13.7.1947: ΣΕΚ, ΠΕΚ, και άλλες oργαvώσεις της Δεξιάς απoρρίπτoυv συμμετoχή στη Διασκεπτική εvώ η Αιστερά απoδέχεται τηv πρόσκληση τoυ κυβερvήτη Λόρδoυ Ουίvστερ.

S-782

13.7.1947: ΣΕΚ ΠΕΚ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΔΙΑΣΚΕΠΤΙΚΗ ΕΝΩ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΛΟΡΔΟΥ ΓΟΥΙΝΣΤΕΡ

Την πρόσκληση του Κυβερνήτη στη Διασκεπτική απέρριψαν μια μια όλες οι οργανώσεις της Δεξιάς που προσκλήθηκαν.

Η ΣΕΚ απέρριψε την πρόσκληση από την πρώτη μέρα και στη συνέχεια ακολούθησαν ΠΕΚ, καθηγητές, γιατροί, δικηγόροι, δημοσιογράφοι και άλλοι.

Χαρακτηριστική ήταν η απάντηση της Παναγροτικής Ενωσης Κύπρου, που αποτελούσε τη συνισταμένη των οργανωμένων γεωργών της Δεξιάς.

Στην απαντητική επιστολή της ΠΕΚ, την οποία υπέγραφε ο Γενικός Γραμματέας της οργάνωσης Κυριάκος Παύλου Ρωσσίδης αναφερόταν ότι η συνέλευση του Ανωτάτου Αγροτικού της Συμβουλίου και των επαρχιακών αγροτικών συμβουλίων, αφού εξέτασε την πρόσκληση στη Διασκεπτική αποφάνθηκε ότι ο αγροτικός κόσμος της νήσου:

"Αποτελών την μεγίστην πλειονοψηφίαν των κατοίκων αυτής, πιστός εις τας μακραίωνας παραδόσεις και τους Εθνικούς θεσμούς της Ελληνικής Πατρίδος, θα διέπραττε σοβαρόν παράπτωμα, αυτόχρημα, προδοσίαν, απέναντι της Ιστορίας του, εάν συμμετείχεν εις πράξιν και διάβημα, το οποίον θα ήτο άλλο, παρά η ενσωμάτωσις και συνένωσις της Νήσου μετά της μαρτυρικής αιωνίας και υπερενδόξου Μητρός ημών Ελλάδος".

Επομένως, προστίθετο "η συμμετοχή εις την προτεινομένην Συνδιάσκεψιν θ' απετέλει συνεργασίαν διά την παράτασιν της Εθνικής δουλείας της Ελληνικής Νήσου και θα είμεθα ανάξιοι της Πατρίδος, εάν εφαινόμεθα ένοχοι και υπεύθυνοι παρατάσεως της δουλείας της και επί μίαν έστω ημέραν".

Αναφερόταν στη απαντητική επιστολή της ΠΕΚ:

"Ο ευσεβάστως υπογεγραμμένος λαμβάνω την τιμήν ν' ανακοινώσω προς την Υμετέραν εξοχότητα την απόφασιν της Παναγροτικής Ενώσεως Κύπρου, της Οργανώσεως του αγροτικού πληθυσμού της νήσου, την οποίαν έλαβε σήμερον εν Λευκωσία εν ευρεία συνεδριάσει του Ανωτάτου Αγροτικού Συμβουλίου και των επαρχιακών αγροτικών συμβουλίων, υπό την προεδρίαν μου επί του θέματος της συμμετοχής ή μη της Οργανώσεως, εις την Συμβουλευτικήν Διάσκεψιν επί του προτεινομένου μελλοντικού συντάγματος της Νήσου, συνωδά προς την προκήρυξιν της Υμετέρας Εξοχότητος, ημερομηνίας 9 Ιουλίου 1947.

