28.9.1970: (Μέρoς πρώτo) Η αγόρευση τoυ Γεvικoύ Εισαγγελέα Κρίτωvα Τoρvαρίτη στη δίκη για τηv απόπειρα εvαvτίov τoυ Αρχιεπισκόπoυ Μακαρίoυ με κατηγoρoύμεvo αvάμεσα στoυς ζωvταvoύς υπόπτoυς και τov vεκρό Πoλύκαρπo Γιωρκάτζη.

S-1840

28.9.1970: (Μέρος Πρώτο): Η ΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΙΤΩΝΑ ΤΟΡΝΑΡΙΤΗ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΥΠΟΠΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΓΙΩΡΚΑΤΖΗ

Για την απόπειρα δολοφονίας του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου η αστυνομία συνέλαβε έξη άτομα από τα οποία τα περισσότερα ήταν φίλοι ή συνεργάτες του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη.

Οι ύποπτοι ήταν: Ανθυπαστυνόμος Αντωνάκης Σολομώντος και οι αστυνομικοί Πολύκαρπος Πολυκάρπου και Αντωνάκης Γεναγρίτης από την Αμμόχωστο γνωστοί και φίλοι του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη, ο λοχαγός Κώστας Ιωαννίδης, από την Κερύνεια, γιος του Πολύκαρπου Ιωαννίδη, συνεξορίστου του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στις Σεϋχέλλες το 1956, Αδάμος Χαρίτωνος από το Γέρι και Γεώργιος Ταλιαδώρος από τη Λευκωσία. Ο τελευταίος, ο Γεώργιος Ταλιαδώρος γνώριζε τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη από την εποχή της ΕΟΚΑ.

Η προανάκριση άρχισε ενώπιον του δικαστή Χρ. Χατζητσαγγάρη, στις 21 Απριλίου 1970 και ολοκληρώθηκε στις 13 Μαϊου του ίδιου χρόνου ύστερα από κατάθεση 95 μαρτύρων κατηγορίας.

Οι κατηγορούμενοι παραπέμφθηκαν ενώπιον του Κακουργιοδικείου το οποίο θα συνερχόταν στις 28 Σεπτεμβρίου 1970 στη Λευκωσία.

Η δίκη άρχισε κανονικά, όπως προγραμματίστηκε, στις 28 Σεπτεμβρίου ενώπιον των δικαστών Ανδρέα Λοϊζου, Γ. Σταυρινάκη και Δ. Στυλιανίδη.

Την κατηγορία διηύθυνε ο Κίκης Ταλαρίδης ενώ για τους κατηγορούμενους παρουσιάζονταν οι Κυριάκος Σαβεριάδης, Πολύκαρπος Πετρίδης, Γεώργιος Κάϊζερ, Λουκής Παπαφιλίππου και Παναγιώτης Δημητρίου.

Την πρώτη ημέρα της δίκης ο Γενικός Εισαγγελέας καταχώρησε αναστολή δίωξης του Πολύκαρπου Πολυκάρπου.

Η μόνη μαρτυρία που υπήρχε εναντίον του ήταν οι φιλικές του σχέσεις με τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη και ένα σακκάκι στο οποίο βρέθηκε χνούδι παρόμοιο με εκείνο που βρέθηκε σε άλλα τεκμήρια και προερχόταν από κουβέρτες-θα μπορούσε να είχε προέλθει -που χρησιμοποιήθηκαν στην απόπειρα.

Τελικά το σακκάκι εκείνο διαπιστώθηκε ότι ανήκε στον αδελφό του και του ερχόταν κάπως στενό μάλιστα.

Ακόμα ο Γενικός Εισαγγελέας απέσυρε τις κατηγορίες προπαρασκευής πολέμου εναντίον της Δημοκρατίας και συνωμοσίας για ανατροπή της Κυβέρνησς κι' έτσι έμειναν τελικά οι κατηγορίες της συνωμοσίας για δολοφονία του Προέδρου Μακαρίου και απόπειρας δολοφονίας του Προέδρου και του χειριστή του ελικοπτέρου του Ζαχαρία Παπαδογιάννη.

Ανοίγοντας την υπόθεση ο Γενικός Εισαγγελέας Κρίτων Τορναρίτης έδωσε μια αδρή περίληψη της μαρτυρίας που θα παρουσιαζόταν και ανέφερε τα ακόλουθα:

"Την πρωίαν της Κυριακής της 8ης του παρελθόντος Μαρτίου διεπράττετο εν Λευκωσία εν εκ των πλέον αποτροπαίων και φρικιαστικών εγκλημάτων εις τα εγκληματολογικά χρονικά του τόπου αυτού, ο αντικειμενικός σκοπός του οποίου εάν επιτυγχάνετο θα είχε ανυπολογίστους επιπτώσεις και θα επέφερε ανεπανορθώτους ζημίας εις το μέλλον της Κύπρου.

