Πρώτη Ηλεκτρονική Ιστορία της Κύπρου

image

Δωρεάν προσφορά σε ερευνητές, μελετητές, φοιτητές, μαθητές και δημοσιογράφους.

Από την Κύπρο στην αρχαιότητα, μέχρι την Κύπρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η αγγλοκρατία, η ΕΟΚΑ, το πραξικόπημα, το σχέδιο Ανάν, η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αρχείο Παναγιώτη Παπαδημήτρη

papademetris-pΜοναδικό αρχείο στο οποίο μπορείτε να προστρέξετε και να αναζητήσετε εύκολα και γρήγορα αυτό που θέλετε για μια περίοδο 8.000 ετών για την Ιστορία της Κύπρου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

17.11.1973 (Ωρα 3.10 π.μ.): Τα άρματα εισβάλλουν στο Πολυτεχνείο για να διαλύσουν την αντίσταση των φοιτητών και πολτοποιούν τα σώματα 18 νέων και τραυματίζουν 1003 άλλους στο πέρασμα τους, συντρίβοντας την αντίσταση

S-1966

17.11.1973 (Ωρα 3.10 π.μ.): ΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ΕΙΣΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΤΟΠΟΙΟΥΝ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ 18 ΝΕΩΝ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΖΟΥΝ 1003 ΑΛΛΟΥΣ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΙΒΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Εξήμισυ χρόνια μετά την κατάληψη της εξουσίας από τη χούντα στην Ελλάδα που έγινε στις 21 Απριλίου, 1967, τελέστηκε στην Αθήνα, στις 4 Νοεμβρίου, 1973, το μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου, του "Γέρου της Δημοκρατίας", όπως αποκαλείτο.

Εβδομήντα και πλέον χιλιάδες λαού παρέστησαν στο μνημόσυνο που αποτελούσε την πιο μεγάλη συγκέντρωση που έγινε αυτή την περίοδο.

Παρά τα αυστηρά μέτρα ασφάλειας που λήφθηκαν, ο λαός ξέσπασε σε μαχητικές εκδηλώσεις υπέρ της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στη χώρα.

Επικεφαλής των εκδηλώσεων μια ομάδα από χίλιους περίπου φοιτητές, που άρχισαν να φωνάζουν ξαφνικά συνθήματα εναντίον της χούντας Γεώργιου Παπαδόπουλου που κυβερνούσε την Ελλάδα και αξίωναν την παραίτηση της.

Τα συνθήματα " Δημοκρατία- Δημοκρατία", "ο φασισμός δεν θα περάσει" και " κάτω η χούντα και οι αμερικανοί" δονούσαν την ατμόσφαιρα.

Οι φοιτητές κατευθύνθηκαν μετά το μνημόσυνο, στο κέντρο της Αθήνας και η Αστυνομία επενέβη δυναμικά για να τους διαλύσει. Ακολούθησαν άγριες συγκρούσεις με αποτέλεσμα να συλληφθούν 17 άτομα και να οδηγηθούν στο Δικαστήριο.

Η διαδήλωση αυτή των φοιτητών αποτέλεσε το έναυσμα της εξέγερσης των νέων εναντίον της στρατιωτικής χούντας.

Από αυτή τη στιγμή η νεολαία έμπαινε επικεφαλής στον αγώνα για αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην κοιτίδα της.

Το φοιτητικό κίνημα άρχισε να φουντώνει και οι συγκρούσεις με την Αστυνομία επαναλήφθηκαν στις 13 του ίδιου μήνα, έξω από το Πολυτεχνείου Αθηνών, όταν αστυνομικές δυνάμεις προσπάθησαν και πάλι να ανακόψουν εκατοντάδες διαδηλωτές που κατευθύνονταν στο Δικαστήριο, όπου δικάζονταν οι 17 νέοι, οι οποίοι είχαν συλληφθεί στα

επεισόδια μετά το μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου.

