3.7.1974: Ο Νίκος Κρανιδιώτης επιδίδει στο Στρατηγό Γκιζίκη την επιστολή του Μακαρίου με την οποία ζητεί ανάκληση των ελλήνων αξιωματικών από την Κύπρο

S-2025

3.7.1974: Ο ΝΙΚΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ ΕΠΙΔΙΔΕΙ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΓΚΙΖΙΚΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΖΗΤΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ. Ο ΓΚΙΖΙΚΗΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΣΚΟΠΕΥΕΙ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΕΙ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΟ ΕΝΩ ΑΡΧΙΖΕΙ ΚΥΚΛΟ ΕΠΑΦΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΠΡΙΟ ΠΡΕΣΒΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΖΗΤΕΙ, ΛΙΓΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΑ, ΠΙΣΤΩΣΗ ΧΡΟΝΟΥ, ΓΙΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΤΑ ΤΑΝΚΣ ΕΞΑΠΟΛΥΟΥΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΣΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ. Ο ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΓΓΛΗΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΣΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΒΕΡΩΦ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ

Στις 3 Ιουλίου 1974 ο πρέσβης της Κύπρου στην Αθήνα Νίκος Κρανιδιώτης επέδωσε στον Πρόεδρο της στρατιωτικής χούντας των Αθηνών Στρατηγό Γκιζίκη την επιστολή του προέδρου Μακαρίου με την οποία ζητούσε την ανάκληση των Ελλήνων αξιωματικών από την Κύπρο.

Η επίδοση της επιστολής έγινε στον Στρατηγό Γκιζίκη το πρωί της 3ης Ιουλίου και το περιεχόμενο της διέρρευσε αμέσως σε μεγάλο βαθμό την ίδια ημέρα.

Ωστόσο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στη Λευκωσία σαν ρωτήθηκε σχετικά με την επιστολή, δήλωσε ότι δεν υπήρχε καμιά ανακοίνωση επί του θέματος.

Η επίδοση της επιστολής ανακοινώθηκε επίσημα στις 4 Ιουλίου στην Αθήνα και μεταδόθηκε από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Μετέδωσε ο πρακτορείο:

"Ο εν Αθήνας πρέσβης της Κύπρου κ. Κρανιδώτης εγένετο χθες δεκτός υπό του προέδρου της Δημοκρστίας Στρατηγού Φαίδωνα Γκιζίκη προς τον οποίον επέδωσε επιστολήν του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπικσκόπου Μακαρίου.

Εις την επιστολήν ο Μακαριώτατος εκθέτει τας απόψεις της Κυβερνήσεως εις τας εσωτερικάς καταστάσεις και του θέματος της Εθνικής Φρουράς".

Αντίγραφο της επιστολής στάληκε και στον εξόριστο πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος βρισκόταν στο Παρίσι. Η επιστολή επιδόθηκε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή διά χειρός ο ίδιος δε διερωτήθηκε αν ο Πρόεδρος Μακάριος είχε καλύψει τα νώτα του.

Αναφέρεται στο Αρχείο Καραμανλή (τόμος 7, σελ. 218):

"Ο Κ. Καραμανλής ενημερώθηκε για την επίδοση της επιστολής του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στον Πρόεδρο Γκιζίκη από απεσταλμένο του Κυπρίου Προέδρου, ο οποίος και του εγχείρησε αντίγραφο της. Το ερώτημα που υπέβαλε αφού διάβασε το κείμενο ήταν αν ο Αρχιεπίσκοπος είχε ασφαλίσει τα νώτα του και στην αρνητική απάντηση του συνομιλητή του αντέταξε την παρατήρηση ότι μπαίνει με την ενέργεια του αυτή σε μεγάλη περιπέτεια".

Ο ίδιος ο Νίκος Κρανιδιώτης σε δηλώσεις του στο Αθηναϊκό "Βήμα" που αναδημοσιεύθηκαν από την κυριακή εφημερίδα Ο ΑΓΩΝ στις 30 Ιανουαρίου 1979 ανέφερε:

"Ενθυμούμαι το πρωί της Τετάρτης 3 Ιουλίου 1974 όταν ο Μακάριος μου τηλεφώνησε από τη Λευκωσία ότι μου στέλλει με ειδικόν απεσταλμένο μια επιστολή για να την επιδώσω στον Πρόεδρο Γκιζίκη.

"Σου στέλλω αντίγραφο", μου είπε. "Είναι για το γνωστό θέμα της Εθνικής Φρουράς, αλλά και για την όλην ανατρεπτική δραστηριότητα των Ελλήνων αξιωματικών στην Κύπρο. Να την επιδώσεις σήμερα".