Εγκλημα το οποίον σατανικώς συνελήφθη καταχθονίως εξεκολάφθη και πρωτοφανώς εξετελέσθη, αλλά θεία συνάρσει ανεπιτυχώς.

Η 8η Μαρτίου 1970 ημέρα ήτις ωρίσθη διά το ετήσιον μνημόσυνον εις την Ιεράν Μονήν Μαχαιρά του ήρωος του Εθνικοαπελευθερωτικού αγώνος του αειμνήστου Γρηγορίου Αυξεντίου του οποίου θα προϊστατο η Αυτού Μακαριότης ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, τούτο εδημοσιεύθη εις όλον τον εγχώριον τύπον, ολίγας μέρας ενωρίτερον.

Ητο γνωστόν ότι ο Μακαριώτατος εχρησιμοποίει, οσάκις εταξίδευε εκτός Λευκωσίας, το προεδρικόν ελικόπτερον, το οποίον εστάθμευε εις το Προεδρικόν Μέγαρον, αλλά κατά τας Κυριακάς εκκίνησις εγένετο εκ του προαυλίου της Αρχιεπισκοπής, ότε η πτήσις επρογραμματίζετο προ μιας έως τριών ημερών ενωρίτερον.

Η πτήσις της 8ης Μαρτίου 1970 είχε προγραμματισθή προ μιας περίπου εβδομάδος.

Χειριστής του ελικοπτέρου ήτο ο Ταγματάρχης του ελληνικού Πυροβολικού εν ενεργεία Ζαχαρίας Παπαδογιάννης. Ούτος οσάκις η εκκίνησις εγένετο εκ της Αρχιεπισκοπής μετέβαινε εκ των προτέρων εις το Προεδρικόν Μέγαρον, επέβαινε του ελικοπτέρου και εν πτήσει αφικνείτο εις την Αρχιεπισκοπήν όπου προσεγείωνε το ελικόπτερον προ της κυρίας εισόδου ταύτης ένθα υπάρχει γρασίδι έναντι του Παγκυπρίου Γυμνασίου.

Κατά την εν λόγω ημέραν και κατά την ώραν 7.2 π.μ. ο χειριστής προσεγειώθη εις τον ως άνω χώρον της Αρχιεπισκοπής με μέτωπον προς την παλαιάν Αρχιεπισκοπήν.

Κατά την 7.06 ο Αρχιεπίσκοπος ενεφανίσθη εις την είσοδον του Αρχιεπισκοπικού Μεγάρου, κατήλθε της κλίμακος, κατηυθύνθη προς το ελικόπτερον και κατέλαβε την συνήθη θέσιν αυτού αριστερά του χειριστού.

Ο χειριστής αφού έκαμε τας διαφόρους ετοιμασίας ήρχισε την απογείωσιν του ελικοπτέρου με στροφήν προς τα αριστερά διά να εισέλθη εντός της κοίτης του πνέοντος ανέμου.

Το ελικόπτερον απεγειώθη σχεδόν κατακορύφως με μικράν προς τα εμπρός κλίσιν.

Οταν το ελικόπτερον ευρίσκετο εις ύψος 1-2 μέτρων υψηλότερον της οροφής του Αρχιεπισκοπικού Μεγάρου, αλλ' ουχί ύπερθεν της στέγης αυτού, ύπερθεν όμως του προαυλίου, ο χειριστής του είχε αλλάξει κατεύθυνσιν από βορράν 150 μοίρες αριστερά με κατεύθυνσιν το Τρόοδος, οριζοντίωσε το ελικόπτερον και ήρχισεν να αυξάνη ταχύτητα και ύψος διερχόμενος άνωθεν της οροφής του Αρχιεπισκοπικού Μεγάρου.

Οταν ευρίσκετο ύπερθεν του τέλους της νοτίας πτέρυγος της οροφής του κτιρίου εις ύψος περίπου 10 μέτρων ήκουσε ένα πυροβολισμόν, ο οποίος αντελήφθη ότι έπληξε το ελικόπτερον και ακολούθως ριπήν πολυβόλου, ήτις σαφώς έπληξε το ελικόπτερον. Ισως η πρώτη σφαίρα έπληξε τον χειριστήν εις την κοιλακήν χώραν. Ηκουσε άλλους πυροβολισμούς και ριπάς και προς στιγμήν εθεώρησε ότι εξερράγη βόμβα κάτωθεν του καθίσματος του διότι ανετινάχθη περί τα 10 εκατοστά του μέτρου. Ταυτοχρόνως ησθάνθη ότι από την μέσην και κάτω δεν είχε σώμα.

Ησθάνθη φοβερούς πόνους, είπε κάτι εις τον Μακαριώτατον, ο οποίος εφάνη ανήσυχος και εκοίταζε προς τα αριστερά έξω και αντελήφθη ότι εβάλλετο από αριστερά και οπίσω. Απεφάσισε τότε πάση θυσία να προσγειώση το ελικόπτερον. Μετά μεγάλης δυσκολίας και αφού διέτρεξε τον έσχατον των κινδύνων προσκρούσεως, επί στεγών και ηλεκτρικών καλωδίων και

αναποδογυριισμού του ελικοπτέρου κατώρθωσε να προσγειώση τούτο εις λίαν δύσκολον τόπον, εν οικόπεδον μεταξύ διαφόρων κτιρίων και συρμάτων, αλλ' εκτός βολής.

