10.12.1973: Δολοφονείται από την ΕΟΚΑ Β ο βοσκός Αντώνης Ανδρονίκου, από την Παρεκκλησιά, ιδιοκτήτης αγρέπαυλης την περιοχή Μαζόκαμπος. Η ΕΟΚΑ Β καλεί τον Στέλιο Μαύρο, να σταματήσει να υποστηρίζει τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.

S-1980

10.12.1973: ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΟΚΑ Β Ο ΒΟΣΚΟΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΕΚΛΗΣΙΑ, ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΑΓΡΕΠΑΥΛΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΖΟΚΑΜΠΟΣ. Η ΕΟΚΑ Β ΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΣΤΕΛΙΟ ΜΑΥΡΟ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΜΑΚΑΡΙΟ

Το βράδυ της 10ης Δεκεμβρίου 1973 η ΕΟΚΑ Β έβαψε τα χέρια της με αίμα για μια ακόμη φορά. Θύμα αυτή τη φορά ο Αντώνης Αδρονίκου, βοσκός, 50 χρόνων, από την Παρεκκλησιά.

Ο Ανδρονίκου επέστρεφε με το αυτοκίνητο του, τύπου λαντ ροβερ από την αγρέπαυλη του στην περιοχή Μαζόκαμπος, (όπου είχε συλληφθεί προηγουμένως από την Αστυνομία ανταρτική ομάδα της ΕΟΚΑ Β), με την κόρη του Ελενίτσα, 16 χρόνων, μαθήτρια και τον πεθερό του Χρυσόστομο Γεωργίου, ηλικίας 75 χρόνων.

Είπε αργότερα στους δημοσιογράφους η μικρή Ελενίτσα (Φιλελεύθερος 13.12.1973):

"Σ' ένα ανηφορικό σημείο του δρόμου ένα μίλι απ' εδώ στη φάρμα μας, εμφανίστηκαν στο δρόμο δυο μασκοφόροι ντυμένοι με πράσινες στρατιωτικές στολές, με μπερέ και αυτόματα όπλα στα χέρια.

Μας σταμάτησαν και ζήτησαν από τον πατέρα μου την ταυτότητα του, λέγοντας του πως είναι αστυνομικοί και ήθελαν να μας ερευνήσουν. Επειδή ήταν ανήφορο, σε μια στιγμή το αυτοκίνητο κινήθηκε προς τα πίσω και τότε ο ένας απ' αυτούς έρριψε δυο πυροβολισμούς πάνω από το αυτοκίνητο μας.

Μετά διέταξαν εμένα και τον παπού μου να κατεβούμε και είπαν στον πατέρα μου να τους πάρη στην Παρεκκλησιάν, γιατί τους περίμεναν άλλοι αστυνομικοί. Ετσι κι έγινε, αλλά αντί για το δρόμο της Παρεκκλησιάς ακολούθησαν έναν άλλον αγροτικό δρόμο που οδηγεί στον Πύργο. Οταν προχώρησαν περίπου μισό μίλι ακούσαμε ακόμα τρεις πυροβολισμούς. Τότε εγώ κι' ο παπούς μου πήγαμε στην Παρεκκλησιά και είπαμε στους συγγενείς μας τι συνέβη".

Την επομένη η αστυνομία ανακάλυψε το Λαντ Ρόβερ του Ανδρονίκου μεταξύ Καψάλου και Αγίας Φυλάξεως.

Οι έρευνες συνεχίστηκαν και τελικά βρέθηκε το πτώμα του Ανδρονίκου διάτρητο από σφαίρες σε περιοχή του χωριού Παρεκκλησιά.

Το πτώμα του βρήκε τυχαία ο βοσκός Κυριάκος Βασιλείου. Η κεφαλή του Ανδρονίκου και η αριστερή πλευρά του ήταν διάτρητη από σφαίρες.

Επίσημη ανακοίνωση που εκδόθηκε στις 12 Δεκεμβρίου (εφημερίδα Ο ΑΓΩΝ) ανέφερε ότι "το έγκλημα πιστεύεται ότι έχει πολιτικά ελατήρια και ότι διεπράχθη υπό της ΕΟΚΑ Β".

Ο Πρόεδρος Μακάριος αντέδρασε πολύ έντονα και σε μια βαρειά δήλωση του καταδίκασε το έγκλημα χαρακτηρίζοντας τον Γεώργιο Γρίβα ως κοινό εγκληματία και αιμοχαρή δολοφόνο που στερείται συνειδήσεως και ηθικού φραγμού.

