7.5.1953: Οξεία επίθεση τoυ Θεμιστoκλή Δέρβη εvαvτίov τoυ ΑΚΕΛ στηv πρώτη τoυ oμιλία κατά τov πρoεκλoγικό αγώvα για τις δημoτικές εκλoγές.

S-994

7.5.1953: ΟΞΕΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗ ΔΕΡΒΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΚΕΛ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Στην πρώτη μεγάλη προεκλογική συγκέντρωση που οργάνωσε στη Λευκωσία στο πλαίσιο του προεκλογικού αγώνα για τις δημοτικές εκλογές του 1953, ο συνδυασμός της Δεξιάς υπό το Θεμιστοκλή Δέρβη στις 7 Μαϊου, ο Δέρβης, ακράτητος όπως πάντα, εξαπέλυσε ένα μακροσκελές κατηγορώ- υβρεολόγιο εναντίον του ΑΚΕΛ και χρησιμοποίησε σωρείαν επιθέτων και άλλων βαριών φράσεων για να χαρακτηρίσει την πολιτική του: Δόλιος, πάντοτε ψευδόμενος, ελισσόμενος, υστερόβουλος, συκοφάντης, καταδότης, ύπουλος, κρυψίνους, καιροσκόπος, οππορτιουνιστής, εκμεταλλευτής της αλήθειας, διαστροφέας των αμαθών και αφελών, παραπλανητής των συνειδήσεων, εκβιαστής των ευπίστων ρυμουλκός των ηλιθίων, ο μη πιστεύων παρά στη Μόσχα.

Ο Δέρβης πήρε τον κατήφορο σε κατηγορίες και δεν σταματούσε. Είπεν ότι η Λευκωσία έπρεπε να ήτο για τους Λευκωσιάτες και όχι για εκείνους που ήθελαν ατο δημαρχείο "κέντρον κομμουνιστικών συγκεντρώσεων" και αποκάλυψεων ότι είχε ζητήσει την υποταγή του ΑΚΕΛ σ' αυτόν προκειμένου να δεχόταν συνεργασία μαζί του.

Επίσης κάλεσε τον Εζεκία Παπαϊωάννου, Γενικό Γραμματέα του ΑΚΕΛ και ανθυποψήφιο του για τη δημαρχία της Λευκωσίας να φιλήσει τόσο το χέρι του Μακαρίου και να ενταχθεί υπό την Εθναρχία και το δικό του, ώστε με την ένταξη του στην Εθναρχία, θα απέφευγε το εκλογικό ρεζιλίκι και δεύτερο θα του χάριζε μια επιστολή του φίλου του ρώσου Λένιν που του είχε στείλει μετά τη φιλία τους γύρω στα 1915-1917 στη Ζυρίχη.

Είπε ο Δέρβης στην ομιλία του όπου προέβαινε και σε εκπληκτικές ειρωνίες κατά των αντιπάλων του:

"Στρέφομεν τον προβολέα της ευγνωμοσύνης μας, προς Σε παντοδύναμε Λαέ της πρωτευούσης, ήρεμοι και ατάραχοι, αναμένοντες την πανηγυρικήν σου ετυμηγορίαν, ίνα και πάλιν απτόητοι συνεχισταί ενός δημιουργικού προγράμματος του οποίου αποκλειστικώς μόνην ημείς, εθέσαμεν αρραγείς τας βάσεις από του 1929 και ενταύθεν θα το οληρώσωμεν κατά την προσεχή τετραετίαν με νέαν σφύζουσαν ανακαινιστικήν προσπάθειαν, κατά τον καλλίτερον, τον συνετώτερον τρόπον, χάρις εις τον οποίον το πρώην Τουρκοχώρι, εις περικαλλή ήδη μετετράψαμεν της Μεσογείου νύμφην.

Θεμελιωταί αρχιτέκτονες ενός τοιούτου ρηξικελεύθου έργου, σταυροφόροι και πρωτοπόροι από τριακονταετίας ήδη εις όλους τους ακραιφνείς και τους αδόλους εθνικούς και πολιτικούς αγώνας, συμπαραστάται σου ειλικρινείς και ανιδιοτελείς υπέρτατον εθνικόν επιτελούμεν απόψε καθήκον, να καλέσωμεν όλους τους ψηφοφόρους, τους κηδομένους της εθνικής μας τιμής και αξιοπρέπειας και να τους επιστρατεύσωμεν εις την παρούσαν αποφασιστικήν εξόρμησιν, και να κρούσωμεν προς όλους τους αγνούς συναθλητάς μας, τον κώδωνα του κινδύνου συνεπεία μιας απερισκέπτου αδιαφορίας, στηριζομένης εις την βεβαιότητα της νίκης, η οποία αδιαφορία πιθανόν να χαλαρώσω τας ενεργείας μας, κατά τη διεξαγωγήν του μεγάλου μας, αγώνος και μάλιστα σήμερον, όπου από διεθνούς πλευράς διανύομεν την κρισιμωτέραν καμπήν της ιστορίας και των πεπρωμένων της ιστορικής μας Μεγαλονήσου, διά να επιβάλη αύτη τον σεβασμόν διά τα απαράγραπτα δίκαια της εις την ξένην κυρίαρχον δύναμιν.