Το ελκόπτερον ευρέθη αργότερον ότι έφερε οκτώ οπάς εισόδου και μίαν οπήν εξόδου απάσας προκληθείσας διά σφαιρών. Επί της βάσεως της μηχανής του ελικοπτέρου ευρέθησαν δύο μεταλλικά τεμάχια βλήματος και κατόπιν έτεραι τρία τοιαύται.

Πρώτος κατήλθε του ελικοπτέρου ο Μακαριώτατος, όστις τη υποδείξει του χειριστού απεμακρύνθη ταχέως λόγω φόβου εκρήξεως και πυρκαϊάς του ελικοπτέρου και ακολούθως ο χειριστής του όστις αφού εκάλυψε ωρισμένην βραχείαν απόστασιν έπεσε επί του εδάφους τραυματισμένος.

Ο Μακαριώτατος εκάλεσε εις βοήθειαν γείτονας οι οποίοι τον εβοήθησαν και επεβίβασαν τον χειριστήν επί αυτοκινήτου το οποίον μετέφερεν τούτον εις το Γενικόν Νοσοκομείον ένθα ευρέθη ότι έφερε πολλλαπλά και σοβαρά τραύματα προκληθέντα διά σφαιρών και η κατάστασις του οποίου ήτο λίαν σοβαρά.

Κατά την επιβίβασιν του χειριστού επί του αυτοκινήτου έπεσε εκ των ενδυμάτων του μίαν σφαίρα την οποίαν περισυνέλεξε μία των γυναικών και παρέδωσε εις την αστυνομίαν. Εις το Νοσοοκομείον υπεβλήθη αμέσως εις εγχείρησν και κατόπιν υπερανθρώπων ιατρικών προσπαθειών κατώρθωσε να σωθή.

Η ΦΡΟΥΡΑ

Κατά την ώραν του επεισοδίου η φρουρά του Αρχιεπισκοπικού Μεγάρου συνίστατο εξ ενός λαχίου και τριών ετέρων αστυνομικών. Ο επικεφαλής της φρουράς λοχίας ευθύς ως ανυψώθη το ελικόπτερον ήκουσε ένα παράξενον κρότον και αντελήφθη αμέσως ότι ούτος προήρχετο εκ πυροβολισμών διά των οποίων εβάλλετο το ελικόπτερον.

Διά του υπηρεσιακού αυτού περιστρόφου επυροβόλησε προς τρεις διαφορετικάς κατευθύνσεις και τότε είχε ριφθή κατά το μέρος ένθα ευρίσκετο μία χειροβομβίς ήτις εξερράγη επί της πλατείας Αχιεπισκόπου Κυπριανού έξωθι του Αρχιεπισκοπικού Μεγάρου.

Οι πυροβολισμοί προήρχοντο εκ της οροφής του Παγκυπρίου Γυμνασίου, η οποία ήτο ακριβώς απέναντι του μέρους του Αρχιεπισκοπικού Μεγάρου, από το οποίον απεγειώθη το ελικόπτερον, το μέρος τούτο χωρίζεται διά της πλατείας Αρχιεπισκόπου Κυπριανού από της οροφής εκ της οποίας προήρχοντο οι πυροβολισμοί.

Η αυλή του Παγκυπρίου Γυμνασίου ήτις είναι όπισθεν του κτιρίου επί της πλατείας Αρχιεπισκόπου Κυπριανού, χωρίζεται από της οδού Θησέως προς βορράν, διά τσιμεντένιου τοίχου έμπροσθεν του οποίου υπάρχουν δύο σκαλοπάτια εντός της αυλής.

Το ύψος του τοίχου είναι 10 ποδών και έξι ιντζών από του εδάφους της αυλής και τριών ποδών και έξη ιντζών από του δευτέρου σκαλοπατιού και το ύψος αυτού από της οδού Θησέως είναι οκτώ ποδών.

Η οδός Θησέως οδηγεί προς την οδόν Οθέλλου, ήτις οδηγεί προς την οδόν Αμμοχώστου, Ακόμα πριν ακουστούν οι πυροβολισμοί είχε παρατηρηθή επί της οδού Οθέλλου σταθμευμένον έξωθι του εργοστασίου Μιτσίδη, εν αυτοκίνητον ενοικιάσεως, δι' αυτο-οδήγησιν

(Ζ) ελαφρού κυανού χρώματος, το οποίον παρετηρήθη εκεί προ και ευθύς αμέσως μετά τους πυροβολισμους και ανεγνωρίσθη ως το αυτοκίνητον ΖDΡ 320.

