1.8.1973: Ο εμπειρογνώμωνας της Αστυνομίας Γεώργιος Χατζηλοϊζου σκοτώνεται όταν εκρήγνυται βόμβα της ΕΟΚΑ Β μέσα στα χέρια του.

S-1952

1.8.1973: Ο ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΩΝΑΣ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΑΤΖΗΛΟΙΖΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΕΚΡΗΓΝΥΤΑΙ ΒΟΜΒΑ ΤΗΣ ΕΟΚΑ Β ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ.

Την πρώτη Αυγούστου 1973 ακόμα ένας άνθρωπος έχανε τη ζωή του σαν αποτέλεσμα της δράσης της ΕΟΚΑ Β. Θύμα ο εμπειρογνώμΩΝ της αστυνομίας επί εκρηκτικών υλών ανθυπαστυνόμος Γεώργιος Χατζηλοϊζου.

Ο Χατζηλοϊζου είχε σπεύσει στο Πραστειό Μόρφου για να αποσυνδέσει βόμβα που είχε τοποθετηθεί κάτω από το αυτοκίνητο του κοινοτάρχη Ανδρέα Τσίγγη.

Μαζί του βρισκόταν και ο βοηθός του αστυφύλακας Πάμπος Σταυρινίδης.

Ο Χατζηλοϊζου ενώ προσπαθούσε, να αποσυνδέσει τη βόμβα, αυτή εξερράγη μέσα στα χέρια του και τον κατακομμάτιασε.

Η έκρηξη παρουσιάστηκε σαν ατύχημα, αλλά, τότε είχαν κυκλοφορήσει πολύ έντονες φήμες ότι το ατύχημα ήταν στημένο και ότι η ΕΟΚΑ Β, που γνώριζε πως ενεργούσε ο Χατζηλοϊζου, είχε παγιδεύσει με διαφορετικό τρόπο αυτή τη φορά τη βόμβα και φρόντισε να μη εκραγεί σκόπιμα, ώστε σαν καλείτο να την αποσυνδέσει να τον σκοτώσει. Και αυτό έγινε.

Για τον θάνατο του Χατζηλοϊζου ο απεσταλμένος του "Φιλελεύθερου" στο Πραστειό Μόρφου αφιέρωσε το ακόλουθο συγκλονιστικό ρεπορτάζ:

"Ολοι εκτιμούσαν τον Χατζηλοϊζου. Και οι φίλοι του και οι εχθροί του. Τον εθαύμαζαν για τον χαρακτήρα του, την τόλμη του, παίζοντας κυριολεκτικά με τον χάρο.

Πάντοτε βρισκόταν επί των επάλξεων του καθήκοντος. Ποτέ δεν εδειλίασε. Ποτέ δεν είπεν όχι. Εστω και αν εγνώριζεν ότι σε κάθε περίπτωση που τον καλούσαν θα αντάμωνε τον χάρο στην πιο ύπουλη του μορφή.

Το τηλέφωνο του Χατζηλοϊζου τον τελευταίο καιρό χτυπούσε σχεδόν κϑθε νύχτα. Μεσάσνυκα, πρωϊνές ώρες... "Κύριε Χατζηλοϊζου...βόμβα".

Σηκωνόταν αμέσως, και πήγαινε για να πάρη μέσα στα χέρια του την "συσκευή του θανάτου". Την μη εκραγείσα βόμβα. Να την αχρηστεύση, για να μη σκορπίση τον θάνατο και την καταστροφή.

Ετσι και χθες.. το τηλέφωνο του χτύπησε: "Βόμβα στη Μόρφου. Μη εκραγείσα στο Πραστειό..."

Προηγήθη το κύμα εκρήξεων στην κωμόπολη Μόρφου και στο ΠρασΤειό. Η μοιραία βόμβα που δεν εξερράγη είχε τοποθετηθή κάτω από το αυτοκίνητο του κοινοτάρχη του Πραστειού κ. Ανδρέα Τσίγγη.

Ανακαλύφθηκε αυτή το πρωί χθες από τη γυναίκα του κ. Τσίγγη όταν ο σύζυγος της έβγαλε το αυτοκίνητο από το γκαράζ. Και ειδοποίησαν την αστυνομία.

Ο Χατζηλοϊζου μαζί με τον βοηθό του, τον αστυφύλακα Πάμπο Σταυρινίδη μετέβησαν αρχικά στον κεντρικό αστυνομικό σταθμό Μόρφου.

Εθεώρησαν καλό να πάνε πρώτα στην μη εκραγείσα βόμβα, αφήνοντας στο τέλος την εξέταση των σημείων όπου εξερράγησαν οι (άλλες) βόμβες. Στο Πραστειό πήγαν μαζί με την ανθυπαστυνόμο Αντώνη Δημητρίου, που υπηρετεί στη Μόρφου.

