21.11.1972: Τo Δικαστήριo Πάφoυ απoρρίπτει αίτηση τoυ Μητρoπoλίτη Πάφoυ Γεvvαδίoυ με τηv oπoία αξίωvε όπως απαγoρεύεται στov Ταμία και τov Λoγιστή της Μητρόπoλης Πάφoυ vα εvεργoύv για λoγιαριασμό της ύστερα από τηv εκθρόvηση τoυ απo τoυς Iερείς της Πάφoυ.

S-1910

21.11.1972: ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΑΦΟΥ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΞΙΩΝΕ ΟΠΩΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΑΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΟΓΙΣΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΠΑΦΟΥ ΝΑ ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΓΙΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΤΗΣ, ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΘΡΟΝHΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΦΟΥ

Κατά την κρίση που είχε δημιουργηθεί στην Εκκλησία ο Μητροπολίτης Πάφου Γενάδιος και ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Μαλλουρής εκδιώχθηκαν από την Ιερά Μητρόπολη και αναγκάστηκαν τελικά να εγκατασταθούν στην Ιερά Μονή Τροoδίτισσας.

Από εκεί χειρίζονταν όσο μπορούσαν ή όσο τους επιτρεπόταν να χειρισθούν, τις υποθέσεις της Μητρόπολης Πάφου.

Οταν χρειάζονταν οποιαδήποτε βοήθεια κατέληγαν στον Μητροπολίτη Κιτίου Ανθιμο ο οποίος τους πρόσφερε πολλές φορές και στέγη για διαμονή, ιδιαίτερα όταν συνέρχονταν οι τρεις Μητροπολίτες.

Λόγω της ασθένειας ακόμα και του Μητροπολίτη Κυρηνείας, διένεμε και αυτός όταν καθίστατο αναγκαίο, στην ίδια Μητρόπολη.

Στη Μητρόπολη Πάφου την οποία κάτοικοι της Πάφου είχαν κηρύξει εν χηρεία είχε εγκατασταθεί ο Πρωτοσύγκελλος Ανθιμος Λοϊζου ως παρατηρητής στον οποίο ο Μητροπολίτης Κιτίου Ανθιμος του είχε επιβάλει αργία με την κατηγορία ότι είχε εγκαταλείψει τη θέση του και εγκαταστάθηκε στη Μητρόπολη.

Αυτό έγινε πολύ νωρίς, στις αρχές Απριλίου 1972 και ο Μητροπολίτης Γεννάδιος σε επιστολή στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο ανέφερε (Ιστορική Εγκυκλοπαίδεια Κύπρου, περίοδος 1960-74, τόμος Β):

"Τηρών την ην ετήρησα στάσιν ουδόλως τελώ εν αγνοία των οιωνδήποτε τυχόν συνεπειών. Ηδη ησθάνθην εγγύς εμού το μαρτύριον ότε διατεταγμένοι όχλοι, αλλά και πρόσωπα φίλα προσκείμενα προς την υμετέραν Μακαριότητα-πολιτικοί δηλονότι οπαδοί Υμών- επέσεισαν σαφώς τον κίνδυνον βιαίας κατ' εμού ενεργείας. Διά τους απειλήσαντας και απειλούντας τοιαύτα, ο πόνος και η προς Κύριον ικεσία μου.

Εν ταύτη Μακαριώτατε, θα ήθελον εν πάση αληθεία και δικαία αυστηρότητι να επισημάνω γεγονότα τινά συμβαίνοντα εν τη Μητροπόλει.

Εν πρώτοις σημειώ ότι σκόπιμος, τεχνητή και καθ' υπερβολήν είναι η σημειωθείσα εν τη επαρχία αναστάτωσις κοινού τε και κλήρου υπό προσώπων έγγιστα προσκειμένων προς Υμάς. Ο,τι ιδιαιτέρως εμβάλλει εις θλίψιν είναι η εξώθησις ιερέων όπως προβαίνουν εις ενεργείας αναρμόστους και αντικανονικάς, ως είνα η κάθοδος εις πολιτικάς καθαρώς εκδηλώσεις και η κατά το δοκούν μνημόνευσις εν τοις ιεροίς ναοίς...

