25.11.1968: Ο Γιωρκάτζης ξιφoυλκεί εvαvτίov της Χoύvτας τωv Αθηvώv και τηv κατηγoρεί ότι απέσυρε τov στρατό από τηv Κύπρo για vα υπηρετήσει στηv Ελλάδα τo καθεστώς της βίας παρά τηv ελευθερία της Κύπρoυ.

S-1801

25.11.1968: Ο ΓΙΩΡΚΑΤΖΗΣ ΞΙΦΟΥΛΚΕΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΟΤΙ ΑΠΕΣΥΡΕ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Με τον εξαναγκασμό του σε παραίτηση στις αρχές Νοεμβρίου 1968, λόγω της ανάμιξης του στην απόπειρα εναντίον του δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου, ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης στράφηκε εναντίον της χούντας και άρχισε να εξαπολύει πύρινους λόγους εναντίον της.

Στις 25 Νοεμβρίου σε ομιλία του στο Μάμμαρι στο μνημόσυνο του ήρωα Σάββα Ρωτσίδη, αποκάλυψε ότι η απομάκρυνση του αποτελούσε την αρχή ενός σχεδίου για την άλωση του εσωτερικού μετώπου της Κύπρου από το καθεστώς των Αθηνών, ώστε οι συνταγματάρχες να επιτύχουν ανώδυνα και εκ του ασφαλούς, να εφαρμόσουν τις ύποπτες επιδιώξεις και τα σχέδιά τους επί της Κύπρου.

Ακόμα είπε ότι οι χουντικοί, εκτελούντες επιταγή άλλων, απεμάκρυναν εν καιρώ νυκτός, οκτώ χιλιάδες ελληνικού στρατού από την Κύπρο, διότι θα υπηρετούσε χρησιμότερο σκοπό στην Ελλάδα ως φρουρός του πολιτεύματος και της βίας παρά της ελευθερίας της Κύπρου.

Είπε ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης:

"Τη σκευωρία των Αθηνών που εξυφάνθη δεν την παρεκίνησαν απλώς ορισμένα πάθη του παρελθόντος, αυτή είναι η επιφάνεια των γεγονότων, υπάρχει όμως βαθύτερη ανάλυση τους και ευρύτερη σημασία της μελλοντικής προοπτικής τους.

Με βάση το θλιβερό δεδομένο των σκοτεινών επιδιώξεων εκείνων που χάλκευσαν τη γνωστή σκευωρία δημιουργείται η επιτακτική υποχρέωση σοβαρής και υπεύθυνης μελέτης της κατάστασης, γιατί δεν υπάρχει πια καμμιά αμφιβολία πως ό,τι έγινε δεν είναι μόνο η αρχή.

Κάποιου άλλου θα έλθει η σειρά μέχρις ότου καταστεί δυνατή η πλήρης εξασθένηση του εσωτερικού μας μετώπου, έτσι που να μπορούν ανώδυνα και εκ του ασφαλούς οι σκευωροί να επιτύχουν τις ύποπτες επιδιώξεις τους εφαρμόζοντες τα απαράδεκτα σχέδια τους επί της Κύπρου.

Θεωρώ χρέος μου προς τον αγωνιστή Κυπριακό λαό που τόσα υπέφερε και τόσα υποφέρει να τονίσω τους φοβερούς κινδύνους που εγκυμονεί για την εθνική μας υπόθεση η τακτική αυτή των Αθηνών.

Εδώ στην ελληνική αυτή γωνία κατοικεί ένας λαός υπερήφανος και αξιοπρεπής, ο οποίος διατήρησε την εθνική του συνείδηση, μέσα από τρεις χιλιάδες χρόνια δουλείας και διέγραψε τα εθνικά του δικαιώματα με θυσίες και αγώνες, ηρωϊκούς στα πεδία των μαχών.

Αυτά τα δικαιώματα αγωνιστήκαμε να διατηρήσουμε εναντίον οποιουδήποτε, ο οποίος θα τα επιβουλευθεί.

