31.7.1960: Τα απoτελέσματα τωv πρώτωv βoυλευτικώv εκλoγώv. Πατριωτικό Μέτωπo και ΑΚΕΛ εφαρμόζoυv πλήρως τηv πρoεκλoγική συμφωvία και εξασφαλίζoυv και τις 35 έδρες στη Βoυλή τωv Αvτιπρoσώπωv.

S- 1433

31.7.1960: ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ. ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ ΑΚΕΛ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΚΑΙ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΣ 35 ΕΔΡΕΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ

Η Βουλή των Αντιπροσώπων αποτε

λείτο από 50 βουλευτές. Από αυτούς οι 35 ήσαν Ελληνοκύπριοι και 15 Τουρκοκύπριοι.

Αργότερα ο Νόμος τροποποιήθηκε και ο αριθμός των βουλευτών αυξήθηκε σε 80 (56 Ελληνοκύπριοι και 24 Τουρκοκύπριοι).

Βασική πρόνοια του εκλογικού Μόμου ήταν ότι σε περίπτωση παραίτησης ή παύσης βουλευτή θα γινόταν αναπληρωματική εκλογή.

Αργότερα ο νόμος άλλαξε και πάλι και την κενούμενη έδρα αναλαμβάνει ο επιλαχών του κόμματος, στο οποίο ανήκε ο παραιτούμενος ή παυόμενος βουλευτής.

Κατά τη μεταβατική περίοδο το μόνο οργανωμένο κόμμα στην Κύπρο, ήταν το ΑΚΕΛ. Το άλλο κόμμα, το Κυπριακό Εθνικό Κόμμα ή ΚΕΚ, το βασικό κόμμα της δεξιάς του οποίου ηγείτο από το 1943 ο δήμαρχος Λευκωσίας Θεμιστοκλής Δέρβης, είχε ουσιαστικά αδραμνοποιηθεί έπειτα από τις δημοτικες εκλογές του 1953.

Εξ άλλου ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ (1955-59) δεν προσφερόταν για κομματική δραστηριότητα. Ακόμα και τοΑΚΕΛ δεν οργάνωνε κομματικές εκδηλώσεις παρά μερικές κινητοποιήσεις, κυρίως εξηρτημένων από αυτό οργανώσεων όπως των καταστηματαρχών κλπ, οι οποίες ωστόσο, δεν είχαν κομματική χροιά.

Ετσι με το τέλος του αγώνα της ΕΟΚΑ οι αγωνιστές ίδρυσαν το δικό τους πολιτικό κίνημα με τις ευλογίες του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του αρχηγού της ΕΟΚΑ Γεωργίου Γρίβα Διγενή, το Ενιαίο Δημοκρατικό Μέτωπο Αναδημιουργίας- ΕΔΜΑ.

Το ΕΔΜΑ ιδρύθηκε την 1η Απριλίου 1959 αλλά στη συνέχεια μετεξελίχθηκε σε κόμμα με την ονομασία Πατριωτικό Μέτωπο και ήταν ήδη έτοιμο για την πρώτη αναμέτρηση το 1960. Το Πατριωτικό Μέτωπο, που οργανώθκε και στελεχωνόταν από τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, πλεονεκτούσε λόγω του πλειοψηφικού εκλογικού συστήματος. Ετσι πρότεινε στο ΑΚΕΛ, με τη σύμφωνη γνώμη και του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, πέντε έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων και τρεις στην Κοινοτική Συνέλευση.

