27.1.1947: Τα πρακτικά της Βoυλής τωv Ελλήvωv τo 1947 -1948. Ο πρωθυπoυργός Δ. Μάξιμoς διαβεβαιώvει ότι η Ελληvική Κυβέρvηση ακoλoυθεί πoλιτικήv ίσης φιλίας πρoς όλoυς τoυς συμμάχoυς της.

S-819Β

27.1.1947: ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟ 1947-1948: Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ Δ. ΜΑΞΙΜΟΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΝ ΙΣΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΤΗΣ

Το ενωτικό δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950 δεν ήλθε ξαφνικά από τον ουρανό για την ελληνική Κυβέρνηση και τους Ελληνες πολιτικούς ευρύτερα.

Αντίθετα όλοι τηρούνταν ενήμεροι για τους αγώνες των Ελλήνων Κυπρίων για ένωση μέσω υπομνημάτων τουλάχιστον προς την ελληνική Βουλή και άλλων αποστολών στην Ελλάδα που προσπαθούσαν είτε να ενημερώσουν τους πολιτικούς είτε να διαπιστώσουν τις προθέσεις τους.

Μπορεί οι πολιτικοί, ιδιωτικά, να προσπαθούσαν να ικανοποιήσουν τους Ελληνες Κυπρίους τασσόμενοι στο πλευρό τους ή υποδεχόμενοι ευμενώς τους Κυπρίους, αλλά δημόσια ήταν πολύ δύσκολο να τοποθετηθούν και να υποσχεθούν ανάληψη δράσης για επίτευξη της ένωσης λόγω των πολλών προβλημάτων που η Ελλάδα αντιμετώπιζε γενικότερα.

Πρώτα ήταν ο εμφύλιος πόλεμος που κατέτρωγε τα σωθικά της Ελλάδας, όπου ήταν πολύ δύσκολο να υπάρξει σταθερή κυβέρνηση που να μπορούσε να δώσει υποσχέσεις.

Δεύτερο, όμως, και σοβαρότερο ήταν το βραχυκύλωμα που είχε επιβληθεί στην Ελλάδα ευρύτερα από τους αγγλοαμερικανούς αυτή την περίοδο, όχι όμως αδικαιολόγητα για τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις.

Αντιμετωπίζοντας τους κομμουνιστές στον εμφύλιο η ελληνική Κυβέρνηση εξαρτάτο απόλυτα από τη βοήθεια- στρατιωτική και οικονομική- από τη Βρετανία και την Αμερική με αποτέλεσμα οι πρεσβευτές των δύο χωρών να συμπεριφέρονται ως υπερκυβερνήτες της χώρας και να ανεβοκατεβάζουν μέχρι κυβερνήσεις.

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες η εκάστοτε ελληνική Κυβέρνηση ήταν αδύνατο να αναλάβει πρωτοβουλίες υπέρ της Ενωσης της Κύπρου με την Ελλάδα και να έλθει σε σύγκρουση με τη Βρεττανία.

Με το Κυπριακό ασχολήθηκε η ελληνική Βουλή σε διάφορες περιπτώσεις κατά την διετία (1947-1948). Τα πρακτικά της ελληνικής Βουλής αυτή την περίοδο έχουν ως εξής:

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΙΣ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1947:

Δ. ΜΑΞΙΜΟΣ: Η Κυβέρνησις ομιλούσα περί των εθνικών μας θεμάτων, αποβλέπει μετά συγκινήσεως προς την Μεγαλόνησον της οποίας παραμένουν ακλόνητοι οι δεσμοί με την μητέρα Πατρίδα και της οποίας οι πόθοι ευρίσκουν βαθείαν ανταπόκρισιν εις την συνείδησιν του Εθνους (χειροκροτήματα).

Η εξωτερική πολιτική της Ελλάδος έχει χαραχθή κατά τρόπον ομόφωνον από όλα τα πολιτικά κόμματα, είναι η πολιτική της "ίσης φιλίας" προς όλους τους μεγάλους συμμάχους

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΙΣ 26 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1947:

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τέλος έλαβον την 14 Φεβρουαρίου ε.ε. εκ μέρους της Κυπριακής Εθναρχίας το εξής τηλεγράφημα:

"Εξοχώτατον Πρόεδρον Βουλής Ελλήνων, Αθήνας

Κατόπιν δηλώσεων υπουργού Αποικιών εν Λονδίνω προς Εθνικήν Κυπριακήν Πρεσβείαν, κατά 7 Φεβρουαρίου 1947 ότι τα εκάστοτε περί Κύπρου διαβήματα και δηλώσεις των ελληνικών Κυβερνήσεων εξέφραζον απλώς πόθον, ουχ όμως αξίωσιν ενώσεως Κύπρου μετά Μητρός Ελλάδος, Συμβούλιον Εθναχίας Κύπρου εξ ονόματος ελληνικού Κυπριακού Λαού ποιείται θερμοτάτην έκκλησιν προς Βουλήν των Ελλήνων όπως εκφράση αύτη διά του πλέον σαφούς και κατηγορηματικού τρόπου την θέλησιν του Εθνους, όπως ενσωματωθή η Κύπρος εις το ελληνικόν Κράτος και όπως εξουσιοδοτήση ελληνικήν Κυβέρνησιν να θέση το ζήτημα ως Εθνικήν ελληνικήν αξίωσιν παρά τη φίλη και συμμάχω Βρεττανική Κυβερνήσει.

