30.1.1974: Δεκάδες χιλιάδες λαού αποχαιρετούν τον Στρατηγό Γεώργιο Γρίβα Διγενή κατά την κηδεία του στη Λεμεσό.

S-1998

30.1.1974: ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΑΟΥ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΟΥΝ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΓΡΙΒΑ ΔΙΓΕΝΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗ ΛΕΜΕΣΟ

Η σορός του Στρατηγού Γρίβα εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα και χιλιάδες άνθρωποι πέρασαν μπrοsτά στη σορό του για το ύστατο χαίρε.

Ανάμεσα στους πρώτους που απότισαν φόρο τιμής ήταν και ο πρέσβης της Ελλάδας Ευστάθιος Λαγάκος ο οποίος δήλωσε:

"Ο ήρως Διγενής δεν πέθανε. Ζη. Η Ελλάς τον κατέταξεν εις το Πάνθεον των Ηρώων και τον ανακήρυξεν άξιον της πατρίδος".

Εξ άλλου ο βουλευτής Νίκος Σαμψών γονυπετής ασπάστηκε τον Διγενή και ανέφερε ότι ("Μάχη 29.1.1974) "ο αγών της ΕΟΚΑ, θα συνεχισθή μέχρις ολοκληρώσεως των ονείρων του ελληνισμού της Κύπρου.

Το ίδιο έκαμε και ο υπαρχηγός του στγην οργάνωση ΕΟΚΑ Αντώνης Γεωργιάδης.

Η κηδεία του Στρατηγού Γρίβα έγινε στις 30 Ιανουαρίου 1974 στην παρουσία χιλιάδων λαού. Ο αριθμός των παρευρεθέντων κυμαινόταν σύμφωνα με τον κυπριακό τύπο μεταξύ των 100.000 και των 300.000.

Για να παραστεί στην κηδεία έφθασε και η σύζυγος του Κική Γρίβα, ενώ μεταξύ των συνεργατών του Στρατηγού που έφθασαν από την Αθήνα και παρέστησαν στην κηδεία ήταν ο εφοπλιστής Ανδρέας Ποταμιάνος, ο εκ των εκδοτών της εφημερίδας "Εστία" Κύρου και ο Κοσμάς Μαστρακόλιας και ο Υπαρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων στης Ελλάδας Οθων Κυριακόπουλος.

Λίγο πριν αρχίσει η κηδεία έφθασε ο καθαιρεθείς Μητροπολίτης Κυρηνείας Κυπριανός ο οποίος αφού ασπάστηκε τον Διγενή ανέφερε:

"Στρατηγέ Διγενή,

Θρύλε των θρύλων

Εκ μέρους του πατριωτικού λαού της μητροπολιτικής περιφερείας Κυρηνείας σας απευθύνω την ιεράν αυτήν στιγμήν εγκάρδιον πατριωτικόν χαιρετισμόν αγάπης, εκτιμήσεως και ευγνωμοσήνης δι' όσα προσφέρατε ως καλός πατριώτης του Χριστού και της Ελλάδος.

Υποσχόμεθα και κατηγορηματικώς διαβεβαιούμεν ότι θα συνεχίσωμεν τον δρόμον που εχάραξες, συνέχισες και με ηρωϊσμόν και αυτοθυσίαν προάσπισες μέχρι του θανάτου σου".

Το φέρετρον σου ακολουθεί ολόκληρον το Εθνος. Τα βλέμματα όλων των Ελλήνων είναι αυτήν την στιγμήν εστραμένα προς τον θρύλον του Γεωργίου Γρίβα- Διγενή.

Αρχηγέ και Εθνάρχα των Πανελλήνων. Ολοι σήμερον δίδομεν όρκον ιερόν, πραγματικόν και από τα βάθη της ψυχής μας, ότι θα συνεχίσωμεν εντονώτερον και περισσότερον αδιάλλακτον τον ενωτικόν αγώνα εις πείσμα των αντιδραστικών ανθελλήνων, δεξιών και αριστερών.

Καλούμεν τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών κ. Σεραφείμ να οδηγήση την ελληνικήν νεολαίαν εις τα ιδανικά εκείνα που κατέστησαν την Ελλάδα αθάνατον.