Το ΑΚΕΛ δεν είχε άλλη επιλογή. Τον αγώνα της ΕΟΚΑ διεξήγαγαν οι αγωνιστές που είχαν και τον βασικό λόγο και τυχόν άρνηση του ίσως να οδηγούσε

σε άλλες επιπλοκές ή ακόμα και αποκλεισμό του από την εκλογική αναμέτρηση μια και ακόμα μόλις έβγαινε από τηνπαρανομία στην οποία το έρριξε η κατοχική Κυβερν ηση της βρεανιας το Δεκέμβρη του 1955, ενώ από την άλλη το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα δεν του έδινε τη δυνατότητα να εκλέξει ούτε ένα βουλευτή, αφού οι υπόλοιποι ήσαν συνασπισμένοι. Ετσι ύστερα από πολλές συζητήσεις με το Πατριωτικό Μέτωπο και κυρίως με τον επικεφαλής των διαπραγματευτών Γλαύκο Κληρίδη, επιτεύχθηκε συμφωνία η οποία ουσιαστικά αποτελούσε διαμοιρασμό των 35 εδρών εφ' όσον δεν υπήρχαν άλλοι ενδιαφερόμενοι ή ανεξάρτητοι υποψήφιοι.

Ο επικεφαλής της Μεταβατικής κυβέρνησης, τελευταίος βρετανός Κυβερνήτης Σερ Χιου Φουτ προκήρυξε στις 7 Ιουλίου 1960 τις πρώτες βουλευτικές εκλογές που θα διενεργούνταν στις 31 του ίδιου μήνα δηλαδή σε 24 ημέρες.

Στις 21 Ιουλίου, υπέβαλαν υποψηφιότητα, εκτός από τους τριάντα του Πατριωτικού Μετώπου και τους πέντε του ΑΚΕΛ, άλλοι δέκα ως ανεξάρτητοι. Ανάμεσα σ' αυτούς και μια γυναίκα, η δικηγόρος Καλλισθένη Ιπποκράτους Μαούνη, από τη Λεμεσό. Ετσι έπρεπε να διεξαχθούν εκλογές, αφού η υποψηφιότητα ανεξαρτήτων ανέτρεπε- χωρίς ωστόσο κανένα κίνδυνο- το διαμοιρασμό των εδρών μεταξύ του Πατριωτικού Μετώπου του ΑΚΕΛ.

Στις 26 Ιουλίου 1960 ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, το Πατριωτικό Μέτωπο και το ΑΚΕΛ συντονίστηκαν ακόμα περισσότερο στη συνεργασία τους προς αποφυγή των εκλογών και του εκλογικού σάλου.

Ο Μακάριος με μια δήλωση του αναφορικά με όσα ανέφερε ανεξάρτητος υποψήφιος εξέφρασε τη λύπη του γιατί δημιουργείτο εκλογικός σάλος:

"Ουδεμίαν ανάμιξιν επιθυμώ να έχω, λυπούμαι όμως βαθύτατα διά την δημιουργηθείσαν διένεξιν, η οποία οδηγεί σε εκλογικόν σάλον" ανέφερε ο Μακάριος

Εξάλλου το Πατριωτικό Μέτωπο με ανακοίνωση του με την οποία ζητούσε την ψήφο του λαού τόνιζε την ίδια μέρα:

"Ζητούμεν την ψήφον του λαού Πατριωτών της Κύπρου για τους υποψηφίους μας και μόνον γι' αυτούς. Οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι διέσπασαν την αναγκαίαν ενετητα του ελληνισμού της Κύπρου χωρίς να σκεφθούν τον λαό, παρά μόνο τον εαυτό τους. Δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τον Κυπριακό λαό γιατί δεν μπορούν να κάμουν ένα ολοκληρωμένο πολιτικό πρόγραμμα. Δεν είναι εις θέσιν να συμβάλουν εποικοδμητικά με κανένα τρόπο εις την πρόοδο του τόπου γιατί μείναν άτομα με προσωπικές μόνο απόψεις και όχι φορείς μιας ωρισμένης πολιτικής ή καθωρισμένου πολιτικού προγράμματος.

Οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι δεν έχουν την δύναμιν να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε προβλήματα του Κυπριακού λαού και να λύσουν ορθά και αποτελεσματικά, γιατί τα τέτοια προβλήματα μόνον με συλλογική εργασία και επί τη βάσει προγραμματισμού μελετώνται ορθά και λύονται σωστά προς όφελος όλων. Οι μονάδες των ανεξαρτήτων υποψηφίων δεν μπορούν να αντιπροσπεύσουν τον λαό γιατί τον λαό τον εκπροσωπούν άξια πάντοτε μόνο τα οργανωμένα σύνολα όπως είναι το Πατριωτικό Μέτωπο. Ολοι στις κάλπες. Ψηφίστε όλοι κορδόνι Πατριωτικό Μέτωπο".