Η συνέλευσις διαδηλοί ότι ο ελληνικος αγροτικός πληθυσμός της Νήσου, αποτελών την μεγίστην πλειονοψηφίαν των κατοίκων αυτής, πιστός εις τας μακραίωνας παραδόσεις και τους Εθνικούς θεσμούς της Ελληνικής Πατρίδος, θα διέπραττε σοβαρόν παράπτωμα, αυτόχρημα, προδοσίαν, απέναντι της Ιστορίας του, εάν συμμετείχεν εις πράξιν και διάβημα, το οποίον θα ήτο άλλο, παρά η ενσωμάτωσις και συνένωσις της Νήσου μετά της μαρτυρικής αιωνίας και υπερενδόξου Μητρός ημών Ελλάδος. Η συμμετοχή εις την προτεινομένην συνδιάσκεψιν, θα απετέλει συνεργασίαν διά την παράτασιν της εθικής δουλείας της ελληνικής νήσου, και θα είμεθα ανάξιοι της Πατρίδος, εάν εφαινόμεθα ένοχοι και υπεύθυνοι παρατάσεως της δουλείας της και επί μίαν έστω, ημέραν.

Είναι μεγάλαι και ελκυστικαί αι επαγγελίαι σας, Εξοχώτατε, αι εκπορευόμεναι εκ του διαγγέλματος σας, ως από κέρατος Αμαλθείας, περί δαψιλών αγαθών εκ της μελλούσης διακυβερνήσεως της νήσου υπό την κυριαρχίαν σας, αλλά δι' ημάς υπάρχει εν και μόνον αγαθόν, η εθνική μας ελευθερία και η ενσωμάτωσις της νήσου μας μετά του ομαίμονος ομογλώσσου, ομοθρήσκου και ομοφύλου ελληνικού κράτους.

Η Υμετέρα Εξοχότης, χαρακτηρίζει, κατά λογικήν συνακολουθείαν την εμμονήν εις την πολλάκις διακηρυχθείσαν αξίωσιν του ελληνικού Κυπριακού λαού, περί αναγνωρίσεως και εις αυτόν του στοιχειώδους δικαιώματος της αυτοδιαθέσεως και εθνικής των Λαών αποκαταστάσεως ως μη καλής πίστεως και μη εμπνεομένην από καλάς διαθέσεις διά το καλόν του τόπου. Αλλά προκειμένου περί εμμονής των Λαών της Βούρμας, Ινδιών κλπ εις την εθνικήν των ανεξαρτησίαν και ελευθερίαν, ο εντιμότατος Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρεττανίας δεν σκοπεύει να κρατήσει διά της βίας κανένα Λαόν υπό την κυριαρχίαν της.

Αν αι λέξεις αυταί έχουν το νόημα, το οποίον αποδίδει εις αυτάς η στοιχειώδης λογική, τότε ασφαλώς η Μεγάλη Βρεττανία θα ώφειλε να εφαρμόση την διακήρυξιν ταύτην πολύ περισσότερον επί της Κύπρου, η οποία αποτελεί τμήμα της ελληνικής γης, γεννησάσης την ελευθερίαν, την δόξαν και τον ελληνικόν Πολιτισμόν, ο οποίος έχει εμπνεύσει και εις την Υμετέραν Εξοχότητα Θαυμασμόν, ως αύτη προσφάτως εδήλωσε προς την παγκόσμιον Κοινήν Γνώμην. Αλλως, αι διακηρύξεις και εξαγγελλόμεναι εκάστοτε Πολιτικαί αρχαί υπό των εκπροσώπων της Μεγάλης Βρεττανίας δεν θα διεξεδίκουν ευλόγως της Βρεττανικής ηθικής τάξεως, αλλ' ως συγκαλυπτουσών τας υπό της ανάγκης και των εκάστοτε περιστάσεων, επιβαλλομένας διατυπώσεις.

