Πρώτη Ηλεκτρονική Ιστορία της Κύπρου

image

Δωρεάν προσφορά σε ερευνητές, μελετητές, φοιτητές, μαθητές και δημοσιογράφους.

Από την Κύπρο στην αρχαιότητα, μέχρι την Κύπρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η αγγλοκρατία, η ΕΟΚΑ, το πραξικόπημα, το σχέδιο Ανάν, η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αρχείο Παναγιώτη Παπαδημήτρη

papademetris-pΜοναδικό αρχείο στο οποίο μπορείτε να προστρέξετε και να αναζητήσετε εύκολα και γρήγορα αυτό που θέλετε για μια περίοδο 8.000 ετών για την Ιστορία της Κύπρου.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

14.2.1954: Ο Μακάριoς εvημερώvει στηv Αθήvα τov πρωθυπoργό της Ελλάδας Αλέξαvδρo Παπάγo για τηv επαvαστική oργάvωση τωv Κυπρίωv και αυτός δίvει τη συγκατάθεση τoυ υπoσχόμεvoς κάθε βoήθεια. Η πρώτη απoστoλή oπλισμoύ στηv Κύπρo τo Μάρτιo τoυ 1954.

S-1065

14.2.1954: Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΙ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΠΑΠΑΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΔΙΝΕΙ ΤΗ ΣΥΓΚΑΤΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΟΣ ΚΑΘΕ ΒΟΗΘΕΙΑ. Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΟΠΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΤΟ ΜΑΡΤΙΟ ΤΟΥ 1954

1954: Ο Γεώργιος Γρίβας αλλάζει τις αρραβώνες σε φιλικό του ζεύγος. Ο Γρίβας παρουσιάζει στα απομνημονεύματά του τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξανδρο Παπάγο απρόθυμο να στηρίξει ένα αγώνα των Κυπρίων

Το θέμα του πρωθυπουργού της Ελλάδας Αλέξανδρου Παπάγου ήταν κάτι που δίχασε τους ηγέτες της εξέγερσης της ΕΟΚΑ. Ο Γεώργιος Γρίβας αναφέρει στα απομνημονεύματά του ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός ήταν απρόθυμος να βοηθήσει:

"Δυστυχώς η ελληνική Κυβέρνησις δεν εφαίνετο πρόθυμος εις τούτο, ο δε στρατάρχης Παπάγος, εν αρχή ως αξιωματική αντιπολίτευσις, δεν έδειξε διάθεσιν να το ενστερνισθή αλλά και μετέπειτα, ως Κυβερνήτης, δεν ηθέλησε, αρχικώς να το υποστηρίξη ηθικώς και υλικώς. Πολύ δε περισσότερον αντέδρασαν οι συνεργάται του, ακόμη και οι στενώτεροι μερικοί των οποίων πληροφορηθέντες τα σχέδια μου με ηπείλησαν, να με αναγκάσουν να τα εγκαταλείψω".

Αντίθετα με τον Γεώργιο Γρίβα, ο συνεργάτης του Σωκράτης Λοϊζίδης ανέφερε στους Κυπρίους δημοσιογράφους Παναγιώτη Παπαδημήτρη και Μίμη Κωνσταντινίδη το 1982 στην Αθήνα ότι ο Παπάγος του ανέφερε ότι θα βρισκόταν δίπλα τους, αλλά δεν ήθελε με κανένα τροπο να μαθευτεί.

Είπε ο Σωκράτης Λοϊζίδης για τις διάφορες συσκέψεις που γίνονταν συνέχεια στην Αθήνα για την προετοιμασία του αγώνα αλλά και για το θέμα Παπάγου:

"Ετσι αφού συγκροτήθηκε η Επιτροπή και είχαμε και το καϊκι αρχίσαμε να συγκεντρώνουμε λίγο οπλισμό από γνωστούς και φίλους. Ειδοποίησα τον Μακαριώτατο, ο οποίος είχε εν τω μεταξύ γίνει Αρχιεπίσκοπος. Ηλθε στην Αθήνα, συναντηθήκαμε στα γραφεία μας Ομήρου 11, αλλά και στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεττανία και του εξέθεσα το όλον σχέδιο, τα ονόματα της Επιτροπής και ό,τι άλλο χρειαζόταν.

