Πρώτη Ηλεκτρονική Ιστορία της Κύπρου

image

Δωρεάν προσφορά σε ερευνητές, μελετητές, φοιτητές, μαθητές και δημοσιογράφους.

Από την Κύπρο στην αρχαιότητα, μέχρι την Κύπρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η αγγλοκρατία, η ΕΟΚΑ, το πραξικόπημα, το σχέδιο Ανάν, η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αρχείο Παναγιώτη Παπαδημήτρη

papademetris-pΜοναδικό αρχείο στο οποίο μπορείτε να προστρέξετε και να αναζητήσετε εύκολα και γρήγορα αυτό που θέλετε για μια περίοδο 8.000 ετών για την Ιστορία της Κύπρου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

5.3.1970: Ο Εζεκίας Παπαϊωάvvoυ ζητεί στo 12o Συvέδριo τoυ Κόμματoς Εθvική συvεργασία στη βάση μίvιμoυμ πρoγράμματoς στις επικείμεvες βoυλευτικές εκλoγές.

S-1848

5.3.1970: Ο ΕΖΕΚΙΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΖΗΤΕΙ ΣΤΟ 12ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΜΙΝΙΜΟΥΜ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Εζεκίας Παπαϊωάννου: Υποστήριξε την εθνική συνεργασία με βάση μίνιμουμ πρόγραμμα ενώ επανεξελέγη Γενικός Γραμματέας του Κόμματος

Στις 5 Μαρτίου 1970 συνήλθε στο κινηματοθέατρο Ρόγιαλ στη Λευκωσία το 12ο Παγκύπριο τριήμερο συνέδριο του ΑΚΕΛ.

Των εργασιών του συνεδρίου προήδρευε ο Μίνως Περδίος, εκ των παλαιοτέρων μελών του Κόμματος, ο οποίος και παρουσίασε τους εκπροσώπους των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων που παρίσταντο σ' αυτό από τη Σοβιετική Ενωση, την Ανατολική και Δυτική Γερμανία, την Τσεχοσλοβακία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Βουλγαρία, Βρετανία, Ιταλία, Γαλία, Λίβανο, Συρία, Ιράκ, Ιορδανία, Ισραήλ και κοινή αντιπροσωπεία Ελλήνων και Τούρκων της παροικίας Λονδίνου.

Το Προεδρείο του συνεδρίου αποτέλεσαν οι Εζεκίας Παπαϊωάννου, Α. Φάντης, Γεωργίου, Γ. Κατσουρίδης, Χ. Μιχαηλίδης, Α. Ζιαρτίδης, Ντ. Κωνταντίνου, Χρ. Πέτας, Μιχ. Πουμπουρής, Κυρ. Χρίστου, Α. Μιχαηλίδης και Γ. Σοφόκλης,

Στο συνέδριο εξεφώνησε μια τρίωρη ομιλία ο Γενικός Γραμματέας του Κόμματος Εζεκίας Παπαϊωάννου.

Στην ομιλία του ο Εζεκίας Παπαϊωάννου καθόρισε τις θέσεις του Κόμματος γύρω από το θέμα των επικείμενων βουλευτικών εκλογών, των δεύτερων εκλογών στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας, τόνισε την ανάγκη εθνικής ενότητας και επανέλαβε την υποστήριξη που παρείχε το ΑΚΕΛ έναντι της πολιτικής του προέδρου Μακαρίου.

Ακόμα ζήτησε τη λήψη πιο αυστηρών μέτρων εναντίον της παράνομης οργάνωσης Εθνικό Μέτωπο.

Είπε ο Εζεκίας Παπαϊωάννου για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές σε μια ομιλία η οποία κατελάμβανε 123 δακτυλογραφημένες σελίδες:

"Είπαμε και το επαναλαμβάνουμε ότι είτε εφαρμόσθεί το σύστημα της απλής αναλογικής είτε οποιοδήποτε, αλλο εκλογικό σύστημα το ΑΚΕΛ είναι υπέρ της εθνικής συνεργασίας βάσει ενός μίνιμουμ προγράμματος. Τέτοιο πρόγραμμα μπορεί να βασισθεί στην εγκεκριμένη από τον λαό στις προεδρικές εκλογές του 1968 γραμμή της ανεξαρτησίας, της εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας, στο ενιαίο αδέσμευτο κράτος, στο οποιο τα δικαιώματα των τουρκοκυπρίων θάναι σαφώς καθορισμένα και διασφαλισμένα.