Καλούμεν την εθνικήν κυβέρνησιν Γκιζίκη να αναλάβη πάραυτα τας ευθύνας της διότι η Κύπρος χάνεται.

Θα συνεχίσωμεν τον αγώνα και συντόμως θα αναστείλη ο ήλιος της ελευθερίας και θα πανηγυρίσωμεν τα κυπριακά ελευθέρια ηνωμένοι μετά της μητρός πατρίδος".

Η κηδεία τελέστηκε στο χώρο μπροστά από την οικία του Μάριου Χριστοδουλίδη, στην οποία βρισκόταν το κρησφύγετο του απ' όπου διηύθυνε τόσο τον απελευθερωτικό αγώνα όσο και την ΕΟΚΑ Β.

Στις 2 το απόγευμα το φέρετρο με τη σορό του Στρατηγού μεταφέρθηκε εν πομπή και τοποθετήθηκε σε μεγαλη εξέδρα στον κήπο της οικίας.

Της πομπής ηγούντο η φιλαρμονική της Εθνικής Φρουράς και τιμητικό απόσπασμα.

Το φέρετρο του Διγενή μετέφεραν σε ειδική εξέδρα οι Αντώνιος Γεωργιαδης, Φώτης Παπαφώτης, Λεύκος Ροδοσθένους, Γιαννάκης Δρουσιώτης, Σταύρος Σ. Σύρος, Αδ. Νικολεττίδης, Ελενίτσα Λοϊζου και άλλοι αγωνιστές.

Το φέρετρο ακολουθούσαν ο Πρέσβης της Ελλάδας Ευστάθιος Λαγάκος, ο αντιστράτηγος Κυριακόπουλος, ο στρατηγός Ντενίσης, ο Επιτελάρχης της Εθνικής Φρουράς υποστράτηγος Παπαδάκης και μεγάλος αριθμός ανωτάτων Ελλήνων αξιωματικών όλων των όπλων.

Ακολουθούσαν οι οικείοι του Στρατηγού μεταξύ των οποίων η σύζυγος του Βασιλική, (Κική) οι αδελφοί του, η αδελφή της συζύγου του και άλλοι

Ακολουθούσαν αντάρτες της ΕΟΚΑ και αποφυλακισθέντες εν στολή παραλλαγής και άλλοι.

Στην εξέδρα που ήταν καλυμμένη με ελληνικές σημαίες είχαν κατατεθεί ήδη χιλιάδες στεφάνια.

Γύρω από τη σορό βρισκόταν τιμητική φρουρά από Ανώτατους αξιωματικούς και μέλη της ΕΟΚΑ εν στολή.

Δυο νέες, η μια με μαύρη στολή που απεικόνιζε την δούλη Κύπρο και μια με κυανή που συμβόλιζε την Ελλάδα συνδέονταν με κορδέλλα που έφερε την επιγραφή ΕΝΩΣΗ.

Η κηδεία τελέστηκε Προϊσταμένων των τέως Μητροπολιτών Γενναδίου και Κυπριανού. Μετέσχαν επίσης ο ηγούμενος Τροοδίτισσας Αθανάσιος και οι Αρχιμανδρίτες Λευκωσιάτης, Ελευθεριάδης και Μαλλουρής και ο Παπασταύρος Παπαγαθαγγέλου, προτοπρεσβύτερος της κατακόμβης Αγίου Ελεθερίου.

Επικηδείους εξεφώνησαν ο Γ. Βασιλειάδης, πρόεδρος της ΕΣΕΑ, ο βουλευτής Νίκος Σαμψών εκ μέρους των αγωνιστών του 1955-59 και ο Γ. Ευσταθόπουλος από την Αθήνα της οργάνωσης "Χ"

Ανέφερε στον επικήδειο του ο Πρόεδρος της ΕΣΕΑ Γεώργιος Βασιλειάδης:

Σεβασμιώτατε,

Κύριε εκπρόσωπε της μητρός Πατρίδος,

Εκπρόσωποι των ελληνικών δυνάμεων,

Συμπατριώται,

Ελληνες της Κύπρου

Με πόνον ψυχής και βαθυτάτην συγκίνησιν συνηθροίσθημεν όλοι γύρω από την τιμημένην σορόν του Αρχηγού Γεωργίου Γρίβα Διγενή διά να αποτίσωμεν φόρον τιμής και ευγνωμοσύνης εις τον Ελληνα στρατιώτην, όστις αφιέρωσε την ζωήν του απο νεαράς ηλικίας εις την υπηρεσίαν της ελληνικής μας πατρίδος.

