25.4.1952: Η oμιλία τoυ Μητρoπoλίτη Κυρηνείας Κυπριαvoύ για τo Εσωτερικό Μέτωπo στηv πρώτη Εθvoσυvέλευση στov Καθεδρικό vαό Αγίoυ Iωάvvoυ στη Λευκωσία.

S-949

25.4.1952: Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΥΡΗΝΕΙΑΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΕΘΝΟΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟ ΝΑΟ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ

Μετά την προσφώνηση του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στην πρώτη Εθνοσυνέλευση που συγκάλεσε στον Καθεδρικό ναό Αγίου Ιωάννου μίλησαν ο Μητροπολίτης Κυρηνείας Κυπριανός ο Γυμνασιάρχης του Παγκυπρίου Γυμνασίου Κωνσταντίνος Σπυριδάκις, ο Εθναρχικός Σύμβουλος Σάββας Χρίστης, ο Ζήνων Ρωσσίδης και ο δήμαρχος Πάφου Χρ. Γαλατόπουλος και ακολούθησε ευρεία συζήτηση.

Είπε στην ομιλία του ο Μητροπολίτης Κυρηνείας Κυπριανός που μίλησε με θέμα "Η ισχυροποίησις και κατοχύρωσις του εσωτερικού Κυπριακού Μετώπου:

"Εις ουδέν θα ωφέλει, αντιθέτως δε θα επέτεινε την ζημίαν, εάν δεν ανωμολογείτο, ότι το εσωτερικό καλούμενο μέτωπο του Ιερού Κυπριακού αγώνος, όπερ και αποτελεί την βάσιν και το θεμέλιον τούτου, ενεφάνισεν από τινος ανησυχητικά και ολονέν ευρυνόμενα τα ρήγματα.

Πικρόν, αλλ' αληθές και αναγκαίον να διακηρυχθή, ότι η καθολικότης της άνευ όρων αξιώσεως περί ενώσεως ήτις τόσον μεγαλειωδώς και περιλάμπρως, διετρανώθη κατά το 1950, δεν διακρίνει ατυχώς, τον Κυπριακόν Αγώνα σήμερον.

Κραυγαί απαίσιοι, όσον αι δυσσεβείς, υπέρ εγκαταλείψεως της εθνικής γραμμής της ενώσεως και μόνον της Ενώσεως ακούονται εκ διαφόρων κατευθύνσεων, υπό το πρόσχημα δε της ασκήσεως συνετής και εκ των πραγμάτων, δήθεν επιβεβλημένης πολιτικής, ως ούσης τάχα ανεφίκτου εν τω παρόντι της Ενώσεως μεθοδοποιείται και συστηματοποιείται η βδελυρά επιδίωξις αλλοιώσεως του φρονήματος των Ελλήνων της Κύπρου και η ύπουλος προσπάθεια υπονομεύσεως του ηθικού τούτων.

Είναι θλιβερόν, αλλ' επιβεβλημένον να διαπιστωθή, ότι εκπρόσωποι λεγόμενοι του εθνικόφρονος κόσμου, εφωράθησαν επιλήσμονες των βαρυνουσών τούτους διά τον αγώνα υποχρεώσεων και επολιτεύθησαν προσφάτως έτι, άντικρυς των επιταγών της ελληνικής αξιοπρεπείας και φιλοτιμίας, αυτόχρημα δ' αποκαρδιωτική πρόκειται η στάσις μερίδος του εγχωρίου τύπου, όστις και εν συνόλω από τινος επιδεικνύει την προγενεστέραν μαχητικότητα του, οιονεί προδίδων ούτως ουχί ακράδαντον την πίστιν περί το δίκαιον και την δικαίωσιν του διεξαγομένου αγώνος, εμβάλλων την αμφιβολίαν και ενσπείρων την ηττοπάθειαν.

Ευνόητον εκ τούτου διατί κατέπεσεν ο ενθουσιασμός, εμαράνθη ο ζήλος και υπέστη ύφεσιν ο αγωνιστικός παλμός των Κυπρίων.

Πρόδηλος όμως και η επείγουσα ανάγκη μετατροπής της αφορήτου ταύτης καταστάσεως. Διότι ως επιγραμματικώς διεκήρυξε διά του από 10ης Οκτωβρίου 1947, ιστορικού διαγγέλματος του ο άκαμπτος και απτόητος ηγέτης της Νήσου, ο αιωνίας μνήμης εθνομάρτυς και Εθνάρχης αυτής Μακάριος ο από Κυρηνείας, "ότι παραβλάπτει τον ιερόν ημών αγώνα δεν είναι αι κυβερνητικαι δηλώσεις και προθέσεις, αλλ' η λιποψυχία και τα σφάλματα τινών εξ ημών".