Η πίεση προς τους ανεξάρτητους προερχόταν και από τις δύο παρατάξεις. Αποτέλεσμα ήταν δύο από αυτούς να μη αντέξουν την πίεση και να αποχωρήσουν από την εκλογική μάχη.

Αυτό έγινε τρεις ημέρες πριν από τις εκλογές. Επρόκειτο για τους Αχιλλέα Τουμάζο, για την επαρχία Κερύνειας του Συνδέσμου Αγωνιστών και την μοναδική γυναίκα που κατερχόταν στις εκλογές, την Καλλισθένη Ιπποκράτους Μαούνη, δικηγόρο από τη Λεμεσό, η οποία

ανακοινώνοντας την απόφαση της να κατέλθει στις εκλογές (21.7.1959) τόνιζε ότι πίστευε ακραδάντως οτι " εφόσον οι γυναίκες αποτελούν πέραν του 50% των ψηφοφόρων, πρέπει να υπάρξη μέσα εις την Βουλή των Αντιπροσώπων έστω και μια γυναίκα, διά να αντιπροσωπεύση το γυναικείον φύλον".

Ωστόσο στις 25 Ιουλίου μη αντέχοντας στην πίεση για να αποφευχθεί ο εκλογικός σάλος με δήλωση της ανέφερε ότι "υπείκουσα εις την έκκλησιν των ήδη εκλεγέντων βουλευτών

και να

αποφευχθή εκλογικός σάλος εις την επαρχίαν μου και ίνα μη θεωρηθώ ως διασπάστρια απέσυρα την υποψηφιότητα μου Βουλευτρίας της επαρχίας Λεμεσού εις την Βουλή των Αντιπροσωπων".

Το ΑΚΕΛ ασκώντας κι' αυτό με τη σειρά του πίεση στους ανεξάρτητους ανακοίνωνε στις 27 Ιουλίου 1960:

"Ακόμα τρεις ημέρες και οι εναπομείναντες οκτώ ανεξάρτητοι θα πάρουν το τελικό βάπτισμα της ψυχρολουσίας. Ολόγυμνους και παγωμένους θα τους βγάλει από τις κάλπες ο λαός, για να τους "χαίρονται" οι ανερμάτιστοι πολιτικοί εγκέφαλοι που δεν τόλμησαν οι ίδιοι να εμφανισθούν μπροστά στο λαό. Ολα τα πράσινα και τα κόκκινα ψηφοδέλτια τους θα μείνουν άθικτα. Πεντακάθαρα χωρίς το σημάδι του ψηφοφόρου γιατί ο κόσμος δεν έχει ψήφους περισσούς. ΜΟΝΟ στο γαλάζιο χρώμα θα σταθεί την Κυριακή ο κάθε πατριώτης. Θα δει ψηλά στο γαλάζιο ψηφοδέλτιο την τιμημένη λέξη ΑΚΕΛ και σύμφωνα με τις απλές οδηγίες που παίρνει θα ψηφίσει.

Τέσσερα ονόματα (ο πέμπτος του ΑΚΕΛ ανακηρύχθηκε ήδη βουλευτής Πάφου) είναι τα ονόματα της εγγύησης. Γνωστά όλα: Ε. Παπαϊωάννου, Γ. Γραμματέας του ΑΚΕΛ, Α. Ζιαρτίδης, Γεν. Γραμματέας της ΠΕΟ, Χ. Μιχαηλίδης, Γεν. Γραμματέας της Ενωσης Κυπρίων Αγροτών, Γ. Ποταμίτης, διαπρεπής νομικός και Πρόεδρος του Παγκυπρίου Κινήματος Ειρήνης. Μαζι με τον βουλευτή Πάφου Χρ. Δημητριάδη, δικηγόρο και Πρόεδρο της ΕΔΟΝ, η υπερψήφιση των τεσσάρων

εξασφαλίζει σιγουριά στο σύνολο του κυπριακού λαού. Αυτό θα γίνει την Κυριακή. Οι ψήφοι μόνο στο γαλάζιο ψηφοδέλτιο".