Εν προκειμένω πως να μη σημειωθή ότι άκρα σιωπή και αχαρακτήριστος αδράνεια απεδείχθη υφ' Υμών, ίνα αποτραπούν αι ως άνω ασχημίαι".

Ο Γεννάδιος αναφερόταν στη συνέχεια σε πληροφορίες ότι ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος θα τον συνώδευε πίσω στην Πάφο, αλλά απέρριπτε εκ των προτέρων μια τέτοια χειρονομία:

"Τούτο ωρισμένοι κύκλοι ερμηνεύουν ήδη ως "θεαματικήν πολιτικήν ενέργειαν". Πολύ λυπούμαι και πάλιν να είπω ότι δεν έχομεν χρείαν τοιαύτης φύσεως εκδηλώσεων και

πρωτοβουλιών, τοσούτω μάλλον διότι υφ' ας συνθήκας προαναγγέλλονται θα απετέλουν άκραν μείωσιν δι' εμέ και φθοράν του κύρους της Εκκλησίας".

Ο Γεννάδιος ζητούσε να φύγουν οι ιερείς που κατέλαβαν την Μητρόπολη:

"Ταύτην δύνασθε απολύτως να εξασφαλίσητε διατάττοντες τα δέοντα προς τα εξουσιοδοτημένα αστυνομικά όργανα".

Ο Γεννάδιος αποκάλυπτε στην επιστολή του με έμμεσο τρόπο ότι ο Στρατηγός Γρίβας- ή τουλάχιστο κάποιοι άλλοι από την οργάνωση του, την ΕΟΚΑ Β,του είχαν προσφέρει την "προστασία" τους και του υποσχέθηκαν "αποκατάσταση" στο Μητροπολιτικό θρόνο:

"Συναφώς προς το ανωτέρω οφείλω να σημειώσω ότι πιεστικαί εγένοντο προς ημάς συστάσεις προς άμεσον επάνοδον εις την Μητρόπολιν υπό την ευθύνην και την φρούρησιν άλλων, εξ ίσου ή και παρισσότερον ισχυρών και αποφασισμένων, αφ' ό,τι οι πολιτικοί οπαδοί της Υμετέρας Μακαριότητος. Πλην όμως, μη αποδεχόμενος τας επικινδύνους ταύτας διεξόδους προετίμησα την εν τη Λεμεσώ Ιεράν Μητρόπολιν Κιτίου παραμονήν, διερωτώμαι όμως μέχρι πότε θα δύναμαι να συγκρατώ την μήνιν εθνικών αγωνιστών, οι οποίοι είναι έτοιμοι και την Μητρόπολιν Πάφου ν' απαλλάξουν από τους εισβολείς και την επαρχίαν ολόκληρον να θέσουν εν τάξει..."

Την επιστολή του Μητροπολίτη Πάφου είχε επιστρέψει ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ως απαράδεκτη".

Στη συνέχεια και ενώ παρατεινόταν η κρίση και ο Γεννάδιος είχε αναγκασθεί τελικά να εγκατασταθεί στην Ιερά Μονή Τροοδίτισσας, είχε κινηθεί νομικώς στο Δικαστήριο Πάφου και με αίτηση του ζητούσε όπως εκδοθεί προσωρινό διάταγμα που να απαγορεύη στον Πρωθιερέα Αντ. Ιωάννου, Ταμία και Εφορο της Μητρόπολης και τον Ν. Βασιλειάδη Λογιστή και Ελεγκτή της Μητρόπολης να χρησιμοποιούν τη Μητρόπολη και να ενεργούν για λογαριασμό της.

Το αίτημα απορρίφθηκε τελικά και έτσι ο Μητροπολίτης Πάφου στερείτο ουσιαστικά και του οικονομικού ελέγχου της Μητρόπολης, πέραν του πνευματικού.

Η αίτηση του Μητροπολίτη Γεννάδιου είχε ορισθεί για ακρόαση στις 25 Σεπτεμβρίου 1972 στο δικαστήριο Πάφου.

Ομως λόγω της κατάστασης που επικρατούσε στη Μητρόπολη ο Γεννάδιος φοβούμενος να μεταβεί στην έδρα της Μητρόπολης του για την εκδίκαση της αίτησης του προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο και ζήτησε όπως η αίτηση του για έκδοση του προσωρινού διατάγματος ακουσθεί σε Δικαστήριο της Λευκωσίας.