Δεν δίνουμε ο δικαίωμα σε κανένα από την Αθήνα να παρουσιάζεται ότι δήθεν ενδιαφέρεται για την Κύπρο περισσότερο από μας γιατί εμείς έχουμε δώσει ολόκληρο τον εαυτό μας για την Κύπρο, γιατί εμείς ζούμε, αναπνέουμε και αγωνιζόμαστε για την Κύπρο.

Αφού οι συνταγματάρχες δεν είχαν το σθένος να πολεμήσουν για την Κύπρο, έπρεπε τουλάχιστον να έχουν την τόλμη να διαχωρίσουν έντιμα τις ευθύνες τους και να την αφήσουν να σχεδιάζει μόνη και απερίσπαστη τον εθνικό της αγώνα όπως έπραξε και στο παρελθόν.

Δυστυχώς όμως όχι μόνον δεν εφάνησαν έντιμοι και ειλικρινείς, αλλά οι ίδιοι προσπαθούν να γκρεμίσουν κάθε οχυρό, κάθε έπαλξη και κάθε εστία αντιστάσεως στον τόπο αυτό.

Κάποτε, πριν τέσσσερα χρόνια, το νησί αυτό κατεκλύσθη από στρατευμένα παιδιά της Ελλάδας. Ηλθεν ο ελληνικός στρατός και πίστεψαν οι αλύτρωτοι Ελληνες της Κύπρου πως σήμαινε επιτέλους η ώρα του εθνικού λυτρωμού.

Κι όμως πλανήθηκαν οικτρά, γιατί με το πρώτο κάλεσμα της Κύπρου για αγώνα, ξεσήκωσαν οι συνταγματάρχες και εν καιρώ νυκτός οκτώ χιλιάδες ελληνικό στρατό, εκτελώντας δουλικά επιταγές άλλων.

Σήκωσαν τον ελληνικό στρατό και τον πήραν στην Ελλάδα γιατί θα είχε πιο χρήσιμο σκοπό να υπηρετήσει το πολίτευμα της βίας παρά τη λευτεριά της Κύπρου.

Οι θυσίες και οι προσφορές προς την πατρίδα είναι διαφόρων ειδών. Κι αν επίστευα ότι η επίθεση των Αθηνών ήταν προσωπικής φύσης τότε όχι μόνο θα ήμουν έτοιμος να σιωπήσω αλλά και θα αποχωρούσα εντελώς από την πολιτική του τόπου για το καλό της πατρίδας.

Γι' αυτό κάλεσα τον κυπριακό λαό και την Κυβέρνηση να αντιτάξουν το ΟΧΙ στις ύποπτες και εθνικά επικίνδυνες αξιώσεις των συνταγματαρχών, και θα υπάρξουν καταστάσεις θλιβερές αν δεν προβληθεί σθεναρή αντίσταση και αποφασιστικότητα στους εκβιασμούς και τις πιέσεις".

Ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης δεν ήθελε να ακούσει για τη χούντα και συνέχισε τον πόλεμο του εναντίον της με αποτέλεσμα να ταυτίζεται, τουλάχιστον στις θέσεις του, με την Επιτροπή για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, που τόσο μισούσε η χούντα γιατί πραγματικά της έκανε μεγάλη ζημιά, και η οποία αποτελείτο από διάφορους υστηρικτές της δημοκρατίας μεταξύ των οποίων και το ΑΚΕΛ.

Ετσι στις 29 Δεκεμβρίου μιλώντας σε μνημόσυνο πεσόντων στην Ομορφίτα, όπου ο ίδιος διατηρούσε πολλούς πολιτικούς φίλους είπε ότι οι δωρεές της χούντας στην Κύπρο δεν αποκοιμίζουν το λαό για τις πραγματικές της προθέσεις και δεν την εξιλεώνουν για όσες εθνικές ζημιές προκάλεσε στον τόπο:

" Εχουμε ήδη πικράν πείρα τέτοιων καταστροφικών εξωτερικών παρεμβάσεων, οι οποίες συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό ώστε η Κύπρος να παρουσιάζει τη σημερινή ανησυχητική κατάσταση.

Αναφέρομαι κατά κύριο λόγο στις παρεμβάσεις της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις της έμπρακτα απέβη πρόξενος μεγάλης ζημιάς στην Κύπρο και διέψευσε με οικτρό τρόπο τις προσδοκίες όλων.