Η δίκη των 17 έγινε τελικά, αλλά όλα όσα αφηγήθηκαν οι φοιτητές ήταν αρκετά για να προκαλέσουν περισσότερο τα δημοκρατικά αισθήματα των νέων. Ενας από αυτούς είχε πει ότι κτυπηθηκε βάναυσα από αστυνομικούς μετά τη σύλληψη του, ενώ μια νέα είπε ότι είχε προπηλακισθεί και απειληθεί με σεξουαλικό βιασμό.

Τελικά πέντε μόνο νέοι καταδικάστηκαν, αλλά το φοιτητικό ηφαίστειο είχε ανάψει για καλά.

Οι καταδικασθέντες ήσαν οι Βασίλειος Μπενάκης, 19 ετών, σποδαστής Τεχνικής Σχολής σε διετή φυλάκιση, Χαράλαμπος Α. Ατσαλής, 33 ετών, υπάλληλος του ΟΤΕ σε φυλάκιση 14 μηνών, Αναστάσιος Νικ. Στεφανόπουλος, 22 ετών, δακτυλογράφος σε εντεκάμηνη φυλάκιση, Νικόλαος Μολφέσης, 23 ετών, οικοδόμος σε φυλάκιση οκτώ μηνών και Παναγιώτης Φασλής 49 ετών, λογιστής σε φυλάκιση έξη μηνών.

Το φοιτητικό ηφαίστειο είχε ανάψει πια για καλά.

Η Κυβέρνηση του Σπύρου Μαρκεζίνη, που είχε αναλάβει την εξουσία πριν ένα περίπου μήνα σε μια προσπάθεια πολιτικοποίησης της δικτατορίας και για να οδηγήσει τη χώρα στη "δημοκρατία", όπως ισχυριζόταν, με το δικτάτορα Παπαδόπουλο στην προεδρία, αντιμετώπιζε τη σοβαρότερη φοιτητική αναταραχή που είχε ξεσπάσει στη χώρα από το πραξικόπημα του 1967.

Οι φοιτητές κυνηγημένοι από τους Αστυνομικούς ταμπουρώθηκαν τελικά στο Πολυτεχνείο, όπου πίστευαν ότι προστατεύονταν από το πανεπιστημιακό άσυλο.

Τα γεγονότα εξελίσσονταν ραγδαία και η αγωνιστική διάθεση λαού και φοιτητών μεγάλωνε. Ας δούμε το χρονικό εκείνων των δραματικών ημερών, μέρα με τη μέρα και ώρα με την ώρα:

ΤΡΙΤΗ 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: Συνέρχονται οι φοιτητές της Φιλοσοφικής.

ΤΕΤΑΡΤΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: Οι φοιτητές της Νομικής και του Πολυτεχνείου ανταλλάσσουν απόψεις για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, ενώ ομάδες φοιτητών από τη Νομική συγκεντρώνονται στο Πολυτεχνείο περιμένοντας τις αποφάσεις των συνελεύσεων των σχολών. Ο αριθμός των φοιτητών που συγκεντρώνονται αυξάνεται σταθερά.

ΤΕΤΑΡΤΗ 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ΒΡΑΔΥ: Εμφανίζεται ο Εισαγγελέας που διατάζει την εκκένωση του Πολυτεχνείου.

Οι φοιτητές Αριάδνη Αλαβάνου και Γιάννος Κοροβέσης, μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου δήλωσαν αργότερα:

"Το ερώτημα που γενιέται αμέσως είναι: Υποχωρούμε στην πρόκληση της Χούντας και στην επίδειξη δύναμης ή μένουμε";

Οι φοιτητές δεν πτοούνται. Και αποφασίζουν να παραμείνουν και να ενισχύσουν το φρούριο τους. Ετσι αρχίζει η κατάληψη του Πολυτεχνείου. Και οι φοιτητικές επιτροπές παίρνουν την πρωτοβουλία για το κλείσιμο των Πυλών του μεγάρου.

Παράλληλα η Συντονιστική Επιτροπή καθορίζει το πολιτικό πλαίσιο των αντιδικτατορικών και αντιιμπεριαλιστικών συνθημάτων.

