23.7.1974: Ο Γλαύκος Κληρίδης αρχίζει προσπάθεια επανόδου στην ομαλότητα μέσα σε δύσκολες συνθήλκες χωρίς αστυνομία και Εθνική Φρουρά, για να επιβάλει την τάξη.

S-2111 (E)

23.7.1974: Ο ΓΛΑΥΚΟΣ ΚΛΗΡΙΔΗΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΠΑΝΟΔΟΥ ΣΗΝ ΟΜΑΛΟΤΗΤΑ ΜΕΣΑ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΤΑΞΗ. Ο ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΜΕΣΑ ΧΩΡΙΟ ΠΑΦΟΥ ΕΝΩ Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΟΥΣΟΣ ΚΑΛΕΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΕΟΚΑ Β ΝΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΛΗΡΙΔΗ

Μετά το πραξικόπημα τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα για τον προεδρεύοντα Γλαύκο Κληρίδη.

Ούτε γραφείο δεν είχε μια και το προεδρικό Μέγαρο είχε καταστραφεί κατά το πραξικόπημα.

Ετσι εγκαταστάθηκε στο Γραφείο του διευθυντή του Γραφείου Δημοσίων Πληροφοριών που μετονομάστηκε σε Προεδρικό Γραφείο στις 23 Ιουλίου 1974 μετά την απομάκρυνση του Νικολάου Σαμψών.

Ηταν ένα κάπως άνετο γραφείο. Προσωπικό δεν είχε παρά μόνο τις ιδιαίτερες γραμματείς του ΓΤΠ. Ομως τις πρώτες ημέρες τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα καθώς δεν διέθετεα οργανωμένη αστυνομία και Εθνική Φρουρά.

Ουσιαστικά βρισκόταν μόνος με μερικούς στενούς του φίλους στο Προεδρικό Γραφείο και μέσα από το χάος προσπαθούσε να στήσει ξανά το κράτος.

Χρήματα δεν διέθετε το κράτος και αναγκάστηκε να καταφύγει σε φίλους τους πολίτες για να εξασφαλίσει μια μικρή χρηματοδότηση όπως ο Γεώργιος Παρακευαϊδης και στην Ελλάδα ο πρωθυπουργός της χώρας Κωνσταντίνος Καραμανλής που του υποσχέθηκε μια πρώτη βοήθεια ύψους 6,5 εκατομμυρίων λιρών σαν αρχή.

Ομως τα πόστα διέθεταν οι χουντικοί.

Πρώτος έφθασε για στελεχωση της Εθνικής Φρουράς, ο στρατηγός Ευθύμιος Καραγιάννης στις 6 Αυγούστου, ο οποίος αντικατέστησε τον στρατηγό Ντενίση.

Στις 8 Αυγούστου αντικατέτησε

ΑΓΩΝ Νέο υ πουργικό Κληρίδη, 9 Αυγούστου,

Κυβέρνηση προσωπικοτήτων σχημάτισε ο Πρόεδρος Κληρίδυς και αντικατέστησε σχεδον όλους τους υπουργούς που είχαν αναλάβει μετά την ανατροπή του Μακαρίου.

Ο ίδιος διατηρεί τα υπουγεία Εξωτερικών και Εσωτερικών.

Οι νέοι υπουργοί είναι:

1. Ανδρέας Μικελλίδης, υπουργός Παιδείας.

2. Ζήνων σεβέρης, υπουργός υγείας.

3. Νίκος Παττίχης, υπουγός Συγκοινωνιών.

4. Λεύκος Κληρίδης, υπουργός Δικαιοσύνης.

5. Πανίκος Σιβιτανίδης, υπουργός Εργασίας.

6. Ευαγόρας Λανίτης, υπουργός Γεωργίας.

Αργότερα ανέλαβαν ως υπουργός Εξωτερικών ο Ιωάννης Χριστοφίδης και ως υπορυγός Εσωτερκκών και Αμυνας ο Νίκος Κόσης

Στις συνομιλίες που είχε στην Αθήνα στις 24 Αυγούστου, 1974 με τον πρωθυπουργό Κωστα Καραμανλή, πέραν της πρώτης οικονομικής βοήθειας που εξασφάλισε, εξετάστηκε το θέμα του αφοπλισμού των ενόπλων.