Είναι όμως πλέον καιρός να ξεκαθαρίσει οριστικά, και κατά τρόπον έντιμο, τη θέση της έναντι της Κύπρου η σημερινή Κυβέρνηση της Ελλάδας, διότι κανένα δικαίωμα δεν έχει να παίζει με την εθνική μοίρα και τη μελλοντική ύπαρξη του λαού μας.

Αν η σημερινή Κυβέρνηση της Ελλάδας έχει περισσότερα δικά της συμφέροντα να εξυπηρετήσει, ερωτοτροπούσε με την Τουρκία, αυτό δεν μπορεί να το πράττει σε βάρος των εθνικών τυχών της Κύπρου.

Οφείλουν οι κυβερνώντες της Ελλάδας να αφήσουν κατά μέρος το πρόσχημα του γοήτρου, το οποίο προ πολλού κατερράκωσαν ήδη με την απομάκρυνση των ελληνικών στρατευμάτων από την Κύπρο και να μας πουν παστρικά ότι αδυνατούν να μας παράσχουν οποιανδήποτε θετική βοήθεια.

Για ρεαλιστική πολιτική και κοινά συμφέροντα της Ελλάδας και της Τουρκίας μίλησε πρόσφατα η Αθήνα. Ενα πράγμα όμως λησμόνησε να ξεκαθαρίσει ότι στα κοινά τους αυτά συμφέροντα δεν συμπεριλαμβάνεται ο σφαγιασμός των ιερών δικαίων των συμφερόντων του κυπριακού ελληνισμού.

Είναι καιρός να το ξεθακαθαρίσει αυτό η επίσημη Ελλάδα, διότι υπάρχουν φόβοι ότι το κυπριακό πρόβλημα αποτελεί σήμερα για την επίσημη Ελλάδα απλό πονοκέφαλο τον οποίο πάση θυσία επιθυμεί να απαλλαγεί ανεξάρτητα από οποιεσδήποτε θυσίες επί της Κύπρου και του λαού της.

Εάν η κυβέρνηση των Αθηνών έχει συμφέροντα περισσότερα να εξυπρετήσει εγκαταλείπουσα μόνη την Κύπρο είναι καιρός να το διακηρύξει ευθαρσώς και όχι να συνθηκολογεί με την Τουρκία στην παρουσία του κυπριακού λαού, που είναι ο μόνος που δικαιούται να αποφασίσει για την τύχη του.

Η Κύπρος έχει ανάγκην την βοήθεια της Ελλάδας, αλλά και χωρίς αυτήν δεν πρόκειται να συνθηκολογήσει τα δίκαια της, ούτε και την εθνική της συνείδηση και το εθνικό της φρόνημα να απαρνηθεί.

Η εθική μας πίστη και οι εθνικοί της προσανατολισμοί πηγάζουν ευθέως από την ιστορία της και όχι από οποιεσδήποτε πρόσκαιρες κυβερνήσεις της Ελλάδας. Αυτή η αιματοποτισμένη ιστορία συντηρεί και θα συντηρεί αιώνια την προσήλωση του κυπριακού λαου προς την αθάνατη ιδέα της Ελλάδας.

Ηθέλαμε την Ελλάδα να αγωνίζεται για την Κύπρο με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που θα αγωνιζόταν εάν κινδύνευε οποιοδήποτε τμήμα του ελληνισμού.

Δυστυχώς η παρούσα ελληνική Κυβέρνηση, όχι μόνο δεν αγωνίστηκε όπως έπρεπε για την Κύπρο, αλλά και επιπλέον ο αγώνας μας έχει δεχθεί από αυτήν σοβαρά και μεγάλα πλήγματα.

Με τις εκβιαστικές και απαράδεκτες παρεμβάσεις της, με τις σκευωρίες της και τις εθνικώς απράδεκτες συνθηκολογήσεις της η ελληνική Κυβέρνηση ας αντιληφθεί ότι οι οποιεσδήποτε δωρεές της προς τη Κύπρο ουδόλως αποκοιμίζουν το λαό μας, για τις πραγματικές προθέσεις της και ούτε την εξιλεώνουν για όσες εθνικές ζημιές έχει προκαλέσει στον τόπο μας".