Επίσης οργανώνει τη συσπείρωση του λαού με όλα τα μέσα. Οι ηλεκτρολόγοι φτιάχνουν ραδιοφωνικό σταθμό, οργανώνεται η περιφρούρηση, η τροφοδοσία και ένα πρόχειρο ιατρείο.

ΠΕΜΠΤΗ 15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: Συνεχίζεται η προσέλευση φοιτητών. Το μήνυμα της κατάληψης μεταδίδεαι από σχολή σε σχολή, από συνέλευση σε συνέλευση. Οι φοτητές συνεχίζουν να συρρέουν στο Πολυτεχνείο.

Παράλληλα οι Τοπικοί Σπουδαστικοί Σύλλογοι δραστηριοποιούνται και δημιουργούν εστίες αντίστασης.

H τότε φοιτήτρια Αριάδνη Αλαβάνου αφηγήθηκε αργότερα:

"Θυμάμαι ότι φτιάξαμε ομάδες που με ορμητήριο το σύλλογο των Στεροελλαδιτών φώναζαν συνθήματα και δίναν προκηρύξεις στον κόσμο που μαζευόταν γύρω από το Πολυτεχνείο. Μέσα από αυτές τις ομάδες ρίξαμε το σύνθημα " Ψωμί- Παιδεία- Ελευθερία" που υιοθετήθηκε αμέσως από εργαζομένους και μαθητές".

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: Πάνω από 3.000 φοιτητές κλείνονται στο Πολυτεχνείο, ενώ ο ραδιοφωνικός σταθμός καλεί συνεχώς το λαό σε αντίσταση εναντίον της χούντας.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: Η Συντονιστική Επιτροπή κατάληψης του Πολυτεχνείου καλεί τους φοιτητές και το λαό της Αθήνας να κατευθυνθούν στο Πολυτεχνείο και να αγωνιστεί για δημοκρατία και εθνική ανεξαρτησία. Σε ανακοίνωση τους οι φοιτητές τονίζουν:

"Οι φοιτητές απο όλες τις σχολές στη διάρκεια του φοιτητικού κινήματος συνειδητοποιήσαμε πως τα προβλήματα μας, σχετικά με τον εκδημοκρατισμό της Παιδείας και τη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος δεν λύνονται, χωρίς την αλλαγή της συγκεκριμένης πολιτικής καταστάσεως. Αρχίζοντας έτσι πολιτικό αγώνα οι φοιτητές και οι Ελληνες εργαζόμενοι που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο ξεκαθαρίζουν τις θέσεις τους και καλούν τον ελληνικό λαό να συσπειρωθεί γύρω τους και να αγωνιστεί μαζί τους ως την τελική νίκη".

Οι φοιτητές καθορίζουν στη συνέχεια τις θέσεις τους:

ΠΡΩΤΟ: Πρωταρχική προϋπόθεση για την επίλυση όλων των λαϊκών προβλημάτων θεωρούμε την άμεση παύση του τυραννικού καθεστώτος της χούντας και την παράλληλη εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας.

ΔΕΥΤΕΡΟ: Η εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας συνδέεται αναπόσπαστα με την εθνική ανεξαρτησία από τα ξένα συμφέροντα, που χρόνια στήριζαν την τυραννία στη χώρα μας".

Και οι φοιτητές κατέληγαν απευθυνόμενοι στον ελληνικό λαό:

" Η πλατειά κινητοποίηση του ελληνικού λαού και η εκδήλωση συμπαράστασης απ' όλες τις γωνιές της Ελλάδας είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους επεχείρησαν να μας δυσφημήσουν.

Ελληνικέ λαέ, ο αγώνας γύρω από τη λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία σήμερα συνίσταται στις άμεσες μαζικές διεκδικήσεις στα οικονομικά, επαγγελματικά και κοινωνικά του προβλήματα με απεργιακούς αγώνες, με μαζικές κινητοποιήσεις, με συλλαλητήρια με προοπτική τη γενική απεργία και την ανατροπή της δικτατορίας.

Η παρουσία μας εδω αποτελεί κέντρο συεσπείρωσης, κινητοποίησης, μαζικοποίησης του λαϊκού αγώνα.

