3.12.1944: Ξεσπά εμφύλιoς πόλεμoς στηv Ελλάδα εvώ στηv Κύπρo χωρίζoυv oι δρόμoι Δεξιάς και Κoμμoυvιστώv. Τo ΑΚΕΛ τάσσεται στo πλευρό τoυ ΕΑΜ -ΕΛΑΣ.

S-718

3.12.1944: ΞΕΣΠΑ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΧΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΔΕΞΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ. ΤΟ ΑΚΕΛ ΤΑΣΣΕΤΑΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΕΑΜ-ΕΛΑΣ

Στις αρχές Δεκεμβρίου 1944, μήνες μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς, η κρίση στις σχέσεις των Κομμουστών και των Δεξιών- Εθνικοφόρνων στην Ελλάδα πήρε διαστάσεις και επιδεινώνονταν συνεχώς.

Οπως ήταν επόμενο οι δυο παρατάξεις δεν μπορούσαν να παραμείνουν αδιάφορες. Οπως αποκάλυψε το ΚΕΚ οι εκπρόσωποι του ΑΚΕΛ είχαν αναφέρει στις συσκέψεις ότι μεταξύ αυτών και των κομμουνιστών της Ελλάδας υπήρχε πλήρης ταυτότητα αντίληψης.

Ενόψη της κρίσης που άρχισε να διαφαίνεται σε παραίτηση των έξη υπουργών του ΕΑΜ στις 2 Δεκεμβρίου 1944 από την Κυβέρνηση και την έκρηξη επεισοδίων την επομένη με συγκρούσεις στην Πλατεία συντάγματος, το ΚΕΚ συνήλθε στις 3 Δεκεμβρίου και σε ανακοίνωση του τόνιζε ότι η συνέλευση των στελεχών του Κόμματος, απέκλειε κάθε συνεργασία με το ΑΚΕΛ αν η εξέλιξη των πραγμάτων στην Ελλάδα αποδείκνυε ότι οι κομμουνιστές εκεί δεν αγωνίζονταν για προώθηση των εθνικών ζητημάτων, αλλά για ανατροπή του κοινωνικού καθεστώτος:

"Δεδομένης της ταυτότητος αντιλήψεεων των εν Ελλάδι και Κύπρω κομμουνιστών, ως ρητώς και ανεπιφυλάκτως ομολογήθη υπό των αντιπροσώπων του ΑΚΕΛ κατά την τελευταίαν σύσκεψιν εις την Αρχιεπισκοπήν, η παρούσα συνέλευσις αποκλείει οιανδήποτε συνεργασίαν μετά των Κυπρίων κομμουνιστών, εάν η εξέλιξις της καταστάσεως εις την Ελλάδα αποδείξη ότι οι εκεί κομμουνισταί επεδίωκον την ενότητα, ουχί προς προώθησιν των εθνικών τμημάτων, αλλά διά να χρησιμοποιήσουν ταύτην ως γέφυραν διά την βιαίαν ανατροπήν του κοινωνικού καθεστώτος, αδιαφορούντες διά τα ύψιστα συμφέροντα".

Πραγματικά η ελλαδική κρίση απομάκρυνε τις δύο παρατάξεις όσο ποτέ άλλοτε ίσως και μάλιστα με μεγαλύτερο φανατισμό. Η δεξιά ιδιαίτερα άρχισε έντονο πόλεμο εναντίον της Αριστερας, ενώ στις εκκλησίες άρχισαν να διαβάζονται εγκύκλιοι που καταδίκαζαν τους κομμουνιστές σαν άθεους. Για συνεργασία πια ούτε λόγος γινόταν, ενώ οι δυο παρατάξεις έπαιρναν σαφή θέση υπέρ της μιας ή της άλλης στην Ελλάδα.

Στις 4 Δεκεμβρίου ο Αναπληρωτής του Θρόνου της Κερύνειας Αρχιμανδρίτης Αρνόπουλος ετοίμασε εγκύκλιο και την έστειλε αυθημερόν στους δασκάλους και τους εκκλησιαστικούς επιτρόπους της Μητροπολιτικής περιφέρειας Κερύνειας για να διαβασθεί στις

εκκλησίες στις 17 και 24 Δεκεμβρίου με την οποία καταδικαζόταν ο Κομμουνισμός σαν αμείλικτος πολέμιος της θρησκείας.

Αναφερόταν στην εγκύκλιο σύμφωνα με την εφημερίδα "Ελευθερία" της 5ης Δεκεμβρίου:

"Η εγκύκλιος ήτις θ' αναγνωσθή επ' εκκλησίας την 17 και 24 Δεκεμβρίου τονίζει ότι ο χριστιανισμός είναι θησκεία θεοσύστατος, διδάσκουσα την αδελφοσύνην και κηρύττουσα τη αγάπην ως τον θεμελιώδη νόμον της ζωής, ενώ "ο Κομμουνισμός αρνούμενος την ύπαρξιν Θεού θεωρεί την αγίαν ημών Θρησκείαν ως ανθρώπινον κατασκεύασμα" πρεσβεύων και διδάσκων το μίσος την βίαν και την ανατροπήν.

