23.7.54:Η πρώτη Εθvoσυvέλευση τωv Κυπρίωv διαδηλώvει τηv απόφαση για συvέχιση τoυ αγώvα υπέρ της έvωσης, τηv oργάvωση Παγκυπρίoυ συλλαλητηρίoυ υπέρ της έvωσης, στις 22 Αυγoύστoυ και τηv απoστoλή αvτιπρoσωπείας υπό τov Αρχιεπίσκoπo Μακάριo στα Ηvωμέvα Εθvη

S-1030

23.7.1954: Η ΠΡΩΤΗ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΥ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΥ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΤΙΣ 22 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ ΥΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΜΑΚΑΡΙΟ ΣΤΑ ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ

Ο χρόνος της Εθνοσυνέλευσης που είχε συγκαλέσει ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος στις 23 Ιουλίου 1954 στον καθεδρικό ναό Αγίου Ιωάννου στη Λευκωσία, δεν ήταν απεριόριστος.

Ετσι έγιναν μόνο τρεις εισηγήσεις και εγκρίθηκε ομόφωνα ψήφισμα που ήταν έτοιμο.

Ο γηραιός πολιτευτής (λευκός πολιτευτής όπως ονομαζόταν από τα άσπρα του μαλιά) Ιωάννης Κυριακίδης, εκατόν χρόνων, εισηγήθηκε όπως συγκροτηθεί παγκύπριο συλλαλητήριο στο οποίο, όπως είπε, να καλείτο ο λαός "να δώσει την δέουσαν απάντησιν εις εκείνους οι οποίοι του προσφέρουν σύνταγμα".

Ο Γ. Μαρκίδης εισηγήθηκε να σταλεί τηλεγράφημα στον Υπουργό Αποικιών με το οποίο θα προειδοποιείτο ότι ο κυπριακός λαός δεν θα δεχόταν Σύνταγμα.

Τελευταίος εισηγητής ήταν ο Νικ. Γ. Χρυσαφίνης που εισηγήθηκε την αποστολή κυπριακής πρεσβείας με επικεφαλής τον Μακάριο στην Αμερική, προς ενίσχυση των προσπαθειών στον ΟΗΕ.

Σύμφωνα με την εφημερίδα "Ελευθερία" (24.7.1954) η Εθνοσυνέλευση αποφάσισε τα εξής:

"1. Ενεκρίθη η διά της ομιλίας της Αυτού Μακαριότητος χαραχθείσα πολιτική γραμμή, αι λεπτομέρειαι της οποίας ρυθμίζωνται εκάστοτε υπό της Εθναρχίας, συγκαλούσης προς τούτο το Γραφείο Εθναρχίας, το Εθναρχικόν Συμβούλιον ή την Παγκύπριον Εθνοσυνέλευσιν, αναλόγως της σοβαρότητος των αναφυομένων προβλήμάτων.

2. Απεφασίσθη η οργάνωσις Παγκυπρίου συλλαλητηρίου υπέρ της Ενώσεως την 22αν Αυγούστου.

3. Απεφασίσθη η αποστολή αντιπροσωπείας με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπον εις Αμερικήν προς στενωτέραν παρακολούθησιν της πορείας της εθνικής μας υποθέσεως, παρά τω Οργανισμώ Ηνωμένων Εθνών.

4. Ενεκρίθη η αποστολή χαιρετιστηρίου μηνύματος προς την ελληνικήν Κυβέρνησιν, εις το οποίον θα εκφράζωνται αι ευχαιστίαι του Κυπριακού λαού διά την υπ' αυτής έκθυμον υιοθέτησιν της κυπριακής εθνικής υποθέσεως.

5. Απεφασίσθη να σταλή έντονος προειδοποίησις προς τον υπουργόν των Αποικιών ότι ο κυπριακός λαός θα απορρίψη οριστικώς πάσαν συνταγματικήν προσφοράν και πάσαν νόθον λύσιν του εθνικού ζητήματος.

6. Απεφασίσθη να αποσταλή χαιρετιστήριον μήνυμα προς τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος, εις το οποίον διερμηνεύωνται αι ευχαριστίαι του κυπριακού λαού διά τας υπέρ της υποθέσεως αυτού ενεργείας του".