Ολοι ενωμένοι στον αγώνα για τη δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία".

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΝΕΜΒΡΙΟΥ: Ο λαός της Αθήνας, και όσοι αισθάνονται βαρύ το ζυγό της δικτατορίας, ανταποκρινόμενοι στις εκκλήσεις των ελεύθερων πολιορκημένων, ξεχύνονται στους δρόμους, που όλοι οδηγούν αυτή τη μέρα προς το Πολυτεχνείο.

Συνολικά εκατό χιλιάδες λαού ζώνουν κυριολεκτικά το Πολυτεχνείο και τους γύρω δρόμους διαδηλώνοντας τη συμπαράσταση τους στους φοιτητές.

Μπροστά στον όγκο αυτό του λαού, η χούντα παίρνει αποφάσεις για να ανακόψει με οδοφράγματα τις διαβάσεις ώστε να σταματήσει τη ροή του κόσμου.

Ομως οι προκηρύξεις αλλάζουν συνεχώς χέρια, ενώ ο πομπός των φοιτητών μεταδίδει κάθε λεπτομέρεια των γεγονότων, λεπτό προς λεπτό.

Η αντίσταση των φοιτητών φουντώνει.

Οι ερασιτέχνες με τους πομπούς τους αναμεταδίδουν σε όλο το λεκανοπέδιο της Αττικής.

Οσοι ανταποκρίνονται στις εκκλήσεις των φοιτητών τους βοηθούν με κάθε τρόπο.

Δίνουν χρήματα, φέρνουν τρόφιμα και φάρμακα. Στις γειτονιές γίνονται μικρές διαδηλώσεις καθώς ο όγκος του κόσμου συνεχίζει να αυξάνεται.

Η Αστυνομία δεν μπορεί να απομονώσει τόν κόσμο κι αρχίζει να στρέφει όλη τη μανία τους εναντίον του.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ώρα 7 το απόγευμα: Ο πρώην φοιτητής Γιάννος Κοροβέσης θυμάται:

" Αυτή τη στιγμή φθάνει η είδηση ότι η αστυνομία χτυπά εν ψυχρώ τους διαδηλωτές που βρίσκονται έξω από το Πολυτεχνείο.

Στην οδό Κοραή ανοίγουν με γκλομπ το κεφάλι μιας νέας. Από αυτή τη στιγμή όμως Αστυνομία χάνει τον έλεγχο της κατάστασης.

Οι διαδηλωτές δεν είναι μόνο στο Πολυτεχνείο, αλλά σε όλους τους γύρω δρόμους.

Από την άλλη ακροβολιστές απο τις διπλανές ταράτσες πυροβολούν εναντίον του πλήθους που βρίσκεται μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο.

Παράλληλα η Αστυνομία διενεργεί επιθέσεις προς τις Πύλες του Πολυτεχνείου ενώ στέλλει μέσα προβοκάτορες για να υποσκάψουν την άμυνα των φοιτητών".

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ώρα 8.30 το βράδυ: Από τις 8.30 και μετά αρχίζουνν να μεταφέρονται στο πρόχειρο ιατρείο του Πολυτεχνείου οι πρώτοι τραυματίες.

Οι πληροφορίες μιλούν για είκοσι νεκρούς. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στους γύρω δρόμους.

Ο σταθμός των "Ελεύθερων Πολιορκημένων Φοιτητών" των "Ελεύθερων Πολιορκημένων Ελλήνων" προσπαθεί να εμφυψώσει τους αγωνιστές της αντίστασης και να ανεβάσει το φρόνημά τους.

Μηνύματα συμπαράστασης καταφθάνουν στο μεταξύ απο την επαρχία, από τις σχολές Θεσσαλονίκης και Πάτρας.

Γύρω από το Πολυτεχνείο και σ' ολόκληρη σχεδόν την Αθήνα οι συγκρούσεις έχουν γενικευθεί. Διαδηλωτές πολιορκούν το κτίριο του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Οι αστυνομικοί γαζώνουν τον κόσμο που κρύβεται πίσω από τις κολώνες και ρίχνει πέτρες και μπουκάλια.