Πέραν τούτου το μίνιμουμ αυτό πρόγραμμα θα μπορούσε να προνοεί την δικαιότερη διανομή και αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος. Αυτό που προτείνουμε όμως αποτελεί βάση για συζήτηση και δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να παρεξηγηθή ότι αποτελεί όρο.

Το Κόμμα μας δεν βλέπει το θέμα της συνεργασίας σαν θέμα εκλογικής σκοπιμότητας, αλλά σαν θέμα υψίστης σημασίας για τον κυπριακό λαό και την υπόθεση του.

Δεν έχουμε όμως αυταπάτες. Ξέρουμε ότι υπάρχουν δυνάμεις που δεν θέλουν ή δεν κατανοούν την τεράστια σημασία της συνεργασίας και ότι παρά τις προσπαθειες μας, ίσως να μη πετύχουμε. Ξέρουμε ότι η καταπληκτική πλειοψηφία του λαού υποστηρίζει την συνεργασία

ΧΑΡΑΥΓΗ 6 3 1970

κι' αυτό φαίνεται από τα καθημερινά παραδείγματα που έχουμε, εμείς θα επιμένουμε μέχρι τέλους για την πραγματοποίηση της ποθουμένης συνεργασίας. Αν όμως παρ' όλεις τις προσπάθειες μας αποτύχουμε, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να συνεργαστούμε με εκείνες τις σοβαρές δυνάμεις που αποδέχονται σενεργασία βάσει ενός μίνιμουμ προγράμματος.

Εν πάση περιπτώσει το Κόμμα μας θα πάρει μέρος στις εκλογές, αλλά κάτω απ' οποιεσδήποτε συνθήκες πρέπει να καταβάλλουμε τη άπαντο των προσπασθειών μας να μη οξυνθή η εκλογική διαμάχη γιατί τότε θα προκληθούν μεγάλες ζημιές στα γενικώτερα συμφέροντα του κυπριακού λαού και της υπόθεσης του".

Στη συνέχεια ο Εζεκίας Παπαϊωάννου είπε ότι "το κάθε τι στη δουλειά του ΑΚΕΛ υποτασσόταν και υποτάσσεται ακόμη στο συμφέρον της απελευθερωτικής αντιϊμπεριαλιστικής πάλης του λαού μας" και υποστήριξη και πάλι την ανάγκη εθνικής ενότητας και υποστήριξης της πολιτικής της κυβέρνησης και πρόσθεσε:

" Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής δεν ήταν καθόλου εύκολη. Δεν είναι λίγες οι συκοφαντίες που είχαμε ότι γίναμε ένα με την Κυβέρνηση" ότι "φοβούμαστε να τα βάλουμε με την Κυβέρνηση" ότι "χάσαμε την επανασταστικότητα και μαχητικότητα μας" ότι "υποτάξαμε τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του εργαζομένου λαού στην αστική τάξη και πολλά άλλα".

Συνέχισε:

Για το Κόμμα μας και το λαϊκό κίνημα θάταν πολύ πιο εύκολη πολιτική, αν επιδιδόμασταν σε μια ακατάσχετη δημοκοπία, αν βλέπαμε μόνο τα στραβά της Κυβέρνησης και των πολιτικών μας αντιπάλων και τα μεγαλοποιούσαμε, αν μιλούσαμε μόνο για φαύλους, κι επικρίναμε τους πάντας και τα πάντα. Πολύ πιο εύκολη πολιτική για το κόμμα μας, θάταν αν εκμεταλλευόμασταν τη δυσαρέσκεια του λαού και την καναλιάζαμε προς αντικυβερνητκές εκδηλώσεις και άλλες μαζικές κινητοποιήσεις.

Η ανεύθυνη δημοκοπική πολιτική είναι πάντα εύκολη. Ας πούμε ότι εφαρμόζουμε μια τέτοια πολιτική και μάλιστα με στόχο ν' ανέβουμε μεις στην εξουσία για να διορθώσουμε όλα τα κακώς έχοντα.

Το αποτέλεσμα δεν θάταν η εξυγίανση των δημοσίων πραγμάτων και η λύση του κυπριακού βάσει της διακηρυγμένης και εγκριμένης από τον λαό γραμμής, αλλά η πλήρης κατάρρευση του Μετώπου, ο διαμελισμός και η τριπλή ή τετραπλή κατοχή της Κύπρου.