Είμεθα πεπεισμένοι, Εξοχώτατε, ότι αποδέχεσθε την διαβεβαίωσιν μας, ότι εν τη διεκδικήσει ενός βασικού, ανθρωπίνου δικαιώματος, το οποίον είχε το προνόμιον ν' αποτελέση την δικαιολογίαν ή μάλλον την απολογίαν διά τας συγκλονιστικάς και καταστροφικάς θυσίας δύο παγκοσμίων Πολέμων, ουδ' επ' ελάχιστον αγόμεθα υπό αντιβρεττανικών αισθημάτων. Τουναντίον πιστεύομεν ότι η εφαρμογή της διεθνούς ταύτης αρχής, θα σφυρηλατήσει στερούς και αιωνίους τους δεσμούς φιλίας και συνεργασίας Ελλάδος και Αγγλίας και θα προκαλή την αιωνίαν ευγνωμοσύνην του κυπριακού λαού.

Διά τους άνωθι λόγους, Εξοχώτατε, η Παναγροτική Ενωσις Κύπρου θεωρεί υπέρτατον καθήκον να απόσχη της προτεινομένης συνδιασκέψεως".

(Μεταγλώττιση)

"Ο ευσεβάστως υπογεγραμμένος λαμβάνω την τιμή ν' ανακοινώσω προς την εξοχότητα Σας την απόφαση της Παναγροτικής Ενωσης Κύπρου, της Οργάνωσης του αγροτικού πληθυσμού της νήσου, την οποία πήρε σήμερα στη Λευκωσία σε ευρεία συνεδρίαση του Ανωτάτου Αγροτικού Συμβουλίου και των επαρχιακών αγροτικών συμβουλίων, υπό την προεδρία μου στο θέμα της συμμετοχής ή όχι της Οργάνωσης, στη Συμβουλευτική Διάσκεψη για το προτεινόμενο μελλοντικό σύνταγμα της Νήσου, σύμφωνα με την προκήρυξη της Εξοχότητάς Σας, ημερομηνίας 9 Ιουλίου 1947.

Η συνέλευση διαδηλώνει ότι ο ελληνικος αγροτικός πληθυσμός της Νήσου, αποτελώντας τη μέγιστη πλειονοψηφία των κατοίκων της, πιστός στις μακραίωνης παραδόσεις και τους Εθνικούς θεσμούς της Ελληνικής Πατρίδας, θα διέπραττε σοβαρό παράπτωμα, ακριβώς, προδοσία, απέναντι της Ιστορίας του, εάν συμμετείχε σε πράξη και διάβημα, το οποίο θα ήταν άλλο, παρά η ενσωμάτωση και συνένωση της Νήσου με τη μαρτυρική αιώνια και υπερένδοξη Μητέρα μας Ελλάδα. Η συμμετοχή στην προτεινόμενη συνδιάσκεψη, θα αποτελούσε συνεργασία για την παράταση της εθικής δουλείας της ελληνικής νήσου, και θα είμαστε ανάξιοι της Πατρίδας, εάν φαινόμαστε ένοχοι και υπεύθυνοι παράτασης της δουλείας της και επί μια έστω, ημέρα.

Είναι μεγάλες και ελκυστικές οι επαγγελίες σας, Εξοχώτατε, που εκπορεύονται από το διάγγελμα σας, "ως από κέρατος Αμαλθείας", για πλουσιοπάροχα αγαθά από τη μέλλουσα διακυβέρνηση της νήσου υπό την κυριαρχία σας, αλλά για μας υπάρχει ένα και μόνο αγαθό, η εθνική μας ελευθερία και η ενσωμάτωση της νήσου μας με τον ομαίμονα ομόγλωσσο, ομόθηρκσο και ομόφυλο ελληνικό κράτος.

