12.4.1940: Σκληρές συγκρoύσεις αvέργωv κυρίως κτιστώv με τηv αστυvoμία και μαζικές συλλήψεις και πρoσαγωγές στo Δικαστήριo.

S-645

12.4.1940: ΣΚΛΗΡΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΑΝΕΡΓΩΝ, ΚΥΡΙΩΣ ΚΤΙΣΤΩΝ, ΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΕΣ ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΓΩΓΕΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

Η ανεργία στην Κύπρο στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ογκούτο και οι εργάτες δεν εύρισκαν άλλη διέξοδο, παρά να διαμαρτηρηθούν με πορείες και άλλες κινητοποιήσεις.

Ο Κυβερνήτης, στον οποίο απευθύνθηκαν υποβάλλοντας τα αιτήματα τους, δεν μπορούσε ή δεν διέθετε τα απαραίτητα χρήματα για να τα ικανοποιήσει σε μια τέτοια περίοδο.

Ετσι απαντούσε στις συντεχνίες μέσω του Αποικιακού Γραμματέα στις 7 Μαρτίου:

"Κύριοι,

Διατάχθηκα να σας γνωρίσω λήψη της αίτησης σας υπό ημερομηνία 4 Μαρτίου 1940, την οποία έχετε απευθύνει προς την Α. Ε. τον Κυβερνήτη για το ζήτημα της ανεργίας και των σχετικών θεμάτων.

2. Το λεγόμενο από σας ότι η κατάσταση των ανέργων χειροτερεύει από μέρα σε μέρα δεν συμφωνεί προς τα γεγονότα. Με την έγκριση του υπουργού των Αποικιών, έχουν τεθεί στη διάθεση των διοικητών χρηματικά ποσά, με τα οποία αναλήφθηκε η εκτέλεση έργων προς ανακούφιση της ανεργίας, ο δε διοικητής Λευκωσίας αναφέρει ότι κατά την παρούσα στιγμή υπάρχουν 100 κενές θέσεις σε τέτοια έργα για ανέργους. Οι συνθήκες εργασίας έχουν βελτιωθεί πρόσφατα από το διοικητή ύστερα από παραστάσεις που έγιναν.

3. Οι εισηγήσεις στην επιστολή σας όπως η Κυβέρνηση προβεί στη θέσπιση μέτρων προς άρση της ανεργίας και ιδρύσει ταμείο για τους ανέργους δεν είναι πλήρως νοητές. Αντιλαμβάνεστε ωστόσο, ότι η ανεργία δεν είναι δυνατό να αρθεί με νομοθεσία και ότι η πληρωμή επιδομάτων σε ανέργους δεν είναι δυνατό να αποτελέσει θέμα σκέψης στην Κύπρο.

4. Το τελευταίο μέρος της αίτησής σας φαίνεται να μη επιδέχεται σχόλια, εκτος του ότι η Κυβέρνηση είναι ικανοποιημένη για το ότι ο μεταχειρισμός των εργαζομένων στο Τμήμα

Δημοσίων Εργων είναι δίκαιος και συνετός, ότι οι διοικητές είναι πάντοτε πρόθυμοι να μελετούν παραστάσεις που υποβάλλονται είτε από μέρους των εργοδοτών είτε από μέρους των εργατών και παρέχουν την βοήθεια ή την επέμβαση τους στις εργατικές ή άλλες διενέξεις ότι το πρόγραμμα της Κυβέρνησης περί εργατικής νομοθεσίας εξακολουθεί να τυγχάνει μελέτης και ότι τελικά η Κυβέρνηση δεν προτίθεται να δει τον εαυτό της να εξωθείται σε εσπευσμένες και απερίσπαστες ενέργειες οποιουδήποτε είδους όντας αντίθετα έτοιμη εάν προκύψει ανάγκη να πάρει και επιβάλε μέτρα προς διαφάλιση του δημοσίου συμφέροντος".

Μετά την απάντηση του Κυβερνήτη οι άνεργοι, παρά την υπόσχεση που είχαν δώσει ότι θα υπέβαλλαν τα αιτήματά τους με κόσμιο τρόπο και χωρίς διαματυρίες, συγκεντρώθηκαν κατά εκατοντάδες στην πλατεία Σεραγίου στις 12 Απριλίου και σαν η Αστυνομία επενέβη συγκρούστηκαν μαζί της.

