας σημειώσεις και ειδοποιήσεις, ότι το ειθισμένον φιλοδώρημα εκατόν χιλιάδες άσπρα εμβάσθη εις μετρητά εις το ανήκον μέρος εκ συμφώνου και κατά το ανέκαθεν φιρμάνιον μας, δίδομεν το παρόν βασιλικόν μας βεράτιον και διατάττομεν:
Α. Ο ρηθείς καλόγηρος Σωφρόνιος να διέπη την ρηθείσαν Αρχιεπισκοπήν της νήσου Κύπρου και λοιπών κατά την ανέκαθεν συνήθειαν.
Β. Οι υπό τη δικαιοδοσίαν αυτού κατά τόπους υποτελείς μητροπολίται, επίσκοποι, ηγούμενοι, παπάδες, καλογραίαι και λοιποί χριστιανοί κατά την ανέκαθεν επικρατήσασαν συνήθειαν και το θρησκευτικόν των χρέος να τον γνωρίζουν αρχιεπίσκοπον και να μη φαίνωνται επιλήψιμοι εις τα χρέη της υποταγής των.
Γυναίκες στο πηγάδι. (Από το βιβλίο του Τζον Τόμσον "Περιδιαβάζοντας την Κύπρο το 1878", το οποίο επανεξέδωσε η Λαϊκή Τράπεζα το 1990, (τρίτη έκδοση) |
Γ. Εις το αξίωμα της αρχιεπισκοπής του υπ' άλλου οιουδήποτε να μη παρεμποδίζηται και κανείς να μην επεμβαίνη μήτε να τον παρενοχλή.
Δ. Ουδείς άνευ υψηλής διαταγής τας έκπαλαι εις την κατοχήν αυτών (των αρχιεπισκόπων) εκκλησίας και μοναστήρια των να μη αποσπά από τας χείρας των.
Ε. Ουδείς να μη επεμβαίνη διά την επισκοπήν των, όταν αύται εις τα παλαιά των όρια γίνωνται με την άδειαν της κρίσεως και με υψηλόν μου φιρμάνιον.
ΣΤ. Ανευ ενσφραγίστου αναφοράς των κατά καιρούς αρχιεπισκόπων ποτέ εις κανένα να μη χορηγήται θέσις μητροπολίτου ή επισκόπου μηδέ να συγχωρήται η κυριαρχία και εξάσκησις των δικαιωμάτων του.
Ζ. Οταν εις χριστιανός θέλη να συζευχθή ή να διαζευχθή κατά τους θρησκευτικούς των κανόνας, ο αρχιεπίσκοπος ή οι επίτροποί του, διωρισμένοι δι' υψηλού μου διατάγματος ή δι' απλού γράμματος του, να μεσολαβούν και κανείς άλλος να μη αναμιγνύεται μηδέ να λαμβάνη μέρος.
Η. Ο,τι και αν διαθέση τις (ως αφιέρωμα) εκ των καλογήρων και λοιπών χριστιανών αποθνήσκων, κατά τα θρησκευτικά των έθιμα, εις τους πτωχούς των εκκλησιών ή τον αρχιεπίσκοπον, να παραδέχηται εισακουομένων χριστιανών μαρτύρων διά της κρίσεως κατά το θρησκευτικόν των.
Θ. Οταν αναφανώσιν εγκληματίαι και αντιβαίνοντες εις τα θρησκευτικά των οι υπό την αρχιεπισκοπήν υποτελείς μητροπολίται, επίσκοποι, ηγούμενοι, παπάδες και λοιποί καλόγηροι και οι τοιούτοι, να παιδεύωνται κατά τα θρησκευτικά των έθιμα, χωρίς να επαυξάνηται (ή να μεταβάλληται) ή διά των ποινικών κανονισμών οριζομένη παιδεία, εις τρόπον ώστε να μετανοήσωσι και να ομολογήσωσι, ότι δεν θέλουν εκτεθή πλέον εις τοιαύτα σφάλματα, κανείς άλλος να μη λαμβάνη μέρος εις τα τοιαύτα.
2011: Ο Τεκές της Ουμ Χαράμ |
Ι. Αν κανείς εκ των παπάδων ή των ιδίων επιτρόπων του αρχιεπισκόπου συζεύξη παρανόμως ως προς το θρησκευτικόν των, συνοικέσιον, άνευ της αδείας και συγκαταθέσεως του, ο τοιούτος θα λαμβάνη διά της κρίσεως την παιδείαν του.
