28.9.1970: Ο Πoλύκαρπoς Γιωρκάτζης δικάζεται ερήμηv καθώς τo δικαστήριo δεv επετρέπει στoυς συγγεvείς τoυ vα υπερασπιστoύv τη μvήμη τoυ και vα παρoυσιάσoυv μαρτυρία.

S-1846

28.9.1970: Ο ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΓΙΩΡΚΑΤΖΗΣ ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΕΡΗΜΗΝ ΚΑΘΩΣ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑ ΥΠEΡΑΣΠΙΣΤΟΥΝ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΟΥΝ ΜΑΡΤΥΡΙΑ. ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΟΥ Ο ΓΙΩΡΚΑΤΖΗΣ ΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΩΣ ΠΛΑΣΤΟ

Ο τέως υπουργός Εσωτερικών και Αμυνας που δολοφονήθηκε στις 15 Μαρτίου 1970, μια μόλις εβδομάδα μετά την απόπειρα δολοφονίας του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, έστω και νεκρός, βρέθηκε ουσιαστικά ο μόνος από τους κατηγορουμένους για την απόπειρα εναντίον του Προέδρου Μακαρίου που δεν μπόρεσε, σε καμμιά περίπτωση να εκφέρει, μέσον δικηγόρου, την άποψη του, να υπερασπιστεί τον εαυτό και να παρουσιάσει μάρτυρες υπέρ του έστω και αν ήταν νεκρός.

Η δίκη του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη έμοιαζε κατά τη γνώμη ενός δικηγόρου με δίκη ερήμην.

Αυτό συνέβη ύστερα από αποφάσεις δύο δικαστηρίων, του Κακουργιοδικείου που δίκαζε τους πέντε κατηγορουμένους και του Ανωτάτου.

Ο Γιωρκάτζης δεν αντιπροσωπευόταν στο δικαστήριο με δικηγόρο επίσημα, έστω και αν οι άλλοι συνήγοροι ασχολούνταν ή ήγειραν διάφορα θέματα που σχετίζονταν μαζί του και με τους πελάτες τους κατά τη διάρκεια της δίκης που άρχισε ενώπιον του Κακουργιοδικείου στις 29 Σεπτεμβρίου 1970.

Οπως είπε ο συνήγορος της οικογένειας Γιωρκάτζη Αντης Τριανταφυλλίδης σε αγόρευση του στο Ανώτατο, δεν ήταν ορθό για την κατηγορία να συγκεντρώσει τα πυρά της εναντίον ενός προσώπου που δεν βρισκόταν πλέον μεταξύ των ζώντων και κατά συνέπεια μη δυνάμενο να υπεραμυνθεί του εαυτού του.

Και ακόμα όπως προειδοποίησε, αν το Κακουργιοδικείο αποφαινόταν ότι οι κατηγορούμενοι συνώμοσαν με τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη, το αποτέλεσμα θα ήταν ότι αυτός θα βρισκόταν ουσιαστικά ένοχος και τούτο χωρίς να είχε παρασχεθεί προηγουμένως σε οποιονδήποτε, έστω και η ελαχίστη ευκαιρία, να μιλήσει υπέρ της αθωότητας του και να αποκρούσει τους ισχυρισμούς της κατηγορίας.

Ομως όλες οι προσπάθειες της οικογένειας του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη προσέκρουσαν στις αποφάσεις των δύο δικαστηρίων.

Η μάχη της οικογένειας Γιωρκάτζη άρχισε λίγο μετά την έναρξη της δίκης, στην οποία κατηγορήθηκαν τελικά οι Αδάμος Χαρίτωνος, από το Γέρι, υπάλληλος, Γεώργιος Ταλιαδώρος, από τη Λευκωσία, κτηματομεσίτης, Αντωνάκης Σολομώντος από την Αμμόχωστο, ανθυπαστυνόμος, Αντωνάκης Γεναγρίτης από την Αμμόχωστο, αστυνομικός και Κώστας Πολ. Ιωαννίδης, διευθυντής της εφημερίδας " Γνώμη", πρώην λοχαγός του ελληνικού στρατού.

Εναντίον έκτου υποδίκου, του Πολύκαρπου Πολυκάρπου από την Αμμόχωστο, κατατέθηκε την ίδια μέρα έναρξης της δίκης αίτηση για αναστολή διώξεως.

Οι κατηγορίες εναντίον των πέντε κατηγορουμένων ήσαν:

1. Μεταξύ της 1ης Σεπτεμβρίου 1969 και της 8ης Μαρτίου 1970 συνώμοσαν μεταξύ τους και με άλλα πρόσωπα και με τον αποβιώσαντα Πολύκαρπο Γιωρκάτζη να δολοφονήσουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.

2. Την 8ην Μαρτίου 1970 απεπειράθησαν να δολοφονήσουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπο Μακάριο και χειριστή του Προεδρικού ελικοπτέρου ταγματάρχη Ζαχαρία Παπαδογιάννη.

Ανοίγοντας την υπόθεση της κατηγορίας ο Γενικός Εισαγγελέας Κρίτωνας Τορναρίτης έκαμε ιδιαίτερη αναφορά στον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη.

"Εκ των προσκομισθησομένων αποδείξεων θα συναχθή το συμπέρασμα ότι ο αποβιώσας Πολύκαρπος Γιωρκάτζης, όστις διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών από της εγκαθιδρύσεως της Δημοκρατίας μέχρι της 1ης Νοεμβρίου 1968 δεν ευρίσκετο με καλάς σχέσεις μετά του Προέδρου της Δημοκρατίας και δεν έτρεφε φιλικά αισθήματα προς αυτόν τον οποίον επανειλημμένως ήθελε να συναντήση, αλλ' ούτος ηρνείτο. Ο αποβιώσας Γιωρκάτζης, εξ άλλου ήτο εις λίαν στενάς φιλικάς σχέσεις μετά των κατηγορουμένων Σολομώντος, Γεναγρίτη και Πολυκάρπου, οι οποίοι ευρίσκοντο εις σχέσεις εξαρτήσεως εξ αυτού και ηδύναντο να θεωρηθώσιν ως "οι άνθρωποι του", εν Αμμοχώστω και οι οποίοι εξηκολούθουν να επισκέπτωνται αυτόν τακτικά ακόμη και μετά την ημέραν καθ' ην έπαυσε να είναι Υπουργός Εσωτερικών και προϊστάμενος των. Ιδιαζούσας σχέσεις θα αποδειχθή ότι είχε ιδίως μετά του κατηγορουμένου Σολομώντος.

