7.12.1973: Η ΕΟΚΑ Β σχεδιάζει απόπειρα δολοφονίας του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στο δρόμο προς τον Αγιο Σέργιο αλλά αυτή ματαιώνεται όταν μετανιώνει την τελευταία στιγμή ο δράστης.

S-1978

7.12.1973: Η ΕΟΚΑ Β ΣΧΕΔΙΑΖΕΙ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΕΡΓΙΟ ΑΛΛΑ ΑΥΤΗ ΜΑΤΑΙΩΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ Ο ΔΡΑΣΤΗΣ

Στις 7 Οκτωβρίου 1973 ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος κατεθυνόταν στον Αγιο Σέργιο Αμμοχώστου για να λειτουργήσει στην εκκλησία του χωριού που γιόρταζε την ημέρα του Αγίου Σεργίου.

Σε όλη τη διαδρομή η Αστυνομία πήρε έκτακτα μέτρα ασφαλείας και ερευνούσε κάθε σπιθαμή της περιοχής. Πάντα υπήχε κίνδυνος απόπειρας εναντίον της ζωής του Αρχιεπισκόπου λόγω της δράσης της ΕΟΚΑ Β.

Και αυτό που φοβόταν η Αστυνομία συνέβη. Μια ομάδα της ΕΟΚΑ Β είχε ετοιμάσει ενέδρα στην αυτοκινητοπομπή του Αρχιεπισκόπου με τέσσερις νάρκες που τοποθέτησε κάτω από το οδόστρωμα του δρόμου προς τον Αγιο Σέργιο σε μικρή απόσταση από το χωριό και οι οποίες θα ανατινάσσονταν ταυτόχρονα με ηλεκτρική πυροδότηση από απόσταση 300 περίπου μέτρων.

Το τι είχε γίνει ήταν το εξής: Οι τέσσερις νάκες τοποθετήθηκαν κάτω από το οδόστρωμα και ήσαν συνεδεμένες με σύρμα το οποιο καλύφθηκε με χώμα στο έδαφος και κατέληγε σε ένα μικρό λάκκο σε απόσταση 300 μέτρων όπου υπήρχε μα μπαταρία. Εκεί ένας άντρας της ΕΟΚΑ Β μόλις έβλεπε το αυτοκίνητο του Αρχιεπισκόπου θα πυροδοτούσε τις βόμβες.

Δράστης ο έφεδρος αξιωμαστικός Κυριάκος Τσεκούρας, από την Αμμόχωστο, ο οποίος μεταφέρθηκε εκεί από συνεργάτες του.

Ωστόσο όπως ανέφερε αργότερα σε κατάθεση του δεν ήθελε να σκοτώσει τον Αρχιεπίσκοπο και ενώ η αυτοκινητοπομπή κατευθυνόταν προς τον Αγιο Σέργιο ο Τσεκούρας προκάλεσε νωρίτερα την έκρηξη. Η έκρηξη ήταν εκκωφαντική και υπήρχε κίνδυνος να διαλυόταν το αυτοκίνητο του Αρχιεπισκόπου αν περνούσε από πάνω.

Ο Μακάριος διέφυγε τον κίνδυνο και σε λίγο έφθανε στο σημείο της έκρηξης το οποίο μάλιστα επιθεώρησε.

Οι αστυνομικοί που έσπευσαν στη σκηνή άρχισαν έρευνες και σε λίγο ο Αστυνόμος Οδυσσέας Γιωργάκης εντόπισε στο σημείο της έκρηξης το σύρμα με το οποιο ήταν συνδεδεμένη η νάρκη. Το ξέθαψε και ακολουθωντας το έφθασε σε ένα περιβόλι όπου βρήγκε και συνέλαβε τον δράστη Κυριάκο Τσεκούρα.

Ο Τσεκούρας είπε στον Αστυνόμο Γιωργάκη, σύμφωνα με την κατάθεση του που διαβάστηκε στο δικαστήριο κατά την προανάκριση της υπόθεσης του στις 28 Δεκεμβρίου 1973:

" Είμαι ο Κυριάκος Τσεκούρας από το Βαρώσι. Εγώ επυροδότησα τις βόμβες, έπαιξα τες όμως προηγουμένως γιατί δεν ήθελα να σκοτώσω τον Αρχιεπίσκοπο".

Ο Οδυσσέας Γιωργάκης διάβασε και την κατάθεση του Τσεκούρα που έδωσε αργότερα και στην οποία ανέφερε και τα ακόλουθα:

"Είχα βρεθή μπλεγμένος σε μιαν κατάστασιν και ευτυχώς την τελευταίαν στιγμήν μπόρεσα να αντιληφθώ το βάρος των πράξεων μου. Θέλω να σας εξηγήσω τι συνέβη διά να ξαλαφρώσω διότι εμετάνοιωσα για ό,τι έκαμα.

Την ημέραν, ή την προηγουμένην ημέραν που έπαιξαν τους αστυνομικούς στο Βαρώσι με συνάντησε στην θάλασσα ένας γνστός μου ο οποίος καταζητείται από την αστυνομία διά την απόπειραν εναντίον δυο αστυνομικών και μου ώρισε ραντεβού το απόγευμα για να με συστήση σε ανώτερον κλιμάκιον, εννοώντας της Οργανώσεως ΕΟΚΑ Β. Εγώ είμαι γνωστός διά τα πατριωτικά μου αισθήματα και πιστεύω στην Ενωσιν".