Ο Πρωθυπουργός Σπύρος Μαρκεζινης αρχίζει τις αλλεπάλληλες συσκέψεις. Και η Χούντα αποφασίζει επέμβαση του Στρατού.

Ετσι τριάντα άρματα Μ-48 και Μ-135 κατεβαίνουν από το Γουδί προς το Πολυτεχνείο.

Προσθέτει ο φοιτητής Γιάννος Καροβέσης:

"Εκεί, γύρω στις 8.30 έφθασε η είδηση ότι κατεβαίνουν τα άρματα. Ηταν η εναλλακτική λύση των αμερικανών, η λύση Ιωαννίδη. Αφού η φιλελευθεροποίηση του Μαρκεζίνη απέτυχε, οι αμερικανοί ετοιμάζονται να δώσουν το οριστικό χτύπημα. Αποφασίσαμε να μείνουμε και ό,τι είναι να γίνει ας γίνει. Αρχίσαμε να οργανώνουμε νέα άμυνα. Φτιάξαμε ένα τεράστιο πανώ για τους φαντάρους: " Είμαστε αδέλφια, λαός, στρατός, ενωμένοι".

Αυτό είχε κάποια επίδραση στα στρατευμένα παιδιά. Φάνηκε όταν πλησιάσανε τα πρώτα τανκς και οι φαντάροι έβγαζαν τα χέρια από το κουβούκλια τους και μας χαιρετούσαν. Απ' ό,τι μάθαμε αργότερα αυτή η αντίδραση των φαντάρων πνίγηκε από τους αξιωματικούς που είχαν τα τελευταία προστάγματα για την εισβολή στο Πολυτεχνείο.

Μάθαμε λοιπόν αργότερα πως εκτελέσανε φαντάρους που αρνήθηκαν να ρίξουν την πύλη".

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΡΟΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ώρα μία το πρωϊ:

Η Αστυνομια δείχνει να έχει χάσει τελείως τον έλεγχο της κατάστασης. Ο κόσμος δεν υποχωρεί παρά τα δακρυγόνα και τις αντλίες από το νερό που χρησιμοποιεί.

ΣΑΒΒΑΤΟ, 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ώρα 2 το πρωϊ: Εμφανίζονται τα άρματα μάχης και ο στρατός. Τα άρματα κατευθύνονται προς το Πολυτεχνείο σαρώνοντας ένα προς ένα όλα τα οδοφράγματα και φθάνουν έξω από την Πύλη. Τριάντα συνολικά άρματα κυκλώνουν Πολυτεχνείο.

Οι στρατιωτικοί καλούν τους φοιτητές με μεγάφωνα να εγκαταλείψουν το Πολυτεχνείο. Αλλά οι εκκλήσεις τους χάνονταν μέσα στις ιαχές και τα συνθήματα των φοιτητών που απαντούν με αξίωση για παραίτηση της χούντας. Παρά την εμφάνιση των αρμάτων οι νέοι μέσα στο Πολυτεχνείο συνεχίζουν να αντιστέκονται.

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, ώρα 3.10 το πρωϊ: Ενα άρμα με οδηγό κάποιο Γουνελά, επιτίθεται εναντίον της Πύλης του Πολυτεχνείου, πάνω στην οποία κρέμονται σαν τα τσαμπιά οι φοιτητές που προσπαθούν με τα τα γυμνά τους χέρια να αντισταθουν στην προέλαση των αρμάτων.

Το άρμα μουγκρίζει ισοπεδώνοντας ό,τι βρίσκεται μπροστά του και περνώντας πάνω από τα σώματα των φοιτητών που συνθλίβονται.

Δεκαοκτώ συνολικά νέοι καταπλακώθηκαν κάτω από τη βία των αρμάτων της Χούντας του δικτάτορα Δημήτριου Ιωαννίδη και βρήκαν οικτρό θάνατο ενώ αλλοι 1003 τραυματίστηκαν.