Η Εξοχότητα, χαρακτηρίζει, κατά λογική συνακολουθεία την εμμονή στην αξίωση του ελληνικού κυπριακού λαού που διακηρύχθηκε πολλές φορές, για αναγνώριση και σε αυτόν του στοιχειώδους δικαιώματος της αυτοδιάθεσης και εθνικής αποκατάστασης των Λαών ως μη καλής πίστης και που δεν εμπνέεται από καλές διαθέσεις για το καλό του τόπου. Αλλά προκειμένου για εμμονή των Λαών της Βούρμας, Ινδιών κλπ στην εθνική τους ανεξαρτησία και ελευθερία, ο εντιμότατος Πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρεττανίας δεν σκοπεύει να κρατήσει με τη βία κανένα Λαό υπό την κυριαρχία της.

Αν οι λέξεις αυτές έχουν το νόημα, το οποίο αποδίδει σε αυτές η στοιχειώδης λογική, τότε ασφαλώς η Μεγάλη Βρεττανία θα όφειλε να εφαρμόσει τη διακήρυξη αυτή πολύ περισσότερο στην Κύπρο, η οποία αποτελεί τμήμα της ελληνικής γης που γέννησε την ελευθερία, τη δόξα και τον ελληνικό Πολιτισμό, ο οποίος έχει εμπνεύσει και στην Εξοχότητά Σας Θαυμασμό, όπως ατή πρόσφατα δήλωσε προς την πασγκόσμια Κοινή Γνώμη. Αλλιώς, οι διακηρύξεις και εξαγγελλόμενες Πολιτικές αρχές από τους εκπροσώπους της Μεγάλης Βρεττανίας δε θα διεκδικούσαν εύλογα τη Βρεττανική ηθική τάξη, αλλ' ως συγκαλυπτουσών τις επιβαλλόμενες διατυπώσεις από την ανάγκη και των εκάστοτε περιστάσεων.

Είμαστε πεπεισμένοι, Εξοχότατε, ότι αποδέχεσθε τη διαβεβαίωση μας, ότι στη διεκδίκηση ενός βασικού, ανθρώπινου δικαιώματος, το οποίο είχε το προνόμιο ν' αποτελέσει τη δικαιολογίαν ή μάλλον την απολογία για τις συγκλονιστικές και καταστροφικές θυσίες δύο παγκοσμίων Πολέμων, ούτε καθοδηγούμεθα για ελάχιστο από αντιβρεττανικά αισθήματα. Τουναντίον πιστεύουμε ότι η εφαρμογή της διεθνούς αυτής αρχής, θα σφυρηλατήσει στερούς και αιώνιους τους δεσμούς φιλίας και συνεργασίας Ελλάδας και Αγγλίας και θα προκαλεί την αιώνια ευγνωμοσύνη του κυπριακού λαού.

Για τους πιο πιάνω λόγους, Εξοχότατε, η Παναγροτική Ενωση Κύπρου θεωρεί υπέρτατο καθήκο να απόσχει από την προτεινόμενη συνδιάσκεψη".

Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΑΠΑΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Από την πλευρά της η Παράταξη Εθνικής Συνεργασίας της Αριστεράς είχε αντίθετη γνώμη και αποφάσισε να ακολουθήσει το δρόμο προς τη Διασκεπτική, παρά τις κατηγορίες που εκτοξεύονταν εναντίον της, ότι απαρνείτο με τον τρόπο αυτό την Ενωση.

Η Παράταξη τόνιζε ότι για να μη συμμετείχε στη Διασκεπτική έπρεπε η Εθναρχία να καλούσε όλους τους διορισμένους ανθρώπης της Δεξιάς να παραιτηθούν, να προκηρυσσόταν Παγκύπρια Εθνική Οργάνωση για να επιτευχθεί συνέπεια στην άρνηση συμμετοχής στη Διασκεπτική και στην εμμονή στην Ενωση.

Αν αυτό δεν γινόταν θα καλούσε τα μέλη της που είχαν προσκληθεί να παραστούν στη Διασκεπτική.