Είχαμε συζητήσει επανειλημμένα το θέμα και είχα από την πρώτη στιγμή εισηγηθεί την επώνυμη καταγγελία των συνωμοτών και την άμεση αποπομπή τους. Ο Μακάριος, όμως, ανέβαλλε διαρκώς. Οταν έλαβα το γράμμα και διάβασα το αντίγραφο τον πήρα αμέσως πίσω στο τηλέφωνο: "Μακαριώτατε", του είπα "αυτό σημαίνει πόλεμο".

"Να το δώσεις" επέμενε, "να το δώσεις".

Ζήτησα κι' έγινα αμέσως δεκτός από τον Γκιζίκη. Καθόταν ανέκφραστος πίσω από τα σκούρα γυαλιά του στο ογκώδες γραφείο του μεγάλου θαλάμου που χρησιμοποιεί και σήμερα σαν πολιτικό γραφείο Πρωθυπουργού. Του εξήγησα το σκοπό της επισκέψεως μου. Κάθησα απέναντι του, τοποθέτησα το γράμμα στην άκρη του γραφείου και πρόσθεσα:

"Κύριε Πρόεδρε, είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε το περιεχόμενο της επιστολής αυτής. Θα μου επιτρέψετε όμως να σας υποβάλω συμπληρωματικά τα εξής, τα οποία επανειλημμένα έχω αναπτύξει στον κ. πρωθυπουργό και τον Υπουργό σας επί των Εξωτερικών: Κυκλοφορούν έντονα φήμες ότι η κυβέρνηση σας θα ανατρέψει τον Μακάριο. Αυτό δεν θα ήταν απλώς τεράστιο σφάλμα, αλλά πραγματικά εθνική συμφορά. Ο Μακάριος είναι η ανεγνωρισμένη από εχθρούς και φίλους έκφραση της διεθνούς οντότητας της Κύπρου, ο νόμιμα εκλεγμένος ηγέτης του Κυπριακού λαού, ο εθνικός αγωνιστής με τη διεθνή ακτινοβολία και αναγνώριση και οιαδήποτε απόπειρα εναντίον του θα ήταν απόπειρα εναντίον της Κύπρου. Το δεύτερο, που θα ήθελα να σας υποβάλω είναι σχετικό με μερικές αιτιάσεις που εκτοξεύονται υπό την κυβέρνηση σας εναντίον του Αρχιεπισκόπου, ότι δήθεν απομακρύνει την Κύπρο από την Ελλαδα, ότι είναι εχθρός της ενώσεως κλπ. Οι Ελληνες της Κύπρου τολμώ να πω, είναι πιο συνειδητοί Ελληνες από τους Ελληνες της Ελλάδος. Η Κύπρος όμως αποτελεί ανεξάρτητα κράτος και οιαδήποτε απόπειρα ενώσεως της με την Ελλάδα τη στιγμή αυτή, θα οδηγούσε μόνο στη διχοτόμηση".

" Κύριε Κρανιδιώτη, με διέκοψε ο κ. Γκιζίκης" τίποτε απ' όλα αυτά δεν συμβαίνει. Η Κυβέρνηση υποστηρίζει πλήρως την πολιτική του Αρχιεπισκόπου και αν ανέκυψαν μερικά ζητήματα, ελπίζω ότι σύντομα θα διευθετηθούν".

Σε μια άλλη συνέντευξη του που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Ο ΑΓΩΝ στις 15 Ιουλίου 1979 ο Νίκος Κρανιδιώτης ανέφερε για τη συνάντηση του με τον Στρατηγό Γκιζίκη:

"Κατά τη διάρκεια της συναντήσεως μου με τον στρατηγό Γκιζίκη που παγματοποιήθηκε στις 10.45 το πρωί της ημέρας εκείνης, (3.7.1974) αφού επέδωσα την επιστολή ανέπτυξα στο συνομιλητή μου τις γνωστές θέσεις μας: Οτι δηλαδή στο σημείο που έφθασαν τα πράγματα, ένωση θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο ύστερα από ένα νικηφόρο πόλεμο εναντίον της Τουρκίας και εφ' όσον η Ελλάδα δεν θα ήταν διατεθειμένη να αναλάβει τον πόλεμο αυτό οποιαδήποτε απόπειρα προς ένωση θα είχε μοιραία σαν συνέπεια τη διχοτόμηση.