Είπε ο Πρόεδρος Μακάριος (13.12):

"Η απαγωγή και η εν ψυχρώ δολοφονία του εκ Παρεκκλησιάς Αντωνίου Ανδρονίκου υπό γριβικής ομάδος προσθέτει ένα ακόμη κρίκον εις την μακράν άλυσιν εγκλημάτων τα οποία ο Γρίβας και αι υπ' αυτού σχηματισθείσαι ένοπλοι ομάδες από διετίας διαπράττουν.

Η απαγωγή και ο στυγερός φόνος του Ανδρονίκου αποδεικνύουν ότι ο Γρίβας και οι οπαδοί του είναι αδίστακτοι δολοφόνοι, στερούμενοι συνειδήσεως και ηθικού φραγμού. Ομιλούν οι άθλιοι άνευ εντροπής περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ παραλλήλως επιδίδονται εις παντός είδους πράξεις βίας και κτηνώδους απανθρωπιάς.

Υπάρχουν πιθανώς άνθρωποι οι οποίοι δυνατόν να πιστεύουν ότι ο Γρίβας ήλθεν εις την Κύπρον διά να αγωνισθή διά την Ενωσιν. Κοινός εγκληματίας και αιμοχαρής δολοφόνος κατέστη ο Γρίβας και πολλά δεινά επεσώρευσεν εις την Κύπρον διά της όλης δράσεως του. Η ένωσις δεν επιτυγχάνεται διά του τυχοδιωκτισμού των απαγωγών, των δολοφονιών και άλλων παρονόμων εγκλημάτων, τα οποία ο Γρίβας ανάνδρως σχεδιάζει και κρυπτόμενος κατευθύνει. Πλανάται όμως εάν νομίζη ότι διά τοιούτων γκαγκστερικών μεθόδων και πράξεων θα τρομοκρατήση τον ελληνικόν κυπριακόν λαόν. Λαός και κυβέρνησις δεν θα πτοηθούν από την γριβικήν τρομοκρατίαν η οποία θα αντιμετωπισθή και θα παταχθή".

Στις 11 Δεκεμβρίου η ΕΟΚΑ Β προέβη σε προκλήσεις στην περιοχή Φοινίου και προειδοποίησε διάφορους υποστηρικτές της Κυβέρνησης να περιορίσουν την υποστήριξη τους στον Πρόεδρο Μακάριο. Ανάμεσα σ' αυτούς ήταν και ο Στέλιος Μαύρος από τον οποίο μάλιστα αφαίρεσαν και πιστόλι που κατείχε νόμιμα.

Εγραφε σχετικά η εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος" στις 12 Δεκεμβρίου δίδοντας μια εικόνα της κατάστασης που είχε δημιουργηθεί σαν αποτέλεσμα της σύλληψης και του παράγοντα της ΕΟΚΑ Β Μιχ. Καλογεροπούλου Διάκου:

"Οι παράνομοι υπό την αρχηγείαν του Ανδρέα Μουστάκα ενεφανίσθησαν από της νυκτός της προηγουμένης εις οδούς του χωρίου (Φοινί) προεκάλεσαν δε εκρήξεις, έρριπτον πυροβολισμούς και ηπείλησαν φιλησύχους κατοίκους εις μίαν προσπάθειαν προαγωγής κλίματος τρομοκρατίας εις την περιοχήν.

Αργότερον την πρωίαν και αφού συνέχισαν πυροβολούντες κατά διαστήματα κατέλαβον δυο υψώματα και συνέχιζον να προκαλούν και να εκφοβίζουν τους διερχομένους πολίτας.

Περί την 9ην πρωϊνήν οι ένοπλοι του Γρίβα απέκοψαν διά λίθων την οδόν Πλατρών- Φοινίου και ανέκοπτον οχήματα και πεζούς εκτοξεύοντας απειλάς και ύβρεις εναντίον όσων αντιτίθενται εις τας ενεργείας του Γρίβα και των παρανόμων γενικώτερον.

Μεταξύ άλλων ανέκοψαν όχημα του οποίου επέβαινε ο εκ των μελών της Προεδρικής Φρουράς Κώστας Ιωάννου.