Η Αστυνομία χρησιμοποίησε γκλομπς και συνέλαβε 56 από αυτούς μεταξύ των οποίων και μια γυναίκα, τη Μαρία Κουλέρμου.

Αργότερα προσήγαγε στο δικαστήριο τους 54 από αυτούς.

Ανάμεσα στους συλληφθέντες περιλαμβάνοταν και μερικοί που είχαν παρουσιαστεί στο δικαστήριο και προηγουμένως.

Οι συγκρούσεις ήταν πραγματικά πρωτοφανείς για την Κύπρο.

Εγραφε η εφημερίδα " Ελευθερία" στις 3 Απριλίου 1940:

"Ταραχώδεις σκηναί διεδραματίσθησαν χθες εις Λευκωσίαν, όταν εκατοντάδες ανέργων συγκεντρωθέντων εις την πλατείαν Σεραγίου, ηρνήθησαν να διαλυθούν και συνεκρούσθησαν μετά της αστυνομίας, ήτις ηναγκάσθη να χρησιμοποιήση γκλομπς και να προβή ακολούθως εις την σύλληψιν πολλών προσώπων.

Κατά την 10.30 π.μ. ώραν υπέρ τους 600 εργάται, εξ' ων οι πλείστοι ήσαν εκ των απασχολουμένων εις τα ανακουφιστικά έργα, συνγκεντρώθησαν εις το επί της οδού Ιπποκράτους οίκημα της συντεχνίας κτιστών και εργατών κτιστών και εκείθεν εξεκίνησαν εν σώματι μεταβαίνοντες διά της οδού Λήδρας προς το διοικητήριον διά να υποβάλουν προς τον διοικητήν διάφορα αιτήματα των.

Οταν οι εργάται έφθασαν παρά την πλατείαν Σεραγίου και πλησίον της Οθωμανικής Τραπέζης, ο διευθύνων τον αστυνομικόν σταθμόν Λευκωσίας αστυνόμος κ. Σέλλις, συνοδευόμενος υπό του Υπαστυνόμου κ. Σάββα Παύλου και υπό τινων αστυνομικών, διέταξεν αυτούς να διαλυθούν υποδείξας εις τους διαδηλωτάς ότι η πράξις των ήτο παράνομος και τιμωρητέα.

Οι εργάται δεν υπήκουσαν και εν τη ορμή των παρέσυραν και διέσπασαν την αστυνομικήν δύναμιν, ρίψαντες κατά γης δις τον Υπαστυνόμον κ. Σάββαν Παύλου. Οταν όμως έφθασαν πλησίον της Τραπέζης Μπάρκλεϊς, ευρέθησαν αντιμέτωποι με αστυνομικόν απόσπασμα εκ 12 ανδρών, κρατούντων γκλομπς, υπό τας διαταγάς αξιωματικού, όστις διέταξεν εκ νέου το πλήθος να διαλυθή. Επειδή η διαταγή ουδέν αποτέλεσμα έφερεν, η αστυνομία επετέθη κατά των διαδηλωτών διά να διαλύση αυτούς βιαίως εν τω μεταξύ δε έφιππον αστυνομικόν απόσπασμα αποτελούμενον από 6 άνδρας υπό τας διαταγάς του αστυνόμου κ. Ρος Κλούνις, έσπευσε προς ενίσχυσιν των πεζών αστυνομικών. Παρά ταύτα, η αστυνομική αυτή δύναμις εκ 18 ανδρών, δεν κατώρθωσε να διαλύση το πλήθος και ένεκα τούτου έτερον απόσμασμα ενόπλων αστυνομικών έλαβε θέσεις όπισθεν των λοιπών αστυνομικών εις μικράν απόστασιν από το διοικητήριον εν αναμονή διαταγών.

Ευθύς μετά την άφιξιν του ενόπλου αποσπάσματος ο αστυνόμος κ. Σέλλις διέταξεν εκ νέου το πλήθος να διαλυθή.

Οι πλείστοι των εργατών καταδιωκόμενοι υπό των εφίππων και πεζών αστυνομικών ετράπησαν εις φυγήν, οι λοιποί όμως επέμενον αρνούμενοι να διαλυθούν και συνελήφθησαν. Κατά την 11.30 π.μ. το πλήθος είχε διαλυθή τελείως.