Ανακοινώσεις δεν έγιναν αλλά μεταδίδονταν από τα ξένα πρακτορεία.

Ετσι στις 25 το πρακτορείο Ρόϊτερ μετέδιδε από την Αθήνα σύμφωνα με την εφημερίδα "Κύπρος" στις 26.8.1974 ότι ο πρόεδρος Κληρίδης θα επιχειρήσει "να αφομοιώση ή να διαλύση τας παραστρατιωτικάς δυνάμεις εις Κύπρον διά να αποτρέψη ανευθύνους προκλήσεις κατα των τούρκων, πράγμα που οι τελευταίοι θα ηδύναντο να εκμεταλλευθούν"

Σύμφωνα με το ίδιο πρακτορείο που στηριζόταν σε πληροφορίες από καλά πληροφορημένες ελληνοκυπριακές πηγές στην Αθήνα, η Κυπριακή Κυβέρνηση θα επέβαλλε αυστηρό έλεγχο στην ΕΟΚΑ Β τα μέλη της οποίας θα διαλύονταν και θα εντάσσονταν στην Εθνική Φρουρά.

Στις 27 Αυγούστου ο Γλαύκος Κληρίδης δήλωσε ότι στις συνομιλίες του στην Αθήνα αποφασίστηκε η λήψη σειράς μέτρων για την επικράτηση του νόμου και της τάξης, ώστε οι άντρες της ΕΟΚΑ Β να φύγουν από τους αστυνομικούς σταθμούς και τα οδοφράγματα που συνέχιζαν να υποβάλλουν τους πολίτες σε έλεγχο συμπεριφερόμενοι ως υπερεξουσία.

Σε σχετική ερώτηση ο Γλαύκος Κληρίδης είπε ότι "τα μέτρα αυτά δεν αφορούν μόνον την ΕΟΚΑ Β αλλ' επίσης οιαδήποτε παρανόμως οπλοφορούντα στοιχεία ανεξαρτήτως εάν ανήκουν εις την ΕΟΚΑ Β ή εις οιανδήποτε άλλην παράνομον οργάνωσιν".

Ο Γλαύκος Κκληρίδης προσπάθησε στις δηλώσεις του να παρουσιασθεί ότι δεν κινδύνευε από τους παρανόμους ενόπλους λέγοντας ότι αν ο κυπριακός λαός θεωρούσε ότι υπήρχε ανάγκη αλλαγής θα εύρισκε συνταγματικούς τρόπους προώθησης μιας τέτοιας αλλαγής.

Ωστόσο οι παράνομοι οπλοφόροι συνέχιζαν τη δράση τους χωρίς να ανησυχούν για μέτρα εναντίον τους αυτή την περίοδο και ακόμα μια μέρα, όπως ο ίδιος αφηγήθηκε, αργότερα μπήκαν ένοπλοι στο γραφείο του και προσπάθησαν να τον πείσουν να ακολουθήσει την πολιτική τους σε συγκεκριμένο τομέα.

Σύμφωνα με την εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος" της 29ης Αυγούστου 1974 "οπλοφόροι που εγκατεστάθησαν από την πρώτη στιγμή της τουρκικής εισβολής στο θέρετρο της Κακοπετριάς, γίνονταν πρόξενοι "απαραδέκτων επεισοδίων, τα οποία ευρίσκονται εις την ημερησίαν διάταξιν της δράσεως των".