Ευθύς ως ηκούσθησαν οι πυροβολισμοί κάτοικοι της οδού Θησέως είδον τέσσαρα πρόσωπα μάλλον νεαρά να πηδώσι εκ της αυλής του Παγκυπρίου Γυμνασίου διά του τοίχου επί της οδού Θησέως και τροχάδην ή με πολύ γοργόν βήμα να κατευθύνωνται προς το εκεί σταθμευμένον προαναφερθεν αυτοκίνητον εντός του οποίου εισήλθον και εξεκίνησαν διά της οδού Οθέλλου προς την οδόν Αμμοχώστου, διεύθυνσιν ήτις ηδύνατο να οδηγήση προς την οδόν Αντωνίου και Ευγενίας Θεοδότου, ένθα το αυτοκίνητον τούτο ευρέθη εσταθμευμένον μετά μίαν περίπου ώραν έξωθι ενός μαγαζίου, πλησίον της δημοτικής αγοράς.

Εν των προσώπων τούτων εκράτει όπλον ενώ επί του σακκακιού του ετέρου των τεσσάρων τούτων προσώπων εθεάθησαν "λερωματα πηλού".

Το εν εκ των τεσσάρων τούτων προσώπων ήτο υψηλότατον των άλλων, αλλ' ουδέν εξ αυτών ανεγνωρίσθη υπό των μαρτύρων.

Η εμμάρτυρος όμως απόδειξις δεν αποτελεί το μόνον μέσον αναγνωρίσεως.

Οπως ετόνισε ο Lord Hewart L.C.J εις την υπόθεσιν Podomor (Winchsester Assizes March 1930) :

"Δεν δύναται να λησμονήση τις ότι αυτόπτης μάρτυς ενίοτε δύναται να σφάλλεται. Δύναται να εμφιλοχωρήση λάθος ως προς το πρόσωπον. Πιθανόν να χωρήση λάθος ως προς πράξιν τινά δύναται να υπάρξη επηρεασμός λόγω μνησικακίας ή πείσματος".

Η απόδειξις εξ άλλου ωρισμένων μεμονωμένων γεγονότων και περιστατικών άτινα αυτά καθ' εαυτά δυνατόν να είχον μικράν αποδεκτικήν δύναμιν, αλλ' ο συνδυασμός και η συσχέτισις των οποίων θα περιέσφιγγε τον κλοιόν γύρω από ωρισμένον πρόσωπον και θα έτεινε να αποδείξη την ταυτότητα του ίσως να αποτελεί το καλύτερον αποδεικτικόν μέσον αναγνωρίσεως τούτου. Τούτο αποτελεί την ούτω καλουμένην "περιστατικήν απόδειξιν".

Οπως παρατήρησε άλλοτε ο Λόρδος Darling (εις την υπόθεσιν R.V. Armstrong Herefodshire Assizes April 1922:

"Η περιστατική απόδειξις η τείνουσα να αποδείξη την ενοχήν προσώπου τινος συνίσταται εις το εξής: Εις μάρτυς αποδεικνύει ωρισμένον γεγονός και έτερος μάρτυς αποδεικνύει έτερον γεγονός και όλα αυτά τα γεγoνότα αποδεικνύουν την καταδίκην πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας, αλλ' ουδέν τούτων κεχωρισμένως αποδεικνύει την ενοχήν του προσώπου, λαμβανόμενα όμως ομού οδηγούν εις εν αναπόφευκτον συμπέρασμα. Εάν τούτο είναι το αποτέλεσμα της περιοριστικής (περιστατικής) αποδείξεως, είναι πολύ ασφαλέστερον συμπέρασμα εις το οποίον δύνασθε να καταλήξετε παρά εάν εις μάρτυς προσέλθη εις το εδώλιον του μάρτυρος και καταθέση κατ' ευθείαν ότι "είδον το έγκλημα αυτό διαπραττόμενον".

Εις την παρούσαν υπόθεσιν η απόδειξις των διαφόρων περιστατικών και γεγονότων δημιουργεί τοιαύτην άλυσιν και απροβλέπτων συμπτώσεων ώστε να μη δυσκολευθήτε να καταλήξετε εις το συμπέρασμα ποίοι ήσαν οι σχεδιάσαντες και διαπράξαντες το ειδεχθές αυτό έγκλημα.

ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΝ

"Το Αυτοκίνητον ΖDR 320 το οποίον μετέφερε τα τέσσερα πρόσωπα τα οποία προφανώς ήσαν εκ των δολοφόνων εκ της οδού Οθέλλου, πλησίον της σκηνής του εγκλήματος και το οποίον ευρέθη μετ' ολίγην ώραν πλησίον της Δημοτικής Αγοράς του Αγίου Αντωνίου, ήτο υπό τη ενοικίασιν του κατηγορουμένου 2 (Γεωργίου Ταλιαδώρου) και της 2 Φεβρουαρίου 1970 και από της ημέρας εκείνης ευρίσκετο υπό την κατοχήν και χρήσιν αυτού.