Κατά την διάρκειαν της διαδηλώσεως επιτροπή παρουσιαζόμενη ως εκπροσωπούσα τους ανέργους εισήλθεν εις το διοικητήριον και εζήτησε να εκθέσει τα εργατικά αιτήματα προς τον διοικητήν. Ο κ. Γκρήηνιγκ εδήλωσεν εις τους αποτελούντας την επιτροπήν ότι δεν είχε τίποτε να προσθεση εις όσα είπε προηγουμένως, ότι δηλαδή οι επιθυμούντες να εργασθούν εις τα ανακουφιστικά άνεργοι οφείλουν να συμμορφωθούν προς τους όρους εργασίας του Τμήματος Δημοσίων Εργων. Η Επιτροπή απήντησεν ότι οι εργάται θα ήσαν έτοιμοι να επιστρέψουν εις την εργασίαν εάν ωρίζετο οκτάωρος εργασία. Εις τούτο όμως ο διοικητής απήντησεν ότι οι επιθυμούνες ν' αναλάβουν εργασίαν οφείλουν να αποδεχθούν το εννεάωρον".

Οι εργάτες παρουσιάστηκαν ενώπιον του δικαστηρίου το οποίο αυτή τη φορά φέρθηκε αυστηρά.

Ανάμεσα σ' αυτούς που παρουσιάστηκαν ενώπιον του και και ένας νέος συνδικαλιστής, ο Ανδρέας Φάντης (μετέπειτα βουλευτής του ΑΚΕΛ μετά την ανεξαρτησία και Β Γραμματέας του Κόμματος και για ένα διάστημα Προσωρινός Γενικός Γρμματέας του ΑΚΕΛ).

Στο δικαστήριο προσήχθησαν οι πιο κάτω:

Δημ. Ι. Κουσουλής, (μετέπειτα στέλεχος του ΑΚΕΛ και πατέρας του πεσόντος το 1964 στην Τηλλυρία Ακη Κουσουλή και ο οποίος είχε παρουσιασθεί στο δικαστήριο και

προηγουμένως), Μιχ. Ι. Καραβάς, Στέλιος Νικόλα, Συμ. Χρήστου, Πολύβ. Κωνσταντίνου, Μαρία Σ. Κουλέρμου, Γιακουμής Νικόλα, Ομηρος Φιλίππου, Ιάκωβ. Αβραάμ, Ανδρ. Χατζηχρίστου, Νικόλας Χαμπής, Ανδρέας. Αχιλλέως, Χρισ. Παπαθεωδώρου, Γεώργ. Αδάμου, Ν. Πέτρου. Αρτ. Μηνά, Πέτρος Αθανασίου, Ανδρέας Ιωάννου, Σταύρος Μιχαήλ, Παντ. Μενοίκου, Ανδρ. Π. Γιασεμίδου, Σπύρ. Κωνσταντίνου, Χρ. Γ. Ασπρής, Χρ. Γεωργίου, Ανδρ. Νεοφύτου, Αντώνης Χριστοδούλου, Γ. Αλεξάνδρου, Ιωάνν. Κ. Χαρίκος, Χρ. Νικολάου, Δημ. Ελευθερίου, Γ. Χαραλάμπος, Ν. Ιωάννου, Ανδρ. Ηλία, Παναγ, Γεωργίου, Παρ. Αναστασίου, Κυπρίδ. Χατζηνικόλα, Ν. Δημητρίου, Δημ. Παρασκευά, Βασ. Χατζηαντώνη, Ανδρ. Κ. Τάλλης, Νεοφ. Ν. Κυπραίος, Αλεξ. Χριστοφή, Νικόλ. Π. Ποταμίτης, Γ. Σταύρου, Μιχ. Σάββα, Ιωάννης Νικόλα, Αγαθ. Γεωργιάδης, Βασ. Παναγιώτου, Νετζίπ Χρήστου, Χριστ, Δημήτρη και Παναγ. Χρήστου.

Υπό κράτηση η Αστυνομία έθεσε μόνο τους Γεώργιο Κλεόπα και Αντών. Ευαγγ. Ζιλελή γιατί παρακίνησαν τους εργάτες να λάβουν μέρος σε παράνομη συγκέντρωση.

