28.9.1970: Τo δεύτερo μέρoς της αγόρευσης τoυ Γεvικoύ Εισαγγελέα Κρίτωvα Τoρvαρίτη στη δίκη για τηv απόπειρα δoλoφovίας τoυ Αρχιεπισκόπoυ Μακαρίoυ. Ο Εισαγγελέας αvαστέλλει τη δίωξη τoυ Πoλύκαρπoυ Πoλυκάρπoυ.

S-1841

28.9.1970: ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΚΡΙΤΩΝΑ ΤΟΡΝΑΡΙΤΗ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ. Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ ΤΗ ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ

O Γενικός Εισαγγελέας Κρίτων Τορναρίτης αγορεύοντας στη δίκη των κατηγορουμένων για την απόπειρα εναντίον του Προέδρου Μακαρίου, (28.8.1970) προέβη σε μια αδρή περίληψη της μαρτυρίας που θα παρουσίαζε η κατηγορούσα αρχή εναντίον των πέντε κατηγορουμένων προσθέτοντας και τα ακόλουθα:

"Εν τω μεταξύ κατά την 14ην Μαρτίου ανεκαλύφθη όλως τυχαίως κάτωθι μιας γεφύρας επί του Πάϊ- Πας της Αγλαντζιάς, προς το ΣΟΠΑΖ έν δέμα περιτυλιγμένον εντός δύο κουβερντών (χρώματος μιας ελαφρώς και άλλης περισσότερον γκρίζας) και δεμένον διά σπάγγου το οποίον περιείχε πλην δύο εφημερίδων και τα κάτωθι όπλα και πυρομαχικά: Ενα πολυβόλον μπρεν, δύο πλήρεις σφαιροθήκες μπρεν περιεχούσας 27 και 28 σφαίρας, αντιστοίχως, εν τυφέκιον FN έχουσαν 18 σφαίρας, εν τυφέκιον Εμφιλντ 303 και μίαν σφαιροθήκην 303 με 7 σφαίρας.

Εκ των σφαιρών των περιεχομένων εις τας σφαιροθήκας του μπρεν διεχωρίσθησαν 8 σφαίρες (4 εξ εκάστης τούτων και της σφαιροθήκης του τυφεκίου FN 3 σφαίραι.

Επί των σφαιρών του μπρεν ευρέθησαν τα δυκτυλικά αποτυπώματα του κατηγορουμένου Γεναγρίτη και επί σφαιρών του τυφεκίου FN τα δακτυλικά αποτυπώματα του κατηγορουμένου Σολομώντος.

Θα έχετε να απαντήσετε εις σειράν ερωτημάτων εν σχέσει προς το δέμα αυτό, το οποίον σημειωτέον δεν έφερε σημεία ούτε λάσπης ούτε κόνεως. Πώς έτυχε να τεθή το δέμα κάτωθεν της γεφύρας ταύτης και ποίος έθεσε τούτο εκεί; Ετέθη μετά την ανακάλυψιν των διαφόρων όπλων και πυρομαχικών επί της ταράτσας και με σκοπόν παραπλανήσεως της αστυνομίας ότι δήθεν και άλλαι σφαίραι έφερον τα δακτυλικά αποτυπώματα των κατηγορουμένων Σολομώντος και Γεναγρίτη ή ερρίφθη υπό μελών της ομάδος των δολοφόνων μετά την διάπραξιν του εγκλήματος και κατά τον χρόνον της φυγής του ή υπό ετέρας ομάδος συνενόχων, οι οποίοι ανέμενον εις έτερον εγγύς μέρος διά να πλήξουν το ελικόπτερον εν περιπτώσει αποτυχίας της πρώτης ομάδος όπως καταρρίψουν το ελικόπτερον ή ήσαν εκ των όπλων, άτινα θα εχρησιμοποιούντο εν περιπτώσει επιτυχίας της αποπείρας προς επίτευξιν ετέρων ανιέρων σκοπών των δολοφόνων.

Αλλ' οιαδήποτε και αν είναι η απάντησις εις τα ερωτήματα ταύτα το γεγονός παραμένει ότι τόσον τα επί της ταράτσας όπλα και τα κάτωθι της γεφύρας όπλα και πυρομαχικά ήσαν του αυτού τύπου και έφεραν δακτυλικά αποτυπώματα εκ των κατηγορουμένων Σολομώντος και Γεναγρίτη, τα υπό την γέφυραν όπλα και πυρομαχικά ήσαν περιτυλιγμένα εντός κουβερτών παρόμοιαι των οποίων ήσαν και εις τους αποπάτους (αποχωρητήρια) ευρεθείσαι κουβέρται εντός των οποίων ως προελέχθη θα ήσαν περιτυλιγμένα τα επί της ταράτσας ευρεθέντα όπλα και πυρομαχικά. Συνεπώς αμφότερα είχον κοινήν την προέλευσιν.