Ο κατηγορούμεος Ιωαννίδης εξ άλλου είναι ο Διευθυντής της εφημερίδος "Γνώμη" οργάνου του κόμματος ΔΕΚ, του ιατρού Ευδόκα του οποίου η ιδεολογία και πολιτικαί κατευθύνσεις ήσαν εκ διαμέτρου αντίθετοι προς τας του κόμματος του Πολυκάρπου Γιωρκάτζη. Ο κατηγορούμενος Ιωαννίδης δεν έπαυσε να διεξάγη συστηματική πολεμική τόσον εναντίον του προσώπου του Αρχιεπισκόπου όσον και της πολιτικής του, πεισμόνως εζήτει την από της θέσεως του Προέδρου της Δημοκρατίας απομάκρυνσιν αυτού και ευρέως εκαλλιέργει και υπέθαλπτε το μίσος, την απέχθειαν και την έχθραν κατά του Αρχιεπισκόπου.

Ολίγας μόνον εβδομάδας προ της διαπράξεως της αποπείρας κατά της ζωής του Αρχιεπισκόπου, ο κατηγορούμενος Ιωαννίδης ήτο εν των προσώπων, τα οποία υπέβαλον καταγγελίαν εις την αστυνομίαν περί δήθεν οργανώσεως επιθέσεως κατά του κόμματος των, τη ανοχή της Κυβερνήσεως.

Ενώ εξ άλλου κατά αρχάς περιοδικώς ήσκει πολεμικήν επίθεσιν προσωπικώς εναντίον του Πολυκάρπου Γιωρκάτζη, περιέργως, η τοιαύτη πολεμική έπαυσε και ήρχισε ούτος να έχη συναντήσεις μετά του Πολυκάρπου Γιωρκάτζη εις την οικίαν αυτού. Η τελευταία φορά κατά την οποίαν είχε τοιαύτην συνάντησιν ήτο περί το τέλος Φεβρουαρίου του 1970. Ουδεμία εξήγησις περί τούτου και περί των συναντήσεων τούτων εδόθη υπό του κατηγορουμένου 5 καίτοι παρεσχέθη εις αυτόν πλήρης ευκαιρία προς τούτο.

Απομένει διά το δικαστήριον συνεπώς να συναγάγη το αναγκαίον συμπέρασμα εξ όλων των περιστατικών τι προεκάλεσε την προσέγγισιν των δύο αυτών αντιθέτων ιδεολογικών ανδρών, τους οποίους συνήθως μόνον η κατά του Αρχιεπισκόπου αντίθεσις και έχθρα, εφ' όσον άνθρωποι των δύο αυτών προσώπων ευρέθησαν αναμεμειγμένοι εις την εναντίον του Αρχιεπισκόπου απόπειραν, εν απουσία ευκόλου εξηγήσεως, είναι φυσικόν να συναχθή το συμπέρασμα ότι κατά τας

επαφάς και συναντήσεις ταύτας συνεζητείτο το τεκμαιρόμενον και αρξάμενον να εφαρμόζηται σχέδιον περί εκμηδενήσεως και ανατροπής του Αρχιεπισκόπου, σχέδιον, το οποίον θα έπρεπε να τύχη ενδελεχούς μελέτης και καταλλήλου προγραμματισμού υπό προσώπων εχόντων εμπειρίαν και γνώσιν τοιούτων επιχειρήσεων.

Δεν πρέπει να λησμονήται ότι ο αποβιώσας Πολύκαρπος Γιωρκάτζης είχεν ευρείαν πείραν ανταρτοπολεμικών ενεδρών και συνωμοτικών ενεργειών και διέθετε πλούσιον οπλισμόν ενώ ο κατηγορούμενος 5 είναι ο αξιωματικός του Ελληνικού στρατού".

Στον Κρίτωνα Τορναρίτη απάντησε ύστερα από την ολοκλήρωση της υπόθεσης της κατηγορίας ο συνήγορος Κυριάκος Σαβεριάδης, ο οποίος υποστήριξε ότι δεν αποδείχθηκε η κατηγορία της συνωμοσίας και παράλληλα ζήτησε την απαλλαγή του Κώστα Ιωαννίδη.

Η μόνη μαρτυρία, πρόσθεσε, που παρουσιάστηκε από την Κατηγορούσα Αρχή εναντίον του Πολυκάρπου Γιωρκάτζη, είναι ότι υπήρξε αγωνιστής, υπουργός Εσωτερικών και Αμυνας και ότι αυτός δεν έτρεφε μίσος εναντίον του Προέδρου Μακαρίου.

Ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης, είπε ο Σαβεριάδης, πρέπει να αθωωθεί

Αναλυτικότερα ο Κυριάκος Σαβεριάδης αναφερόμενος στο Γιωρκάτζη σε σχέση με τον Κώστα Ιωαννίδη, τον οποίο υπεράσπιζε στο δικαστηριο, ανέφερε:

" Δεν υπάρχει ενώπιον του δικαστηρίου μαρτυρία για τις πολιτικές πεποιθήσεις του Γιωρκάτζη.

Ηταν παράξενο κατά την Κατηγορούσα Αρχή, για να έχει ο κατηγορούμενος, έστω μιαν επαφή με τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη.

Τι ήταν ο Γιωρκάτζης θα αναφερθώ αργότερα αλλά αυτό δεν παρεμποδίζει δυο ανθρώπους με αντίθετες πολιτικές απόψεις, να έχουν σχέσεις.

Από άστοχες μαρτυρίες γίνεται προσπάθεια να στηριχθεί μια υπόθεση από υποψίες και μόνο, από το γεγονός των 6-7 επισκέψεων του κατηγορουμένου στον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη είναι λόγος να ζητήσουμε την καταδίκη του;

Εάν με αυτόν τον τρόπο κρίνονται όσοι επεδίωκαν τη φιλία του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη, δεν γνωρίζω πόσοι θα ήσαν έξω από το εδώλιο.

Ευσεβάστως υποβάλλω ότι η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει εκ πρώτης όψεως υπόθεση σε βάρος των (άλλων τεσσάρων) κατηγορουμένων στην κατηγορία της συνωμοσίας.

