15.7.1974: Τρία κοριτσάκια μαζί με τους γονείς τους είδαν τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και ήξεραν ότι ήταν ζωντανός τη στιγμή που οι πραξικοπηματίες υποστήριζαν ότι "ο Μακάριος είναι νεκρός"

S-2062

15.7.1974: ΤΡΙΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΝΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΙΔΑΝ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΚΟ ΜΑΚΑΡΙΟ ΚΑΙ ΗΞΕΡΑΝ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΙ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΑΝ ΟΤΙ "Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ"

Λίγο μετά την έκρηξη του πραξικοπήματος και την έφοδο εναντίον του Προεδρικού Μεγάρου, οι πραξικοπηματίες πιστεύοντας ότι είχαν επιτύχει τον σκοπό τους ανακοίνωσαν μέσω του Ραδιοφώνου του ΡΙΚ, το οποίο έθεσαν υπό τον απόλυτο έλεγχο τους, ότι "ο Μακάριος είναι νεκρός".

Στόχος ήταν περισσότερο να καμφθεί το ηθικό του λαού και ιδιαίτερα εκείνων που σχεδίαζαν να αντισταθούν στο πραξικόπημα.

Οι πρώτοι όμως που γνώριζαν ότι ο Μακάριος βγήκε ζωντανός από το ποεδρικό ήταν μια γυναίκα, ένας άνδρας και τρία κοριτσάκια.

Τι είχε συμβεί;

Με την έκρηξη του πραξικοπήματος η Μαρούλλα Ευρυπίδου, από την Πάφο παντρεμένη με τον Νίκο Ευρυπίδη στη Λευκωσία, και μητέρα τριών παιδιών, εργαζόταν στο τμήμα αναπτύξεως Υδάτων της Κυβέρνησης. Οταν πληροφορήθηκε ότι έγινε έφοδος εναντίον του προεδρικού πανικοβήθηκε ιδιαίτερα γιατί στο σπίτι της, που βρισκόταν πίσω από το προεδρικό στην περιοχή Προδρόμου, ήσαν τα τρία κοριτσάκια της, η Ηρώ 9 χρόνων, η Ρέα 7 χρόνων και η Χριστίνα 5,5 χρόνων. Μαζί τους ήταν η μητέρα της Φωστήρα Παναγιώτου, αλλά έκρινε ότι με κάθε τρόπο έπρεπε να σπεύσει κοντά τους γιατί σίγουρα θα χρειάζονταν τη βοήθεια της.

Σοκαρισμένη κατεθύνθηκε στο συνάδελφο της Ανδρέα Λοϊζου που προθυμοποιήθηκε να την μεταφέρει στο σπίτι της με το αναπηρικό του αυτοκίνητο γιατί το δικό της βρισκόταν στο σπίτι της.

Ομως προς την οδό Προδρόμου (την οδό ακριβώς πίσω από το Προεδρικό Μέγαρο) δεν μπορούσαν να προχωρήσουν.

Τράβηξαν προς την περιοχή του Μετοχίου Κύκκου. Αδύνατο. Τα τανκς δεν τους επέτρεπαν.

Κατευθύνθηκαν προς την περιοχη του Παρισινού και ύστερα από πολλές προσπάθειες και δυσκολίες, μέσω αρκετών παρόδων έφθανε στο σπίτι της.

Ανακουφίστηκε. Οχι όμως για πολύ γιατί οι πυροβολισμοί έπεφταν βροχή. Οι εκρήξεις δονούσαν την ατμόσφαιρα και ήδη είχαν φανεί οι πρώτοι καπνοί να καλύπτουν το Προεδρικό Μέγαρο.

Βιαστικά κατέβηκε από το αυτοκίνητο του συναδέλφου της και σχεδόν ταυτόχρονα είδε μερικά πρόσωπα να τρέχουν.

Δυο από αυτούς φώναξαν μόλις είδαν το αυτοκίνητο να σταματά.

- Να ένα άλλο αυτοκίνητο. Γρήγορα...

Κατευθύνθηκαν προς τον οδηγό και αυτός τους εξήγησε ότι το αυτοκίνητο του ήταν αναπηρικό. Ο ένας με τα πολιτικά ρούχα είπε ότι δεν τον ένοιαζε και ότι ήξερε να το οδηγήσει.

Μεταξύ των άγνωστων της υπήρχε και κάποιος ιερωμένος που δεν φορούσε καλυμαύχι μόνο με το αντερί, αλλά δεν συνεδηποίησε ποιος ήταν εκείνη τη στιγμή.

Την ώρα εκείνη βγήκε από το σπίτι της η μητέρα της Φωστήρα Παναγιώτου η οποία της ανέφερε ότι οι άγνωστοι της είχαν ζητήσει τα κλειδιά του αυτοκινήτου της όμως δεν τα βρήκε.

Κάποιος μπήκε στο αναπηρικό αυτοκίνητο και το ξεκίνησε. Σχεδόν ταυτόχρονα τα τρία της κοριτσάκια άρχισαν να φωνάζουν:

" Εν ο Μακάριος, εν ο Μακάριος".

Ο ιερωμένος έστρεψε το κεφάλι προς τα τρία κοριτσάκια, τους χαμογέλασε και τα αποχαιρέτησε με το χέρι του. Υστερα μπήκε στο αυτοκίνητο και κάθησε στη μέση δυο ανδρών. Ενας άλλος άνδρα κάθησε στο τιμόνι και ένας δίπλα του.

Οταν η κυρία Ευρυπίδου άκουε τα κοριτσάκια της να φωνάζουν συνειδητοποίησε ποιος ήταν ο άγνωστος της ιερωμένος. Ηταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, αλλά με το αντερί και χωρίς καλυμαύχι δεν τον είχε αναγνωρίσει.

Το αυτοκίνητο με τους πέντε επιβάτες αναχώρησε όσο γρήγορα μπορούσε. Ηταν ήδη καιρός γιατί σε λίγο έφθαναν τα τανκς που απέκλειαν κάθε έξοδο από το Προεδρικό Μέγαρο.

Ο Μακάριος μόλις είχε γλυτώσει.

Σε λίγο η κυρία Ευρυπίδου έφευγε κι' αυτή από το σπίτι της. Αντιλαμβανόταν ότι κινδύνευε από τις σφαίρες που ρίχνονταν γύρω. Και έπεσε πάνω στα τανκς.

Ομως ο Μακάριος είχε διαφύγει αφήνοντας πίσω του ένα αυτοκίνητο μίνι.

Το μίνι που είχε δανεισθεί λίγο προηγουμένως μόλις βγήκε από την κοίτη του ποταμού Πεδιαίου μαζί με τους τέσσερις φρουρούς του, τους Νίκο Θρασυβούλου, Ανδρέα Χατζηκλεάνθους και Ανδρέα Ποταμάρη και ένα άλλο αστυνομικό.

Ωστόσο παρά το γεγονός ότι ο οδηγός του μίνι τους το είχε δανείσει πρόθυμα στο τέλος δεν μπόρεσαν να προχωρήσουν παρά μερικά μέτρα μέχρι το σπίτι της κυρίας Ευρυπίδου είτε γιατί δεν διέθετε βενζίνη είτε γιατί είχε "μαγκώσει" το χειρόφρενό του και δεν μπορούσαν να προχωρήσουν.