ΙΑ. Οταν κατά τους θρησκευτικούς των κανόνας πρόκειται να εξωσθώσι και ν' αντικατασταθώσιν επαξίως μητροπολίται, επίσκοποι, παπάδες καλόγηροι και ηγούμενοι, ο ρηθείς αρχιεπίσκοπος θρησκευτικώς θέλει τους κάμνει άζλι. Και διά να αντεισάξει τας θέσεις τους αξίους καλογήρους και να αποκαταστήση αυτούς μητροπολίτας και επισκόπους, χρεωστεί να αναφέρηται εις την καθ' ημάς βασιλεύουσαν, ειδοποιών με άρζι του τούτο. Και αφού πληρωθώσιν εις τον Χαζινέ (ταμείο) τα ειθισμένα και κανονισμένα φιλοδωρήματα, να παραδίδωνται εις χείρας των τα αναγνωριστικά βεράτια, διά την κατοχήν της θέσεως των και τα αναγκαιούντα ιερά διατάγματα.
ΙΒ. Ο ρηθείς αρχιεπίσκοπος όθεν έχει λαμβάνειν κατά τα έκπαλαι νενομισμένα και δυνάμει του βερατίου του απαιτούμενα αρχιεπισκοπικά εισοδήματα από οιονδήποτε μέρος, μητροπολίτας, επισκόπους, καλογήρους, ηγουμένους και λοιπούς χριστιανούς, οι κατά καιρούς καδήδες να βοηθούν και να κάμνουν να πληρώνωνται εις τους επίτηδες διά την είσπραξιν των στελλομένους επιτρόπους των, εφωδιασμένους με ιεράν μας διαταγήν με ίδιον γράμμα του.
ΙΓ. Τα χρήματα της ελεημοσύνης, όσα εδίδοντο ανέκαθεν και εξ αρχής από τους χριστιανούς και τα κανονικά των αγιασμάτων μοναστηρίων και συζυγιών, καθώς και τα λοιπά τυχηρά εισοδήματα της αρχιεπισκοπής κατά την αρχαίαν συνήθειαν και κατά την έννοιαν του βερατίου του να δίδωνται εις τον ρηθέντα αρχιεπίσκοπον, χωρίς να επιφέρωσι δυσκολίας.
ΙΔ. Αν τινες καλόγηροι, φίλοι των βιοτικών μεριμνών, περιφέρωνται εναντίον των θρησκευτικών των διατάξεων εις μέρη της αρεσκείας των, υπαγόμενα εντός των ορίων της αρχιεπισκοπικής του περιοχής τους τοιούτους ο αρχιεπίσκοπος να στέλλη οπίσω εις τα μοναστήρια, όπου απ' αρχής διέμενον.
ΙΕ. Οταν πρόκειται να διέλθωσιν από μέρη επίφοβα, επί τω σκοπώ να κάμωσι την διάβασιν των εν ευκολία, να μετασχηματίζωνται (μεταμφίεσις) και εν καιρώ ανάγκης προς ασφάλειαν της ζωής των και αποφυγήν κινδύνου όταν φέρωσιν όπλα, από μέρους των Μίρι-Μιράνιδων και Μίρι-Λιβάδων και λοιπών αρχών ουδόλως να μη παρενοχλώνται.
ΙΣΤ. Κανείς δεν δύναται να κάμη μουσουλμάνον ένα χριστιανόν, όταν ο ίδιος δεν θέλη.
ΙΖ. Οταν τις των υπό την δικαιοδοσίαν του κατά καιρόν αρχιεπισκόπου της Κύπρου μητροπολιτών πρόκειται να μεταβή εις την καθ' ημάς βασιλεύουσαν δι' επιθεώρησιν ιδίων του
2011: Η παραλία των φοινικούδων στη Λάρνακα το βράδυ μετά την αναβάθμιση της |
υποθέσεων, το τοιούτον να γίνεται διά του ρηθέντος αρχιεπισκόπου και κανείς άλλος να μη τον παρεμποδίζη.