Γιατί;

Διότι ενώ οι ιμπεριαλιστές και οι εχθροί της Κύπρου γενικά ασκούσαν πιέσεις και συνωμοτούσαν για τη διάλυση του κυπριακού κράτους, ενώ οι απειλές επιδρομής κατά της Κύπρου πύκνωναν και δυνάμωναν θα προσθέταμε και μεις τις δικές μας δυνάμεις με κείνες του εχθρού και άθελα μας θα κάναμε αυτό ακριβώς που επιδίωκε και συνέφερε στον ιμπεριαλισμό.

Πολλά πράγματα ασφαλώς μπορούσε και έπρεπε να κάνει η Κυβέρνηση γι' αυτό δεν παραλείψαμε να την επικρίνουμε όπως και για τα λάθη που διέπραξε.

Η στάση μας όμως ήταν πάντα θετική κι' όχι αρνητική. Δεν ακολουθήσαμε την τακτική να "κάψουμε το πάπλωμα για τον ψύλλον" σύμφωνα με μια λαϊκή έκφραση. Δεν ξεχνούσαμε και

ΑΓΩΝ 7 3 1970

δεν θα ξεχάσουμε ποτέ μας το κύριο που είναι η πάλη για την απαλλαγή της Κύπρου από τον ιμπεριαλισμό και τα υπολείμματα της διχόνοιας και του διαχωρισμού που μας κληροδότησε η αποικοικρατία.

Κύριος στόχος μας λοιπόν ο ιμπεριαλισμός και οι βάσεις του που αποτελούν κίνδυνο θάνατο για τον λαό μας".

Ο Εζεκίας Παπαϊωάννου στη μακρά του ομιλία επέκρινε την ύπαρξη και δράση παράνομων οργανώσεων, ζήτησε τη λήψη πιο αυστηρών μέτρων γι' αποφυγή περαιτέρω υπονόμευσης του εσωτερικού μετώπου, και διατύπωσε τη γνώμη ότι "η Κυβέρνηση δυστυχώς υπετίμησε τον κίνδυηο που συνιστούσαν οι φασιστικές τρομοκρατικές εκδηλώσεις με αποτέλεσμα ν' αποθρασυνθούν στις εκγληματικές τους ενέργειες οι παράνομες ομάδες και να απειλούν αυτή τούτη την υπόσταση του κυπριακού κράτους".

Για το κυπριακό υποστήριξε τη συνέχιση των ενδοκυπριακών συνομιλιών και προέβη σε εισηγήσεις για μέτρα τα οποία μπορούσαν να λάβει και η ελληνική και η τουρκική πλευρά για την περαιτέρω εξομάλυνση της κατάστασης.

Ακόμα χαρακτήρισε ευχάριστο το γεγονός ότι "το επίμαχο θέμα της τοπικής αυτοδιοίκησης παραμερίστηκε" και οι συνομιλίες συνεχίζονται επί άλλων θεμάτων.

Ο Εζεκίας Παπαϊωάννου ανέφερε ότι η ιμπεριαλιστική συνωμοσία σε βάρος της Κύπρου μπορούσε να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά με τα ακόλουθα μέτρα:

α) Να συνεχισθούν οι ενδοκυπριακές και να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για συμφωνία με βάση την ενιαία, ανεξάρτητη, κυρίαρχη και αποστρατικοποιημένη Κύπρο.

β). Να κτυπηθεί αμείλικτα και να εξοστρακισθεί από την πολιτική ζωή του τόπου η ξενόπνευστη τρομοκρατία.

γ). Να διατηρηθεί και να ενισχυθεί η πατριωτική ενόητα του λαού με βάση την διακηρυγμένη και εγκριμένη από τον λαό γραμμή της πλήρους ανεξαρτησίας, του ενιαίου κράτους και της αποστρατικοποίησης.

δ). Να αναπτύσσουμε καθημερινά στην πράξη την ειρηνική συμβίωση Ελλήνων και Τούρκων με βάση τα προβλήματα του λαού.

ε). Να προσεγγισθούν τα αδέσμευτα κράτη και οι σοσιαλιστικές χώρες, ιδιαίτερα η Σοβιετική Ενωση με σκοπό, την ενίσχυση του απελευθερωτικού αντιϊμπεριαλιστικού αγώνα του λαού μας και την εξουδετέρωση κάθε πλεκτάνης και επιβουλής του ιμπεριαλισμού σε βάρος της Κύπρου.

Στο συνέδριο μίλησαν διάφορα στελέχη του Κομματος ως ακολούθως:

Α. Φάντης: Δραστηριότητα του κόμματος στον ιδεολογικό τομέα.

Ν. Ζιαρτίδης: Συντεχνιακά ζητήματα.

Χαμπής Μιχαηλίδης: Το αγροτικό ζήτημα.

Μ. Πουμπουρής: Οργανωτικά θέματα.