Ως ελέχθη ήδη το αυτοκίνητον του κατηγορουμένου Σολομώντος ελήφθη υπό της αστυνομίας την 17ην Μαρτίου, δι' ηλεκτρικής σκούπας περισυνελέγησαν η κόνις και τα διάφορα άλλα υπολείμματα εκ του αυτοκινήτου και του οπισθίου αυτού μέρους της τοποθετήσεεως των αποσκευών και αφού ετέθησαν εντός νάϋλον σακκιδίων κεχωρισμένως παρεδόθησαν εις τον προαναφερθέντα άγγλον εμπειρογνώμονα προς εξέτασιν. Ούτος αφού εξήτασε ταύτα. Εύρε τουλάχιστον δύο θυσάνους ινών παρομοίας προς τας ίνας των κουβερτών εντός του οποίου ήτο περιτυλιγμένον το δέμα το οποίον ευρέθη κάτωθι της γεφύρας ως προανεφέρθη.

Εις τον ίδιον εμπειρογνώμονα παρεδόθη προς εξέτασιν το πουλόβερ χρώματος κάμελ του κατηγορουμένου Γεναγρίτη επί του οποίου ευρέθη μια ανθρώπινη τρίχα παρομοία εκείνης η οποία ευρέθη επί μιας των κουβερτών αίτινες ευρέθησαν εντός του αποπάτου του σχολείου (της ελαφράς γρίζας). Επίσης εις την οπισθίαν τζέπην του πανταλονιού του κατηγορουμένου Γεναγρίτη ευρέθη σκόνη και χνούδι περιέχον παρομοίαν ανθρωπίνην τρίχαν.

Επί της εξωτερικής τζέπης του ενός σακκακιού του κατηγορουένου Πολυκάρπου, το οποίον ως ήδη ελέχθη, η μήτηρ του ισχυρίσθη ότι εφορείτο και υπό του αδελφού του, αλλ' εντός του εσωτερικού του μανικιού του οποίου γράφεται το όνομα του κατηγορουμένου Πολυκάρπου, ο εμπειρογνώμων εύρε θυσάνους και χνούδι παρόμοια προς τα της πλέον γρίζας κουβέρτας, η οποια ευρέθη εντός του αποχωρητηρίου. Ενώ εξ άλλου επί του αριστερού βραχίονος του γρίζου σακκακιού αυτού ευρέθησαν ίνες παρόμοιαι προς την κουβέρταν (την ελαφρώς γρίζαν) ήτις ευρέθη εντός του αποχωρητηρίου.

Ο ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΓΙΩΡΚΑΤΖΗΣ

Εκ της μεγάλης συγκεντρώσεως όπλων εκρηκτικών υλών και πυρομαχικών αίτινα ευρέθησαν υπό τον έλεγχον και την κατοχήν της ομάδος των αστυνομικών του τμήματος πληροφοριών εν Αμμοχώστω με επικεφαλής τον κατηγορούμενον Σολομώντος εν συνδυασμώ προς την ουχί αξιοκαταφρόνητον συγκέντρωσιν όπλων και πυρομαχικών διά τα οποία θα προσαχθή μαρτυρία ότι ήσαν υπό τον έλεγχον του αποβιώσαντος πρώην υπουργού Εσωτερικών Πολυκάρπου Γιωρκάτζη (μερικά των οποίων έφερον τηλεοπτικούς φακούς και ήσαν προορισμένα διά δολοφονίας) εκ της προσαχθησομένης αποδείξεως των υφισταμένων στενών σχέσεων φιλίας και υποταγής μεταξύ τούτου και της ρηθείσης ομάδος, εκ της αποπείρας φυγής τούτου εκ Κύπρου μετά την σύλληψιν των μελών της ομάδας ταύτης, ως και εκ των διαφόρων κινήσεων, ενεργειών, συναντήσεων και συνεννοήσεων μεταξύ απάντων των κατηγορουμένων εν συνδυασμώ μετ' άλλων προσώπων θα δυνηθήτε να συναγάγητε συμπεράσματα περί της εκτάσεως και σοβαρότητος της εξυφαινομένης συνωμοσίας μία έκφρασις της οποίας ήτο και η κατά την 8ην Μαρτίου επιχειριθείσα απόπειρα.