ΙΗ. Οταν τινές εκ των μητροπολιτών και επισκόπων χρεωστούντες κανονικά δικαιώματα δεν έχουν χρήματα να τους πληρώσουν, και αντί χρημάτων δώσουν υφάσματα και ρουχικά, τα οποία πρόκειται να λογαριασθούν αντί του κανονικού δικαιώματος του, τους ανθρώπους και επιτρόπους του οι οποίοι μεταφέρουν αυτά, καθ' όλον το διάστημα της οδού, οι επί των διαφόρων σταθμών και των τελωνειακών αποβαθρών, έφοροι και επιστάται και κανείς άλλος ανεξαιρέτως να μη τους παρενοχλή διά πληρωμήν οιουδήποτε δικαιώματος ή τελωνισμού.
ΙΘ. Προς διατροφήν του ο ρηθείς αρχιεπίσκοπος όσους καρπούς αμπελώνων ήθελε γεωργήσει, και δι' όσους δίδουν οι χριστιανοί ανέκαθεν επί λόγω ελεημοσύνης εις οίνον, έλαιον, μέλι και λοιπά προϊόντα κατά την αρχαίαν συνήθειαν, οι επί των τελωνείων και των πυλών έφοροι και οι επιστατούντες άνθρωποι των και οποιοιδήποτε άλλοι να μη παρενοχλούν με απαιτήσεις εις το παραμικόν τους μεταφέροντας αυτά.
Κ. Ολα τα βακίφια υποστατικά των εκκλησιών, όσα υπάγονται υπό την αρχιεπισκοπήν εις αμεπλώνας, περιβόλια, τζιφλίκια, χωράφια, τζαίρια (νομος βοσκημάτων) πανηγύρεις, αγιάσματα, μύλους, πρόβατα και λοιπά εκκλησιαστικά πράγματα, όλα ταύτα υπάρχουσιν υπό την κυριαρχίαν και κυβέρνησιν του ρηθέντος αρχιεπισκόπου και κανείς άλλος να μη επεμβαίνη εις αυτά.
ΚΑ. Οταν από μέρους των πασάδων, καδήδων, και ναϊπιδων, ζητηθή να έλθη αναφορά εναντίον ενός μητροπολίτου ή επισκόπου μιας επαρχίας, πραγματευομένη περί της κακής διαγωγής και συμπεριφοράς του, διά να να εξωσθή ή να εξορισθή, αύτη να μη διενεργήται, εάν δεν γνωσθή ή αυτοαλήθεια του πράγματος και αν μάλιστα οπωσδήποτε φθάσαν εξεδόθη περί τούτου και υψηλόν φιρμάνιον, πάλιν με όλον τούτο να μη έχη ισχύν.
ΚΒ. Και αν διά τινος ραδιουργίας φθάσασα παρεδόθη περί τούτου και από μέρους της βασιλείας μας ιερά διαταγή ή τοιαύτη φθάσασα εις το μέρος της, διά να μη λαμβάνη το κύρος της να γράφουν εις το βασίλειον κράτος να αναγγέλλουν την υπόθεσιν και να εμποδίζεται το πράγμα.
ΚΓ. Αν τινές χριστιανοί επί ζωής των αφιερώσωσιν εις τον αρχιεπίσκοπον, μητροπολίτας και επισκόπους μικρά τινά πράγματα, καθώς ακόμη και κατά τα θρησκευτικά των έθιμα επί λόγω παρρησίας και προθέσεως μετά θάνατον διά του μέσου της κρίσεως να λαμβάνωνται από τους κληρονόμους.
ΚΔ. Οταν λαμβάνωνται τα κανονικά και λοιπά εν γένει ειθισμένα δικαιώματα, πολλά ή ολίγα, αναλόγως της καταστάσεως εκάστης εκκλησίας, μέσον των μητροπολιτών ή επισκόπων ή των παρ' αυτών διωρισμένων επιτρόπων, από κανένα να μην εμποδίζωνται.
ΚΕ. Οταν μεταξύ δύο χριστιανών προκύψη διαφορά περί συζεύξεως ή διαζεύξεως συνοικεσίων και άλλων υποθέσεων, διά της συγκαταθέσεως των διαφερομένων μερών να τους συμβιβάζη.
Και νεκρός ενίκα ο Κίμων που συνεχίζει να αγναντεύει τη παραλία των Φοινικούδων στη Λάρνακα |
ΚΣΤ. Οταν κατά τα θρησκευτικά των έθιμα δίδουν όρκον ή παιδεύουν δι' αφορισμού (καθώς ονομάζουσι το επιτίμιον τούτο) από μέρους των δικαστικών αρχών να μη τοις γίνεται μήτε επέμβασις, μήτε παρενόχλησις, καθώς να μη τοις προξενήται και κανέν είδος ζημίας ή βλάβης.