Στη δίκη τους που έγινε στις 17 Απριλίου 1940 οι Αδάμος Ιωάννου, Δημ. Παρασκευά, Αγαθ, Γεωργίου και Βασίλειος Παναγιώτου απηλλάγησαν από την αρχή. Αργότερα ο διευθύνων την κατηγορία Στ. Παυλίδης είπε ότι δεν προτίθετο να παρουσιάσει μάρτυρες εναντίον των Δημήτρη Κουσουλή, Μ. Γ. Γράβα, Στέλιου Νικολάου, Συμεών Χρήστου, Πολ. Κωνσταντίνου Ανδρ. Ν. Φάντη και Κυπρίδημου Χατζηνικόλα και απέσυρε και τις εναντίον τους κατηγορίες. Απέσυρε επίσης την κατηγορία εναντίον των Αρτέμη Μηνά και Παρασκευά Αθανασίου.

Είπε ο Παυλίδης στην αγόρευσή του:

"Την 12ην Απριλίου φαίνεται ότι εγένετο κάποια συνεδρία εις το οίκημα της συντεχνίας Κτιστών, το οποίο κείται εις μίαν πάροδον της οδού Λήδρας. Κατά την 11ην π.μ. ώραν της αυτής ημέρας 600 περίπου εργάται εξήλθον εις την

οδόν και εκείθεν κατηυθύνθησαν παρά το διοικητήριον διά της οδού Λήδρας. Η αστυνομία ήτο έτοιμος διά παν ενδεχόμενον, καθότι το γεγονός ήτο εν γνώσει της. Ο αστυνόμος διέταξε την διάλυσιν της παρελάσεως συμφώνως τω Νόμω. Δεν δύναμαι να εισηγηθώ ότι η παρέλασις εγένετο ατάκτως, αλλ' όταν διετάχθησαν να διαλυθούν, ηρνήθησαν να συμμορφωθούν.

Εχομεν πικράν πείραν που δύνανται να οδηγήσουν αι τοιαύται παρελάσεις άνευ της αδείας του Διοικητού. Ο Νόμος δίδει εις τον διοικητήν το δικαίωμα να παράσχη άδειαν αφού εξετάση τους λόγους, δι' ους ζητείται η παρέλασις. Δεν δύναμαι, παρά να τονίσω μετ' εμφάσεως ότι δεν είναι ανεκταί αι ανεξουσιόδοτοι παρελάσεις.

"Παρά την Οθωμανικήν Τράπεζαν το πλήθος συνήντησεν αστυνομικήν δύναμιν υπό τον Υπαστυνόμον κ. Σέλλις, το πλήθος διετάχθη να διαλυθή, αλλ' ηρνήθη. Ως γεγονός έσπρωξαν τον Υπαστυνόμον κ. Σ. Παύλου και το πλήθος επροχώρησε. Βραδύτερον παρά την τράπεζαν Μπάρκλεϊς το πλήθος συνήντησε δευτέραν αστυνομικήν δύναμιν. Η δύναμις αύτη κατόπιν διαταγής επετέθη με τα γκλομπς εναντίον του πλήθους, αλλ' άνευ αποτελέσματος. Ακολούθως εκλήθη έφιππος ασυνομική δύναμις, καθώς και ένοπλος τοιαύτη με πλήρη όπλα και τότε το πλήθος διελύθη".

Συνήγορος των κατηγορουμένων ήταν και πάλι ο Ιωάννης Κληρίδης:

"Αντιλαμβάνομαι την θέσιν μου και έκαμα ότι ήτο δυνατόν διά να εξηγήσω εις τους κατηγορουμένως την νομικήν άποψιν του ζητήματος. Ολοι είναι εργάται και, δυστυχώς, τόσον αυτοί όσον και ο μέγας αριθμός συναδέλφων των μένουν χωρίς εργασίαν. Αι προσπάθειαι της κυβερνήσεως προς εξασφάλισιν εργασίας δι' όλους δεν έφθασαν μέχρι του σημείου ικανοποιήσεως των εργατικών αναγκών. Το έργον της Κυβερνήσεως είναι πολυ δύσκολον και ομολογουμένως χρειάζεται υπομονή.