Ταυτόχρονα τόνιζε ότι η αποδοχή της πρόσκλησης δεν σήμαινε ότι εγκαταλειπόταν η αξίωση της Ενωσης και ότι θα χρησιμοποιούσε τη δύναμη που τυχόν θα αποκτούσε με το Σύνταγμα για να προωθήσει περισσότερο την εθνική αποκατάσταση της Κύπρου.

Ανέφερε η Παράταξη Εθνικής Συνεργασίας στην ανακοίνωση της:

"Η Παράταξις Εθνικης Συνεγασίας διασκεφθείσα επί του διαγγέλματος, δι' ου ο Κυβερνήτης ανακοινοί ότι θα κληθούν εις Συμβουλευτικήν Διάσκεψιν περίπου 30 Κύπριοι αντιπροσωπεύοντες δημόσια επαγγέλματα και οργανώσεις, όπως κάμουν εισηγήσεις διά το μέλλον Σύνταγμα της Κύπρου, κατέληξεν εις τα εξής:

1. Ο Ελληνικός Κυπριακός λαός απέρριψε ήδη την πρότασιν του υπουργού των Αποικιών περί παροχής εις αυτόν νέου Συντάγματος και οικονομικής ενισχύσεως διά την ανάπτυξιν της νήσου, δηλώσας ότι εμμένει εις την ενωτικήν του αξίωσιν ζητήσας όπως η Μεγάλη Βρεττανία τηρήση την διά του χάρτου του Ατλαντικού διακηρυχθείσαν υπόσχεσιν της εφαρμόζουσα και διά την Κύπρον την αρχήν της αυτοδιαθέσεως των λαών.

2. Η Παράταξις με πικράν απογοήτευσιν χαρακτηρίζει ως ασυνέπειαν την εμμονήν της Μεγάλης Βρεττανίας να κρατήση την Κύπρον παρά την αρχήν της αυτοδιαθέσεως των λαών, χάριν της οποίας εξησφάλισε την ιδικήν της ελευθερίαν, και παρά την δήλωσιν του νυν πρωθυπουργού της ότι δεν επιθυμεί να κρατήση εντός της Βρεττανικής Κοινοπολιτείας λαούς, οι οποίοι δεν επιθυμούν να παραμείνουν εν αυτή, δηλοί δε ότι θα συνεχίση ενεργότερον τον αγώνα δι' απόδοσιν της Κύπρου εις την δικαιούχον Ελλάδα.

3. Η Παράταξις περαιτέρω με λύπην διαπιστώνει ότι παρά την εμμονήν της, όπως ο ενωτικός αγών του Κυπριακού λαού οργανωθή εις ενιαιομετωπικήν οργάνωσιν ανεξαρτήτως κομμάτων ή ιδεολογικών αντιλήψεων και υπό την αιγίδα της Εθναρχίας ούτος παρέμεινεν εισέτι ανοργάνωτος και στερείται ούτω ενιαίας καθοδηγήσεως και μονολιθικής δράσεως με αποτέλεσμα την παράτασιν μιας γελοίας πολιτικής εικόνας. Να εμμένομεν αφ' ενός εις Ενωσιν και μόνον Ενωσιν αφ'ετέρου δε να διαιωνίσωμεν το σημερινόν και αυταρχικόν και ανεύθυνον απέναντι του λαού καθεστώς αποδεχόμενοι διορισμούς εις διάφορα συμβουλευτικά διεθνιστικά και διοικητικά αξιώματα τους κατόχους των οποίων έπρεπε να εκλέγει ο λαός.

4. Καλεί την Εθναρχίαν να προκηρύξη αμέσως Παγκύπριον Εθνικήν Οργάνωσιν και να εξασφαλίση προ της 1ης Αυγούστου 1947 ομαδικήν παραίτησιν των διωρισμένων εις τα διάφορα αξιώματα διά να επιτευχθή συνέπεια εις την άρνησιν συμμετοχής εις την Συμβουλευτικήν Διάσκεψιν και εμμονή εις την Ενωσιν.