Ετονίσθη επανειλημμένως και ιδιαιτέρως υπό του Αρχιδικαστού ABBOTT R.v.Burtett 4 B & Aid εις σελ,. 161 ότι το έγκλημα και ειδικώς το έγκλημα της συνωμοσίας εμφαίνεται εν κρυπτώ και παραβίστω και γενικώς αι περί τούτω προπαρασκευαί και συνεννοήσεις διεξάγονται εν τω σκότει και εις μεμονωμένας περιοχάς μάλλον παρά υπό το φως και ενώπιον μαρτύρων. Περιστατικά συνεπώς αφορώντα εις την εν γένει συμπεριφοράν των κατηγορουμένων τας προς αλλήλων σχέσεις αυτών, τας διαφόρους πράξεις και παν ότι σχετίζεται με αυτάς τας δηλώσεις, γνώμας και τα αισθήματα αυτών, τας συνομιλίας καθ' ην θα εκαλούντο να ομιλήσουν και εν γένει παν γεγονός ή περιστατικόν προηγούμενον σύγχρονον ή μεταγενέστερον το οποίον τείνει να ρίψη ως επί της υποθέσεως είναι σχετικόν και δύναται να προσαχθή ως απόδειξις (Willis: On circumstancial Evedence 7 εις σελ. 51).

Εκ των προσκομισθησομένων αποδείξεων θα συναχθή το συμπέρασμα ότι ο αποβιώσας Πολύκαρπος Γιωρκάτζης, όστις διετέλεσε Υπουργός Εσωτερικών από της εγκαθιδρύσεως της Δημοκρατίας μέχρι της 1ης Νοεμβρίου 1968 δεν ευρίσκετο με καλάς σχέσεις μετά του Προέδρου της Δημοκρατίας και δεν έτρεφε φιλικά αισθήματα προς αυτόν τον οποίον επανειλημμένως ήθελε να συναντήση, αλλ' ούτος ηρνείτο. Ο αποβιώσας Γιωρκάτζης, εξ άλλου ήτο εις λίαν στενάς φιλικάς σχέσεις μετά των κατηγορουμένων Σολομώντος, Γεναγρίτη και Πολυκάρπου, οι οποίοι ευρίσκοντο εις σχέσεις εξαρτήσεως εξ αυτού και ηδύναντο να θεωρηθώσιν ως "οι άνθρωποι του", εν Αμμοχώστω και οι οποίοι εξηκολούθουν να επισκέπτωνται αυτόν τακτικά ακόμη και μετά την ημέραν καθ' ην έπαυσε να είναι Υπουργός Εσωτερικών και προϊστάμενος των. Ιδιαζούσας σχέσεις θα αποδειχθή ότι είχε ιδίως μετά του κατηγορουμένου Σολομώντος.

Ο ΚΩΣΤΑΣ Π. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

Ο κατηγορούμενος Ιωαννίδης εξ άλλου είναι ο Διευθυντής της εφημερίδος "Γνώμη" οργάνου του κόμματος ΔΕΚ, του ιατρού Ευδόκα του οποίου η ιδεολογία και πολιτικαί κατευθύνσεις ήσαν εκ διαμέτρου αντίθετοι προς τας του κόμματος του Πολυκάρπου Γιωρκάτζη. Ο κατηγορούμενος Ιωαννίδης δεν έπαυσε να διεξάγη συστηματικά πολεμικήν τόσον εναντίον του προσώπου του Αρχιεπισκόπου όσον και της πολιτικής του, πεισμόνως εζήτει την από της θέσεως του Προέδρου της Δημοκρατίας απομάκρυνσιν αυτού και ευρέως εκαλλιέργει και υπέθαλπτε το μίσος, την απέχθειαν και την έχθραν κατά του Αρχιεπισκόπου.

Ολίγας μόνον εβδομάδας προ της διαπράξεως της αποπείρας κατά της ζωής του Αρχιεπισκόπου, ο κατηγορούμενος Ιωαννίδης ήτο εν των προσώπων, τα οποία υπέβαλον καταγγελίαν εις την αστυνομίαν περί δήθεν οργανώσεως επιθέσεως κατά του κόμματος των, τη ανοχή της Κυβερνήσεως.