Ετσι τα δυο κόμματα οδηγούνταν στις εκλογές ενωμένα για πρώτη φορά, έπειτα από τη κρίση στις σχέσεις Δεξιάς- Αρισεράς στη διάρκεια του αγώνα ης ΕΟΚΑ. Ακόμα και τα προεκλογικά τους προγράμματα ήσαν σχεδόν πανομοιότυπα και το πνεύμα τους ήταν η ανάγκη ενότητας του κυπρικαού λαού.

Στις εκλογές της 31ης Ιουλίου 1960 αναδείχθηκαν οι 27 υποψήφιοι του Πατριωτικού Μετώπου και οι 4 του ΑΚΕΛ, ενώ απέτυχαν όπως αναμενόταν, οι ανεξάρτητοι υποψήφοι. Αλλοι τρεις βουλευτές του Πατριωτικού Μετώπου στην Πάφο και ένας του ΑΚΕΛ είχαν ανακηρυχθεί από τις 21 Ιουλίου βουλευτές, χωρίς εκλογές, αφού δεν υπήρξαν ανθυποψήφιοι τους. Ετσι, η πρώτη Βουλή αποτελείτο από τους ακόλουθους 35 βουλευτές κατά επαρχία:

Λευκωσία: Ιωσήφ Γιαμάκης, Λέλλος Δημητριάδης, Γλαύκος Κληρίδης, Νίκος Κόσης, Βάσος Λυσσαρίδης, Μιχαλάκης Σαββίδης, Πέτρος Στυλιανού, Γεώργιος Τομπάζος, Κωνσταντίνος Φάνος και Χαρίδημος Χατζηχάρος του Πατριωτικού Μετώπου και Ανδρέας Ζιαρτίδης και Εζεκίας Παπαϊωάννου του ΑΚΕΛ.

Αμμόχωστος: Νίκος Αγγελίδης, Ανδρέας Καρσεράς, Παύλος Παυλάκης, Γεώργιος Σάντης, Παναγιώτης Τουμαζής και Κώστας Χριστοδουλίδης του Πατριωτικού Μετώπου και Χαμπής Μιχαηλίδης του ΑΚΕΛ.

Λεμεσός: Αντωνάκης Αναστασιάδης, Στέλιος Μιχαηλίδης, Χριστόδουλος Μιχαηλίδης, Ανδρέας Παπαδόπουλος, Λεύκιος Ροδοσθένους και Αιμίλιος Φράγκος του Πατριωτικού Μετώπου και Γιάγκος Ποταμίτης του ΑΚΕΛ.

Πάφος: Γεώργιος Ιωαννίδης, Ηρόδοτος Νικολαϊδης και Πανίκος Σιβιτανίδης του Πατριωτικού Μετώπου και Χρύσης Δημητριάδης του ΑΚΕΛ.

Λάρνακα: Σωτηράκης Γιαννάκης, Σταύρος Ποσκώτης και Γεώργιος Τζιρκώτης του Πατριωτικού Μετώπου.

Κερύνεια: Ανδρέας Γιάγκου και Φειδίας Παρασκευαϊδης του Πατριωτικού Μετώπου.

Στις εκλογές ήσαν εγγεγραμμένοι 216.310 ψηφοφόροι. Η αποχή έφθασε στο 35,9% (77.549 ψηφοφόροι).

Αναλυτικότερα στη Λευκωσία από τους 84.000 ψήφισαν 54.854, στη Λεμεσό από τους 46.298 ψήφισαν οι 29.995, στη Λάρνακα από τους 23.307 ψήφισαν οι 9.590, στην Κερύνεια από τους 14.444 ψήφισαν 8,515 και στην Αμμόχωστο, από τους 48,361 ψήφισαν οι 35.807

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, στη Λευκωσία πρώτος βουλευτής αναδείχθηκε ο Γλαύκος Κληρίδης με 31.831 ψήφους και από την Αριστερά ο Ανδρέας Ζιαρτίδης με 22.346.