Η μοιραία λοιπόν ώρα της νέας ιστορικής εξορμήσεως εσήμανεν. Ηγγικεν η στιγμή της ιεράς κατά της επισήμου κομμούνας σταυροφορία

Εις τας επάλξεις μας υψούται εκ νέου αγέρωχον του αγώνος το Λάβαρον.

Πάντες ας παραμείνωμεν άγρυπνοι φρουροί εις τας θέσεις μας.

Ο ύπουλος εχθρός ελλοχεύει. Το εγερτήριον ήχησε.

Εχωρίσθησαν και πάλιν οι δρόμοι των γνησίων Ελλήνων από τους των ερυθρών πρακτόρων της Μόσχας.

Πυκνούνται καθημερινώς αι φάλαγγες και ακούομεν ευκρινώς να αντηχή της νίκης το σάλπισμα.

Και θα σαλπίση η νίκη των αδουλώτων ψυχρών.

Και εφ' όσον από σε Λαέ εξαρτάται, θα αντηχήση ο παιάν της ελληνικής Κύπρου, διά να υψωθή απτόητος η ελευθέρα φωνή, που θα διακηρύξη στερράν και ακλόνητον την θέλησιν Σου, να νικήσωμεν και να διαφυλάξωμεν από τους γαμψούς όνυχας την ιεράν της πρωτευούσης σκευοθήκην και να κρατήσωμεν υψηλά του αιωνίου μας Γένους τα πολύτιμα Σύμβολα.

Από την ιστορικήν αυτήν πλατείαν, την οποίαν η ευγνωμοσύνη της Ελληνικής πρωτευούσης αφιέρωσεν εις ανάμνησιν του υπερόχου ΟΧΙ του ελληνικού λαού. Σε προσφωνούμεν υπέροχε Λαέ της Λευκωσίας και Σε καλούμεν εις τον νέον πανεθνικόν συναγερμόν, τον συναγερμόν διά την παλλαϊκήν νίκην της αιωνίας Ελληνικής ψυχής.

Σε καλούμεν εις ένα διάτορον ΟΧΙ εναντίον τς φρικτής αποπείρας των εισβολέων της ελληνικής νήσου ψυχής.

Εναντίον της σκοτεινής συνωμοσίας και των καταχθονίων σκοπών που ζητούν να δηλητριάσουν το πνεύμα και να αλλοιώσουν τους παλμούς της ελληνικής Σου καρδίας, με το απατηλόν σύνθημα "Ενότης και Συμφιλίωση".

Λαέ, πρέπει να νικήσης και θα νικήσης, παρ' όλον που της κομμούνας οι πλόκαμοι απλώνουν με νέα τεχνάσματα, με νέας πλεκτάνας, με νέα δολόματα και νέας παγίδας.

Δείξε και πάλιν την άδολον και την ασυγχώριτον εθνικήν σου ενότητα, την οποίαν πάντοτε έδειξες και που θέλουν να την οικειοποιηθούν των εχθρών μας οι ύπουλοι σκοποί.

Φάνου αμείλικτος στην νέαν αυτήν συνωμοσίαν.

Μη δελιάσης, όπως δεν εδειλίασες ποτέ. Γιατί εις τον βράχον του γρανίτου της θελήσεως σου θα συντριβούν όλοι οι εχθροί σου. Γιατί όταν η ψυχή σου γεμίση από τον ενθουσιαμσόν της μεγάλης αυτής στιγμής θα γίνης ο κύριος των ιστορικών σου Πεπρωμένων.

Το ξέρουν και σε φοβούνται όλοι. Δι' αυτό ηγωνίσθησαν να σε διασπάσουν, αλλά δεν το κατόρθωσαν.

Λαέ της Λευκωσίας. Εννοώ την φρίκην σου. Αισθάνομαι την οργήν Σου. Ψηλαφώ τον πόνον Σου, και θαυμάζω την καρτερίαν και την αντοχήν Σου. Δεν φοβούμαι πλέον την ανοχήν σου. Εξεχείλισε πλέον το ποτήριον της αποστροφής Σου. Και στέκεσαι σήμερα και πρέπει να στέκεσαι πάντοτε όπως και τόσες άλλες φορές μέσα εις την χιλιόχρονην ιστορίαν σου, μπροστά στην καμπήν του αφανισμού και της ουρανοδρομήτου σου αίγλης.

Λαέ της Λευκωσίας. Συ που συνεχίζεις σήμερον τας παραδόσεις, τους θρύλους, τας ελπίδας και τα όνειρα της τρισχιλιετούς ελληνικής ζωής, εις την ιστορικήν αυτήν μεγαλόνησον και είσαι ο νους και η ψυχή και η καρδιά της Κύπρου, δείξε και τώρα όπως και πάντοτε, ότι καμμιά ραδιουργία, κανένα τέχνασμα, αλλά Μαλένκωφ αυτήν την φοράν, δεν μπορούν να σε απομακρύνουν από τον ιερόν της πατρίδος βωμόν. Κτύπα αποφασιστικά και αλύπητα. Προς σε είναι εστραμμένη η προσοχή του πανελληνίου και του παγκυπρίου ολοκλήρου με την βεβαιότητα ότι θα φανής των προσδοκιών του αντάξιος, όπως έπαιξες και κατά την τελευταίαν τετραετίαν.