Εν εναντία περιπτώσει εντέλλεται εις τα μέλη της όσα προσεκλήθησαν ή θα προσκληθούν εις την Συμβουλευτικήν Διάσκεψιν να αποδεχθούν την πρόσκλησιν αφού καταστήσουν σαφές εις την Κυβέρνησιν ότι η αποδοχή των δεν σημαίνει παραμέρησιν της Ενωτικής αξιώσεως του λαού ή απαλλαγήν της Μ. Βρεττανίας από την ασυνέπειαν προς απαλλαγήν της Μ. Βρεττανίας από την ασυνέπειαν προς την αρχήν της αυοδιαθέσεως των Λαών, διά την οποίαν εξακολουθούμεν να κρατούμεν υπόδικον έναντι της φιλελευθέρας παγκοσμίου γνώμης και ότι ο Λαός θα χρησιμοποιεί τας εξουσίας τας οποίας θα αποκτήση με το νέον Σύνταγμα διά να επιδιώξη εντονώτερον και αποτελεσματικώς την εθνικήν απελευθέρωσιν της Νήσου. Η παράταξις θέλει έντονον, συντονισμένην εθνικήν δράσιν και αποδοκιμάζει την αρνητικήν αδράνειαν"

(Μεταγλώττιση).

"Η Παράταξη Εθνικής Συνεγασίας αφού διασκέφθηκε για το διάγγελμα, με το οποίο ο Κυβερνήτης ανακοινώνει ότι θα κληθούν σε συμβουλευτική διάσκεψη περίπου 30 Κύπριοι αντιπροσωπεύοντες δημόσια επαγγέλματα και οργανώσεις, όπως κάμουν εισηγήσεις για το μέλλοντικό Σύνταγμα της Κύπρου, κατέληξε στα εξής:

1. Ο Ελληνικός Κυπριακός λαός απέρριψε ήδη την πρόταση του υπουργού των Αποικιών για παροχή σ' αυτόν νέου Συντάγματος και οικονομικής ενίσχυσης για την ανάπτυξη της νήσου, δηλώντας ότι εμμένει στην ενωτική του αξίωση ζήτησες όπως η Μεγάλη Βρεττανία τηρήσει την υπόσχεση που διακηρυχθηκε με το χάρτο του Ατλαντικού της εφαρμόζοντας και για την Κύπρο την αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών.

2. Η Παράταξη με πικρή απογοήτευση χαρακτηρίζει ως ασυνέπεια την εμμονή της Μεγάλης Βρεττανίας να κρατήσει την Κύπρο παρά την αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών, για χάρη της οποίας εξησφάλισε τη δική της ελευθερία, και παρά τη δήλωση του πρωθυπουργού της ότι δεν επιθυμεί να κρατήσει μέσα στη Βρεττανική Κοινοπολιτεία λαούς, οι οποίοι δεν επιθυμούν να παραμείνουν σ' αυτή, δηλώνει δε ότι θα συνεχίσει ενεργότερο τον αγώνα γι' απόδοση της Κύπρου στη δικαιούχο Ελλάδα.

3. Η Παράταξη περαιτέρω με λύπη διαπιστώνει ότι παρά την εμμονή της, όπως ο ενωτικός αγώνας του Κυπριακού λαού οργανωθεί σε ενιαιομετωπική οργάνωση ανεξάρτητα από κόμματα ή ιδεολογικές αντιλήψεις και κάτω από την αιγίδα της Εθναρχίας αυτός παρέμεινε ακόμη ανοργάνωτος και στερείται έτσι ενιαίαν καθοδήγηση και μονολιθική δράση με αποτέλεσμα την παράταση μιας γελοίας πολιτικής εικόνας. Να εμμένουμε αφ' ενός σε Ενωση και μόνο Ενωση αφ' ετέρου δε να διαιωνίσουμε το σημερινό και αυταρχικό και ανεύθυνο καθεστώς απέναντι στο λαό αποδεχόμενοι διορισμούς σε διάφορα συμβουλευτικά διεθνιστικά και διοικητικά αξιώματα τους κατόχους των οποίων έπρεπε να εκλέγει ο λαός.