Ηγωνίσθη ως στρατιώτης διά την τιμήν και την δόξαν της καθ' όλην την διάρκειαν της ζωής του, αντιμετωπίζων τον κίνδυνον και τον θάνατον με ηρωϊκήν πάντοτε περιφρόνησιν. Και απέθανεν εις την προχωρημένην ηλικίαν των 75 ετών μαχόμενος ως αρχηγός ενός απο τους δικαιοτέρους αλλά και σκληροτέρους αγώνας της ηρωϊκής Κύπρου, διά την Ενωσιν της, με την μητέρα πατρίδα.

Η Ελλάς ετίμησεν επανειλημμένως τον γενναίον στρατιώτην της. Το στήθος του εκόσμησαν ανώτατα πολεμικά παράσημα. Η έλληνική Βουλή τον ανεκήρυξε άξιον της πατρίδος. Του Κυπριακού Ελληνισμού το πένθος και η αγάπη του λαού διά τον οποίον ηγωνίσθη δικαιώνει καθ' ολοκληρίαν τον αγώνα τον οποίον με παραδειγματικήν αυτοθυσίαν εξυπηρέτησεν μέχρι της τελευταίας πνοής του.

Δεν θα εδοκίμαζα αυτήν τη στιγμήν ούτε καν να σκιαγραφήσω την ζωήν και την προσφοράν του τιμωμένου ήρωος. Θα ομιλήση περί αυτού η ελληνική Ιστορία, θα την τραγουδήσουν με υπερηφάνειαν αι επερχόμεναι γενεαί των Ελλήνων. Εδώ και τώρα ομιλούν δι'αυτά ολοζώντανα τα μάτια και αι καρδίαι των χιλιάδων του λαού που τόσον αυθόρμητα προσέτρεξε να τον τιμήση και αποχαιρετήση. Ας το προσέξουν αυτό καλά όλοι οι ενδιαφερόμενοι διά το παρόν και το μέλλον της Κύπρου.

Αι σημεριναί εκδηλώσεις δεν αποτελούν μόνον κοινήν δικαίωσιν του επιτελεσθέντος έργου του. Αποτελούν συγχρόνως απόδειξιν αναμφισβήτητον πόσον βαθιά είναι ριζωμένη εις την ψυχήν του Εθνους ολοκλήρου η ιδέα της ενσωματώσεως της ελληνικής Κύπρου εις τον ελεύθερον ελληνικόν κορμόν. Και αποτελούν πάντα ταύτα εγγύησιν ότι ο πόθος της ενώσεως τον οποίον ενεσάρκωσε τόσον υπερόχως ο αρχηγός και υλοποίησε τόσον ρεαλιστικά ο αγών της ΕΟΚΑ, θα λήξη μόνον όταν πραγματοποιηθή ο σκοπός του αγώνος.

Δεν απεδόθη εις τον εθνικόν εκείνον αγώνα ολόκληρος ο ελληνισμός ούτε διά το ανεξάρτητον κυπριακόν κρατίδιον ούτε διά συνεταιρικήν μετά της Τουρκίας και της Αγγλίας διεθνή συμφεροντολογικήν επιχείρησιν. Δεν επολέμησε ούτε εθυσίασε τα παιδιά της ελληνικής Κύπρου διά να επιτευχθή η σημερινή, εν τη νήσω κατάστασις. Οσοι ακριβώς θέλουν να νομίζουν τούτο μετέρχονται ελεεινήν κατάστασιν. Ούτε τούτο αποτελεί προσπάθειαν διά την Ενωσιν της Κύπρου με την Ελλάδα, όπως μερικοί αρέσκονται να λέγουν. Ουτοπίαν αποτελεί η ιδέα ότι δύνανται αυτοί και οι φίλοι των να μετατρέψουν την ελληνικήν Κύπρον εις προγεφύρωμα συμφερόντων.