Στην Αμμόχωστο ο Παύλος Παυλάκης εξελέγη πρώτος με 20.580 ψήφους, ενώ ο Χαμπής Μιχαηλίδης του ΑΚΕΛ εξασφάλισε 15.379 ψήφους.

Στη Λεμεσό ο Ανδρέας Παπαδόπουλος πλειοψήφισε με 16.9390 ψήφους, ενώ ο Γιάγκος Ποταμίτης του ΑΚΕΛ πήρε 13.860.

Στη Λάρνακα πρώτος εξελέγη ο Γεώργιος Τζιρκώτης με 8.464 ψήφους και στην Κερύνεια ο Ανδρέας Γιάγκου με 6.662.

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Τα πλήρη αποτελεσματα των εκλογών έχουν ως εξής:

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ:

Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι 84.000

ψήφισαν 54.854 ή ποσοστό 65,3%

Αποχή 28.396 ή 34.7%

Ακυρα ψηφοδέλτια 1083

Ελαβαν:

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ:

Ιωσήφ Γιαμάκης 30.932

Δημητριάδης Λέλλος 31.300

Κληρίδης Γλαύκος 31.831

Κόσης Νίκος 31.350

Λυσσαρίδης Βάσος 31.214

Στυλιανού Σάββα Πέτρος 31.467

Τομπάζος Γεώργιος 31.368

Φάνος Κωνσταντίνος (Τίτος) 31.023

Χατζηχάρος Ιωάννου Χαρίδημος 31.149

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΑΚΕΛ:

Ζιαρτίδης Αβραάμ Ανδρέας 22.586

Παπαϊωάννου Μιχαήλ Εζεκίας 22.346

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ:

Λάμπρου Ν. Ανδρέας 3.968

Χριστοφόρου Γιαννάκης 3174

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ

Σέπος Φιλίπου Λοϊζος (Ατοκιστής) 727

ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ

Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι 48,361

ψήφισαν 35.807 ή ποσοστό 74%

Αποχή 12.554 ή 26%.

Ακυρα ψηφοδέλτια 458

Ελαβαν:

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ

Νίκος Αγγελίδης 20.549

Ανδρέας Καρσεράς 20.179

Παύλος Παυλάκης 20.580

Γεώργιος Σάντης 19.487

Π. Τουμαζής 19.201

Κώστας Χριστοδουλίδης 20.451

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΑΚΕΛ

Χαμπής Μιχαηλίδης 15.396

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ

Γ. Κουλουμπρίδης 3,478.

ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΛΕΜΕΣΟΥ

Εγγεγραμμένοι 46.298

ψήφισαν 29.995 ή 64.8%

Αποχή 35.2%

Ελαβαν:

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ

Α. Αναστασιάδης 16.762

Σ. Μιχαηλίδης 15.964

Χρ. Μιχαηλίδης 16.190

Α. Παπαδόπουλος 16.939

Λεύκιος Ροδοσθένους 16.078

Αιμίλιος Φράγκος 16.602

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΑΚΕΛ

Γιάγκος Ποταμίτης 13.669

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ (Σοσιαλιστικό Κόμμα)

Κ. Καραμάνος 2.827

ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

Εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι 23.307

Ψήφισαν 9.590 ή ποσοστό 41.3%

Αποχή 13.617 ή 58.7%

Ακυρα ψηφοδέλτια 82

Ελαβαν:

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ

Σωτηράκης Γιαννάκης 8,481

Σταύρος Ποσκώτης 7.996

Γεώργιος Τζιρκώτης 8.464

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ

Αλκης Δημητρίου 1.211

Κώστας Μαραθεύτης 197

ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΥΡΗΝΕΙΑΣ

Εγγεγραμμένοι 14.444.