Ετσι έγινε η πρώτη συνεδρίαση της επιτροπής με προεδρεύοντα τον Αρχιεπίσκοπο, στην πρώτη σύσκεψη παρίστατο και ο Γρίβας και υπήρξε πλήρης ταυτότητα απόψεων.

Σε μια σύσκεψη στο σπίτι του κ. Κονιδάρη, αφού το συζητήσαμε όλα και υπήρχε ομοφωνία για τη διεξαγωγή του αγώνα, ο Μακάριος είπε: "Ολα καλά, θα αρχίσουμε όπως τα σχεδιάσαμε, αλλά εγώ θέτω έναν όρο: Ο Σωκράτης να έλθει στην Κύπρο οπωσδήποτε για τη διεξαγωγή του αγώνος, γιατί και φλογερός είναι και πείραν έχει και γνωρίζει κάτω στην Κύπρο πρόσωπα και πράγματα και καταστάσεις και κυρίως εκείνους που θα αποτελέσουν τους μαχητές".

Απήντησα αμέσως: "Υπήρχε λόγος να θέσετε όρο; Και να θέτατε όρο να μην έλθω εγώ θα ερχόμουν".

Επενέβη ο αδελφός μου Σάββας και είπε:

"Επειδή εγώ θα απουσιάζω στα Ηνωμένα Εθνη, επειδή είμαστε βιοπαλαιστές, μήπως θα ήταν προτιμότερο να αναλάβει ο Σωκράτης κάτι άλλο. Ας πηγαινοέρχεται".

Εγώ επετίμησα τον αδελφόν μου, δεν το θέχθηκα, είπα να μη αρχίσουμε με απειθαρχίες, αν μου πείτε να μη πάω, εγώ δεν θα το δεχθώ και θα απειθαρχήσω.

Σωκράτης Λοϊζίδης: Δήλωσε ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξανδρος Παπάγος του ανέφερε ότι θα βρισκόταν στο πλευρό των Κυπρίων επαναστατών αλλά δεν ήθελε αυτό να μαθευτεί

Τότε είπε και ο Γρίβας: "Θα πάμε μαζί με τον Σωκράτη.

Σε εκείνη την συνεδρίαση εθεωρείτο φυσικόν και το είπαμε, ότι φύσει και θέσει αρχηγός θα έπρεπε να ήτο ο Αρχιεπίσκοπος, Θα έπρεπε όμως να ορισθεί και κάποιος στρατιωτικός. Και τότε είπαμε ότι τον στρατιωτικό τομέα θα τον αναλάμβανε ο Γρίβας. Και εγώ θα ήμουν μαζί του πάντοτε και ό,τι χρειαζόταν θα τον βοηθούσα. Και είπαμε θα είμαστε πάντοτε μαζί.

Εφυγε ο Μακαριώτατος και συνεχίσαμε την συγκέντρωση υλικού, τους συνδέσμους κάτω στη Κύπρο, την οργάνωση και στελέχωση, τη μείωση αγωνιστών κλπ.

ΕΡ: Συμφώνησαν; Η Ελληνική Κυβέρνηση ποια θέση είχε πάρει;

ΑΠ: Διαρκούσης της προπαρασκευής του αγώνος εδώ, στην Αθήνα, ήλθαμε σε επαφή με την ελληνική Κυβέρνηση και με τον Βασιλέα. Σε άμεσον επαφή με τον Βασιλέα δεν γνωρίζω αν ήλθε ο Γρίβας, αλλά πάντως ενημερούτο ο Βασιλέας μέσω του τότε Αρχιμανδρίτου Κατσώνη και μετέπειτα Αρχιεπισκόπου.

Ο Γρίβας ήλθε σε επαφή με τον Παπάγο και εγώ με άλλους κυβερνητικούς παράγοντες. Ιδίως όταν μας κάλεσαν για κάποιο επεισόδιο που είχε συμβεί στο Αιγαίο με ένα πλοιάριο.

