10.5.1979: Υστερα από πίεση της Βουλής η Κυβέρνηση αναγκάζεται να ανοίξει το φάκελο δολοφονίας του Κώστα Μισιαούλη στο Τσέρι.

S-2135

10.5.1979: ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΠΙΕΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΑΓΚΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΟ ΦΑΚΕΛΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΜΙΣΙΑΟΥΛΗ ΣΤΟ ΤΣΕΡΙ

Η Βουλή των Αντιπροσώπων, και ιδιαίτερα τα κόμματα ΑΚΕΛ και ΕΔΕΚ αποτελούσαν στην περίοδο μετά το πραξικόπμα και την εισβολή και ιδιαίτερα μετά το θάνατο του Μακαρίου, το κέντρο άσκησης πίεσης στην Κυβέρνηση για να προωθήσει την κάθαρση και να αποδώσει δικαιοσύνη για όσους δολοφονήθηκαν κατά το πραξικόπημα.

Ετσι στις 14 Απριλίου 1977 βουλευτές αγορεύοντας στο Σώμα αξίωσαν όπως ανοίξουν όλοι οι φάκελοι δολοφονιών που έγιναν κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος και να προσαχθούν οι δολοφόνοι σε δίκες.

Η αξίωση των βουλευτών έγινε κατά τη διάρκεια συζήτησης καταγγελίας του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Αριστεράς Εζεκία Παπαϊωάννου ότι ενώ παρήλθαν τρία χρόνια από τη δολοφονία του Κώστα Μισιαούλη, από το Τσέρι, για το φόνο εκ προμελέτης του Κώστα Μισιαούλη, από το Τσέρι που διαπράχθηκε στις 17 Ιουλίου 1974 στην τοποθεσία του χωριού του "Κόκκινη", οι δολοφόνοι του κυκλοφορούσαν ελεύθεροι.

Ο Παπαϊωάννου αναφέρθηκε και σε συγκεκριμένες καταθέσεις προσώπων που ήσαν μαζί με το Μισιαούλη και πρόσθεσε ότι οι δολοφόνοι είναι γνωστοί στην αστυνομία.

Ο Βάσος Λυσσαρίδης είπε ότι είναι δυνατό να αναγκασθεί να παρουσιάσει δεκάδες υποθέσεις φακέλων προς εξέταση ενώ ο βουλευτής Λάρνακας Χρ. Χριστοφίδης αποκάλυψε ότι η Αστυνομία κατέχει πολλούς φακέλους σαν τον φάκελο του Κώστα Μισιαούλη.

Η Βουλή, πρόσθεσε, πρέπει να ζητήσει να εξετασθούν οι φάκελοι αυτοί.

Ο Βάσος Λυσσαρίδης είπε ότι οι δολοφόνοι του Μισιαούλη κάλεσαν ένα από τους συλληφθέντες με αυτόν "να πιει το αίμα του Μισιαούλη".

Ο βουλευτής Πάρις Λένας, πρώην εργοδότης του δολοφονηθέτος Μισιαούλη διερωτήθηκε γιατί καθίτατο ανάγκη να συζητείται ένα τόσο σοβαρό θέμα προσθέτοντας ότι η αρχή πρέπει να γίνει για να διαλευκανθούν τα εκγλήματα αυτά.

Ο Εζεκίας Παπαϊωάννου ανέφερε στην ομιλία του:

"Στις 17 Ιουλίου 1974 δηλαδή δυο μέρες μετά το προδοτικό χουντικό πραξικόπημα μια ομάδα Εοκαβητατζήδων επέδραμαν στο χωριό Τσέρι, αλά Ναζί και συνέλαβαν τους Γεώργιο Δ. Μακρή, Κώστα Μισιαούλη, Τάκη Παντελή, Λούκα Παντελή, Στέλιο Δημητρίου, Κώστα Γ. Ττεψή, Γεώργιο Κυριάκου, Αβραάμ Πέτρου, Ανδρέα Κ. Λειβαδιώτη, Γεώργιο Α. Λειβαδιώτη, Γεώργιο Σπανού και άλλους μέλη και στελέχη του ΑΚΕΛ και του λαϊκού κινήματος στο Τσέρι.

Αφού τους έδειραν και τους βασάνισαν για να παραδώσουν οπλισμό που δεν είχαν, οδήγησαν μια ομάδα έξω από το χωριό και δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον Κώστα Μισιαούλη, δραστήριο μέλος του ΑΚΕΛ στο Τσέρι.

Να πως αφηγούνται μερικοί από τους συλληφθέντες τα της επιδρομής και δολοφονίας του Κώστα Μισιαούλη.