Επέμεινα επίσης ότι η ελληνική Κυβέρνηση θα έπρεπε να ενισχύσει τον Αρχιεπίσκοπο στο έργο του και όχι να τον υποσκάπτει διά των αξιωματικών που είχαν σταλεί στο νησί, γιατί οποιαδήποτε απόπειρα εναντίον του Μακαρίου θα ήταν απόπριρα εναντίον της Κύπρου.

Ο κ. Γκιζίκης διέψευσε κατηγορηματικά ότι υπήρχε οιαδήποτε πρόθεση ανατροπής του Μακαρίου.

Τουναντίον επέμενε ότι η Ελληνική Κυβέρνηση υποστηρίζει πλήρως την πολιτική το Αρχιεπισκόπου και αν ανέκυψαν μερικά ζητήματα το ελπίζω, είπε, ότι σύντομα θα διευθετηθούν.

Το ίδιο βράδυ συνήντησα σε γεύμα τον "υπουργό Εξωτερικών " κ. Κυπραίο, τον οποίο ενημέρωσα επί του περιεχομένου της επιστολής Μακαρίου προς Γκιζίκη και παρότρυνα, με σειρά επιχειρημάτων, να ασκήσει όλη την επιρροή του επί του πρωθυπουργού και της κυβερνήσεως ώστε να αποφευχθεί οποιαδήποτε δυσάρεστη περιπέτεια.

Ο κ. Κυπραίος με διαβεβαίωσε ότι θα ενεργήσει προσωπικά ώστε να εξομαλυνθούν και να αποκατασταθούν πλήρως οι σχέσεις Αθηνών-Λευκωσίας.

Επειδή η κατάσταση με ανησυχούσε ιδιαίτερα ύστερα από τις περί πραξικοπήματος πληροφορίες που είχα στις 6 και 10 Ιουλίου από τον κ.Ε. Αβέρωφ συναντήθηκα εκ νέου με τον κ. Κυπραίο στις 10 Ιουλίου 1974.

ΕΡ: Τι σας είπε σ'αυτή τη συνάντηση;

ΑΠ: Στη συνάντηση μας εκείνη ο κ. Κυπραίος φαινόταν ιδιαίτερα ανήσυχος, δεν έπαυε όμως να με καθησυχάζει, επαναλαμβάνοντας ότι: "Θα πράξει παν το δυνατόν για την αποκατάστασιν των σχέσεων Αθηνών-Λευκωσίας. Η Ελληνική Κυβέρνηση μου είπε επί λέξει, λυπείται για την κρίση που επήλθε στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου, φρονεί εν τούτοις, αν το ανακύψαν θέμα της αναμίξεως Ελλήνων αξιωματικών εις στασιαστικάς ενεργείας εν Κύπρω, καθώς και το θέμα της Εθνοφρουράς, θα μπορέσουν να λυθούν με διπλωματικές συνεννοήσεις και όχι με έγγραφον καταγγελίαν όπως η καταγγελία που απεστάλη από τον Αρχιεπίσκοπον στον Πρόεδρο Γκιζίκη. Η Ελληνική Κυβέρνηση, πρόσθεσε, λυπείται ιδιαίτερα γιατί η επιστολή εδόθη στη δημοσιότητα.

Εν συνεχεία ο κ. Κυπραίος με παρακάλεσε να διαβιβάσω στον Αρχιεπίσκοπο επί λέξει τα εξής:

α). Η Ελληνική Κυβέρνησις εμμένει σταθερά στην πολιτική της ανεξαρτησίας γιατί πιστεύει ότι η ένωσις επί του παρόντος είναι εφικτή. Η δήλωσις του κ. Ανδρουτσοπούλου περί της μη αναμίξεως στα εσωτερικά της Κύπρου θα αποτελέση τον γνώμονα της περαιτέρω πολιτικής της Ελληνικής Κυβερνήσεως έναντι της Κύπρου.

2. Η Ελληνική Κυβέρνησις επαναβεβαιώνει την βαθύτατη εκτίμηση της προς τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και επιθυμεί να έχη μαζί του ειλικρινή και και εγκάρδια συνεργασία.

3. Η Ελληνική Κυβέρνησις αντιλαμβάνεται ότι ο Αρχιεπίσκοπος έχει προχωρήσει στην ρύθμιση του θέματος της Εθνοφρουράς με νομοθετικά μέτρα παρακαλεί όμως να παραταθεί για λίγες ακόμα μέρες η προθεσμία αποχωρήσεως των Ελλήνων αξιωματικών αφ' ενός μεν για λόγους γοήτρου και αφ' ετέρου για να κατευνασθούν τα πνεύματα.