Από τους τάφους όπου αναπαύονται γενεαί προγόνων, από τα μνήματα εις τα οποία κατήλθον με το όραμα της εθνικής των ψυχής, εις τα μάτια των οι ελληνες που δεν ηυτύχησαν

να ίδουν την ολοκλήρωσιν των πόθων των, ξεπηδά το οδηγητήριον άστρον προς την οδόν του καθήκοντος. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.

Αν αναλογισθώμεν την ιεράν μας ευθύνην έναντι των τέκνων μας, των γενεών που θα έλθουν κατόπιν από ημάς, της ιστορίας την κρίσιν, εάν δεν πράξωμεν- όλοι μας ηνωμένοι-το καθήκον μας και δεν δείξωμεν, ότι δεν θα μας εξαπατήσουν της κομμούνας, τα σκοτεινά τεχνάσματα με την "Ενότης και συμφιλίωση".

Οσοι είναι ακόμα παραπλανημένοι, ας ανοίξουν πλέον τα μάτια των, οι διστακτικοί, ας το εννοήσουν καλά και οι εύπιστοι ας γνωρίσουν επί τέλους τον σκοπόν των.

Η εθνική αυτή σταυροφορία, δεν αντιπροσωπεύει πρόσωπα, δεν εξυπηρετεί ιδιοτελείς κομματικούς σκοπούς, δεν εκπροσωπεί κόμματα ή καταστάσεις. Ολοι οι γνήσιοι εθνικόφρονες παραμένομεν συναγωνισταί και συστρατιώται εις τον επικείμενον μέγαν αγώνα. Η προηγούμενη ανεκδιήγητος αδιαφορία, η οποία δυστυχώς εμάστιζε την αστικήν τάξιν των χωρών, η εγκληματική μας αδράνεια κατά το πρόσφατον παρελθόν, έδωσε τότε την ευκαιρίαν εις τον σάρακα του κομμουνισμού να διαβρώση υπούλως το εθνικόν σώμα εις βαθμόν επικίνδυνον.

Ας παραδίδωμεν-προσωρινά έστω- τα μικροκομματικά μας συμφέροντα και ας παραμερίσθούν και ας σιγήσουν τα προσωπικά μας πάθη.

Η τύχη του τόπου αυτού, τα εθνικά πεπρωμένα της Κύπρου αρρήκτως συνδέονται με την εκλογήν αυτήν, διά να εξαλείψωμεν την σφαλεράν εντύπωσιν που κυριαρχεί χάρις εις την αγγλικήν και τουρκικήν προπαγάνδαν εις το εξωτερικόν, ότι η Κύπρος είναι του κομμουνισμού η μικρά Μόσχα και των πρακτόρων της Κομινφόρμ, η φωλεά η επαίσχυντος.

Ιδού λοιπόν ο λόγος δια τον οποίον το πλήγμα κατά του κομμουνισμού πρέπει να είναι καίριον ανά πάσαν γωνίαν της νήσου κατά τας εφετεινάς δημοτικάς εκλογάς τοσούτω δε μάλλον καθ' όσον απεφασίσθη πλέον υπό της Εθναρχίας η προσφυγή μας ενώπιον του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών κατά την σύνοδον του προσεχούς φθινοπώρου εν Νέα Υόρκη.

ΕΙΡΗΝΗ ΗΜΙΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΟ- ΑΠΕΛΕΥΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ αλλάζουν τώρα των Μπολσεβίκων τα κύμβαλα. Ενότη και συμφιλίωση εξελαρρυγίζοντο προχθές εις αυτήν την Πλατείαν οι ερυθροκύανοι σύντροφοι. Και δέχονται τα συνθήματα των ολίγοι ευτυχώς και μερικά άλλα πολιτικά ανδρείκελλα εις τας διαφορόρους πόλεις, τα οποία εζήτουν σανίδα σωτηρίας διά να επιπλεύσουν, καταρτίσαντα μικτούς συνδυασμούς. Το σύνθημα τούτο είναι το ναρκωτικόν καταπότιον της κομμούνας, διά να ναρκώση την δράσιν μας και να παραλύση τας ενεργείας μας και έτσι εξ ενέδρας μαθαύριο να μας καταφέρη τελειωτικόν πλήγμα που ακόμη ούτε εις το πρόσφατον παρελθόν δεν το κατάφερε.

