4.12.1969: Η Βoυλή εγκρίvει Νόμo πoυ επιτρέπει τη χρήση τμημάτωv της Εθvικής Φρoυράς πρoς εκτέλεση αστυvoμικώv καθηκόvτωv για αvτιμετώπιση τoυ Εθvικoύ Μετώπoυ

S-1819

4.12.1969: Η ΒΟΥΛΗ ΕΓΚΡΙΝΕΙ ΝΟΜΟ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΜΗΜAΤΩΝ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΦΡΟΥΡΑΣ ΠΡΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΠΡΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ

Στις 25 Νοεμβρίου 1969, με την παράνομη οργάνωση Εθνικό Μέτωπο να συνεχίζει το όργιο της παράνομης δράσης της με τελευταία απόπειρα δολοφονίας του αστυνομικού Φάνου Βύρωνος νωρίτερα την ίδια μέρα το πρωί, το Υπουργικό ενέκρινε σε έκτακτη πολύωρη συνεδρία του το απόγευμα Νομοσχέδιο που είχε ετοιμασθεί επειγόντως και το οποίο έδινε στην Κυβέρνηση την εξουσία να χρησιμοποιήσει τμήματα της Εθνικής Φρουράς για εκτέλεση αστυνομικών καθηκόντων.

Στη συνεδρία παρέστη και ο Πρόεδρος της Βουλής.

Με την έγκριση του Νομοσχεδίου διάφοροι βουλευτές εξέφρασαν ενώπιον της Επιτροπής Εσωτερικών της Βουλής επιφυλάξεις γύρω από τη χρήση της Εθνικής Φρουράς.

Οι βουλευτές, σύμφωνα με την εφημερίδα "Ο Φιλελεύθερος" της 3.12.1969 συνίσταντο "στον χρόνον και τας περιστάσεις υπό τας οποίας θα εφηρμόζοντο αι πρόνοια του νέου Νόμου".

Πρόσθετε:

"Παρατηρηταί αναφέρουν ότι ο νέος νόμος εμπίπτει εις την τάξιν των Δυνητικών Νομοσχεδίων, ήτοι είναι νόμος, ο οποίος και εις περίπτωσιν κατά την οποίαν θα θεσπισθή υπό της Βουλής, θα εναπόκειται εις την Κυβέρνησιν ν' αποφασίση τον χρόνον της εφαρμογής των προνοιών αυτού.

Παρά ταύτα δεν διαφεύγει της προσοχής των αυτών παρατηρητών το γεγονός ότι η Εκτελεστική Εξουσία προέβη εις την απόφασιν να αποστείλη προς την Βουλήν το Νομοσχέδιον προς θέσπισιν εις Νόμον συνεπεία των προσφάτων πράξεων βίας. Καθίσταται όθεν πρόδηλον ότι η Βουλή, εις ουδεμίαν περίπτωσιν θα θελήση να εμφανισθή ως διαφωνούσα με την Κυβέρνησιν επί ενός τόσον σοβαρού θέματος ως της εσωτερικής ασφαλείας. Ιδιαιτέρως η Βουλή δεν θα θελήση να λάβη θέσιν αντίθετον προς το γενικόν αίσθημα εις την Νήσον πως τερματισθούν αι πράξεις βίας.

Είχεν εκφράσει η Βουλή επιφυλαξεις ως προς την εφαρμογήν του νέου Νόμου, λόγω της συμμετοχής εις την Εθνικήν Φρουράν και Ελλήνων Αξιωματικών. Περιπλέον η Βουλή εξέφρασεν επιφυλάξεις κατά πόσον χρήσις ανδρών της Εθνικής Φρουράς ήτο ο μόνος τρόπος διά την εμπέδωσιν της ηρεμίας και της ασφαλείας εις την Νήσον".