Ο Γεώργιος Δ. Μακρής, ηγετικό στέλεχος του ΑΚΕΛ και μέλος της Ε.Ε. ΑΚΕΛ Λευκωσίας λέγει:

"Με συνέλαβαν την Τετάρτη 17.7. 1974 στις 4 μ.μ. Ηρθαν στο σπίτι μου Εοκαβητατζήδες ένοπλοι με επικεφαλής τον περιβόητο Κ.Ρ. (κατέχω το όνομά του) γιο εμπόρου από τη Λευκωσία. Αρχισαν πυροβολισμούς πάνω από τα κεφάλια των δυο θυγατέρων και του γιου μου οι φασίστες (υπάρχει ακόμα στον τοίχο του σπιτιού μου χαρακτηριστική τρύπα από τους πυροβολισμούς αυτούς) για να μας τρομοκρατήσουν. Τους ρώτησα τι ζητούν από μένα και μου είπαν ότι θέλουν το "στέρλιγκ" κυπριακής κατασκευής που δήθεν είχαν πληροφορίες ότι έχω στην κατοχή μου.

"Είσαι ο οδηγός του ΑΚΕΛ της περιοχής, μου είπαν το γνωριζουμε και συλλαμβάνεστε".

Ακολούθως με μετέφεραν στον Αστυνομικό σταθμό Δευτεράς. Εκεί ήταν ο περιβόητος γιατρός Π.Κ. (έχω το όνομά του) που ήταν ανακριτής. Για να με τρομοκρατήσουν ανακρίνοντας με προκαλούσαν διαρκώς με την ξιφολόγχη έχοντας την κοντά στο λαιμό μου. Σε κάποια στιγμή με είχαν γδάρει και έτρεξε αίμα. Η "ανάκριση" συνίστατο από χυδαίες ύβρεις και εκφοβισμούς για να τους παραδώσω όπλα που κατείχα, δήθεν, και για να τους αποκαλύψω πόσες ένοπλες ομάδες διαθέτει το κόμμα. Ηθελα να αναφέρω επίσης την περίπτωση εικονικής εκτέλεσης που μας έκαμαν εκεί για εκφοβισμό.

Εβαλλαν δηλαδή μερικούς να πυροβολούν στον αέρα ενώ οι κρατούμενοι ήσαν στραμμένοι με τα πρόσωπα προς τον τοίχο και με τα χέρια ψηλά. Τα βασανιστήρια ήταν βέβαια πολλά και διάφορα και οι εκβιασμοί ποικιλότροποι. Δολοφόνησαν τον Κώστα Μισιαούλη εν ψυχρώ έξω από το χωριό" .

Ο Λούκας Παντελή από το Τσέρι αφηγείται:

"Με συνέλαβαν την Τετάρτη 17.7.1974. Με οδήγησαν στην πλατεία του χωριού. Εκεί όπου είναι το ΘΟΙ. Μάζεψαν πολλούς δημοκρατικούς πολίτες και μας πήγαιναν στην Αστυνομικό σταθμό. Δεύτερος με ένα "λαντ ρόβερ" μπροστά που το οδηγούσε ο ... (κατέχω το όνομά του) από την Δευτερά και ένα "Φολξ Βάκεν" βαν. Σταμάτησαν περίπου μισό μίλι έξω από το χωριό και κατέβασαν τρία άτομα για να τους εκτελέσουν από 2-3 μέτρα απόσταση. Σκότωσαν όμως μόνο τον Κώστα Μισιαούλη που ήταν κι' αυτός υπό κράτηση. Οταν με συνέλαβαν από το σπίτι μου ήταν γύρω στις 22 μ.μ. Επικεφαλής των συλλήψεων και στο Τσέρι ήταν ο ... (κατέχω το όνομά του) ο οποίος όταν μας συνέλαβαν, με κτύπησε με μια γροθιά πάνω στη μύτη και μου είπε: "Είσαι εσύ που με ζαοθώρες προ ολίγου"; Και μετά ακόμα μια γροθιά στο πρόσωπο και με γέμισε αίματα".

Αλλος από τους συλληφθέντες, ο Κώστας Ττίμης αφηγείται σχετικά:

"... Μπροστά πήγαινε το αυτοκίνητο με τους συλληφθέντες. Από πάνω κάθονταν δυο τρεις οπλοφόροι και χτυπούσαν, πάνω στο αυτοκίνητο. Πίσω πήγαινε ένα λαντ ρόβερ γεμάτο κι' αυτό οπλοφόρους. Δεν πέρασαν παρά λίγα λεπτά και άκουσα πυροβολισμούς και ο πρώτος σύντροφος χωριανός μου, Κώστας Μισιαούλης, έπεφτε λαβωμένος από τις σφαίρες του φασισμού. Απεβίωσε σε λίγες μέρες στο Νοσοκομείο".