Για την έγκριση του ψηφίσματος δεν χρειαζόταν ψηφοφορία. Η έγκριση του ήταν ομόφωνη και αντιπροσώπευε τα πιστεύω και τους στόχους τόσο της Εθναρχίας και του Μακαρίου όσο και της Δεξιάς για τον αγώνα μέχρι την ένωση.

Αναφερόταν στο ψήφισμα:

"Ημείς οι αιρετοί αντιπρόσωποι των πόλεων και χωρών της νήσου Κύπρου, σηνηγμένοι σήμερον, εικοστήν τρίτην Ιουλίου του έτους χίλια εννεακόσια πεντήκοντα τέσσαρα, ημέραν Παρασκευήν και ώραν δωδεκάτην προμεσημβρινήν εν τω Καθεδρικώ Ναώ Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Λευκωσίας, εις Παγκύπριον Εθνοσυνέλευσιν, υπό την προεδρίαν του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου και Εθνάρχου Κύπρου κ.κ. Μακαρίου, αφού ηκούσαμεν τας εισηγήσεις τας γενομένας επί του Κυπριακού ζητήματος, ως τούτο διεμορφώθη μετά την επίμονον άρνησιν της Μ. Βρεττανίας να ικανοποιήση το προς αυτοδιάθεσιν αίτημα του Κυπριακού λαού,

ΨΗΦΙΖΟΜΕΝ

1. Διακηρύττομεν άπαξ έτι ενώπιον Θεού και ανθρώπων την αναλλοίωτον και σταθεράν ημών θέλησιν υπέρ ενώσεως μετά της Μητρός Ελλάδος μεθ' ης συνδεόμεθα δι' αρρήκτων δεσμών αίματος, γλώσσης, θρησκείας πολιτισμού, ηθών, εθίμων και παραδόσεων.

2. Καταγγέλλομεν την βρεττανικήν κατοχήν της νήσου ως παντελώς ανεπιθύμητον και αντικειμένην προς τας περί ελευθερίας και αυτοδιαθέσεως θεμελιώδεις αρχάς του Χάρτου του Ατλαντικού, του Καταστατικού Χάρτου του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και τας ιδίας βρεττανικάς διακηρύξεις περί αυτοδιαθέσεως και ελευθερίας των λαών.

3. Διαδηλούμεν την σταθεράν ημών απόφασιν όπως συνεχίσωμεν εντόνως τον αγώνα μέχρι της αποκτήσεως της ελευθερίας, διά της μετά της μητρός Ελλάδος Ενώσεως.

4. Διαμαρτυρόμεθα διά την πρόθεσιν μεταφοράς του Βρεττανικού στρατηγείου Μέσης Ανατολης εις Κύπρον και δηλούμεν ότι το στρατηγείον τούτο ευρίσκεται εντός εχθρικού περιβάλλοντος εφ' όσον η Νήσος μας παραμένει υπό ξένην κυριαρχίαν.

5. Απευθύνομεν έκλησιν προς τα ελεύθερα κράτη και τους φιλελευθέρους λαούς του κόσμου όπως υποστηρίξωσι το περί αυτοδιαθέσεως αίτημα του Κυπριακού λαού.

6. Εκφράζομεν την πίστιν ημών ότι τα Ηνωμένα Εθνη σεβόμενα τας αρχάς και διακηρύξεις των, θα δικαιώσουν την περί Ενώσεως της κύπρου αξίωσιν την οποίαν η Ελλάς θα προβάλη κατά την προσεχή Γενικήν αυτών Συνέλευσιν.

7. Αναθέτομεν εις την Α. Μακαριότητα, όπως υπογράψη το παρόν ψήφισμα διαβιβάση δε αντίγραφά τούτου προς την Ελληνικήν Κυβέρνησιν, την Βουλήν των Ελλήνων, τας κυβερνήσεις της Μ. Βρεττανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών και τον Οργανισμόν Ηνωμένων Εθνών.

Εν Λευκωσία τη 23η Ιουλίου 1954.