Πρώτη Ηλεκτρονική Ιστορία της Κύπρου

image

Δωρεάν προσφορά σε ερευνητές, μελετητές, φοιτητές, μαθητές και δημοσιογράφους.

Από την Κύπρο στην αρχαιότητα, μέχρι την Κύπρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η αγγλοκρατία, η ΕΟΚΑ, το πραξικόπημα, το σχέδιο Ανάν, η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αρχείο Παναγιώτη Παπαδημήτρη

papademetris-pΜοναδικό αρχείο στο οποίο μπορείτε να προστρέξετε και να αναζητήσετε εύκολα και γρήγορα αυτό που θέλετε για μια περίοδο 8.000 ετών για την Ιστορία της Κύπρου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

26.3.1964: Ο Ραoύφ Ντεvκτάς πηγαίvει στηv Αγκυρα, εvώ o Υπoυργός Εσωτερικώv Πoλύκαρπoς Γιωρκάτζης δηλώvει ότι κατέχει στoιχεία σε βάρoς τoυ τoυρκoκύπριoυ ηγέτη.

S-1568

26.3.1964: Ο ΡΑΟΥΦ ΝΤΕΝΚΤΑΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ, ΕΝΩ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΓΙΩΡΚΑΤΖΗΣ ΔΗΛΩΝΕΙ ΟΤΙ ΚΑΤΕΧΕΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΥ ΗΓΕΤΗ

Ο Ραούφ Ντενκτάς υποδέχεται μαζί με τον Φαζίλ Κουτσιούκ, την πριγκίπισσα Ειρήνη της Ελλάδας στη διάρκεια επίσκεψης της στην Κύπρο το 1962

Μετά τις τόσες κατηγορίες του Ραούφ Ντενκτάς εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών στις 28 Φεβρουρίου 1964 ουσιαστικά δεν είχε πλέον θέση στην Κύπρο.

Ο Τουρκοκύπριος ηγέτης είχε ταχθεί με την ανταρσία εναντίον του κράτους και τις θέσεις της Τουρκίας, παρά με εκείνες της πατρίδας του, της Κύπρου και της Κυπριακής Κυβέρνησης, στην οποία συμμετείχε και ήταν φυσικό η Κυπριακή Κυβέρνηση να τον κηρύξει ανεπίσημα, ανεπιθύμητο πρόσωπο, έστω και αν ήταν Κύπριος, και απαγόρευσε την επιστροφή του στο νησί.

Ετσι παρά τις προσπάθειες του να επιστρέψει στην Κύπρο ο Ντενκτάς κρατήθηκε τελικά μακρυά και επέστρεψε μυστικά αργότερα το 1967, παρ' όλον ότι η μυστική άφιξη του δεν έμεινε και τόσο μυστική.

Η Τουρκία προέβη σε ένα χαλαρό διάβημα μέσω του πρσβευτή της στη Λευκωσία Μ. Οζκόλ προς την αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών Στέλλα Σουλιώτη στις 30 Μαρτίου 1964 για να επιτραπεί στον Ντενκτάς να επιστρέψει διά της κανονικής οδού αλλά αυτό απερρίφθη.

Ωστόσο από τα μετέπειτα γεγονότα διαφαίνεται, χωρίς να υπάρχουν στοιχεία, παρά μόνο συγκαλυμμένες καταγγελίες από τον ίδιο, ότι η Τουρκία τον ήθελε μακρυά από τις εξελίξεις στο νησί κι' έτσι δεν αγωνίστηκε δυναμικά για τη μεταφορά του στην Κύπρο.

Η κυπριακή Κυβέρνηση είχε σε βάρος του Ραούφ Ντενκτάς πολλά για την προετοιμασία της ανταρσίας. Οποια πέτρα κι' αν σήκωνε το όνομά του βρισκόταν από κάτω, κατά το κοινώς λεγόμενο.

Μετά τη συζήτηση του Κυπριακού στα Ηνωμένα Εθνη ο Ραούφ Ντενκτάς κατέφυγε στην Αγκυρα, όπου ουσιαστικά έπαυσε να παίζει σημαντικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα της Κύπρου, μια και εκεί όλα εξαρτώνταν από την Αγκυρα.

Στις 26 Μαρτίου 1964 ο Υπουργός Εσωτερικών Πολύκαρπος Γιωρκάτζης κλήθηκε να σχολιάσει τις πληροφορίες ότι ο Ντενκτάς είχε κηρυχθεί ανεπιθύμητος.

Είπε σύμφωνα με την εφημερίδα "Φιλελεύθερος" της 27ης του ίδίου μήνα:

"Δεν έξεδόθη διάταγμα κηρύσσον τον κ. Ντενκτάς ανεπιθύμητον πρόωπο, αλλ' η Κυβέρνησις κατέχει στοιχεία ως προς ποινικά αδικήματα εναντίον της Πολιτείας, τα οποία θα εδικαιολόγουν την σύλληψιν και δίωξιν του κ. Ντενκτάς".

Διάβημα του τούρκου πρσβευτή στη Λευκωσία Μ. Οζκόλ προς την αναπληρωτή Υπουργό Εξωτερικών Στέλλα Σουλιώτη στις 30 Μαρτίου 1964 για να επιτραπεί στον Ντενκτάς να επιστρέψει διά της κανονικής οδού απερρίφθη.

Ωστόσο όταν τον Ιούλιο τέθηκε και πάλι θέμα επιστροφής του Ραούφ Ντενκτάς μέσω του τύπου ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης παρουσιάστηκε αποφασισμένος να τον συλλάβει, αν επέστρεφε.

Αναφερόταν σε επίσημη ανακοίνωση που εκδόθηκε στις 12 Ιουλίου 1964:

Πολ. Γιωρκάτζης

"Απαντών εις ερώτησιν εν σχέσει με δημοσιεύματα εις τον τύπον αφορώντα τον κ. Ραούφ Ντενκτάς ο Υπουργός των Εσωτερικών Πολύκαρπος Γιωρκάτζης εδήλωσε σήμερον ότι η Κυβέρνησις ουδέποτε απηγόρευσεν την επάνοδον του Ντενκτάς εις Κύπρον.

Ο Υπουργός διευκρίνισεν εν τούτοις, ότι εις περίπτωσιν αφίξεως του κ. Ντενκτάς το Υπουργείον των Εσωτερικών προτίθεται να διατάξη την σύλληψιν του διά να προσαφθούν εναντίον του ωρισμέναι κατηγορίαι βάσει στοιχείων τα οποία έχουν περιέλθει εις χείρας της Κυβερνήσεως".

Ο Ραούφ Ντενκτάς εγκαταστάθηκε πλέον στην Αγκυρα αλλά ο ίδιος συνέχιζε να παίρνει ενεργό μέρος στην εκπαίδευση τουρκοκυπρίων στα όπλα και την προώθηση τους στην Κύπρο.

Ομως στην Κύπρο ελάχιστο ρόλο μπορούσε να διαδραματήσει για τα επόμενα τρία τουλάχιστον χρόνια και ουσιαστικός ηγέτης παρέμενε ο Φαζίλ Κουτσιούκ για ένα μεγάλο διάστημα.