Ετσι ο Πρόεδρος Μακάριος πριν προχωρήσει στις αποφάσεις του έσπευσε να εξασφαλίσει τη συγκατάθεση της Βουλής και συγκάλεσε σύσκεψη βουλευτών στο Προεδρικό στις 2 Δεκεμβρίου 1969 στην οποία πέτυχε να εξασφαλίσει τελικά τη συγκατάθεση όλων των βουλευτών ότι θα ψήφιζαν το Νομοσχέδιο

Σε ανακοινωθέν που εκδόθηκε μετά τη συνεδρία αναφερόταν ότι "επί όλων των συζητηθέντων διεπιστώθη ταυτότης απόψεων".

Το Νομοσχέδιο εγκρίθηκε από το Σώμα στις 4 Δεκεμβρίου.

Οπως αναφερόταν σε αιτιολογική έκθεση που συνόδευε το Νομοσχέδιο με το νέο νόμο "προβλέπεται ανεξαρτήτως των διατάξεων του Νόμου περί Εθνικής Φρουράς, παν μέλος της ούτω συγκροτουμένης ειδικής μονάδος θα κέκτηται τας αυτάς εξουσίας και περονόμια και θα υποχρεούται εις την εκτέλεσιν των αυτών καθηκόντων, απολαύον συνάμα της αυτής προστασίας ως εάν ήτο μέλος της αστυνομικής δυνάμεως".

Η Βουλή ενέκρινε επίσης ομόφωνα στην ίδια συνεδρία εισήγηση της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Εσωτερικών και εξουσιοδότησε τον Πρόεδρο της Γλαύκο Κληρίδη όπως διαβιβάσει στον Πρόεδρο Μακάριο όπως η Κυβέρνηση προβεί στην άμεση λήψη όλων των ενδεικνυόμενων μέτρων τα οποία βρίσκονται στη διάθεση της προς τον σκοπό όπως επιτευχθεί δημόσια ασφάλεια και έννομη τάξη.

Τη συνέχεια για τη δράση του Εθνικου Μετώπου και τις εξελίξεις γύρω από την οργάνωση αυτή δίδει ο Πέτρος Πετρίδης στην Ιστορική Εγκυκλοπαίδεια της Κύπρου, (περίοδος 1959-73, τόμος Α σελ, 365):

"Για λίγες μέρες το Εθνικό Μεωπο σταμάτησε πάλι την δράση του. Ομως σύντομα βρήκε την ευκαιρία να ξεναρχίσει, και να δώσει ταυτόχρονα ισχυρές ενδείξεις ότι οι ενεργειες του κατευθύνονταν από Ελληνες αξιωματικούς.

Στις 12 Δεκεμβρίου η χούντα των Αθηνών αποφάσισε αποχώρηση της Ελλάδας από το Συμβούλιο της Ευρώπης, ύστερα από την έγκριση προσχεδίου ψηφίσματος από τα μέλη που ζητούσαν την αποπομπή της. Η έγκριση ήταν ομόφωνη, αλλά πρωτοστάτησαν στην εκστρατεία ορισμένες χώρες, όπως η Βρεττανία. Ο πρωθυπουργός της Χάρολντ Ουίλσων είχε δηλώσει λίγες μέρες νωρίτερα στη Βουλή (8.12.):

"Αυτό που συνέβη στην Ελλάδα, αποτελεί προσβολή για οποιοδήποτε που αγαπά την Ελλάδα, τον ελληνικό λαό και αυτή την ίδια την δημοκρατία, σαν η ελληνική Κυβέρνηση δεν αποφασίσει να αποχωρήσει με τη θέληση της ή αν την τελευταία στιγμή δεν καθορίσει προθεσμία για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και των αθρωπίνων δικαιωμάτων, τότε η Βρεττανική Κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να ψηφίσει υπέρ της παραπομπής της Ελλάδας από το Συμβούλιο της Ευρώπης.