Εξ άλλου πολλοί εκ των εργατών είναι άνεργοι και υποφέρουν, η δε πείνα είναι πάντοτε κακός σύμβουλος. Δυστυχώς οι κατηγορούμενοι λόγω της μορφώσεως των δεν κατώρθωσαν ν' αντιληφθούν την πράξιν των, δηλαδή ότι αύτη αποτελεί παράβασιν του Νόμου. Και εις την προηγουμένην περίπτωσιν, αλλά και σήμερον, εδαπάνησα αρκετήν ώραν να εξηγήσω τον Μόμον εις αυτούς και ν' αντιληφθούν, ότι παρέβησαν τούτον, διότι ενόμισαν ότι επειδή πεινούν δεν έχουν τίποτε άλλο να κάμουν παρά να μεταβούν εις τον διοικητή και να ζητήσουν εργασίαν.

Αντιλαμβάνομαι ότι αι περιστάσεις είναι αρκετά δύσκολοι και ότι έχομεν καθήκον να προπαθήσωμεν να διαφωτίσωμεν τα μέλη της κοινωνίας και να τα βοηθήσωμεν εις τας δυσκόλους ταύτας περιστάσεις. Ως εκ τούτου τολμώ να εισηγηθώ εις το δικαστήριον ότι δεν πρέπει ν' αποδοθή εις το περάνομον διάβημά των κατηγορουμένων μεγαλυτέρα σημασία, παρά η σημασία, η οποία δέον ν' αποδοθή εις ανθρώπους οίτινες ζητούν εργασίαν και οίτινες προέβησαν εις το διάβημά των χωρίς σκοπόν να διαταράξουν την δημοσίαν τάξιν.

Την τελευταίαν φοράν ανέλαβα ευθύνην διά τους τότε κατηγορουμένους και βλέπω μετ' ευχαριστήσεως ότι εκ των κατηγορουμένων εκείνων μόνον δύο παρουσιάζονται σήμερον ενώπιον του δικαστηρίου, θα παρακαλέσω το δικαστήριον όπως εξαντλήση πάσαν επιείκειαν, συμβουλεύση τους κατηγορουμένως και βλέπω μετ' ευχαριστήσεως ότι εκ των κατηγρούμενων εκείνων μόνον δύο παρουσάζονται σήμερον ενώπιον του δικαστηρίου, Θα παρακαλέσω το δικαστήριον, όπως εξαντλήση πάσαν επιείκειαν, συμβουλεύση τους κατηγορουμένους να εξηγήση συνάμα εις αυτούς τον Μόμον, και λάβη υπ' όψιν ότι πρόκειται περί πτωχών εργατών, ζητούντων δι' ανοήτου τρόπου εργασίαν και οι οποίοι έχουν ήδη στερηθή της ελευθερίας των επί έξ ημέρας.

ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ως γεγονός υπάρχει εργασία δι' όσους επιθυμούν να εργαστούν. Σεβαστός αριθμός εκ των κατηγορουμένων παρακινείται υπό ταραξιών, οίτινες δεν παρέχουν εις αυτούς καλάς συμβουλάς και πολλοί εξ αυτών αντιλαμβάνουνται τώρα, ότι αι συμβουλαί τας οποίας παρέχουν εις αυτούς οι ταραξίαι δεν είναι αι καλύτεραι.

Ο κ. Κληρίδης πολύ ορθώς εξήγησεν εις τους κατηγορούμενους ότι δεν επιτρέπονται συναθροίσεις πέραν των 5 προσώπων, Θα ήθελα να προειδοποιήσω τους κατηγορουμένους ότι το έργον 5 των Κανονισμών Αμύνης δεν επιτρέπει συγκεντρώσεις πέραν των πέντε προσώπων.

ΚΛΗΡΙΔΗΣ: Εξήγησα εις τους κατηγορουμένους ότι και αυταί αι συγκεντρώσεις και συνελεύσεις, αίτινες διεξάγονται εις τας συντεχνίας των χρήζουν αδείας του διοικητού.

ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Οι δύο εκ των κατηγορουμένων επεπλήχθησαν και προειδοποιήθησαν προηγουμένως, εις παρόμοιον παράπτωμα. Τοιουτοτρόπως όλοι οι κατηγορούμενοι έχουν προειδοποιηθή και επομένως μία απλή επίπληξις δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα και παρακαλώ τον έντιμον Πρόεδρον να λάβη τούτο υπ' όψιν κατά την έκδοσιν της αποφάσεως του".