Πρόσθετε η εφημερίδα:

"Βοθροκαθαριστής από την Λευκωσίαν ονόματι Νίκος Χριστοδούλου επεσκέφθη χθες τα γραφεία της εφημερίδας μας και κατήγγειλε το ακόλουθον επεισόδιον:

Την Κυριακήν ο Χριστοδούλου μετέβη με ένα άλλον συνάδελφον του εις Κακοπετριάν διά να καθαρίσει τον βόθρον καφενείου. Μόλις άρχισε να εργάζεται τον επλησίασεν ένα πρόσωπον και τον διέταξε να εγκαταλείψει την δουλειάν του "διότι τον ενοχλούσε". Ο Χριστοδούλου δεν υπήκουσεν ότε μετά παρέλευσιν ολίγων λεπτών το ίδιον πρόσωπον ενεφανίσθη με αυτόματον Καλασνίκωφ ανα χείρας. Ο οπλοφόρος εις την παρουσίαν αστυνομικών και πολλών άλλων προσώπων προέταξε το αυτόματον του και επανέλαβε την διαταγήν προς τον Χρισοδούλου να εγκαταλείψει την εργασίαν του. Κατόπιν τούτου ο Χριστοδούλου απεχώρησεν ενώ ο συγκνετρωθέντες κάτοικοι Κακοπετιράς ήρχισαν να αποδοκιμάζουν τον προσταστευόμενον υπό των αστυνομικών οπλοφόρον".

Η ίδια εφημερίδα στην ίδια έκδοση της έγραφε και τα ακόλουθα σε ανταπόκριση από τη Λεμεσό:

"Κάτοικοι της περιοχής Μαραθάσας και Πιτσιλλιάς εκφράζουν δυσφορίαν και αγανάκτησιν διά την στάσιν ωρισμένων γενειοφόρων και μακρυμάλληδων οι οποίοι διά των όπλων των απαγορεύουν την μεταφοράν και πώλησιν εφημερίδων που υποστηρίζουν την πολιτικήν Μακαρίου".

Ο νέος αρχηγός της Εθνικής Φρουράς Στρατηγός Καραγιάννης ανέλαβε να επιβάλει την τάξη καθώς η αστυνομία συνέχιζε ακόμα να παραμένει ακέφαλη.

Για να έχει όμως κύρος και να μπορέσει να εφαρμόσει την τάξη ο Στρατηγός Καραγιάννης εξασφάλισε νέους ελλαδίτες αξιωματικούς, οι οποίοι αντικατέστησαν αυτούς που είχαν συμμετάσχει στο πραξικόπημα.

Αποστολή τους ήταν σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόϊτερ (Φιλελεύθερος 30.8.74) "να αναλάβουν το έργον του αφοπλισμού των διαφόρων παραστρατιωτικών ομάδων εις την νήσον όπως είναι η εξστρεμιστική οργάνωσις της άκρας δεξιάς ΕΟΚΑ Β".

Την ίδια μέρα γίνεται ακόμα ένα βήμα ομαλοποίησης στην Κύπρο. Ο αρχηγός της αστυνομίας Σάββας Αντωνίου επιστρέφει στη θέση του, από την οποία είχε παυθεί από τους πραξικοπηματίες.

Στη θέση του υπαρχηγού αναλαμβάνει ο αστυνόμος Μιχαλάκης Παντελίδης.

Μάλιστα ο Γλαύκος Κληρίδης προβαίνει στο διορισμό του Μιχαλάκη Παντελίδη σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση ως πρόεδρος της Δημοκρατίας και όχι προεδρεύων (29.8):

" Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προέβη σήμερον εις τον διορισμόν του Μιχ. Παντελίδη Βοηθού Αρχηγού της Αστυνομίας εις την θέσιν του Υπαρχηγού της αστυνομικής δυνάμεως", αναφέρεται σε επίσημη ανακοίνωση.

Προχωρώντας σε μέτρα επαναφοράς της συνταγματικής τάξης ο Γλαύκος Κληρίδης προέβη την ίδια ημέρα στη λήψη άλλων δύο αποφάσεων:

Απέσπασε τον Χριστόδουλο Χριστοδούλου από τη θέση του διευθυντή του Κυβερνητικού Τυπογραφείου και τον διόρισε στη θέση του υφυπουργού παρά τω Προέδρω, ενώ ειδοποιήθηκε ο Ανδρέας Χριστοφίδης να επανέλθει στη θέση του διευθυντή του Ρικ.

