22.10.1931: Η εξέγερση στη Λάρvακα. Ο Δ.Ν. Δημητρίoυ αvαγγέλλει σε συλλαλητήριo ότι υπέβαλε τηv παραίτηση τoυ από τo Εκτελεστικό Συμβoύλιo.

S-527

22.10.1931: Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΗ ΛΑΡΝΑΚΑ. Ο Δ.Ν. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΝΑΓΓΕΛΛΕΙ ΣΕ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΟΤΙ ΥΠΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Και ενώ ο Κυβερνήτης Σερ Ρίτσμοντ Πάλμερ έσπευδε επειγόντως να ζητήσει στρατιωτικές ενισχύσεις από τη Μητροπολιτική Αγγλία και προέβαινε σε συλλήψεις, στις διάφορες πόλεις και τα χωριά διοργανώνονταν διαδηλώσεις και πραγματοποιούνταν συγκρούσεις με την Αστυνομία και εμπρησμοί αστυνομικών σταθμών

Στη Λάρνακα οργανώθηκε συλλαλητήριο στις 22 Οκτωβρίου, επομένη της έκρηξης των επεισοδίων στη Λευκωσία, με τη συμμετοχή χιλιάδων λαών. Το συλλαλητήριο έγινε στον ιερό ναό Αγίου Λαζάρου και προς τους συγκεντρωθέντες μίλησε ο Δήμαρχος Λάρνακας και μέλος του Εκτελεστικού Συβουλίου Δημ. Ν. Δημητρίου, ο οποίος είχε ακολουθήσει το παράδειγμα των βουλευτών και παραιτήθηκε με την έκρηξη των Οκτωβριανών.

Στην ομιλία του ο Δημητρίου ανακοίνωσε στο λαό την παραίτησή του και τόνισε:

"Γνωρίζω, καθώς γνωρίζετε κι εσείς και όλη η Κύπρος ότι με τη ισχυράν πρωτοβουλίαν του Αγίου Κιτίου εκηρύχθη έντονος εθνικός αγών και ότι εις την ζωηράν εκδήλωσιν του λαού της Λευκωσίας έλαβον χώραν σοβαρώτατα γεγονότα. Συμμεριζόμεθα τον αγώνα και εις ένδειξιν της συμμετοχής μας συγκροτείται το παλλαϊκόν αυτό συλλαλητήριον.

Οφείλω και επιθυμώ να πληροφορήσω τον λαόν ότι από χθες υπέβαλα την παραίτησιν μου εκ του Εκτελεστικού Συμβουλίου, με διαμαρτυρίαν εναντίον της παρατεινομένης ξενοκρατίας. Επίσης επιθυμώ να τονίσω ότι εάν είχον αποδεχθή την θέσιν του Εκτελεστικού Συμβούλου, αυτό το έπραξα κατόπιν συμβουλής και συστάσεως του Αγίου Κιτίου, του φίλου Κλεοβούλου Μεσολογγίτη, μέλους του Συμβουλίου της Πολιτικής Οργανώσεως και άλλου σημαίνοντος προσώπου, οι οποίοι όλοι μου είπαν ότι είναι καθήκον μου να δεχθώ την θέσιν.

Και τούτο, λόγω του ναυαγίου της πολιτικής αποχής, είχε σχηματισθή μέγα χάσμα μεταξύ λαού και της Κυβερνήσεως, το οποίον είχα καθήκον να προσπαθήσω, εφ' όσον μας εδίδετο η ευκαιρία από την Κυβέρνηση, να γεφυρώσωμεν".

Στο τέλος ο Δημητρίου κάλεσε το λαό να επιδείξει ψυχραιμία κατά τις εκδηλώσεις

του.

Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο πρώην βουλευτής ο Γ. Αραδιππιώτης ο οποίος, σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Κ. Α. Κωνσταντινίδη (αφήγημα του για την έκρηξη των Οκτωβριανών στην εφημερίδα "Νέος Κυπριακός Φύλαξ", 1947) είπε ότι "είχε παραιτηθεί από το χωρίς καμμιάν σημασίαν βουλευτικόν αξίωμα και ότι ευρίσκεται με τον λαόν εις την γραμμήν του αγώνος, του οποίου σκοπός αντικειμενικός είναι να προωθηθή προς την πραγματοποίησιν του το όνειρον της ενώσεως".

Ο Αραδιππιώτης "με φωνήν που την έπαλλε η συγκίνησις έκαμε παθητικήν αποστροφήν προς τον λαόν να μείνη σταθερός και ακλόνητος εις τον αγώνα, του οποίου ωραίον και ανεκτίμητον έπαθλον είναι η ένωσις".

Στη συνέχεια μίλησε ο Μ. Νικολαϊδης, ο οποίος επέστησε στους συγκεντρωθέντες τη σοβαρότητα του αγώνα και τις ευθύνες τους.

Τελικά το συλλαλητήριο ενέκρινε διά βοής ψήφισμα με το οποίο, σύμφωνα με τον Κ. Α.

Κωνσταντινίδη, "εκηρύσσετο η Ενωσις και διαδηλώνετο η απόφασις του λαού της Λάρνακος, πόλεως και επαρχίας, να μείνη άκαμπτος και αλληλέγγυος προς τον ελληνικόν λαόν όλης της νήσου εις τον ενωτικόν αγώνα".

Ακολούθησε πορεία προς τη Μητρόπολη απ' όπου ο λαός διαλύθηκε ήσυχα.

Ομως το ηφαίστειο έβραζε και για μερικές ακόμα ημέρες καθημερινά διοργανώνονταν διάφορες εκδηλώσεις και

μικροσυγκεντρώσεις. Μια από αυτές αναφέρει ο κυβερνήτης Στορρς έγινε στις 23 Οκτωβρίου και σαν επενέβη ο στρατός ρίφθηκαν από το πλήθος δύο πυροβολισμοί με περίστροφο- οι μοναδικοί πυροβολισμοί που αναφέρονται γύρω από τα γεγονότα που ρίφθηκαν από κύπριο διαδηλωτή.