Ενώ εξ άλλου κατά αρχάς περιοδικώς ήσκει πολεμικήν επίθεσιν προσωπικώς εναντίον του Πολυκάρπου Γιωρκάτζη περιέργως η τοιαύτη πολεμική έπαυσε και ήρχισε ούτος να έχη συναντήσεις μετά του Πολυκάρπου Γιωρκάτζη εις την οικίαν αυτού. Η τελευταία φορά κατά την οποίαν είχε τοιαύτην συνάντησιν ήτο περί το τέλος Φεβρουαρίου του 1970. Ουδεμία εξήγησις περί τούτου και περί των συναντήσεων τούτων εδόθη υπό του κατηγορουμένου 5 καίτοι παρεσχεθη εις αυτόν πλήρης ευκαιρία προς τούτο.

Απομένει διά το δικαστήριον συνεπώς να συναγάγη το αναγκαίον συμπέρασμα εξ όλων των περιστατικών τι προεκάλεσε την προσέγγισιν των δύο αυτών αντιθέτων ιδεολογικώς ανδρών, τους οποίους συνήθως μόνον η κατά του Αρχιεπισκόπου αντίθεσις και έχθρα, εφ' όσον άνθρωποι των δύο αυτών προσώπων ευρέθησαν αναμεμειγμένοι εις την εναντίον του Αρχιεπισκόπου απόπειραν εν απουσία ευκόλου εξηγήσεως είναι φυσικόν να συναχθή το συμπέρασμα ότι κατά τας επαφάς και συναντήσεις ταύτας συνεζητείτο το τεκμαιρόμενον και αρξάμενον να εφαρμόζηται σχέδιον περί εκμηδενήσεως και ανατροπής του Αρχιεπισκόπου, σχέδιον, το οποίον θα έπρεπε να τύχη ενδελεχούς μελέτης και καταλλήλου προγραμματισμού υπό προσώπων εχόντων εμπειρίαν και γνώσιν τοιούτων επιχειρήσεων.

Δεν πρέπει να λησμονήται ότι ο αποβιώσας Πολύκαρπος Γιωρκάτζης είχεν ευρείαν πείραν ανταρτοπολεμικών ενεδρών και συνωμοτικών ενεργειών και διέθετε πλούσιον οπλισμόν ενώ ο κατηγορούμενος 5 είναι ο αξιωματικός του Ελληνικού στρατού.

ΧΑΡΙΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΤΑΛΙΑΔΩΡΟΣ

Ο κατηγορομενος Χαρίτωνος είναι φοιτητής της Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής Αθηνών, αλλά δεν είναι μέλος του ΔΕΚ ούτε ανήκει εις το συντακτικόν προσωπικόν της "Γνώμης" της οποίας ο κατηγορούμεος Ιωαννίδης είναι Γενικός Διευθυντής. Ούτος συνεδέετο διά φιλικών δεσμών μετά του κατηγορουμένου Ιωαννίδη, εις τον οποίον συνέστησε τον Χριστόδουλον Κωνσταντίνου Σταύρου, όστις και προσελήφθη ως κλητήρ της εφημερίδος " Γνώμη". Ο κατηγορούμενος Ταλιαδώρος εξ άλλου εκτελεί μεσιτικάς εργασίας, έγινε μέλος του ΔΕΚ, αλλά δεν εργάζεται ούτε εις το κόμμα ούτε και την "Γνώμην".

Ολοι διεπνέοντο υπό μίσους και εχθρότητος κατά του Αρχιεπισκόπου. Ο κατηγορούμενος Χαρίτωνος εις πλείστας περιπτώσεις εξεδήλωσε τούτο εμφανώς τόσον προ, όσον και μετά την σύλληψιν αυτού.

Τα αισθήματά αντιπαθείας και εχθρότητος κατά του Αρχιεπισκόπου διεδήλωσε επίσης και ο κατηγορούμενος Ταλιαδώρος εις πλείστας περιπτώσεις περί των οποίων θα προσαχθή μαρτυρία. Θα προσαχθή επίσης μαρτυρίας ότι οι υπό τοιούταν αισθημάτων κατά του Αρχιεπισκόπου διαπνεόμενοι κατηγορούμενοι, Χαρίτωνος, Ταλιαδώρος και Ιωαννίδης είχον επανειλημμένως συναντήσεις κατ' ιδίαν εις διάφορα μέρη της Λευκωσίας. Ουδεμία εξήγησις διά τας τοιαύτας συναντήσεις εδόθη και εν απουσία τοιαύτης εξηγήσεως το αυτό ως ανωτέρω συμπέρασμα δύναται να συναχθή.