Ψήφισαν 8.515 ή 59%

Αποχή 6.275 ή 41%

Ακυρα ψηφοδέλτια 11

Ελαβαν:

ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ

Ανδρέας Γιάγκου 6,861

Φειδίας Παρασκευαϊδης 6.662

ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ

Ντίνος Χαραλάμπους 1.826

Τα αποτελέσματα των εκλογών χαρέτισαν ο Εζεκίας Παπαϊωάννου και ο Γλαύκος Κληρίδης.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ είπε ότι το αποτέλεσμα αποτελούσε θρίαμβο της πολιτικής της ενότητας.

Το αποτέλεσμα, είπε, αποδεικνύει ακόμα ότι ο λαός επικροτεί αυτή την πολιτική σαν προϋπόθεση για την αντιμετώπιση των διαφόρων προβλημάτων του.

Εξάλλου ο Γλαύκος Κληρίδης είπε ότι το πρώτο συμπέρασμα από τις εκλογές είναι ότι τόσο το Πατριωτικό Μέτωπο όσο και το ΑΚΕΛ τήρησαν κατά γράμμα τη συμφωνία που είχαν μεταξύ τους.

Ο λαός καταδίκασε, είπε, την πρόθεση των Ανεξαρτήτων υποψηφίων να δημιουργήσουν εκλογικό σάλο.

Το μεγαλύτερο πσσοστό της αποχής, είπε ο Γλαύκος Κληρίδης, οφείλεται στο ότι πολλοί ψηφοφόροι, ιδιαίτερα των πόλεων, είχαν μεταβεί στην εξοχή και στο ότι οι αριστεροί ψηφοφόροι δεν μετέβησαν στις κάλπες όπου δεν υπήρχε αριστερός υποψήφιος, όπως άλλωστε προέβλεπε και η συμφωνία μεταξύ του Πατριωτικού Μετώπου και του ΑΚΕΛ.

Οι δυο ηγέτες είχαν κάθε λόγο να πανηγυρίζουν για την επιτυχία τους. Γιατί επέκειτο ακόμα μια εκλογική αναμέτρηση και έπρεπε η συμφωνία να τηρηθεί μέχρι το τέλος. Και η αναμέτρηση αυτή αφορούσε τις εκλογές για την ανάδειξη των μελών της Κοινοτικής Βουλής.

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΙ: Οι Τουρκοκύπριοι ψήφισαν χωριστά. Οι υποψηφιότητες για τις 15 έδρες στη Βουλή υποβλήθηκαν, όπως και την περίπτωση των Ελληνοκυπρίων, στις 21 Ιουλίου 1960. Υποψηφιότητα υπέβαλαν 23 υποψήφιοι.

Τελικά εξελέγησαν οι ακόλουθοι κατά επαρχία που ανήκαν στο Εθνικιστικό Κόμμα, του Φαζίλ Κουτσιούκ, Αντιπροέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας: Οσμάν Ορέκ, Φαζίλ Πλουμέρ, Ουμίτ Σουλεϊμάν Ονάν, Χαλίτ Αλί Ριζά και Σελτσιούκ Σιακίρ Σομέτ (Λευκωσία),Νιαζί Μανιέρα, Χασσάν Γκιουβενέρ και Μπουρχάν Ναλμπάντογλου (Αμμόχωστος) Χουσεϊν Ντερβίς και Τζεμίλ Ραματάν (Λεμεσός), Αχμέτ Αζίζ Αλτάϊ και Χαλίτ Κκιαζίμ Σεμσεντίν (Πάφος), και Αχμέτ Μιθάτ Μπερμπέρογλου (Κερύνεια).

Οι βουλευτές Λευκωσίας, Λάρνακας και Κερύνειας ανακηρύχθηκαν χωρίς εκλογές. Στη Λεμεσό, Αμμόχωστο και Πάφο έγιναν εκλογές και εξελέγησαν και οι επτά υποψήφιοι του Κόμματος του Κουτσιούκ.

Το σύνολο των εγγεγραμμένων Τούρκων ψηφοφόρων στις επαρχίες που έγιναν εκλογές ήταν 23.005. Η αποχή έφθασε στους 9.943 ή 25.8%.