Φαίνεται από τις λεπτομέρειες της κατηγορίας ότι συνδετικός κρίκος της συνωμοσίας ήταν ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης, κατά την κατηγορία αποβιώσας, για μας αγρίως δολοφονηθείς.

Ποία μαρτυρία προσήχθη όσον αφορά τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη;

Η μαρτυρία που προσήχθη είναι ότι αυτός υπήρξε αγωνιστής και υπουργός Εσωτερικών και Αμυνας ότι υπέβαλε την παραίτηση του και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέφρασε τις ευχαριστίες του για τις υπηρεσίες τις οποίες προσέφερε στην Κύπρο.

Δεν υπήρξε καμιά μαρτυρία ότι ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης έτρεφε μίσος εναντίον του προέδρου της Δημοκρατίας. Εάν υπάρχει προς τούτο μαρτυρία, δυστυχώς, φαίνεται ότι είναι από την άλλην πλευρά.

Το ότι χωρίς την έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου ακολούθησε ανορθόδοξο τρόπο στο να απαγορεύσει να αναχωρήσει αυτό αποδεικνύει τις διαθέσεις του Μακαρίου έναντι του Γιωρκάτζη.

Από την ανάλυση της κατάθεσης του κ. Παντελίδη (Βοηθός Αρχηγός της Αστυνομίας) φαίνεται ότι ο πρώτος που ελυπήθη για την απόπειρα ήταν ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης.

Εφαίνετο, είπε ο κ. Παντελίδης, σκυθρωπός και συντετριμμένος και είπεν ότι η απόπειρα ήταν προς βλάβην του Κόμματος, το οποίον εδημιούργησε.

Τίποτε δεν δείχνει ότι ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης είχε ευρεία πείρα ανταρτοπολέμου. Δεν παρουσιάσθηκε μαρτυρία και εφ' όσον ο άνθρωπος που ετέθη στο εδώλιο ήταν νεκρός, αυτό δεν έπρεπε να τεθεί.

Υπήρξε αυτός καλός αγωνιστής. Εάν όλοι οι καλοί αγωνιστές θεωρούνται επικίνδυνοι, τότε θα πρέπει ο τόπος αυτός να είναι το λιγότερο, αχάριστος.

Εάν το δικαστήριο βρει ότι δεν υπήρξε μαρτυρία ότι ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης έλαβε μέρος στη συνωμοσία, ευσεβάστως υποβάλλω ότι οι κατηγορούμενοι δεν πρέπει να κληθούν σε απολογία στην κατηγορία της συνωμοσίας.

Ευσεβάστως υποβάλλω ότι εάν η Κατηγορούσα Αρχή εύρει ότι δεν υπάρχει μαρτυρία που να συνδέει τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη, τότε ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης πρέπει "να αφεθεί ελεύθερος".

Οι κατηγορούμενοι δεν πρέπει να κληθούν σε απολογία στην κατηγορία της συνωμοσίας, όπως αυτή έχει τώρα.

Ευσεβάστως υποβάλλω ότι ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης πρέπει νά "αθωωθεί" σ' αυτό το στάδιο.

Αντίθετη άποψη είχε ο Εισαγγελέας Κίκης Ταλαρίδης.

Είπε ότι οι δυο κατηγορούμενοι αστυνομικοί ήσαν όργανα του Γιωρκάτζη και πρόσθεσε ότι η μαρτυρία εναντίον του Γιωρκάτζη δεν είναι μαρτυρία εναντίον των δύο αστυνομικών.

Το ότι ο αποβιώσας δεν είναι στο εδώλιο δεν έχει νομικώς σημασία, είπε ο Κίκης Ταλαρίδης και πρόσθεσε:

"Αν η κατηγορία αποδείξει ότι ο Γιωρκάτζης ενείχετο στη συνωμοσία και περαιτέρω αποδείξει τις σχέσεις του με τους κατηγορουμένους, τότε λογικά οι σχέσεις μπορούν να εξηγηθούν στην υπόθεση ότι οι κατηγορούμενοι συνεργάζονταν με το Γιωρκάτζη για τους σκοπούς της συνωμοσίας.

Ο Ταλαρίδης είπε ότι ο Γιωρκάτζης είχε ελατήριο εναντίον του Μακαρίου, γιατί είχε γευθεί την εξουσία για εννέα χρόνια και ήταν φυσικό να κατατρύχεται από την επιθυμία και την ελπίδα να επανέλθει. Το φυσικό επακόλουθο ήταν να φύγει από τη μέση, πρόσθεσε, ο άνθρωπος που ούτε καν τον εδέχετο.

Ο Εισαγγελέας απέρριψε την άποψη ότι ο Γιωρκάτζης όπως είπε στον υπολοχαγό Χαννίδη, θα χρησιμοποιούσε το έγγραφο για να συναντηθεί με τον Πρόεδρο Μακάριο.

Το έγγραφο αυτό, στην κατοχή του Γιωρκάτζη λίγες μέρες πριν από την απόπειρα είχε άλλη σημασία.

Δεν είναι λογικό συμπέρασμα ότι το έγγραφο ετοιμάστηκε για να επιρριφθεί η ευθύνη σε άλλους, σε περίπτωση αποτυχίας της απόπειρας; Δεν ήταν προετοιμασία για να στραφεί η κοινή κατακραυγή αλλού, μετά από ένα τόσο μεγάλο κακούργημα ο εισασγελέας και συνέχισε:

Ο Πατατάκος πληροφόρησε τον Γιωρκάτζη για την ανεύρεση των όπλων κάτω από την γέφυρα στον Πλαγιόδρομο της Αγλαντζιάς και εισηγήθηκε ότι ο Γιωρκάτζης εζήτησε από τον αστυνομικό Αριστοκλέους να μεσολαβήσει για την απάλειψη των αποτυπωμάτων για να εξαφανισθούν ίχνη, τα οποία τελικά θα οδηγουσαν σ' αυτόν.

Στα όπλα ανευρέθησαν αποτυπώματα των δυο αστυνομικών. Συμπέρασμα λογικό, είπε ο Ταλαρίδης, είναι ότι ο Γιωρκάζης, γνώριζε ποίοι έκρυψαν τα όπλα και ότι οποιαδήποτε αποτυπώματα θα οδηγούσαν σ' αυτόν.