Η προσφυγή ακούστηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο στις 10 Οκτωβρίου 1972 και σ' αυτήν ο εκ των συνηγόρων των Ιωάννου και Βασιλειάδη, Επαμεινώνδας Κωμοδρόμος, πρώην υπουργός Εσωτερικών, ανέφερε ότι η αίτηση γινόταν για πολιτικούς λόγους και είχε ως σκοπό τη μείωση του κύρους και του γοήτρου της Κυβέρνησης

Οι λόγοι που στήριξαν την αίτηση τους οι συνήγοροι του Γεννάδιου Κυριάκος Σαβεριάδης και Κώστας Αδαμίδης στηρίζονταν σε διαβεβαίωση του Αρχιμανδρίτη Ιωάννη Μαλλουρή και στην οποία ανέφερε:

"Λόγω της δημιουργηθείσης ανωμάλου καταστάσεως εις την επαρχίαν Πάφου από της 2ας Μαρτίου 1972 τόσον ο ενάγων Μητροπολίτης Πάφου κ. Γεννάδιος όσον και εγώ προσωπικώς ηναγκάσθημεν να εγκαταλείψωμεν την Μητρόπολιν Πάφου και εγκατεστήσαμε την Μητροπολιτικήν έδραν εις την Μονήν Τροοδιτίσσης όπου παραμένομεν μέχρι σήμερον (...) Η

ανώμαλος κατάσταασις και το κλίμα ανασφαλείας εξακολουθούν να υφίστανται εις την επαρχίαν Πάφου, προσφάτως δε υπέστην επίθεσιν και διέτρεξα μέγιστον κίνδυνον εις Γεροσκήπου καθ' όσον δε γνωρίζω από πληροφορίας τας οποίας έλαβον σήμερον (23ην Σεπτεμβρίου 1972) εξ αξιοπίστου προσώπου θα διατρέξω μέγιστον κίνδυνον εάν παρουσιασθώ ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου".

Οι εναγόμενοι σε ένορκη διαβεβαίωση που κατέθεσε ο Επαμεινώνδας Κωμοδρόμος σε απάντηση των όσων ανέφερε ο Ιωάννης Μαλλουρής τόνισαν:

α. Ουδεμία ανώμαλος κατάστασις υπήρξεν ή υπάρχει εις Πάφον, τα πάντα δε λειτουργούν με άκραν ευρυθμίαν και τάξιν.

β). Ο λαός της Πάφου υπεραμύνεται των μέτρων των υπό της κυβερνήσεως του λαμβανομένων και ουδεμίαν απολύτως ενόχλησιν της παρέχει.

γ). Ο λαός της Πάφου εκ παραδόσεως, σέβεται και εκτιμά τα δικαστήρια του και υπεραμύνεται της αξιοπρεπείας και του κύρους των.

δ) Ο λαός της Πάφου εξέφρασεν κατά τρόπον δημοκρατικόν την ανεπαρέσκειαν του, προς τον ενάγοντα αρνούμενος να κάμη τούτον αποδεκτόν ως Επίσκοπον του. Και κατά το Κανονικόν Δίκαιον ο ενάγων εστερήθη πάσης Κανονικής και Διοικητικής εξουσίας ως το εκκλησιαστικόν δίκαιον, τόμος 3ος Π. Παναγιωτάκου σελίς 430 αναφέρει: " Είτε εκ λόγων απαρασκείας του χριστεπωνύμου πληρώματος της επαρχίας ημποδίσθη ο Επίσκοπος, μη γενόμενος υπό τούτου δεκτός παρέμεινεν ως Επίσκοπος, πλην μόνον κατά την τιμήν και την λειρουργίαν στερούμενος πάσης Κανονικής στερούμενος πάσης Κανονικής και διοικητικής εξουσίας μηδέν παρενοχλών τοις πράγμασι της Εκκλησίας, έως ότου η Ιερά Σύνοδος καθορίση την εφεξής θέσιν του, το θέμα δε τούτο εκκρεμεί ενώπιον της Ιεράς Συνόδου".