Εκείνο που γνωρίζω και μου είπε ο ίδιος ο Γρίβας, όταν είχε δει τον Παπάγο (εγώ δεν μπόρεσα να τον δω γιατί δεν με βρήκε εκείνη τη μέρα) εξέθεσε το σχέδιο μας την προπαρασκευή του αγώνα και του απάντησε:" Συνεχίστε, είμαι δίπλα σας, αλλά να μη μαθευτεί τίποτε έξω. Εγώ μόνο θα γνωρίζω και ουδείς άλλος. Ούτε καν η κυβέρνησις μου. Κανείς άλλος. Θα σας φανώ χρήσιμος, Θα σας βοθήσω όσο μπορώ προπαντός με υλικόν".

Ετσι με την ευχέρεια που παίρναμε στρατιωτικό υλικό από τις αποθήκες, είχα πιστέψει ότι είχε μεσολαβήσει ο Παπάγος και έδωσε σε δικούς του ανθρώπους οδηγίες να δίδουν οπλισμό, χωρίς να γνωρίζουν πού θα πήγαινε. Μάλιστα ο οπλισμός αυτός, όπως είχε πει στο Γρίβα ο ίδιος τότε ο Παπάγος, δεν έπρεπε να φανεί ότι προερχόταν από την Ελλάδα ή τον Ελληνικό Στρατό. Και είπε ότι, ό,τι παίρνουμε να ξύνουνται οι σφραγίδες ακόμα και από τα όπλα, ώστε να μη μπορεί να ενοχοποιηθεί κάποτε η Ελλάς, όταν θα έπεφταν στα χέρια των Αγγλων. Και αυτό εκάμναμε.

ΕΡ: Από πού τα παίρνατε;

ΑΠ: Υπήρχε μυημένος στην αποθήκη στο Μαρούσι, τον οποίον είχαμε και εμείς οργανώσει, που πήγαινε σε κατάλληλη ώρα, φόρτωνε το αυτοκίνητο και μεταφέρναμε στην αποθήκη μας.

ΕΡ: Πως μεταφέρονταν τα όπλα (στην Κύπρο);

ΑΠ: Ενα φορτίο πήγε πριν πάμε κατω, το παρέλαβε η ομάδα της Χλώρακας.

Ο Ζήσης τελικά δεν μας εξυπηρέτησε γιατί πέθανε από καρκίνο του πνεύμονος. Και μάλιστα πριν πεθάνει ήμουν υποχρεωμένος να είμαι διαρκώς δίπλα του, γιατί μέσα στο παραλήρημά του μίλαγε διαρκώς για Κύπρο και για αγώνα".

Το επεισόδιο στο οποίο αναφερόταν ο Σωκράτης Λοϊζίδης στο Αιγαίο για το οποίο είχε καλέσει τον Γρίβα ο Παπάγος στο γραφείο του, αφορούσε τη βύθιση ενός σκάφους με την ονομασία " Ελλάς", από τους βρεττανούς.

Ο Παπάγος είχε ρωτήσει τον Γρίβα αν πέρασε κανένα πλοίο δικό του από το Αιγαίο προς την Κύπρο για οπλισμό, Οταν του απάντησε πως δεν ήταν δικό του ο Ελληνας πρωθυπουργός έδειξε όλη την ανακούφιση του, διαψεύδοντας μέλιστα με τον τρόπο του ότι δεν ενδιαφερόταν για την αποστολή όπλων στην Κύπρο. Η απάντηση του ήταν σύμφωνα με τον Σωκράτη Λοϊζίδη:

Το βασιλικό ζεύγος της Ελλάδας Παύλος και Φρειδερίκη.Ο Σωκράτης Λοϊζίδης και ο Ανδρέας Αζίνας ανέφεραν ότι ο Βασιλιάς ενημερωνόταν για την πορεία της έναρξης του ένοπλου αγώνα των Κυπρίων από τον Αρχιμανδρίτη Κατσώνη, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο της Ελλάδας

"Ησύχασα, ένα πλοιάριο που είχε ελληνικά σημαία, με το όνομα " Ελλάς" θεάθηκε από αγγλικά πλοία που του έκαμαν σήμα να σταματήσει, δεν σταμάτησε και το βύθισαν αύτανδρο. Και φοβήθηκα ότι ήταν δικό σας. Αργότερα διεπιστώθη ότι το πλοιάριο ήταν βουλγάρικο και έβαλε ελληνικά χρώματα για να μπορέσει να φύγει, αλλά οι Αγγλοι έμειναν με την εντύπωση ότι το πλοίο το βύθισαν όχι ως βουλγάρικο, αλλά ως ελληνικό που μετέφερε όπλα στην Κύπρο".