Ο δικαστής Κοξ καταδίκασε τους Θεραπή Γεωργίου και Ανδρέα Κώστα Τάλλη σε εξάμηνη φυλάκιση. Η μοναδική κατηγορουμένη Μαρία Κουλέρμου επιπλήχθηκε και οι άλλοι καταδικάστηκαν σε πρόστιμο πέντε λιρών ή σε φυλάκιση ενός μηνός.

Είπε ο δικαστής κοξ:

"Τα λόγια δεν έχουν πέρασιν σε σας. Την 28ην Φεβρουαρίου εξήγησα κατά ποίον τρόπον θα απέβλεπον εις το μέλλον διά τοιούτου είδους υποθέσεις. Ο ο κ. Κληρίδης εφέρθη λαμπρά και το δικατήριον επηρεασθέν από την συνογορίαν του ηρκέσθη μόνον να σας επιπλήξη τότε, δύο από σας εξεθέσατε ήδη τον κ. Κληρίδην και εμέ και γενικώς την εναντίον σας

ετυμηγορίαν του δικαστηρίου. Είναι φανερόν ότι παρήλθε πλέον ο καιρός δι' ομιλίας. Κάτι π ο λύ αυστηρότερον αυτήν την φοράν πρέοει να επιβληθή.

Παρ' όλα όσα είπεν ο κ. Κληρίδης τείνω να πιστεύσω ότι παρήλθεν ο καιρός των λόγων. Δεν διαλύθητε παρά μόνον εν όψει ενόπλου αστυνομικής δυνάμεως, το δε επόμενον βήμα εάν δεν διελύεσθο θα ήτο ο τυφεκισμός. Θα σας διαβεβαιώσω ότι η αστυνομία δεν είναι διατεθειμένη να επιτρέψη παρανόμους συγκεντρώσεις, άλλως θα ήτο αναξία της αποστολής της εάν τας επέτρεπε.

Ο κ. Παυλίδης εφάνη πολύ γενναιόφρων διότι δεν επέμενεν εις όλας τας κατηγορίας. Αι αποσυρθείσαι κατηγορίαι προνοούν περί ποινής εις φυλάκισιν μέχρι εξ μηνών. Δεν αντελήφθητε ότι ζώμεν εις πολύ δυσκόλους στιγμάς και καμμία Βρεττανική Κυβέρνησις δεν θα ανεχθή ανοησίας και τονίζω ιδιαίτερως ότι είπεν ο δικηγόρος του Στέμματος, δηλαδή ότι όλα θα παταχθούν με κάθε μέσον. Και αύται ακόμη αι εις τα οικήματα των συντεχνιών συγκεντρώσεις και συνελεύσεις, καθώς είπε και ο συνήγορος σας είναιι παράνομοι. Εάν εξακολουθήσετε να επιμένετε εις αυτά τότε πρέπει να είσθε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε τας συνεπείας. Αυτά δέον να σταματήσουν διά παντός και θέλω να το αντιληφθήτε καλά. Οφείλω επίσης να τονίσω την γενναιοφροσύνην του κ. Παυλίδου, όστις δεν επέμενε να αναφερθούν ποίοι από σας είχον προηγουμένας κατοικίας.

Οι Θεραπής Γεωργίου και Ανρ. Κώστας Τάλης οίτινες περιφρόνησαν και κατεχράσθησαν της εμπιτοσύνης του δικηγόρου των καταδικάζονται εις φυλάκισιν εξ μηνών έκαστος. Η Μαρία Κουλέρμου υποβάλλεται εις επίπληξιν οι δε υπόλοιποι καταδικάζονται εις πρόστιμον 5 λιρών έκαστος, πληρωτέον αμέσως ή εις φυλάκισιν ενός μηνός αρχομένην από της ημέρας της συλλήφεως των, ήτοι της 12ης Απριλίου 1940".

Πολλοί από τους καταδικασθέντες δεν είχαν τόσα χρήματα για να πληρώσουν το πρόστιμο που τους επιβλήθηκε και οδηγήθηκαν ομαδικά στη φυλακή.