ΚΖ. Ανευ της συγκαταθέσεως και αδείας του αρχιεπισκόπου και των μητροπολιτών οι υπό την δικαιοδοσίαν των επαρχιών των διατελούντες παπάδες, να μη κάμνουν συνοικέσια, αντιβαίνοντα εις θρησκευτικάς των διατάξεων ή εις κανόνα οριστικόν.
ΚΗ. Οταν αποθνήσκουν μητροπολίται, επίσκοποι, καλογραίαι και λοιποί καλόγηροι (άνευ κληρονόμων) είτε μετρητά, είτε πράγματα, είτε ίππους και ό,τιδήποτε άλλο εκκλησιαστικόν πράγμα και αν έχη λαμβάνει αυτά ο αρχιεπίσκοπος, οι δε έφοροι του Μπέϊ-Ουλ-Μαλ του Κασσάμ, οι μουτεβελίδες, οι διοικηταί και ανεξαιρέτως κανείς να μη επεμβαίνη.
ΚΘ. Αν τινές εκ των εν ισχύϊ υπεροχικών, οιποιοιδήποτε εναντίον των θρησκευτικών των διατάξεων επιμένουν απαιτούντες να δοθή η δείνα γυνή εις τον δείνα άνδρα, τούτο δυναστικώς να μη γίνεται.
|
Λ. Καθώς ακόμη αι απαιτήσεις να εξωσθή ο δείνα παπάς από την εκκλησιαστικήν του θέσιν διά να δοθή αύτη εις τον δείνα παπάν, τοιαύται δυσάρεστοι προτάσεις να μη διενεργούνται.
ΛΑ. Οταν προς παιδείαν και επανόρθωσιν ενός χριστιανού στέλλη τον λεγόμενον αφορισμόν, δηλαδή το επιτίμιον έγγραφον, να μην επεμβαίνει κανείς.
ΛΒ. Οσους εκ των ρηθέντων συνδέουσι συνοικέσια εναντίον των θρησκευτικών διατάξεων, επειδή και θρησκευτικώς αντιβαίνει να εισέρχωνται εις την εκκλησίαν, όταν εξ αυτών αποθάνει κανείς, αι δικαστικαί και πολιτικαί αρχαί και οι εν ισχύϊ προέρχονται οποιοιδήποτε να μη παραβιάζουν τους παπάδες μετ' επιμονής λέγοντες, σηκώσατε τον αποθανόντα.
ΛΓ. Οσοι εκ των επισκόπων και παπάδων εμμένουσι μετά πεισμονής αν μη πληρώσουν τα ειθισμένα κανονικά δικαιώματα, ο ρηθείς αρχιεπίσκοπος θρησκευτικώς, καθώς διελάβομεν ανωτέρω, όταν τους παιδεύη και ξυρίζη την κόμην των και εξώνη αυτούς και αντικαθιστά εις την θέσιν άλλους κανείς να μη τον εμποδίζη.
ΛΔ. Οταν τινές χριστιανοί αφήνουν διαθήκην του τρίτου μέρους της περιουσίας των εις εκκλησίας, μοναστήρια και τον αρχιεπίσκοπον διά της κρίσεως να λαμβάνηται από τους κληρονόμους.
ΛΕ. Οταν αποφασισθή να θεωρηθή αναγκαία διά της κρίσεως η κράτησις ενός παπά, καλογήρου ή καλογραίας η κράτησις αύτη να διενεργήται διά μέσου του ρηθέντος αρχιεπισκόπου.
Πώς ήταν η Κύπρος το 1518; Στο ερώτημα αυτό καταβάλλει προσπάθεια να δώσει απάντηση σε μελέτη του ο μελετητής Μ. Σεβασλής στηριζόμενος σε πηγές που εξασφάλισε ο μελετητής και διοικητής Λάρνακας στις αρχές του εικοστού αιώνα Ντελαβάλ Κόπαμ. Η μελέτη παρατίθεται σε φωτοτυπία και σε συνέχειες όπως δημοσιεύθηκε στην κυπριακή εφημερίδα ΦΩΝΗ ΤΗΣ Κ ΥΠΡΟΥ (27/10 Μαϊου 1902). |
ΛΣΤ. Οταν τινές εκ του καλογηρικού τάγματος, μη έχοντες θέσιν εις καμμίαν εκκλησίαν ή μοναστήριον, περιφέρωνται από τόπου εις τόπον και διεγείρουσι σκάνδαλα, τους τοιούτους κατά τον άνωθι διαληφθέντα τρόπον, ορισθείς αρχιεπίσκοπος να παιδεύη και να εμποδίζη.