Ιδίως ο κατηγορούμενος 2 (Ταλιαδώρος) εχρησιμοποίει το αυτοκίνητον τούτο την παραμονήν της ημέρας του εγκλήματος ήτοι το Σάββατον, 7 Μαρτίου 1970 με συνεπιβάτην τον κατηγορούμενον 1 (Χαρίτωνος) εθεάθη εις διάφορα μέρη εις Λευκωσίαν και ιδίως το βράδυ της ημέρας εκείνης εις το κέντρο ενός Παράσχου εις την Αγλαντζιάν, περί των κινήσεων των αυτών έδωσαν ψευδείς εκδοχάς εις την αστυνομίαν, ιδίως όσον αφορά την ισχυριζομένην συνάντησιν των με κάποιον Χριστόδουλον Κωνσταντίνου Σταύρου, κλητήρα εις την εφημερίδα "Γνώμην" εις το Ζαχαροπλαστείον "Διεθνές" και κατόπιν εις το κέντρον Παράσχου, όπου ισχυρίσθησαν ότι τους προσκάλεσε διά να τους κεράση διότι είχε κερδίσει εις το λαχείον.

Επίσης δεν θα δυσκολευθήτε να εύρητε ότι η ιστορία περί μεταβάσεως των εις Λεμεσόν μετά το μεσονύκτιον του Σαββάτου προς την Κυριακήν, ένθα υπήρχον εορτασμοί του Καρναβάλου, η βραχυπρόθεσμος παραμονή του εις Λεμεσόν χωρίς να επισκεφθούν κανένα κέντρον, ενώ είχαν μεταβή ακριβώς διά τον σκοπόν τούτον, η επιστροφή των εις Λευκωσίαν και η ισχυριζόμενη διανυκτέρευσις του κατηγορουμένου 1 (Χαρίτωνος) εις την οικίαν του κατηγορουμένου 2 (Ταλιαδώρου) ήσαν τελείως πλαστά.

Το συμπέρασμα τούτο θα ενισχυθή και από τας ουσιώδεις διαφοράς μεταξύ των εκδοχών των ως προς τας κινήσεις των ταύτας.

Περαιτέρω η καταγγελία υπό του κατηγορουμένου 2 εις την αστυνομίαν περί την 8ην π.μ. της Κυριακής, ήτοι ολίγην ώραν μόνον μετά την διάπραξιν του εγκλήματος περί της δήθεν απωλείας ή κλοπής του εν λόγω αυτοκινήτου και αι ισχυρισθείσαι περιστάσεις της τοιαύτης κλοπής να ελεγχθώσι ως τελείως αναληθείς και ανύπαρκτοι και ότι εδημιουργήθησαν απλώς προς παραπλάνησιν των αρχών.

Είναι γνωστόν ότι δεν δύνανται να υπάρξουν δύο πρόσωπα, έχοντα τα αυτά δακτυλικά αποτυπώματα, δι' αυτό τόσον εν Αγγλία ιδίως από της υποθέσεως Κάστελτον όσον εν Αμερική, Αυστραλία και αλλαχού η ύπαρξις και απόδειξις δασκτυλικών αποτυπωμάτων θεωρείται ως πλέον η αρκετή και αναμφισβήτητος απόδειξις της ταυτότητος του περί ου πρόκειται προσώπου.

Οταν περί την 1.30 της ιδίας ημέρας παρελήφθη υπό της αστυνομίας το αυτοκίνητον ZDR 320 εξητάσθη τούτο υπό των ειδικών διά δακτυλικά αποτυπώματα αστυνομικών ανευρέθησαν επ' αυτού τα δακτυλικά αποτυπώματα του κατηγορουμένου 2 (Ταλιαδώρου) όστις ωδήγει το αυτοκίνητον και τα δακτυλικά αποτυπώματα των κατηγορουμένων 1 (Χαρίτωνος) και 4 (Γεναγρίτη).

Δεν θα υπάρχει η απόδειξις ότι ο κατηγορούμενος 4 (Γεναγρίτης) είχε χρησιμοποιήσει το εν λόγω αυτοκίνητον ή ότι ο κατηγορούμενος εχρησιμοποίησε τούτο καθ' ον τρόπον αφήνουν να εννοηθή ευρεθέντα αποτυπώματα. Το μόνον λογικόν συμπέρασμα είναι ότι οι κατηγορούμενοι

ούτοι εχρησιμοποίησαν το αυτοκίνητον τούτο ευθύς που ή αμέσως μετά την διάπραξιν του εγκλήματος ή εις αμφοτέρας τας περιπτώσεις.

Εν τω μεταξύ, ευθύς μετά τους πυροβολισμούς, ενετάλησαν αστυνομικοί, όπως μεταβώσιν εις το Παγκύπριον Γυμνάσιον, αφού εισήλθον εις την αυλήν αυτού, ανήλθον εκ της αυλής διά της υφισταμένης κλίμακος εις την τάξιν Αβ, ήτις ευρίσκεται εις το δεύτερον πάτωμα, και ήτο προωρισμένη διά τους μαθητάς της πρώτης τάξεως. Οι Αστυνομικοί εύρον την θύραν της τάξεως αυτής ανοικτήν, ενώ το προηγούμενον απόγευμα η καθαρίστρια του σχολείου, η οποία είχε καθαρίσει την τάξιν αυτήν είχε κλείσει χωρίς να κλειδώση την θύραν.