Επίσης όπως ανακοινώθηκε ο Ανδρέας Παρισινός, υφυπουργός του Σαμψών, υπέβαλε την παραίτηση του.

Απολύθηκαν 860 ειδικοί αστυφύλακες που διόρισε το πραξικοπηματικό κεθεστώς.

ΦΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΦΟ

Ομως η επάνοδος στην ομαλότητα δεν ήταν απλό πράγμα. Οι εγκληματίες είχαν συνηθίσει και δεν ήταν εύκολο να εγκαταλείψουν τις παλιές τους συνήθειες.

Στις 8 Σεπτεμβρίου 1974 γύρω στα μεσάνυκτα οκτώ με εννέα οπλοφόροι με Καλασνίκοφ επιβαίνοντες σε δυο αυτοκίνητα μετέβησαν στο Μέσα Χωριό στην Πάφοι, για να απαλείψουν συνθήματα υπέρ του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου που ήταν γραμμένα σε τοίχους καφενείων και της εκκλησίας του χωριού.

Οι κατοικοι του χωριού, θαμώνες καφενείου προέτρεψαν τους οπλοφόρους να φύγουν, αλλά αυτοί αρχισαν να πυροβολούν στον αέρα.

Τότε ο αγροφύλακας του χωριού έτρεξε στη εκκλησία και άρχισε να παίζει την καμπάνα, οπότε άρχισαν να συγκεντρώνονται οι συγχωριανοί στην πλατεία του χωριού και να αποδοκιμάζουν τους οπλοφόρους οι οποίοι στο μεταξύ κτύπησαν τον αγροφύλακα βάναυσα όταν αντελήφθησαν ότι αυτός είχε δώσει συναγερμό.

Οι οπλοφόροι άρχισαν στη συνέχεια να πυροβολούν εναντίον του πλήθους με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο Δημοσθένης Γεωργίου και να τραυματισθούν δύο άλλοι.

Κατά το επεισόδιο τραυματίστηκαν επίσης η σύζυγος του Δημοσθένους και ο 15χροος Γεώργιος Τάκη.

Η Κυβέρνηση του Γλαύκου Κληρίδη ή όση μπορούσε να ελέγξει, καταδικασε τη δηλοφονία του Δημοσθένη Γεωργίου με την πιο κάτω δήλωση:

"Πας εχέφρων πολίτης δεν ημπορεί παρά να καταδικάζει εντόνως τα πρόσφατα θλιβερά γεγονότα εν Πάφω και αλλαχού. Εις στιγμάς κατά τας οποίας απ' όλας τας κατευθύνσεις καταβάλλονται σύντονοι προσπάθειαι εκτονώσεως διά την ισχυροποίησιν του εσωτερικού μετώπου προς σωτηρίαν της πατρίδος, είναι απλώς αδιανόητον το να εξακολουθή να διέπη την τύχην του κυπριακού λαού ο φανατισμός και η αλληλοεξόντωσις. Η Κυβέρνησις είναι εν πάση περιπτώσει αποφασισμένη να διατηρήση και κατοχυρώση την τάξιν και την ασφάλειαν, με την βεβαιότητα ότι της συμπαρίσταται το λαϊκόν αίσθημα το οποίον δεν αποδέχεται πλέον την άσκοπον και καταλυτικήν αναταραχήν".

Το έγκλημα καταδίκασε και ο πρσβης της Ελλάδας Μιχαήλ Δούντας, ο οποίος την περίοδο αυτή αποτελούσε ένα από τους πόλους που προωθούσαν την επαναφορά της τάξης στο νησί.

Σε απαντητικό τηλεγράφημά του στον Πρόεδρο της κονότητας Μέσα Χωρίου Χαράλαμπο Μιχαήλ τόνισε ότι "εγκληματικαί ενέργειαι ως η επισυμβάσαι εις το χωρίον σας ου μόνον ανθρωπίνην οδύνην επισωρεύουν αλλά και υπονομεύουν την προσπάθειαν εις την οποίαν έχει επιδοθεί ολόκληρος ο ελληνισμός προς διάσωσιν της Κύπρου".