Τούτο βεβαιοί αψυδώς η σημερινή εκδήλωσις τιμής και πίστεως εις τον συνεχιζόμενον αγώνα διά την ενωσιν. Ο όρκος τον οποίον έδωσαν προχθές οι Ελληνες φοιτηταί γονυκλινείς προ της σορού του νεκρού Αρχηγού ότι ο αγών θα λήξη μόνον με την πραγματοποίησιν της Ενώσεως, ως διηύθυνε τούτον ο τιμώμενος νεκρός, κατά τα τελευταία 20 έτη της ζωής του και τον οποίον θα συνεχίσουν ανένδοτον τα ηρωϊκά παλληκάρια του και όλοι εκείνοι, οι οποίοι πιστεύουν εις το δίκαιον αυτού του αγώνος. Οσοι δε αντιτίθενται εις τους στόχους του πόθου της ενώσεως διαπράττουν σφάλμα μέγα, διότι αργά ή γρήγορα θα γνωρίσουν τας σκληράς συνεπείας.

Οσοι δε προς στερέωσιν της νεοφανούς θεωρίας της Κυπριακής συνειδήσεως αρέσκονται να διατυπώνουν και νεοφανείς θεωρίας περί βίας, οθενδήποτε προερχομένης, κατά την διεξαγωγήν του συνεχιζομένου αγώνος διά την ολοκλήρωσιν της εθνικής ελευθερίας ενός τμήματος του ελληνικού λαού, ως επωφεληθούν της σημερινής ευκαιρίας να ακούσουν την βροντώδη οχλοβοήν: "Ουάι υμίν και αλοίμονον φαρισσαίοι υποκριταί". Αι ιδέαι, η αρετή και το δίκαιον δεν ενταφιάζονται. Ενταφιάζονται οι νεκροί των ηρώων διά να βλαστήσουν από τους τάφους των, πολλαπλάσιοι διάδοχοι των, εις αιωνίαν δόξαν του Εθνους, όπερ τους εγέννησε.

Διά να συναισθανθούν οι εναπομείναντες βαρυτέρας τας ευθύνας των έναντι του ελληνισμού της Κύπρου, του οποίου ο Διγενής ήτο ο ως προχθες ο δυναμικός υπερασπιστής.

Πορεύου ηρωϊκόν τέκνον της Κύπρου, την οδόν της δόξης, της δόξης την οποίαν σου ητοίμασεν η ευγνωμονούσα Πατρίς. Και να είσαι βέβαιος ότι το παράδειγμά σου, θα δεικνύη τον δρόμον της ελευθερίας εις τους Ελληνας της Κύπρου και τον τρόπον της πραγματοποιήσεως του προαιωνίου πόθου της ενώσεως. Ως προχθές αι εντολαί σου προήρχοντο από το πολεμικόν σου κρησφύγετον. Από σήμερον θα έρχωνται ως αστραπή από την κορυφήν του Ολύμπου.

Η μνήμη σου αιωνία και άφθορος, θα αποτελή πάντοτε οδηγόν και παράδειγμα. Ο θεός θα δώση τώρα εις την ηρωϊκήν και αδάμαστον ψυχήν σου την ανάπαυσιν την οποίαν έδωσεν από προχθές εις το πολύπαθον σου σώμα. Και ας δώση ακόμη εις την μαρτυρικήν σύζυγον σου την δικαίαν αναλογίαν της εις την γαλήνην και την δόξαν της.

Αιωνία σου η μνήμη".

ΟΜΙΛΙΑ ΕΗΥΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΥ

Ο συνεργάτης του Στρατηγού Γρίβα στην οργάνωση "Χ" και αργότερα στην ΕΟΚΑ Γεώργιος Ευσταθόπουλος, είπε ότι είχε φέρει στην Κύπρο χώμα από το Θησείο για να το τοποθετήσει στον τάφο του.