Ντ. Κωνσταντίνου: Οικονομικά θέματα.

ΧΑΡΑΥΓΗ 6 3 1970

Γ.Σαββίδης: Διεθνή ζητήματα και η όξυνση της πάλης ανάμεσα στα κοινωνικά συστήματα.

Ν. Κουρέας: Προβλήματα των ορεινών περιοχών.

Θ. Ζαμπάς: Μορφές αντικομμουνισμού στην Κύπρο.

Στ. Μανδριώτης: Εργατικό κίνημα.

Λ. Σκαλιστής: Προβλήματα της Λευκωσίας.

Ανδρούλα Αντωνοπούλου: Εκτίμηση δουλειάς μεταξύ γυναικών του Κόμματος.

Κώστας Σοφόκλης: Η κατάσταση στη Δυτική Γερμανία.

Ιάκωβος Ρωσσίδης: Υποστήριξη σε συνετή γραμμή του Κόμματος έναντι των ενδοκυπριακών.

Αγάθη Χριστοδούλου: Γυναικείο κίνημα, τύπος και συμπαράσταση στο ελληνικό Κίνημα.

Νίκος Μαυρονικόλας: Επαφή του Κόμματος με τις Λαϊκές μάζες.

Κυριάκος Χρίστου: Το ζήτημα της εργατοϋπαλληλικής τάξης.

Κίκης Γιάγκου: Ενότητα λαού και εχθρού.

Παντελής Βαρνάβα: Κομματικός ρόλος συντεχνιακών στελεχών.

Γ. Σοφόκλης: Οργανωτικές αρχές του Κόμματος.

Δ. Δίγκλης: Προβλήματα κυπριακής οικονομίας.

Κ. Τσιέτης: Αγροτικκή οικονομία.

Κ. Κακουλλής: Μορφωτικό και κομματικές ομάδες.

Μιχάλης Ολύμπιος: Αριθμητική ανάπτυξη και ποιοτική βελτίωση του κομμουνισμού.

Α. Ζαχαριάδης: Σημασία διεθνούς αλληλεγγύης στην Κύπρο.

Χρ. Πέτας: Ενότητα του κόμματος.

Α. Ανδρονίκου: Ανάγκη της ταξικής διαπαιδαγώγησης του κομματικού συνόλου.

Δ. Χριστοφίνης: Νεολαία.

Χρ. Λασέτας: Αποτελέσματα εργατοαγροτικών αγώνων.

Ανδρέας Μιχαηλίδης: Οργανωτικά ζητήματα.

Ηλίας Μιχαήλ: Ο ρόλος των περιφερειακών επιτροπών.

Χρίστος Βανέζης: Διαπαιδαγώγηση νεολαίας.

Κώστας Παρτασίδης: Ο Ληστρικός ρόλος του ιμπεριαλισμού.

Κ. Παφίτης: Προβλήματα κυπριακής βιομηχανίας.

Μ. Περίδος: Νέοι επιστήμονες.

Τέλος ο Χαμπής Μιχαήλ μετέφερε στο συνέδριο τους χαιρετισμούς των κυπρίων κομμουνιστών της Βρετανίας.

Το συνέδριο ενέκρινε ψήφισμα το οποίο βρισκόταν στις γραμμές της ομιλίας του Εζεκία Παπαϊωάννου στο οποίο τονίζονταν τα ακόλουθα:

1. Η απόφαση για στροφή προς το εφικτή λύση αποτελεί σημαντική υπηρεσία προς την Κήπρο.

2. Το ΑΚΕΛ θα προσφέρει αμέριστη υποστήριξη στα μέτρα για εξάλειψη της παρανομίας.

3. Το κόμμα θα ακολουθεί και στο μέλλον την πολιτική της ενότητας στον αγώνα για εδαφικά ακέραιη, κρατικά ενιαία και αποστρατικοποιημένη Κύπρο.

ΧΑΡΑΥΓΗ 19 5 1979

Το συνέδριο εξέλεξε με μυστική ψηφοφορία τα δύο ανώτατα σώματα του κόμματος που είναι η Κεντρική Επιτροπή και η Κεντρική Επτροπή Ελέγου.

Τα δυο σώματα συνήλθαν στη συνέχεια υπό την προεδρία του Γ. Κατσουρίδη και επανεξέλεξαν τον Εζεκία Παπαϊωάννου Γενικό Γραμματέα του Κόμματος με βοηθό Γ.Γ. τον Ανδρέα Φάντη.

Πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Ελέγχου εξελέγη ο Γ. Σαββίδης.