Αμέσως μετά την αποχώρηση της Ελλάδας το Εθνικό Μέτωπο έδρασε εναντίον των Αγγλικών εγκαταστάσεων. Την ίδια νύκτα, στις 12 Δεκεβρίου, μια μικρή βόμβα προξένησε ελαφρές ζημιές σε αυτοκίνητο έξω από τις αποθήκες της ΝΑΑΦΙ στην Λεμεσό και μια άλλη κατέστρεψε τον υδραγωγό που μετέφερε νερό στη βάση Ακρωτηρίου μεταξύ της Κισσούσας και της Πάχνας.

Την επομένη νύκτα κλιμακώθηκαν οι ενέργειες: Μέλη του Εθνικού Μετώπου μπήκαν στη βάση Ακρωτηρίου και ανατίναξαν ένα ελικόπτερο και μερικά αυτοκίνητα, την άλλη νύκτα ανατινάχθηκε αυτοκίνητο άγγλου στη Λεμεσό και μια άλλη βόμβα κατέστρεψε για δεύτερη φορά τον υδραγωγό των βάσεων στην Κισσούσα.

Πριν καλά, καλά επιδιορθωθεί ο υδραγωγός, μια βόμβα τον κατέστρεψε για τρίτη φορά τη νύκτα της επομένης. Μια άλλη βόμβα βρέθηκε κοντά στις αποθήκες της ΝΑΑΦΙ.

Οι Αγγλοι προσπάθησαν να κρατήσουν τις δολιοφθορές μυστικές και οι αρχές των βάσεων χαρακτήρισαν τις πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν σε μια εφημερίδα, τον ΑΓΩΝΑ- σαν εντελώς αβάσιμες.

Ομως οι ίδιοι πίστευαν ότι οι διλιοφθορές ήταν έργο Ελληνων καταδρομέων- αυτό ανέφεραν σε σήμα τους-γιατί η δουλειά ήταν πολύ επαγγελματική.

Οι δολιοφθορές σε βάρος των Αγγλων κορυφώθηκαν στις 19 Δεκεμβρίου με εκρήξεις εμπρηστικών βομβών στο κτίριο της Αγγλικής Πρεσβείας στη Λευκωσία και στο κατάστημα της ΝΑΑΦΙ στο αεροδρόμιο. Μια άλλη εμπρηστική βόμβα στην ίδια περιοχή δεν εξερράγη. Βόμβα όμως εξερράγη την ίδια νύκτα και στο αγγλικό σχολείο Κάμπελ στη Λεμεσό.

Το Εθνικό Μέτωπο ανέλαβε την ευθύνη με φυλλάδιο του, στις 23 Δεκεμβρίου.

Κάτω από τον τίτλο "προς βρεττανούς προειδοποίησις" ανέφερε:

"Η Μεγάλη Βρεττανία εκδηλώνουσα διά μίαν ακόμη φοράν το σκοτεινόν και αβυσσαλέον μίσος το οποίον τρέφει εναντίον του ελληνισμού, τόσο λόγω του διεξαχθέντος υπό των Ελλήνων της Κύπρου απελευθερωτικού αγώνος της ΕΟΚΑ του 1955-59, όσον και διά τον λόγον ότι το σημερινόν ελληνικόν κεθεστώς απεστέρησεν αυτήν του προνομίου να αλωνίζη και να ρυθμίζη τα της εσωτερικής πολιτικής ζωής της Ελλάδος, ετέθη επί κεφαλης της διεξαγομένης ανθελληνικής εκστρατείας.