Και το Ιστορικόν Κυπριακόν Εθνικόν Κόμμα, πρωτοπόρον από της εποχής της ιδρύσεως του κατά το 1943 εις τον κατά των σλαυοκινήτων συντρόφων εξοντωτικόν αγώνα, απέκρουσε πάσαν ιδέαν συνεργασίας εις τας παρούσας δημοτικάς εκλογάς μετά της κομμούνας, ζητήσαν την άνευ όρων υποταγήν των και τοσούτω μάλλον καθ' όσον εις τον διμέτωπον αυτόν αγώνα κατά της Κυβερνήσεως επί των τοπικών ζητημάτων κοινή υπήρξεν η άμυνα των συμφερόντων του Λαού κατά των κυβερνητικών μηχανορραφιών του δόγματος του διαίρει και βασίλευε.

Ομιλών προχθές εις την Πλατείαν αυτήν ο Ακελάρχης Εζεκίας Παπαϊωάννου, υποψήφιος δήμαρχος της Κομμουνιστικής παρατάξεως εδήλωσε μετά στόμφου πολλού ότι θα έχη μέχρι της τελευταίας στιγμής τεταμένην την χείρα συμφιλιώσεως προς ημάς, διά την κατάπαυσιν των εκλογικών εχθροπραξιών.

Τι μας χωρίζει διά να υπογραφή αύριον το συμβόλαιον της ανακωχής των πολεμικών εχθροπραξιών, να σταματήση αυτομάτως ο εκλογικός σάλος και να παύση συρρέων ο λαός εις τας εκλογικάς συγκεντρώσεις κατά την εποχήν μάλιστα αυτήν της επιδημίας της γρίππης και του μαγουλά, που αποτελεί διά τους ιατρούς πραγματικόν χρυσούν αιώνα;

Μας χωρίζει λοιπόν κάτι φαινομενικώς ασήμαντον αλλ' ουσιώδους σημασίας. Η αξίωσις των να μη δεχθώμεν να γίνη η Κύπρος πολεμική βάσις. Εφ' όσον η Ελλάς δεν απέκτησε την Κύπρον ακόμη αλλ' αποτελεί μέλος του ατλαντικού συμφώνου, από αυτήν θα εξαρτηθή η συγκατάθεσις της να δεχθή ή όχι. Το όχι και το ναι ανήκουν εις την Ελλάδα και όχι εις ημάς. Αλλ' η πολεμική αυτή βάσις-εάν θα γίνη -προώρισται να γίνη έπαλξις εναντίον των επεκτατικών σχεδίων του ρωσσικού ιμπεριαλισμού. Και επειδή η πραγματική πατρίς του Ακελάρχου δεν είναι η Ελλάς αλλ' η Ρωσσία εδώ θα σκοντάψη η συμφωνία μας. Και ο νοών νοείτω.

Ας προσέλθη-εάν ακροάται απόψε μεταξύ του πλήθους- ο ερυθροκύανος Ακελάρχης κ. Εζεκίας- όπως τον ηκροώμην και εγώ προχθές διά να ομώση ενώπιον όλων μας όρκον πίστεως εις την Ελλάδα και την Εθναρχίαν και υπό τας επευφημίας του πλήθους θα τον οδηγήσω να ασπασθή δύο χείρας. Την χείραν του Εθνάρχου και εκ μετριοφροσύνης θα δεχθώ να φιλήση και την χείρα την ιδικήν μου- την ιδικήν μου μάλιστα- διά δύο λόγους: πρώτον διότι διά της εντάξεως του, εις την Εθναρχίαν θα αποφύγη το εκλογικόν ρεζιλίκι της ήττης της μεταπροσεχούς Κυριακής και δεύτερον θα του δωρήσω μίαν φωτοτυπίαν επιστολής του Λένιν προς εμέ-όλα τα έγγραφά μου εν είδει απομνημονευμάτων φυλάττονται εις ελβετικήν τράπεζαν και θα δημοσιευθώσι μετά μίαν εικοασαετίαν ότε οικειοθελώς θα αποχωρήσω της πολιτκιής κονίστρας, και τούτο αναφέρω διά να χαρούν οι πολυάριθμοι εχθροί μου.

Μετά του Λένιν συνεδεόμην προσωπικώς εις την Ζυρίχην κατά τα έτη 1915-1917 και διά της ως άνω επιστολής του με ηυχαρίστει διότι εδώρησα εις αυτόν μίαν μονογραφίαν του γερμανού εκ Βερολίνου αρχαιολόγου Φον Λιχτενμπεργκ περί Κύπρου, όστις επεσκέφθη αυτήν, εάν δεν με απατά η μνήμη κατά το 1911 και τον οποίον εγνώρισα εις Βερολίνον. Εγώ ήμην η αιτία να μάθη ο Λένιν τα του Κυπριακού ζητήματος, διαρκούντος του πρώτου Μεγάλου πολέμου.

Αλλά φευ, ματαία η ελπίς μου Ο Εζεκίας δεν θα προσέλθη.