Πρόσθεσε:

α) Ουδέν κλίμα ανασφαλείας υφίσταται εις την επαρχίαν Πάφου, ο λαός της οποίας είναι νομοταγής και ευπειθέστατος, υπακούων εις τους νόμους της πατρίδος του και ουδεμίαν δυσκολίαν παρέσχε εις την Κυβέρνησιν του.

β) Λειτουργούν κανονικώτατα με την αγάπην του λαού όλαι αι κρατικαί υπηρεσίαι και η ζωή είναι ήσυχη, ειρηνική, μακράν από ανωμαλίας και τα αρχάς.

Η προσπάθεια του ενάγοντος να μεταφέρη την εκδίκασιν της υπό τον άνω αριθμόν και τίτλον αγωγής του εις τα δικαστήρια Λευκωσίας, εξυπηρετεί μόνον πολιτικάς επιδιώξεις και τείνει να ζημιώση το κύρος και το γόητρον της Κυβερνήσεως.

Αρνούμαι την παράγραφον 7 της διαβεβαιώσεως του Αρχιμανδρίτη. Ι. Μαλλουρή, όστις δεν αναφέρει ούτε τας πηγάς εξ ων ήντλησε τας πληροφορίας του και λέγω ότι όσα διεπίστωσεν ο Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου κατά την 25.9.72 ημέραν εκδικάσεως της αιτήσεως του ενάγοντος ενώπιον του επαρχιακού δικαστηρίου Πάφου, ως και ο διευθύνων την υπόθεσιν του ενάγοντος δικηγόρος κ. Τσιρίδης, είναι γεγονότα αναμφισβήτητα, τα οποία περιέχονται εις τα επισυνημμένα τη παρούση, ενόρκως ομολογία μου πρακτικά, δεόντως πιστοποιημένα.

Δηλώ μετά βεβαιότητος ότι τόσον ο σεβασμιώτατος ενάγων όσον και ο Αρχιμανδρίτης Ιωάννης Μαλλουρής είναι ευρόσδεκτοι να παραστώσιν ως μάρτυρες εις το δικαστήριον Πάφου και ουδένα απολύτως κίνδυνον διατρέχουν.

Ποιούμαι την παρούσαν ένορκον ομολογίαν μου προς ενίσχυσιν της ενστάσεως μας εναντίον της αιτήσεως του αιτητού ημερ. 23.9.72.

Αφού αγόρευσαν οι δικηγόροι το Ανώτατο υπέδειξε στους συνηγόρους του Μητροπολίτη Γενναδίου ότι η ένορκη διαβεβαίωση του Ιωάννη Μαλλουρή ήταν ελαττωματική ο δε πρόεδρος του διακαστηρίου Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης κάλεσε τους Σαβεριάδη και Αδαμίδη εάν επιθυμούσαν να θεραπεύσουν την ατέλεια της διαβεβαίωσης του πελάτου τους να το κάμουν αφού θα κατέβαλαν τα έξοδα αναβολής της δίκης.

Στο σημειο αυτό η υπόθεση αναβλήθηκε για τις 21 Νοεμβρίου ενώ ο Μητροπολίτης Πάφου Γεννάδιος συνέχιζε να διαμένει στην Ιερά Μονή Τροοδίτισσας.

Στη συνέχεια ο Μητροπολίτης Πάφου ανέθεσε την υπόθεση σαν αυτή παρουσιάστηκε και πάλι στο Ανώτατο στο δικηγόρο Φρίξο Μαρκίδη. Εγραφε η εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος" για τη συνέχεια στις 22.11.1972:

"Αρχικώς οι δικηγόροι του Μητροπολίτου εστήριξαν την αίτησιν των εις δήλωσιν του Αρχιμανδρίτου Ιωάννου Μαλλουρή, ότι λόγω της δημιουργηθείσης ανωμάλου καταστάσεως, εις την επαρχίαν Πάφου, από της 2ας Μαρτίου 1972, τόσον ο ενάγων Μητροπολίτης Πάφου κ. Γεννάδος, όσον και ο Αρχιμανδρίτης Μαλλουρής ηναγκάσθησαν να εγκαταλείψουν την Μητρόπολιν Πάφου και να εγκατασταθούν εις την Μονή Τροοδιτίσσης όπου παραμένουν μέχρι σήμερον. Η δήλωσις προσθετει ότι η ανώμαλος κατάστασις και το κλίμα ανασφαλείας εξακολουθούν να υφίστανται εις την επαρχίαν Πάφου προσφάτως δε ο Αρχιμανδρίτης Μαλλουρής υπέστη επίθεσιν και διέτρεξε μέγιστον κίνδυνον εις Γεροσκόπου και ενδεχομένως να διατρέξη μέγιστον κίνδυνον εάν παρουσιασθή ενώπιον του επαρχιακού δικαστηρίου Πάφου.