Και τούτο χάριν των καταπατουμένων δήθεν, ανθρωπίνων, δικαιωμάτων. Ομιλούν οι πόρνες για τιμήν. Οι Αγγλοι, οι οποίοι μετ' άλλων "πολιτισμένων" Ευρωπαίων, ωργίασαν επί αιώνας εις βάρος ολοκλήρου της ανθρωπότητος και ιδίως εις βάρος μικρών λαών, ως ο ελληνικός κυπριακός, αναγαγόντες το έγκλημα και τα βασανιστήρια εις πραγματικήν επιστήμην, εμφανίζονται σήμερον να κόπτωνται υποκριτικώτατα διά τα "ανθρώπινα δικαιώματα" καθ' ην στιγμήν δεν υπάρχει μορφή βασανιστηρίου το οποίον να μην εφήρμοσαν κτηνωδώς εις βάρος των Ελληνων πατριωτών της Κύπρου. Εάν υπήρχε δικαιοσύνη, θα έπρεπε να είχε στηθή ένα δεύτερον δικαστήριον της Νυρεμβέργης διά να στείλη εις την αγχόνην τους Αγγλους εγκληματίας. Και όμως έχουν το πρωτοφανές και απύθμενον θράσος και οι πολιτικοί και οι εφημερίδες των, να ομιλούν σήμερον περί "βασανιστηρίων" και "δημοκρατίας" οι αρχιβασανισταί και στραγγαλισταί της ελευθερίας, τα ανθρωπόμορφα αυτά κτήνη, τα οποία με φρίκην και αποστροπιασμόν φέρει εις την μνήμην του ο μαρτυρικός ελληνισμός της Κύπρου δι' όσα φρικαλέα και ακατανόμαστα διέπραξεν εις βάρος του.

Επειδή ακραδάντως πιστεύομεν ότι το σημερινόν μένος των εναντίον του ελληνισμού δεν ελαύνεται από κανένα άλλο ελατήριον πλην του τυφλού πάθους εκδικήσεως, διότι ο ελληνισμός ετόλμησε να έλθη εις αντιδικίαν μετ' αυτών διά την ελευθερίαν ενός αλυτρώτου τμήματος του, της ελληνικής Κύπρου, θεωρούμεν χρέος μας όπως προειδποιήσωμεν τους υποκριτάς και φαρισαίους, τους αρχιεγκληματίας, ότι εφ' όσον η εχθρική στάσις των έναντι του ελληνισμού γενικώτερον και της ελληνικής Κύπρου ειδικώτερον (όρα και περίοδον τουρκικής ανταρσίας) ΔΕΝ μεταβληθή τους υποσχόμεθα ότι η ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΕΙΣ ΤΗ ΝΗΣΟΝ ΜΑΣ ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΗ ΛΙΑΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗ.

Ηδη τους εδόθη η κατάλληλος προειδοποίησις".

Το Εθνικό Μέτωπο, αφού για ένα διάστημα έστρεψε αλλού την προσοχή του, ξανάρχισε δράση κατά των Αγγλων τον Ιανουάριο του 1970, για να συμπέσει με την επέτειο του ενωτικού Δημοψηφίσματος.

Με διαταγή του προς τους "αρχηγούς κλιμακίων" ο "στρατιωτικός αρχηγός" της οργάνωσης στη Λεμεσό με το ψευδώνυμο " Ρήγας" έδινε τις ακόλουθες εντολές στις 6 Ιανουαρίου 1970:

"Διά της παρούσης εντέλλεσθε όπως από τις 14.1.1970 ώρα 21.00 (ουχί ενωρίτερον) αναλάβετε δυναμικήν δράσιν εναντίον οιασδήποτε βρεττανικής περιουσίας.

2. Αναγνωρίσατε στόχον και μελετήσατε σχέδιον κρούσεως, επιβάλλεται όπως όλα τα κλιμάκια ενεργήσουν ανά εν τουλάχιστον κτύπημα κατά την 14/1/1970. Η διαταγή αυτή αποκλείει και απαγορεύει ενέργειαν δυναμικήν εναντίον προσωπικού (ατόμων) εκτός εάν τούτο επιβληθή διά την ασφάλειαν των μελών.

4. Δεν θα διανεμηθούν όπλα. Οι στόχοι σας να είναι τέτοιοι που να μπορούν να κτυπηθούν χωρίς την χρήσιν όπλων.