Εκ της τάξεως ταύτης εισήλθον εις εν συνεχόμενον μικρόν δωμάτιον, το οποίον ενώ συνήθως ήτο εύκαιρον, ευρέθη να έχη μίαν καρέκλαν εν αυτώ και δέκα έως δώδεκα αποτσίγαρα μάρκας 555 και Ρόθμανς Ρόγιαλς, ωρισμένα των οποίων ήσαν εσβευσμένα κατά τον αυτόν τρόπον.

Ο κατηγορούμενος 1 (Σολομώντος) παρεδέχθη ότι καπνίζει σιγαρέττα 555 και παρετηρήθη ότι ο κατηγορούμενος 2 εκάπνιζε σιγαρέττα Ρόθμανς Ρόγιαλς και τα έσβηνε κατά παρόμοιον τρόπον, διά της ανοικτής θύρας του δωματίου εισήλθον εις ένα διάδρομον εις την είσοδον του δεξιού μέρους του οποίου εύρον εις δύο σημεία ανθρώπινα περιττώματα. Υφίσταται πρόληψις μεταξύ των εγκληματιών και ιδίως των διαρρηκτών ότι η αφόδευσις εις τον τόπον του εγκλήματος συντελεί εις την επιτυχίαν του σκοπού. Δι' αυτό ο Ράϊς λέγει ότι ο εγκληματίας αφήνει επί τόπου το "ευώδες επισκεπτήριον αυτού". Αλλ' εις την παρούσαν περίπτωσιν αναφέρεται τούτο διά να αποδειχθή ότι εξ όλων τούτων δύναται να συναχθή το συμπέρασμα ότι οι ενεδρεύσαντες διά την διάπραξιν του εγκλήματος, διήλθον αρκετάς ώρας κατά την διάρκειαν της νυκτός, εντός του μικρού αυτού δωματίου του διαδρόμου, εν αναμονή της εκκινήσεως του ελικοπτέρου.

Εις το τέλος του δαδρόμου ανευρέθη μία κινητή ξύλινη σκάλα, ήτις φαίνεται ότι εχρησιμοποιήθη διά την άνοδον επί της ταράτσας, από της οποίας εγένετο η ενέδρα και ερρίφθησαν οι πυροβολισμοί.

Πλησίον της σκάλας αυτής ευρέθησαν κενοί κάλυκες σφαιρών, επί του εν λόγω διαδρόμου υφίστανται τέσσαρες φωταγωγοί και η απόστασις μεταξύ τούτων και του πραρακειμένου τοίχου είναι τόσον στενή ώστε ο διερχόμενος διά της στενής αυτής διόδου, ιδίως όταν ευρίσκεται εν βία, ευκόλως δύναται να εγγίση ή να τριβή επί μιάς υδρορροής εκ των εκεί υφισταμένων η οποία προεξέχει εκ τούτου και ήτο μπογιατισμένη διά άσπρης μπογιάς, ευκόλως δυναμένης να αφήση ίχνη επί του μετ' αυτής ερχομένου εις επαφήν αντικειμένου.

Οι αστυνομικοί ανήλθον την κλίμακα και μόλις έφθασαν το ανώτερον μέρος του περιτοιχίσματος της ταράτσας είδον επ' αυτής τρία όπλα, ένα οπλοπολυβόλον μπρεν, ένα τυφέκιον 303 Ενφιλντ και ένα τυφέκιον Μ.1, μέγαν αριθμόν κενών καλύκων σφαιρών, μίαν σφαιροθήκην (κλιπ) εκ του τυκφεκίου Μ.1 και μίαν περώνην ασφαλείας χειροβομβίδος.

Επί του περιτοιχίσματος της ταράτσας εύρον μίαν γεμάτην σφαιροθήκην μπρεν. Η ταράτσα επί της οποίας ευρέθησαν τα όπλα αυτά ευρίσκεται ακριβώς έναντι της Αρχιεπισκοπής και του μέρους ένθα εξεκίνησε το ελικόπτερον εις απόστασιν 150 υαρδών. Καίτοι το μέρος τούτο ήτο πλήρως ορατόν εκ της ταράτσας, εν τούτοις οι ιστάμενοι επί της ταράτσας πυροβολούντες ηδύνατο να κριβώσι όπισθεν του περιτοιχίσματος αυτής και της προεξεχούσης οροφής του κτιρίου.

Οι αστυνομικοί δεν ήγγισαν τα διάφορα ευρήματα αλλ' εφύλαττον ταύτα μέχρις ότου έφθασαν επί τόπου οι αστυνομικοί εμπειρογνώμονες επί των δακτυλικών αποτυπωμάτων.