Λαέ της Λευκωσίας. Ανόσια οι σύντροφοι, όργανα, σκοτεινοί άνθρωποι, αυτονομισταί προχθές συνταγματόφιλοι χθες, ενωτικοί σήμερον υπέρ της συγκυριαρχίας, πιθανώς αύριον αναλόγως του πνέοντος ανέμου που φυσά από την Μόσχαν επιζητούν να υποτάξουν όχι μόνον την εθνικήν σου συνείδησιν, όχι μόνον την ελληνικήν σου ψυχήν, αλλά και να σε καταστήσουν παγνίδι εις τα ανόσια της Κομινφόρμ τα χέρια.

Λαέ της Λευκωσίας.

Πρόκειται σε λίγες μέρες να αποφασίσης αν θα εμπλακής εις της κομμούνας τους ρυπαρούς όνυχας ή θα αποφύγης οριστικά και αμετάκλητα το μίασμα και το άγος. Η αποχή από τας κάλπας ισοδυναμεί με λιποταξίαν εν ώρα μαχης.

Ο κομμουνισμός δόλιος, πάντοτε ψευδόμενος, ελισσόμενος, υστερόβουλος, συκοφάντης, καταδότης, δηλαδή οππορτιουνιστής, εκμεταλλευτής της αληθείας διαστροφεύς, των αμαθών και αφελών παραπλανητής, των συνειδήσεων εκβιαστής, των ευπίστων και των ηλιθίων ρυκουλκός, ο μη πιστεύων παρά εις της Μόσχας τα κηρύγματα, προσπαθεί με πανούργα νεα τεχνάσματα, με ραδιουργίας βδελυράς και με ψεύδη ασύστολα να διαβάλη, να διασύρη διά να επιτύχη ότι ποθεί και ό,τι επιζητεί αδιάφορον με ποία ύπουλα και ανόσια μέσα.

Πρέπει να εννοήσωμεν τώρα που ακόμη δεν είναι αργά, ότι ο αγών αυτός δεν είναι αγών των κατά τας πόλεις και κωμοπόλεις συνδυασμών, δηλαδή ποίοι θα υπερισχύσουν και ότι ημείς όλοι είμεθα υπηρέται τους οποίους η υπόδουλος αυτή Νήσος εστράτευσε διά να επιτελέσωμεν το βαρύ εθνικόν καθήκον, να ταχθώμεν πάντοτε εις την πρώτην γραμμήν του πυρός, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι.

Λαέ της Λευκωσίας.

Την κρίσιμον αυτήν ώραν ας λάμψη και πάλιν όπως και προ τετραετίας η αστραπή της οργής σου, ας ακουσθή η βροντή του θυμού σου, ας πέση το αστροπελέκι της αιωνοβίας σου κατάρας εις των συντρόφων της Μόσχας τα ερυθρά οχηρά.

Λαέ της Λευκωσίας,

Με την διαύγειαν του ελληνικού σου μυαλού, που δεν το θολώνει της ρωσικής βότκας το δηλητήριον, που το αφίνει ανέγγικτον της κομμούνας το ανόσιον μίασμα, αποδύθου εις τον αγώνα με όλα τα όπλα της ψυχής σου και του ανικάνου σου πνεύματος, από την πλουσίαν οπλαποθήκην των ελληνικών παραδόσεων και κτύπησε αλύπητα και κατάμουτρα χωρίς έλεος και χωρίς οίκτον τον κάθε Μπολσεβίκον που αμειλίκτως υποσκάπτει τους εθνικούς μας πόθους και φράσσει τον δρόμον των πεπρωμένων του γένους μας.

Εις την εγερτήριον ταύτην προεισαγωγήν δεν θα εξαντλήσω απόψε της υπομονής σου τα όρια διά να αναπτύξω εν εκτάσει, αλλά μόνον εις αδράς γραμμάς την μεγαλεπήβολον συνέχειαν του προσεχούς προγράμματος της ερχομένης τετραετίας.

Ο εθνικός συνδυασμός του οποίου ηγούμαι παραμένει ο αυτός πλην, ενός μέλους του κ. Ζεμενίδη, αντικατασταθείς υπό του λαοφιλούς ιατρού κ. Νίκου Θεμιστοκλέους.

Καίτοι τρεις εκ των συνεργατών μου εκ του δημοτικού συμβουλίου εξέφρασαν από μηνών την παράκλησιν όπως τους απαλλάξω των καθηκόντων των ένεκα ασχολιών των, ενέστην εις τούτο, όχι διότι και άλλοι ανήκοντες εις την εθνικόφρονα παράταξιν ή εις το ιστορικόν Κυπριακόν Κόμμα δεν θα ηδύναντο να προσφέρουν τας υπηρεσίας των μετά της αυτής ευσυνειδησίας και τιμιότητος, αλλά διότι είχον την γνώμην ότι η σημερινή σύνθεσις του συνδυασμού ώφειλε να παραμείνη η αυτή διότι η σύνθεσις αύτη ενεκρίθη προ τετραετίας υπό της Εθναρχίας και κατωχυρώθη θριαμβευτικώς υπό της λαϊκής ετυμηγορίας κατά τας εκλογάς του 1949.