4. Η Ελληνική Κυβέρνηση φρονεί εν πάση περιπτώσει ότι η μείωσις της δυνάμεως της Εθνοφρουράς θα εμείωνε την αμυντική δυνατότητα της Κύπρου έναντι των τούρκων.

Στη συνέχεια ο κ. Κυπραίος εξέφρασε την άποψη να τεθούν ευθέως οι εκατέρωθεν απόψεις και αν -όπως πίστευε- επήλθε συμφωνία να κατέβει ο ίδιος στην Κύπρο προς επικύρωση της συμφωνίας αυτής και ακολούθως να προσκληθεί ο Αρχιεπίσκοπος στην Αθήνα για την επισφράγιση της νέας περιόδου συνεργασίας.

Κατά τη διάρκεια της συναντήσεως μας, επέσυρα την προσοχή του συνομιλητή μου στο γεγονός ότι οι απόψεις της Κυπριακής Κυβερνήσεως ετέθησαν ευθέως από τον Μακαριώτατο στην επιστολή του προς τον Πρόεδρο Γκιζίκη και υπογάμμισα την τετάστια ζημιά που προκαλέσανε στην Κύπρο οι αλλεπάλληλες επεμβάσεις και οι υποχωρήσεις απέναντι των τούρκων, εκ μέρους της ελληνικής πλευράς, καθώς και η έλλειψη ενότητος σύμπνοιας και ειλικρινούς συνεργασίας μεταξύ Αθηνών και Λευκωσίας.

" Εφ' όσον" είπα "η ελληνική Κυβέρνηση πιστεύει ότι η ένωση επί του παρόντος είναι ανέφικτη θα έπρεπε να ενισχυθεί η διεθνής οντότης του Κυπριακού κράτους, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί ένα δεύτερο ελληνικό κράτος στην Ανατολική Μεσόγειο. Ετόνισα ότι απ' ευθείας διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, για το Κυπριακό, είναι επικίνδυνες, γιατί με τον τρόπο αυτό αναγνωρίζονται έμπρακτα στην Τουρκία δικαιώματα επάνω στην Κύπρο και γιατί η διεθνής θέση της Ελλάδας είναι σήμερα μειωμένη έναντι εκείνης της Τουρκίας και επομένως οι πιέσεις θα ασκούνται επάνω στο ασθενέστερο μέρος και όχι επάνω στην Τουρκία. Απεναντίας, πρόσθεσα, διαπραγματεύσεις μεταξύ ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων, μας φέρνουν σε πλεονεκτική θέση και λόγω της αριθμητικής υπεροχής του ελληνικού στοιχείου και λόγω της διεθνούς υποστηρίξεως την οποίαν έχει η Κυπριακή Κυβέρνηση και ιδιαίτερα ο Πρόεδρος Μακάριος.

Τέλος εκάκισα την επέμβαση του στρατού στα εσωτερικά της Κύπρου και ετόνισα ότι εξυφαινόμενες συνωμοσίες δημιουργούν καταστρεπτικές προϋποθέσεις, παρόμοιες εκείνων που οδήγησαν στην ήττα του 1897 και στην τραγαδία του 1922.

Λόγω της κρισιμότητος των καιρών παρεκάλεσα τον κ. Κυπραίο να συναντηθούμε εκ νέου για να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις και να βοηθήσουμε για την αποτροπή απευκταίων.

ΕΡ: Υπήρξε η ευχέρεια για νέα συνάντηση σας;

ΑΠ: Ορίσαμε νέα συνάντηση για την Παρασκευή 12 Ιουλίου 1974. Στη συνάντηση εκείνη ο κ. Κυπραίος μου είπε περίπου τα εξής: " Το Κυπριακό απασχόλησε εις χθεσινήν συνεδρίαν του το Υπουργικό Συμβούλιο κατά την διάρκειαν της οποίας συνεζητήθη το περιεχόμενον της επιστολής του Μακαριωτάτου προς τον Πρόεδρο Γκιζίκη ως και αι δηλώσεις του Μακαριωτάτου κατά τη διάρκεια συνεντεύξεως του προς τον τύπον της 5ης τρέχοντος.

2. Το Υπουργικόν Συμβούλιον συνεφώνησε επί της γραμμής την οποίαν εχάραξεν όσον αφορά την Κύπρον διά των δηλώσεων του ο πρωθυπουργός κ. Ανδρουτσόπουλος και ήτις συνίστατο εις την πολιτικήν του ανεξαρτήτου κυριάρχου και ενιαίου κράτους.

3. Η Ελληνική Κυβέρνηση θα παρεκάλει όπως χορηγηθεί μικρά πίστωσις χρόνου όσον αφορά την απομάκρυνσιν των αξιωματικών.