Το όχημα ωδηγήθη υπό των παρανόμων εις αγροτικόν πλαγιόδρομον, ο δε Ιωάννου απηχθη, ανεκρίθη, ηπειλήθη και αφέθηκε ελεύθερος.

Μετ' ολίγον οι ίδιοι ανέκοψαν το αυτοκίνητον του γνωστού εις την περιοχήν αγωνιστού (της πραγματικής ΕΟΚΑ) Στέλιου Μαύρου εκ Πλατρών.

Αφού το όχημα ωδηγήθη εις τον ίδιο πλαγιόδρομον, οι παράνομοι ηρεύνησαν τον Μαύρον και του αφήρεσαν περίστροφον το οποίον κατείχε νομίμως.

Εν συνεχεία ο απαχθείς ωδηγήθη εις παρακείμενον ύψωμα όπου "ήθελε να τον δη ο Αρχηγός" των νυκτοβατών. Ο Μαύρος ανεγνώρισε τον τελευταίον ως τον καταζητούμενον Ανδρέα Μουστάκα εκ Κάτω Πλατρών.

Αυτός ηπείλησε τον απαχθέντα και του υπέδειξε να παύση υποστηρίζων τον Εθνάρχην Μακάριον και να μη κατηγορή εφεξής "τα κοπέλια του" άλλως θα υποστή τας συνεπείας.

Ακολούθως ο "αρχηγός" της ομάδος των παρανόμων διέταξε να αφεθή ελεύθερος ο Στέλιος Μαύρος, πράγμα το οποίον έγινε".

Πανομοιότυπο ήταν και το ρεπορτάζ της εφημερίδας "Ο ΑΓΩΝ" της 12ης Δεκεμβρίου 1973, με αναφορά στον Ανδρεά Μουστάκα ως τον αρχηγό της ομάδας των ανταρτών της ΕΟΚΑ Β, πράγμα που υποδηλούσε ότι η πηγή πληροφόρησης ήταν η ίδια.

Η "μάχη με τις εκρήξεις βομβών" συνεχίστηκε με σπασμωδικές ενέργειες παρά το γεγονός ότι η Κύπρος περνούσε τις γιορτές των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς.

Στις 30 Δεκεμβρίου 1973 σημειώθηκε έκρηξη έξω από το σπίτι του αντιμακαριακού βουλευτή Γεώργιου Τζιρκώτη στη Λάρνακα.

Την 1η Ιανουαρίου 1974 σημειώθηκαν τρεις εκρήξεις στη Λάρνακα και πάλι και μια στην Αγκαστίνα.

Η πρώτη στην πόλη της Λάρνακας σημειώθηκε κάτω από το αυτοκίνητο του Θεόδωρου Βαρνάβα από τις Αγγλισίδες, η δεύτερη έξω από την οικία του Γεώργιου Χατζηγεωργίου από την Μοσφιλωτή κατοίκου Λάρνακας και η τρίτη κάτω από το αυτοκίνητο του ιδιοκτήτη του κέντρου "Ηράκλη" Κλείτου Ηράκλη.

Η τρίτη βόμβα εξερράγη στην Αγκαστίνα έξω από το οίκημα των Εθνικοφρόνων Σωματείων.

Στις 4 Ιανουαριου άγνωστοι ανατίναξαν με τέσσερις εκρήξεις παράπηγμα που χρησιμοποιείτο από χριστιανούς, υποστηρικτές των Μητροπολιτών ως κατακόμβη.

Στις 5 Ιανουαρίου σημειώθηκε έκρηξη στη βεράντα της οικίας του καθηγητή του Λανιτείου Ανδρέα Μαρκουλλή.

Στις 6 σημειώθηκε έκρηξη στη Λεμεσό κάτω από το όχημα του Αδωνη Κωνσταντινίδη, υποδιευθυντή του Γυμνασίου Αγρού.

Στις 8 Ιανουαρίου άγνωστοι έβαλαν με αυτόματα όπλα στον Αγιο Αμβρόσιο, εναντίον σπιτιών των υποστηρικτών της Κυβέρνησης Παντελή Ηροδότου, κοινοτάρχη Ιωάννη Νεόφυτου, γεωργού, Γεώργιου Βύρωνος, οδηγού, Πανίκου Κυριάκου αστυφύλακα του Εφεδρικού και Λεωνίδα Κυριάκου ειδικού αστυφύλακα στη Μαλλιά.