Ο Ταλαρίδης ανέφερε ότι τα όπλα εκείνα συνδέονταν με την απόπειρα κι' ίσως να υπήρχε και δεύτερη ομάδα που παραμόνευε για να πλήξει το Προεδρικό ελικόπτερο.

Εξ άλλου, πρόσθεσε το ενδιαφέρον του Γιωρκάτζη για το Σολομώντος στις 11 Μαρτίου, έχει ιδιαίτερη σημασία.

Σχετικά με την προσπάθεια του Γιωρκάτζη να αναχωρήσει στη Βηρυτό ο Κίκης Ταλαρίδης είπε:

Δεν είναι η φυγή αυτή, η φυγή της ενοχής; Και δεν είναι φυγή από τον κλοιόν που αισθάνεται να περισφίγγεται γύρω του λόγω της συλλήψεως των κατηγορουμένων αστυνομικών και της αναγνωρίσεως των δακτυλικών αποτυπωμάτων τους;

Σχετικά με τα όσα είπε ο Κυριάκος Σαβεριάδης για τον ανορθόδοξο τρόπο και χωρίς την έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου απαγόρευση στο Γιωρκάτζη να φύγει, ο Κίκης Ταλασρίδης είπε:

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, έχει πρωτογενή Εκτελεστική Εξουσία, στην οποία περιλαμβάνεται και ευθύνη για την αστυνομική εξουσία, ενώ το Υπουργικό έχει δευτερογενή.

Η τελική ένδειξη της ενοχής του Γιωρκάτζη, είπε ο Ταλαρίδης, είναι η φυγή του από το σπίτι του στις 14 Μαρτίου, όταν διέφυγε από την αστυνομική φρουρά του.

Και δικαιολογώντας την άποψη της κατηγορίας ότι ο Γιωρκάτζης "απεβίωσε" ρώτησε: Ποιος πήγε στο ραντεβού αυτό του θανάτου; Ο ίδιος με δύο στενούς συνεργάτες του. Ο ίδιος διευθέτησε το ραντεβού αυτό και για να παραπλανήσει τις αρχές είπε στους φρουρούς του να λέγουν ότι κοιμόταν. Συνεπώς πήγε χωρίς να γνωρίζουν τίποτε οι αρχές και ο θάνατος δεν είχε παρά τη μορφή ίσως προσώπου εμπίστου, συνεργάτη, συνενόχου.

Τελικά το δικαστήριο δικαίωσε τον Κώστα Ιωαννίδη και διέταξε την απόλυση του.

Το Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι από το σύνολο των περιστατικών δημιουργείται μια ισχυρή υποψία για τη συμμετοχή του, όχι όμως ικανοποιητική εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του, που να δικαιολογεί στο να κληθεί αυτός σε απολογία.

Για το θέμα των επισκέψεων του Ιωαννίδη τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη το δικαστήριο ανέφερε ότι δυνατό να συμπεράνει κανείς, ως προϊόν αυτών, μια κάποια συμφωνία, αλλά η ουσία του εγκλήματος, όπως έχει δηλωθεί είναι η συμφωνία προώθησης του συγκεκριμένου σκοπού, αντικείμενο της κατηγορίας και από τις επισκέψεις, τούτο δεν είναι το μόνο συμπέρασμα το οποίο μπορεί να εξαχθεί.

Προστίθετο στην απόφαση:

"Εν σχέσει προς την κατηγορίαν της συνωμοσίας η εισήγησις της υπερασπίσεως ήτο ότι δεν υπήρχε μαρτυρία δικαιολογούσα την συμπερίληψιν του αποθανόντος Πολυκάρπου Γιωρκάτζη εις τας λεπτομερείας του εγκλήματος, δηλαδή δεν υπήρχε μαρτυρία ότι ήτο εις εκ των συνωμοτών και ως εκ τούτου ουδείς εκ των πέντε κατηγορουμένων έπρεπε να κληθή εις απολογίαν επί της κατηγορίας ταύτης. Περαιτέρω εάν οι κατηγορούμενοι Χαρίτωνος, Ταλιαδώρος, Σολομώντος και Γεναγρίτης εκαλούντο εις απολογίαν το όνομα του Πολυκάρπου Γιωρκάτζη έπρεπε να απαλειφθή διά σχετικής τροποποιήσεως. Οσον αφορά τον Ιωαννίδην, η εισήγησις ήτο ότι δεν υπήρχεν ίχνος μαρτυρίας δυνατόν του επί οιασδήποτε κατηγορίας. Εν σχέσει προς την αναφοράν του ονόματος του Πολυκάρπου Γιωρκάτζη εις τας λεπτομερείας της συνωμοσίας προσήχθη υπό της κατηγορίας μαρτυρία ως προς τα γεγονότα λαβόντα χώραν προ και μετά την 8.3.1970 και εκ των συμπερασμάτων άτινα δύνανται να εξαχθούν εξ αυτών εκλήθημεν να μη τροποποιήσωμεν την ρηθείσαν κατηγορίαν διά της απολείψεως του ονόματος του.

Η μαρτυρία ως προς τα γεγονότα προ της 8ης Μαρτίου συνίσταται εκ των ακολούθων:

α). Στενοί δεσμοί μετά των κατηγορουμένων Σολομώντος και Γεναγρίτη.

β). Τεταμέναι σχέσεις μετά του Προέδρου της Δημοκρατίας όστις ηρνείτο να τον δεχθή, και,

γ). Η κατοχή εγγράφου περιέχοντος στρατιωτικόν σχέδιον διά την κατάληψιν της Λευκωσίας και η συνάντησις του μετά του Χαννίδη την 28ην Φεβρουαρίου 1970 προς τον σκοπόν όπως ο Χαννίδης, εν όψει της στρατιωτικής του πείρας, διορθώση τούτο ώστε να φαίνεται γνήσιον,

Η μαρτυρία διά τα μετά την 8ην Μαρτίου είναι:

α). Η συνομιλία του μετά του βοηθού Αρχιαστυνόμου Παντελίδη, την πρωίαν της αποπείρας και η γνώσις του Γιωρκάτζη ότι υπήρχον φήμαι εναντίον του διά την απόπειραν.