Δράττομαι όθεν αυτήν την στιγμήν της ευκαιρίας να ευχαριστήσω τους αγαπητούς συνεργάτες μου εκ βάθους καρδίας διότι υπήρξαν οι πολύτιμοι στυλοβάται του έργου μας εις την κοινήν προσπάθειαν να υπηρετήσωμεν πάντες με όλας μας τας δυνάμεις την αγαπητήν μας πρωτεύουσαν.

Η εμμονή μου να παραμείνη η αυτή σύνθεσις του μελλοντικού Δημοτικού Συμβουλίου ωφείλετο και κατά μέγα μέρος εις το ότι η ολοκλήρωσις του υπολοίπου προγράμματος της προσεχούς τετραετίας θα απερρόφα σχεδόν ολόκληρον την προσεχή τετραετή θητείαν μας και επομένως το σημερινόν Δημοτικόν Συμβούλιον, το οποίον είναι πλήρως κατατοπισμένους εις όλας τας λεπτομερείας του γιγαντιαίου υπό εκτέλεσιν έργου θα ήτο καταλληλότερον οιουδήποτε άλλου να χωρήση προς την εκτέλεσιν του προγράμματος με γοργότερον ρυθμόν ως θα σας αναφέρω απόψε εν περιλήψει και εν δυνατή συντομία, ποία τεράστια προβλήματα οικονομικής και άλλης φύσεως θα μας απασχολήσουν προσεχώς.

Κατερχόμενοι εις τον τραχύν εκλογικόν αγώνα υπεσχέθημεν τότε και υποσχόμεθα και σήμερον ότι και πάλιν δεν έχομεν παρά να σας προσφέρωμεν την πρόοδον, το νοικοκύρευμα, τον εξωραϊσμόν την τάξιν, την ησυχίαν και την ασφάλειαν, την ελευθερίαν της εργασίας.

Την Λευκωσίαν διά τους Λευκωσιάτας και όχι διά τον συρφερόντων κουβαλητών και των πρώην λαθροψηφοφόρων, οι οποίοι κατέφθανον προ ετών αθρόοι διά να θολώσουν τα νερά και να καταστήσουν το δημαρχείον κέντρον κομμουνιστικών συγκεντρώσεων.

Και όπως τότε δεν επετρέψατε διά της ψήφου σας εις την κομμουνιστικήν μειοψηφίαν να επιβληθή κατά την παρελθούσαν τετραετίαν επί των ώμων των Λευκωσιατών έτσι και τώρα δεν θα επιτρέψετε εις τους συντρόφους να καταδυναστεύσουν την πόλιν και τους πολίτας. Αλλά προ παντός, το έργον μας δεν είναι μόνον διά να σωθή η πόλις από το αίσχος του να πέση εις τα χέρια της κομμούνας, αλλά το έργον μας θα είναι έργον ανοικοδομήσεως και προόδου. Εργον μεγαλεπήβολον και αντάξιον των προσδοκιών σας, έργον άξιον της πρωτευούσης της Κύπρου.

Και τώρα θα μου επιτραπή να σας απασχολήσω εν κατακλείδι με το προσεχές πρόγραμμά μας.

Το πρόγραμμα του Εθνικού Συνδυασμού, το οποίον εξαγγέλλω ενώπιον σου, Λαέ της Λευκωσίας περιλαμβάνει 7 μέρη:

1. Το εθνικόν.

2. Τα έργα πρώτης ανάγκης

3. Εργα εξωραϊσμού και αναπτύξεως.

4. Ακακουφιστικά έργα.

5. Εργα πνευματικής προόδου.

6. Εργα ευποιίας, και

7. Εργα διοικητικά.

Μοναδικός, πρωταρχικός κύριος και ουσιώδης σκοπός εις τας επιδιώξεις μας θα είναι η Ενωσις της Κύπρου μετά της Ελλάδος, συμφώνως με την πολιτικήν της Εθναρχίας.

Θέλομεν την Ενωσιν μετά της Ελλάδος, με μίαν Ελλάδα χωρίς παζαρεύματα. Την θέλομεν έστω πτωχήν και αιμόφυρτον, με τα καπνίζοντα ερείπια της με τους βωμούς των Θεών και τους τάφους των ηρώων, της επάνω εις τους οποίους περπατεί η γνώριμη δόξα εις την έρημη γη.

Πάνω από τα άτομα και την ζωήν των είναι η αγάπη της ελευθερίας, είναι η πατρίς μιας αριστοτόκου φυλής, της οποίας το μεγαλείον σαλπίζει η ιστορία και αντιλαλεί κάθε της γης γωνία.

Θέλομεν την Ελλάδα, την μητέρα μας, διότι μόνον η Ελλάς είναι το μοναδικόν και ανυπέρβλητον παράδιεγμα Εθνους ηρωϊκού, το οποίον ήσκησεν ως έργον την αρετήν και δεν

είχε τίποτε άλλο, εις τον νούν ειμή μόνον την ευθανασίαν, τον αγώνα μέχρι θανάτου, υπέρ των ιερών και οσίων, τον αγώνα μέχρι θανατου υπέρ των ιερών και οσίων. Τον αγώνα, κύριοι Εγγλέζοι, ο οποίος εξισώνει τον άνθρωπον προς τον Θεόν, τον αγώνα ο οποίος ανυψώνει την πατρίδα εις ιδέαν και σύμβολον.