Πρόσθεσε:

Ο Διγενής απέθανεν, η γη τον ετρόμξε, βροντά κι' αστράφτει ο ουρανός και σείεται ο απάνω κόσμος. Κι' ο κάτω κόσμος τρόμαξε και τρίζουν τα θεμέλια, η πλάκα του κρησφυγέτου ανατριχιάζει και πως να τον σκεπάση...

Οταν η δόξα ξεπερνά τα όρια του θρύλου, δεν ευρίσκονται ούτε οι κατάλληλες λέξεις, και είναι περιττόν, να περιττολογούμεν με τις λέξεις, διά να εξυμνήσωμεν τους ήρωας.

Λεβέντες της λεβεντογεννήτρας Κύπρου, δεν χρειάζονται δάκρυα διά τους ήρωες, ο οποίοι δεν πεθαίνουν, Καπνοί από μπαρούτι και όπλα πρέπει να καλούνται όταν πίπτουν οι ήρωες.

Μαζί ξεκινήσαμε, τιμημένε στρατηλάτη, μαζί αγωνιστήκαμε εις το Θησείον. Σου έφερα χώμα ίνα ενωθή με το χώμα της μαρτυρικής νήσου για να αποτελέση το έναυσμα ίνα το έδαφος της μαρτυρικής Κύπρου ενωθή με το έδαφος της Ελλάδος.

ΟΜΙΛΙΑ ΝΙΚΟΥ ΣΑΜΨΩΝ

Σε ομιλία του ο Νίκος Σαμψών εκ μέρους των αγωνιστών της ΕΟΚΑ είπε:

Ελληνες αδελφοί,

Ο Διγενής δεν απέθανε. Ο Διγενής ζη και θα ζη στις ψυχές μας. Ο Διγενής μας καθοδηγή εις τη οδόν του καθήκοντος και της τιμής.

Ημείς τα παιδιά του, που κοντά του ζήσαμε και πολεμήσαμε, δίδομεν όρκον ιερόν ότι θα ΣΥΝΕΧΙΣΩΜΕΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΟΥ.

Σήμερον πραγματοποιείται το ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ. Αι εκατοντάδες χιλιάδων λαού, που συνέρρευσαν εις την Λεμεσόν και κατέκλυσαν τα άλση και τας οδούς εγκαταλείψαντες και τα πλέον απομεμακρυσμένα χωριά της Κύπρου, έθεσαν τας υπογραφάς των επί του φερέτρου του Διγενή ψηφίζοντες ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

Παρακαλούμεν τους εκπροσώπους της Ελλάδος να μεταφέρουν τα αγνά αυτά αισθήματα του λαού μας, προς τον αδελφόν ελληνικόν λαόν και την ελληνικήν Κυβέρνησιν να διαδηλώσουν ότι ο ελληνικός κυπριακός λαός, εν και μόνον αξιοί: ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Συναγωνισταί, και συναγωνίστριαι.

Τηρούμεν τον όρκον που εδώσαμεν και θα συνεχίσωμεν τον δρόμον της τιμής και της αληθείας, τον δρόμον που μας οδηγεί προς την Ακρόπολιν και τον Παρθενώνα.

Ο Διγενής ενίκησε ζων, αλλ' ΕΝΙΚΗΣΕ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΣ. Κατόρθωσε να εξεγείρη τον ελληνικόν κυπριακόν λαόν και να τον οδηγήση προς τον δρόμον του καθήκοντος.

Λαέ, αγωνιστά λαέ,

Δεν θα παύσωμεν αγωνιζόμενοι μέχρις ότου η Ενωσις καταστή πραγματικότητα".

Ακολούθησε κατάθεση στεφάνων.

Στεφάνια κατέθεσαν η σύζυγος του Βασιλική, ο πρέσβης της Ελλάδας Ευστάθιος Λαγάκος, εκ μέρους του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Φαίδωνα Γκιζίκη, ο Υπαρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Οθων Κυριακόπουλος, ο αρχηγός της Εθνικής Φρουράς Στρατηγός Ντενίσης και ο Διοικητής της ΕΛΔΥΚ συνταγματάρχης Κονδύλης.