Κυρηνείας Μακάριος".

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΙΣ 13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1948: Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Μακάριος διά τηλεγραφήματος του προς το Προεδρείον της Βουλής εκφράζει τας ευχαριστίας του προς την Αναθεωρητικήν Βουλήν των Ελλήνων διά τα αποσταλέντα αυτώ συγχαρητήρια και εύχεται ταχείαν εκπλήρωσιν του κοινού ιερού πόθου της Ενώσεως της Κύπρου μετά της μητρός Πατρίδος.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΙΣ 20 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1948:

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ανακοινώ εις την Βουλήν το κάτωθι υπόμνημα υποβληθέν υπό της Κεντρικής Επιτροπής Εθνικών Δικαίων:

Προς

την Δ. Αναθεωρητικήν Βουλήν των Ελλήνων

Αθήνας

Κύριε Πρόεδρε,

Η Κεντρική Επιτροπή των Ελληνικών Δικαίων, λαμβάνει τη τιμήν, διά του παρόντος εγγράφου της ν' απευθυνθή ευσεβάστως προς την αναθεωρητικήν Βουλήν των Ελλήνων.

Θεωρούμεν επιτακτικόν ημών καθήκον, να επικαλεσθώμεν την προσοχήν των αντιπροσώπων του Εθνους περί θέματος προσφιλεστάτου εις πάσαν ψυχήν ελληνικήν, του οποίου όμως η τελματώδης κατάστασις ανησυχεί σοβαρώς ημάς και ολόκληρον τον ελληνισμόν.

Πρόκειται περί ελληνικωτάτης Κύπρου, της οποίας η ενωτική κραυγή και η εις πάσαν περίστασιν δι' αίματος και θυσιών συμμετοχή της εις όλους τους εθνικούς μας αγώνας και η ομόθυμος αφοσίωσις της εις τα μεγάλα ιδανικά της φυλής, κυριαρχούν εις τη σκέψιν και την καρδίαν των Ελλήνων και εγιγάντωσαν την εθνικήν θέλησιν διά την ταχείαν αυτής εθνικήν αποκατάστασιν.

Δεν πρόκειται να επιχειρηματολογήσωμεν περί ζητήματος, το οποίον δεν έπρεπε και να θεωρήται ζήτημα. Την ένωσιν της Κύπρου επιβάλλει η δικαικοσύνη, η σφοδρά επιθυμία του Εθνους να κρατηθή ενισχυμένη η ελληνοαγγλική φιλία το κοινόν πολιτικόν συμφέρον των δύο φίλων λαών εις την ανατολικήν Μεσόγειον.

Αλλ' ως μη ώφειλεν η Αγγλία διά της εν Κύπρω πολιτικής της κρατεί εις αγωνιώδη κατάστασιν και την μεγαλόνησον και το Εθνος ολόκληρον.

Νομίζομεν, Κύριε Πρόεδρε, ότι επιβάλλεται να προληφθή η δημιουργία εν Κύπρω καταστάσεων, αίτινες θα εδυσχέραινον την ευκταίαν λύσιν του κυπριακού ζητήματος, δι' ης το Εθνος θα καταστή ελεύθερον να έχη εστραμμένην ολόκληρον την προσοχήν του προς Βορράν, όπου κινδυνεύει και η χώρα ημών και τα συμφέροντα της Μεγάλης συμάχου μας εν τη Μεσογείω και Μ. Ανατολή και νομίζομεν περαιτέρω ότι σήμερον, οπότε γίνονται ζυμώσεις πολιτικαί στενώς συνδεδεμέναι μετά της εν Μεσογείω καταστάσεως, ενδείκνυται, όπως ακουσθή η φωνή και η θέλησις της Ελλάδος υπέρ της εθνικής αποκαταστάσεως της Κύπρου προς την οποίαν μετά τόσον πόθου και τόσον αγωνιώδους προσδοκίας στρέφει την προσοχήν του το Εθνος.

Του πόθου τούτου ακριβώς και ταύτης της αγωνίας γινόμεθα σήμερον, κύριε Πρόεδρε, ερμηνείς, υποβάλλοντες εις την εθνικήν αντιπροσωπείαν την σκέψιν, όπως ζητήση παρά της Κυβερνήσεως την έναρξιν φιλικών συνομιλιών περί του ζητήματος και όπως ακουσθή υπερήφανος από της Βουλής των Ελλήνων η φωνή της Ελλάδος, ζητούσης παρά της κραταιάς φίλης και συμάχου δικαιοσύνην, και ανταποκριθή εις την ιεράν κραυγήν της ενώσεως η οποία ακούεται από πάσης γωνίας της κυπριακής γης, συγκλονίζουσα την Ελλάδα ολόκληρον,

Μετά βαθυτάτης τιμής

Ο Πρόεδρος + Αργυροκάστρου Παντελεήμων, Ο Γενικός Γραμματεύς

Β. Κ. Σαμαρτζής