Αυτές είναι μερικές μόνο από τις αφηγήσεις και ταυτόχρονα μαρτυρίες για την εν ψυχρώ δολοφονία του Κώστα Μισιαούλη. Δεν θάθελα να απασχολήσω το σώμα της Βουλής με περισσότερες αφηγήσεις μαρτύρων για το αποτρόπαιο έγκλημα που διαπράχθηκε. Στην αστυνομία κατάθεσαν πολλοί. Μεταξύ εκείνων που κατέθεσαν υπεύθυνα στην Αστυνομία είναι οι Γεώργιος Δ. Μακρής, Λουκάς Παντελή, Τάκης Παντελή, Γεώργιος Σπανού, Γεώργιος Πίσσης, Γεώργιος Δάμαλος και η σύζυγος του δολοφονηθέντος κυρία Χρυστάλλα Μισιαούλη.

Ολοι αυτοί κατέθεσαν με συγκεκριμένα στοιχεία και ονόματα των δολοφόνων και των συνενόχων τους. Η αστυνομία κατέχει τα ονόματα των δολοφόνων από τις καταθέσεις που έχει στα χέρια της. Πέρασαν από τότε δυο χρόνια και 9 μήνες χωρίς αυτή η υπόθεση ή τόσο τεκμηριωμένη από πλευράς μαρτυριών να παρουσιαστεί ενώπιον του δικαστηρίου. Και οι δολοφόνοι είναι ελεύθεροι και ποιος ξέρει ίσως να σχεδιάζουν νέα εγκλήματα".

Ο Εζεκίας Παπαϊωάννου εισηγήθηκε προσαγωγή των δολοφόνων ενώπιον της δικαιοσύνης και κατέληξε:

"Εισηγούμαι το θέμα να παραπεμθεί στην Επιτροπή Εσωτερικών και να κινηθούν να δώσουν εξηγήσεις ο αρμόδιος Υπουργός και ο αρχηγός της αστυνομίας"

Στη Βουλή κατέθεσε έγγραφη μαρτυρία που όπως είπε, την έστειλε σ' αυτόν ένας από τους φερομένους ως δολοφόνους του Μισιαούλη.

Ομως χρειάστηκε ακόμη αρκετός χρόνος μέχρι να ανοίξει ο φάκελος Μισιαούλη.

Κάτω από την πίεση της Βουλής και των Κομμάτων η Κυβέρνηση Κυπριανού δεν μπορούσε να παραμείνει απαθής κι έτσι αποφάσισε όπως ανοίξουν όλοι οι φάκελοι των διλοφονιών που διαπράχθηκαν στο πραξικόπημα.

Εγραφε σχετικά η εφημερίδα Ο ΑΓΩΝ στις 8 Φεβρουαρίου 1979:

"Ο φάκελος των δολοφονιών που διεπράχθησαν κατά το πραξικόπημα ανοίγει με εντολή της Κυβερνήσεως. Και θα διωχθούν ποινικώς όσοι υπάρχουν σε βάρος τους στοιχεία ότι διέπραξαν δολοφονίας κατά τον χρόνο του προδοτικού πραξικοπήματος".

Στις 12 Απριλίου 1979, καθώς άρχισε η διαδικασία για να οδηγηθούν σε δίκη οι δολοφόνοι του Μισιαούλη γνώσθηκε ότι οι αρχές της Δημοκρατίας άρχισαν διαδικασίες για να ζητήσουν την έκδοση καταζητουμένου προσώπου που βρισκόταν στην Ελλάδα για να δικασθεί στην Κύπρο.

Ταυτόχρονα, ασκώντας ακόμα περισσότερη πίεση ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ Εζεκίας Παπαϊωάννου "άνοιξε διάπλατα" στις 10 Μαϊου στη Βουλή το φάκελο της δολοφονίας του Κώστα Μισιαούλη αναφέροντας τα ονόματα τριών προσώπων που όπως ισχυρίσθηκε υπάρχουν οκτώ έγγραφες μαρτυρίες ότι ενέχονται στο έγκλημα.

Ο ένας είπε ο Εζεκίας Παπαϊωάννου βρίσκεται στην Ελλάδα, ο άλλος στις φυλακές και ο τρίτος κυκλοφορεί ελεύθερα.