Στις προσπάθειες για επαναφορά στην ομαλότητα θα πρέπει να περιλαμβάνεται και η έκκληση του Γεώργιου Καρούσου, του ανθρώπου που είχε αναλάβει ως Διοικητής της ΕΟΚΑ Β μετά τον θάνατο του Στρατηγού Γρίβα τον Γεννάρη του 1974 και ο οποίος φυγαδευθηκε μεν στην Ελλάδα αλλά σύμφωνα με μαρτυρίες, ενώ θεωρείτο αντίπαλο του χουντικού καθεστώτος, χουντικοί τον υποδέχθηκαν κατά τη μυστική μετάβαση του στην Ελλάδα και του πρόσφεραν κάθε διευκόλυνση προκαλώντας πολλά ερωτήματα γύρω από την παρουσία του στο πλευρό του Στρατηγού Γρίβα στη διάρκεια της δράσης της ΕΟΚΑ Β.

Ο Καρούσος σε ανακοίνωση- έκκληση προς τα μέλη της ΕΟΚΑ Β εν όψει των νέων συνθηκών που δημιουργήθηκαν τα κάλεσε να παραδώσουν τα όπλα κα να δώσουν τα χέρια:

"Αγωνιστές της ΕΟΚΑ

Με το δικαίωμα του Ελληνα αξιωματικού που πολέμησε εναντίον του κατακτητού στο νησί σας με το αίσθημα του συμμαχητού που κοντά σας μοιράστηκε τον πόνο και τους κινδύνους και με το καθήκον του αντικαταστάτου διοικητού μετά τον θανατο του Διγενή απευθύνω προς όλους σας τα εξής:

Δεν είναι σήμερα μέρες για το οποιοδήποτε ξόδεμα σας στο παρλεθόν. Είναι λαθος αυτό και να σταματήσει αμέσως. Μια ολόκληρη Ελλάδα εδώ πάνω ξεσηκώθηκε αντίθετη στα γινάτια των μερικών που ντυμένοι τη φορεσιά του "ενωτικού" και κρυμμένοι πίνω από την άδολη ιδέα σας καταχράστηκαν την πατριωτική θέληση σας για το ωραίο, το υψηλό, το ελληνικό.

Βρισκόμαστε τώρα σε μια πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται ανάλυση για το πόσο οδυνηρή είναι και το πού μας έφερε τελικά. Οποιος δεν την καταλαβαίνει και όποιος δεν θέλει να σταθεί τις στιγμές αυτές έλληνας, φωτιά και τσεκούρι στην κεφαλή του.

Πολεμήσατε σκληρά, αγωνιστές της ΕΟΚΑ.

Και γεμίσατε τα πεδία των μαχών με τους ήρωες νεκρούς σας, χωρίς κανένας να το αναγνωρίση. Πιστέψτε όμως πως γι' αυτά φταίνε μόνο τα λάθη.

Είναι διπλή η παλληκαριά όταν τα ομολογούμε. Σας το βροντοφώνησα κάποτε.

Ούτε από τον αδελφικό σπαραγμό ούτε απ τον θάνατο του Προέδρου περνά ο σκοπός μας. Οσο θα είναι ο υπεύθυνος αρχηγός σας, ποτέ δεν θα πράξω το ιστορικό αυτό σφάλμα. Εγινε όμως το σφάλμα. Ούτε ο Διγενής ούτε σεις φταίξατε. Ποιος όμως το γνωρίζει αυτό; Και πως θέλετε να το μάθη το Εθνος όταν σήμερα βρίσκονταν στενοί θερμοκέφαλοι που άλλες εντυπώσεις δίνουν. Ποιοι εναι αυτοί; Τους ανέχεστε; Ποια σχέση μπορούν να έχουν με τα ιδανικά σας όταν σε τέτοιες στιγμές σκυλλοτρώγωνται και σπρώχνουνται τα πράγματα στο χειρότερο; Φιλοδοξίες και οφφίτσια; αργηγίες και πόστα σ' ένα τόπο μακελεμένο, καμένο, κατεστραμμένο;