Μόλις πάτησαν το πόδι τους έξω από το σπίτι του κ. Τσίγγη, ο Χατζηλοϊζου με εκείνο το αιώνιο χαμόγελο του, έκαμε χειραψία με τον οικοδεσπότη και του είπε: "Συγγνώμη που αργήσαμε λίγο...".

Και κατευθύνθηκε προς το γκαράζ, όπου εξέτασε για λίγο τη μη εκραγείσα βόμβα. Ηταν ωρολογιακή.

" Φαινόταν ήρεμος, όπως πάντα. Χαμογελούσε, είπεν ο ανθυπαστυνόμος Δημητρίου που είδε και έζησε από κοντά τις τελευταίες στιγμές του Χατζηλοϊζου.

Στη συνέχεια ο αστυνομικός εμπειρογνώμων, βγαίνοντας έξω από το γκαράζ, είδε το το πλήθος περιέργων που είχε μαζευτή γύρω από ο γκαράζ και φώναξε δυνατά: "Μακρυά, όλοι πίσω..." Εδωσε μάλιστα και εντολή στον ανθυπαστυνόμο Δημητρίου να διώξη οπωσδήποτε τους περίεργους.

Ακολούθως ζήτησε να του φέρουν ένα νυχοκόπτη. Μέχρι να του τον φέρουν αυτός μπήκε πίσω από το γκαράζ, για μια ακόμα εξέταση της βόμβας. Ισως για κάτι να μη ήτο βέβαιος.

Εξω το πλήθος αγωνιούσε. Οχι όμως οι συνάδελφοί του και οι πυροσβέστες που βρίσκοταν από νωρίς στον τόπο της βόμβας, καθ' ότι δίπλα στο γκαράζ υπήρχαν αρκετά βαρέλια πετρελαίου. Αυτοί ήξεραν καλά τον Χατζηλοϊζου. Ηξεραν ότι η αχρήστευση βομβών ήταν γι' αυτόν ένα....παιχνίδι.

Ηταν η ώρα 12,30 μετά το μεσημέρι, όταν κάποιος πήρε στον Χατζηλοϊζου τον νυχοκόπτη που ζήτησε. Ο αστυνομικός εμπειρογνώμων, έχοντας δίπλα του τον βοηθό του έβαλε το ένα χέρι στη συσκευή, ενώ με το άλλο άρχισε να αποσυνδέη τη βόμβα, τη βοηθεία του νυχοκόπτη.

Είναι άγνωστον εάν ο Χατζηλοϊζου έκοψε με τον νυχοκόπτη τα λεπτά σύρματα ή τα ετράβηξε προς τα έξω. Η βόμβα η οποία ήτο ηλεκτρικής πηροδοτήσεως, εξερράγη σχεδόν αμέσως, μέσα τα χέρια του Χατζηλοϊζου.

Η έκρηξη ήαν δυνατή. Συγκλόνισε ολόκληρο το χωριό. Η στέγη του γκαράζ έκαμε φτερά, ενώ πυκνός καπνός εκάλυψε την περιοχή. Το πλήθος που παρακολουθούσε τρομοκρατήθηκε. Τα γυναικόπεδα άρχισαν να κλαίνε.

Σαν διαλύθηκε ο καπνός, οι πρώτοι μπήκαν στο γκαράζ. Βρέθηκαν προ ενός φρικτού θεάματος: Ο Χατζηλοϊζου ο "γελαστός αξιωματικός" ήταν πεσμένος ανάσκελα, με το κεφάλι παλτοποιημένο και σχεδόν κομμένο από τον κορμό. Ρούχα σχεδόν δεν υπήρχαν επάνω του, ενώ το κορμί του ήταν διάτρητο. Ο θάνατος του ήταν ακαριαίος.

Δίπλα του πεσμένος και ο βοηθός του αστυφύλαξ Σταυρινίδης, ο οποιος βαρειά τραυματισμένος σφάδαζε από τους πόνους..."

Για τις συνθήκες θανάτου του Λοϊζου Χατζηλοϊζου ο βουλευτής Νίκος Σαμψών ανέφερε στη Βουλή κατά τη διάρκεια συζήτησης στις 10 Ιανουαρίου 1974:

"Γνωρίζομεν ότι ο Λοϊζος Χατζηλοϊζου, συναγωνιστής μας, ο οποίος τόσα προσέφερεν εις τον τόπον τούτον, εδολοφονήθη διά βόμβας εις το Πραστειόν Μόρφου και ουδείς συνελήφθη. Επαρουσιάσθη το θέμα απλώς ότι επήγε να αχρηστεύση μίαν βόμβαν. Είναι γνωστόν ποίοι τον εδολοφόνησαν και ότι εκείνοι που συνελήφθησαν δι' αυτήν την υπόθεσιν αφέθησαν ελεύθεροι, διότι ήσαν άνθρωποι του παρακράτους".