4. Η Ελληνική Κυβέρνησις "κάλεσε τον πρέσβυν κ. Λαγάκον και αφού ενημερωθεί υπ' αυτού θα προβεί στις περαιτέρω συνεννοήσεις μετά της κυπριακής Κυβερνήσεως.

Την επομένη 13 Ιουλίου 1974 το Υπουργείον Τύπου εξέδωσε το εξής ανακοινωθέν:

"Σήμερον έλαβεν χώραν εις το Αρχηγείον Ενόπλων Δυνάμεων σύσκεψις προς εξέτασιν των επιπτώσεων επί της νήσου Κύπρου, εκ της εξαγγελθείσης μειώσεως της δυνάμεως της Εθνικής Φρουράς υπό της Κυπριακής Κυβερνήσεως. Αυτή διεκόπη, ίνα συνεχισθή την Δευτέραν.

ΕΡ: Η σύσκεψη βέβαια δεν επαναλήφθηκε ποτέ;

ΑΠ: Οχι. Το πρωί της 15ης Ιουλίου η Ελληνική Δύναμη Κύπρου επολιόρκησε το Προεδρικό Μέγαρο και στην προσπάθεια της να σκοτώσει τον Αρχιεπίσκοπο μετέτρεψε το κτίριο σε σωρούς ερειπίων. Ευτυχώς ο Μακάριος διασώθηκε".

Στις δηλώσεις του στο "Βήμα" ο Νίκος Κρανιδιώτης ανέφερε και τα ακόλουθα:

"Πέρασε μια ανήσυχη βδομάδα. Στις 10 Ιουλίου ανέβηκε βιαστικός και ανήσυχος τις σκάλες της πρεσβείας μας, της οδού Ηρόδότου, ο Ευάγγελος Αβέρωφ, με τον οποίο διατηρούσα στενή φιλική επαφή, σ' όλο αυτό το διάστημα.

"Να ειδοποιήσεις αμέσως τον Μακάριο" μου είπε "ότι εντός των προσεχών ημερών θα του κάνουν πραξικόπημα. Οι πληροφορίες μου είναι από άριστην πηγή και δε χωρούν αμφισβήτηση. Η χούντα είναι αποφασισμένη οριστικά αυτή τη φορά να προχωρήσει".

Κείνες τις μέρες η Κυπριακή αστυνομία είχε θεαματικές επιτυχίες στις επιχειρήσεις της κατά της ΕΟΚΑ Β. Είχε συλλάβει μερικά από τα βασικότερα στελέχη της και είχε ανακαλύψει τα αρχεία τους. Μια επιστολή που υποδείκνυε σ' ένα αξιωματούχο της ΕΟΚΑ Β να μην πάρει άδεια και να μην απομακρυνθεί από τη Λευκωσία μέχρι της 15ης Ιουλίου, ήταν σχεδόν αποκαλυπτική της ημερομηνίας που θα γινότανε το πραξικόπημα.

Με αυτά τα στοιχεία παρεκάλεσα τον φίλο μου επιχειρηματία Κώστα Μαγγλή, που μόλις είχεν έλθει από τη Λευκωσία, καθ' οδόν προς Λονδίνο, να επιστρέψει αμέσως στην Κύπρο και να μεταφέρει το μήνυμα στον Αρχιεπίσκοπο. Ο Κώστας Μαγγλής γύρισε πράγματι στην Κύπρο και την Παρασκευή 12 Ιουλίου κι' επεδίωξε αμέσως να συναντήσει το Μακάριο.

Ο Αρχιεπίσκοπος ικανοποιημένος από τις επιτυχίες των δυνάμεων ασφαλείας είχε πάει για ανάπαυση στο Τρόοδος. Οταν ο φίλος μου επικοινώνησε μαζί του και του μετέφερε το μήνυμά μου, λέγοντας του ότι το πραξικόπημα θα γίνει, τη Δευτέρα, εκείνος του απάντησε: "Δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο. Η ΕΟΚΑ Β έχει εξαρθρωθεί και έχουμε λάβει τα μέτρα μας στην Εθνική Φρουρά. Προφανώς δεν περίμενε ότι το πραξικόπημα θα επιχειρείτο από την ελληνική δύναμη Κύπρου, από Ελληνες στρατιώτες που είχαν προορισμό και καθήκον να προασπίσουν και όχι να καταλύσουν, τη νόμιμη κυβέρνηση του κράτους. Ετσι ο Μακάριος όρισε στο Μαγγλή, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες του, ραντεβού για τις 9 το πρωί της Δευτέρας 1 Ιουλίου".