5. Αφού γίνη η αναγνώρισις αποστείλατε σχέδιο εφαρμογής και ζητήσατε τις απαραίτητες εκρηκτικές ύλες, οι οποίες και θα σας αποσταλούν αμέσως.

6. Στόχοι πιθανόν να φρουρούνται. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή, σύνεσις και αστραπιαία δράσις.

Αναμένω έργα.

Ο Θεός μαζί σας

ΡΗΓΑΣ

Σύμφωνα με την διαταγή λίγο μετά τη ώρα που αναφερόταν σ' αυτήν, δυο βόμβες εξερράγησαν στην περιοχή Ακρωτηρίου, χωρίς να προκαλέσουν μεγάλες ζημιές. Αλλη μια βόμβα εξερράγη την επομένη νύκτα στην Λεμεσό, που ρίφθηκε σε ανοικτό χώρο κοντά σε αγγλικές εγκαταστάσεις που άρχισαν ήδη να φρουρούνται στενά.

Οι αρχές των βάσεων πήραν έκτακτα μέτρα και ερευνούσαν όσους έμπαιναν στην περιοχή τους. Ετσι ματαιώθηκαν άλλες ενέργειες εκεί.

Ομως στις 17 Ιανουαρίου συνέβησαν τρεις εκρήξεις στη Λευκωσία, η μια σε ανοικτό χώρο μοντά στο στρατιωτικό κοιμητήριο στον Αγιο Δομέτιο, οι δύο πάλι στον δρόμο κοντά στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Λευκωσίας.

Την ίδια νύκτα ένα πρόσωπο πήγε από την Λεμεσό στην Αμμόχωστο και έρριψε βόμβα εναντίον του "Φαμαγκούστα Κλαμπ". Προσπάθεια να τοποθετηθούν βόμβες στα κεντρικά γραφεία της ΝΑΑΦΙ ματαιώθηκε, γιατί είχαν τοποθετηθεί φρουροί.

Αυτός ήταν ο τελευταίος γύρος πράξεων βίας κατά των Αγγλων.

Ακόμα μια εξυπηρέτηση προς την χούντα πρόσφερε το Εθνικό Μέτωπο με την κυκλοφορία ειδικού φυλλαδίου τον Ιανουάριο του 1970 με απάνθισμα 39 μεγάλων σκέψεων από

τα "ιστορικά αποσπάσματα" από τους λόγους του πρωθυπουργού της χούντας της Ελλάδας Γεωργίου Παπαδόπουλου.

Δείγματα από τα μαργαριτάρια αυτά είνα και τα ακόλουθα:

"Βασικώς οι Ελληνες πρέπει να αποβάλουν ένα μέρος από τον ατομικισμόν τον οποίον έχουν ως άτομα της κοινωνίας και να γίνουν με την αντίληψιν περισσότερον κοινωνικά άτομα, δυνάμενα ούτω να καθορίσουν και να αξιολογήσουν το συμφέρον του συνόλου έναντι του ατομικού συμφέροντος, όταν τα δύο συγκρούονται".

"Εις την Ελλάδα πέραν όλων των άλλων πάσχομεν και από τον εγωκεντρισμόν των φυσικών προσώπων, τα οποία ενασκούν τους διαφόρους οργανισμούς και οργανώσεις".

"Οσον κουρασμένοι και αν είσθε επιβληθήτε του κόπου σας μεταχειρισθήτε τον Ελληνα πολίτην κατά τρόπον που σας επιβάλλει ο ανθρωπισμός σας".

"Οι ευρισκόμενοι εις τα "ηντα" προβλέψατε με αυτοθυσίαν και με αυταπάρνησιν και με όσον επιτρέπεται καλήν ζωήν εις την προσφοράν αυτού το οποίον απαιτούν αυτοί που έρχονται οπίσω, διότι η ζωή εις αυτούς ανήκει".

"Είναι ανάγκη να αντιμετωπισθή η διαβολή, είναι ανάγκη να αντιμετωπισθή η συκοφαντία και η ανευθυνότης".