Εντός του μπρεν η σφαιροθήκη ήτο κενή, ενώ η σφαιροθήκη, η ευρεθείσα επί του περιτοιχίσματος ήτο πλήρης και περιείχεν 27 σφαίρας.

Το τυφέκον Μ.1 δεν φέρει την συνήθη σφαιροθήκην, αλλά φέρει σφαιροθήκην γνωστήν ως "κλιπ", η οποία εκσφενδονίζεται εκ του όπλου όταν πυροβοληθή η εν αυτώ τελευταία σφαίρα. Εν "κλιπ" περιέχει 8 σφαίρας. Το κλίπ ευρέθη εκσφενδονισμένον εκ του τυφεκίου, όπερ αποδεινύει ότι αι η τελευταία αυτού σφαίρα επυροβολήθη.

Το τυφέκιον Ενφιλντ 303 είχε τέσσαρας σφαίρας και τον κάλυκα μιας παιχθείσης σφαίρας.

Επί της κενής σφαιροθήκης ευρέθησαν τα δακτυλικά αποτυπώματα του κατηγορουμένου 1 (Αδάμος Χαρίτωνος).

Επί της γεμάτης σφαιροθήκης ευρέθησαν τα δακτυλικά αποτυπώματα του κατηγορουμένου 3 (Αντωνακη Σολομώντος) και επί σφαιρών αυτής ευρέθησαν τα δακτυλικά αποτυπώματα του κατηγορουένου 4 (Αντωνάκη Γεναγρίτη).

Οι απόπατοι (αποχωρητήρια) του Παγκυπρίου Γυμνασίου ευρίσκονται εντός της αυλής αυτού και εις απόστασιν από του κυρίως κτιρίου, μεταξύ της οροφής αυτών και των εξωτερικών αυτών τοίχων υφίσταται άνοιγμα. Οι απόπατοι αφού εκαθαρίσθησαν το απόγευμα του Σαββάτου 7 Μαρτίου 1970 υπό της καθαρίστριας, εκλειδώθησαν υπ' αυτής ήτις και παρέλαβε και εκράτησε τα κλειδιά μέχρι της πρωϊας της Τρίτης, ότε ηνοίχθησαν υπ' αυτής, καθ' όσον η Δευτέρα 9 Μαρτίου ήτο η Καθαρά Δευτέρα και συνεπώς αργία. Μόλις τους άνοιξε είδε εις το αριστερόν μέρος δύο κουβέρτες (ανοικτού και σκούρου γρίζου χρώματος, τας οποίας παρέλαβεν η αστυνομία.

Ο ΑΓΓΛΟΣ ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ

Ο Αγγλος ειδικός εγκληματολόγος ερευνητής, όστις εξήτασε τα διάφορα τεκμήρια εις την υπόθεσιν αυτήν και ο οποίος είναι ειδικός εις θέματα αφορώντα εις ίνας και τρίχας, εξήτασε μετά προσοχής μίαν των κουβερτών αυτών (την ελαφράν γρίζαν) και εύρε μίαν χαρακτηριστικήν ίνα της αυτής φύσεως ως αι ίνες της κουβέρτας ταύτης επί του αριστρού ώμου του σακκακιού του κατηγορουμένου 2 (Ταλιαδώρου) το οποίον εφορούσε κατά την 8ην Μαρτίου 1970 και το οποίον παρελήφθη εξ αυτού την αυτήν ημέραν ότε και συνελήφθη.

Ο εμπειρογνώμων θα σας εξηγήση τον τρόπον και την βαρύτητα του τοιούτου ευρήματος, παρομοίας ίνας εύρε και εις την τζέπην του πανταλονιού του κατηγορουένου 2 (Ταλιαδώρος) το οποίον αυτός εφόρει κατά τη αυτήν ημέραν. Πέραν τούτου, επί του δεξιού ώμου του αυτού σακκακιού εύρε κηλίδα εκ λευκής σκόνης, την οποίαν κατόπιν εξετάσεως εύρεν ότι προήλθεν εκ τριβής μετά της προαναφερθείσης υδρορροής επί του διαδρόμου, ο οποίος οδηγεί προς την ταράτσαν εξ ης εγένετο η απόπειρα. Η επί του προκειμένου δοθείσα εξήγησις υπό του κατηγορουμένου 2 ηλέγχθη ως αναληθής.

Επί της εταίρας κουβέρτας (της σκούρας γρίζας) εύρε γράσο παρόμοιον προς εκείνο του μπρεν το οποίον ευρέθη επί της στέγης.

Εξ όλων τούτων δύνασθε να αχθήτε εις το συμπέρασμα ότι τα εν λόγω όπλα εκομίσθησαν περιτυλιγμένα εις τας δύο αυτάς κουβέρτας, αι οποίαι κατά τη αφαίρεσιν των όπλων ερρίφθησαν διά του ανοίγματος των αποπάτων εντός αυτών και ευρέθησαν κατά την τρίτην το πρωί, όταν οι απόπατοι ηνοίχθησαν.