Ακολούθησε πομπή και το φέρετρο με τη σορό του εκλιπόντος εναπετέθη στον τάφο δίπλα από το κρησφύγετο του. Το φέρετρο του βάσταζαν αγωνιστές της ΕΟΚΑ και

Εφεδροι Αξιωματικοί της Εθνικής Φρουράς.

Δυο αξιωματικοί βάσταζαν τα παράσιμα με τα οποία ο Διγενής είχε τιμηθεί ενώ τιμές απέδιδεν απόσπασμα της ΕΛΔΥΚ.

Τάφηκε με την επίσημη στολή του Στρατηγού, τα παράσιμα και το ξίφος του.

Ενώ το φέρετρο κατεβιβάζετο στον τάφο τμήμα Στρατού έρριχνε αποχαιρετιστήριες βολές και οι χιλιαδες του λαού έψαλλαν τρον Εθνικό Υμνο.

Ο ΚΥΠΡΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΜΙΛΑ ΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΤΟΥ ΓΡΙΒΑ

Ο "Φιλελεύθερος" έγραφε την ημέρα της κηδείας (30.1.1974):" Η Κύπρος αποχαιρετά τον ημίθεον του έπους 55-59, κηδεύεται ο Διγενής ", ενώ τη επομένη κάτω από τους τίτλους " ο λαός εκήδευσε τον Διγενή με το φως της ηρωϊκής μνήμης του τετραετούς έπους 1955-59 σε σχετικό του ρεπορτάζ έγραφε:

"Η Ελληνική Κύπρος με δάκρυα εις τους οφθαλμούς και το φως της εθνικής αρετής εις την μνήμην εκήδευσε χθες τον νεκρόν στρτιωτικόν ηγέτην του επικού απελευθερωτικού της αγώνος και την ανέστησεν εις την καρδίαν της την ιδίαν στιγμήν. Χιλιαδες Λαού συνέρρευσαν εις την Λεμεσόν από ενωρίς τη πρωίαν, όπου η μνήμη των ηρωϊκών χρόνων του 55-59 εζωντάνεψε προ του φερέτρου του Διγενή. Η λήθη τα εκάλυψε όλα. Και άφησεν ελεύθερον το πεδίον δράσεως, δι' όσα μεγάλα συνήγειρον πάντοτε τους ελληνικούς οραματισμούς. Αι ψυχαί ανεβαπτίσθησαν εις τα ελληνικά ιδιεώδη και καθώς η οδύνη, εσκέπαζε το απλοϊκόν φέρετρον, ηνωμένος ο λαός διετράνωνε την πίστιν του και ανενέωνε τας ελπίδας του τας οποίας ο Διγενής πρωτομάχος σκαπανεύς ελάξευσε κατά τον τετραετή επικόν αγώνα της ΕΟΚΑ.

Συγκινητικαί σκηναί εξηλίχθησαν εις τον χώρον όπου ετελέσθη η κηδεία και η ταφή του Διγενή. Σκηναί αι οποίαι έφερον εις την μνήμην τας παλαιάς ημέρας του απελευθερωτικού αγώνος κατά τας οποίας η άδολος ελληνική ψυχή έπαλλε, συνεχρονίζετο και εξέφραζε το πάθος της ελευθερίας, και χιλιάδες του λαού ηνώθησαν. Αι χιλιάδες καρδίαι έγιναν μία, ένας παιάν, ο οποίος μετέδιδεν εις τους αιθέρας ουχί μόνον την οδύνην του πένθους, αλλά και τον παλμόν της εθνικής αρετής.

Η ΜΑΧΗ του βουλευτή και αγωνιστή της ΕΟΚΑ Νίκου Σαμψών έγραφε στις 30.1.1974, ημέρα της κηδείας: " Κηδεύεται σήμερον ο γίγας, σε απέραντη λαοθάλασσα μετατρέπεται η Λεμεσός".