Η εγκύκλιος επισύρει ωσαύτως τη προσοχήν του ευσεβούς ποιμνίου "επί της προσπαθείας ψευδοπροφητών έξω της Εκκλησίας, αίτινες, παραποιούντες και διαστρεβλούντες την διδασκαλίαν της χριστιανικής θρησκείας, δημιουργούσε σύγχυσιν και ζητούσι να παρουσιάσωσι τον χριστιανισμόν ως φίλον δήθεν και σύμμαχον του αθέου κομμουνισμού" και ενώ ως κομμουνισταί ευρίσκονται εις συνεχή πόλεμον κατά της θρησκείας συνιστούν εις τους οπαδούς και τα όργανα των "να υποκρίνωνται, ότι θρησκεύουσιν απλώς και μόνον διά να υπεισέρχωνται ευκολώτερον εις τα λαϊκά στρώματα, διά να εμποδίζωσι τεχνηέντως και βαθμιαίως διά του αγρίου προς τη θρησκείαν μίσους".

Την ίδια μέρα συνήλθε και η Κεντρική επιτροπή του ΑΚΕΛ η οποία μελέτησε την κατάσταση στην Ελλάδα και με την οποία τασσόταν στο πλευρό του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, αλλά τόνιζε ότι η κρίση στην Ελλάδα δεν επηρέαζε τις θεσεις του έναντι των προσπαθειών για τη ευόδωση των προσπαθειών για εθνική αποκατάσταση της Κύπρου (Ανεξάρτητος 6.12.44):

"1. Πρόγραμμα του ΕΑΜ ήταν ν' αγωνιστή για την απελευθέρωση της Ελλάδας και για την εξαφάλιση της Λαοκρατίας. Στην επιτυχία του πρώτου σκοπού αποφασιστικό ρόλο διαδραμάτισεν ο ΕΛΑΣ με τους ηρωϊκούς του αγώνες πάνω στα Ελληνικά βουνά. Απομένει, όμως, ο δεύτερος σκοπός: Η πραγματοποίηση της Λαϊκής Κυριαρχίας. Αυτόν ακριβώς το δεύτερο σκοπό αγωνίζεται να πραγματοποιήση σήμερα, μετά την απελευθέρωση, το ΕΑΜ.

12. Ο ΕΛΑΣ αποτελεί σήμερα την μοναδικήν εγγύηση για την περιφρούρηση των δικαιωμάτων του Λαού ενάντια σε κάθε απόπειρα επιβολής νεάς φασιστικής δικτατορίας. Κατά συνέπεια το ΕΑΜ δε μπορούσε να δεχθή τη διάλυση αυτού του Λαϊκού στρατού χωρίς την ταυτόχρονη διάλυση εκείνων των στρατιωτικών Οργανώσεων που εγκλίουν τον κίνδυνο επιβολής φασιστικής δικτατορίας. Η επ' αόριστον αναβολή του δημοψηφίσματος και των

εκλογών και η ολιγωρία για τη σύλληψη, εκδίκαση και τιμωρία των προδοτών ενίσχυσαν τις υποψίες του Λαού, ότι η δεξιά κάθε άλλο παρά επεδίωκε τη Λαοκρατία.

3. Το ΑΚΕΛ καθοδηγητής του εργαζομένου Κυπριακού Λαού, ήταν στο παρελθόν, είναι και σήμερα και θα είναι και στο μέλλον πάντοτε στο πλευρό του αδελφού Ελληνικού Λαού στον αγώνα του για την ελευθερία και την εξασφάλιση της Λαϊκής κυριαρχίας. Γι' αυτό στεκόμαστε ανεπιφύλακτα στο πλευρό του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ που αγωνίζεται γι' αυτούς ακριβώς τους σκοπούς.

4. Το ΑΚΕΛ ελπίζει ότι οι σύμμαχοι σύμφωνα με τις διακηρύξεις του Ατλαντικού, της Μόσχας και της Τεχεράνης θα αποφύγουν οποιαδήποτε επέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα του ελληνικού Λαού, του οποίου και θα σεβασθούν τα κυριαρχικά δικαιώματα.

5. Το ΑΚΕΛ καταγγέλλει προς τον ελληνικό Λαό τη δολοφονική επίθεση της Ραλλικής αστυνομίας κατά των Ελλήνων και Ελληνίδων που για μόνα όπλα τους έφεραν τα συμμαχικά εθνικά Λάβαρα, την ευθύνη για το έγκλημα αυτό που συνέπεια του ήταν να βαφούν οι δρόμοι της Αθήνας με το αίμα των ελευθερωτών της, την υπέχει ακεραίαν η κυβέρνηση Παπανδρέου.

6. Η Πολιτική κρίση στην Ελλάδα ουδόλως επηρεάζει τις δεδηλωμένες απόψεις του ΑΚΕΛ επί της ανάγκης εθνικής ενότητος εν Κύπρω διά την ευόδωση των προσπαθειών προς εθνικήν αποκατάστασιν της Νήσου, το ΑΚΕΛ παραμένει προσηλωμένο στη ιδέα της εθνικής ενότητος και θα συνεχίση να αγωνίζεται για την επίτευξη της.