Εξάλλου ο καθηγητής Γεράσιμος Κονιδάρης σε συνέντευξη του στους Παναγιώτη Παπαδημήτρη και Μίμη Κωνσταντινίδη το 1982 στην Αθήνα είπε ότι ο Αλέξανδρος Παπάγος είχε μάλιστα εκφράσει και τη γνώμη του για τον στρατιωτικό αρχηγό της επαναστατικής οργάνωσης:

ΕΡ: Ο Γρίβας ήταν αποδεκτός απ' όλα τα μέλη της Επιτροπής;

ΑΠ: Βεβαιότατα. Και ήταν αποδεκτός και από τον Μακάριο και από τον Παπάγο.

Τον Αλέξανδρο Παπάγο σύμφωνα με μαρτυρία του Ανδρέα Αζίνα στο βιβλίο του "50 χρόνια σιωπής, η ώρα της αλήθειας", Τόμος Α, Λευκωσία 2001, σελ 225, ενημέρωσε προσωπικά ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος γιατί, όπως είπε, δεν ήθελε να κάνει δουλειές πίσω από την πλάτη της ελληνικής κυβέρνησης.

Γράφει ο Ανδρέας Αζίνας:

"Στις 17 Φεβρουαρίου (1954) ειδοποιήθηκα εντελώς ξαφνικά να ανέβω στην Αθήνα και το έπραξα τις επόμενες τρεις μέρες. Πήγα ολοταχώς στον Μακάριο (που βρισκόταν στην Αθήνα) το ίδιο βράδυ. Με ήθελε για να με ενημερώσει σχετικά με το τι είχε λεχθεί στη συνάντηση που είχε με τον Γρίβα και το Ναύαρχο Αλέξανδρο Σακελλαρίου, τον πήρε μαζί του ο Γρίβας για να πείσουν τον Μακάριο πάνω στο θέμα της λαθραίας αποστολής οπλισμού και ανδρών στην Κύπρο.

Ο Μακάριος μου ανέφερε ότι είχε συνάντηση και με τον Παπάγο με τον οποίο συζήτησε τα επόμενα βήματα του Κυπριακού και με πάσαν ειλικρίνειαν του μίλησε ανοικτά για το τι ετοιμάζαμε στην Κύπρο: Ενοπλες επιχειρήσεις, ανατινάξεις, σαμποτάζ.

Δεν ήθελα να κάνω δουλειές πίσω από την πλάτη της υπεύθυνης κυβέρνησης της Ελλάδας για να τη θέσω προ διλήμματος, αν κάτι δεν πάει καλά, μου ομολόγησε ο Μακάριος".

Στη συνάντηση αυτή ο Αζίνας ενημέρωσε το Μακάριο, όπως αργότερα και τον Στρατηγό Γρίβα ότι ήταν έτοιμος για να παραλάβει το πρώτο φορτίο οπλισμού στην περιοχή της Χλώρακας.

Στα απομνημονεύματά του Γεωργίου Γρίβα αναφέρονται οι ακόλουθες κινήσεις του χρονολογικά:

15 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1954: Ο Μακάριος φθανει στην Αθήνα. Ο Γρίβας τον επισκέπτεται και τον ενημερώνει για τον οπλισμό που έχει ήδη συγκεντρωθεί. Ο Γρίβας ζητά τη συνδρομή του Ναυάρχου Σακελλαρίου ο οποίος προτρέπει τον Μακάριο να προχωρήσει θαρραλέα προς τη δυναμική λύση. Μετά τη συνάντηση αυτή ειδοποιεί τον Ανδρέα Αζίνα να μεταβεί στην Αθήνα για να συνεννοηθεί με το Γρίβα για την αποστολή του οπλισμού στην Κύπρο.