Αναλυτικότερα στην Αμμόχωστο από τους 9.154 εγγεγραμμένους ψήφισαν οι 6.792, ση Λεμεσό από τους 6.561 ψήφισαν οι 4.865 και στην Πάφο από τους 7.290 ψήφισαν οι 5.405.

Κατά επαρχία πρώτοι αναδείχθηκαν ο Τζεμίλ Ραματάν στη Λεμεσό με 2,251. ο Νιαζί Μανιέρα στην Αμμόχωστο με 5.024 και στην Πάφο ο Κιαζίμ Σεμσεντίν με 4.369.

ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ: Πριν συνέλθει η Βουλή στην πρώτη της συνεδρία χρειάστηκε να γίνουν οι πρώτες αναπληρωματικές εκλογές. Αυτό έγινε γιατί τέσσερις από τους εκλεγέντες διορίστηκαν βουλευτές. Αυτοί ήσαν οι Ανδρέας Παπαδόπουλος (Λεμεσού) και Νιαζί Μανιέρα (Αμμόχωστος), Οσμάν Ορέκ και Φαζίλ Πλουμέρ (Λευκωσία).

Στις εκλογές που έγιναν στις 25 Σεπεμβρίου εξελέγησαν οι Δάφνης Παναγίδης του Πατριωτικού Μετώπου στη Λεμεσό και οι Ορχάν Ιμπραϊμ, του Κόμματος του Φαζίλ Κουτσιούκ και ο Ανεξάρτητος Κεμάλ Ντενίζ στη Λευκωσία και ο Νεβμπίλ Ναμπί στην Αμμόχωστο.

Στην ανα πληρωματική εκλογή της Λεμεσού σημειώθηκε αποχή ρεκόρ από τις κάλπες καθώς οι αριστεροί ψηφοφόροι υπακούοντας σε έκκληση του ΑΚΕΛ δεν πήγαν να ψηφίσουν γιατί το ΑΚΕΛ θεωρούσε ότι η έδρα του Ανδρέα Παπαδόπουλου ανήκε στο Πατριωτικό Μέτωπο. Αυτό όμως δεν ακολούθησε η ΠΕΚ και οι ψήφοι της Δεξιάς διασπάστηκαν.

Πιο συγκεκριμένα το Πατριωτικό Μέτωπο στήριζε τον Δάφνη Παναγίδη, ενώ η ΠΕΚ υποστήριξε τον Γενικό της Γραμματέα Παναγιώτη Ορφανό, ο οποίος εξασφάλισε 2,853 ψήφους έναντι 9,247 του Δάφνη Παναγίδη. Ο αριθμός των ψηφισμάντων έφθασε στους 9.247 ενώ στις πρώτες εκλογές ο αριθμός των ψηφοφόρων στη Λεμεσό ήταν 46.298

Στις εκλογές ανάμεσα στους Τουρκοκύπριους στη Λευκωσία ο ανεξάρτητος Κεμάλ Ντενίζ εξασφάλισε 3.195 ψήφουης και ο Ορχάν Ιμπραϊμ 3.193.

Ομως οι πρώτες αναπληρωματικές εκλογές δεν ήταν το τέλος του δρόμου για την πρώτη Βουλή γιατί στις 15 Μαϊου 1961

ο βουλευτής του Πατριωτικού Μετώπου Λεύκιος Ροδοσθένους καταδικάστηκε σε φυλάκιση ενός έτους για ενέργειες μη συνάδουσες με το λειτούργημα του βουλευτή και αποβλήθηκε από τη Βουλή ενώ τον Σεπτέμβρη του 1963 σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα ο Χαλίτ Κιαζίμ Σεμσεντίν και τον διαδέχθηκε η σύζυγός του Αϊλα χωρίς ανθυποψήφιο.

Η Αϊλα κατέστη η πρώτη κυπρία βουλευτής της Βουλής των Αντιπροσώπου.

Η έδρα του Ροδοσθένους δεν πληρώθηκε παρά την παράταση της θητείας της πρώτης Βουλής μέχρι το 1970 που έγιναν οι επόμενες εκλογές.