ΛΖ. Ο αρχιεπίσκοπος ετησίως θεωρών τους λογαριασμούς των επιτρόπων των εκκλησιών και μοναστηρίων κατά την συμπλήρωσιν του έτους της επιστασίας των, αν καταφανώσιν οφειλέται με το μέσον της κρίσεως να υποχρεώνωνται να πληρώσουν. Και όταν εξώνη τους τοιούτους καταχραστάς αντικαθιστών εις την θέσιν των κατά τα θρησκευτικά των έθιμα τους αξίους και ικανούς να μη εμποδίζηται από κανένα.
ΛΗ. Κανείς εκ των καλογήρων όσοι δι' υψηλών μας βερατίων υπάρχουν ήδη κάτοχοι των βαθμών και διενεργούσι τα καθήκοντα μητροπολίτου ή επισκόπου να μη ζημιώνται και παρενοχλώνται από μέρους των πολιτικών αρχών.
ΛΘ. Οταν κανείς εκ τούτων αποθάνη εις τον υποψήφιον δυνάμει των ανέκαθεν εν ενεργεία βασιλικών διατάξεων θέλουν χορηγείσθαι τα αναγκαία βασιλικά μας βεράτια.
Μ. Οι κατά καιρούς αρχιεπίσκοποι Κύπρου άνευ εγκλήματος να μη παύωνται διαδεχόμενοι υπ' άλλων ένεκα προστασίας.
ΜΑ. Των αρχιεπισκόπων η αναφορά θεωρείται παραδεκτέα. Περί των αφορώντων τα θρησκευτικά των ο,τιδήποτε ήθελον αναφέρει και ειδοποιήσει να εισακούωνται ευμενώς.
ΜΒ. Αν υπάρχουν τινές επιθυμούντες να γίνωσιν αρχιεπίσκοποι, εις το προσωπικόν αυτών όλως διόλου να μη δίδεται η παραμικρά υπόληψις. Διότι οι επίσκοποι πρέπει να είναι ειδήμονες και αφωσιωμένοι εις τα θρησκευτικά των καθήκοντα, πληρεξούσιοι καθ' όλην την έκτασιν κατά ταύτα, και κατά την ανέκαθεν θεσπισθείσαν υψηλήν βασιλικήν εντολήν να είναι παρά παντός ανεπηρέαστοι και ανενόχλητοι.
ΜΓ. Κανείς εκ μέρους των των διοικητών και λοιπών αρχών να μη εμποδίζη τον ρηθέντα αρχιεπίσκοπον από του να κρατή την ράβδον του εις την χείρα, καθώς έτι και διά τον ίππον ή ημίονον τα οποία ανεβαίνει, να μη του γίνεται καμμία ενόχλησις.
ΜΔ. Εναντίον της θελήσεως του ρηθέντος αρχιεπισκόπου, κανείς να μη συγχωρή να τον καταθλίβη επί λόγω ότι ημείς μετά βίας θέλομεν του χρησιμεύσει ως υπηρέται.
ΜΕ. Δια την διεύθυνσιν των υποθέσεων, όσοι αφορώσι τα θρησκευτικά των, έτι δε και διά την άμεσον κατοχήν και κυβέρνησιν των υποστατικών των, κανείς ποτέ καθ' οιονδήποτε τρόπον να μη τους εμποδίζη, μήτε να λαμβάνη μέρος εις ταύτας, αλλά να μένη ανενόχλητος και ανεπηρέαστος.
Ούτω γινωσκέτωσαν.
Σεβασθήτωσαν το καθ' ημάς ιερόν Σύμβολον.
Εγράφη περί τας αρχάς του μηνός Σεβάλ.
Εν έτει χιλιοστώ διακοσιοστώ ογοηκοστώ δευτέρω (1865 μ.Χ.).
|
|
Η συνέχεια της έρευνας της ΦΩΝΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ δημοσιεύεται στην επόμενη σελίδα |
|
|
Το τελευταίο τμήμα της έρευνας για τη ζωή στην Κύπρο το 1518 |
< Prev | Next > |
---|