Ο εκ των δικηγόρων των αιτητών κ. Φρ Μαρκίδης εζήτησε να αγορεύση επί της ουσίας της αγωγής και ζήτησε άδεια από το δικαστήριον όπως εγκαταλείψη την προηγουμένην γραμμή την οποίαν καθώρισαν οι δικηγόροι του αιτητή.

Εγκαταλείπωμεν την προηγουμένην μας γραμμήν, είπεν ο κ. Μαρκίδης και είμεθα υπόλογοι κατά κάποιον τρόπον δι' ωρισμένας δηλώσεις δικηγόρου του αιτητού, ζητώ επανάνοιγμα της υποθέσεως, λόγω

(α) της σοβαρότητος αυτής,

(β) του όγκου του υλικού της διαβεβαιώσεως του Αρχιμανδρίτου Μαλλουρή,

(γ) προς το συμφέρον της δικαιοσύνης,

(δ) λόγω θέματος συνταγματικού δικαίου το οποίον (εάν δεν μου επιτραπή να αγορεύσω) πιθανόν να καταστρατηγηθή,

(ε) λόγω της απουσίας μου εις το εξωτερικόν

(στ) λόγω της μη σαφούς διατυπώσεως ωρισμένων γεγονότων υπό συναδέλφου μου.

Εκφράζω την λύπην μου διά την εμπλοκήν της υποθέσεως αυτής, είπε περαιτερω ο κ. Μαρκίδης, αλλά εν όψει της μεγάλης σοβαρότητος της υποθέσεως και ενόψει του υλικού που περιέχεται εις την δήλωσιν του Αρχιμανδρίτου Μαλλουρή το γενικόν συμφέρον της δικαιοσύνης απαιτεί όπως το δικαστήριον παραβλέψη ωρισμένα γεγονότα και παράσχη εις ημας συγγνώμην και μας επιτρέψη να ανοίξωμεν την υπόθεσιν μας.

Α. ΛΟΙΖΟΥ (Δικαστής): Κύριε Μαρκίδη, ασχολούμεθα με εκκληστικά, αλλά δεν εφθάσαμεν εις το σημείον να συγχωρούμεν.

Εν συνεχεία ηγόρευσεν ο δικηγόρος της άλλης πλευράς κ. Επαμεινώνδας Κωμοδρόμος ο οποίος αντέστη όπως επιτραπή εις τον κ. Μαρκίδην να ανοίξη την υπόθεσιν του ως ούτος εζήτησεν.

Δεν έχει ευθύνην ο πελάτης μου, είπεν ο κ. Κωμοδρόμος εάν ο κ. Μαρκίδης απουσιάζεν εις το εξωτερικόν. Η απονομή της δικαιοσύνης παρέχεται επί τη βάσει νόμων και κανονισμών. Ο ενάγων έλαβε τη βοήθειαν πολλών δικηγόρων διά να προχωρήση την υπόθεσιν του. Ενώπιον σας έχετε αίτησιν διά παραπομπήν της υποθέσεως, ενώπιον του δικαστηρίου Λευκωσίας. Την 10ην παρελθόντος μηνός, το δικαστήριον σας ήκουσε τα επιχειρήματα του αιτητού. Οταν απήντησαν οι πελάται μου οι δικηγόροι της άλλης πλευράς εζήτησαν να παρουσιάσουν νέα συμπληρωματικά στοιχεία εις την ένορκον ομολογίαν του κ. Μαλλουρή, δεν δικαιούται οιοσδήποτε διάδικος να αλλάξη την διαδικασίαν. Υπαρχει απόφασις του δικαστηρίου, ζητώ να μη ληφθή υπ' όψιν η νέα αίτησις, θα απετέλει τούτο κακόν προηγούμενον και θα απέβαινεν εις βάρος της δικαιοσύνης. Εάν π.χ. ένας δικηγόρος "δεν τα βγάζει πέρα" εις μίαν υπόθεσιν, δύναται να αλλάξη δικηγόρον και να ζητήση να αρχίση την υπόθεσιν του από τη αρχήν;

Μετά από διάλειμμα 25 λεπτών το δικαστήριον εξέδωσε την ακόλουθον απόφασιν:

Εμελετήσαμεν όλα όσα υπέβαλον οι συνήγοροι αμφοτέρων των πλευρών εις την παρούσαν αίτησιν εν σχέσει προς την περαιτέρω διαδικασίαν.