Ας σταθούμε ψηλά αγωνιστές της ΕΟΚΑ. Ας συλλογιστούμε. Ας ξεκαθαρίσουμε τις σκέψεις μας αμερόλπητα. Κι' ας ορθωθούμε παλλικαρίσια μπροστά στις ευθύνες που φέρουμε και τις κατακραυγές που μας παραδέρνουν. Δεν έχουμε δικαίωμα εμείς να καταστρέψουμε το Εθνος. Οποιος το σκέφτηκε αλλοιώς και όποιος νόμισε ότι μπορεί να προτάξη τα προωπικά του συμφέροντα μπροστά στο ιερό καθήκον της σωτηρίας του τόπου μας, θα κληθή χωρίς δισταγμό να δώση λόγον των πράξεων του ενώπιον ενός ολοκλήρου λαού που γνωρίζει τι θέλει.

Υπάρχει σήμερα στην Ελλαδα υπεύθυνη Κυβέρνηση. Υπάρχουν υπεύθυνοι πολιτικοί. Οπουδήποτε και αν ανήκουν ξέρουν να βλέπουν, να σκέπτωνται, να σταθμίζουν. Δεν έχετε να φοβηθήτε τίποτα. Δεν θα σας αδικήσουν. Δεν θα παραγνωρίσουν τους ποταμούς των αιμάτων σας τα ιερά σας "πιστεύω", τους εθνικούς σας πολμούς, τους πόνους σας και τις κατάφρόνιες.

Τα όπλα όμως που κρατάτε τώρα στα χέρια σας, δεν θα στραφούν εναντίον αδελφών. Αν κανείς σας το υποδείξει δώστε του αδίστακτη απάντηση. Ανθρωπος για να καταχραστή την πλουσία, ιστορική, εθνική ιστορία σας δεν υπάρχει.

Αυτούς τους δύσκολους καιρούς που περνά ο ελληνισμός ακροβάτες στο σχοινί της απελπισίας που φέρει η καταστροφή δεν πρέπει να υπάρξουν. Αν όμως υπάρχουν δέστε τους, πλήξτε τους, με το ίδιοι σχοινί που φρόντισαν να σας δώσουν.

Προσωπικά είμαι δίπλα σας. Δεν σας εγκαταλείπω. Θα υπερασπισθώ τα αγνά και τα υπέροχα που διέκρινα στις πατριωτικές σας ψυχές σε ώρες δύσκολες. Κοντά σας χθες, μέσ' τα σπήλια, κοντά σας και τώρα. Αλλά με μυαλό. Με φρόνηση. Με σοβαρότητα. Με συνέπεια. Χάσαμε μια μάχη. Μια μάχη μόνο από λάθη. Για τα οποία δεν φταίτε σεις.

Αυτό δεν θα πέση πως πρέπει να χάσουμε την αυτοκυριαρχία και τους λογισμούς μας. Η Κύπρος δεν θα χαθή εάν προσέξουμε. Αν όμως δεν προσέξουμε θα χαθή. Και θάναι τραγικόν. Εμείς που λέγαμε ότι αγωνιζόμαστε για την ένωση με την Ελλάδα θα προσφέρουμε στην Ελλάδα μιαν τέτοια καταστροφή.

Αγωνιστές της ΕΟΚΑ,

Δώστε πρώτοι δείγματα της θελήσεως σας για το καλύτερο. Απλώστε τα χέρια. Αγκαλιαστήτε. Αγαπηθήτε, πέρα ως πέρα. Σωτηρία του νησιού μας η ενότης. Αυτούς που σκοπεύουν αντίθετα και σας πιπιλίζουν με λόγια, που αναταράζουν τα πάθη κι' αυτούς που τυχόν θα σας βάλουν να ακολουθήσετε δρόμους για πιο πέρα καταστοφές, φτύστε τους κατάμουτρα. Αρκετά . Οι αυτοσχέδιοι καπετανίσκοι που έρριξαν λάσπη στον τάφο του Διγενή, κι έσπρωξαν τα πράγματα σ' αυτό το κατάντημα δεν έχουν θέση κοντά μας.

ΤΟΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΑΓΗ. Είναι η διαταγή ενός Εθνους που πρέπει να εφαρμοσθή.

Κρατηθήτε γερά μέσα στην αγκαλιά της συνέσεως και μην ανησυχήτε. Η Ελλάς σας παραστέκει. Θάχετε και τις αποδείξεις.

Σε σας λοιποί αδελφοί, Ελληνες κύπριοι, έχετε όλα το δικαίωμα να είστε Μακαριακοί, Εδεκιστές, Ακελιστές, Ενιαίοι, ή ο,τιδήποτε πόθησαν τα ελεύθερα πνεύματα και οι ελληνικές σας ψυχές.

Μπροστά σ' αυτό το δικαίωμα αποκαλύφθηκα εκεί και το σεβάστηκα, όσο βρέθηκα καντά σας. Σκεφτήτε όμως εάν έχετε το δικαίωμα να αδικήτε. Γιατί τότε προσβάλλετε το νόημα της ελευθερίας και καταπνίγετε την φωνή της δημοκρατίας. Για την οποίανα αγωνίζεστε, όπως λέτε.

Εγινε μια καταστροφή στο νησί. Δεν υπάρχει ασφαλώς έλληνας που να μην τη συνειδητοποίησε. Αν γι' αυτή την καταστροφή ευθυνόμαστε μεις, οι ενωτικοί, είμαστε έτοιμοι να ομολογήσουμε. Κι' ούτε θα μας λείψη το θάρρος, να βάλουμε τα κεφάλια μας στις θηλειές για να πάρουμε μόνοι μας την τιμωρία που ταιριάζει, αν μόνο εμείς πράγματι, είμαστε φταίχτες.

Μα τότε αδελφοί, εσείς, τι είστε; Οι αναμάρτητοι; Για εκείνα τα φονικά τα παλλουκώματα, τους βασανισμούς, τους αφανισμούς και τους διωγμούς, για εκείνες τις Πύλες Πάφου, τις Κεντρικές Φυλακές και τα σάπια κρέατα των αγωνιστών που δεν έπραξαν τίποτε περισσότερο παρά να πιστεύουν στην Ελλάδα και να παρασυρθούν, έστω από σειρήνες ψεύτικες. Ποιοί φταίνε αδελφοί για τα ψέματα και τους εις βάρος μας καταλογισμούς των ανομημάτων που κατά μας δεν πάξαμε; Να ξεγελάσουμε τους λογικούς ή να σταθούμε αντίθεετοι στην αδέκαστη ιστορία που δεν μπορεί παρά κάποτε να πη τα σύκα- σύκα, και τη σκάφη-σκάφη;

Αδελφοί,

πάρτε το χέρι μας και δώστε το δικό σας. Σφουγγάρι στο περασμένο. Οι έντιμοι ηγέτες σας, των οποίων τους αγώνες παραδεχόμαστε και που η αθέλητη, ας πούμε, αδικία τους, τόσο βαθειά μας πλήγωσε, θα δώσουν σ' όλους μας ασφαλώς ένα μεγάλο παράδειγμα υψηλοφροσύνης στους δύσκολους τούτους καιρούς που διερχόμαστε. Ακολουθείστε τους με θάρρος και μη ξεχνάτε ότι υπάρχουν και σε μας καπετανίσκοι, ακάθαρτοι που δεν πρέπει σήμερα να σας παρασύρουν. Φτύσετε τους, όπως εμείς αδελφοί. Στέκω κοντά στις ιδέες σας, με σεβασμό και κρατώ ολόρθη τη συείδηση μπροστά στην καταστροφή που πρέπει εδώ ακριβώς, τώρα να σταματήσει.

Βοηθήστε κι εσείς με την ίδια ορμή και μεις το τολμούμε

ΚΑΡΟΥΣΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