Πρώτη Ηλεκτρονική Ιστορία της Κύπρου

image

Δωρεάν προσφορά σε ερευνητές, μελετητές, φοιτητές, μαθητές και δημοσιογράφους.

Από την Κύπρο στην αρχαιότητα, μέχρι την Κύπρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η αγγλοκρατία, η ΕΟΚΑ, το πραξικόπημα, το σχέδιο Ανάν, η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αρχείο Παναγιώτη Παπαδημήτρη

papademetris-pΜοναδικό αρχείο στο οποίο μπορείτε να προστρέξετε και να αναζητήσετε εύκολα και γρήγορα αυτό που θέλετε για μια περίοδο 8.000 ετών για την Ιστορία της Κύπρου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

26.8.1973: Ο απαχθείς υπουργός Δικαιοσύνης Χρίστος Βάκης αφήνεται ελεύθερος από τον Στρατηγό Γ ρίβα ύστερα από ομηρία ενός μηνάς στα χέρια των απαγωγέων του.

S-1957

26.8.1973: Ο ΑΠΑΧΘΕΙΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΒΑΚΗΣ ΑΦΗΝΕΤΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΓΡΙΒΑ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΜΗΡΙΑ ΕΝΟΣ ΜΗΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΑΠΑΓΩΓΕΩΝ ΤΟΥ

Ο Στρατηγός Γρίβας, είτε γιατί πιέστηκε, είτε γιατί οι αντιδράσεις του κυπριακού λαού ήταν πολύ έντονες στην απόφαση του να απαγάγει τον υπουργό Δικαιοσύνης Χρίστο Βάκη και γενικά της δράσης του, είτε γιατί έχανε και το τελευταίο έρεισμα με την έντονη καταδίκη της δράσης του από τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, έστω και αν διαφωνούσε με την έκκληση του για τερματισμό της ένοπλης του δράσης, αναγκάστηκε τελικά να αφήσει ελεύθερο τον απαχθέντα υπουργό ύστερα από ομηρεία ενός μηνός.

Στις 26 Αυγούστου 1973 ο Χρίστος Βάκης αφέθηκε ελεύθερος άνευ όρων.

Κουρασμένος και συγκινημένος ο Χρίστος Βάκης εμφανίστηκε ενώπιον των δημοσιογράφων που είχε κατακλύσει κυριολεκτικά την οικία του και σε δηλώσεις ανέφερε ότι είχε μεταφερθεί με αυτοκίνητο στην περιοχή Ανθούπολης όπου αφέθηκε ελεύθερος.

Περπάτησε για μερικά λεπτά και βρέθηκε σε μια καφετερία στην περιοχή της Ανθούπολης και εκεί συνάντησε το γνωστό του ηλεκτρολόγο Αριστείδη Μονογιό που τον παρακάλεσε να τον μεταφέρει στο σπίτι του όπου έπεσε στην αγκαλιά της συζύγου και των δυο παιδιών.

Στους δημοσιογράφους προέβη σε σύντομη δήλωση και υποσχέθηκε ότι θα τους συναντούσε μια άλλη μέρα για να τα πουν από κοντά:

"Δεν θα επεθύμουν κατ' αρχήν να προβώ εις οιανδήποτε δήλωσιν επί του θέματος της απαγωγής μου πριν ενημερωθώ επί των τυχόν εξελίξεων κατά το διαρρεύσαν χρονικόν διάστημα.

Αισθάνομαι όμως την ανάγκην να επαναλάβω την πίστιν μου εις τα εθνικά ιδανικά και τας ελληνοχριστιανικάς παραδόσεις της φυλής μας και να τονίσω την ανάγκην όπως όλος ο εθνικώς σκεπτόμενος κυπριακός ελληνισμός ενώση τας ψυχικάς του δυνάμεις εις την εθνικήν πορείαν της μεγαλονήσου.

Πιστεύω ότι αποτελεί καθήκον τόσον του ειρηνικού Κυπριακού λαού, όσον και της Κυβερνήσεως να καταβάλη πάσαν προσπαθειαν και ενέργειαν προς πραγμάτωσιν των ιδανικών αυτών.

Θα ήθελα επίσης επί τη σημερινή επετείω τη αφιερωμένη εις το κράτος δικαίου να είπω ότι πιστός εις την εφαρμογήν και το κράτος του νόμου διατηρώ σταθεράν την πεποίθησιν ότι οιαδήποτε ενέργεια κατά παράβασιν των κειμένων νόμων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εις ουδέν ωφελούν, αντιθέτως δε δημιουργούν συνθήκας διά σοβαρά εθνικά τραύματα, άτινα ουδόλως συμβάλλουν εις την προώθησιν του εθνικού αγώνος και την ενότητα του Κυπριακού ελληνισμού".