Εν όψει της μέχρι σήμερον διαδικασίας εις την παρούσαν αίτησιν και εις το παρόν στάδιον της ακροάσεως αυτής, κατελήξαμεν εις το συμπέρασμα ότι οι συνήγοροι των αιτητών δύναται να αγορεύσουν επί παντώς της αγορεύσεως των καθ' ων η αίτησις επί τη βάσει όλων όσων είχον τεθή ενώπιον μας μέχρι και κατά την προηγουμένην ακρόασιν της αιτήσεως των την 10ην παρελθόντως μηνός και επί πλέον επί τη βάσει της διαβεβαιώσεως του Αρχιμανδρίτου Μαλλουρή, της διαβεβαιώσεως του ιερέως Μενελάου Σαββίδη και της ενόρκου ομολογίας του κ. Ανδρέα Οικονομίδη, αι οποίαι κατά την γνώμην μας εμπίπτουν εντός των ορίων της διαταγής μας ημερομηνίας 10ης παρελθόντος Οκτωβρίου δυνάμει της οποίας ανεβλήθη η ακρόασις της παρούσης αιτήσεως.

Αι μεταγενεστέρως καταχωρηθείσαι διαβεβαιώσεις του ιερέως Χαραλάμπου Παπαϊωάννου και του Αρχιμανδρίτου Μαλλουρή αμφότεραι κατά τη γνώμην μας δεν εμπίπτουν εντός των ορίων της εν λόγω διαταγής μας και δεν πρόκειται να θεωρηθούν ως μέρος της διαδικασίας διά την ακρόασιν της παρούσης αιτήσεως.

Εναπόκειται βεβαίως εις τους συνηγόρους του αιτητού να μελετήσουν το ενδεχόμενον υποβολής νέας αιτήσεως περί παραπομπής της αστικής αγωγής και να βασίσουν αυτήν επί όλων των στοιχείων τα οποία δύναται να επικαλεσθή συμφώνως προς τον νόμον.

ΜΑΡΚΙΔΗΣ: Εν όψει της αποφάσεως του δικαστηρίου αποσύρω την παρούσαν αίτησιν, με πάσαν επιφύλαξιν των δικαιωμάτων του αιτητού όπως εν καιρώ τω δέοντι επαναφέρη νέαν αίτησιν εάν ήθελεν αποφασίση.

Οφείλω να δηλώσω ότι αφήνω εις την κρίσιν του δικαστηρίου το θέμα των δικαστικών δαπανών.

ΚΩΜΟΔΡΟΜΟΣ: Είμεθα 13 δικηγόροι και θέλομεν όλα τα έξοδα.

ΜΑΡΚΙΔΗΣ: Οψόμεθα εις Φιλίππους.

ΚΩΜΟΔΡΟΜΟΣ: Δεν πτοούμεθα

ΜΑΡΚΙΔΗΣ: Θα επανέλθωμεν δριμύτεροι.

ΚΩΜΟΔΡΟΜΟΣ: Δεν φοβούμεθα την δριμύτητα σας.

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Επιδικάζονται έξοδα διά δύο Δικηγόρους. Η αίτησις απορρίπτεται ως αποσυρθείσα.

Οταν τελικά η υπόθεση της αίτησης του Μητροπολίτη Γενναδίου για την έκδοση προσωρινού διατάγματος που να απαγορεύη στον Πρωθιερέα Αντ. Ιωάνου, ταμία και έφορο και τον Ν. Βασιλειάδη λογιστή και ελεγκτή της Μητρόπολης να χρησιμοποιούν την Μητρόπολη και να ενεργούν για λογαριασμό της, αυτή απορρίφθηκε από το δικαστήριο.