4. Καλεί την Εθναρχία να προκηρύξει αμέσως Παγκύπρια Εθνική Οργάνωση και να εξασφαλίσει πριν από την 1η Αυγούστου 1947 ομαδική παραίτηση των διορισμένων στα

διάφορα αξιώματα για να επιτευχθεί συνέπεια στην άρνηση συμμετοχής στη συμβουλευτική διάσκεψη και εμμονή στην Ενωση.

Σε ενάντια περίπτωση εντέλλεται στα μέλη της όσα προσκλήθηκαν ή θα προσκληθούν στη Συμβουλευτική Διάσκεψη να αποδεχθούν την πρόσκληση αφού καταστήσουν σαφές στην Κυβέρνηση ότι η αποδοχή τους δεν σημαίνει παραμερισμό της Ενωτικής αξίωσης του λαού ή απαλλαγή της Μ. Βρεττανίας από την ασυνέπεια προς απαλλαγή της Μ. Βρεττανίας από την ασυνέπεια προς την αρχήν της αυτοδιάθεσης των Λαών, για την οποία εξακολουθούμε να κρατούμε υπόδικο έναντι της φιλελεύθερης παγκόσμιας γνώμης και ότι ο Λαός θα χρησιμοποιεί τις εξουσίες τις οποίες θα αποκτήσει με το νέο Σύνταγμα για να επιδιώξει εντονότερο και αποτελεσματικά την εθνική απελευθέρωση της Νήσου. Η παράταξη θέλει έντονη, συντονισμένη εθνική δράση και αποδοκιμάζει την αρνητική αδράνεια".

Η απόφαση της Παράταξης Εθνικής Συνεργασίας και γενικότερα του ΑΚΕΛ ήταν πολύ σημαντική γιατί διαχώριζε πλέον τη γραμμή της από εκείνην Εθναρχίας και ακολουθούσε τη δική της.

Αυτό ήταν φυσικό ότι θα προκαλούσε αντιδράσεις από τη Δεξιά που περίμενε για να πανηγυρίσει κάτι τέτοιο. Γιατί ενώ κατόρθωνε να αγκαλιάζει το νέο Αρχιεπίσκοπο που είχε εκλέξει το ΑΚΕΛ, τώρα έβλεπε το κόμμα αυτό, να οδηγείται στη Διασκεπτική και ήλπιζε ότι θα απομονωνόταν από το λαό.

Ο αθυρόστομος Γενικός Γραμματέας του Κυπριακού Εθνικού Κόμματος της Δεξιάς, ΚΕΚ, Θεμιστοκλής Δέρβης χρησιμοποίησε σκληρή, αλλά πανηγυρική γλώσσα:

" Πρόκειται περί προδοσίας του αγώνος, την οποίαν κάμνουν οι καταχθόνιοι και την οποίαν καταδικάζομεν κατηγορηματικώς. Ημείς θα εμμείνωμεν εις τον αγώνα πιστοί εις τας ενωτικάς μας αρχάς και εις την υπό της Εθναρχίας χαραχθείσαν αγωνιστικήν γραμμήν".

(Μεταγλώττιση)

" Πρόκειται για προδοσία του αγώνα, την οποία κάμνουν οι καταχθόνιοι και την οποία καταδικάζουμε κατηγορηματικά. Εμείς θα εμμείνουμεν στον αγώνα πιστοί στις ενωτικές μας αρχές και στην αγωνιστική γραμμή που χαράχθηκε απο την Εθναρχία".