β). Η συνομιλία του με τον ανώτερον αξιωματικόν Γεώργιον Χ"Λοϊζου υπεύθυνον των ανακρίσεων της υποθέσεως κατά την 11ην Μαρτίου καθ' ην ενδιεφέρθη να μάθη εάν ο Σολομώντος είχε συλληφθή, γεγονός όπερ συνέβη ενωρίτερον την ιδίαν ημέραν και κατά πόσον υπήρχε πράγματι τίποτε εναντίον του, εις απάντησιν δε ο μάρτυς είπεν ότι μόλις είχε συλληφθή και εγένοντο ανακρίσεις.

γ) Η απόπειρα να εγκαταλείψη την χώραν αεροπορικώς από το Αεροδρόμιον Λευκωσίας την μεσημβρίαν της 13.3.1970.

δ). Το τηλεφώνημά του προς τον αστυνόμον Υπεύθυνον επιχειρήσεων του ΤΑΕ Παναγιώτην Αριστοκλέους την 1.30 μ.μ. της 14ης Μαρτίου κατά το οποίον εζήτησε να πληροφορηθή εάν ο μάρτυς εγνώριζε το ακριβές σημείον όπου τα όπλα και πυρομαχικά ανευρέθησαν υπό γέφυραν εις τον πλαγιόδρομον Αγλαντζιάς με την παράκλησιν όπως ο μάρτυς χρησιμοποιήση την επιρροήν του επί των ανθρώπων του ΤΑΕ και ειδικώς επί του ανεψιού του επιθεωρητού Ανδρέα Οικονόμου, ειδικού επί των όπλων και δακτυλικών αποτυπωμάτων, όπως φροντίσει να καταστραφούν δακτυλικά αποτυπώματα τυχόν ευρεθέντα επ' αυτών, είναι αξιοσημείωτον ότι όταν ο μάρτυς εθεώρει τοιαύτην ενέργειαν αδύνατον να αναληφθή υπ' αυτού, δεν απεθαρρύνθη και εζήτησε να τον συναντήση το συντομώτερον εν καιρώ νυκτός, όπως ο μάρτυς αποδεχθή, αλλ' η συνάντησις αύτη δεν επραγματοποιήθη.

Περαιτέρω τα όπλα και πυρομαχικά έχουν σημασίαν ως προς την κατηγορίαν της συνωμοσίας λόγω της συμπτώσεως των δακτυλικών αποτυπωμάτων άτινα ευρέθησαν επί των πυρομαχικών αργότερον και των αποτυπωμάτων επί της σφαιροθήκης και των σφαιρών του Μπρεν- γκαν, αίτινες αφέθησαν εις την σκηνήν του εγκλήματος υπό των δραστών, αι κουβέρται εντός των οποίων ήσαν περιτυλιγμένα, η ομοιότης των τύπων των όπλων και το λογικόν συμπέρασμα όπερ διά λογικώς σκεπτόμενον Δικαστήριον δύναται να εξάγη εκ της περιστατικής μαρτυρίας του κ. Γκραντ και άλλων μαρτύρων.

Δέον όπως δηλωθή εδώ ότι τα μέσον του αστυνομικού Μεταξά αποκρυβέντα όπλα δεν έχουν συνδεθή με την παρούσαν υπόθεσιν και διά τους σκοπούς της παρούσης υποθέσεως η μαρτυρία αυτή αγνοείται υφ' ημών τελείως.

Το σύνολον των περιστάσεων τούτων και τα εκ τούτων αρχικώς εξαγόμενα συμπεράσματα, αίτινα και εξάγωμεν είναι ότι εκ πρώτης όψεως ο Π. Γιωρκάτζης ήτο συμμέτοχος εις την συνωμοσίαν δεν συμπεριελήφθη εσφαλμένως εις αυτήν και είμεθα δικαιολογημένοι όπως μη διατάξωμεν εις το παρόν στάδιον τροποποίησιν της κατηγορίας.

Επιθυμούμεν εν τούτοις να τονίσωμεν ότι οιαδήποτε μαρτυρία πράξεων και δηλώσεων του Γιωρκάτζη λαβούσα χώραν μετά την 8ην Μαρτίου 1970 δεν θα ληφθή υπ' όψιν εναντίον των υπολοίπων καθ' ότι σχετίζεται με το θέμα της ιδικής του συμμετοχής και δεν φαίνεται να εξουσιοδοτήθη ούτος να προβή εις τας τοιαύτας πράξεις ή δηλώσεις προς προώθησιν του κοινού σκοπού ή να εγένοντο προς προώθησιν του κοινού σκοπού".

Τελικά το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι μπορούσε να αναγραφεί το όνομα ενός νεκρού στο κατηγορητήριο.

Μετά την απόφαση αυτή του δικαστηρίου η Φωτεινή Γιωρκάτζη, σύζυγος του δολοφονηθέντος και κατηγορουμένου πρώην υπουργού και ο αδελφός του Πανίκος Γιωρκάτζης προσέφυγαν στο Κακουργιοδικείο και με αίτηση τους ζητούσαν όπως τους επιτραπεί να παρακολουθούν, συμμετέχουν και παρίστανται στη δίκη με δικό τους δικηγόρο.

Την αίτηση κατέθεσε ο δικηγόρος Μανώλης Χριστοφίδης και η αίτηση κατατέθηκε υπό την ιδιότητα της Φωτεινής Γιωρκάτζη, ως συζύγου, κληρονόμου, κηδεμόνα των δυο ανηλίκων παιδιών και διαχειρίστριας της περιουσίας του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη.

Αποδοχή της αίτησης σήμαινε ότι θα δινόταν το δικαίωμα προσαγωγής αποδεικτικών μέσων, δηλαδή κλήτευση μαρτύρων, ενώ ο δικηγόρος τους θα μπορούσε να αγορεύσει στο τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας.

Για υποστήριξη της αίτησης γινόταν αναφορά στο δικαίωμα των κληρονόμων να προστατεύσουν την υπόληψη του θανόντος.

Επίσης αναφερόταν ότι εφ' όσον κρίθηκε ότι η Πολιτεία μπορούσε να περιλάβει στο κατηγορητήριο το όνομα αποθανόντος προσώπου και ότι εφ' όσον κατά την μέχρι τούδε διαδικασίαν παρασχέθηκαν και έγινε δεκτή μαρτυρία και αποδεικτικά μέσα, που αναφέρονται στη συμπεριφορά και τις πράξεις του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη, έπρεπε να γίνει δεκτή η αίτηση με βάση τους κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης και των θεμελειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για χάρη της δικαιοσύνης.

