31..5.1941: Ο Τoπoτηρητής τoυ Αρχιεπισκoπικoύ χρόvoυ Μητρoπoλίτης Λεόvτιoς ιδρύει, σε αvτίδραση πρoς τηv ίδρυση τoυ ΑΚΕΛ, εξαμελές Λαϊκό Συμβoύλιo για vα τov συμβoυλεύει.

S-678

31.5.1941: Ο ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΙΔΡΥΕΙ-ΣΕ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΑΚΕΛ- ΕΞΑΜΕΛΕΣ ΛΑΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ

Τη συνεχιζόμενη διεύρυνση του ΑΚΕΛ που μπήκε δυναμικά, από την πρώτη ημερα της ίδρυσης του, στην κυπριαή κοινωνία και στους εγαζόμενους ιδιαίτερα, δεν έβλεπαν με καλό μάτι δυο παράγοντες: Η τοπική Κυβέρνηση, πατροπαράδοτα αντικομμουνιστική, και οι κύκλοι της Εκκλησίας και γενικά η αστική τάξη.

Ως πρώτο μέτρο αντίδρασης ο Τοποτηρητής Λεόντιος ίδρυσε στις 23 Μαϊου 1941, 40 ημέρες μετά την ίδρυση του ΑΚΕΛ, εξαμελές Λαϊκό Συμβούλιο, στο οποίο περιέλαβε μεταξύ άλλων και το λευκό πολιτευτή και πρώην μέλος του Νομοθετικού Συμβουλίου, που διαλύθηκε με τα Οκτωβριανά του 1931, Ιωάννη Κυριακίδη.

Τα άλλα μέλη του Συμβουλίου αποτελούσαν παραδοσιακά λαϊκά στελέχη που συνεργάζονταν με την Εκκλησία: Κύριλλος Παυλίδης, Λευκωσία, Λούης Λοϊζου Αμμόχωστος, Ομηρος Δημητριάδης Πάφος, Δημήτριος Δημητρίου Λάρνακα και Χαρίλαος Δημητριάδης Κερήνεια.

Ο Τοποτηρητής Λεόντιος ανακοίνωσε την απόφαση του για την ίδρυση του Λαϊκού Συμβουλίου στις 23 Μαϊου, 1941 σύμφωνα με την εφημερίδα "Ελευθερία":

" Ο Σεβασμιώτατος Τοποτηρητής της Αρχιεπισκοπής Κύπρου κ. Λεόντιος ίδρυσεν εξαμελές Λαϊκόν Συμβούλιον Εκκλησίας Κύπρου, του οποίου τα μέλη αντιπροσωπεύουν όλας τας επαρχίας της νήσου."

Η πρώτη συνεδρία του Συμβουλίου έγινε στις 3 Ιουνίου όπως είχε προγραμματισθεί και σε ανακοίνωση που εκδόθηκε μετά τη σύσκεψη διευκρινιζόταν ότι το Λαϊκό Συμβούλιο θα συμβούλευε τον Μητροπολίτη πάνω σε άλλα θέματα εκτός από εκκλησιαστικά:

" Αι εκτάκτως δύσκολοι περιστάσεις υπηγόρευσαν εις την Α.Σ. τον Τοποτηρητήν του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου κ. κ. Λεόντιον να προσλάβη επί του παρόντος έξ Λαϊκούς, ένα εξ εκάστης των επαρχιών.

Σκοπός δε και έργον των συμβούλων τούτων είναι όπως διά της συμβουλευτικής των γνώμης ενισχύωσι την Α. Σεβασμιότητα εις το βαρύτατον Αυτής έργον.

Ενώπιον των Λαϊκών Συμβούλων δεν θα τίθεται ζητήμα καθαράς εκκλησιαστικής φύσεως, τα οποία ανάγονται εις την αποκλειστικήν δικαιοδοσίαν της Ιεράς Συνόδου, ουδέ ζητήματα οιονομικής διαχειρίσεως της εκκλησιαστικής περιουσίας διά τα οποία κατά τον Καταστατικόν Χάρτην ευθύνονται αι θρονικαί επιτροπείαι, τα Ηγουμενοσυμβούλια και αι ενοριακαί εκκλησιαστικαί επιτροπείαι".