Ιδίως την παραμονήν της αποπείρας ήτοι το Σάββατον της 7ης Μαρτίου ο κατηγορούμενος Χαρίτωνος είδε κατ' ιδίαν εις το ιδιαίτερον αυτού γραφείον τον κατηγορούμενον Ιωαννίδην και ουδεμία εξήγησις περί της τοιαύτης συναντήσεως εδόθη. Επίσης την ιδίαν ημέραν οι τρεις κατηγορούμενοι εις το Τυπογραφείον της εφημερίδος "Γνώμη" χωρίς να προβληθή επίσης ουδεμία εξήγησις περί της τοιαύτης συναντήσεως. Τέλος ενωρίς το βράδυ της ιδίας ημέρας οι προρρηθέντες τρεις κατηγοοούμενοι συναντήθησαν κατ' ιδίαν και φαίνεται κατόπιν προσυνεννοήσεως εις εν καφενείον χωρίς και πάλιν να δοθή οιαδήποτε περί της συναντήσεως ταύτης εξήγησις.

Εις τον κατηγορούμενον Ιωαννίδην εδόθη αρκετή ευκαιρία όπως δώση εξηγήσεις εν προκειμένω, αλλ' επιμόνως ηρνήθη να πράξη τουτο.

Εν σχέσει προς τον κατηγορούμενον τούτον θα προσαχθώσιν αποδείξεις αφορώσαι εις τας κινήσεις των κατά την νύκτα της 7ης προς την 8ην Μαρτίου, εκ τούτων θα φανή ότι περί την 1 μετά τα μεσονύκτιον της 7ης προς την 8ην Μαρτίου δεν ευρίσκετο μακράν της σκηνής του εγκλήματος αλλ' εις μέρος από το οποίον ηδύνατο να ελέγχη τας διαφόρους προπαρασκευάς και ότι ενώ μετά της αρραβωνιαστικιάς του έκαμε διαφόρους περιπλανήσεις ανά τας οδούς της Λευκωσίας, επί μίαν σχεδον ώραν και η ώρα ήτο ήδη προχωρημένη (μία περίπου μετά το μεσονύκτιον) ούτος δεν μετέβη εις το φλατ του αλλ' εξηκολούθησε τας διά του αυτοκινήτου περιπλανήσεις διά διαφόρων οδών χωρίς να δώση ουδεμίαν ευλογοφανή εξήγησιν, των τοιούτων περιπλανήσεων. Προφανώς αι περιπλανήσεις αύται δύναται να υποστηριχθή ότι αποδεικνύουν παρακολουθήσεως και επιβλέψεως γενομένων προπαρασκευών.

Επίσης καίτοι θα αποδειχθή ότι εκοιμήθη αργά ευρέθη έξυπνος (ξύπνιος) και ενδεδυμένος πολύ πρωί από της 6.30 προμεσημβρινής περίπου εις το φλατ της αδελφής του από το οποίον είχεν όλην την ευκαιρίαν να παρακολουθή τας γενομένας προπαρασκευάς και διεξαγωγήν των επιχειρήσεων.

Τούτο υποδηλοί προφανώς κατάστασιν ετομότητος, εν τούτοις όμως ουδεμία εξήγησις δίδεται υπ' αυτού καίτοι εδόθη πλήρης ευκαιρία εις αυτό όπως πράξη τούτο. Η μετά ταύτα εν γένει συμπεριφορά του δεν ήτο συνεπής και σύμφωνος προς συμπεριφοράν προσώπου μη έχοντος ένοχον συμμετοχήν και γνώσιν των τεκταινομένων.

Εάν πραγματικώς δεν είχε γνώσιν τούτων, ήτο φυσικόν, υπό τας περιστάσεις, να τρέξη επί τόπου, τον οποίον θα αποδειχθή ότι περιτριγύριζε, χωρίς να τον πλησιάση, να πληροφορηθή τι έλαβε χώραν.

Ούτω θα εύρητε ότι υφίστανται εις την υπόθεσιν του κατηγορουμένου Ιωαννίδη και τα τρία προαπαιτούμενα της περιστατικής μαρτυρίας τα υποδεικνυόμενα υπό του περιφήμου ποινικού δικαστού Sir Travers Hamfreys εις την υπόθεσιν R.V, Treacey (1944) 2 ALLE.R. εις σ. 231 ήτοι ελατήριον, ευκαιρία και διαγωγή ιδίως ή εν γένει αήθης συμπεριφορά του εν συνδυασμώ με την προβολήν ψευδών ισχυρισμών και την απουσίαν ευλόγων εξηγήσεων παρ' όλον το ότι παρεσχέθη εις αυτόν πλήρης ευκαιρία προς τούτο.