Ωστόσο το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση της Φωτεινής Γιωρκάτζη, διότι όπως αποφάνθηκε, παρουσιάζει το στοιχείο της πρωτοτυπίας και αποτελεί άγνωστο θεσμό στην Ποινική Δικονομία του τόπου.

Επίσης αποφάνθηκε ότι οι κατοχυρώσεις που προνοούνται συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος της εμφάνισης ενώπιον Δικαστηρίου, που αποτέλεσαν βάση θεμελειωδών δικαιωμάτων του πολίτου και ευρίσκονται εις άρθρα του συντάγματος, δεν παρέχουν τέτοιο δικαίωμα, όπως αυτό που ζητούσε η Φωτεινή Γιωρκάτζη.

Δυνατό, πρόσθεσε ο Πρόεδρος του Κακουργιοδικείου Ανδρέας Λοϊζου, εκδίδοντας την απόφαση στα νομικά συστήματα που ισχύουν στην Ευρώπη να υπάρχει αυτό ως θέμα νομοθετικής πρόνοιας και υιοθέτησης αρχών Ποινικής Δικονομίας.

Η Φωτεινή Γιωρκάτζη και ο Πανίκος Γιωρκάτζης δεν έμειναν ως εκεί. Κατέφυγαν και στο Ανώτατο εναντίον της απόφασης του Κακουργιοδικείου, αλλά και πάλι δεν πέτυχαν να εξασφαλίσουν το δικαίωμα να εμφανίζονται στο δικαστήριο για να υπερασπίζονται τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη και να κλητεύσουν μάρτυρες για προστασία της μνήμης του.

Το Ανώτατο εκδίδοντας την απόφαση του αποφάνθηκε ότι με βάση το σύνταγμα και τη Νομοθεσία της Κύπρου, δεν προβλέπεται έφεση στην απόφαση του Κακουργιοδικείου.

Αγορεύοντας ο Αντης Τριανταφυλλίδης υποστήριξε ότι η απόφαση του Κακουργιοδικείου μπορούσε να εφεσιβληθεί.

Υπογράμμισε επίσης τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκονταν η Φωτεινή Γιωρκάτζη και ο Πανίκος Γιωρκάτζης από τη στιγμή που η Δημοκρατία είχε αποφασίσει να περιλάβει στο κατηγορητήριο το όνομα του συζύγου και αδελφρού τους.

Ο Αντης Τριανταφυλλίδης είπε ότι δεν ήταν ορθό για την κατηγορία να συγκεντρώσει τα πυρά της εναντίον ενός προσώπου που δεν βρίσκεται πλέον μεταξύ των ζώντων και κατά συνέπεια δεν μπορούσε να υπεραμυνθέι του εαυτού του.

Για τον σκοπό αυτό, πρόσθεσε, δεν είναι συνηθισμένο να εμφανίζεται στο κατηγορητήριο το όνομα ενός νεκρού.

Ο Αντης Τριανταφυλλίδης υπέβαλε ότι αν τελικά το Κακουργιοδικείο αποφανθεί ότι οι κατηγορούμενοι συνώμοσαν με τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη, το αποτέλεσμα θα είναι ότι ο Γιωρκάτζης θα βρεθεί ουσιαστικά ένοχος.

Θα βρεθεί ένοχος, πρόσθεσε, κι' αυτό χωρίς να έχει παρασχεθεί προηγουμένως σε οποιονδήποτε, έστω και η ελάχιστη ευκαιρία να μιλήσει υπέρ της αθωότητας του και να αντικρούσει τους ισχυρισμούς της κατηγορίας.

Η περίληψη του ονόματος του Γιωρκάτζη στο κατηγορητήριο και η άρνηση του δικαιώματος εμφάνισης των εφεσειόντων στη δίκη, κατέληξε ο Αντης Τριανταφυλλίδης, ισοδυναμεί με παράβαση του άρθρου 15 του συτάγματος, που ορίζει ότι κάθε ένας έχει το δικαίωμα στο να τυγχάνει σεβασμού η ιδιωτική και οικογενειακή του ζωή.

Αγορεύοντας ακολούθως ο Εισαγγελέας Λουκής Λουκαϊδης υποστηριξε ότι η αναγραφή του ονόματος του Γιωρκάτζη στο κατηγορητήριο κρίθηκε αναγκαίο από την αρμόδια αρχή για να αποτείξει την υπόθεση της ενώπιον του Κακουργιοδικείου.

Υποστήριξε τέλος ότι το Ανώτατο Δικαστήριο δεν έχει την δικαιοδοσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση κατ' έφεση δεδομένου ότι η Φωτεινή Γιωρκάτζη, κι ο Πανίκος Γιωρκάτζης δεν είναι κατηγορούμενοι, ούτε κατά οποιονδήποτε άλλο τρόπο διάδικοι στην ενώπιον του Κακουργιοδικείου διεξαγόμενη διαδικασία, θέση που υιοθέτησε τοανώττο.

Ετσι ο Γιωρκάτζης δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει το δικαίωμα να έχει συνήγορο για να υπερασπίσει την μνήμη του ή να "φέρει" μάρτυρες.

Η απόφαση του Κακουργιοδικείου ήλθε στις 19 Νοεμβρίου 1970 και οι τέσσερις κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε 14ετή φυλάκιση ο καθένας.

Στην απόφαση του το Δικαστήριο ανέφερε και τα ακόλουθα:

" Το μέγεθος του εγχειρήματος και η κατά στρατιωτικό τρόπο ακριβής προπαρασκευή του, οι δυο σειρές παρομοίων όπλων, υποδηλούν δύο τρόπους ενέδρας. Τα τελευταία όπλα σκοπείτο να χρησιμοποιηθούν από άλλη ομάδα προσώπων που είναι άγνωστα στην κατηγορία και το εμφανές ελατήριο κρίνοντες αυτό από τη θέση του θύματος και από το έγγραφο του Γιωρκάτζη, δείχνουν ότι πίσω από το όλο εγχείρημα υπήρχαν ιθύνοντες εγκέφαλοι με ικανότητες πολύ υπέρτερες από εκείνες των τεσσάρων κατηγορουμένων".