Κυπριακέ Λαέ.

Από του εξώστου αυτού καταγέλλω την Κυβέρνησιν της Κύπρου, η οποία διά του δημοσιευθέντος Νόμου περί εξηλεκτρισμού μας "ελήστευσεν" εν μέσει οδώ και εν πλήρει μεσημβρία.

Περιουσία ενός και πλέον εκατομμυρίου λιρών, η οποία θα ήτο κτήμα του δήμου μετά μίαν εικοσιπενταετίαν και αποφέρουσα σήμερον κέρδη 110.000 λιρών ποσόν το οποίον σήμερον αντιστοιχεί με το ετήσιον εισόδημα του δήμου απεσπάσθη από τας χείρας μας με το έτσι θέλω. Υπό την ευλογίαν της συντηρητικής Κυβερνήσεως, η οποία κάπτεται υπέρ του σεβασμού των κεκτημένων δικαιωμάτων.

Η αυτή "ληστρική" πράξις, ως πράξις δημοσίας ωφελείας εφηρμόσθη και διά τους άλλους Δήμους. Πάντες δε οι Δήμοι από τινος ανεθέσαμεν την υπεράσπισιν των δικαιωμάτων μας και εν ανάγκη προσφυγής μας εις Αγγλίαν εις τον διαπρεπή δικηγόρον κ. Στέλιον Παυλίδην, πρώην γενικόν Εισαγγελέα. Εκτός, όμως τούτου, θα ζητήσωμεν όπως οι δήμοι αντιπροσωπεύωνται εις την επιτροπείαν εξηλεκτρισμού και θα επιμείνωμεν εις την ελάττωσιν του ηλεκτρικού ρεύματος, τόσον διά τον φωτισμόν όσον και διά την βιομηχανίαν και την οικιακήν χρήσιν.

Εις το ζήτημα της διενεργούσης νυν υπό του οικείου τμήματος εργασίας δια την επανεκτίμησιν της ακινήτου περιουσίας επι τη βάσει της τρεχούσης τιμής όταν αύτη θα περατωθή δεν θα επιμείνωμεν εις το 10 τοις χιλίοις όπως σήμερον αλλά υποσχόμεθα θα ορίσωμεν το ποσοστόν αναλόγως με την μέλλουσαν να καθορισθή αξίαν βάσιν της νέας επανεκτιμήσεως ούτως ώστε η επιβάρυνσις να είναι ανεπαίσθητος.

Θα επιμείνωμεν όπως μη εξαιρούνται του σχολικού φόρου οι ακτήμονες, αλλά να πληρώνουν και ούτοι επί τη βάσει του φόρου εισοδήμαστος.

Θα επιδιώξωμεν την κατάργησιν του φόρου κληρονομίας και την σημαντικήν ελάττωσιν της κλίμακος του φόρου εισοδήματος.

Θα εξαιρεθούν όλοι οι κερδίζοντες ολιγώτερον των 600 λιρών, διότι το ποσόν τούτο αντιστοιχεί προς 100 λίρας προπολεμικάς. Η Κύπρος εξ άλλου δεν συντηρεί στρατόν, στόλον ή αεροπορίαν.

Διεύρυνσις αρτηριών της πόλεως και καταναγκαστική αλλοτρίωσις διαφόρων κτημάτων διά δημιουργίαν πλατειών και νέων ανοιγμάτων και νέων πνευμόνων.

Ασφαλτόστρωσις όλων των οδών των εκτός των τειχών κειμένων διά δανείου 250.000 λιρών το οποίον μας προσφέρουν 2 αγγλικαί εταιρείαι.

Το ποσόν τούτο, το οποίον θα πληρώσουν οι ιδιοκτήται

οικοπέδων και οικιών, θα αποπληρωθή εις 10 ή 15 έτησίας δόσεις.

Ενθάρρυνσις πάσης πνευματικής προσπαθείας και μουσικής κινήσεως, και,

Ιδρυσις Θερινού Θεάτρου επί ενός προμαχώνος διότι τα οικονομικά του δήμου επί μίαν δεκαετίαν δεν θα δυνηθούν να αντεπεξέλθουν εις την ίδρυσιν χειμερινού θεάτρου.

Καλλωπισμός και περαιτέρω χρησιμοποίησις των προμαχώνων και της τάφρου διά παιδικούς κήπους, αθλητικά γήπεδα, προτιμωμένων πάντως των σχολείων.

Λειτουργία του Μελάθρου Ευγηρίας εις το ήδη επισκευασθέν κτίριον του Απομονωτηρίου.

Μετά την κατάργησιν των αμαξών ικανοποιητική ρύθμισις του τόπου σταθμεύσεως αυτοκινήτων.

Ιδρυσις μονίμων υποεπιτροπειών, εξωραϊσμού και ενοριακών επιτροπειών διά την εξέτασιν των ενοριακών ζητημάτων.