Δέον να ανασυντάξωμεν τας διά τον αγώνα δυνάμεις και αφόβως αποκαθάρωμεν τας τάξεις τούτου εκ στοιχείων μη ακεραίων εθνικώς και ηθικώς υπόπτων δ' εκ τούτου θωρούμενων υπό του κοινού, αρνουμένου να περιβάλη ταύτα διά της εμπιστοσύνης του, ήτις τυγχάνει απολύτως αναγκαία και απαραίτητος διά την επιτυχή και τελεσφόρον διεξαγωγή του εθνικού ημών αγώνος.

Είναι καιρός πλέον να χωρήσωμεν αποφασιστικώς επί το έργον τούτο, παραλλήλως σε να συστηματοποιήσωμεν την διά τον Αγώνα δράσιν και δη:

"α) Διά συστηματικής αντιδράσεως και αντιμετωπίσεως του κύματος εκφυλισμού, όστις διαβιβρώσκει και διεισδύει ημέρα τη ημέρα βαθύτερον εις τον οργανισμόν του λαού μας, αμβλύνων και τας αγωνιστικάς δυνάμεις τούτου, προς χαράν άρρητον του βρεττανού επιδρομέως.

β). Δια στενωτέρας προς τον τύπον επαφής κι όταν ενδείκνυται δι' εγκαίρου ενημερώσεως και κατατοπίσεως τούτου υπό του γραφείου εθναρχίας, ώστε η όλη αρθρογραφία, εκδήλωσις και εμφάνισις του να διέπηται υπό του στοιχείου του συντονισμού και διαπνέηται υπό αγωνιστικού παλμού.

γ). Δι ενάρξεως και συνεχίσεως αδιαλείπτου διαφωτίσεως πάντων, κατ' εξοχή δε της υπαίθρου, περισκεπτομένων τακτικώς ταύτην των ηγετικών παραγόντων, μάλιστα δε των πεπροικισμένων διά του χαρίσματος του λόγου, εγκρίσει πάντοτε και καθοδηγήσει υπό του γραφείου Εθναρχίας.

δ). Διά κινητοποιήσεως των ιερέων, διδασκάλων επιστημόνων και ανθρώπων του πνεύματος εθνικών κομμάτων και παρατάξεων, οργανώσεων και σωματείων και πασών εν γένει των διαθεσίμων τοπικών δυνάμεων, ότε, δημιουργουμένου ούτω παγκυπρίου συναγερμού, κατ' αντανάκλασιν θα κινητοποιηθή σραστικότερον και το πανελλήνιον, θα συγκινηθή δε η παγκόσμιος κοινή γνώμη.

ε). Διά καταβολής πάσης εφικτής προπαθείας προς απόσπασιν της μεγάλης μάζης των εις τα κομμουνιστικά δίκτυα εμπλακέντων εργατών.

στ). Δι' εξασφαλίσεως ικανών οικονομικών πόρων, συνεισφερόντων πάντων, προ παντός δε των ευπόρων, προς σχηματισμόν ισχυρού ταμείου άνευ της υπάρξεως του οποίου δυσχερέστατον αποβαίνει και το έργον της επί του κυπριακού διαφωτίσεως της διεθνούς κοινής γνώμης, δι' ιδρύσεως γραφείων επί τούτω εν τω εξωτερικώ ιδία δ' εν Αμερική.

ζ). Δι' αναλήψεως σταυροφορίας προς μετάπεισιν και συνειδητοποίησιν και υπό των παραπλανηθέντων, ότι μόνον διά της υπό οιασδήποτε περιστάσεις αδιαλλάκτου, απαρασαλεύτου και απτοήτου εμμονής και προσηλώσεως εις το σύνθημα "Ενωσις και μόνον Ενωσις" και "μακράν από συντάγματα, μακράν από τας κάλπας" θα επιτευχθή, Θεού δ' ευδοκούντος πολύ συντόμως η περιπόθητος Κυπριακή ελευθερία.

Μόνον ούτω θ'αναζωογονηθή ο μαρανθείς ενθουασιασμός του Κυπριακού λαού, θ'αναπτερωθή το φρόνημα και θα αναρριπισθή η αγωνιστικότητα αυτού. Μόνον ούτω θα ισχυροποιηθή και κατοχυρωθή το εσωτερικόν κυπριακόν μέτωπον, άνευ ευσταθείας του οποίου αδιανόητος αποβαίνει η διεξαγωγή απελευθερωτικού διά την Κύπρον αγώνος. Μόνον ούτω θα εξανεμισθώσι και νυν και θα διαλυθώσιν, ως νέφος καπνού πάσαι αι ανθενωτικαί σκευωρίαι της ιμπεριαλιστικής αγγλοκρατίας. Μόνον ούτω θα επισπευθή η ημέρα της εθνικής ημών αναστάσεως, της πολυποθήτου μετά της μητρός Ελλάδος Ενώσεως, δι' ην ευνοϊκοί όσον ουδέποτε άλλοτε είναι οι σημερινοί εξωτερικοί παράγοντες.

Ζήτω η Ενωσις".