Ωστόσο παρά τις παρατηρήσεις του δικαστηρίου, το οποίο αποφάνθηκε ότι πίσω από το εγχείρημα υπήρχαν εγκέφαλοι με ικανότητες πολύ υπέρτερες από τους τέσσερις κατηγορουμένους δεν υπήρξε συνέχεια.

Προφανώς λόγοι σκοπιμότητας ανάγκασαν την Κυπριακή Κυβέρνηση να μη θελήσει να διερευνηθεί ο ρόλος αξιωματικών της χούντας, που στελέχωναν την Εθνική Φρουρά και της ιδίας της χούντας, για να αποφύγει μια περαιτέρω ενέργεια τους, η οποία θα σήμαινε όπως δήλωνε πάντα ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος επέμβαση της Τουρκίας, διαμελισμό και καταστροφή της Κύπρου.

Το σχέδιο δράσης που κατατέθηκε στο δικαστήριο ήταν εκεί και παρόλον ότι χαρακτηρίστηκε πλαστό, είχε πολλές δυνατότητες.

Το σχέδιο έδινε πλήρεις λεπτομέρειες για δράση σε περίπτωση πραξικοπήματος.

Υστερα από τέσσερα χρόνια στις 15.7.1974 εφαρμόστηκε ένα παρόμοιο σχέδιο, από άλλους ελλαδίτες, αξιωματικούς, αλλά με την ίδια ηγεσία στην Ελλάδα, με στόχο την ανατροπή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Το γεγονός ότι οι χουντικοί του 1974 έδρασαν πάνω στις ίδιες γραμμές που πρόβλεπε το σχέδιο ή οι πληροφορίες που είχε ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης το 1969- δείχνει την ακρίβεια μερικών έστω πληροφοριών του.

Αυτούσιο το έγγραφο που κατατέθηκε στο δικαστήριο και είχε παραδώσει ο Κυριάκος Πατατάκος στον Πρόεδρο Μακάριο λίγες ώρες μετά την δολοφονία του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη στη Μιά Μηλιά τις 15.3.1970 και το οποίο θεωρήθηκε πλαστό και υποστηρίχθηκε ότι το ετοίμαζε ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης για να έχει κάτι στο χέρι του για να το παρουσιάσει στον Μακάριο για να τον δεχθεί να συζητήσει μαζί του θέματα που επιδίωκε ο ίδιος, έχει ώς εξής:

α...α...6

α...α...α...α...2

ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ

27η Ιαν. 1970

ΔΙΑΤΑΓΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ 3

Χάρται: Λευκωσία- Κύπρος

α). Εχθρικαί Δυνάμεις (εσωτερικός πράγων).

1. Ο εσωτερικός πράγων λόγω της επικρατούσης ανασφαλείας εκ των πιέσεων του ΜΕΤΩΠΟΥ, ΚΙΝΕΙΤΑΙ σπασμωδικώς προς εξασφάλισιν υποστηρίξεως τόσον εκ του εσωτερικού όσον και εκ του εξωτερικού, εκ διαφόρων παραγόντων.

2). Εκ πληροφοριών διεπιστώθη η ύπαρξις διαφόρων οργανώσεων πλην του ΜΕΤΩΠΟΥ, αι οποίαι διαθέτουν αριθμόν οπλισμού μη δυναμένων να αντισταθούν λόγω διαφορών μεταξύ των ηγητόρων.

3). Ο Εσωτερικός παράγων δύναται να δημιουργήση μικροεπεισόδια διά μικρών ομάδων, κυρίως, εις την ύπαιθρον κατά τας πρώτας ώρας της επιχειρήσεως επί περιωρισμένον χρόνον.

β) Φίλιαι δυνάμεις.

1). Δυνάμεις Καταδομών από 282330 Μαϊου εν τη κατευθύνσει ΑΕΤΟΦΩΛΙΑ με τελικόν Α.Ε.Σ.Κ. την πόλιν Λευκωσίας και επιδίωξις καταλήψεως ταύτης αναιμάκτως.

2). Ανατολικώς ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ υποβοηθήση επιχείρησιν τμήμα 18ου Τ.Π. ως σχέδιον ΑΡΤΕΜΙΣ

3). Δυτικώς ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ υποβοηθήση επιχείρησιν τμήμα του 14ου Τ.Π. ως σχέδιον ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ.

4). Βορείως ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ υποβοηθήση επιχείρησιν τμήμα του 20ου Τ.Π. ως σχέδιον ΑΣΤΡΑΠΗ.

γ). Συμπληρωματικαί δυνάμεις

1). 21 Ε.Α.Ν.

2). (δύο) διμοιρίαι διαβιβάσεων.

3) 791 Δ.Γ.Μ.

2. ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Η Μ.Κ. προελαύνουσα από ΑΕΤΟΦΩΛΙΑ την 262330 Μαϊου 1970 προς Λευκωσίαν, να αποκόψη όλας τας οδικάς αρτηρίας πόλεως Λευκωσίας και να απαγορεύση πάσαν είσοδον και έξοδον οχημάτων και πολιτών. Τελική επιδίωξις η κατάληψις της πόλεως και ο απόλυτος έλεγχος ταύτης.

ΕΚΤΕΛΕΣΙΣ

α. Ιδέα ενεργείας

1. Ελιγμός.

α).Προέλασις από 282330 1970 επί των κατευθύνσεων:

1. ΑΕΡΟΛΙΜΗΝ, ΜΟΝΗ ΚΥΚΚΟΥ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΝ ΕΣΩΕΡΙΚΩΝ και πέριξ αυτού κτιρίων, ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΝ, ΟΤΕ (ΣΥΤΑ) ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΠΥΛΗΣ ΠΑΣΦΟΥ, ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΕΤΑΞΑ.

2. ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΝ ΜΕΓΑΡΟΝ, ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ, ΡΙΚ.

β) Κυρία προσπάθεια επι κατευθύνσεως "Α".

γ). Συνδυασμός προσπαθειών.

Υποβοήθησις ενεργείας 1ης Μ.Κ. ενδεχομένως προς κατάληψιν ολοκλήρου της πόλεως και προαστείων διά του 1ου, 2ου και 3ου Λόχου 2ας Μ.Κ. Επί πλέον ομάδαι του ΜΕΤΓΩΠΟΥ εκ του Εσωτερικού.

δ). Ασφάλειαι- κάλυψις.