Ο Δημόσιος Κήπος θα περιέλθη εις τον Δήμον.

Αύξησις του αριθμού των κλινών απόρων του Κυβερνητικού Νοσοκομείου και ενεργοτέρα σύμμετοχή του δήμου εις τα της λειτουργίας του.

Συναρωγή εις το έργον της Κοινωνικής Προνοίας, τιθεμένης ταύτης επί καλλιτέρων βάσεων και όλων των φιλανθρωπικών ιδρυμάτων και σωματείων.

Δενδροφύτευσις των διαφόρων Λεωφόρων και Πλατειών.

Η λύσις του ζητήματος της στέγης εξέφυγε προς το παρόν των χειρών μας, εφ' όσον η Κυβέρνησις ήδη καστήρτισεν υπό την προεδρίαν του Γενικού Εισαγελέως κ. Κρίτωνος Τορναρίτη μεγάλην επιτροεπείαν η οποία θα επιληφθή οσονούπω του ζητήματος τούτου και η οποία θα λάβη υπ' όψιν τας εισηγήσεις μας, τας οποίας έκαμαν διά την εξεύρεσιν των χρημάτων, όταν υποχρεωθούν οι 56 Ασφαλιστικαί εταιρείαι να επενδύουν εν Κύπρω καθ' έκαστον έτος το ήμισυ των εισπράξεων των από τα ασφάλιστρα και τα οποία να μη διοχετεύωνται εις το εξωτερικόν, αλλά να παραμένουν εν Κύπροω.

Ιδρυσις Ψυγείου εις την Κεντρικήν Δημ. Αγοράν.

Προστασία των εργατών.

Ριζική αναθεώρησις του περί Δήμων Νόμου και των δημοτικών Κανονισμών και κυρίως του παλαιοντολογικού φορολογικού συστήματος.

Ο Οικονολόγος καθηγητής κ. Αγαπητίδης, ο οποίος κληθείς ειδικώς εξ Αθηνών πέρυσι εμελέτησε τα της λειτουργίας του δήμου υπέβαλεν εμβριθή μακράν έκθεσιν επί τη βάσει των νεωτάτων πορισμάτων της οικονομολογίας και προέβη εις οργάνωσιν των του δήμου. Οταν θα εκλεγώσι τα νέα δημοτικα συμβούλια της Νήσου η έκθεσις αύτη θα υποβληθή εις κοινήν συνεδρίαν όλων των δημοτικών αρχών.

Ιδού εν αδρά σκιαγραφία τα κυριώτερα σημεία του προγράμματος του εθνικού μας συνδυασμού. Ηκούσατε, Κρίνετε. Αποφασίσατε.

Λαέ της Λευκωσίας,

Εχομεν την δικαίαν αξίωσιν να προσέλθουν πάντες οι ψηφοφόροι εις τας κάλπας, υπερήφανοι, φανατικοί, πραγματικοί δημόται, εμφορούμενοι από δημόσιον πνεύμα και να ψηφίσουν κορδόνι και μόνον κορδόνι, αρχίζοντες από τον Θεμιστοκλήν Δέρβην και τελειώνοντες εις τον όγδοον της σειράς, τον Νίκον Θεμιστοκλέους.

Να απορρίψουν με αυταπάρνησιν κάθε επηρεασμόν οποθενδήποτε προερχόμενον και να ψηφίσουν κορδόνι.

Κορδόνι και πάλιν κορδόνι. Αυτό ας είναι το σύνθημά μας. Εκλεκτικοί ψήφοι αποτελούν του αγώνος προδοσίαν εσχάτην και κεβεζελίκκι άξιον οπερέττας να λαμβάνωνται υπ' όψιν αι ορφαναί κάλπαι. Υηλά κρατούντες της σημαίαν της εθνικής μας ιδεολογίας ενώπιον του εκπνεύντος τέρατος της κομμούνας υπερασπίζομεν την τιμήν και το γόητρον ελευθέρων ανθρώπων, ψηφίζοντες κορδόνι και πάλιν κορδόνι. Η λαϊκή ψήφος πρέπει να μεταβληθή εις παλλαϊκόν κύμα διά να σαρώση της κομμούνας τα τέρατα.

Την μεταπροσεχή Κυριακήν η εθνική πρωτεύουσα με την δύναμιν και την λάμψιν που θα της δώση η ψήφος του Λαού θα αναγράψη και πάλιν εις τας δέλτους της Ιστορίας της ότι ετίμησε το μεγάλον της όνομα, και ότι δεν εκηλίδωσε την εθνικήν της υπόληψιν.

Ας διαδηλωθή ακόμη μίαν φοράν όπως και προ τετραετίας με δύναμιν, ας επαναληφθή εις όλους τους τόνους το σύνθημα η μυριόστομος ιαχή "όχι η κομμούνα δεν θα περάση" Αέρα. Κορδόνι και μόνον κορδόνι. Η Λευκωσία όπως και η Ελλάδα ποτέ δεν θα πεθάνει.

Ζήτω η Λευκωσία. Ζήτω η Ενωσις".