Την επομένη της κηδείας έγραφε:

"Ολη η Κύπρος, και δεν πρόκειται περί σχήματος λόγου, όλη η Κύπρος ηκολούθησε τον νεκρόν ηγέτην της εις την τελευταίαν του κατοικίαν. Από την τελευταίαν εσχατιάν της νήσου μας, αλλά και από ολόκληρον την Ελλάδα, φιλόπατρις λαός, συνέρρευσε χθες εις την Λεμεσόν διά να αποχαιρετήσει τον θρύλον των θρύλων, τον Εθνάρχην των πανελλήνων, τον ένα και μοναδικόν εις την ιστορίαν μας, τον άνδρα που ηνάλωσε την ζωήν του εις την υπηρεσίαν της Πατρίδος, τον Γεώργιον Γρίβαν, συνώνυμον και συνταυτισθέντα διά των αγώνων του με τον μυθικόν ήρωα των ανατολικών συνόρων της ελληνικής πατρίδος, τον Διγενήν. Εις 300 χιλιάδας λαού υπολογίζεται το πρωτοφανές εις την κυπριακήν ιστορίαν πλήθος που απέτισε χθες ύστατον φόρον τιμής προς τον Εθνάρχην. Αλλά δεν επρόκειτο απλώς περί ενός προσκυνήματος ή μιας εθνικοθρησκευτικής τελετής. Επρόσκειτο όντως ως ορθώς εχαρακτηρίσθη και υπό του κ. Νίκου Σαμψών, περί ενός δευτέρου δημοψηφίσματος διά την Ενωσιν της Κύπρου μετά της Ελλάδος. Διότι δεν ευρέθη χθες ο ελληνισμός απλώς και μόνον προ μιας λαοθαλάσσης που παρομοίαν δυσχερώς έχει να επιδείξη και η Ελλάς ακόμη. Ο ελληνισμός κατάπληκτος ευρέθη προ ενός ολοκλήρου παραληρούντος λαού που από τα έγκατα της ψυχής του διεκήρυξε τον πόνο την αγωνίαν του, αλλά και την αποφασιστικότητα του να αγωνισθή μέχρις εσχάτων διά την ένωσιν"

Σε μια άλλη στήλη ανέφερε και τα ακόλουθα χαρακτηριστικά η ίδια εφημερίδα:.

"Οψιν νεκρών πόλεων προσέδιδον χθες η Λυκωσία, η Αμμόχωστος, η Λάρναξ, η Πάφος και η Κυρήνεια. Η Κύπρος ήτο χθες η Λεμεσός, η οποία εγνώρισε την μεγαλυτέραν κοσμοσυρροήν εις την Ιστορίαν της.

Αι άλλαι πόλεις καθώς επίσης και τα χωρία είχαν εκκενωθή. Τα καταστήματα και τα κυβερνητικά ιδιωτικά γραφεία παρέμειναν κλειστά, οι δρόμοι ήσαν έρημοι. Και εάν κατά διαστήματα εφαίνετο κανένας διαβάτης εις το πρόσωπον του ήταν διάχυτος η θλίψις. Ακόμη και αυτά τα παιδιά δεν ετόλμησαν χθες να βγουν έξω από τα σπίτια των για παιγνίδι. Ο κάθε ένας, μικρός ή μεγάλος, ετίμησε με τον δικό του τρόπον τη μνήμην του θρυλικού Λεβεντόγερου του μεγάλου αρχηγού Γεωργίου Γρίβα- Διγενή".

Ο ανεξάρτητος ΑΓΩΝ του επίσης βουλευτή και αγωνιστή της ΕΟΚΑ Νίκου Κόση έδινε λεπτομέρειες της κηδείας κάτω από τους τίτλους " Στο καλό Διγενή, η Κύπρος γονυπετής αποχαιρετά" ενώ την επομένη της κηδείας έγραφε για την τελετή κάτω από τον τίτλο "ετάφη ο ημίθεος":

"Η Κυπριακή γη εδέχθη εις την αγκάλην της τον ημίθεον, εν μέσω συγκινητικών εκδηλώσεων 100.000, λαού ετελέσθη το απόγευμα της χθες εις Λεμεσόν η κηδεία του αρχηγού της ΕΟΚΑ Στρατηγού Γεωργίου Γρίβα- Διγενή.

Εις την κηδείαν του Διγενή συνέρρευσαν αι χιλιάδες των εθνικοφρόνων πάσης κομματικής τοποθετήσεως και απεχαιρέτησαν με συγκίνησιν τον γέρο, δι' όσα προσέφερεν εις την πατρίδα".