Ηταν τα πρώτα θύματα της αντίστασης και της αντίστροφης μέτρησης για την επιστροφή της Δημοκρατίας στην κοιτίδα της.

Στη δημοσιότητα δόθηκαν αργότερα από τον ατροδικαστη Καψάσκη (20.11.1973) τα πρώτα ονόματα των ακολούθων εννέα νεκρών της εξέγερσης :

- Σαμούρης Γ. 22 ετών σπουδαστής του Παντείου, τραυματίστηκε θανάσιμα στην περιοχή των Εξαρχείων.

- Παμέλος Βασίλειος Παναγιώτου, 26 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος.

- Κομνηνός Διομήδης Ιωάννου, 17 ετών, μαθητής.

- Ντόρι Μαργκρέτε Εγκελαντ, 22 ετών, Ναρβηγίδα σπουδάστρια.

- Σπορτίδης Αλέξανδρος Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής.

- Μπεκιάρη Βασιλική, 17 ετών. Ετραυματίσθη στην ταράτσα στο Νέο Κόσμο.

- Καραμανλής Μάρκος ηλεκτρολόγος 23 ετών, ηλεκτρολόγος. Ετραυματίσθη σε ταράτσα της λεωφόρου Αλεξάνδρας- Πατησίων.

Τέλος αναφέρθηκε και το όνομα του τούρκου υπηκόου και ταχυδακτυλουργού, Καρακάς Μπάσερν ,43 ετών. Λεπτομέρειες για τις συνθήκες του θανάτου δεν ανακοινώθηκαν.

Ο ιαστροδικαστής Καψάσκης ανακοινώνοντας τα ονόατα των νεκρών ανέφερε ότι όλα τα θύματα τραυματίστηκαν με πυροβόλα όπλα.

Είπε επίσης ότι οι τρεις πρώτοι σκοτώθηκαν στις περιοχές των συγκρούσεων οι δε άλλοι από αδέσποτες σφαίρες.

Επίσημα, είπε ο αριθμός των τρυματιών ανερχόταν μόλις στους 100-110.

Στο μεταξύ οι χουντικοί συνεχίζουν το κυνηγητό των νέων μέσα στο κτίριο του Πολυτεχνείου κι' αρχίζουν να βάλλουν στο ψαχνό. Σε λίγο το αρχηγείο των φοιτητών καταλαμβάνεται από το στρατό.

Το Πολυτεχνείο "πέφτει"... Το κάστρο της αντίστασης σαρώνεται. Ο πομπός των Ελεύθερων Αγωνιστών εκπέμπει τα τελευταία μηνύματα.

"Είμαστε αδέλφια", φωνάζει απελπισμένα ο εκφωνητής. Υστερα μεταδίδει τον Εθνικό Υμνο και στη συνέχεια σιωπή...

Το Πολυτεχνείο εκκενώνεται. Ενας λοχίας φυγαδεύει τους κλεισμένους προσταστεύοντας τους από την αστυνομία. Αλλοι όμως αστυνομικοί περιμένουν απ' έξω και κυνηγούν τους νέους πυροβολώντας εναντίον τους για να διαλύσουν τα τελευταία απομεινάρια.

ΣΑΒΒΑΤΟ 17 ΝΟΜΕΒΡΙΟΥ, πρωϊ: Ο ελληνικός λαός, όσοι δεν κοιμήθηκαν εκείνο το δραματικό βράδυ, πληροφορείτο τα γεγονότα με αγανάκτηση και περιφρόνηση. Τα μαγαζιά κλείνουν. Ενα ελικόπτερο του στρατού σπεύδει να φωτογραφίσει το νέο "κάστρο", το ρημαγμένο Πολυτεχνείο.

Ομως ο κόσμος συγκεντρώνεται κι ετοιμάζεται να οργανώσει νέες διαδηλώσεις στους δρόμους. Η αστυνομία και ο στρατός επεμβαίνουν και πάλι και η τρομοκρατία μεταφέρεται σ' όλη την Αθήνα.

Ομως το Πολυτεχνείο έχει μείνει πια σύμβολο αγώνα για λευτεριά και δημοκρατία.