Ο Χρίστος Βάκης μίλησε για τις μέρες που κρατείτο όμηρος της ΕΟΚΑ Β στο δημοσιογράφο του "Φιλελεύθερου" Ανθο Λυκαύγη.

Ανέφερε ο Ανθος Λυκαύγης σε σχετικό ρεπορτάζ του στις 29.8.1973:

"Αμέσως μετά την απαγωγή του ο κ. Βάκης, με δεμένα τα μάτια μεταφέρθηκε σε κάποιο σπίτι. Τον κατέβασαν και τον έβαλαν σε ένα δωμάτιο με τρεις φρουρούς.

Σ' όλη τη διαδρομή οι απαγωγείς τον καθησύχαζαν ότι δεν συμβαίνει τίποτα. Απλως ήθελαν, λέει, να του διαβιβάσουν κάτι από την ΕΟΚΑ Β.

Στο δωμάτιο ο κ. Βάκης έμεινε κλεισμένος 30 περίπου ώρες. Δεν ήξερε που βρισκόταν, είχε χάσει τον προσανατολισμό του.

Μετά οι φορυροί, που ήταν εντελώς άγνωστοι του, του ανέφεραν ότι "θα τον δη ο Αρχηγός". Ομως καμμιά επαφή με τον " Αρχηγό". Η μόνη επαφή ήταν η προκήρυξη Γρίβα με τους όρους που έθετε στον Πρόεδρο Μακάριο για απελευθέρωση του Υπουργού, το κείμενο μετεφέρθη και ανεγνώσθη από ένα ένοπλο στον κ. Βάκη που πληροφορήθηκε ότι θα κυκλοφορήση σαν φυλλάδιο.

Οι τρεις μετακινήσεις του κ. Βάκη έγιναν με μικρό αυτοκίνητο, στα δωμάτια που τον κρατούσαν έμεναν κι οι φορυροί του που ήταν πάντα οι ίδιοι.

Ο ίδιος ο κ. Βάκης όταν τον ρωτήσαμε αν τους γνωρίζει, είπε: "Κανένα. Ησαν εντελώς άγνωστοι".

Τον ρωτάμε για την συμπεριφορά τους. "Ητο πάρα πολύ καλή".

- Και από φαγητό;

- Εκ μέρους των, απαντά ο Βάκης εγένετο κάθε προσπάθεια για την διατροφή μου. Πάντως δεν αισθανόμουν σαν σπίτι μου προσθέτει, χαριτολογώντας.

- Κι όταν χρειαζόταν να βγαίνετε από το δωμάτιο;

- Με φρουρούσαν.

Τον φρουρούσαν και είχαν πάντα πρόχειρο ένα κομμάτι μαύρο ύφασμα για τα μάτια. Ετσι η συσκότηση ήταν πλήρης.

Στην αρχή του μιλούσαν για την κατάσταση γενικά. Αργότερα συμφώνησαν να μη μιλούν για πολιτικά κανένας. Ετσι εγκαθιδρύθηκαν απλώς ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ απαγωγέων και απαχθέντος.

Και φυσικά τίποτα δεν μπορούσε να απαλύνη την φοβερή μοναξιά των τριάντα ημερών της ομηρίας.

- Τριάντα μέρες, σκεφτόμουν γυναίκα, παιδιά, συγγενείς, φίλους, τον τόπο ακόμη. Τίποτα δεν ήξερα.

Από την πρώτη μέρα μέχρι την τελευταία, το μόνο που πληροφορήθηκε ήταν για το φυλλάδιο Γρίβα που τον αφορούσε.

Και φυσικά η πιο ευτυχισμένη στιγμή ήταν εκείνη της απελευθερώσεως. Οταν τον πληροφόρησαν δεν ηξερε τι είχε συμβή.

Μετά τον έβαλαν σε αυτοκίνητο. Πάλι το ρούχο στα μάτια. Ταξίδι για μισή ώρα και περισσότερη ώρα για να βρεθή ξαφνικά ελεύθερος σε ένα ερημικό μέρος στην Ανθούπολη.

Τα άλλα είναι γνωστά, Συνάντησε τον κ. Αριστείδην Μονογιό που τον μετέφερε στο σπίτι του αδελφού του πρώτα και ύστερα στο δικό του.

Οταν τα δυο παιδιά του τον αγκάλιαζαν, ο ίδιος δεν γνώριζε ότι τον περίμεναν από την Αθήνα, όπου είχε πάει για υπηρεσία. Δεν γνώριζε ότι αγνοούσαν την απαγωγή. Στο διπλανό δωμάτιο ήταν κρυμμένα δυο δώρα. Τους τα έδωσε δακρυσμένος. Ολοι δάκρυζαν. Ηταν δάκρυα χαράς.

Ξεκομμένος για ένα μήνα από την Κυπριακή πραγματικότητα ο κ. Βάκης ήταν ξένος προς τις εξελίξεις".