Ο Τσεκούρας στη συνέχεια ανέφερε ότι εντάχθηκε σε ομάδα του Εκτελεστικού μαζί με άλλους τρεις και ένα επικεφαλής και ότι του δόθηκε ένα πιστόλι που το έκρυψε στο χώρο όπου εργαζόταν και το οποίο βρέθηκε. Τον αναζήτησε στη είπε η αστυνομία και ο ίδιος βρήκε καταζητούμενος.

Στις 5 Οκτωβρίου, ανέφερε ήλθε ο επικεφαλής της ομάδας του και τον μετέφερε στο χωριό Αρναδί όπου συνάντησε ένα άγνωστο του ο οποίος του είπε ότι "θέλουν κάποιον ψύχραιμον για να αναλάβη μιαν σοβαράν αποστολήν... Η αποστολή σου είναι να λάβης μέρος στο σχέδιον δολοφονίας του Μακαρίου, όταν θα πηγαίννη στον Αγιο Σέρκη να λειτουργήση την Κυριακή".

Πρόσθετε ο Τσεκούρας:

"Εγώ εκατάλαβα από τις κουβέντες του ότι το σχέδιον ήτο ομαδικόν, δηλαδή θα είχα και άλλους μαζί μου που θα ανελάβαναν την διαφυγήν μου και την υπεράσπισιν μου, εζήτησα λεπτομέρειες του σχεδίου και να δω το μέρος προσωπικώς. Εν τω μεταξύ ήρτεν ακόμα ένας χωρκανός από το Αρναδί ο οποίος αντελήφθηκα ότι εγνώριζε το σχέδιον".

Στη συνέχεια ο άγνωστος τον έβαλε σε ένα αυτοκίνητο στο οποίο βρισκόταν ακόμα ένα πρόσωπο και ξεκίνησαν για να επισκεφθούν το μέρος όπου θα γινόταν η απόπειρα εναντίον του Μακαρίου. Εκεί είδαν ένα λάκο καλυμένο με σακούλα και αγκαθιές Ο άγνωστος του είπε:

"Ούλλα εν έτοιμα, να μετρήσεις εννιά κυπαρίσσια, όπως έρκεται το αυτοκίνητον του Μακαρίου και μόλις φτάση εκεί να πατήσης το κουμπί. Εκατάλαβες; Τον ερώτησα εάν ήταν σίγουρος για τον αριθμό και μου είπε "ναι". Μου είπεν ότι απέναντι που τα κυπαρίσσια είχεν 4 βόμβες ενωμένες και μόλις πατήσης το κουμπί παίζουν και οι 4 μαζί. Οι βόμβες μου είπε ότι ήτο χωσμένες που κάτω που τον άσφαλτον και πιάναν τζιαι λίον πάνω στο παγκέττον. Εις την συσκευήν πυροδοτήσεως υπήρχε σύρμα το οποίον ενώνετο με τες βόμβες. Ο άγνωστος μου εξήγησε ότι ήτο τέλειον το μόνον που εχρειάζετο ήτο να είμαι ψύχραιμος. Μετά ήρτεν το αυτοκίνητο μας, εβγήκαμε στο δρόμο και εφύγαμεν".

Ο Τσεκούρας μεταφέρθηκε και πάλι πίσω στο Αρναδί και αρφά το βράδυ της 6ης Οκτωβρίου τον μετέφραν και πάλι στην περιοχή που βρισκόταν ο λάκκος μαζί με την μπαταρία με την οποία θα ανατίνασσε τις τέσσερις βόμβες.

Πρόσθεσε στη κατάθεση του:

"Εμεινα μέχρι το πρωί άγρυπνος και εσκέφτουμουν συνενώς το γεγονός και τες συνέπειες.

Τα νεύρα μου ήσαν συνεχώς τεντωμένα και σκεφόμουν να βρω τρόπον να απφύγω αυτό ο έγκλημα. Τελικώς κατέληξα ότ δεν ήτο ορθόν να σκοτώσω τον Αρχιεπίσκοπον και επυροδότησα τες βόμβες προτού περάσει το αυτοκίνητον του Αρχιεπισκόπου και αφού είδα ότι κατ' εκείνην την στιγμήν δεν διήρχετο κανένα όχημα από το κυπαρίσσια διά να αποφευχθούν πιθανά θύματα. Μετά την πυροδότησιν παρέμεινα για λίγον στον λάκκον για να παραδοθώ, αλλά σκέφθηκα ότι επειδή είχα τα όπλα μαζί μου μπορούσε να παρεξηγηθή η στάσις μου. Βγήκα έξω και άφησα τα όπλα μαζί με το σακκούδιν κάτω από μίαν ροβιάν (ροδιάν) και επερίμενα την αστυνομίαν να παραδοθώ... Ανέλαβα αυτήν την αποστολήν κατόπιν διαταγής της οργανώσεως μας αλλά τελικώς δεν την επραγματοποίησα διότι πρώτον δεν μπορούσα να γίνω δολοφόνος και δεύτερον συναισθανόμενος περαιτέρω συνέπειες που θα είχεν ο τόπος μας με την δολοφονίαν του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Αισθάνομαι ευτυχής που έστω και την τελευταίαν στιγμήν απέφυγα την βδελυράν αυτήν πράξιν".