Την 9ην Μαρτίου 1970 συνελήφθη ο πρώτος κατηγορούμενος (Χαρίτωνος). Ποίαι ήσαν αι σχέσεις του 1 και 2 ( Χαρίτωνος και Ταλιαδώρου) κατηγορουμένων εξητάσθησαν ήδη. Οσον αφορά τας κινήσεις των, ούτοι εθεάθησαν πολλάς ημέρας προ της αποπείρας ομού και κατά την παραμονήν της αποπείρας εθεάθησαν ομού και μετά του κατηγορουμένου 5 (Κώστα Ιωαννίδη) εις διάφορα μέρη έως αργά την νύκτα. Είναι χαρακτηριστικόν ότι ο κατηγορούμενος 1 εδήλωσεν ότι δεν είναι μέλος του ΔΕΚ και δεν εργάζεται ούτε εις τα γραφεία του Κόμματος ούτε της Γνώμης, αλλά συμπαθεί προς τας ιδέας των.

Οι κατηγορούμενοι 3 και 4 (Σολομώντος και Γεναγρίτης) συνελήφθησαν εν Αμμοχώστου κατά την 11ην Μαρτίου 1970.

Κατά την 14ην Μαρτίου ηρευνήθη η οικία του κατηγορουμένου 3 (Σολομώντος) και ανευρέθησαν εν αυτή ωρισμένα πυρομαχικά, κατά την 17ην και 19ην Μαρτίου ελήφθησαν εκ του γραφείου του διάφορα όπλα και πυρομαχικά και κατά την 23ην Μαρτίου ηρευνήθη αποθήκη, η οποία ήτο άνωθεν του γραφείου του κατηγορουμένου 3 (Σολομώντος) και ήτο υπό τον αποκλειστικόν έλεγχον αυτού και του κατηγορουμένου 4 (Γεναγρίτη) και εν αυτή ευρέθησαν διάφορα πυρομαχικά και εκρηκτικαί ύλαι διαφόρων ειδών και έγγραφα με τον γραφικόν χαρακτήρα του κατηγορουμένου 4 (Γεναγρίτη). Κατά την ιδίαν ημέραν ηρευνήθη το χρηματοκιβώτιον εν τω γραφείω του κατηγορουμένου 3 (Σολομώντος) και ελήφθησαν εξ αυτού διάφορα έγγραφα (μεταξύ των οποίων και εν σημειωματάριον με τον γραφικόν χαρακτήρα του κατηγορουμένου 4 (Γεναγρίτη) και πυρομαχικά διαφόρων ειδών".

Εκ του ευρεθέντος ιδιωτικού τούτου σημειωματαρίου καταφαίνεται ότι ο κατηγορούμενοι Σολομώντος και Γεναγρίτης είχον υπό τον έλεγχον και την κατοχήν αυτών όπλα και πυρομαχικά παρομοίου τύπου προς τα ανευρεθέντα επί της ταράτσας ως προελέχθη και εντός ενός δέματος κάτωθι μιας γεφύρας επί του πάϊ-πας της Αγλαντζιάς ως θα εξηγηθή κατωτέρω.

Διά την κατοχήν των όπλων και πυρομαχικών τούτων όχι μόνον ουδεμίαν εξουσίαν εκέκτηντο οι κατηγορούμενοι Σολομώντος και Γεναγρίτης, αλλά κατείχον και εχειρίζοντο ταύτα εν αγνοία και παρά τας οδηγίας του προϊσταμένου των, ήτοι του αστυνομικού διευθυντού Αμμοχώστου χωρίς να κρατούν οιασδήποτε επίσημον σημείωσιν ή απογραφήν τούτων.

Από της ημέρας της συλλήψεως του κατηγορουμένου Σολομώντος ο επ' αδελφή γαμβρός του παρέλαβε το αυτοκίνητον του CV820, μάρκας Σίμκα και το εχρησιμοποίησε μέχρι της 15ης και το εχρησιμοποίησε μέχρι της 15ης Μαρτίου και το παρέδωσεν εις την αστυνομίαν. Κατά το χρονικόν τούτο διάστημα δεν έπλυνεν ούτε καθάρισε το αυτοκίνητον αυτό ούτε μετεκόμισε οιασδήποτε κουβέρτας επ' αυτού.

Κατά την 23ην Μαρτίου ηρευνήθη η οικία του κατηγορουμένου Γεναγρίτη και ελήφθησαν εξ αυτής δύο πουλόβερς, ένα γρι και ένα κάμελ χρώματος, μεθ' ενός πανταλονιού ως και η οικία του κατηγορουμένου, Πολυκάρπου και ελήφθησαν εξ αυτής ένα δύο σακκάκια εν μπλου και εν γρίζο μετά των παντελονιών των. Η μήτηρ του εν τούτοις ισχυρίσθη ότι τα σακκάκια αυτά εφορούντο και υπό του αδελφού του κατηγορουμένου Πολυκάρπου".

Ομως ο Κρίτων Τορναρίτης είπε και άλλα πολλά ακόμα γύρω από την υπόθεσιν.