Προσθέτει ο Γρίβας στα απομνημονεύματά του: "Ο Αζίνας έφθασε την 22αν Φεβρουαρίου 1954, έλαβε παρ' εμού οδηγίας ως προς την μεταφοράν και εκφόρτωσιν του υλικού εις τον προκριθέντα χώρον παρά το χωρίον Χλώρακα και αφού ήλθεν εις επαφήν μετά του πλοιάρχου του Ιστιοφόρου, ανεχώρησεν εις Κύπρον προς παραλαβήν του υλικού. Τούτο εφορτωθη εντεύθεν την 2αν Μαρτίου 1954 και παρελήφθη εις Κύπρον ασφαλώς. Η αποστολή αυτή περιελάμβανε: Δύο πολυβόλα ιταλικά, τρία οπλοπολυβόλα αγγλικά μπρεν, τρία οπλοπολυβόλα ιταλικά μπερέτα (το ένα όχι σε καλή κατάσταση), τέσσερα αυτόματα τόμιγκαν, δέκα επτά αυτόματα στεν και Στάγερ, σαράντα επτά τυφέκια διαφόρων τύπων, επτά

Αντρέας Αζίνας: Ο πρώτος οπλισμός από 40 κιβώτια για τις ανάγκες της επαναστατικής οργάνωσης έφθασε μυστικά στην Κύπρο στην περιοχή της Χλώρακας με ιστιοφόρο την πρώτη Παρασκευή των Χαιρετισμών του 1954.

περίστροφα, οκτώ χιλιάδες εκατό φυσίγγια αγγλικά, τρεις χιλιάδες εξακόσια πενήντα φυσίγγια ιταλικού πολυβόλου και οπλοπολυβόλου, εννέα χιλιαδες οκτακόσια φυσίγγια ιταλικού τυφεκίου, δεκα χιλιάδες τετρακόσια φυσίγγια στεν, διακόσια φυσίγγια ελληνικού τυφεκίου, πεντακόσια δέκα οκτώ φυσίγγια περιστρόφου, διακόσιες ενενήντα χειροβομβίδες, είκοσι κιλά εκρηκτικών υλών και πυραγωγό σχοινί".

Ο οπλισμός μεταφέρεται στην Κύπρο τον Μάρτιο του 1954 με ιστιοφόρο, με πλοίαρχο τον Ευάγγελο Κουταλιανό και τα παραλμβάνει στην περιοχή της Χλώρακας η ομάδα που συνέστησε ο Ανδρέας Αζίνας (Κώστας Λεωνίδας, Νικόλας Λεωνίδας, Γιώργος Λεωνίδας, Χαμπής Γιαννή, Νικόλας Μαυρονικόλας και Νικόλας Αζίνας).

Αφηγήθηκε ο Ανδρέας Αζίνας στον αθηναίο δημοσιογράφο Κ. Καλλιγά (εφημερίδα Ο ΑΓΩΝ Νοέμβριος 1964) για τον τρόπο παραλαβής του οπλισμού:

"Μετά την αποχώρησιν του Καλλιανέση, τον Φεβρουάριο του 1954 πήγα στην Αθήνα για να συναντήσω τον Γρίβα, τον ενημερωσα πάνω σε όλα. Του είπα ότι είμαστε έτοιμοι και αρχίσαμε να προγραμματίζουμε την αποστολή οπλισμού στην Κύπρο. Το πρώτο πλοίο με φορτίο οπλισμού έφθασε την πρώτη Παρασκευή των χαιρετισμών του 1954.

Τον Φεβρουάριο, όταν ήμουν στην Αθήνα, πήγα στο Πέραμα και επεθεώρησα το καϊκι που θα έκανε τη μεταφορά του οπλισμού. Χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Χρήστος Χαραλάμπους, συνεννοήθηκα με τον πλοίαρχο του καϊκιού, κάποιον Βαγγέλη Κουταλιανό, έμαθα τα συνθήματα διά των οποίων θα γινόταν η συνεννόηση, όταν το καϊκι θα πλησίαζε τις κυπριακές ακτές κλπ. Το σύνθημα ήταν φωτεινά σήματα ως εξής: Τρια βραχέα, τρία μακρά, τρία βραχέα.

Επί 29 βραδιές συνέχεια παρακολουθούσαμε τη θάλασσα περιμένοντας τον κατάλληλο καιρό. Λίγο πριν από τον απόπλου του καϊκού ανεχώρησα στην Κύπρο για την παραλαβή του φορτίου, το καίκι έφθασε την πρώτη Παρασκευή των χαιρετισμών του 1954 και ξεφόρτωσε 48 κιβώτια οπλισμού πυρομαχικών και εκρηκτικών υλών κλπ. στο οικογενειακό μου κτήμα, δυο μίλια βορείως του φάρου της κάτω Πάφου.