Αποτελεί θεμελιώδη αρχήν του δικαίου της αποδείξεως ότι η μετά διάπραξιν του εγκλήματος συμπεριφορά του κατηγορουμένου συνήθως παρέχει εν των πλέον πειστικών και αδιαμφησβητήτων αποδεικτικών στοιχείων της ενοχής του.

Εις την παρούσαν υπόθεσιν πλην των προαναφερθέντων αποδεικτικών στοιχείων θα εύρητε ότι η συμπεριφορά των κατηγορουμένων μετά την διάπραξιν του εγκλήματος υπήρξε τελείως ασυμβίβαστος προς συμπεριφοράν ανθρώπων ή ανθρώπων μη εχόντων ένοχον συνείδησιν και λεγόντων την αλήθειαν.

Εγένετο ήδη μνεία της μετά την διάπραξιν του εγκλήματος συμπεριφοράς του κατηγορουμένου Ιωαννίδου.

Εν σχέσει με τον κατηγορούμενον 1 (Χαρίτωνος) καίτοι θα προσαχθή μαρτυρία ότι ούτος με ουδέν πρόσωπον ωμίλησε ή παρ' ουδενός έλαβε την πληροφορίαν περί της γενομένης ανακοινώσεως ταύτης διά του ραδιοφώνου κατά την 8.50 π.μ. εδήλωσε κατά την 8 ή 8.15 π.μ. προς τον ιατρόν Ευδόκαν ότι επληροφορήθη ότι είχε πυροβοληθή το ελικόπτερον του Αρχιεπισκόπου εις την Αρχιεπισκοπήν. Είναι επίσης αξιοσημείωτον ότι ευθύς μετά την συνάντησιν αυτού μετά του ιατρού Ευδόκα μετέβη εις την πολυκατοικίαν ένθα διαμένει ο κατηγορούμενος Ιωαννίδης.

Οσον αφορά τον κατηγορούμενον Ταλιαδώρον ούτος καίτοι ηρνήθη ότι είχε συναντήσει από πολλού τον κατηγορούμενον Σολομώντος, τον οποίον εγνώριζε εν τούτοις, θα προσαχθή μαρτυρία ότι ούτος συνηντήθη μετά του κατηγορουμένου Σολομώντος και εθεάθη μετ' αυτού εν Αμμοχώστω εντός του αυτοκινήτου κατά την 28ην Φεβρουαρίου ή 1ην Μαρτίου 1970.

Τέλος ο κατηγορούμενος Σολομώντος ηρνήθη ότι ήλθε εις Λευκωσίαν το Σάββατον 7 Μαρτίου ή την Κυριακήν 8 Μαρτίου, ενώ θα παροσαχθή μαρτυρία ότι εθεάθη την Κυριακήν 8 Μαρτίου περί την ώαν 8.10 π.μ. να διευθύνη αυτοκίνητον με 2 έως 3 συνεπιβάτας επί του δρόμου Λευκωσίας- Αμμοχώστου με διεύθυνσιν προς την Αμμόχωστον.

Οσον αφορά τον κατηγορούμενον Πολύκαρπον πλην των στενών αυτού σχέσεων μετά των κατηγορουμένων Σολομώντος και Γεναγρίτη περί των οποίων εγένετο ήδη λόγος και περί της ευρέσεως ωρισμένων θυσάνων και χνουδιού δεναμένων να προέλθωσιν εκ μιας των κουβερτών εντός των οποίων ήσαν τα όπλα περιτυλιγμένα επί σακκακιού διά το οποίον υφίσταται αμφιβολία εάν εφορείτο αποκλειστικώς υπό του κατηγορουμένου Πολυκάρπου ουδεμία άλλη υφίσταται απόδειξις διά την οποίαν θα καθίστατο αναγκαία ουαδήποτε εξήγησις.

Κατόπιν ωρίμου σκέψεως κατέληξα εις το συμπέρασμα ότι η κατά του κατηγορουμένου Πολυκάρπου υπόθεσις δέον να σταματήση δι' αυτό καταχωρώ δι' αυτόν αναστολήν διώξεως".