Υστερα από ευρεία συζήτηση η Βουλή ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο καλούσε την Κυβέρνηση να μεριμνήσει για τη διαλεύκανση του εγκλήματος και την προσαγωγή των φερομένων ως ενόχων στο δικαστήριο.

Κατά τη συζήτηση ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΔΗΚΟ Σταύρος Αμπίζας τόνισε ότι είναι ενήμερος ορισμένων ενεργειών που γίνονται από τις αρχές και πρόσθεσε:

"Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το ενδιαφέρον του αρμοδίου Υπουργού Εσωτερικών και γενικά των αρχών για την εξασφάλιση της εκδόσεως του δράστου του ειδεχθούς αυτού εγκλήματος θα συνεχισθεί σε αυξημένο ρυθμό για να αχθεί η τραγική αυτή υπόθεση ενώπιον της δικαιοσύνης".

Τόνισε επίσης ότι τη θλιβερή διαπίστωση ότι οι τότε πρωτεργάτες, υπαίτιοι, συνένοχοι παραμένουν αμετανόητοι και πρόσθεσε ότι "με την ευκαιρία της συζήτησης του θέματος αυτού θα ήτο καλό να προβλητισθούμε αν η διαδικασία για κάθαρση που εφαρμόζουμε στρέφεται στα κατάλληλα πρόσωπα σε πρωταίτιους, πρωτεργάτες, αρχηγούς και όχι ουραγούς και πιόνια".

Ο αρχηγός της ΕΔΕΚ Βάσος Λυσσαρίδης είπεν ότι δεν πρέπει να τιμωρηθεί μόνο εκείνος που κρατούσε το αυτόματο για τη δολοφονία του Μισιαούλη, αλλά όλη η ομάδα.

Μίλησε για υφηλά ιστάμενους που όπως φαίνεται δύνανται να κρατούν και σήμερα τον φάκελο της υπόθεσης κλειστό, είπε.

Σε δευτερολογία του ο Εζεκίας Παπαϊωάννου είπεν ότι ο φάκελος βρίσκεται στα χέρια του Εισαγγελέα και ότι εκείνο που χρειάζεται είναι να διαταχθεί η Αστυνομία να συλλάβει τους υπόπτους και να τους προσαγάγει ενώπιον της δικαιοσύνης.

Ο Εζεκίας Παπαϊωάννου μπήκε στη αντεπίθεση και ασκούσε έντονη πίεση στην Κυβέρνηση για να προωθήσει το άνοιγμα του φακέλου για τη δολοφονία του Μισιαούλη.

Ο Εζεκίας Παπαίωάννου ενέγραψε στη Βουλή στις 24 Μαϊου 1979 για συζήτηση το ακόλουθο θέμα: "Ο κίνδυνος νέας ανωμαλίας εξ αιτίας της Κυβερνητικής απροθυμίας να τιμωρήσει τους πραξικοπηματίες, να πραγματοποιήσει την κάθαρση και να αφοπλίσει της παράνομες ένοπλες ομάδες".

Σε δήλωση του στη Βουλή που ανέγνωσε προηγουμένως αναφέρθηκε στη συζήτηση που έγινε προ δεκαπενθημέρου γύρω από τη δολοφονία του Κώστα Μισιαούλη και τις καταγγελίες στις οποίες προέβη αναφορικά με τα ονόματα και τις διευθύνσεις των ενεχομένων σ' αυτό που έγκλημα και πρόσθεσε:

"Μέχρι στιγμής όμως οι φονιάδες ή δύο τουλάχιστον από αυτούς, γιατί ο τρίτος εκτίει ποινή φυλάκισης για άλλο έγκλημα, είναι ακόμα ελεύθεροι, και όχι μόνον αυτό, αλλά ο πατέρας ενός από αυτούς με επιστολή του που δημοσιεύθηκε σε αντιδραστική εφημερίδα βρίζει χυδαιότατα και μένα προσωπικά και κατ' επέκταση και το σώμα που κάλεσε η εκτελεστική εξουσία να προβεί στη σύλληψη των φονιάδων. Μπροστά σ' αυτό το σώμα και το λαό γενικά εγείρεται ένα πελώριο ερώτημα. Θα επιτραπεί η μη σύλληψη των φονιάδων εναντίον των οποίων υπάρχουν ενυπόγραφες μαρτυρίες; Πιστεύω όχι. Γιατί αν γίνει κάτι τέτοιο, τότε σημαίνει ότι παρουσιάζεται κάταφωρα η αρχή του έννομου κράτους".

Μπροστά στην πίεση της Βουλής η Κυβέρνηση δεν μπορούσε παρά να δραστηριοποιηθεί και να ανοίξει το φάκελο Μισιαούλη...