Τα κιβώτια παρελήφθησαν και μεταφέρθηκαν από τους στενώτερους συγγενείς μου, χωρίς κανείς άλλος να μάθη τίποτα.

Το φορτίο περιλάμβανε τουφέκια, χειροβομβίδες, φυσίγγια, αυτόματα τύπου μαρσίπ και τόμψον, μερικά ελαφρά πολυβολα Μπρεν και ένα βαρύ πολυβόλο ιταλικής προελεύσεως, τύπου Μπερέτα.

Την ημέρα ή μάλλον την νύκτα της αφίξεως του φορτίου αυτού, ο Μακάριος απουσίαζε από την Κύπρο. Βρισκόταν στην Αθήνα, του διεμήνυσα τηλεφωνικώς και συνθηματικά, ότι ο "πατατόσπορος έφθασε".

Αφού παρελήφθη ο οπλισμός εκείνος και φυλάχθηκε και αφού επί αρκετές ημέρες παρακολουθούσαμε για να διαπιστώσουμε μήπως αντελήφθη κανείς τίποτε, πήρα εντολή από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, ο οποίος στο μεταξύ είχε επιστρέψει στην Κύπρο, να ξαναπάω στη Αθήνα.

Πήγα πάλι στην Αθήνα και συνάντησα τον Γρίβα. Με συνεχάρη για την αίσια διεκπεραίωση της πρώτης εκείνης αποστολής οπλισμού και κάναμε αυτοκριτική ως προς τις

Ευ. Κουταλιανός, καπετάνιος του ιστιοφόρου που μετέφερε μυσικά στην Κύπρο το το πρώτο φορτίο οπλισμού το 1954

ελλείψεις και αστοχίες που είχαν σημειωθή. Μου έδωσε δε εντολή να προχωρήσω στις αναγκαίες προπαρασκευαστικές ενέργειες για άλλες αποστολές οπλισμού...".

10 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1954: Ο Αζίνας μεταξύ άλλων πληροφορεί τον Γρίβα στην Αθήνα ότι οι Αγγλοι παίρνουν μέτρα εναντίον κάθε τυχόν εξέγερσης του πληθυσμού. Τον πληροφορεί επίσης ότι ο Μακάριος θα περάσει από την Αθήνα και ότι θα αφήσει χρήματα για τη ναύλωση ιστιοφόρου για μεταφορά υλικών στην Κύπρο.

1 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1954: Ο Γρίβας συναντάται με τον Μακάριο στην Αθήνα. Ο Μακάριος εισηγείται να προωθηθεί υλικό στην Κύπρο και να μεταβεί και ο ίδιος ο Γρίβας στην Κύπρο. Χρήματα άφησε στον Σάββα Λοϊζίδη για το ιστιοφόρο.

7 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1954: Ο Γρίβας έχει συγκεντρώσει και άλλο οπλισμό: Τριάντα τέσσερα πιστόλια, 664 φυσίγγια, τέσσερα αυτόματα Στάγερ, 4.000 φυσίγγια, τετρακόσιες χειροβομβίδες, εκατό καπνογόνους χειροβομβίδες, τριακόσιες λίπρες εκρηκτικής ύλης Νόμπελ 808, εκατό νάρκες, σαράτα φωτοβολίδες λευκές, σαράντα φωτοβολίδες κόκκινες και σαράντα φωτοβολίδες πράσινες, φωτογραφικές μηχανές και δίοπτρα.

9 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1954: Νέα συνάντηση Μακαρίου- Γρίβα. Ο Γρίβας διαπιστώνει ότι ο Μακάριος επείγεται να αναχωρήσει ο Γρίβας για στην Κύπρο "διότι πρέπει να γίνη κάτι πριν ή το συμβούλιον του ΟΗΕ επιληφθή της εξετάσεως του Κυπριακού".

12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: Σε νέα συνάντηση του με τον Γρίβα ο Μακάριος συστήνει όπως αρχίσει η δράση μόλις ο Γρίβας μεταβεί στην Κύπρο.

Με την αποστολή του οπλισμού ο Γεώργιος Γρίβας ετοιμάζεται πλέον να αναχωρήσει για την Κύπρο.