1. Κάλυψις ανατολικού πλευρού Μοίρας κατά την ενέργειαν υπό τμημάτων του 18ου Τ.Π.

2. Κάλυψις Δυτικού Μετώπου Μοίρας κατά τη ενέργειαν από τμημάτων του 14ου Τ.Π.

3. Κάλυψις Βορείου πλευρού Μοίρας κατά την ενέργειαν υπό Τμημάτων του 20ου Τ.Π.

4. Κάλυψις Νοτίου πλευρού Μοίρας κατά την ενέγειαν υπό τμημάτων του 24ου Τ.Π.

3. Χρονικαί επιδιώξεις.

Επιδίωξις καταλήψεως πόλεως ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ και απόλυτος έλεγχος αυτής μέχρι Π.Μ.

2. Υποστήριξις.

α). Εσωτερικός Παράγων (ΜΕΤΩΠΟΝ).

1ον) Απαντες οι υποστηρίζοντες την ενέργειαν απαραιτήτως θα ενεργήσουν υπέρ αυτής.

2ον). Θα αναγνωρίσουν την ενέργειαν ως αναγκαίαν λόγω της επικρατούσης ανασφαλείας.

2). 1ος λόχος.

Να προελάση από 282330 Μαϊου εν τη κατευθύνσει ΑΕΡΟΛΙΜΗΝ-ΜΟΝΗ ΚΥΚΚΟΥ, να καταλάβη τα συγκροτήματα των κτιρίων με τελικήν επιδίωξιν απόλυτον έλεγχον επ' αυτών.

γ) Λόχος.

Να προελάση εν τη κατεθύνσει Υπουργείου Εσωτερικών και περί αυτού κτιρίων ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΝ, ΟΤΕ (ΣΥΤΑ) να καταλάβη τα συγκροτήματα των κτιρίων με τελικήν επιδίωξιν των απόλυτον έλεγχον επ' αυτών.

δ). 3ος Λόχος.

Να προελάση από 282330 Μαϊου εν τη κατευθύνσει ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΠΥΛΗΣ ΠΑΦΟΥ- ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΕΤΑΞΑ-ΑΡΧΗ ΗΛΕΤΡΙΣΜΟΥ-ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΟΔΟΥ ΛΑΡΝΑΚΟΣ να καταλάβη τα συγκροτήματα των κριτηρίων με τελικήν επιδίωξιν τον απόλυτον έλεγχον αυτών.

ε). 4ος Λόχος.

Να πρελάση από 282330 εν τη κατευθύνσει ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΝ ΜΕΓΑΡΟΝ- ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ-ΡΙΚ να καταλάβη τα συγκροτήματα των κτιρίων με τελικήν επιδίωξιν απόλυτον έλεγχον επ' αυτών.

ζ) Λόχος Υποστηρίξεως.

Να υποβοηθήση ενέργειαν 1ου και 2ου Λόχου.

η) Λόχος Διοικήσεως.

Να υποβοηθήση ενέργειαν 3ου και 4ου Λόχου.

θ). 21 Ε.Α.Ν.

Τα ελαφρά άρματα 21 Ε.Α.Ν. να εκτελούν περιπολίας εις τας κυρίας οδούς της πόλεως μέχρι πέρατος αποστολής.

1)2 (Δύο). Διμοιρίαι διαβιβάσεων.

Να εγκατασταθούν εις ΟΤΕ (ΣΥΤΑ) και να θέσουν υπό τον απόλυτον έλεγχον των πάσαν τηλεφωνικήν επικοινωνίαν εσωτερικού- εξωτερικού, Να μεριμνήσουν διά την ομαλήν λειτουργίαν των τηλεπικοινωνιών.

Κ) Εφεδρείαι.

4ος Λόχος 2ας Μ.Κ.

Κινούμενος όπισθεν να έχη ετοιμότητα επεμβάσεως υπέρ των εμπρός Λόχων και να δύναται να ενεργήση ταχέως τη διαταγή.

λ).Συντονιστικαί ενέργειαι.

1. Α.Σ.Δ.

2. Ωρα διελεύσεων εκ των Α.Γ.Δ.

3. Ορια

4. Λόχοι καά την κίνησιν να λάβωσι μέτα ασφαλείας.

ΩΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α

Σχεδίου ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

3.ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ

α) Υλικά και υπηρσίαι.

1. εφοδιασμός.

α). Τρόφιμα-καύσιμα

1. Μετά των ανδρών ξηρά τροφή μιας ημέρας διά κατανάλωσιν την 28ην Μαϊου.

2. Αποθήκαι οχημάτων να ώσι πλήρεις βενζίνης.

β) Πυρομαχικά.

Τα προβλεπόμενα μετά των όπλων

γ). Υλικά.

Ως βασικαί οδηγίαι Επιχειρήσεων.

2. Μεταφορικά.

α). Κατανομή οχημάτων Λ.Γ.Μ.

1. 1ος Λόχος 1ης Μ.Κ. 5 οχήματα Γ.Χ.

2. 2ος Λόχος 1ης Μ.Κ. 5 οχήματα Γ. Χ.

3. 3ος Λόχος 1ης Μ.Κ. 5 οχήματα Γ.Χ.

4. 4ος Λόχος της Κ.Κ. 5 οχήματα Γ.Χ.

5. Λόχος υποστηρίξεως 6 οχήματα Γ.Χ.

6. Λόχος διοικήσεως 6 οχήματα Γ. Χ.

7. Λοιπά οχήματα Λ.Γ. Μ. διατεθώσι διά ανάγκας Μ.Κ. και λοιπών τμημάτων.

3). Ελεγχος Κυκλοφορίας.

ΔΙΑΒΙΒΑΣΕΙΣ.

Α) Επικοιωνίαι.

1. Ασύρμασα μέσα.

Α). Σιγή ασυρμάτων μέχρι εκδηλώσεως συνθηματικής λέξεως ΠΕΛΑΡΓΟΣ

2. Ενσύρμαστα μέσα.

Να χρησιμοποιηθούν αι τηλεφωνικαί συσκευαί ΟΤΕ (ΣΥΤΑ).

β. Σταθμοί Διοικήσεως

1.Σ.Δ. Επιχειρήσεως Αρχηγείο Αστυνομίας

2.Σ.Δ. Λόχων αναφερθώσιν

ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ:28.23.30 Μαϊου= 23 Μαϊου 1970, ώρα 23.30